Het is belangrijk om back-ups te maken. Hier bespreek ik waarom ik CrashPlan gebruik om mijn bestanden te back-uppen in plaats van een andere dienst, waarbij ik meteen CrashPlan vergelijk met de concurrentie.

Als enthousiaste evangelist voor back-ups raad ik aan om online back-up-diensten te gebruiken - niet exclusief, maar als een eenvoudige manier om secundaire back-ups op een andere locatie bij te houden, zodat ze nog beschikbaar zullen zijn, mochten mijn Mac en back-up-schijven gestolen worden of beschadigd raken. Er zijn veel aanbieders van online back-ups, maar CrashPlan heeft mijn persoonlijke voorkeur. Ik vind het zelfs zo goed dat ik er een paar jaar geleden een boek over geschreven heb. Lees ook: Mac tip: Back-up je e-mail, contacten en agenda.

Maar steeds vaker wordt mij gevraagd waarom ik CrashPlan gebruik - niet op een manier van "Oh, ik was gewoon benieuwd", maar meer zo van "Meen je dat nou? Jij? Nog steeds?" alsof het voor iedereen duidelijk zou moeten zijn dat er betere keuzes beschikbaar zijn. Dus ik wil je graag vertellen waarom - en daarbij maak ik vergelijkingen met een aantal concurrerende diensten: Backblaze, Carbonite DollyDrive en MozyHome.

Maar laat ik eerst even duidelijk maken dat het hebben van goede back-ups veel belangrijker is dan welke app of dienst je gebruikt. Als je met een andere aanbieder tevreden bent is dat prima en het is dan ook niet mijn bedoeling om je over te halen om te switchen.

Java

De grootste zorg waar ik over te horen krijg is het feit dat CrashPlan een Java-app is, een steeds zeldzamer iets in 2015. Java (of in het bijzonder, de Java Runtime Environment of JRE) heeft een lange lijst met bekende beveiligingsproblemen - voldoende om ervoor te zorgen dat Apple het vanaf 10.7 Lion niet meer in OS X gebruikt. Je kunt nog altijd zelf Java van Oracle downloaden als je dat wilt, maar Oracle is begonnen met het bundelen van adware, waardoor het nog minder aantrekkelijk is. Naast de beveiligingsproblemen en ads, zien apps die in Java geschreven zijn er doorgaans een beetje vreemd uit met interface elementen die niet echt bij die van je Mac passen. En inderdaad, de CrashPlan app lijkt meer op een serie webpagina's dan een Mac hulpprogramma.

De CrashPlan Developer Code 42 verklaarde een aantal jaren geleden publiekelijk dat er aan een native Mac app gewerkt werd, maar om de een of andere reden is het er tot dusver nog niet van gekomen. In plaats daarvan - misschien als tussenoplossing terwijl de native app geperfectioneerd wordt - bundelt CrashPlan zijn eigen exemplaar van Java. Dat betekent dat je CrashPlan op je Mac kunt draaien zonder dat je Oracle's Java hoeft te downloaden - het gedraagt zich net als een standalone app. Bovendien staat de ingebouwde versie van Java van CrashPlan op zichzelf, zodat deze niet toegankelijk is voor andere Java apps en websites waar de meeste beveiligingsproblemen in Java vandaan komen. Het bevat ook geen adware.

Dus hoewel ik een modernere, Mac-achtig uiterlijk zou kunnen wensen, is CrashPlan's gebruik van Java geen probleem meer als het gaat om veiligheid.

©PXimport

Met alle links en tabbladen lijkt CrashPlan meer op een webpagina dan op een Mac app.

De basis van online back-ups

Wat de basisfuncties betreft lijken online back-up diensten veel op elkaar.

Met alle diensten die ik bekeken heb kun je aangeven welke bestanden (of bestandstypen) je wilt opnemen of uitsluiten, hoewel de dingen die ze standaard selecteren verschillen. Geen van de diensten maken het mogelijk om je volledige Mac (inclusief OS X en apps) naar een opstartbare staat te herstellen, dus ze vermijden die bestanden om zich te richten op door de gebruiker aangemaakte data zoals de inhoud van je thuismap (/Users/gebruikersnaam).

Lees ook: Zo beheer je je bestanden in Apple's Finder.

De meeste diensten kunnen ja data zowel naar lokale harde schijven back-uppen als naar de cloud. Maar CrashPlan is de enige die ook peer-to-peer back-ups aanbiedt: Ik houd op mijn back-up schijf wat ruimte vrij voor jou, jij doet hetzelfde voor mij en onze Macs back-uppen elkaars data via het internet zonder afhankelijk te zijn van cloudopslag van derden. (Je data blijft de hele tijd versleuteld zodat ik je bestanden niet kan zien, zelfs niet wanneer je back-ups op mijn schijf staan.)

CrashPlan versus de concurrentie

Je kunt de CrashPlan app gratis gebruiken voor lokale of peer-to-peer back-ups (met een aantal beperkingen, zoals slechts één back-up per dag). Als je voor online opslag betaalt, krijg je doorlopende back-ups, sterkere encryptie, mobiele toegang en een aantal andere functies. Prijzen beginnen bij 6 dollar per maand voor onbeperkte back-ups vanaf één enkele computer, of je kunt geld besparen door 60 dollar te betalen voor een jaar, 115 dollar voor twee jaar of 190 dollar voor vier jaar. Het Family Plan van CrashPlan omvat een onbeperkte hoeveelheid data voor maximaal 10 computers en het is een betere deal als je drie of meer computers moet back-uppen. Het Family Plan kost 14 dollar per maand, 150 dollar voor één jaar, 290 dollar voor twee jaar of 430 dollar voor vier jaar.

Hoe zit het met de rest?

Backblaze. Ik heb niets anders dan positieve dingen gehoord over Backblaze. Ik heb de mensen die het bedrijf runnen ontmoet en ze zijn geweldig. De native Mac software is duidelijk, betrouwbaar en eenvoudig te gebruiken. Ik heb Backblaze ongeveer een jaar gebruikt en het werkte prima. Dus ik aarzel om het te bekritiseren, maar ik heb wel een aantal opmerkingen.

©PXimport

Hoewel Backblaze eenvoudig te gebruiken is, hebben een aantal eigenaardigheden me weggedreven.

Ten eerste word ik gek van het bestandsherstel. Je logt in op je account op de website van Backblaze en selecteert de bestanden die je wilt herstellen. Wat je terugkrijgt is een .zip bestand met daarin de bestanden - in een replica van de oorspronkelijke mappenstructuur. Dus als je één enkel bestand herstelt dat 10 niveaus diep in een serie geneste mappen opgeslagen stond, zal je .zip bestand een serie van 10 geneste mappen zijn waarbij je bestand in de laatste map staat. Na flink wat gegraaf moet je het handmatig naar de corresponderende plek op je harde schijf zetten. Voor één enkel bestand is het onhandig, maar als je veel bestanden van verschillende locaties wilt herstellen is het een enorm gedoe.

De CrashPlan app daarentegen, geeft je de optie om een bestand naar zijn oorspronkelijke locatie te herstellen - je kunt bestanden met dezelfde naam overschrijven of een andere naam geven. Dat is in 90 procent van de gevallen precies wat ik wil. Of als je dat liever wilt, kun je bestanden naar je bureaublad of een andere willekeurige map herstellen.

©PXimport

CrashPlan geeft je de flexibiliteit om versies van een bestand naar hun oorspronkelijke locatie te herstellen of naar een andere gewenste bestemming.

Mijn tweede opmerking heeft te maken met de prijs. Backblaze kost 5 dollar per maand (of 50 dollar voor één jaar of 95 dollar voor twee jaar) per computer voor onbeperkte opslag. Dat is een goede prijs, iets lager zelfs dan het jaarlijkse tarief van CarshPlan voor één gebruiker. Maar mijn gezin heeft momenteel drie Macs die online back-ups nodig hebben, dus Nackblaze zou ons 142,50 dollar per jaar kosten. Met het Family Plan van CrashPlan kost het, als ik voor vier jaar betaal, slechts 108 dollar per jaar. Als ik 10 computers zou back-uppen, zou CrashPlan mij in vier jaar 1.470 dollar besparen ten opzichte van Backblaze.

Verder kun je met Backblaze externe schijven back-uppen, maar alleen naar de cloud. Als je ook lokale back-ups wilt, zul je een andere app zoals Time Machine moeten gebruiken. Peer-to-peer back-ups worden helemaal niet ondersteund.

Carbonite.

Carbonite is de enige online back-up dienst die ik in televisiereclames gezien heb en het lijkt goed bekend en gerespecteerd te zijn. Hoewel Carbonite voor Windows erg goed is, ontbreken er in de Mac versie een aantal functies die ik als essentieel beschouw, waaronder versiebeheer (oudere versies van geback-upte bestanden opslaan nadat het origineel veranderd is). Alleen Windows-gebruikers met een Plus of Prime abonnement kunnen externe harde schijven back-uppen of lokale back-ups maken. Standaard maakt Carbonite één keer per dag back-ups van alle nieuwe of gewijzigde bestanden, wat naar mijn mening veel te weinig is.

©PXimport

Carbonite kan ook helpen om je gebruikersaccount naar een nieuwe Mac te verplaatsen.

Carbonite Basic voor Mac kost 60 dollar per jaar per computer voor onbeperkte opslag. Je kunt korting krijgen als je voor meerdere jaren betaalt (zoals 162 dollar voor drie jaar) maar er is niet zoiets als Family Plan. (Pro abonnementen om meerdere computers te back-uppen beginnen bij 270 per jaar voor 250GB.)

DollyDrive.

DollyDrive is begonnen als cloudbestemming voor Time Machine back-ups, maar later is het veranderd in een standalone back-up en synchronisatie dienst waar Time Machine niet voor nodig is (een slimme zet). Je kunt data back-uppen op zowel interne als externe schijven en de DollyDrive software kan ook de schijf van je Mac naar een externe schijf klonen. De software is mooier en eenvoudiger te gebruiken dan die van CrashPlan, maar minder flexibel.

©PXimport

Dolly Drive kan helpen om bestanden te vinden op basis van de applicatie die de bestanden heeft aangemaakt.

Maar in tegenstelling tot de andere tot dusver genoemde diensten biedt DollyDrive geen onbeperkte opslag. De prijsniveaus beginnen bij 10 dollar per maand voor 250GB aan data (afgeprijsd naar 96 voor één jaar 168 voor twee jaar) tot en met 8TB voor 198 dollar per maand. Aan de andere kant is het Family Plan van DollyDrive, waarmee je maximaal met 10 computers dezelfde account kunt delen, zonder extra kosten beschikbaar. Dus afhankelijk van de hoeveelheid data die je Macs moeten back-uppen, kan het goedkoper uitpakken dan het Family Plan van CrashPlan.

MozyHome.

MozyHome was één van de eerste moderne online back-up diensten voor de massamarkt. Oorspronkelijk bood MozyHome voor 5 dollar per computer onbeperkte back-up opslagruimte (hetzelfde als de huidige prijsstelling van Backblaze). Maar nu liggen de tarieven hoger en ze zijn ook ingewikkelder geworden. Je kunt 50GB aan data vanaf één computer opslaan voor 6 dollar per maand, 66 dollar per jaar of 126 dollar voor twee jaar. Of 125GB aan data vanaf één computer voor 10 dollar per maand, 110 dollar per jaar of 210 dollar voor twee jaar. Je kunt extra computers toevoegen voor 2 dollar per computer per maand en extra opslag voor 2 dollar per 20GB per maand. Dit alles maakt de kosten van MozyHome per gigabyte aanzienlijk hoger dan die van de concurrentie.

©PXimport

Mozy kan data van een oude Windows PC naar een nieuwe Mac helpen migreren.

Afgezien van de prijs heeft MozyHome een goede reeks van functies, waaronder cloud synchronisatie van geselecteerde bestanden. Helaas ondersteunt alleen de Windows versie het gebruik van een lokale harde schijf als back-up bestemming.

Conclusie

Voor mij heeft de keuze om CrashPlan te gebruiken deels te maken met de handige functies (met name lokale en peer-to-peer back-ups en flexibiliteit wat betreft de manier waarop bestanden hersteld worden) en deels met de prijs. Met CrashPlan krijg ik gezien de back-up behoeften van mijn gezin het meeste waar voor mijn geld. Als je niet helemaal zeker weet of je CrashPlan wilt gaan gebruiken (of één van de andere besproken apps of diensten), download dan een trialversie, ga ermee aan de slag en kijk of het aan je behoeften voldoet.

Het is lente, en dat is hét moment om allerlei klusjes in de tuin aan te pakken. Heb je een terras of pad dat in de loop van tijd wat is verzakt? Daarvoor hoef je geen stratenmaker in te huren, dat kun je prima zelf weer herstellen. Hoe je dat doet, lees je in deze uitgebreide handleiding.

Lees ook: Zo leg je zelf een terras aan

Het gebeurt regelmatig dat (sier)bestrating verzakt. Vaak ligt dat aan een instabiele ondergrond, slechte afwatering, zand dat is weggespoeld door regen of een te zware belasting. Door hier bij de aanleg of tijdens het herstel al rekening mee te houden, voorkom je veel problemen. Denk bijvoorbeeld aan voldoende ophoogzand, goede opsluitbanden en een slimme afwatering.

Probleemplekken identificeren

Je ziet het meestal snel als een pad of terras verzakt is. Zeker als regenwater blijft staan op plekken waar het niet weg kan. Vaak ligt dat aan een deel van de bestrating dat letterlijk is ingezakt. Ook als stenen zijn gaan schuiven of er kieren ontstaan, heb je waarschijnlijk te maken met verzakking. Dat gebeurt vaak wanneer opsluitbanden niet stevig genoeg geplaatst zijn en langzaam naar buiten zijn gedrukt of gekanteld.

©MG | ID.nl

👷 Dit heb je nodig voor je klus

• Goede werkhandschoenen

• Waterpas

• Metseldraad

• Balk of lat

• Rubberen hamer

• Bats of spade

• Ophoogzand

Tegels wippen

Zelfs de kleinste verzakking kan er al voor zorgen dat er water blijft liggen, omdat water nu eenmaal de weg van de minste weerstand kiest, dus het is belangrijk dat je goed in kaart brengt waar bij jou alle verzakkingen zitten. Leg een lange, rechte lat over het deel dat is weggezakt of gebruik een waterpas . Zo zie je hoe scheef het ligt. Een lange lat werkt het best als je die op zijn smalle kant neerlegt. Leg je hem plat, dan buigt hij makkelijk door en geeft hij een vertekend beeld.

Heb je duidelijk welk stuk verzakt is en dus opgehoogd moet worden, dan haal je daar de tegels of stenen weg. Bij randen zonder opsluitband lukt dat meestal met je handen of een klein schepje. Zit het probleem ergens in het midden van het terras, dan heb je er iets meer werk aan.

©MG | ID.nl

Doe dat wel voorzichtig: je wilt schade aan de tegels natuurlijk zoveel mogelijk voorkomen. Ga dus niet wrikken met een spade of schep. Beter gebruik je twee platte schroevendraaiers. Zet ze aan weerszijden van de steen en wip deze voorzichtig los. Geen oude schroevendraaiers bij de hand? Dan kun je ook lange, dikke spijkers of schroeven gebruiken. Draag daarbij wel handschoenen.

Is de eerste steen eruit, dan volgen de andere meestal vanzelf. Haal ze als het kan met de hand eruit, zo blijft het zandbed eronder zoveel mogelijk intact.

Hoogte bepalen

Ligt het verzakte deel open, dan kun je het zandbed ophogen. Gebruik een rechte lat of metseldraad om de juiste hoogte af te stemmen op de rest van het terras. De lat of het draad laat je dan van links naar rechts lopen vanaf de hoogte van de niet-verzakte bestrating. Vervolgens schep je er ophoogzand bij en controleer je – door een tegel of steen neer te leggen – of het zandbed op de goede hoogte is gebracht. Vergeet niet dat je ongeveer 3 tot 5 millimeter hoger legt dan de rest van de bestrating. De tegel of steen sla je er immers nog een stukje in.

©MG | ID.nl

Ligt alles op zijn plek? Leg dan een stevige balk of plank (die je op op z'n kant legt) op de nieuwe bestrating en tik er met een rubberen hamer op. Zo werk je kleine hoogteverschillen weg.

©MG | ID.nl

Tot slot veeg je overtollig straatzand in de voegen. Je kunt ook inveegzand gebruiken dat onkruidwerend is. Dat werkt vooral goed bij nieuw aangelegde terrassen die nog onkruidvrij zijn, dus voornamelijk bij nieuw aan te leggen terrassen.

Lees ook: Het belang van goede tuindrainage

Opsluitbanden (her)plaatsen

Zijn de randen van je terras verzakt of verschoven en heb je daar opsluitbanden liggen? Dan zijn die waarschijnlijk gaan kantelen of wijken ze naar buiten uit. Dat zie je vaak bij opritten die hoger liggen dan de omliggende grond. Zit er aan de buitenzijde te weinig grond, dan geven die opsluitbanden niet genoeg tegendruk.

In zo’n geval kun je proberen de banden opnieuw in te graven. Lukt dat niet, maar wil je ze wel verstevigen? Zet ze dan – nadat je ze natuurlijk in de hoogte ook waterpas hebt gezet – vast in beton. Dat kan gewoon met kant-en-klare betonmortel uit de bouwmarkt. Alleen wat water erbij en het hardt vanzelf uit.

©Bron: YouTube / Papaklust

Beschadigde bestrating door wortels

Wortels van bomen en struiken kunnen ervoor zorgen dat je bestrating niet verzakt, maar juist omhoog komt. Je ziet dan een bult in het terras en losse tegels. In dat geval moet je eerst de wortels aanpakken. Daarnaast moet je extra zand aanbrengen om de vrijgekomen ruimte op te vullen.

©MG | ID.nl

Wortels kunnen ervoor zorgen dat de bestrating omhoog komt.

Verwijder uitgelopen wortels zo veel mogelijk buiten de bestrating zelf: het heeft geen zin om wortels vlak vóór of in het bestratingsdeel af te zagen of af te steken. Binnen enkele maanden zullen ze namelijk weer voor hetzelfde probleem zorgen. Helemaal tegenhouden lukt niet, maar je kunt wel voorkomen dat ze omhoog komen. Gebruik daarvoor worteldoek. Dat stuurt de wortels onder je bestrating horizontaal verder.

Let op: worteldoek werkt vooral bij kleinere wortels. Grote wortels kunnen alsnog schade veroorzaken. Een bijkomend voordeel van worteldoek is dat het onkruidgroei tegengaat. Worteldoek leg je overigens aan bij een compleet nieuw terras of bestrating. Wil je worteldoek gebruiken bij het herstellen van een terras of pad, dan moet je eigenlijk helemaal opnieuw beginnen, omdat het worteldoek onder de gehele bestrating en onder het niveau van het straatzand komt te liggen.

Mollen

Mollen maken niet alleen je gazon kapot, ze kunnen ook zorgen voor verzakking van je bestrating. Door gangen onder je terras te graven, ontstaat er instabiliteit. Storten die gangen in, dan zakken de tegels weg. Bij dit soort verzakkingen heb je vaak veel zand nodig voor herstel.

Lees ook: Acht manieren om je tuin te beschermen tegen ongedierte

©MG | ID.nl

Mollen graven gangen en die kunnen ervoor zorgen dat je bestrating verzakt.

Mollen zijn lastig te weren, maar je kunt het ze wel moeilijker maken. Hoe diverser je beplanting, hoe minder aantrekkelijk je tuin is voor mollen: wortels vormen obstakels. Wil je specifiek je terras beschermen, dan kun je een mollennet plaatsen. Dat graaf je verticaal in langs de randen van je terras, tot zo'n 70 cm diep. Deze klus kun je prima uitvoeren na het ophogen, want je hoeft alleen de zijkanten aan te pakken.

Steeds meer airfryers hebben twee manden. Handig, want je bakt hele gerechten in één apparaat – die ook nog eens tegelijkertijd klaar zijn. Ninja heeft in het assortiment onder meer de Foodi Dual Zone-airfryer, die met 7,6 liter inhoud en zes verschillende opties een ideaal keukenhulpje zou kunnen zijn. ID.nl testte hem uitvoerig.

Functies en mogelijkheden

Ninja heeft meerdere modellen airfryers in het assortiment. Eerder bespraken we al de Ninja Double Stack, een zeer uitgebreid model om tot vier verschillende maaltijdcomponenten te bereiden. Lees de review voor uitgebreide informatie. Een nadeel van de Double Stack was het enorme formaat. De Ninja Foodi Dual Zone 7,6 liter-airfryer is bescheidener van formaat en gewicht, maar geldt dat ook voor de mogelijkheden en het resultaat?

Zo werkt deze airfryer

Deze airfryer van Ninja is voorzien van twee naast elkaar geplaatste bakken, waarin onderin twee uitneembare Crisp-platen op kleine pootjes zitten om de hete lucht door de mand te laten circuleren. In het binnenwerk zitten boven de mandjes de twee hitte-elementen. Dat is dus een andere constructie dan het eerder besproken model, de Dual Stack. Daarbij zaten de mandjes boven elkaar, met de warmte die via een element aan de achterzijde kwam.

Doordat de warmte bij de Foodi van boven komt, wordt het eten egaal gaar en krokant, iets wat bij het andere model ook wel lukte, maar waarvoor je heel vaak de inhoud van het mandje moest schudden. In deze Ninja is schudden ook relevant, maar minder vaak nodig, zo wijst de praktijk uit.

Zes functies: wat zijn de verschillen?

De airfryer heeft zes functies, die in de basis vooral van elkaar verschillen door de mogelijkheden rondom temperatuur. Zo kan de standaardfunctie Air Fry een temperatuur aan tussen de 150 en 210 graden, en is dat bij Max Crisp beperkt tot 240 graden, waarbij je de baktijd zelf wel kunt aanpassen.

Verder zitten er knoppen op voor Roast, Bake, Reheat en Dry. Elke functie is bedoeld voor een andere bereiding, al gebruik je de standaardfunctie Air Fry waarschijnlijk het meest omdat die prima voldoet voor uiteenlopende gerechten.

Instructies en handleidingen

De Foodi wordt geleverd met een instructieboekje, een uitgebreide handleiding en wat voorbeeldrecepten om te maken. Deze zijn bedoeld ter inspiratie, maar er zijn online voldoende andere voorbeelden om de startende gebruiker op weg te helpen. Het enige recept dat ik uit het boekje heb geprobeerd (de chocoladebrownies) is helaas jammerlijk mislukt, maar zoals je verderop leest, was dat niet representatief voor de gehele ervaring.

©Saskia van Weert

Vermogen en afmetingen

Het vermogen bedraagt 2400 watt bij gebruik van één mand, 1200 bij gebruik van twee, en het apparaat weegt 8,2 kilo. Qua formaat is hij vergelijkbaar met andere dubbele airfryers: 31,5 centimeter hoog, 38 cm breed en 26,5 cm diep. Je moet hem ergens neerzetten waar je aan alle kanten 15 centimeter vrij hebt, zodat de Foodi zijn warmte goed kwijt kan. Binnen het segment van airfryers zijn het gangbare afmetingen, maar het blijven forse apparaten waar je echt plek voor moet hebben op het aanrecht.

Mogelijkheden voor het gebruik

Er zijn verschillende mogelijkheden voor het gebruik. Zo kun je één of beide mandjes tegelijk gebruiken – los van elkaar met verschillende temperatuur en tijd, of identiek aan elkaar via de Match-functie. Met de Sync-functie zorgt de airfryer ervoor dat beide mandjes tegelijk klaar zijn met bakken. In de praktijk betekent dit dat het gerecht met de kortste bereidingstijd als tweede van start gaat, terwijl het andere mandje al even bezig is.

Bedieningsgemak

De eerder besproken Ninja-airfryer bediende je deels met een draaiknop. Dit model bedien je met tiptoetsen. Er zit bovendien een aan-uitknop op, wat ik erg prettig vond, want die ontbrak op al mijn eerdere Philips-airfryers. Je selecteert welk mandje je wilt instellen, drukt op de knop van de gewenste functie en stelt met de tiptoetsen de temperatuur en de tijd in – en eventueel de Match- of Sync-optie. Met een druk op Start-Stop begint het apparaat te werken.

©Saskia van Weert

De bediening is gebruiksvriendelijk, maar vraagt wel wat gewenning. Zo is het tijdens de testperiode meerdere keren gebeurd dat ik beide mandjes liet opwarmen voor een gerecht en daarna maar één van beide aanzette voor het feitelijke bakwerk. Ook heb ik wat lopen stoeien met het tussentijds uitzetten van een mandje, als de inhoud eerder klaar is dan gedacht. Je kiest hiervoor eerst de betreffende mand en moet wachten tot de instellingen ervan in het display komen staan, tot je hem kunt uitschakelen. Een aantal keren ging dat niet goed en gingen beide mandjes uit.

Bij gebruik van beide mandjes kun je tussentijds de tijd of temperatuur ook aanpassen, op een soortgelijke manier. Daar zit iets van wachttijd op, wat onlogisch aanvoelt. Tussentijds een andere functie kiezen, bijvoorbeeld van Air Fry overschakelen naar Max Crisp, kan niet. Dan moet je het bakproces stoppen en handmatig de andere optie kiezen. Dat is even wennen.

Het bakresultaat

De afgelopen weken zijn er hier in huis ontzettend veel gerechten klaargemaakt in de airfryer. Hierbij heeft het apparaat zich een alleskunner betoond. Of het nu een kroket was, een zak friet, verse zalm op de huid, een vleesvervanger krokant bakken, broodjes oppiepen of het dagelijkse worstenbroodje van het kind des huizes: het ging prima. Zeker door wat te spelen met de instellingen was het resultaat zeer goed te noemen. Daarbij is de functie Max Crisp het vermelden waard: zeker snacks uit de diepvries, zoals loempia's of fish cakes, worden lekker krokant door de extra hoge temperatuur.

©Saskia van Weert

De brownies uit het receptenboekje waren geen succes. De mix moest onder in de mand worden gegoten, zonder Crisp-plaat. Ondanks verlenging van de baktijd bleef de mix ongaar – waarschijnlijk omdat de hete lucht van boven komt en de onderzijde van de brownies niet goed genoeg werd verhit.

Schoonmaken

Na gebruik moeten de mandjes en platen worden schoongemaakt. Dat gaat prima onder de kraan in een sopje, en de vaatwasser doorstaan ze ook goed. De ervaring met airfryers leert dat er uiteindelijk toch vaak ingebrand vet op de platen opduikt. Het is goed dat in de gaten te houden en de Crisp-platen periodiek met een ovenreiniger te lijf te gaan. Een oude tandenborstel komt dan goed van pas.

Zijn er geen minpunten?

Hoewel de bediening en het resultaat echt dik in orde zijn, kent deze airfryer van Ninja een paar minpuntjes. Zo klinkt er bij elke start, stop, pauze en herstart een nogal luide piep, die echt te hard is om in een gehorig huis 's nachts nog wat te bereiden. De buitenzijde is gevoelig voor vetvlekken en vingerafdrukken, dus als je een schoon uiterlijk belangrijk vindt, moet er vaak een doekje overheen.

De Crisp-platen zitten nogal stevig in de mand geklemd, waardoor ik me bezeerde bij het verwijderen ervan om alles schoon te maken. Door de openingen van de plaatjes kan er ook eten onder vallen, dus zorg dat je hem met een siliconen tang even oplift bij het serveren – om ook bijvoorbeeld broccoli-roosjes of dunne frietjes onder de plaat vandaan te halen.

©Saskia van Weert

Conclusie: Ninja airfryer kopen?

De Ninja Foodi Dual Zone-airfryer is een veelzijdige airfryer met handige functies voor wie graag efficiënt kookt. De mogelijkheid om twee mandjes tegelijk te gebruiken – al dan niet met verschillende instellingen – werkt goed en levert in veel gevallen een mooi bakresultaat op. Snacks, vis, vleesvervangers en zelfs broodjes komen er prima uit.

De bediening is over het algemeen gebruiksvriendelijk, al vraagt het apparaat soms wat aandacht, vooral bij het tussentijds aanpassen van instellingen. Ook het schoonmaken is eenvoudig, al kunnen de Crisp-platen wat lastig loskomen.

Al met al is dit een degelijke airfryer die goed presteert, zeker als je regelmatig meerdere onderdelen van een maaltijd tegelijk wilt klaarmaken. Houd wel rekening met het formaat, het geluidssignaal en een paar praktische aandachtspunten tijdens gebruik.