Het is belangrijk om back-ups te maken. Hier bespreek ik waarom ik CrashPlan gebruik om mijn bestanden te back-uppen in plaats van een andere dienst, waarbij ik meteen CrashPlan vergelijk met de concurrentie.

Als enthousiaste evangelist voor back-ups raad ik aan om online back-up-diensten te gebruiken - niet exclusief, maar als een eenvoudige manier om secundaire back-ups op een andere locatie bij te houden, zodat ze nog beschikbaar zullen zijn, mochten mijn Mac en back-up-schijven gestolen worden of beschadigd raken. Er zijn veel aanbieders van online back-ups, maar CrashPlan heeft mijn persoonlijke voorkeur. Ik vind het zelfs zo goed dat ik er een paar jaar geleden een boek over geschreven heb. Lees ook: Mac tip: Back-up je e-mail, contacten en agenda.

Maar steeds vaker wordt mij gevraagd waarom ik CrashPlan gebruik - niet op een manier van "Oh, ik was gewoon benieuwd", maar meer zo van "Meen je dat nou? Jij? Nog steeds?" alsof het voor iedereen duidelijk zou moeten zijn dat er betere keuzes beschikbaar zijn. Dus ik wil je graag vertellen waarom - en daarbij maak ik vergelijkingen met een aantal concurrerende diensten: Backblaze, Carbonite DollyDrive en MozyHome.

Maar laat ik eerst even duidelijk maken dat het hebben van goede back-ups veel belangrijker is dan welke app of dienst je gebruikt. Als je met een andere aanbieder tevreden bent is dat prima en het is dan ook niet mijn bedoeling om je over te halen om te switchen.

Java

De grootste zorg waar ik over te horen krijg is het feit dat CrashPlan een Java-app is, een steeds zeldzamer iets in 2015. Java (of in het bijzonder, de Java Runtime Environment of JRE) heeft een lange lijst met bekende beveiligingsproblemen - voldoende om ervoor te zorgen dat Apple het vanaf 10.7 Lion niet meer in OS X gebruikt. Je kunt nog altijd zelf Java van Oracle downloaden als je dat wilt, maar Oracle is begonnen met het bundelen van adware, waardoor het nog minder aantrekkelijk is. Naast de beveiligingsproblemen en ads, zien apps die in Java geschreven zijn er doorgaans een beetje vreemd uit met interface elementen die niet echt bij die van je Mac passen. En inderdaad, de CrashPlan app lijkt meer op een serie webpagina's dan een Mac hulpprogramma.

De CrashPlan Developer Code 42 verklaarde een aantal jaren geleden publiekelijk dat er aan een native Mac app gewerkt werd, maar om de een of andere reden is het er tot dusver nog niet van gekomen. In plaats daarvan - misschien als tussenoplossing terwijl de native app geperfectioneerd wordt - bundelt CrashPlan zijn eigen exemplaar van Java. Dat betekent dat je CrashPlan op je Mac kunt draaien zonder dat je Oracle's Java hoeft te downloaden - het gedraagt zich net als een standalone app. Bovendien staat de ingebouwde versie van Java van CrashPlan op zichzelf, zodat deze niet toegankelijk is voor andere Java apps en websites waar de meeste beveiligingsproblemen in Java vandaan komen. Het bevat ook geen adware.

Dus hoewel ik een modernere, Mac-achtig uiterlijk zou kunnen wensen, is CrashPlan's gebruik van Java geen probleem meer als het gaat om veiligheid.

©PXimport

Met alle links en tabbladen lijkt CrashPlan meer op een webpagina dan op een Mac app.

De basis van online back-ups

Wat de basisfuncties betreft lijken online back-up diensten veel op elkaar.

Met alle diensten die ik bekeken heb kun je aangeven welke bestanden (of bestandstypen) je wilt opnemen of uitsluiten, hoewel de dingen die ze standaard selecteren verschillen. Geen van de diensten maken het mogelijk om je volledige Mac (inclusief OS X en apps) naar een opstartbare staat te herstellen, dus ze vermijden die bestanden om zich te richten op door de gebruiker aangemaakte data zoals de inhoud van je thuismap (/Users/gebruikersnaam).

Lees ook: Zo beheer je je bestanden in Apple's Finder.

De meeste diensten kunnen ja data zowel naar lokale harde schijven back-uppen als naar de cloud. Maar CrashPlan is de enige die ook peer-to-peer back-ups aanbiedt: Ik houd op mijn back-up schijf wat ruimte vrij voor jou, jij doet hetzelfde voor mij en onze Macs back-uppen elkaars data via het internet zonder afhankelijk te zijn van cloudopslag van derden. (Je data blijft de hele tijd versleuteld zodat ik je bestanden niet kan zien, zelfs niet wanneer je back-ups op mijn schijf staan.)

CrashPlan versus de concurrentie

Je kunt de CrashPlan app gratis gebruiken voor lokale of peer-to-peer back-ups (met een aantal beperkingen, zoals slechts één back-up per dag). Als je voor online opslag betaalt, krijg je doorlopende back-ups, sterkere encryptie, mobiele toegang en een aantal andere functies. Prijzen beginnen bij 6 dollar per maand voor onbeperkte back-ups vanaf één enkele computer, of je kunt geld besparen door 60 dollar te betalen voor een jaar, 115 dollar voor twee jaar of 190 dollar voor vier jaar. Het Family Plan van CrashPlan omvat een onbeperkte hoeveelheid data voor maximaal 10 computers en het is een betere deal als je drie of meer computers moet back-uppen. Het Family Plan kost 14 dollar per maand, 150 dollar voor één jaar, 290 dollar voor twee jaar of 430 dollar voor vier jaar.

Hoe zit het met de rest?

Backblaze. Ik heb niets anders dan positieve dingen gehoord over Backblaze. Ik heb de mensen die het bedrijf runnen ontmoet en ze zijn geweldig. De native Mac software is duidelijk, betrouwbaar en eenvoudig te gebruiken. Ik heb Backblaze ongeveer een jaar gebruikt en het werkte prima. Dus ik aarzel om het te bekritiseren, maar ik heb wel een aantal opmerkingen.

©PXimport

Hoewel Backblaze eenvoudig te gebruiken is, hebben een aantal eigenaardigheden me weggedreven.

Ten eerste word ik gek van het bestandsherstel. Je logt in op je account op de website van Backblaze en selecteert de bestanden die je wilt herstellen. Wat je terugkrijgt is een .zip bestand met daarin de bestanden - in een replica van de oorspronkelijke mappenstructuur. Dus als je één enkel bestand herstelt dat 10 niveaus diep in een serie geneste mappen opgeslagen stond, zal je .zip bestand een serie van 10 geneste mappen zijn waarbij je bestand in de laatste map staat. Na flink wat gegraaf moet je het handmatig naar de corresponderende plek op je harde schijf zetten. Voor één enkel bestand is het onhandig, maar als je veel bestanden van verschillende locaties wilt herstellen is het een enorm gedoe.

De CrashPlan app daarentegen, geeft je de optie om een bestand naar zijn oorspronkelijke locatie te herstellen - je kunt bestanden met dezelfde naam overschrijven of een andere naam geven. Dat is in 90 procent van de gevallen precies wat ik wil. Of als je dat liever wilt, kun je bestanden naar je bureaublad of een andere willekeurige map herstellen.

©PXimport

CrashPlan geeft je de flexibiliteit om versies van een bestand naar hun oorspronkelijke locatie te herstellen of naar een andere gewenste bestemming.

Mijn tweede opmerking heeft te maken met de prijs. Backblaze kost 5 dollar per maand (of 50 dollar voor één jaar of 95 dollar voor twee jaar) per computer voor onbeperkte opslag. Dat is een goede prijs, iets lager zelfs dan het jaarlijkse tarief van CarshPlan voor één gebruiker. Maar mijn gezin heeft momenteel drie Macs die online back-ups nodig hebben, dus Nackblaze zou ons 142,50 dollar per jaar kosten. Met het Family Plan van CrashPlan kost het, als ik voor vier jaar betaal, slechts 108 dollar per jaar. Als ik 10 computers zou back-uppen, zou CrashPlan mij in vier jaar 1.470 dollar besparen ten opzichte van Backblaze.

Verder kun je met Backblaze externe schijven back-uppen, maar alleen naar de cloud. Als je ook lokale back-ups wilt, zul je een andere app zoals Time Machine moeten gebruiken. Peer-to-peer back-ups worden helemaal niet ondersteund.

Carbonite.

Carbonite is de enige online back-up dienst die ik in televisiereclames gezien heb en het lijkt goed bekend en gerespecteerd te zijn. Hoewel Carbonite voor Windows erg goed is, ontbreken er in de Mac versie een aantal functies die ik als essentieel beschouw, waaronder versiebeheer (oudere versies van geback-upte bestanden opslaan nadat het origineel veranderd is). Alleen Windows-gebruikers met een Plus of Prime abonnement kunnen externe harde schijven back-uppen of lokale back-ups maken. Standaard maakt Carbonite één keer per dag back-ups van alle nieuwe of gewijzigde bestanden, wat naar mijn mening veel te weinig is.

©PXimport

Carbonite kan ook helpen om je gebruikersaccount naar een nieuwe Mac te verplaatsen.

Carbonite Basic voor Mac kost 60 dollar per jaar per computer voor onbeperkte opslag. Je kunt korting krijgen als je voor meerdere jaren betaalt (zoals 162 dollar voor drie jaar) maar er is niet zoiets als Family Plan. (Pro abonnementen om meerdere computers te back-uppen beginnen bij 270 per jaar voor 250GB.)

DollyDrive.

DollyDrive is begonnen als cloudbestemming voor Time Machine back-ups, maar later is het veranderd in een standalone back-up en synchronisatie dienst waar Time Machine niet voor nodig is (een slimme zet). Je kunt data back-uppen op zowel interne als externe schijven en de DollyDrive software kan ook de schijf van je Mac naar een externe schijf klonen. De software is mooier en eenvoudiger te gebruiken dan die van CrashPlan, maar minder flexibel.

©PXimport

Dolly Drive kan helpen om bestanden te vinden op basis van de applicatie die de bestanden heeft aangemaakt.

Maar in tegenstelling tot de andere tot dusver genoemde diensten biedt DollyDrive geen onbeperkte opslag. De prijsniveaus beginnen bij 10 dollar per maand voor 250GB aan data (afgeprijsd naar 96 voor één jaar 168 voor twee jaar) tot en met 8TB voor 198 dollar per maand. Aan de andere kant is het Family Plan van DollyDrive, waarmee je maximaal met 10 computers dezelfde account kunt delen, zonder extra kosten beschikbaar. Dus afhankelijk van de hoeveelheid data die je Macs moeten back-uppen, kan het goedkoper uitpakken dan het Family Plan van CrashPlan.

MozyHome.

MozyHome was één van de eerste moderne online back-up diensten voor de massamarkt. Oorspronkelijk bood MozyHome voor 5 dollar per computer onbeperkte back-up opslagruimte (hetzelfde als de huidige prijsstelling van Backblaze). Maar nu liggen de tarieven hoger en ze zijn ook ingewikkelder geworden. Je kunt 50GB aan data vanaf één computer opslaan voor 6 dollar per maand, 66 dollar per jaar of 126 dollar voor twee jaar. Of 125GB aan data vanaf één computer voor 10 dollar per maand, 110 dollar per jaar of 210 dollar voor twee jaar. Je kunt extra computers toevoegen voor 2 dollar per computer per maand en extra opslag voor 2 dollar per 20GB per maand. Dit alles maakt de kosten van MozyHome per gigabyte aanzienlijk hoger dan die van de concurrentie.

©PXimport

Mozy kan data van een oude Windows PC naar een nieuwe Mac helpen migreren.

Afgezien van de prijs heeft MozyHome een goede reeks van functies, waaronder cloud synchronisatie van geselecteerde bestanden. Helaas ondersteunt alleen de Windows versie het gebruik van een lokale harde schijf als back-up bestemming.

Conclusie

Voor mij heeft de keuze om CrashPlan te gebruiken deels te maken met de handige functies (met name lokale en peer-to-peer back-ups en flexibiliteit wat betreft de manier waarop bestanden hersteld worden) en deels met de prijs. Met CrashPlan krijg ik gezien de back-up behoeften van mijn gezin het meeste waar voor mijn geld. Als je niet helemaal zeker weet of je CrashPlan wilt gaan gebruiken (of één van de andere besproken apps of diensten), download dan een trialversie, ga ermee aan de slag en kijk of het aan je behoeften voldoet.

Een gazon is meer dan een stukje groen. Het kan een speelplek zijn voor kinderen of juist vooral de blikvanger zijn in een strak aangelegde tuin. Soms ligt het vol in de zon, soms grotendeels in de schaduw. Voor elke situatie is er een passend graszaadmengsel. Wat past het best bij jouw tuin?

Lees ook: Groener gras? Maaien en onderhouden doe je zo

Wat voor graszaad je nodig hebt, hangt helemaal af van het soort grasveld dat je wilt. Voor een veldje waarop je kinderen lekker kunnen ravotten en een balletje trappen heb je ander gras nodig dan voor een gazon dat vooral bedoeld is voor de sier. Hieronder lees je per toepassing welke grassoorten het meest geschikt zijn.

Speelveld: stevig en snel herstellend

Een gazon waarop gespeeld, gelopen of gevoetbald wordt, moet vooral sterk zijn. Het gras moet tegen een stootje kunnen én zich snel herstellen. Daarvoor heb je een mengsel nodig met veel Engels raaigras (Lolium perenne). Dit gras kiemt snel en vormt stevige sprieten. Het is goed bestand tegen intensief gebruik en groeit snel terug als het beschadigd raakt. Vaak wordt het aangevuld met veldbeemdgras (Poa pratensis), dat ondergronds uitlopers vormt en zo kale plekken opvult. Samen zorgen deze soorten voor een duurzaam speelgazon dat veel belasting aankan.

Siergazon: fijn, traag groeiend en egaal

Voor een siergazon gelden weer andere zaken. Het moet vooral fijn van structuur zijn, gelijkmatig groeien en een egaal, verzorgd beeld geven. Voor dit type gazon zijn roodzwenkgras (Festuca rubra) en struisgras (Agrostis capillaris) geschikt. Deze grassoorten groeien langzaam en blijven laag, waardoor je minder vaak hoeft te maaien. Ze vormen een dichte mat van fijne sprietjes die er netjes uitziet, vooral bij regelmatig onderhoud. Een siergazon vergt wel iets meer zorg, want het is minder sterk en herstelt trager bij schade.

Schaduwgazon: licht nodig, maar minder zon

In tuinen met veel schaduw, bijvoorbeeld door bomen, heeft gras het moeilijk. De meeste grassoorten groeien slecht zonder zon, wat ruimte geeft aan mos. Een schaduwgazon moet daarom vooral weinig licht nodig hebben en toch stevig genoeg zijn om een dichte mat te vormen. Mengsels voor schaduw bevatten vaak fijne vormen van roodzwenkgras en soms bosgras (Festuca heterophylla), een soort die beter groeit bij weinig licht. Een kleine hoeveelheid Engels raaigras zorgt voor stevigheid, maar alleen als er dagelijks toch wat zonlicht aanwezig is. Let op: ook schaduwgazon heeft minimaal 2 tot 4 uur daglicht nodig om goed te blijven groeien.

Droge (zand)grond: diep wortelend en hittebestendig

Op lichte zandgrond of op plekken waar je weinig sproeit, heb je gras nodig dat tegen droogte kan. Dit soort gras moet diep kunnen wortelen en niet te snel verdrogen. Mengsels voor droge omstandigheden bevatten vaak een aangepaste selectie van veldbeemdgras en speciaal geselecteerde varianten van Engels raaigras die minder water nodig hebben. Soms wordt er ook hard zwenkgras aan toegevoegd, dat goed bestand is tegen droogte en hitte. Deze soorten wortelen dieper dan gemiddeld, waardoor ze vocht uit lagere lagen kunnen opnemen. Zo blijft je gazon ook bij warme zomers langer groen.

©Elena Elisseeva | Elenathewise

Wanneer en hoe zaai je gras?

De ideale periode om gras te zaaien is in het voorjaar (maart tot mei) of het najaar (september tot half oktober). Dan is de bodem warm genoeg en valt er meestal voldoende regen. Ook tussentijds bijzaaien is mogelijk – bijvoorbeeld als je last hebt van kale plekken of na het verwijderen van mos – zolang de bodemtemperatuur boven de 10 °C ligt en de grond vochtig blijft.

Begin altijd met een goede voorbereiding. Maai het bestaande gras kort, en verwijder mos en dood materiaal door het gazon te verticuteren. Dat kan met een verticuteerhark of een verticuteermachine.

Bij het herstellen van kale plekken hark je de grond los, zodat het zaad goed contact maakt met de aarde. Zaai vervolgens het juiste graszaadmengsel voor jouw situatie. Druk het zaad licht aan, bijvoorbeeld met een plank of de achterkant van een hark. Belangrijk: houd de bodem vochtig tot het gras begint te kiemen. Dat duurt gemiddeld 7 tot 14 dagen, afhankelijk van de soort en temperatuur. Wil je extra bescherming bieden? Strooi dan een dun laagje potgrond of compost over het zaad. Dat helpt tegen uitdroging en beschermt tegen vogels.

Wacht met maaien tot het gras minstens 8 cm hoog is, en gebruik dan een hoge maaihoogte bij de eerste maaibeurt. Zo geef je jonge sprietjes de kans om zich goed te wortelen.

Lees ook: Gras vol mos? Dit wil je weten over het verticuteren van je gazon

Tabel: deze grassoorten heb je nodig

De markt voor koffiemachines is breed en beweegt snel. Veel apparaten bieden steeds meer functies, van eenvoudige espresso’s tot uitgebreide melk- en cold brew-specialiteiten. De Ninja Café Luxe-serie belooft precies dat: barista-kwaliteit, eindeloze mogelijkheden en gebruiksgemak in één apparaat. Maar maakt dit model die belofte waar in de praktijk?

De Ninja Café Luxe combineert een espressomachine, filterkoffiezetter en cold brew-maker in één apparaat. Met de geïntegreerde koffiemolen (25 maalstanden) en tamper stel je de koffie volledig naar wens af.

De machine biedt vijf espresso-opties, vier koffiestijlen en vier melkopschuimstanden – geschikt voor zowel dierlijke als plantaardige melk. Je kiest uit zeven drankformaten, van espresso tot cold brew-specialiteiten zoals iced latte of espresso martini.

Er zijn twee uitvoeringen:

De Essential kost 449,99 euro, de Premier 549,99 euro. De machine is groot en zwaar (34,4 x 33,6 x 37,2 cm) en weegt 16,65 kilo.

©Ninja

Eerste indruk: wat veel!

Wat fijn is aan huishoudelijke apparaten van Ninja, is dat ze doorgaans gebruiksvriendelijk en intuïtief te bedienen zijn, zo bleek uit eerdere ervaringen. Gebruiksvriendelijk blijkt – na enige tijd – zeker waar, maar intuïtief kunnen we dit apparaat zeker niet noemen direct na het uitpakken. De uitgebreide handleiding, verkorte snelstartgids en een inspiratiegids met allerlei recepten voor de verschillende koffievarianten komen dan ook direct van pas.

©Saskia van Weert

Uit de doos oogt de Ninja Café Luxe direct stevig en professioneel. De afwerking is netjes en het apparaat maakt een solide indruk op het aanrecht. Bij het uitpakken valt op hoeveel accessoires en onderdelen erbij zitten: van filterhouders en melkopschuimer tot een geïntegreerde molen.

Voordat er überhaupt koffie kan worden gezet, dient er een stapsgewijze kalibratie en watermeting te worden gedaan om te bepalen hoe hard het kraanwater is in de eigen regio. De stappen staan duidelijk beschreven in de gids, alle benodigdheden (behalve koffiebonen) zitten bijgesloten in de doos. Dat alles neemt een halfuurtje in beslag, daarna is de machine klaar voor het eerste gebruik.

©Ninja

De functies op een rij

De koffiemachine heeft allerlei onderdelen die een eigen plekje hebben in of op de machine. Er zitten drie filterbakjes bij om de gemalen koffie in te doen: eentje voor een enkele hoeveelheid, een wat grotere voor een dubbele hoeveelheid drank en een grote mand voor filterkoffie.

Dan is er het portafilter, oftewel het gedeelte waarin de gemalen koffie plus het gewenste filterbakje gaan, en dat je vastklikt onder de wateruitlaat.

Er is een losse trechter die je gebruikt tijdens het malen van de koffie, en een stamper om de koffie in het bakje samen te drukken. Tot slot is er nog het melkkannetje.

©Saskia van Weert

Links van de machine kun je de trechter en de stamper bewaren, het portafilter kan onder de koffiemaler en het kannetje heeft een vaste plek rechts onder het melktuitje.

Het bedieningspaneel verdient ook wat aandacht. Aan de linkerzijde zit een draaischijf waarmee je de maalgraad van de koffiebonen instelt. Dan is er nog het display met allerlei opties en een draai-/drukknop, en een gedeelte om het soort melkschuim in te stellen. Het bedieningspaneel is duidelijk vormgegeven, maar door het grote aantal opties is het niet direct intuïtief.

Boven op het apparaat is er een warmhoudplaat voor koffiebekers. Aan de achterzijde zit het waterreservoir, bovenin zit een dekseltje om toegang te krijgen tot het bonenreservoir, en geheel rechts zit een klein deurtje waar je de metalen filterbakjes in kunt opbergen.

Kortom: een hoop opties en een hoop uitzoekwerk!

©Saskia van Weert

In gebruik: goed resultaat (na even oefenen)

Bij het apparaat zit een dikke zwart-witte gebruikshandleiding. Het is aan te raden die goed door te nemen en bij de hand te hebben tijdens het leren kennen van het apparaat en de mogelijkheden. Na enige keren wat proberen wordt duidelijk dat de basishandelingen vrij overzichtelijk zijn. Een doorgewinterde thuisbarista zal deze machine vermoedelijk sneller weten te doorgronden.

Allereerst moet het gewenste filterbakje in het portafilter. Je zet de trechter op het filterbakje en zet de machine aan. Je kiest het gewenste programma, bijvoorbeeld espresso. De standaardinstelling is een dubbele shot; dat is eventueel aan te passen in het menu.

Vervolgens hang je het portafilter onder de koffiemaler. Er verschijnen twee getallen in beeld: de ideale maalgraad en de huidige instelling. Via de draaischijf links aan de machine zorg je dat de twee getallen identiek zijn. Je start de maler en neemt het portafilter met gemalen koffie uit de machine. Je stampt de boel aan met de stamper, verwijdert de trechter en bevestigt het portafilter onder de wateruitlaat. Dat doe je door de oranje stip op het filter gelijk te houden met de stip op de machine en het filter stevig naar rechts te bewegen om het te vergrendelen. Dat gaat vrij zwaar.

©Ninja

Dan is het tijd om het koffiezetten te starten met een druk op de draai-/drukknop. Vergeet niet om een passende kop of mok onder het filter te zetten. Er komt een beetje geconcentreerde koffie uit de machine, die wordt aangevuld met heet water om de gewenste sterkte te verkrijgen. Deze stappen zijn gelijk voor vrijwel alle koffiebereidingen – alleen filterkoffie gaat iets anders.

Melkschuim maken

Mocht je cappuccino willen maken, dan doe je dierlijke of plantaardige melk in de melkkan tot aan de streep, kies je de gewenste dikte en laat je de melk warm worden en opschuimen tot een pieptoon aangeeft dat de melk klaar is. Je hoort het kleine mixertje onder in de kan flink tekeergaan en dat levert een prima resultaat op. Na het leeggieten van de kan start een automatisch schoonmaakprogramma.

De smaak van de geteste koffievarianten is prima. De exacte uitkomst hangt uiteraard af van de gebruikte bonen.

©Saskia van Weert

Schoonmaken en onderhoud

Een deel van de accessoires en onderdelen mag gewoon in de vaatwasser. Zoals wel vaker is het vaak beter voor de duurzaamheid om alles op de hand af te wassen. Metalen onderdelen blijven daardoor langer glanzend. De melkopschuimer heeft een eigen reinigingsprogramma voor het binnenwerk en het tuitje, al moet het kannetje natuurlijk wel goed afgewassen worden.

Ninja Café Luxe kopen?

De Ninja Café Luxe is een krachtige en veelzijdige koffiemachine die de serieuze thuisbarista veel te bieden heeft. Met uitgebreide instellingen voor koffie, melk en formaat, en de mogelijkheid om zowel espresso als filterkoffie en cold brews te zetten, is dit apparaat een echte allrounder. De bouwkwaliteit is stevig en professioneel, en het apparaat wordt geleverd met handige accessoires en een eigen reinigingsprogramma voor de melkopschuimer.

Tegelijk vraagt de machine om tijd en aandacht. Het is geen instapmodel voor wie snel en zonder nadenken een kopje koffie wil zetten. De bediening is uitgebreid en vergt oefening, vooral in het begin. Ook neemt het apparaat de nodige ruimte in beslag en zijn er veel onderdelen om mee te werken.

De Ninja Café Luxe is vooral geschikt voor koffieliefhebbers die graag zelf de controle houden over het volledige zetproces, bereid zijn om het apparaat goed te leren kennen en de ruimte hebben voor een grotere machine. Wie dat ziet als een leuke uitdaging, haalt met de Ninja Café Luxe een complete koffie-oplossing in huis.