De Galaxy S7 is moeilijk te onderscheiden van zijn voorganger. Het camoufleert dat de smartphone veel meer in z'n mars heeft, want onder de uiterlijke schoonheid is de S7 bewapend met beestachtig goede componenten.

Toen Samsung in 2015 de Galaxy S6 aankondigde was ik bijzonder onder de indruk van het uiterlijk. Vooral de edge-variant, waarbij de schermranden rond aflopen, was wat mij betreft de mooiste smartphone die ik tot dusver voorbij had zien komen. Lees ook: de 24 beste smartphones die je in 2016 kunt kopen.

Curvy

Ook de S7 komt er in edge-variant, die zo'n honderd euro duurder is dan de gewone platte. De verschillen tussen de Galaxy S6 edge en de S7 edge zijn subtiel: de achterkant heeft nu ook rondingen, de camera steekt iets minder ver uit en de glazen voor- en achterkant zijn wat gebold over de boven- en onderzijde. Ook de metalen rand rondom het toestel is wat ronder en netter afgewerkt. Het zijn allemaal kleine details die het toestel net nog even wat mooier maken.

©PXimport

De afgeronde zijkant maakt de edge-variant mooier, maar ook duurder.

Aan de onderkant vinden we een speakertje, koptelefoonaansluiting en een micro-usb-aansluiting. Ergens vind ik het wel jammer dat Samsung er nog niet voor heeft gekozen om een usb-c-aansluiting in het toestel te verwerken, maar het is begrijpelijk. Ook de vingerafdrukscanner in de home-knop is hetzelfde gebleven (maar wel een fractie sneller) en op de achterkant zit naast de camera wederom een hartslagmeter. Waarom Samsung nog steeds vasthoud aan deze hartslagmeter vind ik moeilijker te begrijpen. Het is niet dat deze hele slechte metingen verricht, absoluut niet. Maar de momentopname van zo'n meting is behoorlijk waardeloos. Een doorlopende meting die de opbouw tijdens activiteiten, rusthartslag en algemene pieken en dalen geeft gegevens waar je daadwerkelijk wat mee kunt. Gelukkig kun je er ook de selfie-camera mee bedienen, waardoor er toch wat praktisch nut voor is gevonden.

Aan de bovenkant zit geen infraroodscanner meer om je televisie te kunnen bedienen. Wel zien we het geheugenkaartslot zijn herintrede maken. Het schuifje waar je je nanosimkaart in plaatst biedt nu ook ruimte voor een geheugenkaart. Wie graag veel foto's maakt of muziek en films op z'n smartphone afspeelt een zeer welkome terugkomst. De geheugenkaart kan echter niet gebruikt worden om apps op te installeren. Maar aangezien het toestel over 32 GB aan opslagruimte beschikt lijkt mij dit niet echt een probleem. De verwisselbare accu, die met de introductie van de S6 samen met het geheugenkaartslot opgeofferd werd keert niet terug. Niet verwonderlijk, want met een behuizing van glas en metaal lijkt dat me een onmogelijke opgave voor Samsung.

De grootste aanpassing aan de behuizing is er echter een die je juist niet ziet: het toestel is waterdicht gemaakt. Zonder dat je hiervoor hoeft te frotten met klepjes zoals bij waterdichte Xperia-smartphones. Een plotselinge duik kan altijd, zonder twijfel-paniekmoment over klepjes. Houd er echter wel rekening mee dat de micro-usb-poort wel droog moet zijn voordat je de Galaxy S7 oplaadt, om kortsluiting of schade aan je toestel te voorkomen. Je kunt alleen niet met je S7 de zee in rennen om onderwaterfoto's te schieten. Het touchscreen werkt niet onder water en er is geen fysieke sluiterknop. Voor de beste onderwaterfoto's ben je dus weer aangewezen op de Xperia Z5.

©PXimport

De S7 kan niet te lang en niet te diep onder water. Maar hij kan het wel!

Edge - of toch niet?

Hoewel zo'n rond-aflopend edge-scherm er werkelijk prachtig uitziet, krijg ik nog steeds veel vragen wat nou juist het praktische nut ervan is. Dat valt mij persoonlijk ook wat tegen. Je kunt er wat snelkoppelingen op plaatsen naar contactpersonen en apps, of een klokje, nieuwskoppen, agenda-afspraken en weerinformatie tonen. De meerwaarde zit hem, naast het uiterlijk, vooral in het feit dat je een groot 5,5 inch (14 cm) scherm hebt, terwijl het formaat van het toestel zelf behoorlijk binnen de perken blijft. De gewone Galaxy S7 heeft een iets kleiner formaat en schermdoorsnee van 5,1 inch (13 cm). Dit kleinere formaat gaat wel ten koste van de batterijcapaciteit, die 3.000 mAh bedraagt. De S7 edge heeft een batterij met 3.600 mAh.

Tevens merkte ik in gebruik ook een negatief punt van het edge-scherm. Wanneer je het toestel vasthoudt, raken je vingers aan de zijkanten het scherm. Hierdoor reageert de smartphone soms onverwacht. Dit probleem had ik ook tijdens het testen van de Galaxy S6. Samsung heeft het probleem deels verholpen, maar tijdens het typen had ik er wat last van dat niet iedere toetsaanslag goed overkomen. Ik moest mezelf aanleren om de S7 zo vast te houden dat m'n hand niet de zijkant raakt.

Het amoledscherm zelf is ook iets verbeterd. De kleurweergave is natuurgetrouwer en vooral donkere kleuren zijn heel realistisch. Dit valt vooral op wanneer je foto's en video's bekijkt: de beeldkwaliteit is beter dan we ooit gezien hebben. In de instellingen kun je de kleurweergave bovendien ook nog eens zelf aanpassen. Bovendien is het beeld kraakhelder en scherp, met een overdreven hoge resolutie van 2560 bij 1440. Deze resolutie komt meer van pas wanneer je het toestel in een VR-headset plaatst.

Een andere kleine vernieuwing van het scherm merk je wanneer de S7 in standby-stand springt. Het scherm gaat niet volledig uit, maar blijft constant een klokje tonen. Dit is even wennen en op de eerste testdag dacht ik steeds dat het toestel zonder reden aan was gesprongen. Maar eigenlijk is het bijzonder handig. Zonder moeite zie je altijd hoe laat het is en of je een berichtje hebt. Zonder dat dit een merkbaar effect heeft op de batterij.

Nachtkijker

Tot nu toe heb ik aardig staan jubelen over de Galaxy S7 edge, maar het meest onder de indruk ben ik tot nu toe van de camera. Dankzij een lage diafgrama (lager is beter) van f/1.7 is de camera in staat om meer licht af te vangen, waardoor juist in situaties met weinig licht foto's toch goed uit de verf komen. Sterker nog, foto's die ik in donkere omgevingen maakte (zonder flits) kwamen beter belicht op m'n telefoonscherm dan dat ik zelf kon zien. Dit heb ik nog niet eerder meegemaakt met een camera van een smartphone.

Op papier heeft de Galaxy S7 minder megapixels dan zijn voorganger. Dat komt omdat Samsung een nieuwe techniek gebruikt, waarbij grotere pixels gebruikt worden, die op hun beurt meer kleurdetail vastleggen. Het is een techniek waarbij Samsung met een hoop marketingtermen opschept. Maar in praktijk houdt het in dat met de camera van de S7 de compactcamera definitief te kijk wordt gezet, tenzij je een geavanceerde spiegelreflex- of systeemcamera hebt hoef je niet meer met een losse camera te zeulen. Niet alleen qua fotokwaliteit, maar ook qua mogelijkheden. Want als gevorderde fotograaf kun je behoorlijk aan de knoppen zitten met opnamemogelijkheden, sluitertijd, witbalans, enzovoort. Bovendien zijn foto's ook in raw-formaat op te slaan, waardoor je uitgebreide nabewerkingsmogelijkheden hebt.

©PXimport

Zoek je een smartphone die ook je camera moet vervangen, dan ben je bij de S7 aan het goede adres.

Spierballen

Samsung heeft het toestel van vier GB ram en een eigen Exynos-processor voorzien, die acht cores en een rekensnelheid van 2,3 GHz heeft. Dat zijn specificaties waar je de komende jaren wel mee doorkomt, hopelijk neemt Samsung ook zijn verantwoordelijkheid om het toestel de komende jaren van updates voor besturingssysteem Android te blijven voorzien.

Niet alleen heeft de S7 behoorlijk wat spierballen en een scherm dat bijna een kamer kan verlichten, het kost het toestel weinig moeite om hiermee om te gaan. De accuduur is opvallend goed. Zelfs bij zwaar gebruik gedurende m'n testperiode had ik na 24 uur nog steeds een kwart accu over. Bij normaal gebruik had ik aan een half uurtje opladen genoeg om de dag door te komen. Een grote winst ten opzichte van aartsrivaal Apple, die met z'n iPhone 6s veel sneller aan het infuus moet.

TouchWiz

Wat betreft hardware heeft Samsung zichzelf wederom overtroffen. Maar het is wederom weer op het softwaregebied waar de Zuid-Koreanen steken laten vallen. De Galaxy S7 draait op Android 6.0, waar de eigen skin en apps (TouchWiz) van Samsung overheen zijn gelegd. Samsung krijgt al vele jaren kritiek op TouchWiz: het zou teveel onnodige rotzooi en functies bevatten en als een molensteen aan het krachtige hardware hangen. Daarom begon Samsung vorig jaar met de S6 aan een grote schoonmaak, waarbij veel onnodigheid werd geschrapt. Dit heeft Samsung doorgezet met de S7. Althans, wat betreft de eigen apps. Dit is tot een acceptabel minimum teruggebracht: S Health, een eigen applicatiewinkel waarvan de noodzaak me volkomen ontgaat, een eigen browser (naast Chrome) en een paar basale appjes. Prima.

©PXimport

Qua bloatware valt het wel mee, maar toch lijkt TouchWiz een moloch.

Nee, de bloatware komt van andere partijen. De Smart Manager met z'n onnodige McAfee virusscanner is helaas weer aanwezig. Ook staan er zes Microsoft-apps op, die stuk voor stuk dubbelop zijn met standaard Android-apps, maar deze apps spammen je ook nog eens in het notificatiescherm. Vooral OneDrive en OneNote vallen je lastig, zelfs wanneer je de app nog nooit hebt gestart. Dat zijn vervelende praktijken die voor Google al aanleiding zijn om de app uit de (doorgaans open) Play Store te verwijderen. Maar blijkbaar is het oké op een toestel waar je veel geld voor neer moet leggen. Gelukkig werkt de app Package Disabler Pro ook gewoon op de S7, waarmee je in een klap alle onderdelen die je niet nodig hebt verwijdert.

Ondanks de enorme spierballen en redelijk opgeschoonde TouchWiz lijkt het toestel soms wat vertraging op te lopen. Bijvoorbeeld bij het openen van een app, scrollen door webpagina's en apps of het oproepen van het toetsenbord. Er is genoeg rekenkracht aan boord om dit niet te hoeven ervaren. Wat extra oppoetswerk van Samsung lijkt dus nog wel nodig.

Het is echter niet allemaal kommer en kwel op het gebied van TouchWiz op Android 6.0. Integendeel. Qua uiterlijk komt het helemaal overeen met de fraaie behuizing van de smartphone zelf. Ook kun je het ontwerp helemaal naar eigen smaak aanpassen met thema's, wat een erg leuke toevoeging is.

Conclusie

Samsung heeft zich qua hardware ontzettend uitgesloofd met de Galaxy S7 edge. Het design, de camera, het scherm, de accuduur en de rekenkracht zijn ongeëvenaard van wat ik tot nu toe in een smartphone tegen ben gekomen. Alleen is het toch weer TouchWiz dat een inhaalslag moet maken om mee te komen met de hardware én de hoge prijs van het toestel.

Afbeeldingbestanden kunnen behoorlijk groot zijn. Om afbeeldingen te verkleinen, hoef je geen gebruik te maken van externe software. Zowel in Windows 10 als Windows 11 kun je dat doen met de ingebouwde programma’s Paint en Foto’s. Het proces verloopt in beide programma’s vergelijkbaar, maar we tonen het hier in Foto’s.

Formaat van afbeelding wijzigen

Er zijn allerlei redenen waarom je een afbeelding zou willen verkleinen. Meestal wil je op die manier de bestandsgrootte verkleinen om het plaatje te delen via e-mail of via social media. De afmetingen van een foto zijn bepalend voor de bestandsgrootte. Om te beginnen, navigeer je naar de afbeelding waar de afbeelding staat waarvan je het formaat wilt aanpassen. Klik er met de rechtermuisknop op en kies in het contextmenu de opdracht Openen met / Foto’s. Wanneer deze app al ingesteld is als standaard-applicatie om afbeeldingen te openen, kun je ook dubbelklikken op de afbeelding. Terwijl de afbeelding geopend is in Foto’s klik je op de drie puntjes op de menubalk. Kies Formaat van afbeelding wijzigen.

Via de drie puntjes kom je bij de opdracht Formaat van afbeelding wijzigen.

Via pixelgrootte of percentages

Een dialoogvenster opent, waarin je de huidige afmetingen van de afbeelding leest. Die afmetingen staan weergegeven in pixels. Je kunt het formaat wijzigen door een andere pixelgrootte te typen. Veronderstel dat de afbeelding niet breder mag zijn dan 1200 pixels. Dan typ je deze waarde in het vak Breedte. Je hoeft slechts voor één dimensie een nieuwe maat in te geven. De andere dimensie, in dit geval Hoogte, wordt automatische aangepast. Op die manier respecteert Foto’s de oorspronkelijke beeldverhouding. Het is ook mogelijk om het formaat te wijzigen via een percentage. Als je Percentage aanvinkt en je geeft bij Hoogte de waarde 50% in, dan zal de afbeelding de helft kleiner worden.

Hier passen we de grootte via absolute waarden aan.

Het juiste bestandsformaat

Nog voor je de verkleining bevestigt, lees je onderaan de huidige afmetingen en de nieuwe afmetingen. Het valt daarbij op dat de bestandsgrootte veel kleiner is geworden. Bij Bestandstype kies je de indeling waarin de afbeelding wordt weggeschreven: jpg, png, tif of bmp. Bij de eerste twee opties, jpg en png, wordt compressie toegepast om de bestandsgrootte nog kleiner te maken. Met de schuifregelaar bepaal je de kwaliteit. Houd er rekening mee dat jpg geschikter is voor grafische afbeeldingen met veel kleurovergangen en nuances, zoals foto’s. Png is meer geschikt voor afbeeldingen die ook tekst bevatten.

Bij jpg kun je de sterkte van de compressie regelen.

Hartstikke leuk als je betaalbare smartphone er prachtig uitziet en heel veel kan, maar je hebt er weinig meer aan als hij (te) snel beschadigd raakt door een val of water. Oppo ziet een gat in de markt van budgettoestellen: de 279 euro kostende Oppo A5 Pro 5G kan tegen een stootje en is waterdicht. In deze review lees je hoe de telefoon bevalt.

De propositie van de Oppo A5 Pro is interessant. Robuuste, waterdichte smartphones zijn doorgaans óf prijzig óf komen lomp over. De A5 Pro is geen van beide. Het toestel oogt en voelt als een reguliere betaalbare smartphone en weegt met 194 gram ook niet bovengemiddeld zwaar. Sterker nog, het gewicht valt alleszins mee als je weet dat de A5 Pro een accucapaciteit heeft die groter is dan gebruikelijk. Waar veel toestellen over een 5000 mAh-accu beschikken, zit er in dit Oppo-toestel een 5800 mAh-accu. Waarover zo meteen meer.

De behuizing van de A5 Pro is IP66-, IP68- en IP69-gecertificeerd. Dat wil zeggen dat het toestel geen schade oploopt als je hem onderdompelt of onder een waterstraal houdt. Stof vormt ook geen probleem. Extra prettig is dat het toestel geen klepje nodig heeft voor zijn usb-c-poort. Oppo schermt ook met extra stevig glas, al merken we dat niet direct. Volgens de fabrikant kan de A5 Pro ook overweg met extreme temperaturen, wat in Nederland lastig te testen is maar een fijne gedachte kan zijn als je naar een heel warm land op vakantie gaat.

©Rens Blom

Beter te testen is Oppo's belofte dat het scherm te bedienen is met natte handen, vette vingers en de meeste (motor)handschoenen. Dat lukt alle drie inderdaad. De techniek van Oppo herkennen we uit verschillende OnePlus-smartphones. Oppo en OnePlus zijn dan ook zusterbedrijven.

De valbestendigheid testen is altijd wat spannend met een door de fabrikant uitgeleende smartphone, maar gelet op Oppo's claims hebben we de A5 Pro dan maar een paar keer expres vanaf borsthoogte laten vallen op een houten vloer en vlonderplanken op het dakterras. Dat leverde geen zichtbare schade op. Volgens Oppo is de smartphone zo ontwikkeld dat de binnenkant – voor ons onzichtbaar – ook minder schadegevoelig is dan andere smartphones.

©Rens Blom

De Oppo A5 Pro is valbestendig.

Prima specificaties

De stevige behuizing maakt de Oppo A5 Pro interessant voor wie onhandig is (of genoemd wordt) of veel buiten ontspant of werkt. Maar in al die gevallen wil je niet alleen een robuuste telefoon, maar ook een fijne telefoon. Dat is de Oppo A5 Pro op veel vlakken. Bijster snel is 'ie niet, maar gelet op de prijs kunnen we niet klagen over de prestaties. Het grote werkgeheugen (8 GB) zal helpen. Complimenten aan Oppo voor de ruime opslagcapaciteit van 256 GB; dat zien we nog niet vaak in dit prijssegment.

De 50 megapixel-camera is prima, maar niet bijzonder. De tweede camera is een portretsensor waar je niet veel aan hebt. Het 6,67inch-LCD-scherm is buiten goed afleesbaar, maar oogt met zijn resolutie van 1604 bij 720 pixels minder scherp dan we graag zien. Veel andere toestellen hebben een Full-HD-scherm.

©Rens Blom

Het scherm van de Oppo A5 Pro 5G kan lekker fel, maar oogt niet zo scherp.

Lange accuduur

Door de lagere schermresolutie verbruikt de Oppo A5 Pro wel minder stroom dan concurrerende smartphones. Dat gegeven plus de grotere accucapaciteit resulteert in een uitstekende accuduur. Wij kunnen de Oppo-telefoon bijna twee volle dagen gebruiken. Accustress hebben we daarom niet ervaren. Opladen kan het toestel lekker snel, namelijk met maximaal 45 watt. Je dient wel zelf de juiste adapter te kopen, want in de doos zit alleen een usb-c-kabel.

Zes jaar updates

De tijd dat een betaalbare smartphone maar heel kort updates kreeg, is gelukkig voorbij. Ook Oppo hanteert een prima updatebeleid. De A5 Pro kan rekenen op drie Android-upgrades en zes jaar beveiligingsupdates. De Oppo-software oogt wat druk en promoot wel heel graag commerciële apps en games, maar er valt mee te werken.

©Rens Blom

Oppo stopt de software vol commerciële apps en games.

Conclusie: Oppo A5 Pro kopen?

De Oppo A5 Pro is een vreemde eend in de bijt, maar op een positieve manier. Voor een sympathieke prijs koop je een smartphone die tegen een stootje én tegen water kan en erg lang meegaat op een accuduur. Op de specificaties ligt minder nadruk, maar ook die zijn – los van de schermresolutie – prima. Een lang updatebeleid maakt de prettige gebruikerservaring compleet.