De zoektocht naar de beste monitor is voor iedereen anders. Kantoorwerk, gamen of videobewerking vragen allemaal om andere specificaties. In dit artikel geven we enkele algemene tips om op te letten wanneer je een beeldscherm kopen wilt en stellen we tien monitoren nader aan je voor.

In het algemeen kun je zeggen dat gamers op zoek zijn naar een snelle verversing van het beeld en een lage responstijd. Beeldbewerkers (video of foto) willen graag een scherm dat kleuren natuurgetrouw weergeeft. Een monitor voor kantoor moet een hoog contrast hebben en bij voorkeur een blauwlichtfilter. Bedenk van tevoren dus waar je een monitor (het meeste) voor gebruiken gaat.

Schermen komen in verschillende resoluties. De meest voorkomende van klein naar groot zijn Full HD (1920 × 1080 pixels), GHD (2560 × 1440 pixels), WQHD (3440 × 1440 pixels) en Ultrawide (5120 × 1440). Maar resolutie is niet alles. Een full-hd-scherm in een 24inch-monitor (beelddiagonaal 60 centimeter) is scherper dan in een 27inch-scherm. Dat heeft te maken met de pixeldichtheid, uitgedrukt in pixels per inch of ppi. Een goed scherm heeft rond de 110 ppi (en niet minder dan 90).

Pc-monitoren hebben verschillende soorten schermen. Tn is een snel scherm, maar heeft te lijden onder slechte kijkhoeken en matige kleuren. Ips zit in het midden met goede kleuren, redelijk contrast en de beste kijkhoek. Va is het traagste scherm, maar met superieure zwartwaardes en contrast. Inmiddels zien we ook langzaam maar zeker dat oledschermen hun intrede doen.

Voor gamers zijn zoals gezegd verversingssnelheid (de refresh rate) en responstijd van belang. De verversingssnelheid is het aantal keer dat het scherm ververst per seconde. Hoe hoger het getal (uitgedrukt in hertz of Hz), hoe vloeiender de actie. Voor gewoon gebruik is 60 Hz prima, gamers willen al gauw het dubbele. Responstijd is hoe snel een monitor een individuele pixel van zwart naar wit kan veranderen (of van grijs naar een andere tint grijs). De snelste schermen halen 0,5 milliseconde.

Met die kennis op zak zoomen we even in op tien monitoren die samen voor elk wat wils bieden in verschillende prijsklassen. We beginnen met gaming-schermen, daarna monitoren voor kantoorwerkzaamheden en algemeen gebruik, en tot slot een mooi scherm voor beeldbewerkers.

Razer Raptor 27

©PXimport

Alles aan deze monitor schreeuwt games, van de strakke matzwarte behuizing tot het randje ledlichten op de voorkant van de voet. De Razer Raptor 27 maakt geen geheim van de ambitie om de beste gamemonitor te zijn. Het WQHD-scherm (2560 × 1440 pixels) heeft een snelle 144Hz-verversingssnelheid en een responstijd van 1 milliseconde. Dat moet zelfs de fanatiekste gamer geruststellen, maar dan moet hij wel zo’n 700 euro neertellen. 

De Raptor ondersteunt zowel Nvidia G-Sync als AMD FreeSync om screen tearing te voorkomen. Om dit goed te laten werken, is het wel zaak dat het aantal frames per seconde van een game niet de verversingssnelheid van 144 Hz overschrijdt. Aanbevolen wordt om de hoeveelheid fps vast te zetten op 143 en dat is ruim voldoende (als je pc dat überhaupt aankan). 

Het scherm heeft een stijlvolle voet met geïntegreerde ledverlichting en handige gootjes achterop om kabels ongezien weg te werken. Het scherm kan in een hoek van 90 graden platgelegd worden om al die kabels makkelijk in te pluggen, zoals een DisplayPort 1.4, HDMI 2.0 of usb-c.

Acer Predator XB253Q GW

©PXimport

Er zijn gamemonitoren met veel hogere resoluties dan deze Acer Predator met 1920 × 1080 pixels. Maar in de wereld van e-sports gaat het niet zozeer om hoge resoluties, maar om snelheid. En dat is precies wat deze pittig geprijsde 25inch-monitor (onlangs gelanceerd voor 449 euro) in overvloed heeft.

Het beeld wordt maar liefst 280 keer per seconde ververst, wat een enorme invloed heeft op hoe je een actievolle game beleeft. Ook de responstijd van onder de 0,5 milliseconde helpt met het totale plaatje van een razendsnelle bak. Spelers van competitieve shooters of racegames waarbij elk moment telt, moeten dus eens serieus kijken naar deze Predator. Het scherm ondersteunt FreeSync en G-Sync en de DisplayPort-aansluiting (versie 1.4) is daarbij onontbeerlijk. 

Zoals gebruikelijk bij een (e-sports-)gamemonitor is de RGB-verlichting als een strip in de onderste schermrand geplaatst. Er zijn negen speciale effecten beschikbaar, waarbij het licht reageert op de maat van muziek of meekleurt met de actie op het scherm. De voet met een zwart metalen driepoot laat de gebruiker het scherm naar hartenlust draaien en kantelen. Geen excuses meer voor zwakke prestaties op het virtuele slagveld!

LG 27GN950-B

©PXimport

4K wordt langzaam maar zeker de standaardresolutie voor televisies in de huiskamer, maar op het gebied van pc-monitoren verloopt de evolutie niet zo snel. Je moet namelijk een forse videokaart in je bak hebben snorren om de grote hoeveel pixels op het scherm (3840 × 2160 pixels = 8,3 miljoen pixels) minstens 60 keer per seconde (en het liefst vaker) te verversen. 

Daarmee begeven we ons op het terrein van de serieuze en kapitaalkrachtige gamer die gaat voor het snelste, beste en duurste. Dan zal het prijskaartje van 850 euro voor dit 4K-ips-paneel met HDR600-certificering en AMD FreeSync Premium Pro en G-Sync- compatibiliteit geen bezwaar zijn. Opmerkelijk voor een 4K-scherm is de hoge verversingssnelheid van 160 Hz, dat zie je nog niet vaak, ook omdat de vorige generatie videokaarten dat gewoon niet aankon. 

Bijna verplicht bij een gamemonitor heeft LG ook hier aan de achterkant wat RGB-lampen oplichten, al blijft het nog redelijk bescheiden. Wat jammer is aan deze monitor is dat hij wel DisplayPort 1.4 heeft, maar geen HDMI 2.1 (wel twee HDMI2.0-poorten). Daarmee zet dit scherm zichzelf buitenspel als monitor voor de next-gen-consoles. 

Samsung Odyssey G9

©PXimport

Voor de verwende gamer met een dikke portemonnee is deze futuristisch ogende Odyssey G9 een absolute must have. Het scherm is een echte eyecatcher in de wereld van gamemonitoren die normaal wordt gedomineerd door zwart plastic en schreeuwerige ledstrips. Alles aan deze 1499 euro kostende monitor ademt stijl en klasse. 

Met zijn witte, glimmende afwerking lijkt de Odyssey weggelopen uit het decor van een sf-film. De cirkel met licht aan de achterkant (wie kijkt er ooit naar de achterzijde van zijn scherm?) met de naam Infinity Core versterkt dat concept. Het scherm heeft een opvallend scherpe kromming van 1000R. Het qledbeeld heeft een resolutie is 5120 × 1440 pixels en is gecertificeerd voor HDR1000 en HDR+. Het beeld ververst in 240 Hz, de responstijd is 1 milliseconde en Nvidia’s G-Sync wordt ondersteund. 

Een serieuze gamemonitor dus. Maar er kan ook heus op gewerkt worden. Zo kun je beelden uit twee verschillende bronnen tegelijkertijd op het scherm weergegeven. En je kunt zelf bepalen waar je de schermen (en hoeveel) je wilt tonen. Maar dat zijn alleen maar extra argumenten om de aanschaf van deze pracht te rechtvaardigen.

Philips 499P9H/00

©PXimport

Deze ultrawide-monitor van 49 inch (124 centimeter beelddiagonaal!) van Philips is een aanwinst voor elk zichzelf respecterend kantoor. Het is misschien even slikken als de doos met ruim een meter beeldscherm binnenkomt, maar nadat je je bureau hebt opgeruimd ben je klaar voor de ultieme werkopstelling. Voor net onder 900 euro krijg je dit gebogen scherm met een resolutie van 5120 × 1440 pixels. Dat is alsof je twee WQHD-schermen (2560 × 1440 pixels) naast elkaar zet. 

De Philips monitor heeft een 32:9-beeldverhouding (tweemaal de standaard van 16:9) en dat is indrukwekkend, maar eenmaal aan het werk deel je het scherm op in meerdere werkvakken en voelt het als een efficiënte werkoplossing. Het beeldscherm heeft ook een ingebouwd usb-c-basisstation met stroomvoorziening, waardoor een laptop en alle randapparatuur makkelijk kunnen worden ingeplugd, en een enkele kabel de hele boel verbindt. 

Een handige pop-upcamera bovenop kan worden weggewerkt als je niet gebruikt, wat natuurlijk helpt bij de bescherming van je privacy. Dit is vooral een multitaskend werkpaard, maar er kan ook (licht) op gegamed worden. Film kijken behoort verder tot de mogelijkheden (het scherm is HDR400-gecertificeerd).

AOC CU34P2A

©PXimport

Minder extravagant en groot dan de andere besproken schermen, maar met een verkoopprijs van rond de 480 euro ook veel vriendelijker geprijsd. De AOC CU34P2A is met een beelddiagonaal van 34 inch (86 centimeter) een breed scherm, maar niet zo ultrawide als sommige andere. Door de resolutie van 3440 × 1440 pixels is het een wat vreemde eend in de bijt. WQHD noemen ze het, Wide Quad High Definition. 

Wat het oplevert aan de thuisgebruiker is een heerlijk breed werkblad met een beeldverhouding van 21:9, waar meerdere pagina’s volledig naast elkaar te bewerken zijn, of een Excel-sheet lekker breeduit getrokken kan worden. Ook voor taken als beeld- en of fotobewerking is dit licht gebogen scherm uitermate geschikt. Genoeg ruimte om alle schermen open te hebben bij een programma als Adobe Premiere. 

En als de werkdag er dan op zit, zijn de ogen dankzij de blauwlichtfilter (die volgens de fabrikant de kleuren niet aantast) nog fris genoeg voor een game- of filmavondje. Dankzij het brede scherm is filmkijken overigens een genot, want films worden over het algemeen in dezelfde 21:9-verhouding opgenomen.

BenQ GW2780

©PXimport

Niet iedereen is op zoek naar het mooiste, snelste en beste. Soms heb je gewoon een degelijk scherm nodig voor alledaags gebruik. Voor 178 euro heb je dit heel behoorlijke 27inch-scherm van BenQ. De GL2780 is een Full-HD-ips-paneel met 16,7 miljoen kleuren en een verversingssnelheid van 75 Hz. Niks mis mee dus. De Taiwanese fabrikant gooit er ook nog hun eigen eye-care-technologie tegenaan, zodat na een dagje kantoorwerk je ogen ook nog een paar uurtjes kunnen gamen. 

Het scherm is voorzien van flikkeringsreductie en blauwlichtfiltering, en doet slimme dingen met de helderheid naar gelang de lichtomstandigheden in de kamer. Dit alles is gecertificeerd door TÜV Rheinland, specialist op het gebied van technische- en veiligheidscertificeringen. 

Met dunne schermranden en een verrassend stijlvolle voet heeft deze monitor verre van een budgetuitstraling. Dat je de kabels achterin ook nog eens onzichtbaar kunt wegwerken maakt het plaatje af. Een goede keuze voor de nieuwe thuiswerker.

Lenovo ThinkVision M14

©PXimport

Een goede oplossing voor de gedwongen thuiswerker zonder eigen kantoorruimte is dit draagbare scherm van Lenovo. De ThinkVision M14 is een 14inch-scherm dat iets meer dan een pond weegt en nog geen halve centimeter dik is. Het is dus lichtgewicht en ongeveer even groot als een gemiddelde laptop. Hij kost rond de 250 euro. Daarmee is het dus een ideale tool om elke ruimte in een oogwenk om te toveren tot een efficiënte werkplek. 

Het scherm zit vast aan een basis waarin aan weerskanten een usb-c-aansluiting zit voor beeld en stroom. Zo kan een laptop het beeldscherm voorzien van stroom, maar kan het scherm ook de laptop opladen als hij aan de netstroom is gekoppeld. Voorwaarde is wel dat de laptop (tablet of smartphone kan ook) is voorzien van een usb-c-aansluiting die DisplayPort 1.2 Alt Mode en Power Delivery 2.0 ondersteunt. 

Er is ook een touchscreen-versie van dit scherm voor 379 euro. Dat is iets zwaarder, maar nog steeds prima draagbaar. Bedien het scherm met je vingers of de speciale pen voor preciezere controle.

ViewSonic TD2455

©PXimport

We spenderen dagelijks heel veel tijd aan het kijken naar het beeldscherm van onze smartphones. We bedienen de schermpjes bijna gedachteloos met onze vingers, want touchscreens zijn zo intuïtief dat zelfs heel jonge kinderen al snel weten wat ze moeten doen om Peppa Pig te kijken. Waarom zijn er dan niet meer pc-monitoren te gebruiken als touchscreen? 

ViewSonic dacht precies hetzelfde en heeft met de TD2455 een handig scherm uitgebracht dat het gebruiksgemak van een smartphone combineert met het kijkcomfort van een grote monitor. Dit Full-HD-ips-paneel van 24 inch is niet heel groot, maar wel veelzijdig. Bedien het scherm met je vingers of de meegeleverde stylus die gemakkelijk opbergt op de magnetische voet. Het is dus heel makkelijk om aantekeningen te maken of aanwijzingen te geven bij een presentatie. 

Je kunt vier van dit soort schermen in serie schakelen aan je pc of drie aan een laptop. De stand heeft een dubbel scharnier, zodat je het scherm ook plat kunt leggen om er makkelijk op te tekenen of schrijven. Voor rond de 400 euro is hij van jou.

ASUS PA32UCX-PK

©PXimport

Voor serieuze contentmakers, zoals film- en videomakers en editors, zowel professioneel als prosumer, is een serieuze monitor onontbeerlijk. Deze ASUS ProArt Display is een absolute koning op het gebied van beeldbewerking en kleurechtheid. Voor 3.999 euro koop je niet zomaar een 32inch-4K-monitor. Het is een 10bit-ips-paneel met een piek-helderheid van 1200 nits en ondersteuning voor meerdere HDR-formaten. 

De verlichting door minileds maakt maar liefst in 1152 zones lokale dimregeling mogelijk, waardoor het contrast hoog is en de kleuren natuurgetrouw. Voor de liefhebbers: de PA32UCX-PK ondersteunt 99% DCI-P3, 99,5% Adobe RGB-, 100% sRGB-, 100% Rec.709- en 89 procent Rec.2020-kleurruimtes, voor videobewerking en post-productie. 

Zoals te verwachten heeft de monitor een hele reeks aan aansluitmogelijkheden en kunnen gebruikers content van meerdere bronnen tegelijk bekijken. Zo kun je dus beeld met elk een ander kleurenprofiel naast elkaar zetten. Die profielen worden overigens opgeslagen op het scherm zelf, zodat ongeacht de input de kleuren te vertrouwen zijn. De multifunctionele voet laat het scherm in vele posities manoeuvreren, tot zelfs helemaal in portretmodus.

Conclusie

Laat een monitor niet het sluitstuk van je begroting zijn als je gaat upgraden. Je spendeert uiteindelijk een aanzienlijke hoeveelheid tijd van de dag (van je leven?) aan het kijken naar het scherm. Bedenk dus van tevoren goed wat belangrijk voor je is. 

Heeft het scherm puur een kantoorfunctie? Kies een helder scherm met bescherming voor je ogen. Ben je gek op gamen? Kijk dan juist naar een flink scherm met een hoge resolutie en snelle verversingssnelheden. Laat je niet verblinden door die veelkleurige RGB-strips, dat is alleen maar afleiding. Ben je een video- of fotobewerker? Investeer dan in een scherm dat de kleuren op orde heeft.

Veel waarschijnlijker is het dat je van al die dingen wel iets doet en dat je op zoek moet gaan naar een goede, betaalbare alleskunner. Zoals altijd, doe je research, kijk en vergelijk en scoor jouw favoriete scherm! Onze collega's van Kieskeurig.nl helpen hierbij. Vind in hun prijsoverzicht de beste monitoren voor de laagste prijzen.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.