Heb je zin om meer uit jouw computer te halen? Wij zeker! Een slimme gebruiker zorgt voor een goede set met krachtige systeemtools. Bijvoorbeeld om prestaties te meten, zaken te versnellen en de computer tot het uiterste te vergen.

Windows heeft zelf een paar goede tools in huis, en daarmee bedoelen we niet de welbekende programma’s. Diep in de krochten van het besturingssysteem vind je aanvullend gereedschap uit lang vervlogen tijden. Gereedschap dat je – in tijden waarin Microsoft steeds meer informatie uit ‘gebruiksvriendelijkheid’ van ons afschermt – nog steeds waardevolle informatie kan geven. En heb je behoefte aan nóg meer controle? Dan neem je je toevlucht tot een extern programma.

Klassiek configuratiescherm

Windows 11 wil je het vertrouwde configuratiescherm, waarmee je jaren alles uit je computer haalde, het liefst helemaal doen vergeten. Het nieuwe Windows-instellingenvenster (snel te openen via Windows-toets+I) heeft een groot deel van de functies overgenomen. Toch is het klassieke configuratiescherm nog wel degelijk (deels) aanwezig in Windows 11. We moeten er alleen iets meer moeite voor doen.

Klik op Start, typ configuratiescherm en klik op Openen. Een nieuw venster opent met alle onderdelen van het configuratiescherm. Dat ziet niet overzichtelijk uit. Kies daarom rechtsboven bij Weergeven op voor Categorie. In één keer is het klassieke configuratiescherm weer herkenbaar en bruikbaar.

Alles over je pc

Wil je in één keer écht alle relevante informatie over je computer zien? In Windows 11 moet je er moeite voor doen. Maar we laten ons niet uit het veld slaan en maken gebruik van een klassieker: systeeminformatie. Klik op Start en typ systeeminformatie. Het venster bestaat uit twee delen. Links vind je de categorieën van het systeemoverzicht: Hardwarebronnen, Onderdelen en Softwareomgeving. Rechts vind je de bijbehorende gegevens.

Op het hoofdscherm zie je meteen de belangrijkste informatie, waaronder de hoeveelheid fysiek geheugen, welke processor en welke versie, de BIOS-editie en de beveiligingsmodus. Klik links op een categorie om de bijbehorende gegevens te zien. In de praktijk zijn Onderdelen en Softwareomgeving het meest interessant. In de eerste categorie vind je de verschillende onderdelen van je pc: klik bijvoorbeeld op Geluidsapparaat om alle audiogerelateerde instellingen te zien. Onder USB vind je de gegevens van de usb-aansluitingen. De tweede categorie (Softwareomgeving) geeft je inzicht in onder meer de drivers, actieve netwerkverbindingen en Windows Foutrapportage. Wil je bepaalde informatie bewaren? Maak dan slim gebruik van de exporteerfunctie. Kies Bestand / Exporteren en geef een naam op voor het resulterende tekstbestand.

Wel of niet betrouwbaar?

Hoe betrouwbaar functioneert de computer de laatste tijd? Windows houdt een stabiliteitsindex bij, waarin je op een schaal van één tot tien kunt zien hoe de computer zich gedraagt. Open Start en typ betrouwbaarheid. Kies Betrouwbaarheidsgeschiedenis weergeven. De blauwe lijn geeft de ontwikkeling van de stabiliteit weer.

Klik op een datum voor de details. Een rood kruis betekent een fout, terwijl een geel uitroepteken voor een waarschuwing staat. Tot slot is er de blauwe letter i, die een informatiebericht toont. Voor een totaaloverzicht kies je voor Alle probleemrapporten weergeven. Dubbelklik vervolgens op een vermelding om de details te bekijken. Via de link onderin – Naar het Klembord kopiëren – kun je de informatie opslaan of in andere programma’s gebruiken.

Bronnen checken

Met de broncontrole zie je goed hoe de verschillende componenten van de computer, zoals de schijf, processor en het geheugen op secondenniveau worden benut. Klik op Start en typ broncontrole. Links vind je de verschillende categorieën: Processor, Schijf, Netwerk en Geheugen. Rechts vind je een visuele weergave van het gebruik in een grafiek. Een hoge piek betekent dat er volop beslag wordt gelegd op het onderdeel, zoals de processor.

Links kun je de individuele secties uitklappen om de details te zien, bijvoorbeeld welke processen gebruikmaken van de processor of welke apps gegevens versturen over je netwerk. Standaard is de tab Overzicht zichtbaar, maar voor alle details kun je een achterliggende tab openen. Klik bijvoorbeeld op Geheugenom niet alleen te zien welke processen actief zijn, maar ook om een grafiek te zien die de onderverdeling van het geheugen netjes in kaart brengt.

Regie weer terug

Met computerbeheer heb je vanuit een centrale omgeving toegang tot belangrijke onderdelen om je computer te beheren. Open het startmenu en typ computerbeheer. Links vind je de categorieën: Systeemwerkset, Opslag en Services en toepassingen. We beginnen bij de eerste categorie.

Via Logboeken open je de individuele logboeken van de computer, waaronder de Windows-logboeken. Deze sectie komt van pas bij het opsporen van fouten: de kans is groot dat je meer informatie achterhaalt via dit logboek. Ook interessant is de subcategorie Prestaties. Deze geeft je toegang tot de prestatiemeter. De prestatiemeter geeft voor verschillende onderdelen van de computer inzicht in de prestaties en het gedrag. Klik op de knop Toevoegen om te bepalen welke items je wilt bekijken, zoals processor en processen.

Schijfbeheer

We blijven nog even in de omgeving van computerbeheer. In de categorie Opslag vind je namelijk Schijfbeheer. Dit onderdeel geeft je een duidelijk beeld van de indeling van de vaste schijf. Zo zie je onder meer uit welke partities de schijven zijn opgebouwd en heb je de mogelijkheid om ongebruikte ruimte in te delen met een nieuwe partitie. Ook kun je bestaande partitiegrootten aanpassen. Gebruik schijfbeheer alleen als je een complete back-up van je gegevens hebt en weet wat je doet.

Tot slot is er de categorie Services en toepassingen, waarin je de subsectie Services ziet. Rechts toont computerbeheer alle services. Klik op een service om de status te zien en dubbelklik erop om aanvullende informatie over de service op te roepen. Hetzelfde venster biedt je de mogelijkheid om services te starten, stoppen en te hervatten.

Trage start

Als je last hebt van een traag startende computer, kan het geen kwaad wat extra hulp in te schakelen. Ver hoeven we niet te zoeken, want Windows heeft zelf al iets bruikbaars in huis: Systeemconfiguratie. Klik op Start en typ systeemconfiguratie. Het programma bestaat uit een aantal tabbladen.

Op de tab Algemeen kun je ervoor kiezen om Windows in de diagnostische modus te starten. Hierbij wordt een minimale set aan onderdelen geladen, zodat je beter kunt achterhalen wie de boosdoener is. Voor nog meer controle kies je voor Selectief opstarten, waarbij je aangeeft welke onderdelen juist wel of niet mogen worden geladen.

Tijd om naar de andere tabbladen te kijken. Op de tab Computer opstarten kun je Windows in de veilige modus starten (via het vak Opstartopties). De tab Services geeft een overzicht van services, waarover je in de vorige alinea meer hebt kunnen lezen. Tot slot is de tab Hulpprogramma’s interessant. Die geeft een lijst met bruikbare programma’s.

Netwerkupdate

Even snel zien welk ip-adres door de computer wordt gebruikt of welke netwerkverbindingen in gebruik zijn: dat kan met Ipconfig (of languit: Configuratie van internetprotocollen). Start de Opdrachtprompt via het startmenu: typ cmd.exe en druk op Enter. Typ ipconfig en druk op Enter. Een overzicht van relevante gegevens verschijnt.

Hulp van buitenaf

Windows heeft veel verborgen programma’s in huis, maar het kan altijd beter. Daarom maken we onze softwareverzameling compleet met externe programma’s. Met Windows System Control Center (WSCC) kun je in een keer meerdere systeemprogramma’s van buitenaf gebruiken en beheren. Het programma verzamelt de nieuwste versies en updates van die programma’s, direct uit de bron. Vervolgens kun je ze vanuit een centrale omgeving gebruiken.

Er worden veel bekende programma’s ondersteund, zoals Sysinternals en Nirsoft. Direct na installatie controleert WSCC welke programma’s beschikbaar zijn en toont deze in een lijst. Je bepaalt zelf welke programma’s je wilt gebruiken. Hierna zijn ze via het overzicht links in het venster beschikbaar. Prettig is dat je WSCC niet hoeft te installeren: er is een portable variant beschikbaar op de website.

Niet te openen

Probeer je een bestand te openen, maar weigert Windows ‘omdat het bestand in gebruik of geopend’ is? Dat kan frustrerend zijn. Gelukkig is er externe hulp beschikbaar in de vorm van een krachtige systeemtool. OpenedFilesView gaat al lange tijd mee en werkt nog goed in Windows 11. In het hoofdvenster van het programma zie je welk proces het bestand gegijzeld houdt. Zodra je hebt achterhaald om welk programma het gaat, kun je het bijbehorende proces afsluiten en heb je de toegang tot het bestand hersteld.

Sommige programma’s zijn met geen mogelijkheid te de-installeren. Er bestaan hiervoor verschillende oorzaken. Belangrijker is echter dat je ze in veel gevallen kunt oplossen met wat hulp van buitenaf, in de vorm van UninstallView. Het programma toont een overzicht van geïnstalleerde software. Dit kan zowel externe software als ingebouwde Windows-software zijn. Selecteer het probleemprogramma en kies Uninstall selected software. Grote kans dat je het betreffende programma alsnog kunt verwijderen.

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.