Met Hue verkoopt Philips een uitstekend systeem waarmee je lampen via je smartphone bedient. Met de Hue tap voegt Philips daar gek genoeg juist een fysieke lichtschakelaar aan toe. Een handige toevoeging?

Philips Hue is een verlichtingssysteem waarmee je lampen kunt bedienen met je iPhone of Android-smartphone. Behalve draadloze bediening van je lampen kun je met Hue je kamer ook letterlijk in alle kleuren van de regenboog verlichten en de verlichting automatisch aan laten gaan. Lees ook: Zo bedien je je huis met een tablet.

Een voordeel van de Philips Hue-lampen is dat deze aangaan in de standaardkleur nadat de stroom is onderbroken. Concreet houdt dit in dat een lamp die is aangesloten in een plafondarmatuur nog steeds reageert op de wandschakelaar. Doe de schakelaar even uit en aan, en je lamp gaat gewoon aan. Handig als je smartphone even niet voorhanden is, je zit dan in ieder geval niet in het donker.

Voor simpele ruimtes, zoals een hal of de slaapkamer, voldoet de mogelijkheid om de lamp in te schakelen met een stroomonderbreking uitstekend. Toch zal dit niet in alle situaties afdoende zijn. Vooral in grotere huiskamers zijn plafondarmaturen verbonden met verschillende wandschakelaars die niet noodzakelijkerwijs bij elkaar gegroepeerd zijn. En dan hebben we het nog niet gehad over Hue-lampen die je in staande of andere armaturen hebt gedraaid zonder wandschakelaar. De Hue tap moet een oplossing zijn voor dit bedieningsprobleem.

Draadloos aan de muur

De Hue tap doet met zijn ronde vormgeving een beetje denken aan een thermostaat. De tap is vervaardigd uit wit glanzend kunststof met een buitenring van zilverkleurig kunststof. Je kunt hem aan een muur bevestigen middels meegeleverde plakstrips of door twee gaatjes te boren. Het maakt niet uit waar je hem ophangt. De schakelaar werkt draadloos en hoeft niet te worden aangesloten op het lichtnet. De Hue tap is eenvoudig te ontgrendelen van de grondplaat, dus je kunt ook overwegen hem te gebruiken als een losse draadloze afstandsbediening.

©PXimport

Je bevestigt de Hue tap eenvoudig aan de muur.

Kinetische schakelaar

Voordat we ingaan op de mogelijkheden, willen we even stilstaan bij de meest opmerkelijke eigenschap: de Hue tap heeft geen batterijen of accu. Dat gegeven is voor een lichtschakelaar waarschijnlijk niet zo opzienbarend, maar het is wel opmerkelijk als je weet dat de Hue tap volledig draadloos zijn werk doet en gebruikmaakt van ZigBee-radiocommunicatie om zijn commando's te versturen.

Het geheim zit hem in de kinetische knoppen. Deze knoppen produceren op het moment dat je ze indrukt genoeg energie om de commando's te versturen. In de praktijk hebben de knoppen hierdoor een duidelijke klik en moet je ze redelijk ver indrukken. Het principe is vergelijkbaar met de knijpkat-zaklamp.

Testomgeving

Wij hebben de Hue tap getest bij een Hue-systeem met de volgende configuratie: we hebben twee plafondarmaturen die ieder voorzien zijn van een Hue-lamp. Daarnaast hebben we twee staande armaturen die ieder voorzien zijn van twee Hue-lampen. We hebben in de Hue-app naast diverse kleurscènes ook drie scènes aangemaakt waarmee we onze kamer kunnen verlichten in de normale kleurtemperatuur van circa 2700K. Scène 1 zet de twee plafondarmaturen aan, scène 2 zet de eerste staande lamp aan en scène 3 zet de tweede staande lamp aan.

Scénes of uitschakelen

De Hue tap heeft vier knoppen. Deze kun je allemaal gebruiken om een scene in te schakelen of om lampen uit te schakelen. Standaard is knop 1 zo geprogrammeerd dat al je Hue-lampen uitgaan terwijl je aan de overige drie knoppen scènes kun toewijzen.

Wij hebben de standaardfunctionaliteit van knop 1 behouden, maar je kunt ook zelf kiezen welke Hue-lampen uitgaan. Dat is handig als je Hue-lampen in meerdere kamers hebt. De overige drie knoppen hebben we gekoppeld aan de drie eerder genoemde scènes. Zo hebben we controle over welke lampen aangaan en kunnen we alle lampen in één keer uitschakelen.

Helaas kun je de lampen dus niet per scène uitschakelen. Het zou eigenlijk handiger zijn als je (optioneel) een scène weer kunt uitschakelen door op dezelfde knop te drukken. Willen we een losse scène in onze configuratie weer uitschakelen, dan hebben we onze smartphone nodig. We zouden er wel voor kunnen kiezen om onze lampen bijvoorbeeld te verdelen over twee scènes zodat we twee knoppen over hebben die de lampen van de individuele scènes weer uit kunnen schakelen.

©PXimport

Je kent via de app scènes eenvoudig toe aan een knop.

Geen helderheidsbediening

Iets wat we missen is de mogelijkheid om de helderheid van de lampen in te stellen. Dat is jammer, want oudere afstandsbedieningen voor Philips' LivingWhites of LivingColors hebben deze mogelijkheid via een instelring wel. Je kunt deze oudere afstandsbedieningen via een truc zelfs aan het Hue-systeem koppelen waarbij de helderheidsregeling probleemloos werkt.

Via een dergelijke afstandsbediening kun je geen scènes oproepen zoals bij de Hue tap, maar je kunt wel lampen in- en uitschakelen en de helderheid bedienen. Je kunt, als je verschillende helderheden wilt via de Hue tap, dit wel voor elkaar krijgen door je lampen niet in groepen te verdelen zoals wij hebben gedaan, maar drie scènes aan te maken waar al je lampen in zijn opgenomen. Die drie scènes geef je dan ieder een andere helderheid zodat je drie helderheidsinstellingen krijgt.

Uiteraard kun je de knoppen ook totaal anders gebruiken dan wij doen. Je zou bijvoorbeeld scènes in verschillende kleuren kunnen koppelen aan de knoppen, zodat je met een druk op de knop een gele, rode, blauwe of groene woonkamer hebt. Je merkt dat er dus best veel mogelijk is, maar je moet wel goed nadenken over wat je belangrijk vindt.

©PXimport

De Hue tap naast een oudere LivingWhites-afstandsbediening met helderheidsring, die wij zelf gebruiken in combinatie met Hue.

Conclusie

De Hue tap werkt prima, maar is met vier knoppen uiteraard functioneel wel gelimiteerd ten opzichte van de app. Wij zien het vooral als een product voor de huiskamer of een andere grote ruimte die je in één keer wilt verlichten. Zo kun je Hue-lampen, die verdeeld zijn over plafondarmaturen en staande armaturen, zonder smartphone in één keer in de juiste configuratie aandoen. Baal je ervan dat je zonder smartphone niet al je Hue-lampen in een ruimte aan kunt zetten? Dan is de Hue tap wat je zoekt. We hopen wel dat Philips een versie maakt waarmee je ook de helderheid en eventueel de kleur kunt instellen via een instelring zoals op de LivingWhites- of LivingColors-afstandsbediening. Dat zou het product helemaal afmaken en de functionaliteit meer in lijn brengen met de toch wel pittige prijs.

Tijdens het werk word je waarschijnlijk regelmatig gestoord door binnenkomende e-mails, meldingen, berichtjes, systeemupdates en pop-ups. Het zijn meestal nuttige en leuke elementen, maar ze halen je wel uit je concentratie. In Windows 11 zit een nieuwe functie om deze afleidingen tijdelijk te dempen.

Focus instellen

Deze Focusmodus is een productiviteitstool die te vinden is in de Klok-app. Je kunt hem activeren vanuit de Windows Instellingen. Druk op Windows-toets+I en ga naar Systeem, waar je Focus vindt. Hier kun je de duur van een ongestoorde werksessie invoeren. Standaard is dit op 30 minuten ingesteld. Daaronder staan vier opties. Geef de timer weer in de Klok-app om zichtbaar te maken hoelang de sessie bezig is. Vink ook de optie aan om badges te verbergen in de taakbalk-apps. Daardoor kom je niet verleiding om aan die apps aandacht te schenken. Ook het knipperen in de taakbalk-apps verberg je om dezelfde reden. Schakel Niet storen in, dan worden al deze meldingen tijdens de sessie gedempt.

De meeste gebruikers vinken de vier opties aan.

In de klok

Het is ook mogelijk om Focus te activeren vanuit het systeemmeldingscentrum. Klik in de taakbalk op de datum- of tijdaanduiding. Hiermee open je de agenda en het meldingsgebied. Onderaan waar de knop Focus staat, kun je de duur aanpassen. Zodra je op de knop klikt, verschijnt de focustimer op het scherm. Terwijl een sessie actief is, zie je de klok en de resterende tijd en nog enkele andere relevante gegevens, zoals wanneer de volgende pauze is gepland. Zie je niet graag de tijdsduur die langzaam aftelt, dan verberg je die door op de drie puntje te klikken. Daarna kun je de optie Resterende tijd weergeven uitschakelen. Als je in de instellingen de optie Niet storen hebt ingeschakeld, blokkeert deze functie alle meldingen.

Nog acht minuten geconcentreerd werken en dan volgt een pauze van vijf minuten.

Ontspannen werken

Wanneer je Focus maximaliseert, zie je rechts de voortgangsgrafiek die toont hoelang je gisteren en vandaag de tool hebt gebruikt. Je kunt ook een Spotify-afspeellijst selecteren om je sessies te begeleiden met ontspannende muziek. Onderaan krijg je de taken te zien die in de app Microsoft To Do op je wachten.

Wanneer je Focus maximaliseert, krijg je nog meer informatie te zien.

Een gazon is meer dan een stukje groen. Het kan een speelplek zijn voor kinderen of juist vooral de blikvanger zijn in een strak aangelegde tuin. Soms ligt het vol in de zon, soms grotendeels in de schaduw. Voor elke situatie is er een passend graszaadmengsel. Wat past het best bij jouw tuin?

Lees ook: Groener gras? Maaien en onderhouden doe je zo

Wat voor graszaad je nodig hebt, hangt helemaal af van het soort grasveld dat je wilt. Voor een veldje waarop je kinderen lekker kunnen ravotten en een balletje trappen heb je ander gras nodig dan voor een gazon dat vooral bedoeld is voor de sier. Hieronder lees je per toepassing welke grassoorten het meest geschikt zijn.

Speelveld: stevig en snel herstellend

Een gazon waarop gespeeld, gelopen of gevoetbald wordt, moet vooral sterk zijn. Het gras moet tegen een stootje kunnen én zich snel herstellen. Daarvoor heb je een mengsel nodig met veel Engels raaigras (Lolium perenne). Dit gras kiemt snel en vormt stevige sprieten. Het is goed bestand tegen intensief gebruik en groeit snel terug als het beschadigd raakt. Vaak wordt het aangevuld met veldbeemdgras (Poa pratensis), dat ondergronds uitlopers vormt en zo kale plekken opvult. Samen zorgen deze soorten voor een duurzaam speelgazon dat veel belasting aankan.

Siergazon: fijn, traag groeiend en egaal

Voor een siergazon gelden weer andere zaken. Het moet vooral fijn van structuur zijn, gelijkmatig groeien en een egaal, verzorgd beeld geven. Voor dit type gazon zijn roodzwenkgras (Festuca rubra) en struisgras (Agrostis capillaris) geschikt. Deze grassoorten groeien langzaam en blijven laag, waardoor je minder vaak hoeft te maaien. Ze vormen een dichte mat van fijne sprietjes die er netjes uitziet, vooral bij regelmatig onderhoud. Een siergazon vergt wel iets meer zorg, want het is minder sterk en herstelt trager bij schade.

Schaduwgazon: licht nodig, maar minder zon

In tuinen met veel schaduw, bijvoorbeeld door bomen, heeft gras het moeilijk. De meeste grassoorten groeien slecht zonder zon, wat ruimte geeft aan mos. Een schaduwgazon moet daarom vooral weinig licht nodig hebben en toch stevig genoeg zijn om een dichte mat te vormen. Mengsels voor schaduw bevatten vaak fijne vormen van roodzwenkgras en soms bosgras (Festuca heterophylla), een soort die beter groeit bij weinig licht. Een kleine hoeveelheid Engels raaigras zorgt voor stevigheid, maar alleen als er dagelijks toch wat zonlicht aanwezig is. Let op: ook schaduwgazon heeft minimaal 2 tot 4 uur daglicht nodig om goed te blijven groeien.

Droge (zand)grond: diep wortelend en hittebestendig

Op lichte zandgrond of op plekken waar je weinig sproeit, heb je gras nodig dat tegen droogte kan. Dit soort gras moet diep kunnen wortelen en niet te snel verdrogen. Mengsels voor droge omstandigheden bevatten vaak een aangepaste selectie van veldbeemdgras en speciaal geselecteerde varianten van Engels raaigras die minder water nodig hebben. Soms wordt er ook hard zwenkgras aan toegevoegd, dat goed bestand is tegen droogte en hitte. Deze soorten wortelen dieper dan gemiddeld, waardoor ze vocht uit lagere lagen kunnen opnemen. Zo blijft je gazon ook bij warme zomers langer groen.

©Elena Elisseeva | Elenathewise

Wanneer en hoe zaai je gras?

De ideale periode om gras te zaaien is in het voorjaar (maart tot mei) of het najaar (september tot half oktober). Dan is de bodem warm genoeg en valt er meestal voldoende regen. Ook tussentijds bijzaaien is mogelijk – bijvoorbeeld als je last hebt van kale plekken of na het verwijderen van mos – zolang de bodemtemperatuur boven de 10 °C ligt en de grond vochtig blijft.

Begin altijd met een goede voorbereiding. Maai het bestaande gras kort, en verwijder mos en dood materiaal door het gazon te verticuteren. Dat kan met een verticuteerhark of een verticuteermachine.

Bij het herstellen van kale plekken hark je de grond los, zodat het zaad goed contact maakt met de aarde. Zaai vervolgens het juiste graszaadmengsel voor jouw situatie. Druk het zaad licht aan, bijvoorbeeld met een plank of de achterkant van een hark. Belangrijk: houd de bodem vochtig tot het gras begint te kiemen. Dat duurt gemiddeld 7 tot 14 dagen, afhankelijk van de soort en temperatuur. Wil je extra bescherming bieden? Strooi dan een dun laagje potgrond of compost over het zaad. Dat helpt tegen uitdroging en beschermt tegen vogels.

Wacht met maaien tot het gras minstens 8 cm hoog is, en gebruik dan een hoge maaihoogte bij de eerste maaibeurt. Zo geef je jonge sprietjes de kans om zich goed te wortelen.

Lees ook: Gras vol mos? Dit wil je weten over het verticuteren van je gazon

Tabel: deze grassoorten heb je nodig