Heb je zin om meer uit jouw computer te halen? Wij zeker! Een slimme gebruiker zorgt voor een goede set met krachtige systeemtools. Bijvoorbeeld om prestaties te meten, zaken te versnellen en de computer tot het uiterste te vergen.

Windows heeft zelf een paar goede tools in huis, en daarmee bedoelen we niet de welbekende programma’s. Diep in de krochten van het besturingssysteem vind je aanvullend gereedschap uit lang vervlogen tijden. Gereedschap dat je – in tijden waarin Microsoft steeds meer informatie uit ‘gebruiksvriendelijkheid’ van ons afschermt – nog steeds waardevolle informatie kan geven. En heb je behoefte aan nóg meer controle? Dan neem je je toevlucht tot een extern programma.

Klassiek configuratiescherm

Windows 11 wil je het vertrouwde configuratiescherm, waarmee je jaren alles uit je computer haalde, het liefst helemaal doen vergeten. Het nieuwe Windows-instellingenvenster (snel te openen via Windows-toets+I) heeft een groot deel van de functies overgenomen. Toch is het klassieke configuratiescherm nog wel degelijk (deels) aanwezig in Windows 11. We moeten er alleen iets meer moeite voor doen.

Klik op Start, typ configuratiescherm en klik op Openen. Een nieuw venster opent met alle onderdelen van het configuratiescherm. Dat ziet niet overzichtelijk uit. Kies daarom rechtsboven bij Weergeven op voor Categorie. In één keer is het klassieke configuratiescherm weer herkenbaar en bruikbaar.

Alles over je pc

Wil je in één keer écht alle relevante informatie over je computer zien? In Windows 11 moet je er moeite voor doen. Maar we laten ons niet uit het veld slaan en maken gebruik van een klassieker: systeeminformatie. Klik op Start en typ systeeminformatie. Het venster bestaat uit twee delen. Links vind je de categorieën van het systeemoverzicht: Hardwarebronnen, Onderdelen en Softwareomgeving. Rechts vind je de bijbehorende gegevens.

Op het hoofdscherm zie je meteen de belangrijkste informatie, waaronder de hoeveelheid fysiek geheugen, welke processor en welke versie, de BIOS-editie en de beveiligingsmodus. Klik links op een categorie om de bijbehorende gegevens te zien. In de praktijk zijn Onderdelen en Softwareomgeving het meest interessant. In de eerste categorie vind je de verschillende onderdelen van je pc: klik bijvoorbeeld op Geluidsapparaat om alle audiogerelateerde instellingen te zien. Onder USB vind je de gegevens van de usb-aansluitingen. De tweede categorie (Softwareomgeving) geeft je inzicht in onder meer de drivers, actieve netwerkverbindingen en Windows Foutrapportage. Wil je bepaalde informatie bewaren? Maak dan slim gebruik van de exporteerfunctie. Kies Bestand / Exporteren en geef een naam op voor het resulterende tekstbestand.

Wel of niet betrouwbaar?

Hoe betrouwbaar functioneert de computer de laatste tijd? Windows houdt een stabiliteitsindex bij, waarin je op een schaal van één tot tien kunt zien hoe de computer zich gedraagt. Open Start en typ betrouwbaarheid. Kies Betrouwbaarheidsgeschiedenis weergeven. De blauwe lijn geeft de ontwikkeling van de stabiliteit weer.

Klik op een datum voor de details. Een rood kruis betekent een fout, terwijl een geel uitroepteken voor een waarschuwing staat. Tot slot is er de blauwe letter i, die een informatiebericht toont. Voor een totaaloverzicht kies je voor Alle probleemrapporten weergeven. Dubbelklik vervolgens op een vermelding om de details te bekijken. Via de link onderin – Naar het Klembord kopiëren – kun je de informatie opslaan of in andere programma’s gebruiken.

Bronnen checken

Met de broncontrole zie je goed hoe de verschillende componenten van de computer, zoals de schijf, processor en het geheugen op secondenniveau worden benut. Klik op Start en typ broncontrole. Links vind je de verschillende categorieën: Processor, Schijf, Netwerk en Geheugen. Rechts vind je een visuele weergave van het gebruik in een grafiek. Een hoge piek betekent dat er volop beslag wordt gelegd op het onderdeel, zoals de processor.

Links kun je de individuele secties uitklappen om de details te zien, bijvoorbeeld welke processen gebruikmaken van de processor of welke apps gegevens versturen over je netwerk. Standaard is de tab Overzicht zichtbaar, maar voor alle details kun je een achterliggende tab openen. Klik bijvoorbeeld op Geheugenom niet alleen te zien welke processen actief zijn, maar ook om een grafiek te zien die de onderverdeling van het geheugen netjes in kaart brengt.

Regie weer terug

Met computerbeheer heb je vanuit een centrale omgeving toegang tot belangrijke onderdelen om je computer te beheren. Open het startmenu en typ computerbeheer. Links vind je de categorieën: Systeemwerkset, Opslag en Services en toepassingen. We beginnen bij de eerste categorie.

Via Logboeken open je de individuele logboeken van de computer, waaronder de Windows-logboeken. Deze sectie komt van pas bij het opsporen van fouten: de kans is groot dat je meer informatie achterhaalt via dit logboek. Ook interessant is de subcategorie Prestaties. Deze geeft je toegang tot de prestatiemeter. De prestatiemeter geeft voor verschillende onderdelen van de computer inzicht in de prestaties en het gedrag. Klik op de knop Toevoegen om te bepalen welke items je wilt bekijken, zoals processor en processen.

Schijfbeheer

We blijven nog even in de omgeving van computerbeheer. In de categorie Opslag vind je namelijk Schijfbeheer. Dit onderdeel geeft je een duidelijk beeld van de indeling van de vaste schijf. Zo zie je onder meer uit welke partities de schijven zijn opgebouwd en heb je de mogelijkheid om ongebruikte ruimte in te delen met een nieuwe partitie. Ook kun je bestaande partitiegrootten aanpassen. Gebruik schijfbeheer alleen als je een complete back-up van je gegevens hebt en weet wat je doet.

Tot slot is er de categorie Services en toepassingen, waarin je de subsectie Services ziet. Rechts toont computerbeheer alle services. Klik op een service om de status te zien en dubbelklik erop om aanvullende informatie over de service op te roepen. Hetzelfde venster biedt je de mogelijkheid om services te starten, stoppen en te hervatten.

Trage start

Als je last hebt van een traag startende computer, kan het geen kwaad wat extra hulp in te schakelen. Ver hoeven we niet te zoeken, want Windows heeft zelf al iets bruikbaars in huis: Systeemconfiguratie. Klik op Start en typ systeemconfiguratie. Het programma bestaat uit een aantal tabbladen.

Op de tab Algemeen kun je ervoor kiezen om Windows in de diagnostische modus te starten. Hierbij wordt een minimale set aan onderdelen geladen, zodat je beter kunt achterhalen wie de boosdoener is. Voor nog meer controle kies je voor Selectief opstarten, waarbij je aangeeft welke onderdelen juist wel of niet mogen worden geladen.

Tijd om naar de andere tabbladen te kijken. Op de tab Computer opstarten kun je Windows in de veilige modus starten (via het vak Opstartopties). De tab Services geeft een overzicht van services, waarover je in de vorige alinea meer hebt kunnen lezen. Tot slot is de tab Hulpprogramma’s interessant. Die geeft een lijst met bruikbare programma’s.

Netwerkupdate

Even snel zien welk ip-adres door de computer wordt gebruikt of welke netwerkverbindingen in gebruik zijn: dat kan met Ipconfig (of languit: Configuratie van internetprotocollen). Start de Opdrachtprompt via het startmenu: typ cmd.exe en druk op Enter. Typ ipconfig en druk op Enter. Een overzicht van relevante gegevens verschijnt.

Hulp van buitenaf

Windows heeft veel verborgen programma’s in huis, maar het kan altijd beter. Daarom maken we onze softwareverzameling compleet met externe programma’s. Met Windows System Control Center (WSCC) kun je in een keer meerdere systeemprogramma’s van buitenaf gebruiken en beheren. Het programma verzamelt de nieuwste versies en updates van die programma’s, direct uit de bron. Vervolgens kun je ze vanuit een centrale omgeving gebruiken.

Er worden veel bekende programma’s ondersteund, zoals Sysinternals en Nirsoft. Direct na installatie controleert WSCC welke programma’s beschikbaar zijn en toont deze in een lijst. Je bepaalt zelf welke programma’s je wilt gebruiken. Hierna zijn ze via het overzicht links in het venster beschikbaar. Prettig is dat je WSCC niet hoeft te installeren: er is een portable variant beschikbaar op de website.

Niet te openen

Probeer je een bestand te openen, maar weigert Windows ‘omdat het bestand in gebruik of geopend’ is? Dat kan frustrerend zijn. Gelukkig is er externe hulp beschikbaar in de vorm van een krachtige systeemtool. OpenedFilesView gaat al lange tijd mee en werkt nog goed in Windows 11. In het hoofdvenster van het programma zie je welk proces het bestand gegijzeld houdt. Zodra je hebt achterhaald om welk programma het gaat, kun je het bijbehorende proces afsluiten en heb je de toegang tot het bestand hersteld.

Sommige programma’s zijn met geen mogelijkheid te de-installeren. Er bestaan hiervoor verschillende oorzaken. Belangrijker is echter dat je ze in veel gevallen kunt oplossen met wat hulp van buitenaf, in de vorm van UninstallView. Het programma toont een overzicht van geïnstalleerde software. Dit kan zowel externe software als ingebouwde Windows-software zijn. Selecteer het probleemprogramma en kies Uninstall selected software. Grote kans dat je het betreffende programma alsnog kunt verwijderen.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.