Het is belangrijk om back-ups te maken. Hier bespreek ik waarom ik CrashPlan gebruik om mijn bestanden te back-uppen in plaats van een andere dienst, waarbij ik meteen CrashPlan vergelijk met de concurrentie.

Als enthousiaste evangelist voor back-ups raad ik aan om online back-up-diensten te gebruiken - niet exclusief, maar als een eenvoudige manier om secundaire back-ups op een andere locatie bij te houden, zodat ze nog beschikbaar zullen zijn, mochten mijn Mac en back-up-schijven gestolen worden of beschadigd raken. Er zijn veel aanbieders van online back-ups, maar CrashPlan heeft mijn persoonlijke voorkeur. Ik vind het zelfs zo goed dat ik er een paar jaar geleden een boek over geschreven heb. Lees ook: Mac tip: Back-up je e-mail, contacten en agenda.

Maar steeds vaker wordt mij gevraagd waarom ik CrashPlan gebruik - niet op een manier van "Oh, ik was gewoon benieuwd", maar meer zo van "Meen je dat nou? Jij? Nog steeds?" alsof het voor iedereen duidelijk zou moeten zijn dat er betere keuzes beschikbaar zijn. Dus ik wil je graag vertellen waarom - en daarbij maak ik vergelijkingen met een aantal concurrerende diensten: Backblaze, Carbonite DollyDrive en MozyHome.

Maar laat ik eerst even duidelijk maken dat het hebben van goede back-ups veel belangrijker is dan welke app of dienst je gebruikt. Als je met een andere aanbieder tevreden bent is dat prima en het is dan ook niet mijn bedoeling om je over te halen om te switchen.

Java

De grootste zorg waar ik over te horen krijg is het feit dat CrashPlan een Java-app is, een steeds zeldzamer iets in 2015. Java (of in het bijzonder, de Java Runtime Environment of JRE) heeft een lange lijst met bekende beveiligingsproblemen - voldoende om ervoor te zorgen dat Apple het vanaf 10.7 Lion niet meer in OS X gebruikt. Je kunt nog altijd zelf Java van Oracle downloaden als je dat wilt, maar Oracle is begonnen met het bundelen van adware, waardoor het nog minder aantrekkelijk is. Naast de beveiligingsproblemen en ads, zien apps die in Java geschreven zijn er doorgaans een beetje vreemd uit met interface elementen die niet echt bij die van je Mac passen. En inderdaad, de CrashPlan app lijkt meer op een serie webpagina's dan een Mac hulpprogramma.

De CrashPlan Developer Code 42 verklaarde een aantal jaren geleden publiekelijk dat er aan een native Mac app gewerkt werd, maar om de een of andere reden is het er tot dusver nog niet van gekomen. In plaats daarvan - misschien als tussenoplossing terwijl de native app geperfectioneerd wordt - bundelt CrashPlan zijn eigen exemplaar van Java. Dat betekent dat je CrashPlan op je Mac kunt draaien zonder dat je Oracle's Java hoeft te downloaden - het gedraagt zich net als een standalone app. Bovendien staat de ingebouwde versie van Java van CrashPlan op zichzelf, zodat deze niet toegankelijk is voor andere Java apps en websites waar de meeste beveiligingsproblemen in Java vandaan komen. Het bevat ook geen adware.

Dus hoewel ik een modernere, Mac-achtig uiterlijk zou kunnen wensen, is CrashPlan's gebruik van Java geen probleem meer als het gaat om veiligheid.

©PXimport

Met alle links en tabbladen lijkt CrashPlan meer op een webpagina dan op een Mac app.

De basis van online back-ups

Wat de basisfuncties betreft lijken online back-up diensten veel op elkaar.

Met alle diensten die ik bekeken heb kun je aangeven welke bestanden (of bestandstypen) je wilt opnemen of uitsluiten, hoewel de dingen die ze standaard selecteren verschillen. Geen van de diensten maken het mogelijk om je volledige Mac (inclusief OS X en apps) naar een opstartbare staat te herstellen, dus ze vermijden die bestanden om zich te richten op door de gebruiker aangemaakte data zoals de inhoud van je thuismap (/Users/gebruikersnaam).

Lees ook: Zo beheer je je bestanden in Apple's Finder.

De meeste diensten kunnen ja data zowel naar lokale harde schijven back-uppen als naar de cloud. Maar CrashPlan is de enige die ook peer-to-peer back-ups aanbiedt: Ik houd op mijn back-up schijf wat ruimte vrij voor jou, jij doet hetzelfde voor mij en onze Macs back-uppen elkaars data via het internet zonder afhankelijk te zijn van cloudopslag van derden. (Je data blijft de hele tijd versleuteld zodat ik je bestanden niet kan zien, zelfs niet wanneer je back-ups op mijn schijf staan.)

CrashPlan versus de concurrentie

Je kunt de CrashPlan app gratis gebruiken voor lokale of peer-to-peer back-ups (met een aantal beperkingen, zoals slechts één back-up per dag). Als je voor online opslag betaalt, krijg je doorlopende back-ups, sterkere encryptie, mobiele toegang en een aantal andere functies. Prijzen beginnen bij 6 dollar per maand voor onbeperkte back-ups vanaf één enkele computer, of je kunt geld besparen door 60 dollar te betalen voor een jaar, 115 dollar voor twee jaar of 190 dollar voor vier jaar. Het Family Plan van CrashPlan omvat een onbeperkte hoeveelheid data voor maximaal 10 computers en het is een betere deal als je drie of meer computers moet back-uppen. Het Family Plan kost 14 dollar per maand, 150 dollar voor één jaar, 290 dollar voor twee jaar of 430 dollar voor vier jaar.

Hoe zit het met de rest?

Backblaze. Ik heb niets anders dan positieve dingen gehoord over Backblaze. Ik heb de mensen die het bedrijf runnen ontmoet en ze zijn geweldig. De native Mac software is duidelijk, betrouwbaar en eenvoudig te gebruiken. Ik heb Backblaze ongeveer een jaar gebruikt en het werkte prima. Dus ik aarzel om het te bekritiseren, maar ik heb wel een aantal opmerkingen.

©PXimport

Hoewel Backblaze eenvoudig te gebruiken is, hebben een aantal eigenaardigheden me weggedreven.

Ten eerste word ik gek van het bestandsherstel. Je logt in op je account op de website van Backblaze en selecteert de bestanden die je wilt herstellen. Wat je terugkrijgt is een .zip bestand met daarin de bestanden - in een replica van de oorspronkelijke mappenstructuur. Dus als je één enkel bestand herstelt dat 10 niveaus diep in een serie geneste mappen opgeslagen stond, zal je .zip bestand een serie van 10 geneste mappen zijn waarbij je bestand in de laatste map staat. Na flink wat gegraaf moet je het handmatig naar de corresponderende plek op je harde schijf zetten. Voor één enkel bestand is het onhandig, maar als je veel bestanden van verschillende locaties wilt herstellen is het een enorm gedoe.

De CrashPlan app daarentegen, geeft je de optie om een bestand naar zijn oorspronkelijke locatie te herstellen - je kunt bestanden met dezelfde naam overschrijven of een andere naam geven. Dat is in 90 procent van de gevallen precies wat ik wil. Of als je dat liever wilt, kun je bestanden naar je bureaublad of een andere willekeurige map herstellen.

©PXimport

CrashPlan geeft je de flexibiliteit om versies van een bestand naar hun oorspronkelijke locatie te herstellen of naar een andere gewenste bestemming.

Mijn tweede opmerking heeft te maken met de prijs. Backblaze kost 5 dollar per maand (of 50 dollar voor één jaar of 95 dollar voor twee jaar) per computer voor onbeperkte opslag. Dat is een goede prijs, iets lager zelfs dan het jaarlijkse tarief van CarshPlan voor één gebruiker. Maar mijn gezin heeft momenteel drie Macs die online back-ups nodig hebben, dus Nackblaze zou ons 142,50 dollar per jaar kosten. Met het Family Plan van CrashPlan kost het, als ik voor vier jaar betaal, slechts 108 dollar per jaar. Als ik 10 computers zou back-uppen, zou CrashPlan mij in vier jaar 1.470 dollar besparen ten opzichte van Backblaze.

Verder kun je met Backblaze externe schijven back-uppen, maar alleen naar de cloud. Als je ook lokale back-ups wilt, zul je een andere app zoals Time Machine moeten gebruiken. Peer-to-peer back-ups worden helemaal niet ondersteund.

Carbonite.

Carbonite is de enige online back-up dienst die ik in televisiereclames gezien heb en het lijkt goed bekend en gerespecteerd te zijn. Hoewel Carbonite voor Windows erg goed is, ontbreken er in de Mac versie een aantal functies die ik als essentieel beschouw, waaronder versiebeheer (oudere versies van geback-upte bestanden opslaan nadat het origineel veranderd is). Alleen Windows-gebruikers met een Plus of Prime abonnement kunnen externe harde schijven back-uppen of lokale back-ups maken. Standaard maakt Carbonite één keer per dag back-ups van alle nieuwe of gewijzigde bestanden, wat naar mijn mening veel te weinig is.

©PXimport

Carbonite kan ook helpen om je gebruikersaccount naar een nieuwe Mac te verplaatsen.

Carbonite Basic voor Mac kost 60 dollar per jaar per computer voor onbeperkte opslag. Je kunt korting krijgen als je voor meerdere jaren betaalt (zoals 162 dollar voor drie jaar) maar er is niet zoiets als Family Plan. (Pro abonnementen om meerdere computers te back-uppen beginnen bij 270 per jaar voor 250GB.)

DollyDrive.

DollyDrive is begonnen als cloudbestemming voor Time Machine back-ups, maar later is het veranderd in een standalone back-up en synchronisatie dienst waar Time Machine niet voor nodig is (een slimme zet). Je kunt data back-uppen op zowel interne als externe schijven en de DollyDrive software kan ook de schijf van je Mac naar een externe schijf klonen. De software is mooier en eenvoudiger te gebruiken dan die van CrashPlan, maar minder flexibel.

©PXimport

Dolly Drive kan helpen om bestanden te vinden op basis van de applicatie die de bestanden heeft aangemaakt.

Maar in tegenstelling tot de andere tot dusver genoemde diensten biedt DollyDrive geen onbeperkte opslag. De prijsniveaus beginnen bij 10 dollar per maand voor 250GB aan data (afgeprijsd naar 96 voor één jaar 168 voor twee jaar) tot en met 8TB voor 198 dollar per maand. Aan de andere kant is het Family Plan van DollyDrive, waarmee je maximaal met 10 computers dezelfde account kunt delen, zonder extra kosten beschikbaar. Dus afhankelijk van de hoeveelheid data die je Macs moeten back-uppen, kan het goedkoper uitpakken dan het Family Plan van CrashPlan.

MozyHome.

MozyHome was één van de eerste moderne online back-up diensten voor de massamarkt. Oorspronkelijk bood MozyHome voor 5 dollar per computer onbeperkte back-up opslagruimte (hetzelfde als de huidige prijsstelling van Backblaze). Maar nu liggen de tarieven hoger en ze zijn ook ingewikkelder geworden. Je kunt 50GB aan data vanaf één computer opslaan voor 6 dollar per maand, 66 dollar per jaar of 126 dollar voor twee jaar. Of 125GB aan data vanaf één computer voor 10 dollar per maand, 110 dollar per jaar of 210 dollar voor twee jaar. Je kunt extra computers toevoegen voor 2 dollar per computer per maand en extra opslag voor 2 dollar per 20GB per maand. Dit alles maakt de kosten van MozyHome per gigabyte aanzienlijk hoger dan die van de concurrentie.

©PXimport

Mozy kan data van een oude Windows PC naar een nieuwe Mac helpen migreren.

Afgezien van de prijs heeft MozyHome een goede reeks van functies, waaronder cloud synchronisatie van geselecteerde bestanden. Helaas ondersteunt alleen de Windows versie het gebruik van een lokale harde schijf als back-up bestemming.

Conclusie

Voor mij heeft de keuze om CrashPlan te gebruiken deels te maken met de handige functies (met name lokale en peer-to-peer back-ups en flexibiliteit wat betreft de manier waarop bestanden hersteld worden) en deels met de prijs. Met CrashPlan krijg ik gezien de back-up behoeften van mijn gezin het meeste waar voor mijn geld. Als je niet helemaal zeker weet of je CrashPlan wilt gaan gebruiken (of één van de andere besproken apps of diensten), download dan een trialversie, ga ermee aan de slag en kijk of het aan je behoeften voldoet.

Een laptop is een behoorlijk investering. Het is dus logisch dat je verwacht er meerdere jaren mee vooruit te kunnen. Maar het zijn ook best kwetsbare apparaten. Daarom is het belangrijk om rekening te houden met de garantievoorwaarden. Hoe zit dat per laptopmerk?

Lees ook: Op zoek naar een nieuwe laptop? Dit is waar je op moet letten!

Wettelijke en fabrieksgarantie: hoe zit dat?

Garantievoorwaarden leiden regelmatig tot verwarring. Dat heeft ermee te maken dat wettelijke garantie en fabrieksgarantie naast elkaar bestaan. Het is belangrijk om te weten dat alleen fabrieksgarantie merkafhankelijk is. Bovendien is die veel concreter en heb je er min of meer automatisch recht op.

Ondertussen is wettelijke garantie niet heel concreet. Het kent bijvoorbeeld geen wettelijk vastgestelde duur. In de Europese Richtlijn 'Koop en Garantie' en het Nederlandse Burgerlijk Wetboek is aangegeven dat een consument recht heeft op een deugdelijk product. Het komt erop neer dat budgetvriendelijke laptops ongeveer drie jaar wettelijke garantie hebben en de duurste modellen rond de vijf jaar.

Het probleem met wettelijke garantie

Een laptop heeft dus standaard drie tot vijf jaar wettelijke garantie: waarom zou je dan nog verder kijken? Omdat er een aantal haken en ogen aan zitten. Gaan we alleen uit van wettelijke garantie en gaat een product na meer dan twaalf maanden kapot? Dan moet je als consument aantonen dat het niet jouw schuld was. Het is dus aan jou als koper om de verkoper te overtuigen dat deze moet opdraaien voor de kosten – iets dat deze partij natuurlijk liever niet doet.

Veel gezeur en lang wachten

Om aanspraak te maken op wettelijke garantie doorloop je een heel proces. Daar moet je lang op wachten, terwijl je liever niet te lang zonder laptop zit. Je zult er bovendien veel energie in moeten steken. Het helpt als je kennis hebt van het Nederlands consumentenrecht en een beetje brutaal bent.

©Valeriia Lukashova

Fabrieksgarantie heeft de voorkeur

Door de vage richtlijnen en regels rondom de wettelijke garantie is het nog altijd belangrijk om te kiezen voor producten met goede en lange fabrieksgarantie, vooral bij dure en kwetsbare apparaten zoals een laptop. De fabrieksgarantie die je standaard krijgt zegt meteen iets over het vertrouwen van de fabrikant in het eigen product. Want fabrikanten bepalen zelf hoe lang de termijn is.

Ga altijd naar de verkoper

Belangrijk om te weten is dat je voor de garantie altijd naar de verkoper van het product gaat. Je hoeft dus geen contact op te nemen met de fabrikant, zelfs niet als de verkoper dat adviseert.

Garantietermijnen per laptopmerk

In de onderstaande tabel vind je de garantietermijnen van de twaalf populairste laptopmerken in Nederland.

Opvallende bevindingen

Veel laptopmerken bieden standaard twee jaar garantie. Opvallend is dat Apple, dat alleen dure modellen verkoopt, slechts één jaar garantie biedt. Terwijl klanten van budgetmerk Medion standaard twee jaar krijgen. Microsoft is een ander gerenommeerd merk dat maar één jaar garantie aanbiedt op zijn laptops.

Vind je het niet erg om extra te betalen voor garantie? Dan zijn Medion, HP, Acer en Dell geschikte opties. Dat zijn merken met betaalbare laptops die voor een redelijke prijs verlenging van de garantietermijn tot vijf jaar aanbieden.

Hoe zit het met tweedehands laptops?

De garantie is verbonden aan een product, en niet aan de koper. Als je een tweedehands laptop koopt, neem je de garantie dus ook gewoon over. Vraag de verkoper altijd naar een officieel verkoopbewijs. Daarnaast is het slim om te informeren naar eventuele aanvullende garantievoorwaarden.

Philips nodigde ons uit in Barcelona om alle tv-nieuws uit de doeken te doen. We zagen de nieuwe line-up, en kregen extra info over de nieuwste technologie. Maar ook de verdere groei van Titan OS werd toegelicht.

Vorig jaar introduceerde TP Vision op het grootste deel van zijn tv-toestellen een nieuw smart tv-systeem, Titan OS. Die introductie kwam met flinke beloftes over gebruiksgemak maar onze eerste indruk van Titan OS liet zien dat het systeem nog moest groeien. En dat doet het ook. Zo is het app-aanbod sinds die review al uitgebreid met HBO Max. Viaplay en Apple TV zouden snel volgen, en ook het lokale app-aanbod zal verder groeien. Casting blijft een belangrijk alternatief, je zal daarvoor geen app meer moeten starten vanaf 2025-modellen. Ook Apple AirPlay 2 staat op de wenslijst, maar het is niet zeker dat dit er komt.

©Eric Beeckmans | ID.nl

De zoekfunctie, die in onze test nog behoorlijk de bal missloeg, is flink verbeterd. De zoekopdracht per genre werkt nu correct, en geeft aan hoeveel films en/of tv-series gevonden zijn. Klik je een resultaat aan, dan geeft Titan OS aan in welke streamingdiensten je het kan vinden. Later wordt het ook mogelijk om Alexa te kunnen gebruiken, en zoekopdrachten in verschillende stappen kunnen verfijnen.

©Eric Beeckmans | ID.nl

In de nieuwe Games-tab vind je het cloudgaming-aanbod van de cloudgamingdiensten Blacknut en Boosteroid. Ook het aanbod van FAST-kanalen zou verbeteren, maar aangezien er lokaal veel verschillen kunnen zijn, is het nog even afwachten of dat ook voor ons het geval zal zijn.

Line-up

Alle toestellen krijgen een nieuwe versie. Voor The One, Philips’ populaire qled-model. is dat de 9000-reeks. Voor The Xtra, Philips top miniled model, is dat de MLED950. Er komt ook een MLED910 die tussen The One en The Xtra gepositioneerd is.

Beeld: Line-up (Bron: TP Vision)

Bij de oled-modellen wordt de top aangevoerd door de OLED+950 die zijn status dankt aan de 9e gen P5 Dual AI-processor. De OLED+910 gebruikt een 9e gen P5 AI-processor maar heeft een Bowers en Wilkins audio-oplossing. De OLED810-reeks is het meest populaire oled-model en de OLED760 geldt als instap oled-tv.

Nieuwe en verbeterde oled-panelen

In de topmodellen, OLED+950 en OLED+910, gebruikt Philips een gloednieuw META 3 oled-paneel. Dat gebruikt niet langer microlenzen, maar heeft nieuwe oled-materialen die de piekhelderheid aanzienlijk verbeteren. Op een klein schermoppervlak (10%) kan het paneel tot 3700 nits leveren en op een volledig scherm zelfs 350 nits. Dat zijn aanzienlijke verbeteringen tegenover vorig jaar (3000/250). Bovendien zouden deze panelen energiezuiniger zijn.

Bron: TV Vision / Eric Beeckmans

De OLED810 (55, 65 en 77 inch) ziet een kleine verbetering, het piekwit gaat naar 1500 nits (1300 nits vorig jaar), maar het volledig wit beeld blijft steken op 200 nits (onveranderd). De 42 en 48 inch versies van de OLED810, en de volledige OLED760-reeks zien geen verbeteringen (1000/150 nits).

Nieuwe features

Dit jaar lijken er vooral verfijningen van bestaande functies te zijn doorgevoerd, maar er zijn ook een aantal nieuwe mogelijkheden te vinden.

Op alle OLED-modellen en de ML950:

Adaptive Intelligence: AI wordt al langer gebruikt voor onder andere scène-herkenning, upscaling en scherpteverbetering. TP Vision combineert dit met extra gegevens zoals real-time analyse van elk frame, metadata die de videobron aanreikt, het type content (HDMI of streaming bijvoorbeeld), de lichtsensor en allerlei informatie die het leert uit big data-analyse van zijn toestellen. Zo kan het de beeldkwaliteit nog gerichter verbeteren.

TP Vision / Eric Beeckmans

AI Adaptive Gamut: Uit de gegevens waarover TP Vision beschikt, blijkt dat ongeveer 95% van de kijkers naar SDR-bronmateriaal kijkt. Het ruimere kleurbereik van deze tv’s wordt daarbij niet benut. AO Adaptive Gamut maakt de kleuren van SDR-beelden rijker en intenser, maar beschermt de huidskleuren die anders erg onnatuurlijk zouden zijn. Zo benut je toch de volledige capaciteit van je toestel. Bovendien kan je via de instellingen zelf aanpassen hoe sterk het effect is.

Op de OLED810, OLED+910 en OLED950:

AI Auto Game detectie: Het was al mogelijk om profielinstellingen te maken van beeldinstellingen per spel, maar deze functie herkent games nu automatisch en past de beeldweergave hierop aan. TP Vision gaf geen details, welke games het herkent of hoe het dat doet.

HDR10+ Gaming: een optimale HDR-ervaring voor de games die het ondersteunen op NVIDIA en Intel GPU’s.

De OLED+950 is als enige uitgerust met een 9e generatie dual P5 AI-processor. Naast de features hierboven kreeg deze nog extra nieuwigheden:

Specular Enhancer: een beeldverwerkingstechniek die de helderste (spiegelende) details in HDR-beelden benadrukt.

Minimap zoom: gamers kunnen een deel van het beeld, zoals de minimap, vergroten en eventueel zelfs verplaatsen en de transparantie aanpassen.

De Schaduwverbeteraar, waarmee je donker tinten helderder maakt, heeft een groter bereik gekregen. Bovendien kan je het beeld inverteren, al geven we toe dat we niet goed zien wat daar de zin van is.

Ambilight, nu met een eigen interface

TP Vision nam de opvallende beslissing om Ambilight Plus, de nieuwe versie die 2D-patronen kan creëren, alleen nog maar aan te bieden op de MLED950, The Extra. Dat toestel mikt op gamers, zij krijgen de meest meeslepende ervaring. Vorig jaar werd Ambilight Plus op de OLED+959 geïntroduceerd. De opvolgers, OLED+950 en OLED+910 krijgen een vierzijdige Ambilight.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Wat wel op alle modellen beschikbaar zal zijn, is de nieuwe interface voor Ambilight, Ambilight Suite. Daar kan je alle instellingen aanpassen en snel opties zoals Lounge, Sleep of Sunrise activeren. Alle Ambilight tv’s krijgen ook toegang tot een exclusieve Moments app. In die app maak je digitale foto-albums op basis van aangeboden sjablonen, eventueel tekst en muziek. Dat fotoalbum stuur je dan met een klik naar je Ambilight tv.