De Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten, ook wel de ‘sleepwet’ genoemd, roept al meer dan een jaar hevige emoties op bij zowel voor- als tegenstanders. Op 21 maart mogen we naar de stembus om onze mening te geven over de Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten, maar zelfs dat referendum is controversieel. Hoe zat het ook alweer met de WIV en waar moet je straks nou op stemmen? Kortom: wat is de sleepwet?

De sleepwet is geen opzichzelfstaande wet, maar een aanpassing van de bestaande Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten die uit 2002 stamt. Volgens de overheid (en de inlichtingendiensten zelf) heeft die wet een update nodig, zodat die meer aansluit op de manier waarom we vandaag de dag communiceren. Daar zijn zelfs tegenstanders het in grote lijnen mee eens. Toch is de Wiv uiterst controversieel, met name door een paar specifieke onderdelen in de wet. Daar willen tegenstanders graag discussie over voeren, maar de discussie wordt nu gedomineerd door de vraag of de sleepwet überhaupt wel moet worden ingevoerd. In de huidige wet mogen de inlichtingen- en veiligheidsdiensten alleen ongericht tappen van niet-kabelgebonden communicatie (zoals satellietverbindingen). Kabelgebonden communicatie aftappen mag enkel als ze een idee hebben wie ze aftappen: een tap moet specifiek tegen een persoon gericht zijn. Maar tegenwoordig loopt vrijwel alle data via kabelnetwerken (zoals glasvezel- of koperkabels), dus moet de wet opgerekt worden zodat ook daarop ongericht kan worden getapt. Alle digitale communicatie wordt dan gelijk behandeld.

©PXimport

Sleepnet

De nieuwe wet kan op veel weerstand rekenen vanwege het verschil tussen gerichte en ongerichte taps. In de huidige wet mogen verdachten alleen gericht worden afgeluisterd, dus als er een duidelijke verdenking is. Met de nieuwe bevoegdheden mogen inlichtingendiensten ook ongericht gaan zoeken. Dat is waarom de termen sleepnet en sleepwet zo vaak terugkomen: tegenstanders zijn bang dat de AIVD of MIVD straks zo’n sleepnet uitgooien en om dán pas te zoeken of er iemand iets illegaals heeft gedaan. Zoiets is ook wel de bedoeling: de inlichtingendiensten willen bijvoorbeeld big-data-analyses doen om patronen te vinden, zoals het herhaaldelijk bellen naar Syrische nummers. Of door het afluisteren van een hele wijk waarvan bekend is dat er bijvoorbeeld Syriëgangers wonen. Ze krijgen daarbij ook de mogelijkheid om data uit verschillende databanken van derde partijen te verzamelen en die bij elkaar te gooien om zo aan datamining te doen.

©PXimport

Waarborgen

Gelukkig zit er een aantal waarborgen in de wet die misbruik van zulke bevoegdheden moeten voorkomen – althans, in theorie. Zo moeten gegevens die niet relevant zijn zo snel mogelijk worden verwijderd en vernietigd. Er is ook een maximale bewaartermijn opgelegd voor gegevens die wél bewaard mogen worden: die staat op drie jaar. Dat vinden tegenstanders wel erg lang. De belangrijkste waarborg is een nieuwe toetsingscommissie die in het leven wordt geroepen. Die ‘Toetsingscommissie Inzet Bevoegdheden’ (TIB) bestaat uit drie personen die moeten bepalen of de inzet van een nieuwe tap rechtmatig is. Opvallend is dat onder meer Ronald Prins daarvoor als technisch expert wordt aangesteld. Prins is voormalig eigenaar van overheidsbeveiliger Fox-IT en oud-AIVD’er – niet de meest onpartijdige persoon. De TIB moet overigens bestaan uit twee rechters of ex-rechters en een technisch expert. Naast de TIB houdt de ‘Commissie van Toezicht op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten’ (CTIVD), zoals de naam al verklapt, toezicht op de wet. Dat betekent dat burgers klachten kunnen indienen, en dat er periodiek een evaluatie plaatsvindt over hoe het met de Wiv gaat en wat er mogelijk moet worden aangepast.

©PXimport

Details

Over dat ‘slepen’ en het toezicht is veel te doen, maar er is ook veel kritiek op controversiële onderdelen van de wet. Zo wijzen de Raad van State en de Autoriteit Persoonsgegevens erop dat het toezicht- en de toetsingscriteria van de CTIVD en de TIB niet transparant genoeg zouden zijn en onduidelijk zijn afgekaderd. Bovendien is er geen rechterlijke macht bij betrokken, en is de minister van Binnenlandse Zaken eindverantwoordelijk en kan deze het advies van de CTIVD naast zich neerleggen. Hierdoor is de wet in theorie vatbaar voor een politieke agenda. De Raad van State zegt dat het slimmer is de toezichtsbevoegdheden van de CTIVD uit te breiden. Ook de bewaartermijn van drie jaar zou te lang zijn, zonder dat daar noodzaak voor is. Onder de Wiv krijgen inlichtingendiensten ook een ‘hackbevoegdheid’, dezelfde die eerder al uit de Wet Computercriminaliteit III werd geschrapt voor politie en justitie vanwege ‘te veel privacy-inbreuk’. Met de hackbevoegdheid mogen de AIVD en MIVD straks computers hacken en malware plaatsen om verdachten af te luisteren.

©PXimport

Voor- en tegenstanders

Grote partijen uit de Tweede Kamer pleiten al jaren voor een uitbreiding van de bevoegdheid en onder het vorige VVD-PvdA-kabinet kwam de wet door de Kamer(s). Vooral voormalig minister van Binnenlandse Zaken Ronald Plasterk vertelde vaak dat de wet nodig was. Maar er is ook een groeiende groep politici die het niet met die uitbreiding eens is. Met name de SP en de Partij Voor De Dieren, en Kees Verhoeven van D66 waren vocale tegenstanders.

Er zijn nog heel veel meer tegenstanders vanuit buiten de politiek, die allemaal hun bezwaren tegen de nieuwe bevoegdheden hebben uitgesproken. Uiteraard zitten daar prominente privacyvoorvechters zoals Bits Of Freedom en Privacy First bij, die de wet respectievelijk ‘niet thuishoren in een open democratie’ en ‘uiterst totalitair’ noemen. Daarnaast ondertekende een groep van 29 prominente wetenschappers een open brief aan de Tweede Kamer om niet akkoord te gaan met de wet. Opvallender is dat ook de gezaghebbende Raad voor de Rechtspraak, de Raad van State en de Autoriteit Persoonsgegevens felle kritiek uitten, waaraan geen gehoor werd gegeven.

Referendum

De controverse rondom de sleepwet kwam in een stroomversnelling door het referendum dat een aantal studenten opzette, waardoor we 21 maart naar de stembus mogen. Vorig jaar begon een groep studenten een petitie tegen de sleepwet, waarmee (met een beetje hulp van actualiteitenprogramma Zondag Met Lubach) genoeg stemmen werden opgehaald. Daarover ontstond direct ophef omdat de regering al aangaf een eventueel ‘nee’ hoe dan ook te negeren.

©PXimport

Rechtszaken

Het ziet er dus nu al naar uit dat de aanpassingen aan de Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten uiteindelijk toch worden ingevoerd, alle kritiek ten spijt. Veel tegenstanders hebben al aangekondigd rechtszaken te beginnen tegen in ieder geval bepaalde onderdelen van de wet – als die definitief ingaat. Zo willen de Nederlandse Vereniging van Journalisten, het Juristencomité van de Mensenrechten en Privacy First naar de rechter stappen, al zijn er nog geen officiële zaken aangespannen.

De grote vraag is natuurlijk wat je het beste kunt stemmen tijdens het referendum. Een ‘nee’-stem lijkt in ieder geval niet erg effectief: Buma van regeringspartij CDA is het meest vocaal in zijn uitspraak die uitslag te negeren. Toch is een tegenstem niet verloren. Privacygroeperingen kunnen zo’n uitslag gebruiken als munitie bij verkiezingen en de vele toekomstige rechtszaken tegen specifieke controversiële onderdelen zoals de lange bewaartermijn, de hackbevoegdheid of het mijnen van databanken. Bovendien lijken de regeringspartijen een campagnetactiek te gebruiken die de angel uit inhoudelijke discussies over het onderwerp moet halen. Een stem is dus niet per definitie verloren.

Amendementen

Tijdlijn

2 december 2013
Commissie Deens stelt vast dat AIVD meer bevoegdheden nodig heeft.

2 juli 2015
Eerste ontwerp op het wetsvoorstel gepubliceerd, gevolgd door twee maanden consultatietijd.

2 september 2015
Kritiek van o.a. providers, VNO-NCW en het College voor de rechten van de Mens.

1 april 2016
Wetsontwerp aangepast, waarbij interceptie-kosten niet meer voor rekening zijn van providers.

21 september 2016
Raad van State reageert kritisch op de wet.

28 oktober 2016
Indiening wet.

15 december 2016:
Heftige kritiek van onder meer Amnesty International en Autoriteit Persoonsgegevens.

7 februari 2017
Ruim 30 amendementen ingediend ter verbetering WIV, voor het overgrote deel tevergeefs.

14 februari 2017
Wet door de Tweede Kamer (115 stemmen voor).

11 juli 2017
Wet door de Eerste Kamer (50 stemmen voor).

1 november 2017
417.453 handtekeningen verzameld (300.000 waren nodig).

21 maart 2018
Raadgevend referendum.

1 mei 2018
Geplande datum inwerkingtreding Wiv.

Informeren?

Bij ID.nl zijn we dol op kwaliteitsproducten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we binnen een bepaald thema naar zulke deals. Ben je op zoek naar een grote koelkast met energielabel A? Vandaag hebben we vijf interessante modellen voor je gespot.

Disclaimer: op het moment van schrijven zijn de besproken koelkasten bij de goedkoopste webwinkels niet duurder dan 1100 euro. De prijzen kunnen schommelen.

Hisense RB440N4ACA

Wie de vele positieve reviews op Kieskeurig.nl leest, weet genoeg. De Hisense RB440N4ACA is een aanrader! Het gaat weliswaar om een vrijstaande koel-vriescombinatie, maar je kunt het apparaat tóch netjes in een bestaande keuken kwijt. De behuizing is namelijk even diep als een standaard aanrecht. Fijn is bovendien dat je de draairichting van beide deuren kunt wijzigen. Volgens de gegevens op het A-energielabel 'trekt' dit model jaarlijks zo'n 109 kilowattuur stroom. Kortom, het kost je slechts een paar tientjes per jaar.

Opvallend veel reviewers waarderen de stille werking. Het opgegeven volumeniveau van 35 decibel is dan ook behoorlijk laag. Het koelgedeelte heeft een ruime inhoud van 238 liter. Dankzij de aanwezigheid van twee lades, vier dragers en vier deurvakken kun je heel wat producten koud bewaren. Er is ook nog een flessenrek inbegrepen. Bovenin het koelgedeelte zit een felle ledlamp met een bedieningspaneel. Hierop kies je de gewenste temperatuur. Verdeeld over drie lades is de vriezer goed voor een inhoud van 98 liter. Dankzij no frost-ondersteuning hoef je de RB440N4ACA nooit te ontdooien. Deze koelkast is verkrijgbaar in een zilverkleurige en zwarte uitvoering.

Samsung RB38C7B6AB1/EF

Deze Samsung RB38C7B6AB1/EF is een luxe koelvriescombinatie die uitblinkt in zowel design als zuinigheid. Met een hoogte van 203 cm en de slimme SpaceMax-technologie – die zorgt voor dunnere wanden – biedt hij een royale inhoud van 387 liter. Dankzij Twin Cooling Plus worden het koel- en vriesgedeelte onafhankelijk van elkaar gekoeld. Hierdoor droogt je eten minder snel uit en mengen geurtjes niet. De Metal Cooling-plaat zorgt voor een stabiele temperatuur en een premium uitstraling. Uiteraard beschikt hij over No Frost, waardoor handmatig ontdooien verleden tijd is. Met een geluidsniveau van slechts 35 dB is hij fluisterstil, perfect voor een open keuken. Het strakke 'Clean Black' ontwerp is tijdloos, en dankzij het Bespoke-concept kun je de voorpanelen in de toekomst eventueel vervangen voor een andere kleur.

Samsung RB38C607AS9/EF

De Samsung RB38C607AS9/EF heeft op Kieskeurig.nl momenteel de laagste prijs ooit. Al met al haal je voor een relatief zacht prijsje een energiezuinige koelkast in huis. Het opgegeven jaarlijkse stroomverbruik komt uit op 108 kilowattuur. Een leuk extraatje is dat je het actuele energieverbruik in de SmartThings-app op een smartphone kunt monitoren. Hiervoor koppel je de koelkast aan je wifi. De RB38C607AS9/EF produceert niet zoveel geluid, want het volumeniveau bedraagt maar 35 decibel.

Deze vijf testers zijn erg te spreken over dit product. Zij prijzen stuk voor stuk de ruime inhoud van in totaal 387 liter. Het koel- en vriesgedeelte zijn goed voor respectievelijk 273 en 114 liter. Voor huishoudens tot vier à vijf personen is dat ruimschoots voldoende. Zoals je van een moderne koelkast mag verwachten, is er no frost-ondersteuning aanwezig. Dat scheelt weer ontdooien! Komt de draairichting van beide deuren niet uit? Geen probleem, want je kunt ze omkeren. In plaats van de hier besproken zilverkleurige uitvoering kun je ook deze zwarte versie overwegen.

Lees ook: Tips voor een lager verbruik van je koelkast en vriezer

Inventum KV2010B

Een goedkopere koelkast met energielabel A zul je in dit formaat waarschijnlijk niet gauw vinden. Inventum hanteert op zijn website een adviesprijs van 999 euro, maar enkele webshops halen daar een kwart vanaf. De KV2010B is een volwaardige vrijstaande koelkast met een respectabele inhoud van 378 liter. Hiervan is 256 liter gereserveerd voor het koelgedeelte. Ten opzichte van diverse vergelijkbare apparaten is er een behoorlijk deel aan de vriezer toegekend, namelijk 122 liter.

Gunstig is het zéér lage geluidsniveau van 29 decibel. Hierdoor zet je deze koel-vriescombinatie probleemloos naast een keukentafel neer. Ondanks de relatief lage aanschafprijs ondersteunt dit model no frost. Deze techniek voorkomt ijsvorming, zodat de drie lades niet kunnen aanvriezen. Nuttig om te weten is dat je de deuren kunt omkeren. Volgens de specificaties van het toegekende A-energielabel verbruikt de KV2010B ongeveer 113 kilowattuur per jaar. De fabrikant geeft vijf jaar garantie op dit product.

Bosch KGN392LAF

Bosch staat garant voor een hoge kwaliteit. Dat heeft een zekere prijs, waardoor je nauwelijks energiezuinige koelkasten van het gerenommeerde Duitse merk voor minder dan duizend euro kunt vinden. De KGN392LAF is een uitzondering. Dit witgoedproduct is dan ook op Kieskeurig.nl momenteel goedkoper dan ooit. Indrukwekkend is het nogal lage verwachte stroomverbruik van 104 kilowattuur per jaar. Daarnaast is deze koelkast stiller dan de meeste andere modellen in deze prijsklasse. Ga uit van een geluidsniveau van 29 decibel.

Het koelgedeelte van 260 liter bestaat uit vier dragers, twee lades, een flessenrek en vier deurvakken. De vriezer heeft een inhoud van 103 liter. Wegens no frost-ondersteuning kun je de drie lades altijd soepel schuiven. Op het fraaie aanraakpaneel kies je voor elke sectie de gewenste temperatuur. Dankzij zijn slimme ontwerp plaats je de behuizing eventueel pal tegen de wand. In tegenstelling tot de meeste andere koelkasten hoeft er geen ruimte tussen de achterkant en de muur te zitten. Zit één van de deuren niet helemaal dicht? De KGN392LAF waarschuwt je met een luide pieptoon. Lees deze reviews op Kieskeurig.nl voor ervaringen van andere gebruikers.

Nog niet zo heel lang geleden was een elektrische deken vooral iets voor omaatjes. Maar sinds de gasprijzen eind 2021 enorm opliepen, hebben we allemaal de warmtekussen en -dekens omarmd. Welk deel van je lichaam je ook wilt verwarmen: het aanbod is enorm. Tijd voor een uitgebreide test dus. Zaten we er warmpjes bij?

Het van oorsprong Duitse bedrijf Beurer richt zich vooral op producten die te maken hebben met beauty, medical en wellbeing. Dat loopt van haardrogers tot weegschalen en bloeddrukmeters. Maar van oorsprong – en we hebben het dan over 1919(!) – hield Beurer zich bezig met de productie van warmtekussens. Het is dan ook niet vreemd dat het bedrijf een aanzienlijk aantal warmteproducten in het assortiment heeft. Voor deze test probeerden we vier producten uit: een verzwaarde warmtemat (HK 145), een oplaadbaar warmtekussen (Heaty HK 77), een voetenwarmer met massagefunctie (FWM 45) en tot slot een elektrische bovendeken (HD 82 Stockholm). 

Voor gerichte warmte: HK 145 Cosy Weight Green Planet

We beginnen met de HK 145. Hoewel de HK 145 Cosy Weight door Beurer zelf als verwarmingskussen wordt aangeduid, zouden wij het toch eerder een warmtemat noemen. Dat komt door de langwerpige vorm (60x30 centimeter) en de geringe dikte (iets minder dan 9 centimeter). Heel geschikt dus om op specifieke delen van je lichaam te leggen – denk aan een stijve schouder of pijnlijke knieën. Ook als je bijvoorbeeld menstruatiekrampen hebt, kan de HK 145 helpen.

Bij het uit de doos halen viel meteen het gewicht van de mat op: ongeveer anderhalve kilo. Door de vulling van glaskralen is hij een stuk zwaarder dan traditionele warmtekussens. Wie wel eens onder een verzwaringsdeken heeft geslapen, weet hoe rustgevend dat werkt. Bovendien zorgen de kralen ervoor dat de warmte langer wordt afgegeven. Fijn is dat de mat gemaakt is van superzachte materiaal (100% gerecycled – de HK 145 maakt deel uit van de duurzame Green Planet-lijn).

©AK | ID.nl

De werking is heel simpel: stekker in het stopcontact en de gewenste stand kiezen. In totaal zijn er zes warmtestanden. Omdat wij enorme koukleumen zijn, vonden we de hoogste stand het lekkerst, maar dat is een persoonlijk iets. We hebben het kussen eerst uitgeprobeerd op onze de buik. Dat voelde door het verzwarende effect vooral heel ontspannend. Daarna was onze schouder aan de beurt (de combinatie een zekere leeftijd + 40 uur per week achter de laptop zitten is daar niet al te best voor). De warmte werkte snel en gericht: na een minuut of vijftien voelde de schouder duidelijk soepeler. Langer doorgaan was minder prettig, vooral door het gewicht en de harde rand van de mat, die in onze nek begon te drukken.

Om mee te knuffelen: HK 77 Heaty warmtekussen

Zeg je cosy warmte, dan zeg je al snel: warmtekussen. Maar dan wel eentje die in je interieur past. Dat hebben ze bij Beurer goed begrepen: het HK 77 Heaty kussen is verkrijgbaar met een corduroy hoes (in crème, oudroze, blauwgroen) of een velvet hoes (in taupe, roze. blauw). De hoes is wasbaar.

Net als bij de andere producten in deze test wordt ook de Heaty (wij probeerden de velvetblauwe versie) geleverd met een handleiding met een duidelijke schematische tekening waarop alle onderdelen en functies staan uitgelegd. Het enige wat we in de handleiding niet helemaal duidelijk vonden, was of je de accu kunt opladen terwijl hij nog in het zakje van het binnenkussen zat, of dat je hem eerst moet verwijderen. Voor de veiligheid hebben wij hem eruit gehaald. Het opladen zelf wijst zich vanzelf. Drie witte ledjes op het bedieningspaneel (het bruine label aan de buitenzijde) geven de voortgang van het opladen aan. Is de accu helemaal opgeladen, dan regel je via de drukknop op het paneel de hoogte van de warmte. Als het kussen aan staat, zie je zowel de ingestelde temperatuur-indicator als de ledjes van het batterijniveau.

©AK | ID.nl

Om met die warmte te beginnen: we kunnen niet anders concluderen dan dat het ultiem comfort is, snuggelen met een warm kussen. Wij als koukleumen opteerden natuurlijk voor de hoogste stand, maar ook na terugschakelen naar een lagere stand gaf het kussen nog steeds behaaglijke warmte af.

Wel vonden we dat de accu redelijk snel leegliep.Na ongeveer een uur op de hoogste warmtestand waren al twee van de drie witte ledlampjes uit. Volgens Beurer heeft de accu een maximale gebruiksduur van vier uur, maar dat geldt alleen voor de laagste stand. Op de hoogste stand haal je dus waarschijnlijk nét het einde van een romantische kerstfilm niet.

Warmte en ontspanning voor je voeten: FWM 45 voetenwarmer

Wie vaak koude voeten heeft, heeft niets aan een warmtekussen. Speciaal voor die mensen is er de FWM 45: een voetenwarmer met een teddyvoering, die twee verschillende warmtestanden heeft én twee verschillende massagestanden. Je kunt zowel de warmte als de massage afzonderlijk of tegelijkertijd gebruiken. Variatie genoeg dus.

Op een thuiswerkdag waarop het buiten behoorlijk koud was hebben wij de voetenzak onder het bureau gezet. Stekker in het stopcontact, even laten opwarmen en voeten erin. Aanvankelijk hielden we daarbij onze sokken aan. Dat voelde oké, maar echt warm: nee. Met blote voeten ging dat wat beter, hoewel het van ons nog wel wat warmer had gemogen. Jammer is dat de warmte alleen van een verwarmingselement aan de onderkant komt en dat de bovenkant niet elastisch sluit, waardoor er een opening blijft waardoor koude lucht naar binnen glipt. Kleine tip: vouw de teddyvoering uit in plaats van die over de zak te laten hangen, zodat je onderbenen beter bedekt zijn. Doen, wat ons betreft.

©AK | ID.nl

Bijzonder aan deze voetenwarmer (geschikt voor voeten tot en met maat 47) is dat er een massagefunctie op zit. Je kunt daarbij kiezen uit twee standen: rustgevend en verkwikkend. De rustgevende modus (stand 1) doet precies wat hij belooft. Je voelt de trilling in je voeten en kuiten. Het is niet hinderlijk en vooral ontspannend. We kunnen ons voorstellen dat dit een prettige stand is bij het tv-kijken na een dag hard werken. Tv-kijken terwijl de verkwikkende modus (stand 2) aan staat, zouden we zelf niet zo snel doen. Het masseren gaat in deze stand namelijk een stuk harder (en maakt ook wat meer geluid). Voelt het vervelend? Nee, dat niet. Maar het voelt ook niet heel lekker – je bent je vooral heel de tijd bewust van het getril onder je voeten. Wij vonden het lastig om ons tijdens deze stand te focussen op ons werk.

Om nooit meer onderuit te kruipen: HD 82 Stockholm warmtedeken

Reviewen is soms hard werken, maar soms is het een feestje. Het uitproberen van de HD 82 warmtedeken was zo'n feestje. Dankzij zijn afmetingen (130x180 centimeter) kun je er helemaal in wegkruipen. Op de handig verlichte bedieningseenheid kun je kiezen uit zes warmtestanden, waarbij koukleumen zoals wij ook bij een lagere stand dan de hoogste nog heerlijk warm blijven.

©AK | ID.nl

De deken is heel zacht (fleece) en ziet er luxueus uit. Geen deken die je na gebruik opbergt omdat hij lelijk staat in je interieur, maar echt een deken om standaard op de bank te hebben liggen. Een fijn idee daarbij is dat er een veiligheidssysteem is ingebouwd: bij een storing schakelt de deken automatisch uit. Ook wanneer hij drie uur heeft aangestaan, schakelt hij automatisch uit. Dat voorkomt dat je hem zelf vergeet uit te zetten. Scheelt weer op je energierekening! Niet veel, want een gemiddelde warmtedeken verbruikt ongeveer 100 watt per uur. Na drie uur is dat dus ongeveer 0,3 kWh. Bij een gemiddelde elektriciteitsprijs van 0,28 euro per kWh (niveau november 2025; bron: ANWB) kom je uit op net iets meer dan 9 cent. Dat is veel goedkoper dan drie uur de kachel aan…