Het is belangrijk om back-ups te maken. Hier bespreek ik waarom ik CrashPlan gebruik om mijn bestanden te back-uppen in plaats van een andere dienst, waarbij ik meteen CrashPlan vergelijk met de concurrentie.

Als enthousiaste evangelist voor back-ups raad ik aan om online back-up-diensten te gebruiken - niet exclusief, maar als een eenvoudige manier om secundaire back-ups op een andere locatie bij te houden, zodat ze nog beschikbaar zullen zijn, mochten mijn Mac en back-up-schijven gestolen worden of beschadigd raken. Er zijn veel aanbieders van online back-ups, maar CrashPlan heeft mijn persoonlijke voorkeur. Ik vind het zelfs zo goed dat ik er een paar jaar geleden een boek over geschreven heb. Lees ook: Mac tip: Back-up je e-mail, contacten en agenda.

Maar steeds vaker wordt mij gevraagd waarom ik CrashPlan gebruik - niet op een manier van "Oh, ik was gewoon benieuwd", maar meer zo van "Meen je dat nou? Jij? Nog steeds?" alsof het voor iedereen duidelijk zou moeten zijn dat er betere keuzes beschikbaar zijn. Dus ik wil je graag vertellen waarom - en daarbij maak ik vergelijkingen met een aantal concurrerende diensten: Backblaze, Carbonite DollyDrive en MozyHome.

Maar laat ik eerst even duidelijk maken dat het hebben van goede back-ups veel belangrijker is dan welke app of dienst je gebruikt. Als je met een andere aanbieder tevreden bent is dat prima en het is dan ook niet mijn bedoeling om je over te halen om te switchen.

Java

De grootste zorg waar ik over te horen krijg is het feit dat CrashPlan een Java-app is, een steeds zeldzamer iets in 2015. Java (of in het bijzonder, de Java Runtime Environment of JRE) heeft een lange lijst met bekende beveiligingsproblemen - voldoende om ervoor te zorgen dat Apple het vanaf 10.7 Lion niet meer in OS X gebruikt. Je kunt nog altijd zelf Java van Oracle downloaden als je dat wilt, maar Oracle is begonnen met het bundelen van adware, waardoor het nog minder aantrekkelijk is. Naast de beveiligingsproblemen en ads, zien apps die in Java geschreven zijn er doorgaans een beetje vreemd uit met interface elementen die niet echt bij die van je Mac passen. En inderdaad, de CrashPlan app lijkt meer op een serie webpagina's dan een Mac hulpprogramma.

De CrashPlan Developer Code 42 verklaarde een aantal jaren geleden publiekelijk dat er aan een native Mac app gewerkt werd, maar om de een of andere reden is het er tot dusver nog niet van gekomen. In plaats daarvan - misschien als tussenoplossing terwijl de native app geperfectioneerd wordt - bundelt CrashPlan zijn eigen exemplaar van Java. Dat betekent dat je CrashPlan op je Mac kunt draaien zonder dat je Oracle's Java hoeft te downloaden - het gedraagt zich net als een standalone app. Bovendien staat de ingebouwde versie van Java van CrashPlan op zichzelf, zodat deze niet toegankelijk is voor andere Java apps en websites waar de meeste beveiligingsproblemen in Java vandaan komen. Het bevat ook geen adware.

Dus hoewel ik een modernere, Mac-achtig uiterlijk zou kunnen wensen, is CrashPlan's gebruik van Java geen probleem meer als het gaat om veiligheid.

©PXimport

Met alle links en tabbladen lijkt CrashPlan meer op een webpagina dan op een Mac app.

De basis van online back-ups

Wat de basisfuncties betreft lijken online back-up diensten veel op elkaar.

Met alle diensten die ik bekeken heb kun je aangeven welke bestanden (of bestandstypen) je wilt opnemen of uitsluiten, hoewel de dingen die ze standaard selecteren verschillen. Geen van de diensten maken het mogelijk om je volledige Mac (inclusief OS X en apps) naar een opstartbare staat te herstellen, dus ze vermijden die bestanden om zich te richten op door de gebruiker aangemaakte data zoals de inhoud van je thuismap (/Users/gebruikersnaam).

Lees ook: Zo beheer je je bestanden in Apple's Finder.

De meeste diensten kunnen ja data zowel naar lokale harde schijven back-uppen als naar de cloud. Maar CrashPlan is de enige die ook peer-to-peer back-ups aanbiedt: Ik houd op mijn back-up schijf wat ruimte vrij voor jou, jij doet hetzelfde voor mij en onze Macs back-uppen elkaars data via het internet zonder afhankelijk te zijn van cloudopslag van derden. (Je data blijft de hele tijd versleuteld zodat ik je bestanden niet kan zien, zelfs niet wanneer je back-ups op mijn schijf staan.)

CrashPlan versus de concurrentie

Je kunt de CrashPlan app gratis gebruiken voor lokale of peer-to-peer back-ups (met een aantal beperkingen, zoals slechts één back-up per dag). Als je voor online opslag betaalt, krijg je doorlopende back-ups, sterkere encryptie, mobiele toegang en een aantal andere functies. Prijzen beginnen bij 6 dollar per maand voor onbeperkte back-ups vanaf één enkele computer, of je kunt geld besparen door 60 dollar te betalen voor een jaar, 115 dollar voor twee jaar of 190 dollar voor vier jaar. Het Family Plan van CrashPlan omvat een onbeperkte hoeveelheid data voor maximaal 10 computers en het is een betere deal als je drie of meer computers moet back-uppen. Het Family Plan kost 14 dollar per maand, 150 dollar voor één jaar, 290 dollar voor twee jaar of 430 dollar voor vier jaar.

Hoe zit het met de rest?

Backblaze. Ik heb niets anders dan positieve dingen gehoord over Backblaze. Ik heb de mensen die het bedrijf runnen ontmoet en ze zijn geweldig. De native Mac software is duidelijk, betrouwbaar en eenvoudig te gebruiken. Ik heb Backblaze ongeveer een jaar gebruikt en het werkte prima. Dus ik aarzel om het te bekritiseren, maar ik heb wel een aantal opmerkingen.

©PXimport

Hoewel Backblaze eenvoudig te gebruiken is, hebben een aantal eigenaardigheden me weggedreven.

Ten eerste word ik gek van het bestandsherstel. Je logt in op je account op de website van Backblaze en selecteert de bestanden die je wilt herstellen. Wat je terugkrijgt is een .zip bestand met daarin de bestanden - in een replica van de oorspronkelijke mappenstructuur. Dus als je één enkel bestand herstelt dat 10 niveaus diep in een serie geneste mappen opgeslagen stond, zal je .zip bestand een serie van 10 geneste mappen zijn waarbij je bestand in de laatste map staat. Na flink wat gegraaf moet je het handmatig naar de corresponderende plek op je harde schijf zetten. Voor één enkel bestand is het onhandig, maar als je veel bestanden van verschillende locaties wilt herstellen is het een enorm gedoe.

De CrashPlan app daarentegen, geeft je de optie om een bestand naar zijn oorspronkelijke locatie te herstellen - je kunt bestanden met dezelfde naam overschrijven of een andere naam geven. Dat is in 90 procent van de gevallen precies wat ik wil. Of als je dat liever wilt, kun je bestanden naar je bureaublad of een andere willekeurige map herstellen.

©PXimport

CrashPlan geeft je de flexibiliteit om versies van een bestand naar hun oorspronkelijke locatie te herstellen of naar een andere gewenste bestemming.

Mijn tweede opmerking heeft te maken met de prijs. Backblaze kost 5 dollar per maand (of 50 dollar voor één jaar of 95 dollar voor twee jaar) per computer voor onbeperkte opslag. Dat is een goede prijs, iets lager zelfs dan het jaarlijkse tarief van CarshPlan voor één gebruiker. Maar mijn gezin heeft momenteel drie Macs die online back-ups nodig hebben, dus Nackblaze zou ons 142,50 dollar per jaar kosten. Met het Family Plan van CrashPlan kost het, als ik voor vier jaar betaal, slechts 108 dollar per jaar. Als ik 10 computers zou back-uppen, zou CrashPlan mij in vier jaar 1.470 dollar besparen ten opzichte van Backblaze.

Verder kun je met Backblaze externe schijven back-uppen, maar alleen naar de cloud. Als je ook lokale back-ups wilt, zul je een andere app zoals Time Machine moeten gebruiken. Peer-to-peer back-ups worden helemaal niet ondersteund.

Carbonite.

Carbonite is de enige online back-up dienst die ik in televisiereclames gezien heb en het lijkt goed bekend en gerespecteerd te zijn. Hoewel Carbonite voor Windows erg goed is, ontbreken er in de Mac versie een aantal functies die ik als essentieel beschouw, waaronder versiebeheer (oudere versies van geback-upte bestanden opslaan nadat het origineel veranderd is). Alleen Windows-gebruikers met een Plus of Prime abonnement kunnen externe harde schijven back-uppen of lokale back-ups maken. Standaard maakt Carbonite één keer per dag back-ups van alle nieuwe of gewijzigde bestanden, wat naar mijn mening veel te weinig is.

©PXimport

Carbonite kan ook helpen om je gebruikersaccount naar een nieuwe Mac te verplaatsen.

Carbonite Basic voor Mac kost 60 dollar per jaar per computer voor onbeperkte opslag. Je kunt korting krijgen als je voor meerdere jaren betaalt (zoals 162 dollar voor drie jaar) maar er is niet zoiets als Family Plan. (Pro abonnementen om meerdere computers te back-uppen beginnen bij 270 per jaar voor 250GB.)

DollyDrive.

DollyDrive is begonnen als cloudbestemming voor Time Machine back-ups, maar later is het veranderd in een standalone back-up en synchronisatie dienst waar Time Machine niet voor nodig is (een slimme zet). Je kunt data back-uppen op zowel interne als externe schijven en de DollyDrive software kan ook de schijf van je Mac naar een externe schijf klonen. De software is mooier en eenvoudiger te gebruiken dan die van CrashPlan, maar minder flexibel.

©PXimport

Dolly Drive kan helpen om bestanden te vinden op basis van de applicatie die de bestanden heeft aangemaakt.

Maar in tegenstelling tot de andere tot dusver genoemde diensten biedt DollyDrive geen onbeperkte opslag. De prijsniveaus beginnen bij 10 dollar per maand voor 250GB aan data (afgeprijsd naar 96 voor één jaar 168 voor twee jaar) tot en met 8TB voor 198 dollar per maand. Aan de andere kant is het Family Plan van DollyDrive, waarmee je maximaal met 10 computers dezelfde account kunt delen, zonder extra kosten beschikbaar. Dus afhankelijk van de hoeveelheid data die je Macs moeten back-uppen, kan het goedkoper uitpakken dan het Family Plan van CrashPlan.

MozyHome.

MozyHome was één van de eerste moderne online back-up diensten voor de massamarkt. Oorspronkelijk bood MozyHome voor 5 dollar per computer onbeperkte back-up opslagruimte (hetzelfde als de huidige prijsstelling van Backblaze). Maar nu liggen de tarieven hoger en ze zijn ook ingewikkelder geworden. Je kunt 50GB aan data vanaf één computer opslaan voor 6 dollar per maand, 66 dollar per jaar of 126 dollar voor twee jaar. Of 125GB aan data vanaf één computer voor 10 dollar per maand, 110 dollar per jaar of 210 dollar voor twee jaar. Je kunt extra computers toevoegen voor 2 dollar per computer per maand en extra opslag voor 2 dollar per 20GB per maand. Dit alles maakt de kosten van MozyHome per gigabyte aanzienlijk hoger dan die van de concurrentie.

©PXimport

Mozy kan data van een oude Windows PC naar een nieuwe Mac helpen migreren.

Afgezien van de prijs heeft MozyHome een goede reeks van functies, waaronder cloud synchronisatie van geselecteerde bestanden. Helaas ondersteunt alleen de Windows versie het gebruik van een lokale harde schijf als back-up bestemming.

Conclusie

Voor mij heeft de keuze om CrashPlan te gebruiken deels te maken met de handige functies (met name lokale en peer-to-peer back-ups en flexibiliteit wat betreft de manier waarop bestanden hersteld worden) en deels met de prijs. Met CrashPlan krijg ik gezien de back-up behoeften van mijn gezin het meeste waar voor mijn geld. Als je niet helemaal zeker weet of je CrashPlan wilt gaan gebruiken (of één van de andere besproken apps of diensten), download dan een trialversie, ga ermee aan de slag en kijk of het aan je behoeften voldoet.

Verzamel je je e-books het liefst centraal op een server? Dan ligt het voor de hand om die verzameling daar ook te beheren. Een van de beste beheerprogramma’s is Calibre. Hoewel dit vaak onder Windows wordt gebruikt, kun je het ook via Docker installeren en gebruiken. Daarna beheer je alles via een browser. We laten zien hoe dat werkt.

Calibre is een populair en voor velen vertrouwd programma voor het beheren van e-books, dat al heel lang mee gaat (zie het kader ‘Calibre vereenvoudigt je e-bookbeheer’). De meeste mensen gebruiken het op een pc, maar daar kleven wel wat nadelen aan. Een installatie op een server is praktischer. Een centrale installatie zorgt ervoor dat je gemakkelijker toegang tot Calibre hebt, vanaf verschillende apparaten en met verschillende gebruikers.

Ook de regelmatige software-updates zijn eenvoudiger te installeren, desgewenst zelfs automatisch. Het maken van back-ups is eveneens makkelijker. Op een pc vergeten mensen dat vaak, waardoor bij een crash of herinstallatie van Windows de zorgvuldig opgebouwde verzameling verloren gaat.

In dit artikel gaan we Calibre via Docker draaien. Je kunt de software daarna via een browser gebruiken, met dezelfde vertrouwde gebruikersinterface. We combineren het met Calibre Web. Daarmee kun je, ook weer via de browser, comfortabel je e-books lezen.

Ook de communicatie met e-readers komt aan bod. We laten zien hoe je via Calibre Web rechtstreeks synchroniseert met een Kobo e-reader. En vanuit Calibre gaan we e-books naar een Kindle sturen.

1 Calibre (Web) en Docker (Compose)

We gaan in dit artikel Calibre en Calibre Web installeren op een server. Hierbij maken we gebruik van Docker en Docker Compose. Hiervoor gebruiken we een Linux-server met Ubuntu 24.04 LTS. Voor het werken met Docker installeren we Docker CE (Community Edition). Daar zijn installatiegidsen voor. Hierna kun je zowel Docker als Docker Compose gebruiken.

Zorg dat het systeem dat je gaat gebruiken genoeg geheugen heeft. Er is geen schokkende hoeveelheid voor nodig, maar 2 GB is geen overbodige luxe. Dit heeft vooral te maken met de ‘remote desktop’-opzet: op de achtergrond wordt een VNC-verbinding opgezet om de gebruikersinterface van Calibre weer te geven. Gebruik je een container in Proxmox VE, dan is 4 GB een veilige bovengrens. Meestal ligt het geheugengebruik rond 500 MB, maar tijdens het gebruik loopt dat snel op naar 1 GB met wat uitschieters naar boven.

Alle e-books staan bij onze opzet op een NAS. Daarom koppelen (‘mounten’) we die map aan het systeem, op de locatie /mnt/nas/boeken. Die locatie gaan we (in de volgende paragraaf) als volume toevoegen aan Calibre. Het voordeel is dat je vanuit Calibre gemakkelijk door die map kunt bladeren om e-books toe te voegen aan de bibliotheek in Calibre zelf.

Zorg dat je op het systeem over Docker en Docker Compose beschikt.

2 Docker Compose

Op het systeem maken we een mapje voor Calibre en plaatsen daarin een bestand docker-compose.yml met de onderstaande inhoud. We kiezen voor zowel Calibre als Calibre Web het Docker-image van het bekende LinuxServer.io.

Mogelijk zijn voor jouw situatie wat aanpassingen nodig. De belangrijkste opties nemen we in de volgende twee paragrafen met je door. Bij twijfel kun je ook de documentatie voor de genoemde Docker-images raadplegen. Bij de uitleg maken we onderscheid tussen de host en de container. De host is daarbij uiteraard jouw server met Docker.

Met de hulp van Docker Compose beheren we de instellingen voor beide containers.

3 Volumes koppelen

Volumes zorgen feitelijk voor de mogelijkheid bestanden uit te wisselen tussen de host en container. Voor Calibre maken we onder volumes: een koppeling tussen de map ./config op de host en /config in de container. Hier bewaart Calibre de configuratie en straks ook de Calibre-bibliotheek.

Verder koppelen we de gemounte map /mnt/nas/boeken met daarin alle ongesorteerde e-books aan /media. Binnen Calibre kun je straks door de map /media bladeren om eenvoudig e-books aan je bibliotheek toe te voegen.

Optioneel kun je een map, zoals de hier voorgestelde map /mnt/nas/boeken/Toevoegen, koppelen aan de container onder bijvoorbeeld /toevoegen. We laten in paragraaf 7 zien hoe je met een kleine aanpassing de e-books in die map automatisch aan Calibre kunt toevoegen. Bij de container voor Calibre Web zie je onder volumes: alleen de koppeling met de lokale map ./config. Daar staat straks de bibliotheek van Calibre, die we bij de configuratie van Calibre Web alleen nog hoeven aan te wijzen. Controleer voor beide containers onder environment: de waardes bij PUID en PGID. Dat is de ID van respectievelijk de eigenaar en groep van de gekoppelde volumes. Deze waardes kun je nagaan met de opdracht id gebruiker. Dit voorkomt problemen met rechten bij bestandstoegang.

In een onderliggende map worden de configuratie en bibliotheek bewaard.

4 Poorten configureren

Er zijn voor beide containers poorten gekoppeld. Dit zie je onder ports:. Het poortnummer links is steeds de poort op de host. Die mag je eventueel veranderen, bijvoorbeeld omdat een poort (zoals de populaire poort 8080) al in gebruik is. Het poortnummer rechts is de poort in de container. Die mag je niet veranderen. We houden hier dezelfde poortnummers aan. Bij de container voor Calibre geeft poort 8080 toegang tot Calibre zelf en poort 8081 dient voor de ingebouwde contentserver (zie paragraaf 8 en het kader ‘Inhoudsserver van Calibre gebruiken’). Calibre Web maken we via poort 8083 toegankelijk.

Poort 8083 geeft toegang tot Calibre Web, waarmee je e-books via een browser kunt lezen.

5 Beheer van de containers

Als je alle gewenste aanpassingen hebt gemaakt en de configuratie hebt bewaard, kun je beide containers starten met één opdracht:

Om de containers te stoppen, geef je deze opdracht:

Merk op dat er regelmatig updates verschijnen voor Calibre, waar je ook een melding van zult krijgen. Je hoeft dan in Calibre zelf niets te doen. Enkele commando’s vanaf de opdrachtregel volstaan. Stop als eerste de containers met:

Haal dan de nieuwe images op waarop de containers zijn gebaseerd. Dit kan in één keer met:

Daarna kun je de containers opnieuw starten met:

Daarbij zullen de containers op basis van de nieuwe images worden opgebouwd. Controleer eventueel de status met:

Dit laat zien welke containers actief zijn en welke poorten ze gebruiken.

Via enkele eenvoudige commando’s kun je de Docker-containers beheren.

6 Eerste stappen in Calibre

We gaan nu verder in de browser en beginnen met het instellen van Calibre. Log in op het ip-adres van het systeem waarop Calibre staat en poort 8080, zoals http://ipadres:8080. Kies in het eerste scherm Nederlands als taal. Kies daarna de locatie voor de bibliotheek voor Calibre. Hier worden alle toegevoegde boeken naartoe gekopieerd. We accepteren de standaardlocatie /config/Calibre Bibliotheek.

In het volgende scherm kies je je type e-reader. We kiezen voor een model van Kobo. Klik op Volgende om verder te gaan en dan Voltooien. Je komt nu direct in Calibre. Als je eerder met deze software hebt gewerkt, zal de gebruikersinterface vertrouwd zijn. Je ziet nog maar één boek in je Calibre-bibliotheek: de snelstartgids voor het werken met Calibre. Tijd dus voor wat extra leesvoer!

Bij het eerste gebruik moet je enkele instellingen aanpassen.

7 Boeken toevoegen

Om een e-book toe te voegen aan Calibre ga je naar Boeken toevoegen. Blader via de bestandsbeheerder vervolgens naar /media. Hier zie je de gemounte map met alle e-books. Wil je ook automatisch boeken aan Calibre kunnen toevoegen? Dit kun je instellen onder Voorkeuren. Kies onder Importeren/Exporteren de optie Boeken toevoegen. Op het tabje Automatisch toevoegen kun je naar de map bladeren waar de automatisch toe te voegen e-books staan. In ons voorbeeld is dat /toevoegen. Alle boeken die je in die map zet, zullen automatisch aan Calibre worden toegevoegd en daarna uit die map worden verwijderd. Kies na deze wijziging voor het herstarten van Calibre.

Boeken in deze speciale map worden automatisch aan Calibre toegevoegd.

8 Calibre Web

Met Calibre Web kun je een Calibre-database via een browser toegankelijk maken, zodat je door je verzameling e-books kunt bladeren en deze kunt lezen of downloaden. Het geeft je meer mogelijkheden dan de contentserver van Calibre (zie kader ‘Inhoudsserver van Calibre gebruiken’). Zo kun je in Calibre Web boekenplanken maken en beheren. Deze kun je vervolgens synchroniseren met een Kobo e-reader.

Open om te beginnen Calibre Web op poort 8083, zoals http://ipadres:8083. Hier log je in met het initiële gebruikersaccount (gebruikersnaam admin en wachtwoord admin123). Eerst wordt gevraagd naar de locatie van de database van Calibre. Blader hiervoor naar /config/Calibre Bibliotheek en kies Select. Bewaar de instelling met Save. Als je naar Books gaat, zie je nu ook de eerdergenoemde gids voor Calibre en de boeken die je mogelijk zelf al had toegevoegd.

Voeg je in het vervolg in Calibre een boek toe, dan verschijnt deze ook direct in Calibre Web, omdat ze de database delen. Het is raadzaam om de taal van de gebruikersinterface op Nederlands te zetten. Klik daarvoor op je naam (admin) om je profiel te openen. Bij Language kies je Nederlands. Klik daarna op Save.

In Calibre Web verwijzen we naar de bibliotheek van Calibre.

9 Boekenplanken maken

Calibre Web kent het principe van boekenplanken, waarvan het beheer overigens los staat van Calibre. Begin hiervoor in het menu aan de linkerkant met Boekenplank maken. Open je vervolgens een e-book, dan kun je deze toevoegen aan een of meerdere boekenplanken. Handig aan de e-reader van Kobo is dat hij je boekenplanken met inhoud weergeeft in je bibliotheek als je naar het tabje Verzamelingen gaat. Hiervoor moet je de e-reader synchroniseren met Calibre Web. Je zou bijvoorbeeld een boekenplank kunnen maken voor boeken die je binnenkort wilt lezen. Of een boekplank voor elk genre. Ook kun je voor een specifieke e-reader een boekenplank maken. In de volgende paragrafen leggen we uit hoe je boekenplanken met je Kobo-e-reader kunt synchroniseren.

Je kunt boekenplanken maken voor synchronisatie met je e-reader.

10 Synchronisatie

Je kunt een e-reader van Kobo draadloos synchroniseren met Calibre Web. Hiervoor ga je naar het menu Beheer. Kies onder Instellingen de optie Bewerk basisconfiguratie. Onder het kopje Geavanceerde opties zet je vinkjes bij Zet Kobo sync aan en Proxy onbekende verzoeken naar Kobo winkel. Met die laatste optie zul je op je e-reader bij synchronisatie ook nog steeds boeken ontvangen die je bijvoorbeeld via bol.com hebt gekocht.

Controleer of de correcte poort is ingesteld voor Calibre Web (wij gebruiken de standaardpoort 8083). Als je een ander poortnummer hebt gekozen, moet je dat hier wijzigen. Kies daarna Opslaan. Open nu je profiel door op je gebruikersnaam te klikken (standaard is dat admin). Klik bij Kobo Sync Token op Aanmaken/Bekijken. Kopieer nu de regel die er als volgt uitziet:

Sluit je Kobo e-reader aan op de pc. Blader naar de map .kobo/Kobo en open het bestand Kobo eReader.conf. Zoek naar de regel met api_endpoint. De standaardconfiguratie ziet er meestal als volgt uit:

Verander deze regel naar de voorgestelde configuratie van Calibre Web. Als de bewuste regel (nog) niet bestaat, moet je deze aanmaken onder de groep [OneStoreServices].

We maken een aanpassing aan de configuratie van Calibre Web.

11 Kindle-e-reader

De Kindle van Amazon is een populair alternatief voor Kobo, dat wel werkt met een eigen ecosysteem. Heb je e-books in een afwijkend formaat, bijvoorbeeld drm-vrije epub-bestanden, dan kun je deze per e-mail naar een Kindle sturen. Dit gaat via de servers van Amazon, waar ze worden geconverteerd naar een geschikt formaat. Het e-mailadres waar je boeken naar kunt sturen kun je achterhalen door op je Kindle de instellingen te openen. Je ziet het @kindle.com-adres onder E-mail voor versturen naar Kindle. Je kunt hier direct vanuit Calibre e-books naar sturen.

Ga daarvoor in Calibre naar Voorkeuren. Kies onder Delen de optie Deel boeken via e-mail. Vul onder E-mail het e-mailadres van de Kindle in. Vul ook je e-mailadres als afzenderadres in onder Afzender e-mail. Je kunt eventueel een server instellen voor het versturen, maar het werkt meestal ook zonder.

Klik nu in Calibre met rechts op een e-book. Het menu Verbinden/delen geeft de optie voor het versturen per er-mail. Je e-book verschijnt hierna vanzelf op je Kindle. Mislukt de conversie, dan ontvang je een e-mailbericht van Amazon. Het is vrijwel altijd op te lossen met een trucje: converteer het e-book binnen Calibre naar het formaat .mobi. Converteer het daarna terug van .mobi naar .epub. Probeer vervolgens opnieuw het e-book naar je Kindle te sturen.

Je kunt per e-mail boeken delen met bijvoorbeeld een Kindle-e-reader.

Wie een lekker potje wil gamen, doet er goed aan om een goede gaming monitor aan te schaffen. Dat zorgt er niet alleen voor dat je game er nog beter uitziet, je eigen prestaties gaan er ook van omhoog. De Lenovo Legion R27qe is een 27 inch beeldscherm met een hoge verversingssnelheid en een QHD-paneel. Hier lees je alles over de monitor.

Partnerbijdrage - In samenwerking met Lenovo

27 inch QHD

De Lenovo Legion R27qe heeft een diameter van 27 inch, oftewel een kleine 70 centimeter. Daarmee is het een relatief compact beeldscherm, maar nog steeds ruim voldoende groot om alle details goed te kunnen zien.

Het IPS-paneel zelf heeft een resolutie van 2560 x 1440 pixels, waarmee het een QHD-scherm is. Zo kun je games spelen op hoge kwaliteit, en zie je nog meer van wat er op je scherm gebeurt.

180 Hz verversingssnelheid

De verversingssnelheid of refresh rate is bij elk beeldscherm belangrijk, maar bij een gaming monitor is dat helemáál het geval – je wilt natuurlijk precies kunnen zien wat er binnen je game gebeurt. Bij de Legion R27qe is die snelheid maar liefst 180 Hz, oftewel: 180 verversingen per seconde. Dat is beduidend hoger dan bij veel andere gaming monitoren.

Met die hoge refresh rate lijkt het alsof je zelf midden in de actie zit, omdat alles veel vloeiender verloopt. Bovendien heb je een voordeeltje ten opzichte van je tegenstanders, omdat ook elk detail op je scherm net iets sneller ververst.

©Dragos Condrea

0,5 ms reactietijd

Niet alleen de refresh rate is een belangrijke factor bij gaming monitoren, ook de reactietijd speelt een rol. De reactietijd is de tijd die het duurt voor het scherm heeft gereageerd op bewegingen.

Voor veel gaming monitoren ligt die reactietijd rond de één à twee milliseconden. Bij de Legion R27qe is dat slechts een halve milliseconde: net even sneller dus, wat je ook weer een voordeel oplevert als je gaat gamen.

Daarbij beschikt de Legion R27qe over AMD Freesync. Dat is een techniek die ervoor zorgt dat screen tearing, het fenomeen waarbij het lijkt alsof er iemand met een schaar door je scherm is gegaan, tot het verleden behoort. Veel populaire gaming monitoren gebruiken die techniek, en de R27qe is daar geen uitzondering op.

450 nits helderheid

Een ander belangrijk punt om rekening mee te houden bij het kopen van een gamingbeeldscherm is de helderheid. Dat zorgt ervoor dat je details nog beter kunt zien, ook als je zelf in een goed verlichte ruimte zit en het beeld op het scherm juist donker is.

Gemiddelde beeldschermen hebben een helderheid van zo'n 300 nits, de eenheid die wordt gebruikt om de felheid van verlichting aan te geven. Bij de Legion R27qe is dat maar liefst 450 nits, genoeg om te kunnen blijven gamen, zelfs als de zon vol op het scherm gericht staat.

Verstelbare hoogte

Een nadeel van veel gaming monitoren is dat de voet niet in hoogte verstelbaar is, zodat je altijd afhankelijk bent van de vaste positie. Bij de R27qe is dat niet het geval: je kunt het scherm in alle hoeken draaien en keren.

Dat geldt zowel voor de hoogte als voor de positie. Het scherm is los van de voet te draaien, zelfs volledig verticaal, en te kantelen, zodat je altijd de perfecte hoek hebt.

Felle kleuren en diepe schaduwen

Ook qua kleurweergave is de R27qe een goede keuze. Het scherm kan overweg met meer dan een miljard kleuren, zodat je altijd een waarheidsgetrouw beeld voor je neus krijgt. Bovendien beschikt het beeldscherm over speciale technologieën die het licht en de schaduwen nog realistischer maken.

©RyanKing999

Low blue light

Blauw licht is funest als je lange tijd naar je beeldscherm wilt of moet staren: het zorgt ervoor dat je ogen sneller vermoeid raken, en je komt achteraf moeilijker in slaap. Toch zenden veel monitoren een behoorlijk fel blauw licht uit, omdat dat makkelijker af te lezen is.

De Lenovo Legion R27qe doet dat niet. Via de Low Blue Light technologie wordt het blauwe licht zoveel mogelijk gedempt, zodat je minder last krijgt van je ogen en langer door kunt gamen of werken.

Conclusie

Wie op zoek is naar een goede gaming monitor, moet zeker de Lenovo Legion R27qe overwegen. Het scherm geeft kleuren, licht en schaduwen zeer realistisch weer. Met de hoge verversingssnelheid en de lage reactietijd heb je altijd een voordeel ten opzichte van je tegenstanders.

De hoogte en de hoek van de monitor zijn makkelijk aan te passen, zodat je altijd recht voor het scherm zit. De Low Light technologie zorgt ervoor dat je minder last krijgt van je ogen, en 's avonds na je gamesessie makkelijker in slaap kunt komen.

Al met al is de Lenovo Legion R27qe een compacte, maar uitgebreide gaming monitor, waarmee je de nieuwste games in QHD-resolutie en zeer waarheidsgetrouw op het scherm tovert.