Met een wifi-adapter in de vorm van een usb-dongel voeg je een draadloos netwerk toe aan elke computer. We testen acht modellen met dualband-ondersteuning, onder andere van Asus, Eminent en D-Link.

Met een wifi-dongel upgrade je een oudere laptop of pc met een verouderde en/of trage wifi-verbinding naar een snellere, recentere versie van de wifi-standaard. Bijvoorbeeld als de wifi-chip in je pc alleen de 2,4GHz-frequentie aankan, zorgt een dualband-wifi-dongel zoals wij die hier testen voor een uitbreiding met de minder druk bezette en daardoor meestal beter presterende 5GHz-frequentie.

Is de wifi-chip in jouw computer stuk of wordt die niet meer ondersteund door een recentere versie van het besturingssysteem? Ook dan kan een wifi-dongel uitkomst bieden.

Wij kennen geen wifi-adapters in usb-formaat die sneller gaan dan 1300 Mbit/s. In deze groepstest bespreken we drie van dit soort adapters. Alle drie hebben ze een usb3.0-aansluiting, al merkten wij in de praktijk weinig snelheidsverschil wanneer we ze in een usb2.0-poort gebruikten. Met deze adapters zijn onder ideale omstandigheden (snelle router en de adapter dicht bij die router) bijna-gigabitsnelheden mogelijk die niet veel onderdoen voor een bekabelde netwerkverbinding.

Deze snellere adapters zijn uiteraard vrij groot, hebben externe antennes en functioneren het best als je ze in de meegeleverde usb-houder stopt. Ze zijn dus op de eerste plaats bedoeld voor desktopgebruik, met een pc of laptop in een vaste opstelling.

Heb je een desktop-pc die je om de een of andere reden niet met een bekabeld netwerk kunt verbinden, dan bestaan er nog snellere wifi-adapters tot 2.400 Mbit/s. Die zijn echter uitgevoerd in de vorm van een pcie-insteekkaart en hebben we in deze groepstest niet meegenomen.

Alle fabrikanten gebruiken trouwens de ac-conventie om de snelheid van hun wifi-adapters te adverteren. Daarvoor tellen ze de theoretische maximumsnelheid van beide wifi-frequenties op. Een dongel die bijvoorbeeld maximaal 300 Mbit/s op de 2,4GHz-band en 866 Mbit/s op de 5GHz-band haalt, heet dan een AC1200-adapter. Dat is ietwat misleidend, want de maximumsnelheid die je met dergelijke adapter haalt is 866 Mbit/s, en niet 1200 Mbit/s, zoals wordt gesuggereerd.

AVM is de enige fabrikant die hierin eerlijk is. De geteste Fritz!Wlan Stick wordt geadverteerd als een AC860-dongel, maar heeft dezelfde wifi-specs als bijvoorbeeld de Linksys Maxstream AC1200.

©PXimport

ASUS USB-AC68 Wi-Fi Adapter

©PXimport

Deze grote, op een Realtek-chipset gebaseerde usb3.0-wifi-adapter is duidelijk bedoeld voor desktopgebruik, eventueel in combinatie met de meegeleverde stevige usb-houder, waarvan de stugge kabel een meter lang is. Die houder heeft geen negatieve invloed op de prestaties, integendeel zelfs: door de betere positionering van de antennes zijn die iets hoger. De maximale doorvoersnelheid is 600 Mbit/s op de 2,4GHz-band en 1300 Mbit/s op de 5GHz-band.

De twee rode externe antennes klappen open in een v-vorm in twee standen: verticaal of horizontaal. Horizontaal staan de antennes het verst uit elkaar. Dat zorgt voor minder interferentie en de beste ontvangst, zoals ook in de (niet-Nederlandstalige) snelstartgids wordt vermeld. Wij noteerden tijdens de benchmarks tot 15 procent betere prestaties wanneer we de antennes volledig opentrokken. In de snelstartgids is sprake van een installatie-cd, maar die ontbrak bij ons. Drivers heb je normaal gesproken niet nodig, maar vind je eventueel op de supportwebsite.

De ASUS USB-AC68 wordt vooral onderaan heel warm; gebruik met gesloten antennes is niet de bedoeling, want in die toestand dekken die de ventilatiegaten aan de bovenkant af en dreigt oververhitting. De prestaties zijn uitstekend: vlak bij de router haalden we bijna-gigabitsnelheden. Dit is overigens de enige adapter in deze groepstest met ondersteunde Linux-drivers.

ASUS USB-AC68 Wi-Fi Adapter

9Score90

AVM Fritz!Wlan Stick AC860

©PXimport

Deze dualband-wifi-adapter heeft het formaat van een gewone usb-stick, maar dan met de typerende rood-witte AVM-vormgeving. De Fritz!Wlan Stick AC860 haalt maximumsnelheden van 300 Mbit/s op de 2,4GHz-band en 866 Mbit/s op de 5GHz-band. AVM mikt wellicht op de desktopgebruiker die een draadloze verbinding wil toevoegen, want het levert een stevige zwarte usb3.0-houder mee om de adapter in te pluggen.

De stugge, vast verbonden zwarte usb-kabel is met 85 cm lang genoeg om de ontvanger op een werkvlak neer te zetten. Gebruik van de houder heeft geen meetbare invloed op de prestaties. Twee statusleds tonen wanneer de stick klaar is voor gebruik en of er een wifi-verbinding is. Heb je een AVM-router, dan neemt deze adapter diens configuratie over met Stick & Surf: gewoon in de usb-poort van de router steken, wachten tot diens Info-led brandt en klaar.

Drivers en hulpprogramma staan op de stick zelf en worden automatisch geïnstalleerd. AVM geeft vijf jaar garantie. De prestaties van deze gebruiksvriendelijke dongel zijn goed.

AVM Fritz!Wlan Stick AC860

7Score70

D-Link DWA-181

©PXimport

Deze kleine usb2.0-adapter in nanoformaat is niet veel groter dan een flinke duimnagel, maar haalt wel doorvoersnelheden tot 400 Mbit/s op de 2,4GHz-band en tot 867 Mbit/s op de 5GHz-band. Hoewel er drivers beschikbaar zijn voor macOS tot versie 10.5 en Windows versie 7 tot en met 10, werkt deze op een Realtek-chipset gebaseerde wifi-adapter in principe zonder die te installeren. We merkten ook geen prestatieverschillen met of zonder de D-Link-drivers.

Een kleine blauwe led knippert tijdens dataoverdrachten, waarbij de kleine adapter zeer warm wordt – bijna te heet om zomaar vast te pakken. De prestaties zijn goed, maar het duurt soms wel enkele seconden voordat deze adapter een verbinding op de hoogst haalbare snelheid maakt. Dit is de enige adapter in deze groepstest die al de nieuwe wpa3-beveiligingsstandaard ondersteunt.

D-Link DWA-181

6Score60

Eminent EM4536

©PXimport

Deze op een Realtek-chipset gebaseerde mini-adapter, half zo groot als een pink, is klein genoeg om maar één usb-poort in beslag te nemen bij een laptop, ook als de usb-poorten dicht bij elkaar geplaatst zijn. De EM4536 haalt doorvoersnelheden tot 300 Mbit/s op de 2,4GHz-band en tot 900 Mbit/s op de 5GHz-band.

Drivers of software zijn niet nodig; de adapter werkt direct na het insteken bij Windows Vista en hoger. Andere besturingssystemen worden niet ondersteund. Een statusled zit er ook niet op, maar de prestaties zijn verhoudingsgewijs goed voor een dergelijk kleine en betaalbare adapter.

Eminent EM4536

6Score60

Linksys Max-Stream AC1200

©PXimport

Deze wifi-adapter van Linksys ziet eruit als een forse usb3.0-stick, maar dan met een uitklapbare wifi-antenne. De maximale doorvoersnelheid bedraagt 300 Mbit/s op de 2,4GHz-band en 867 Mbit/s op de 5GHz-band. De uitklapbare antenne is vooral interessant om toch nog een verbinding te krijgen op locaties met een zwakker wifi-signaal.

Als het wifi-signaal sterk is, maakt de positie van de antenne geen meetbaar verschil. Overigens is het duidelijk wel de bedoeling om het antenneklepje open te houden, want de statusled is anders niet zichtbaar. Linksys levert een cd-rom mee met documentatie en drivers voor macOS en Windows, maar die vind je ook op de supportwebsite.

Hoewel de adapter direct werkt onder Windows 10, blijkt de verbinding niet stabiel als we de driver niet installeren. En zelfs mét driver verliest deze adapter af en toe zijn draadloze verbinding in de gelijkvloerse testlocatie verder van de router. Hem uittrekken en weer insteken loste dit op. Vlak bij de router en op de eerste etage was er geen probleem. We hebben dit getest met twee verschillende computers.

Linksys Max-Stream AC1200

7Score70

Netgear A7000 Nighthawk

©PXimport

Dit is de grootste adapter in deze groepstest, bijna even groot als een externe usb-drive, maar gelukkig niet even zwaar. De meegeleverde usb3.0-houder is groot en wel redelijk zwaar, maar daardoor heel stabiel. De stugge usb-kabel is 1,10 meter lang. Op de onderkant heeft de houder een krachtige magneet, waarmee je hem bijvoorbeeld vastklikt op de metalen kast van een desktop-pc. Het is ook de enige op een Realtek-chipset gebaseerde dongel in deze groepstest die niet direct functioneert als je hem in een Windows 10-pc stopt.

Eerst de drivers en Netgear Genie-software installeren is verplicht, zoals ook duidelijk op de verpakking vermeld staat. Dat alles wordt meegeleverd op cd-rom of is te downloaden van de supportwebsite. Met de ook Nederlandstalige Genie-software configureer je verbindingen, vraag je informatie op en vernieuw je de software. De maximale doorvoersnelheid is 600 Mbit/s op de 2,4GHz-band en 1300 Mbit/s op de 5GHz-band. De brede antenne klapt in twee standen open.

Je kunt de adapter met gesloten antenne gebruiken, maar de prestaties en de warmtehuishouding zijn beter wanneer de antenne is uitgeklapt. De hitteproductie valt bij deze stick trouwens erg mee. Deze Netgear-adapter presteert uitstekend, met vlak bij de testrouter bijna gigabitsnelheden.

Netgear A7000 Nighthawk

8Score80

TP-Link Archer T2U

©PXimport

Deze piepkleine en betaalbare nano-adapter, gebaseerd op een Realtek-chipset, haalt in theorie doorvoersnelheden tot 200 Mbit/s op de 2,4GHz-band en tot 433 Mbit/s op de 5GHz-band. Een cd-rom met macOS- en Windows-drivers wordt meegeleverd, maar meestal werkt de adapter direct na het insteken.

Hoe klein ook, er zit toch een statusled op. De prestaties zijn op het niveau van een AC600-adapter, maar voor bijna hetzelfde geld presteren de kleine AC1200-adapters van D-Link en Eminent net iets beter.

TP-Link Archer T2U

5Score50

TP-Link Archer T9UH

©PXimport

Deze op een Realtek-chipset gebaseerde usb3.0-adapter is de compactste van de geteste krachtige AC1900-sticks, maar blijft vrij omvangrijk en dus op de eerste plaats geschikt voor desktopgebruik. TP-Link levert een stevige en stijlvolle ronde usb-houder mee. Dankzij de 1,2 meter lange usb-kabel koppel je die gemakkelijk aan een bijvoorbeeld onder het bureau geplaatste pc.

De maximale doorvoersnelheid is 600 Mbit/s op de 2,4GHz-band en 1300 Mbit/s op de 5GHz-band. De brede antenne klapt in twee standen open voor een beter bereik en snellere prestaties, al kun je deze adapter ook gebruiken met gesloten antenne. Het ventilatierooster bevindt zich trouwens alleen onderaan. De warmteproductie valt erg mee.

In de verpakking zit een cd-rom met drivers, maar de T9UH werkt direct onder Windows 10. De prestaties zijn uitstekend, met bijna gigabitsnelheden in de testlocatie vlak bij de router. Op grotere afstanden blijft de doorvoersnelheid iets achter bij de andere AC1900-adapters.

TP-Link Archer T9UH

5Score50

Conclusie

De drie grootste wifi-adapters van ASUS, Netgear en TP-Link zijn niet toevallig ook de snelste. Vlak bij een snelle router haal je met dit drietal bijna gigabitsnelheden, die een vaste netwerkverbinding bijna overbodig maken. Van dit drietal is de ASUS USB-AC68 nog iets sneller dan de twee andere, en is hij dus de terechte winnaar van het keurmerk Best getest.

De andere adapters, groot en klein, presteren grotendeels vergelijkbaar. Omdat de mini-adapter van Eminent merkbaar sneller is dan het iets goedkopere kleintje van TP-Link, wint de Eminent EMM4536 het keurmerk Slimme koop.

Iedereen die met Windows werkt, kent het wel: ineens een blauw scherm, en dan… niets meer. Het beruchte Blue Screen of Death (BSOD) hoort al sinds de jaren 90 bij Windows als pindakaas bij brood. Maar daar komt nu verandering in: het blauwe scherm gaat verdwijnen.

Het Blue Screen of Death bestaat al sinds de jaren 90. In Windows NT verscheen het voor het eerst in zijn bekende vorm: witte foutcodes op een felblauw vlak. De melding verscheen bij serieuze systeemfouten, vaak veroorzaakt door een kapotte driver of instabiele hardware. In latere versies kwamen er ook een verdrietige emoticon :( bij en, sinds 2016, een QR-code die naar een informatiepagina leidde. Hoewel er weinig dingen zo frustrerend zijn als een BSOD, is-ie ook handig: de foutmelding en STOP-code* die erop staan, kunnen je namelijk helpen om te achterhalen wat er precies aan de hand is. Maar nu gaat het dus verdwijnen …
*Scrol naar beneden voor een overzicht met de meest voorkomende foutmeldingen/STOP-codes en hun betekenis.

©PXimport | Reshift Digital BV

Op zwart

Het is gelukkig iets minder dramatisch dan je denkt: Microsoft gaat het blauwe scherm vervangen door een zwarte variant. Het nieuwe ontwerp oogt rustiger, zonder QR-code of icoontjes, en toont direct de foutcode en de driver die mogelijk de oorzaak is. Handig voor wie het probleem wil opzoeken of oplossen.

De nieuwe interface is vanaf later deze zomer beschikbaar op alle computers die draaien op Windows 11 versie 24H2. Naast het zwarte scherm wordt ook het meldingsscherm dat je ziet bij onverwachte herstarts vernieuwd. Dat sluit beter aan op de rest van Windows 11, is overzichtelijker en verdwijnt vaak al binnen een paar seconden.

©Microsoft

Waarom deze verandering?

Volgens Microsoft draait het om duidelijkheid. Het scherm moet beter laten zien of het probleem in Windows zelf zit, of in een externe component. Dat scheelt tijd bij het zoeken naar de oorzaak. Zeker na de wereldwijde CrowdStrike-storing van vorig jaar – waarbij miljoenen computers vastliepen door een fout in beveiligingssoftware – wil Microsoft de foutafhandeling beter en sneller maken.

Quick Machine Recovery

Naast het nieuwe scherm introduceert Microsoft ook Quick Machine Recovery (QMR). Deze functie is bedoeld voor situaties waarin een pc helemaal niet meer opstart. Via de herstelomgeving van Windows kan het systeem dan automatisch reparaties uitvoeren, zonder dat je handmatig iets hoeft te doen of een expert hoeft in te schakelen.

QMR wordt later dit jaar beschikbaar op alle apparaten met Windows 11 versie 24H2. Op Home-edities staat het standaard aan. De functie wordt op dit moment al getest in het Beta Channel van het Windows Insider-programma, zodat Microsoft nog kan bijschaven waar nodig.

Wat merk jij ervan?

Voor de meeste mensen betekent dit vooral dat de foutmelding bij een crash er straks anders uitziet. Maar het belangrijkste verschil zit onder de motorkap: Windows toont duidelijker wat er misgaat en kan zichzelf sneller herstellen. In de volksmond zal er – denken wij – overigens weinig veranderen: Blue of Black, het zal een BSOD blijven.

Vanaf 7 juli krijgt Google Gemini toegang tot apps als WhatsApp, Telefoon en Berichten – zelfs als je dat niet expliciet hebt aangezet. Wat betekent dat voor je privacy? En hoe voorkom je dat de AI méér weet dan jij wilt? Dit moet je weten voordat de verandering ingaat.

Googles AI-assistent Gemini wordt komende maand verweven met een aantal nogal essentiële apps op je Android-toestel. Denk aan Telefoon, Berichten en zelfs WhatsApp. Dat blijkt uit een e-mail die Google eind juni verstuurde naar gebruikers van Gemini, meldt de website Android Authority. De toon van die boodschap riep meteen vragen op: helpt Gemini je straks óók als je tracking hebt uitgeschakeld? En wat betekent dat voor je privacy?

Ook interessant: Bezorgd over je privacy? Zo zet je Meta AI uit in je WhatsApp-chats

Vage communicatie zorgt voor onrust

In de e-mail staat dat Gemini binnenkort ondersteuning biedt bij basisfuncties zoals bellen en berichten versturen, óók als je de zogeheten Gemini Apps Activity uit hebt staan. Op papier klinkt dat als een handige extra, maar in de praktijk leidde het vooral tot verwarring. Want als Gemini kan helpen zonder dat die activiteit is ingeschakeld, betekent dat dan dat de AI toch nog steeds meeleest of gegevens opslaat?

De formulering was vaag, de impact onduidelijk, en aangezien onze privacy in combinatie met AI sowieso al een heet hangijzer is, ging het nieuws als een lopend vuurtje door de techcommunity. Al snel verschenen er bezorgde reacties op sociale media en in forums, waarin gebruikers zich afvroegen of ze straks ongemerkt data afstaan aan een AI-systeem dat ze zelf niet actief gebruiken.

©Andrea

Google stelt gerust, maar nuanceert niet alles

Gelukkig kwam Google snel met verduidelijking. De kernboodschap: al biedt Gemini straks hulp bij je apps, dat betekent níét dat je persoonlijke gegevens automatisch worden verzameld of opgeslagen. Als je Gemini Apps Activity uit hebt staan, worden je gesprekken niet opgeslagen, niet gebruikt om modellen te trainen en verdwijnen ze na korte tijd automatisch. De AI gebruikt die tijdelijke gegevens alleen om je direct te kunnen helpen, bijvoorbeeld als je zegt 'bel mama' of 'stuur een bericht naar Daan'.

Toch blijft er een nuance hangen. De toegang van Gemini tot deze apps wordt standaard ingeschakeld voor iedereen, tenzij je dat zelf dus actief uitschakelt. Dat betekent dat de AI wel degelijk macht krijgt over je telefoonfuncties, tenzij jij ingrijpt. En hoewel de data niet worden opgeslagen, is er technisch gezien wel sprake van toegang tot privé-interactie, al is het kortstondig en geanonimiseerd.

Ook interessant: Spraakberichten in WhatsApp lezen, zo werkt het

Gebruikers kunnen zelf de stekker eruit trekken

Voor wie zich niet prettig voelt bij deze mate van AI-integratie, is er goed nieuws: je kunt de toegang van Gemini tot je apps volledig intrekken. Dat doe je via de instellingen van de Gemini-app binnen Android of via de speciale webpagina gemini.google.com/apps. Daar bepaal je per app of je Gemini toestemming geeft om ermee te werken. Zet je die toegang uit, dan stopt de AI simpelweg met bellen, berichten sturen of andere app-interacties. Je behoudt dus altijd de controle – als je tenminste weet waar je moet kijken.

Wat belangrijk is om te onthouden: deze wijziging betekent niet dat Gemini een spion wordt op je telefoon. Het is eerder een uitbreiding van de Assistent-functie, zoals we die kennen van eerdere AI-integraties binnen Android. Maar doordat AI steeds meer verweven raakt met je dagelijkse digitale handelingen, is het goed om scherp te blijven op wat wel en niet wordt gedeeld.

©WEI ZHENG

Van slimme assistent naar app‑regisseur

De evolutie van Gemini laat zien waar het naartoe gaat met AI in Android: niet langer een slimme praatpaal in de marge, maar een behoorlijk dominante regisseur van je app-gebruik. Vergelijk het met Siri's vernieuwde integratie in iOS 18 of de opkomende app-functies in Android 16 – allemaal gericht op een AI die niet alleen antwoordt, maar ook handelt.

Die verschuiving is logisch, maar dwingt ontwikkelaars én gebruikers om na te denken over de ethiek van assistentie. Want hoe vriendelijk een AI ook oogt, als die steeds meer kan, moet je ook scherper kijken naar wat je precies weggeeft.

Wat betekent dat concreet voor jou?

Als gebruiker hoef je je voorlopig geen zorgen te maken dat Gemini heimelijk je gesprekken opslaat of meeluistert zonder toestemming. Maar het blijft belangrijk om je instellingen te checken, zeker nu de AI standaard meer bevoegdheden krijgt. De tools om die macht te beperken zijn er gelukkig, je moet ze alleen wel even opzoeken.

Wil je dus de voordelen van Gemini benutten zonder je privacy op het spel te zetten? Check dan vóór 7 juli je instellingen en bepaal zelf hoeveel zeggenschap je de AI geeft. Zo houd je het beste van twee werelden: slimme hulp, zonder ongewenste inmenging.