ID.nl logo
Zo maak je je eigen slimme verlichting
© Reshift Digital
Huis

Zo maak je je eigen slimme verlichting

Er bestaan heel wat modules waarmee je je verlichting op afstand kunt aansturen, maar meestal zijn die vrij duur of gebruiken ze verouderde technologie. In dit artikel nemen we een goedkope wifi-module, vervangen de firmware en herprogrammeren we deze tot een volwaardige schakelaar voor je eigen slimme verlichting.

Boodschappenlijstje

Sonoff Basic WiFi Switch; ca. € 5,-

  • 3,3 volt usb-naar-ttl break-outbordje (of seriële kabel); € 2,
  • 5-pins mannelijke pinheader
  • 4 vrouwelijk-naar-vrouwelijk jumperwires
  • Soldeerbout en soldeertin Totale kosten: ca. € 7,-

Veel modules voor slimme verlichting zijn duur of gekoppeld aan een specifieke app. De goedkopere systemen hebben dat laatste nadeel vaak niet, maar maken dan bijvoorbeeld gebruik van de 433MHz-frequentieband. Die signalen zijn niet beveiligd, waardoor iedereen in je buurt in staat is om je verlichting in en uit te schakelen. Bovendien zijn die signalen ook nogal storingsgevoelig.

Er zijn wel andere goedkope modules om je verlichting te schakelen die niet aan een app gebonden zijn, maar dan moet je zelf de handen uit de mouwen steken. De Sonoff Basic van het Chinese bedrijf iTead is zo’n goedkope module: op Chinese websites als www.banggood.com en www.aliexpress.com vind je ze voor rond de vijf euro. Standaard gebruik je ze met een app van iTead, maar door nieuwe firmware op de microcontroller te installeren, maak je het apparaatje open voor je eigen systemen. Dat is wat we in deze masterclass gaan doen. Het apparaatje is op een ESP8266-microcontroller gebaseerd en die kunnen we programmeren.

©PXimport

De Sonoff Basic is op een ESP8266-micro-controller gebaseerd en die kunnen we prima programmeren.

-

Arduino IDE klaarmaken

Om de firmware op de Sonoff Basic te flashen, werken we met de Arduino IDE, die naast de Arduino-microcontrollers ook de ESP8266 ondersteunt. Om met de ESP8266 aan de slag te gaan in de Arduino IDE, dien je eerst de ondersteuning ervoor in te schakelen. Open daarvoor het menu Bestand / Voorkeuren en voer bij Additionele Board Beheer URLs de url http://arduino.esp8266.com/stable/package_esp8266com_index.json in. Bevestig met OK onderaan en herstart de Arduino IDE. Open daarna in het menu Hulpmiddelen / Board: het Board Beheer. Zoek daar op esp en installeer esp8266.

Kies in het menu Hulpmiddelen / Board: voor Generic ESP8266 Module, zet (ook via het menu Hulpmiddelen) de Flash Mode op DOUT en de Flash Size op 1M (64 K SPIFFS).

Download dan het zip-bestand van GitHub met de broncode van de Tasmota-firmware en pak het uit. Kopieer de directory sonoff naar de directory Arduino in je home-directory en de inhoud van de directory lib naar de directory Arduino\libraries. Open het bestand sonoff.io in de directory Arduino\sonoff in de Arduino IDE en klik linksboven op het vinkje om te controleren of de code correct compileert. Zo ja, dan is het tijd om de hardware klaar te maken!

©PXimport

Sonoff-module openmaken

Open de behuizing van de Sonoff-module door met een schroevendraaier in het spleetje naast de groene schroefterminal te duwen tot het plaatje aan de onderkant loskomt. Daarmee verbreek je overigens het garantielabel (althans, we vermoeden dat dat het is, er staat iets Chinees op gedrukt).

In het midden, vlak naast de 470 µF-condensator, zie je vijf gaatjes in het printplaatje (zie afbeelding #plaats-op-pagina#). Het gaatje dat het verst van de knop staat, gebruik je niet. De vier andere zijn (van dichtst bij de knop tot verder van de knop) achtereenvolgens 3,3 V, RX, TX en GND.

Verzeker je ervan dat je usb-naar-ttl-kabel (zie boodschappenlijstje) 3,3 volt op de pinnen zet, niet alleen voor de I/O-pinnen, maar ook voor de spanningspin.

Op sommige usb-naar-ttl break-outbordjes kun je dit met een jumper op de juiste pinnetjes instellen. Sommige kabels hebben vier gekleurde draadjes: rood = 3,3 V, zwart = GND, wit = RX en groen = TX. Bij een break-outbordje kijk je naar de aanduidingen bij de pinnen. Sluit nu de pinnen aan zoals in de tabel ‘Aansluiten’

©PXimport

Solderen

Om de pinnen betrouwbaar aan te sluiten, moet je een header op de gaatjes in het printplaatje van de Sonoff Basic wifi-schakelaar solderen. Wil je die moeite niet doen, probeer dan om de jumperwires van de usb-naar-ttl-kabel een beetje schuin in de gaatjes van de Sonoff Basic te drukken zodat ze contact maken. Dat bleek bij ons niet betrouwbaar genoeg te werken, dus we hebben toch de moeite genomen om een header op de Sonoff Basic te solderen.

Firmware flashen

Open eerst in de Arduino IDE het bestand user_config.h van de Sonoff-code voor wat instellingen. Haal de twee commentaartekens (//) weg voor de regel #define MY_LANGUAGE nl-NL om de interface in het Nederlands in te stellen. In de regel #define PROJECT "sonoff" vervang je sonoff door de naam van je project (en de quotes blijven dus staan). Geef elke Sonoff-module in je huis een unieke naam. Je wifi-netwerk definieer je in STA_SSID1 en je wifi-wachtwoord in STA_PASS1. Je kunt ook een tweede wifi-netwerk definiëren. Dat zijn de belangrijkste instellingen. De andere kun je later nog altijd veranderen.

Sla je wijzigingen op, druk op het knopje op het Sonoff-printplaatje (en houd deze ingedrukt) en druk de draadjes op het printplaatje goed aan. Sluit dan de usb-naar-ttl-kabel op je computer aan en laat het ingedrukte knopje na enkele seconden los. Het Sonoff-bordje staat nu in flashmodus.

Kijk in de Arduino IDE na of de juiste seriële poort is ingesteld. Dat zie je onderaan rechts of in het menu Hulpmiddelen / Poort. Verander indien nodig de poort in dat menu. Klik tot slot op het pijltje naast het vinkje links bovenaan om het flashen te beginnen. Als je geen pinheader hebt gesoldeerd, houd dan de hele tijd de draadjes op het Sonoff-printplaatje goed vast. Als de firmware correct geflasht is, krijg je onderaan de console van de Arduino IDE 100% te zien en knippert het groene ledje op de Sonoff-module één keer. Je kunt de usb-naar-ttl-kabel nu verwijderen.

©PXimport

Apparaten schakelen

De Sonoff Basic wordt in de markt gezet als slimme schakelaar voor verlichting, zoals een bureaulamp, staande lamp, sfeerverlichting of elke andere verlichting die je normaal in het stopcontact steekt. Je kunt er echter willekeurige apparaten mee in- en uitschakelen. Denk maar aan je koffiezetapparaat, waterkoker of ventilator. Zolang het maar om een tweedraadssysteem gaat met een fase- en een nuldraad en er niet meer dan 10 ampère door gaat. Denk er wel aan dat je altijd zelf nog de stroomkabel van het apparaat moet doorsnijden en de Sonoff-module tussen beide delen van de kabel dient aan te sluiten. De Sonoff-module neemt dan immers de taak van schakelaar over. Overigens kun je de bestaande schakelaar van bijvoorbeeld je bureaulamp altijd nog hergebruiken. Herinner je je het eerdergenoemde vijfde gaatje/pinnetje op het printplaatje van de Sonoff-module? Dat is door de ESP8266 te adresseren als GPIO14. Door de schakelaar met GND en GPIO14 te verbinden, kun je ook met de schakelaar nog je lamp in- en uitschakelen, zelfs als je wifi niet werkt. Maar met het knopje in de Sonoff-behuizing bereik je hetzelfde effect.

De Sonoff-module werkt niet alleen met verlichting, maar ook met andere apparaten.

-

Sonoff-module aansluiten

Nu je Sonoff-module is geflasht met nieuwe firmware, kun je deze aansluiten op de verlichting die je ermee wilt schakelen. Dat werkt overigens niet alleen met verlichting, maar ook met andere apparaten (zie kader ‘Apparaten schakelen’). Wij probeerden dit uit met sfeerverlichting.

Voor je met het aansluiten begint, verzeker je je ervan dat de usb-naar-ttl-kabel niet meer is aangesloten. Zorg ook dat je de stekker van de verlichting eruit hebt getrokken.

Knip de kabel van je sfeerverlichting door vóór en achter de schakelaar. Die schakelaar hebben we niet meer nodig, want we gaan de verlichting schakelen met de Sonoff-module. Dat is niet alleen op afstand via wifi mogelijk, maar ook via het knopje dat uit de uitsparing van de behuizing van de Sonoff-module komt.

Strip beide kanten van de kabel van je verlichtingskabel, zodat je twee keer twee draden hebt met aan het uiteinde over enkele millimeters de isolatie verwijderd. Aan elke kant van de Sonoff-module heb je twee schroefverbindingen. Aan de kant die met INPUT is aangeduid, steek je de draden die naar de stekker gaan, fase naar L en nul naar N. Aan de kant die met OUTPUT is aangeduid, steek je de draden die naar de verlichting gaan. Schroef de draden telkens goed vast, zet het deksel van de behuizing erop en schroef het deksel stevig op de onderkant van de behuizing met de meegeleverde schroeven. Doe dit alles aandachtig zodat je geen fouten maakt!

Andere interessante Sonoff-producten

Het bedrijf iTead heeft nog allerlei andere vergelijkbare producten op de markt, alle gebaseerd op een ESP8266-microcontroller. De Tasmota-firmware ondersteunt deze allemaal en heeft op zijn wiki uitgebreide informatie met foto’s staan over hoe je de firmware erop installeert en welke hardware-aanpassingen nodig zijn om een seriële verbinding op te zetten. Zo schakelt de Sonoff Pow niet alleen een apparaat, maar meet het ook het stroomverbruik. De Sonoff Dual kan twee apparaten tegelijk schakelen en de Sonoff 4CH vier apparaten. Wil je eenvoudig een slimme stekker in het stopcontact steken, kies dan de Sonoff S20. En de Sonoff Touch is een wandschakelaar in de vorm van een glazen paneel dat op aanrakingen reageert, met de Sonoff T1 als variant die één of twee knoppen op het paneel toont. Er zijn ook producten die naast wifi ook de 433MHz-frequentieband ondersteunen en daardoor compatibel zijn met KlikAanKlikUit (KaKu). Zo is het mogelijk je Sonoff-modules met een KaKu-afstandsbediening te besturen.

©PXimport

Steek de stekker nu in het stopcontact. De Sonoff-module wordt nu door de stekker gevoed en functioneert als schakelaar tussen het stopcontact en je verlichting. Druk je op het knopje dat uit de behuizing steekt, dan gaat niet alleen het ledje in de behuizing aan, maar ook de verlichting. En druk je er nog eens op, dan gaan zowel het ledje als de verlichting uit.

Maar daarvoor heb je de Sonoff Basic natuurlijk niet gekocht. De ESP8266-microcontroller heeft ondertussen een wifi-verbinding opgezet, zodat je ze ook op afstand kunt schakelen via het netwerk. Zoek in de dhcp-leases van je router het ip-adres van je Sonoff-module op en ga ernaar toe via je browser. Je krijgt een pagina te zien met in het groot de status van de schakelaar ON of OFF. Als je eronder op het knopje Toggle klikt, schakel je de module in en uit. Dat gebeurt bijna realtime. En als je op het knopje op de behuizing van de module klikt, wordt de status ook in de webinterface aangepast, zij het iets trager. Ga daarna naar Configuratie / Configureer Overige, stel een wachtwoord voor de webinterface in en klik op Opslaan.

Waterdichte behuizing

De Sonoff Basic is in principe ook buiten in te zetten als je bijvoorbeeld de buitenverlichting, de verlichting in je tuinhuis of het bewateringssysteem van je tuin wilt schakelen. Maar dan moet je wel maatregelen nemen om vocht in de Sonoff-module te vermijden. Nu verkoopt iTead ook een waterdichte IP66-behuizing met de afmetingen van de Sonoff Basic. Je plaatst daarin de Sonoff-module en laat de bekabeling van het stopcontact en naar de verlichting door twee waterdichte PG7-connectoren gaan. Dit is overigens niet alleen buiten handig, maar ook op risicovolle plaatsen zoals in de kinderkamer of in de keuken (als je bijvoorbeeld je koffiezetapparaat wilt schakelen).

©PXimport

Mosquitto installeren op je domoticacontroller

Uiteraard wil je je slimme verlichting ook via je domoticasysteem besturen. Gelukkig ondersteunt de Tasmota-firmware allerlei opensource-domoticasystemen (zie ook het kader ‘Integratie met domoticacontrollers’). We tonen je hier hoe je de Sonoff-modules met Domoticz integreert.

De integratie met Domoticz verloopt via het protocol mqtt (Message Queuing Telemetry Transport), een lichtgewicht protocol voor IoT-toepassingen. We installeren dus eerst een mqtt-broker op de Raspberry Pi waarop Domoticz draait:

sudo apt-get update && sudo apt-get upgrade

sudo apt-get install mosquitto mosquitto-clients

Maak nu een gebruiker mqtt en een bijbehorend wachtwoord aan voor Mosquitto:

sudo mosquitto_passwd -c /etc/mosquitto/pwfile mqtt

Open het configuratiebestand van Mosquitto met de teksteditor nano:

sudo nano /etc/mosquitto/mosquitto.conf

En voeg daaraan de volgende twee regels toe:

allow_anonymous false

password_file /etc/mosquitto/pwfile

Sla het bestand op met Ctrl+O en sluit nano af met Ctrl+X.

Open dan het opstartbestand met:

sudo nano /etc/rc.local

En zet helemaal achteraan, vlak voor de regel met exit 0, de volgende regel:

/usr/sbin/mosquitto -d

Herstart nu je Pi met sudo reboot.

Integratie met domoticacontrollers

De Tasmota-firmware heeft uitgebreide ondersteuning voor diverse (opensource) domoticacontrollers. Lees op de wiki hoe je de Sonoff-module met je favoriete domoticasysteem integreert. Meestal gebeurt dat via het protocol mqtt (Message Queuing Telemetry Transport), een lichtgewicht protocol voor IoT-toepassingen. Je hebt dan ook een mqtt-broker nodig. Op deze manier integreer je je Sonoff-module met openHAB, Home Assistant, Domoticz, HomeBridge en HomeSeer. De Sonoff-module is ook via eenvoudige http-aanvragen aan te sturen. Dus in principe kun je de module met ieder domoticasysteem of computerprogramma integreren dat http-aanvragen kan doen. Maar zonder mqtt heb je niet de terugkoppeling naar het domoticasysteem als je op de knop op de behuizing van de Sonoff-module klikt of de Sonoff-module via de ingebouwde webinterface schakelt. Dus in de meeste gevallen loont het de moeite om een mqtt-broker te installeren.

Met Domoticz kun je je slimme verlichting ook via je domotica-systeem besturen.

-

Virtuele schakelaar in Domoticz

Klik in het menu Instellingen van Domoticz op Hardware en voeg een apparaat toe van het type MQTT Client Gateway with LAN interface. Geef het apparaat een naam, voer het adres en de poort van je mqtt-broker in (localhost en 1883), de gebruikersnaam mqtt en het wachtwoord dat je ervoor hebt ingesteld. Klik op Toevoegen om het apparaat aan te maken.

Test nu op de Raspberry Pi of je de sensorgegevens van je Domoticz-installatie via mqtt te zien krijgt:

mosquitto_sub -h localhost -u mqtt -P WACHTWOORD -v -t "#"

Als je domoticasysteem heel wat sensoren heeft, zie je bijna onmiddellijk waardes voorbijkomen. Met Ctrl+C breek je de uitvoer af.

Als je nog geen hardware van het type Dummy hebt aangemaakt in Domoticz, doe dat dan. Selecteer daarna de dummy hardware en klik op Maak virtuele sensoren. Geef de virtuele sensor een naam en kies als type Schakelaar.

Ga daarna naar Instellingen / Apparaten en zoek op de naam die je aan je virtuele schakelaar hebt gegeven. Kijk daar in de kolom Idx en onthoud dit getal.

©PXimport

Mqtt configureren in Tasmota

Dan rest ons nu nog als enige taak om mqtt en Domoticz in de webinterface van onze Sonoff-module te configureren. Klik op Configuratie en dan op Configureer MQTT. Vul bij Host het ip-adres in van je mqtt-broker (in ons geval de Raspberry Pi waarop ook Domoticz draait). Poort laat je op 1883 staan. Vul ook de gebruiker en het wachtwoord in die je voor Mosquitto hebt ingesteld. De rest van de instellingen zijn in orde. Klik op Opslaan. De Sonoff-module herstart nu na enkele seconden en past de configuratiewijzigingen toe.

Om nu te controleren of je Sonoff-module correct met je mqtt-broker communiceert, voer je op je Raspberry Pi de volgende opdracht uit:

mosquitto_sub -h localhost -u mqtt -P WACHTWOORD -v -t stat/sonoff1/POWER

Als je nu op het knopje van de Sonoff-module of op de knop Toggle in de webinterface klikt, zie je in de uitvoer van mosquitto_sub de meldingen stat/sonoff1/POWER ON en stat/sonoff1/POWER OFF voorbijkomen.

Zowel Domoticz als de Sonoff-module communiceren nu met de mqtt-broker. Als laatste leggen we nu nog de link tussen Domoticz en de Sonoff-module. Klik daarvoor in de webinterface van de Sonoff-module op Configuratie en dan Configureer Domoticz. Vul bij Idx 1 het id in van je virtuele schakelaar in Domoticz en klik op Opslaan. Nadat je Sonoff-module is herstart, is de koppeling in orde.

Kijk in het tabblad Schakelaars van Domoticz naar het icoontje van je Sonoff-schakelaar. Als je op de knop van je Sonoff-module of in de webinterface op de knop Toggle klikt om je verlichting in te schakelen, gaat het icoontje van de lamp in de Domoticz-interface aan. Maar het werkt ook andersom: klik je daarna in Domoticz op het icoontje van de lamp, dan gaat je Sonoff-module en dus de daaraan hangende sfeerverlichting weer uit.

En verder

Je hebt nu een slimme verlichting gemaakt, maar de Tasmota-firmware maakt nog veel meer mogelijk. Zo kun je niet alleen een extra schakelaar op GPIO14 aansluiten (het vijfde pinnetje dat we niet gebruikten voor de seriële verbinding), maar ook een sensor of andere componenten. De firmware ondersteunt onder andere temperatuursensoren, lichtsensoren, bewegingsdetectoren, luchtkwaliteitssensoren en zelfs infraroodzenders en -ontvangers en NeoPixel rgb-leds. Bovendien is de broncode van de firmware volledig open en heb je de toegang tot de veelzijdige ESP8266-microcontroller, dus je kunt hier heel wat leuke projecten mee maken! Bekijk voor meer inspiratie ook eens de discussiegroep SonoffUsers.

Updates

De Tasmota-firmware heeft een knap systeem opgezet om de firmware van je Sonoff-modules altijd up-to-date te houden zonder dat je telkens je seriële kabel weer moet bovenhalen en de behuizing moet openmaken. Na de eerste installatie van de firmware kun je via het netwerk upgraden. Klik daarvoor in de webinterface op Opwaarderen. Daar kun je het firmware-image ofwel van een webserver downloaden (je eigen webserver of een publieke server van het Tasmota-project), ofwel het bestand van je lokale computer uploaden. Meer informatie vind je op de wiki van Tasmota. Voor wie heel wat Sonoff-modules in huis heeft, is SonWEB interessant: een beheerdersinterface die je op je eigen webserver installeert en waarmee je al je modules configureert en upgradet.

©PXimport

De Tasmota-firmware ondersteunt allerlei sensoren, knoppen en zelfs NeoPixel rgb-leds.

-

▼ Volgende artikel
Slimmer overstappen zorgverzekering 2026: pak dubbel voordeel met CashbackXL
© ID.nl
Zekerheid & gemak

Slimmer overstappen zorgverzekering 2026: pak dubbel voordeel met CashbackXL

Naar verwachting stappen dit jaar weer ruim 1,2 miljoen mensen over van zorgverzekering. Verstandig, maar het kan nóg slimmer. Wie overstapt via CashbackXL profiteert namelijk dubbel: je bespaart op de premie én ontvangt cashback-punten die je kunt inwisselen voor keiharde euro's.

We zitten midden in het overstapseizoen. Tot en met 31 december heb je de tijd om je huidige zorgverzekering op te zeggen en een nieuwe te kiezen. De ontevredenheid over de hoge premies is voor velen de belangrijkste reden om te wisselen. Daarnaast kiezen steeds meer mensen voor een minder uitgebreide aanvullende verzekering om de kosten te drukken. Er valt vaak honderden euro's per jaar te besparen door simpelweg te vergelijken. Maar waarom zou je genoegen nemen met alléén een lagere premie?

Punten scoren (en cashen!)

Als je via CashbackXL overstapt, ontvang je voor elke nieuw afgesloten zorgverzekering bij de grote vergelijkers Poliswijzer.nl, Zorgkiezer en Overstappen.nl 2.750 punten. Deze punten zijn geld waard: 1 punt staat gelijk aan € 0,01. Dit betekent dat je per overstap € 27,50 extra voordeel pakt.
Of je nu kiest voor a.s.r., VGZ Bewuzt, OHRA, Zilveren Kruis Ziezo of een van de vele andere verzekeraars uit de lijst: als je via de juiste vergelijker overstapt, pak je die bonus mee. In onderstaand overzicht zie je bij welke vergelijker je moet zijn voor een specifieke verzekeraar.

💡Slimme tip: zo krijg je meerdere cashbacks op één adres

Stappen jij en je partner allebei over? Let dan even goed op. Normaal gesproken geldt de regel: één cashback per vergelijker, per adres/gezin. Maar daar is een slimme oplossing voor. Wil je voor meerdere gezinsleden een cashback ontvangen? Sluit de verzekeringen dan af bij verschillende vergelijkers.

Voorbeeld: Jij sluit je nieuwe verzekering af via Poliswijzer.nl (2.750 punten) en je partner sluit af via Overstappen.nl (ook 2.750 punten). Zo ontvang je op hetzelfde adres twee keer de cashback!

Belangrijk om te weten: geduld wordt beloond

Overstappen doe je vóór 1 januari, maar de controle duurt even. Zorgverzekeraars keuren de aanvragen namelijk pas definitief in april 2026. Het duurt dus even voordat de punten in je account op 'goedgekeurd' staan, maar dat is het wachten waard.

Voorwaarden puntenactie zorgverzekering 2026

Wil je in aanmerking komen voor deze actie, lees dan onderstaande voorwaarden even aandachtig door:

• Je moet 18 jaar of ouder zijn.
• Het moet gaan om een nieuwe verzekering (als je verlengt bij je huidige verzekeraar (ook al sluit je een andersoortige verzekering af) dan geldt dat hier niet als overstappen.
• Alle genoemde cashbacks gelden altijd voor elk eigen risico.

Zo werkt de zorgverzekerings-cashback

Wil jij 2026 financieel goed beginnen? Volg dan deze stappen voor de perfecte tracking:

1. Maak een account aan op CashbackXL.
2. Klik bovenaan in de blauwe balk op Zorgverzekering 2026.
3. Bekijk in het overzicht welke verzekeraar via welke vergelijker (Poliswijzer, Zorgkiezer of Overstappen) beschikbaar is.
4. Klik op de link en start de vergelijking. Let op: accepteer alle cookies op de site van de vergelijker en zet je adblocker uit. Dit is noodzakelijk om de punten te kunnen registreren.
5. Sluit de verzekering af.
6. Je aankoop wordt geregistreerd en na goedkeuring in april 2026 kun je jouw punten verzilveren in euro's.

Waarom je CashbackXL kunt vertrouwen

CashbackXL is de grootste cashback-site van Nederland. De site registreert 97 procent van alle aankopen succesvol en scoort op Kiyoh een klantwaardering van een 9,0. Je ontvangt je uitbetaling maandelijks (of wanneer jij wilt, zonder minimumbedrag), krijgt de hoogste cashback-percentages en kunt terecht bij een toegankelijke klantenservice.

▼ Volgende artikel
Dit wil je weten over tweestapsverificatie, óók zonder je smartphone
© Looker_Studio - stock.adobe.com
Huis

Dit wil je weten over tweestapsverificatie, óók zonder je smartphone

Je inloggegevens alleen met een wachtwoord beveiligen is vragen om problemen. Steeds meer diensten en apps bieden daarom tweefactorauthenticatie (2FA) aan, of ze verplichten dit zelfs. Naast een wachtwoord heb je dan een tweede factor nodig. Vaak gebruik je hiervoor je smartphone, maar wat doe je als je (tijdelijk) geen telefoon hebt?

Dit artikel in het kort

Tweestapsverificatie (2FA) beschermt je accounts beter dan alleen een wachtwoord. Vaak gebruik je hiervoor je smartphone, maar dat hoeft niet. In dit artikel lees je hoe je ook zonder telefoon veilig kunt inloggen. Zo ontdek je hoe desktop-authenticators zoals Proton of KeePassXC werken, hoe je een hardwaresleutel zoals een YubiKey instelt, en hoe je back-upcodes aanmaakt voor noodgevallen. Ook wordt uitgelegd wat een digitale en fysieke token precies doen en hoe toegangssleutels (passkeys) een alternatief vormen voor klassieke wachtwoorden.

Wachtwoorden kun je vergeten, of ze worden gehackt. Daarom is het niet handig om de toegang tot een dienst of app alleen met een wachtwoord te beveiligen. Voor meer veiligheid voeg je daar een tweede authenticatiemethode aan toe. We hebben het over het aanmelden via 2FA (tweefactorauthenticatie oftewel tweestapsverificatie).

Bij 2FA heb je naast iets wat je weet, meestal een wachtwoord, ook iets wat je 'hebt' of 'bent' nodig om in te loggen. Zo'n tweede factor is vaak een unieke, eenmalige code via een authenticator-app op je smartphone. Het kan ook een sms-code, pushmelding, hardwaresleutel of een biometrische beveiliging zijn. Zo kan een aanvaller met je wachtwoord niet binnendringen, want hij heeft ook die tweede factor nodig. Een geraden of gelekt wachtwoord is dus niet meer voldoende, wat de veiligheid verhoogt.

Smartphone

Veel 2FA-oplossingen werken via een smartphone, bijvoorbeeld met de authenticator-app van Authy, Google of Microsoft, of via sms-berichten naar je telefoon. Dit is handig, maar er zijn ook nadelen. Je hebt altijd je telefoon nodig en bij een lege batterij, verlies of diefstal kom je mogelijk niet bij je accounts. Ook al je je in een gebied zonder mobiel bereik bevindt, is het lastig of onmogelijk om een sms te ontvangen.

2FA via sms is bovendien kwetsbaar voor praktijken als sim-swapping. Hierbij zet een aanvaller jouw telefoonnummer om naar een eigen simkaart om zo sms-codes te ontvangen. Je smartphone kan ook besmet raken (via phishing) met malware. Ook daarmee kan een aanvaller andere 2FA-codes onderscheppen.

Het kan ook zijn dat je geen smartphone voor je werk hebt en dat je je privételefoon liever niet gebruikt voor werkgerelateerde 2FA-authenticaties. Je kunt er natuurlijk ook nog bewust voor kiezen om geen eigen smartphone te hebben.

Gelukkig bestaan er veilige alternatieven om je ook zonder smartphone via 2FA aan te kunnen melden, zoals de rest van dit artikel duidelijk maakt.

Lees ook: Waarom je beter geen sms voor tweestapsverificatie kunt gebruiken

Een eenmalige code via een (mobiele) authenticator-app is een van de populairste 2FA-verificatiemethoden.

Desktop-authenticator

Veel mensen gebruiken als tweede factor een eenmalige code via een authenticator-app. Daarvoor bestaan verschillende gratis mobiele apps, maar je kunt ook je desktop of laptop inzetten. Je hoeft geen virtuele Android-omgeving op te zetten met een tool als BlueStacks om zo bijvoorbeeld de mobiele Android-authenticator van Google of Microsoft te kunnen draaien. Installeer gewoon de desktopversies, zoals het Zwitserse Proton of het Zweedse Yubico.

We vertellen je in het kort hoe je hiermee bij Google aanmeldt. De procedure bij andere diensten en apps gaat op een vergelijkbare manier. Surf naar https://myaccount.google.com en open Beveiliging. Kies Tweestapsverificatie en zorg dat deze is ingeschakeld. Klik bij tweede stap op Authenticator en daarna op Authenticator instellen. Er verschijnt een QR-code, maar voor je desktop-app klik je op Kun je de code niet scannen. Je krijgt nu de nodige gegevens om de geheime sleutel (zie kader Werking digitale token) handmatig in te voeren.

Als je dit in je authenticator-app hebt ingesteld (zie de alineaProton Authenticator), klik je op Volgende en voer je de code in die de app genereert. Je kunt nu definitief tweestapsverificatie bij Google aanzetten. Bij de volgende aanmeldingen voer je nu voortaan naast je wachtwoord ook de gevraagde code in.

De tweestapsverificatie bij Google is geactiveerd, met (voorlopig alleen) een authenticatorcode als tweede factor.

Proton Authenticator

We nemen Proton Authenticator voor Windows als voorbeeld (ook beschikbaar voor macOS en Linux). De installatie bedraagt slechts enkele muisklikken. Start daarna de app start op en klik op Create new code. Vul bij Title bijvoorbeeld Google account in en plak de sleutel van 32 tekens in het veld Secret.

Bij Issuer kun je Google opgeven. Via Advanced options pas je eventueel instellingen aan als de dienst specifieke eisen heeft voor het aantal cijfers (standaard 6), tijdsinterval (standaard 30 seconden), algoritme (standaard SHA1) of type (standaard TOTP, maar kies STEAM voor het Steam-gameplatform van Valve). Klik op Save code om de code toe te voegen.

Via het tandwielpictogram kun je onder meer je codes back-uppen, exporteren, importeren en ook synchroniseren tussen apparaten via een gratis Proton-account. Na het aanmaken verschijnt de code in het hoofdvenster, met een geanimeerd pictogram dat de resterende geldigheidsduur toont. Je hoeft deze code nu maar bij de juiste dienst in te vullen als tweede factor, naast je wachtwoord.

Via Proton Authenticator voeg je een TOTP-code toe aan Googles 2FA-verificatieproces.

Werking digitale token

De meeste mensen gebruiken een digitaal token als tweede factor, zoals een pushmelding of een eenmalige cijfercode. Dit laatste wordt ook wel TOTP genoemd (Time-based One-Time Password) en werkt als volgt.

Bij het instellen van 2FA genereert de dienst een unieke geheime sleutel. Deze wordt één keer met je authenticator-app gedeeld via een QR-code of handmatige invoer. Zowel de server van de dienst als je authenticator-app gebruiken deze sleutel samen met het actuele tijdstip om met dezelfde wiskundige formule een code van meestal 6 cijfers te berekenen. Zo'n code blijft standaard dertig seconden geldig. Zodra je deze code invoert, vergelijkt de server deze met zijn eigen berekening. Is er een match, dan weet de server dat jij de juiste geheime sleutel hebt en dat de code actueel is, waarna je kunt inloggen.

©TvD | ID.nl

De achterliggende werking van een TOTP-systeem.

TOTP-wachtwoordmanager

Wachtwoorden zijn vooralsnog niet verdwenen (zie ook kader Zonder wachtwoord) en daarom is een wachtwoordmanager aan te raden. Zo hoef je al je wachtwoorden niet zelf te onthouden, voorkom je dat je ze achteloos noteert en vermijd je te veel dezelfde of simpele varianten.

Enkele wachtwoordmanagers ondersteunen ook TOTP-codes voor 2FA, zodat je geen aparte authenticator-app nodig hebt. Gratis opties voor Windows-desktop zijn onder meer Bitwarden en KeePassXC.

We nemen KeePassXC als voorbeeld, dat ook voor macOS en Linux beschikbaar is. Je installeert de tool met enkele muisklikken. Bij de eerste start klik je op Database aanmaken, voer je een naam en eventueel een omschrijving in. Klik daarna op Doorgaan. Laat de instellingen gerust ongewijzigd en klik op Doorgaan. Geef een sterk hoofdwachtwoord in (twee keer) en bevestig met Gereed. Kies een locatie voor de database en klik op Opslaan.

Voer in het hoofdvenster de accountgegevens in, zoals Titel, Gebruikersnaam, Wachtwoord en URL, en bevestig met OK. Het item wordt toegevoegd. Klik er met de rechtermuisknop op, kies TOTP / TOTP instellen en vul de Geheime sleutel in. Pas via Aangepaste instellingen eventueel de parameters aan en bevestig met OK. Om de TOTP-code te zien, kies je TOTP / TOTP (QR code) weergeven in het contextmenu.

Je kunt ook de KeePassXC-browserextensie downloaden en installeren om je online wachtwoorden en TOTP-codes automatisch in de browser in te vullen.

Ook wachtwoordbeheerder KeePassXC kan TOTP-codes genereren.

Hardwaresleutel

In plaats van een digitale sleutel kun je ook een fysieke hardwaresleutel gebruiken als tweede factor. Zo'n sleutel is extra veilig omdat deze via internet niet kan worden gekopieerd of gestolen. Ook phishers maken nauwelijks kans, want de sleutel is gekoppeld aan de originele website-url van de dienst. Zelfs als iemand je sleutel heeft, blijft je wachtwoord nodig en vaak ook een pincode of biometrie om de sleutel te gebruiken. Bij verlies rest meestal alleen een alternatieve tweede factor, zoals een TOTP-code of back-upcodes (zie hieronder), tenzij je een reservesleutel hebt.

We nemen als voorbeeld een YubiKey 5 NFC USB-A van Yubico (circa 60 euro). Dit kan ook een ander merk of type zijn, zoals Feitian, Nitrokey of SoloKeys. Ga in Windows 11 naar Instellingen, kies Accounts / Aanmeldingsopties en selecteer Beveiligingssleutel / Beheren. Plaats de sleutel in de pc en activeer deze. Klik op Toevoegen bij Pincode voor beveiligingssleutel. Je kunt ook de Yubico Authenticator downloaden die ook beschikbaar is voor macOS en Linux. Ga door met installeren en start als administrator op. Open nu Passkeys, klik op Set PIN, voer tweemaal een pincode in en klik op Save.

We nemen opnieuw Google als voorbeeld, waar je inmiddels tweestapsverificatie hebt ingeschakeld. Op de webpagina van je Google-account open je Beveiliging en klik je op Toegangssleutels en beveiligingssleutels. Kies + Toegangssleutel maken, klik op Ander apparaat gebruiken, selecteer Beveiligingssleutel en klik op Volgende en daarna op OK (twee keer). Voer de pincode van de sleutel in, bevestig met OK en activeer de sleutel. Deze is nu bruikbaar als tweede factor.

Bij Google maak je eenvoudig een toegangssleutel aan.

Werking fysieke token

Je kunt als tweede factor ook een fysieke token gebruiken. Bij banken kan dit een klein kastje zijn dat codes genereert, maar het kan ook een hardwaresleutel zijn zoals een YubiKey. Zo'n sleutel koppel je aan je computer via usb of bij smartphones via bluetooth of NFC. Dit werkt als volgt.


Je koppelt de sleutel één keer aan je account, waarbij een uniek cryptografische sleutelpaar wordt aangemaakt. De publieke sleutel gaat naar de server van de dienst, terwijl de privésleutel veilig in het hardwaretoken blijft en deze nooit verlaat. Na het invoeren van je wachtwoord vraagt de server aan de sleutel om een unieke digitale handtekening te maken voor die specifieke aanmelding.

Jij bevestigt de aanvraag, bijvoorbeeld door het token te activeren. Vervolgens stuurt de sleutel de handtekening naar de server, die controleert of deze overeenkomt met de eerder opgeslagen publieke sleutel. Bij een match weet de server dat jij de echte sleutel bezit en kun je inloggen.

Onder meer Yubico heeft diverse hardwaretokens (YubiKey) in het aanbod.

Back-upcodes

We hebben nu al twee methoden om ons via een desktop-pc of laptop bij 2FA aan te melden: digitale TOTP-codes en een hardwaresleutel. Heb je ook een toegangssleutel, bijvoorbeeld gekoppeld aan je Windows Hello-inlogmethode, dan zijn het er zelfs drie opties. Al is dit eigenlijk geen klassieke 2FA maar een methode zonder wachtwoord (zie kader Zonder wachtwoord).

De meeste diensten die 2FA ondersteunen, bieden ook back-upcodes aan, hoewel deze eigenlijk bedoeld zijn als noodingreep. We raden je in elk geval aan deze te genereren of te downloaden en offline te bewaren, bijvoorbeeld in een kluis of andere water- en brandveilige plek. Laat ze zeker niet rondslingeren en deel ze nooit digitaal.

Voor je Google-account bijvoorbeeld werkt dit als volgt. Meld je opnieuw aan op je accountpagina, open Beveiliging, scrol naar beneden en klik op Back-upcodes en daarna op Back-upcodes genereren. Google maakt direct tien codes aan die je kunt downloaden en/of afdrukken. Dit is meestal voldoende om problematische aanmeldingen op te lossen. Je kunt op elk moment weer tien nieuwe codes aanmaken, waarmee de vorige tien codes automatisch ongeldig worden.

Google genereert tien back-upcodes die je goed dient te bewaren voor het geval er iets misgaat.

Zonder wachtwoord

2FA combineert dus iets dat je 'weet' (wachtwoord) met iets wat je 'hebt' (zoals een code of sleutel) of 'bent' (biometrie). Er komt ook steeds meer concurrentie van een oplossing zonder wachtwoord via zogeheten toegangssleutels (passkeys). Dit systeem is enkel gebaseerd op iets wat je 'hebt' (een hardwarematige of softwarematige sleutel), vaak gecombineerd met een vorm van biometrie.

Je hebt hierbij dus geen wachtwoord meer nodig. Je kunt direct inloggen met zo'n sleutel, meestal na een geslaagde vingerafdruk, gezichtsherkenning of pincode. Onderliggend werkt dit via de FIDO2-standaard met het hardwareprotocol CTAP2 en het webprotocol WebAuthn.

Op www.passkeys.io/ vind je een demonstratie en een lijst van enkele tientallen sites en apps die toegangssleutels als volledig wachtwoordalternatief ondersteunen. Nog meer diensten staan op https://passkeys.directory, een door de community beheerde lijst. De aanduiding MFA (Multi Factor Authenticatie) betekent hier dat toegangssleutels ook inzetbaar zijn als extra beveiligingslaag naast andere inlogmethodes. Zo kun je onder meer bij Google via een toegangssleutel, zoals een pincode, inloggen, zonder zelfs je wachtwoord te hoeven intikken.

Passkeys-directory: ook Google ondersteunt volop toegangssleutels.

Offline dingen veilig bewaren?

Haal een kluis in huis!