Heb je zin om meer uit jouw computer te halen? Wij zeker! Een slimme gebruiker zorgt voor een goede set met krachtige systeemtools. Bijvoorbeeld om prestaties te meten, zaken te versnellen en de computer tot het uiterste te vergen.

Windows heeft zelf een paar goede tools in huis, en daarmee bedoelen we niet de welbekende programma’s. Diep in de krochten van het besturingssysteem vind je aanvullend gereedschap uit lang vervlogen tijden. Gereedschap dat je – in tijden waarin Microsoft steeds meer informatie uit ‘gebruiksvriendelijkheid’ van ons afschermt – nog steeds waardevolle informatie kan geven. En heb je behoefte aan nóg meer controle? Dan neem je je toevlucht tot een extern programma.

Klassiek configuratiescherm

Windows 11 wil je het vertrouwde configuratiescherm, waarmee je jaren alles uit je computer haalde, het liefst helemaal doen vergeten. Het nieuwe Windows-instellingenvenster (snel te openen via Windows-toets+I) heeft een groot deel van de functies overgenomen. Toch is het klassieke configuratiescherm nog wel degelijk (deels) aanwezig in Windows 11. We moeten er alleen iets meer moeite voor doen.

Klik op Start, typ configuratiescherm en klik op Openen. Een nieuw venster opent met alle onderdelen van het configuratiescherm. Dat ziet niet overzichtelijk uit. Kies daarom rechtsboven bij Weergeven op voor Categorie. In één keer is het klassieke configuratiescherm weer herkenbaar en bruikbaar.

Alles over je pc

Wil je in één keer écht alle relevante informatie over je computer zien? In Windows 11 moet je er moeite voor doen. Maar we laten ons niet uit het veld slaan en maken gebruik van een klassieker: systeeminformatie. Klik op Start en typ systeeminformatie. Het venster bestaat uit twee delen. Links vind je de categorieën van het systeemoverzicht: Hardwarebronnen, Onderdelen en Softwareomgeving. Rechts vind je de bijbehorende gegevens.

Op het hoofdscherm zie je meteen de belangrijkste informatie, waaronder de hoeveelheid fysiek geheugen, welke processor en welke versie, de BIOS-editie en de beveiligingsmodus. Klik links op een categorie om de bijbehorende gegevens te zien. In de praktijk zijn Onderdelen en Softwareomgeving het meest interessant. In de eerste categorie vind je de verschillende onderdelen van je pc: klik bijvoorbeeld op Geluidsapparaat om alle audiogerelateerde instellingen te zien. Onder USB vind je de gegevens van de usb-aansluitingen. De tweede categorie (Softwareomgeving) geeft je inzicht in onder meer de drivers, actieve netwerkverbindingen en Windows Foutrapportage. Wil je bepaalde informatie bewaren? Maak dan slim gebruik van de exporteerfunctie. Kies Bestand / Exporteren en geef een naam op voor het resulterende tekstbestand.

Wel of niet betrouwbaar?

Hoe betrouwbaar functioneert de computer de laatste tijd? Windows houdt een stabiliteitsindex bij, waarin je op een schaal van één tot tien kunt zien hoe de computer zich gedraagt. Open Start en typ betrouwbaarheid. Kies Betrouwbaarheidsgeschiedenis weergeven. De blauwe lijn geeft de ontwikkeling van de stabiliteit weer.

Klik op een datum voor de details. Een rood kruis betekent een fout, terwijl een geel uitroepteken voor een waarschuwing staat. Tot slot is er de blauwe letter i, die een informatiebericht toont. Voor een totaaloverzicht kies je voor Alle probleemrapporten weergeven. Dubbelklik vervolgens op een vermelding om de details te bekijken. Via de link onderin – Naar het Klembord kopiëren – kun je de informatie opslaan of in andere programma’s gebruiken.

Bronnen checken

Met de broncontrole zie je goed hoe de verschillende componenten van de computer, zoals de schijf, processor en het geheugen op secondenniveau worden benut. Klik op Start en typ broncontrole. Links vind je de verschillende categorieën: Processor, Schijf, Netwerk en Geheugen. Rechts vind je een visuele weergave van het gebruik in een grafiek. Een hoge piek betekent dat er volop beslag wordt gelegd op het onderdeel, zoals de processor.

Links kun je de individuele secties uitklappen om de details te zien, bijvoorbeeld welke processen gebruikmaken van de processor of welke apps gegevens versturen over je netwerk. Standaard is de tab Overzicht zichtbaar, maar voor alle details kun je een achterliggende tab openen. Klik bijvoorbeeld op Geheugenom niet alleen te zien welke processen actief zijn, maar ook om een grafiek te zien die de onderverdeling van het geheugen netjes in kaart brengt.

Regie weer terug

Met computerbeheer heb je vanuit een centrale omgeving toegang tot belangrijke onderdelen om je computer te beheren. Open het startmenu en typ computerbeheer. Links vind je de categorieën: Systeemwerkset, Opslag en Services en toepassingen. We beginnen bij de eerste categorie.

Via Logboeken open je de individuele logboeken van de computer, waaronder de Windows-logboeken. Deze sectie komt van pas bij het opsporen van fouten: de kans is groot dat je meer informatie achterhaalt via dit logboek. Ook interessant is de subcategorie Prestaties. Deze geeft je toegang tot de prestatiemeter. De prestatiemeter geeft voor verschillende onderdelen van de computer inzicht in de prestaties en het gedrag. Klik op de knop Toevoegen om te bepalen welke items je wilt bekijken, zoals processor en processen.

Schijfbeheer

We blijven nog even in de omgeving van computerbeheer. In de categorie Opslag vind je namelijk Schijfbeheer. Dit onderdeel geeft je een duidelijk beeld van de indeling van de vaste schijf. Zo zie je onder meer uit welke partities de schijven zijn opgebouwd en heb je de mogelijkheid om ongebruikte ruimte in te delen met een nieuwe partitie. Ook kun je bestaande partitiegrootten aanpassen. Gebruik schijfbeheer alleen als je een complete back-up van je gegevens hebt en weet wat je doet.

Tot slot is er de categorie Services en toepassingen, waarin je de subsectie Services ziet. Rechts toont computerbeheer alle services. Klik op een service om de status te zien en dubbelklik erop om aanvullende informatie over de service op te roepen. Hetzelfde venster biedt je de mogelijkheid om services te starten, stoppen en te hervatten.

Trage start

Als je last hebt van een traag startende computer, kan het geen kwaad wat extra hulp in te schakelen. Ver hoeven we niet te zoeken, want Windows heeft zelf al iets bruikbaars in huis: Systeemconfiguratie. Klik op Start en typ systeemconfiguratie. Het programma bestaat uit een aantal tabbladen.

Op de tab Algemeen kun je ervoor kiezen om Windows in de diagnostische modus te starten. Hierbij wordt een minimale set aan onderdelen geladen, zodat je beter kunt achterhalen wie de boosdoener is. Voor nog meer controle kies je voor Selectief opstarten, waarbij je aangeeft welke onderdelen juist wel of niet mogen worden geladen.

Tijd om naar de andere tabbladen te kijken. Op de tab Computer opstarten kun je Windows in de veilige modus starten (via het vak Opstartopties). De tab Services geeft een overzicht van services, waarover je in de vorige alinea meer hebt kunnen lezen. Tot slot is de tab Hulpprogramma’s interessant. Die geeft een lijst met bruikbare programma’s.

Netwerkupdate

Even snel zien welk ip-adres door de computer wordt gebruikt of welke netwerkverbindingen in gebruik zijn: dat kan met Ipconfig (of languit: Configuratie van internetprotocollen). Start de Opdrachtprompt via het startmenu: typ cmd.exe en druk op Enter. Typ ipconfig en druk op Enter. Een overzicht van relevante gegevens verschijnt.

Hulp van buitenaf

Windows heeft veel verborgen programma’s in huis, maar het kan altijd beter. Daarom maken we onze softwareverzameling compleet met externe programma’s. Met Windows System Control Center (WSCC) kun je in een keer meerdere systeemprogramma’s van buitenaf gebruiken en beheren. Het programma verzamelt de nieuwste versies en updates van die programma’s, direct uit de bron. Vervolgens kun je ze vanuit een centrale omgeving gebruiken.

Er worden veel bekende programma’s ondersteund, zoals Sysinternals en Nirsoft. Direct na installatie controleert WSCC welke programma’s beschikbaar zijn en toont deze in een lijst. Je bepaalt zelf welke programma’s je wilt gebruiken. Hierna zijn ze via het overzicht links in het venster beschikbaar. Prettig is dat je WSCC niet hoeft te installeren: er is een portable variant beschikbaar op de website.

Niet te openen

Probeer je een bestand te openen, maar weigert Windows ‘omdat het bestand in gebruik of geopend’ is? Dat kan frustrerend zijn. Gelukkig is er externe hulp beschikbaar in de vorm van een krachtige systeemtool. OpenedFilesView gaat al lange tijd mee en werkt nog goed in Windows 11. In het hoofdvenster van het programma zie je welk proces het bestand gegijzeld houdt. Zodra je hebt achterhaald om welk programma het gaat, kun je het bijbehorende proces afsluiten en heb je de toegang tot het bestand hersteld.

Sommige programma’s zijn met geen mogelijkheid te de-installeren. Er bestaan hiervoor verschillende oorzaken. Belangrijker is echter dat je ze in veel gevallen kunt oplossen met wat hulp van buitenaf, in de vorm van UninstallView. Het programma toont een overzicht van geïnstalleerde software. Dit kan zowel externe software als ingebouwde Windows-software zijn. Selecteer het probleemprogramma en kies Uninstall selected software. Grote kans dat je het betreffende programma alsnog kunt verwijderen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.