Project Cars (kort voor Community Assisted Racing Simulator, omdat de game met financiën en feedback vanuit de community werd ontwikkeld) is misschien wel dé racegame van 2015. Dat komt wel mede door een gebrek aan concurrentie – dit najaar verwachten we nog Forza Motorsport 6, en dan hebben we het belangrijkste weer gehad. De simulator van Slightly Mad Studios zou in eerste instantie verschijnen in dezelfde periode als zwaargewichten Forza Horizon 2, Driveclub en The Crew, maar kreeg meermaals uitstel. Gelukkig maar, want de game lijkt beter tot zijn recht te komen dankzij de extra ontwikkeltijd én het rustige releaseseizoen.

©PXimport

This is Madness

Stiekem hebben we hier overigens te maken met de spirituele opvolger op Shift 2: Unleashed uit 2011, het tweede en laatste 'circuituitje' van de Need for Speed-franchise, ook afkomstig van Slightly Mad Studios en aangedreven door de zelfontwikkelde Madness-engine. Wie die game heeft gespeeld, herinnert wellicht vooral het nerveuze stuurgedrag en diverse bugs, al probeerde Shift 2 ook de rauwe beleving achter het stuur van raceauto's over te brengen – met aardig succes. Vier jaar later kunnen we dat ook zeggen van Project Cars: elke race is een adrenalinerush op tempo vol heftig grommende motoren, vlammende uitlaten, dramatische lichteffecten en nu zelfs verblindende hoosbuien en mistbanken.

Cruciaal verschil met voorheen: Project Cars beschikt over enkele van de beste physics in een racegame tot nog toe. Ze zijn misschien niet zo door en door fijngeslepen als die van pure pc-simulaties Assetto Corsa en rFactor, maar staan zeker op een hoger niveau dan de meeste recente Gran Turismo's en Forza Motorsports. Ook daarin moet je bijvoorbeeld je banden opwarmen voor maximale grip, al is dat verloop veel beter voelbaar in Project Cars. Hetzelfde geldt voor de manier waarop de baan nat wordt en weer opdroogt, remmen hun vermogen om de auto te vertragen verliezen na intens gebruik en auto's met een bepaald soort motor minder vermogen hebben wanneer de lucht minder zuurstofrijk is. Op papier misschien details die alleen opwindend zijn voor echte racenerds, maar alles bij elkaar geven ze de game een niveau van waarheidsgetrouwheid waar de concurrentie nauwelijks aan kan tippen.

©PXimport

Je raadt het al: Project Cars is geen gemakkelijke racegame. Er zijn hulpmiddelen – doch geen terugspoelfunctie, tot vreugde van puristen – maar zelfs daarmee kun je achterstevoren op of naast de baan komen te staan. De enige manier om je hier te redden, is oefenen en werken aan je stuurmanskunst. Een goed racestuurtje kan daar overigens bij helpen: de game is prima te spelen met een controller, maar zoals bij elke fatsoenlijke sim haal je er dan simpelweg niet het maximale uit. Ook het afstellen van je auto kunt helpen, al is basiskennis van autotechniek daarvoor een must. De kunstmatige intelligentie is overigens wel goed schaalbaar van gemakkelijk te verslaan tot erg pittig – al op zeventig procent zijn ze niet te beroerd om je binnendoor te passeren op het gras of een tik uit te delen.

Bijschnabbelen

De inhoud van de game doet sterk denken aan wat de TOCA- en DTM Race Driver-spellen van weleer neerzetten: een breed spectrum aan disciplines, uiteenlopend van karting tot formuleauto's en toerwagens tot de allersnelste raceprototypes. Alle auto's, alle circuits en alle mogelijkheden zijn vanaf het begin al beschikbaar. Zo ook in de carrièrestand, waarin je zelf bepaalt in welke klasse je instapt. Vervolgens doorloop je één of meerdere seizoenen op jacht naar de titel. Extra slim is de optie om meerdere carrièrepaden tegelijk te bewandelen, zodat je prima kunt bijschnabbelen in toerwagens terwijl je hoofdzakelijk probeert op te klimmen in de formuleracerij.

©PXimport

Uiteraard zijn er ook losse race(weekend)s, vrije trainingen en uitgebreide online mogelijkheden – tot 16 spelers op de PlayStation 4, Xbox One en pc met 32-bit; tot 32 spelers op de pc met 64-bit. Voor de PS4 geldt een resolutie van 1080p, voor de XOne 900p, pc-gebruikers kunnen afhankelijk van hun hardware met 4K of zelfs 12K uit hun dak gaan. Wij hebben op de PlayStation 4 in elk geval geen prestatieverlies meegemaakt, zelfs niet met veertig strijdende auto's in beeld. Knap! En er zijn vele technische mogelijkheden om de game aan te passen naar jouw smaak op het gebied van presentatie – zelfs de camerastandpunten zijn te bewerken. Wel begint de game wat te frustreren als je op zoek bent naar functie A, mogelijkheid B of optie C: de menustructuur is behoorlijk complex en de lelijke, donkere grafische interface en onduidelijke eenmalige uitleg helpen niet mee. Vooral consolespelers worden daarmee wat aan hun lot overgelaten: hoe moeten zij tientallen functies koppelen aan iets meer dan een dozijn knoppen op de controller? En kunnen de kleurstellingen van auto's nu wel of niet aangepast worden?

Stomme Stig

Ook tijdens de races steken irritaties de kop op: je kunt pitstops maken, maar de schema's voor wat je (overigens altijd onzichtbare) pitcrew moet uitvoeren zijn een crime om samen te stellen. Daarnaast zijn we niet altijd te spreken over de originele witte Stig uit Top Gear, oftewel Ben Collins, die als jouw race-engineer tips geeft tijdens het racen en niet met een functie het zwijgen opgelegd kan worden. We hebben het zelf ook wel door als een koplamp kapot is en hoeven daar niet driemaal in één ronde van op de hoogte gebracht te worden...

©PXimport

Gelukkig is de algemene presentatie van de game best in orde. We kunnen Project Cars niet de allermooiste racegame aller tijden noemen – af en toe verstoort een ruwe texture, ontbrekend detail of een grafische bug de beleving – maar grafisch is er weinig te klagen met prachtige, volledig gemodelleerde auto's, dynamische belichting (waarbij zelfs rekening gehouden wordt met de tijd van het jaar voor de stand van de zon) en dito weersomstandigheden. Het weer is trouwens meer indrukwekkend wegens het effect op de gameplay dan de vormgeving ervan, want op het oog valt het water hier niet zo realistisch uit de lucht als de alle kanten op klotsende regen in Driveclub. Maar een druppelfiltertje doet ook z'n werk.

Met vele tientallen circuits, waaronder een stel die je eigenlijk nauwelijks tegenkomt in racegames anno nu, is er genoeg asfalt om in de vingers te krijgen. De keuze in auto's houdt echter niet over: er zijn bolides voor alle disciplines, maar we missen toch wel een hoop moderne modellen en bepaalde merken: Ferrari's, Lamborghini's en vooral Japanse auto's zijn alleen met een vergrootglas te vinden. Het lijkt een oubollig kritiekpunt om over zoiets te zeuren, maar Project Cars mist op deze manier wel een hoop essentiële modellen. Wellicht dat dit gemis met aanvullende content nog wordt goedgemaakt, want in de basis is dit een absolute must voor de racepurist met een actuele spelcomputer of fatsoenlijke pc.

Project Cars is gespeeld op de PlayStation 4.

Amazon introduceerde kortgeleden een nieuwe generatie slimme speakers, waaronder de hier besproken Echo Dot Max. Volgens de fabrikant levert deze bescheiden luidspreker een verbeterde audiokwaliteit, terwijl de microfoon naar verluidt nauwkeuriger spraakopdrachten verwerkt. Met een adviesprijs van 109,99 euro is het ook nog eens een van de goedkopere smartspeakers in de markt. Hoog tijd voor een review!

Vergeleken met de voorgaande Echo Dot-speaker uit 2022 is het design ietwat op de schop gegaan. De behuizing oogt weliswaar nog altijd als een bolletje met als verschil dat er aan de voorzijde een stukje is 'afgesneden'. Je treft hier twee volumetoetsen en een aan-uitknop voor de microfoon. Rondom dit bedieningspaneel bevindt zich een blauwgekleurde ledring. Verder zit er aan de achterzijde een ingang voor de bijgesloten voedingsadapter.

©Maikel Dijkhuizen

Lichtgewicht wifi-speaker zonder accu

De bolvormige behuizing heeft een diameter van amper elf centimeter. Ondanks deze geringe afmetingen leent de wifi-speaker zich voornamelijk voor binnengebruik. Dit nieuwe model heeft namelijk, net zoals bij eerdere generaties het geval was, weer geen accu. Een gemiste kans, want de compacte constructie van 505 gram is in principe handzaam genoeg om ook als mobiele bluetooth-speaker te dienen.

De door ons geteste paarse uitvoering heeft naar onze smaak een nogal kitscherige uitstraling. Gelukkig is de Amazon Echo Dot Max er ook in een wit en grijs jasje. Die zien er al heel wat chiquer uit en zullen in jouw woonkamer niet misstaan. Het grootste deel van de kunststof behuizing is voorzien van een laagje stof. Dit materiaal voelt niet zo stevig aan zoals we bij veel bluetooth-speakers van onder andere JBL tegenkomen. Nou is dat niet zo'n probleem, want ten opzichte van weerbestendige speakers heeft dit exemplaar natuurlijk minder te lijden.

©Maikel Dijkhuizen

Verbinden en luisteren

De configuratie en bediening van het apparaat gebeurt via de Amazon Alexa-app op een smartphone. Dat gaat erg vlot. Na verbinding met wifi downloadt de Echo Dot Max eerst een firmwareupdate. In de behuizing zit trouwens een rappe wifi6E-adapter, waardoor het apparaat overweg kan met de snelste draadloze netwerken. Al met al duurt de configuratie slechts enkele minuten.

Je koppelt Spotify of een andere muziekdienst eenvoudig aan je Amazon-account. Zeg vervolgens hardop waarnaar je wilt luisteren. Met een spraakopdracht als “Alexa, speel Coldplay” hoor je binnen enkele ogenblikken de bijbehorende deuntjes. Gebruik je stem ook om bijvoorbeeld een liedje te skippen of het volume te wijzigen. De microfoon is zéér gevoelig. Zelfs zacht uitgesproken (fluister)opdrachten op enkele meters afstand verwerkt de speaker zonder morren.

Lees ook: Van mobiel naar desktop: waarom je Spotify op je pc moet proberen

De behuizing is weliswaar compact, maar toch slaagde Amazon erin om een tweeter en woofer te integreren. Kijken we binnen dezelfde prijscategorie naar de enigszins vergelijkbare Apple HomePod Mini, dan biedt dit nieuwe model van Amazon dus een extra audiodriver. Voor zo'n kleine speaker in deze prijsklasse hoef je uiteraard geen wonderen te verwachten, maar voor het opzetten van een achtergrondmuziekje voldoet dit product prima. Met name de hoge tonen klinken erg helder. Als we geconcentreerd luisteren, horen we ook een beetje bas. Deze lage tonen zijn ietwat ondervertegenwoordigd. Verder gaat het geluid op een hoog volume galmen en vervormen.

©Maikel Dijkhuizen

Smartspeaker met Alexa

Lange tijd legde Alexa van Amazon het af tegen de spraakassistenten van Google en Apple, maar sinds 2024 verstaat Alexa eindelijk ook Nederlands. Daarmee is de Echo Dot Max een serieus alternatief voor smartspeakers van de eerdergenoemde merken. Je kunt in de Alexa-app onder andere een wekker, timer, herinnering, agenda-afspraak en boodschappenlijst instellen.

De behuizing heeft een temperatuursensor, zodat je naar de kamertemperatuur kunt vragen. Je kunt ook allerlei andere verzoeken doen. Vraag bijvoorbeeld naar de weersverwachting of naar de leeftijd van een BN'er. Helaas gaat niet iedere stemopdracht even vlekkeloos. Zo weigert ons testmodel om een overzicht van het laatste nieuws af te spelen.

Een nuttige optie is dat je in huis andere smarthome-apparaten met Alexa-ondersteuning kunt bedienen, zoals slimme lampen, stekkers en thermostaten. Dat werkt eveneens via spraakopdrachten. Misschien komt de geïntegreerde aanwezigheidssensor goed van pas, zodat de smartspeaker geschikte apparaten zelfstandig kan in- en uitschakelen.

Amazon Echo Dot Max kopen?

Zoek je een slimme luidspreker met een redelijke audiokwaliteit voor het luisteren van achtergrondmuziek? Dan is de Amazon Echo Dot Max een interessante kandidaat. Dankzij een zeer gevoelige microfoon laat je allerlei stemopdrachten op deze smartspeaker los. Meestal verwerkt de Echo Dot Max probleemloos deze commando's, al gaat er soms ook weleens iets fout.

Heb je een pc met weinig opslagruimte dan loont het wellicht om in Windows 11 de bestandscompressie in te schakelen. Dan hebben we het niet over zip-archieven, maar de NTFS-compressie waarmee je bestanden, mappen en zelfs volledige schijven kunt verkleinen.

Eerst een waarschuwing

Dankzij compressie is het mogelijk om meer data op te slaan op dezelfde ruimte. In Windows 11 kun je NTFS (New Technology File System) aanspreken. Het nadeel van deze methode is dat het extra rekenkracht vraagt iedere keer dat je zo'n gecomprimeerd bestand opent. Hetzelfde gebeurt wanneer je na de bewerking het bestand sluit en er recompressie wordt toegepast. Gebruik deze methode dus voor data die je lange tijd niet gebruikt en waar extra laadtijd nauwelijks hinderlijk is.

Je kunt op deze manier ook een volledige schijf comprimeren, maar we raden af om dit met de opstartschijf te doen. Gebruik deze functie niet op usb-sticks en alleen op snelle schijven zoals ssd's. Het prestatieverlies zou teveel doorwegen. Bij jpg-afbeeldingen of mp3- of mp4-mediabestanden is de winst verwaarloosbaar.

Map comprimeren

Open Windows Verkenner en navigeer naar de map waarvan je de inhoud wilt verkleinen. Klik met de rechtermuisknop op de map en in het snelmenu selecteer je Eigenschappen. Open het tabblad Algemeen en klik op Geavanceerd. Bij de Geavanceerde kenmerken zie je onderaan Compressie en versleutelingskenmerken. Plaats een vinkje bij Inhoud comprimeren om schijfruimte vrij te maken. Klik op OK en klik daarna op Toepassen.

Selecteer indien nodig de optie Wijzigingen toepassen op deze map, submappen en bestanden en klik op de OK-knop. Net zoals voorheen kun je zo'n map openen en de bestanden bekijken in Verkenner. Om de volledige map te decomprimeren, open je opnieuw de Eigenschappen en volg je de beschreven stappen.

Station comprimeren

Het is mogelijk om een volledige schijf te comprimeren. Open Windows Verkenner en klik op Deze pc in het linkerdeelvenster. Klik met de rechtermuisknop op de opslagschijf die je wilt comprimeren. Selecteer onder het gedeelte Apparaten en stations de optie Eigenschappen. Daarna kun je opnieuw de optie aanvinken: Dit station comprimeren om schijfruimte te besparen.