De Galaxy S7 is moeilijk te onderscheiden van zijn voorganger. Het camoufleert dat de smartphone veel meer in z'n mars heeft, want onder de uiterlijke schoonheid is de S7 bewapend met beestachtig goede componenten.

Toen Samsung in 2015 de Galaxy S6 aankondigde was ik bijzonder onder de indruk van het uiterlijk. Vooral de edge-variant, waarbij de schermranden rond aflopen, was wat mij betreft de mooiste smartphone die ik tot dusver voorbij had zien komen. Lees ook: de 24 beste smartphones die je in 2016 kunt kopen.

Curvy

Ook de S7 komt er in edge-variant, die zo'n honderd euro duurder is dan de gewone platte. De verschillen tussen de Galaxy S6 edge en de S7 edge zijn subtiel: de achterkant heeft nu ook rondingen, de camera steekt iets minder ver uit en de glazen voor- en achterkant zijn wat gebold over de boven- en onderzijde. Ook de metalen rand rondom het toestel is wat ronder en netter afgewerkt. Het zijn allemaal kleine details die het toestel net nog even wat mooier maken.

©PXimport

De afgeronde zijkant maakt de edge-variant mooier, maar ook duurder.

Aan de onderkant vinden we een speakertje, koptelefoonaansluiting en een micro-usb-aansluiting. Ergens vind ik het wel jammer dat Samsung er nog niet voor heeft gekozen om een usb-c-aansluiting in het toestel te verwerken, maar het is begrijpelijk. Ook de vingerafdrukscanner in de home-knop is hetzelfde gebleven (maar wel een fractie sneller) en op de achterkant zit naast de camera wederom een hartslagmeter. Waarom Samsung nog steeds vasthoud aan deze hartslagmeter vind ik moeilijker te begrijpen. Het is niet dat deze hele slechte metingen verricht, absoluut niet. Maar de momentopname van zo'n meting is behoorlijk waardeloos. Een doorlopende meting die de opbouw tijdens activiteiten, rusthartslag en algemene pieken en dalen geeft gegevens waar je daadwerkelijk wat mee kunt. Gelukkig kun je er ook de selfie-camera mee bedienen, waardoor er toch wat praktisch nut voor is gevonden.

Aan de bovenkant zit geen infraroodscanner meer om je televisie te kunnen bedienen. Wel zien we het geheugenkaartslot zijn herintrede maken. Het schuifje waar je je nanosimkaart in plaatst biedt nu ook ruimte voor een geheugenkaart. Wie graag veel foto's maakt of muziek en films op z'n smartphone afspeelt een zeer welkome terugkomst. De geheugenkaart kan echter niet gebruikt worden om apps op te installeren. Maar aangezien het toestel over 32 GB aan opslagruimte beschikt lijkt mij dit niet echt een probleem. De verwisselbare accu, die met de introductie van de S6 samen met het geheugenkaartslot opgeofferd werd keert niet terug. Niet verwonderlijk, want met een behuizing van glas en metaal lijkt dat me een onmogelijke opgave voor Samsung.

De grootste aanpassing aan de behuizing is er echter een die je juist niet ziet: het toestel is waterdicht gemaakt. Zonder dat je hiervoor hoeft te frotten met klepjes zoals bij waterdichte Xperia-smartphones. Een plotselinge duik kan altijd, zonder twijfel-paniekmoment over klepjes. Houd er echter wel rekening mee dat de micro-usb-poort wel droog moet zijn voordat je de Galaxy S7 oplaadt, om kortsluiting of schade aan je toestel te voorkomen. Je kunt alleen niet met je S7 de zee in rennen om onderwaterfoto's te schieten. Het touchscreen werkt niet onder water en er is geen fysieke sluiterknop. Voor de beste onderwaterfoto's ben je dus weer aangewezen op de Xperia Z5.

©PXimport

De S7 kan niet te lang en niet te diep onder water. Maar hij kan het wel!

Edge - of toch niet?

Hoewel zo'n rond-aflopend edge-scherm er werkelijk prachtig uitziet, krijg ik nog steeds veel vragen wat nou juist het praktische nut ervan is. Dat valt mij persoonlijk ook wat tegen. Je kunt er wat snelkoppelingen op plaatsen naar contactpersonen en apps, of een klokje, nieuwskoppen, agenda-afspraken en weerinformatie tonen. De meerwaarde zit hem, naast het uiterlijk, vooral in het feit dat je een groot 5,5 inch (14 cm) scherm hebt, terwijl het formaat van het toestel zelf behoorlijk binnen de perken blijft. De gewone Galaxy S7 heeft een iets kleiner formaat en schermdoorsnee van 5,1 inch (13 cm). Dit kleinere formaat gaat wel ten koste van de batterijcapaciteit, die 3.000 mAh bedraagt. De S7 edge heeft een batterij met 3.600 mAh.

Tevens merkte ik in gebruik ook een negatief punt van het edge-scherm. Wanneer je het toestel vasthoudt, raken je vingers aan de zijkanten het scherm. Hierdoor reageert de smartphone soms onverwacht. Dit probleem had ik ook tijdens het testen van de Galaxy S6. Samsung heeft het probleem deels verholpen, maar tijdens het typen had ik er wat last van dat niet iedere toetsaanslag goed overkomen. Ik moest mezelf aanleren om de S7 zo vast te houden dat m'n hand niet de zijkant raakt.

Het amoledscherm zelf is ook iets verbeterd. De kleurweergave is natuurgetrouwer en vooral donkere kleuren zijn heel realistisch. Dit valt vooral op wanneer je foto's en video's bekijkt: de beeldkwaliteit is beter dan we ooit gezien hebben. In de instellingen kun je de kleurweergave bovendien ook nog eens zelf aanpassen. Bovendien is het beeld kraakhelder en scherp, met een overdreven hoge resolutie van 2560 bij 1440. Deze resolutie komt meer van pas wanneer je het toestel in een VR-headset plaatst.

Een andere kleine vernieuwing van het scherm merk je wanneer de S7 in standby-stand springt. Het scherm gaat niet volledig uit, maar blijft constant een klokje tonen. Dit is even wennen en op de eerste testdag dacht ik steeds dat het toestel zonder reden aan was gesprongen. Maar eigenlijk is het bijzonder handig. Zonder moeite zie je altijd hoe laat het is en of je een berichtje hebt. Zonder dat dit een merkbaar effect heeft op de batterij.

Nachtkijker

Tot nu toe heb ik aardig staan jubelen over de Galaxy S7 edge, maar het meest onder de indruk ben ik tot nu toe van de camera. Dankzij een lage diafgrama (lager is beter) van f/1.7 is de camera in staat om meer licht af te vangen, waardoor juist in situaties met weinig licht foto's toch goed uit de verf komen. Sterker nog, foto's die ik in donkere omgevingen maakte (zonder flits) kwamen beter belicht op m'n telefoonscherm dan dat ik zelf kon zien. Dit heb ik nog niet eerder meegemaakt met een camera van een smartphone.

Op papier heeft de Galaxy S7 minder megapixels dan zijn voorganger. Dat komt omdat Samsung een nieuwe techniek gebruikt, waarbij grotere pixels gebruikt worden, die op hun beurt meer kleurdetail vastleggen. Het is een techniek waarbij Samsung met een hoop marketingtermen opschept. Maar in praktijk houdt het in dat met de camera van de S7 de compactcamera definitief te kijk wordt gezet, tenzij je een geavanceerde spiegelreflex- of systeemcamera hebt hoef je niet meer met een losse camera te zeulen. Niet alleen qua fotokwaliteit, maar ook qua mogelijkheden. Want als gevorderde fotograaf kun je behoorlijk aan de knoppen zitten met opnamemogelijkheden, sluitertijd, witbalans, enzovoort. Bovendien zijn foto's ook in raw-formaat op te slaan, waardoor je uitgebreide nabewerkingsmogelijkheden hebt.

©PXimport

Zoek je een smartphone die ook je camera moet vervangen, dan ben je bij de S7 aan het goede adres.

Spierballen

Samsung heeft het toestel van vier GB ram en een eigen Exynos-processor voorzien, die acht cores en een rekensnelheid van 2,3 GHz heeft. Dat zijn specificaties waar je de komende jaren wel mee doorkomt, hopelijk neemt Samsung ook zijn verantwoordelijkheid om het toestel de komende jaren van updates voor besturingssysteem Android te blijven voorzien.

Niet alleen heeft de S7 behoorlijk wat spierballen en een scherm dat bijna een kamer kan verlichten, het kost het toestel weinig moeite om hiermee om te gaan. De accuduur is opvallend goed. Zelfs bij zwaar gebruik gedurende m'n testperiode had ik na 24 uur nog steeds een kwart accu over. Bij normaal gebruik had ik aan een half uurtje opladen genoeg om de dag door te komen. Een grote winst ten opzichte van aartsrivaal Apple, die met z'n iPhone 6s veel sneller aan het infuus moet.

TouchWiz

Wat betreft hardware heeft Samsung zichzelf wederom overtroffen. Maar het is wederom weer op het softwaregebied waar de Zuid-Koreanen steken laten vallen. De Galaxy S7 draait op Android 6.0, waar de eigen skin en apps (TouchWiz) van Samsung overheen zijn gelegd. Samsung krijgt al vele jaren kritiek op TouchWiz: het zou teveel onnodige rotzooi en functies bevatten en als een molensteen aan het krachtige hardware hangen. Daarom begon Samsung vorig jaar met de S6 aan een grote schoonmaak, waarbij veel onnodigheid werd geschrapt. Dit heeft Samsung doorgezet met de S7. Althans, wat betreft de eigen apps. Dit is tot een acceptabel minimum teruggebracht: S Health, een eigen applicatiewinkel waarvan de noodzaak me volkomen ontgaat, een eigen browser (naast Chrome) en een paar basale appjes. Prima.

©PXimport

Qua bloatware valt het wel mee, maar toch lijkt TouchWiz een moloch.

Nee, de bloatware komt van andere partijen. De Smart Manager met z'n onnodige McAfee virusscanner is helaas weer aanwezig. Ook staan er zes Microsoft-apps op, die stuk voor stuk dubbelop zijn met standaard Android-apps, maar deze apps spammen je ook nog eens in het notificatiescherm. Vooral OneDrive en OneNote vallen je lastig, zelfs wanneer je de app nog nooit hebt gestart. Dat zijn vervelende praktijken die voor Google al aanleiding zijn om de app uit de (doorgaans open) Play Store te verwijderen. Maar blijkbaar is het oké op een toestel waar je veel geld voor neer moet leggen. Gelukkig werkt de app Package Disabler Pro ook gewoon op de S7, waarmee je in een klap alle onderdelen die je niet nodig hebt verwijdert.

Ondanks de enorme spierballen en redelijk opgeschoonde TouchWiz lijkt het toestel soms wat vertraging op te lopen. Bijvoorbeeld bij het openen van een app, scrollen door webpagina's en apps of het oproepen van het toetsenbord. Er is genoeg rekenkracht aan boord om dit niet te hoeven ervaren. Wat extra oppoetswerk van Samsung lijkt dus nog wel nodig.

Het is echter niet allemaal kommer en kwel op het gebied van TouchWiz op Android 6.0. Integendeel. Qua uiterlijk komt het helemaal overeen met de fraaie behuizing van de smartphone zelf. Ook kun je het ontwerp helemaal naar eigen smaak aanpassen met thema's, wat een erg leuke toevoeging is.

Conclusie

Samsung heeft zich qua hardware ontzettend uitgesloofd met de Galaxy S7 edge. Het design, de camera, het scherm, de accuduur en de rekenkracht zijn ongeëvenaard van wat ik tot nu toe in een smartphone tegen ben gekomen. Alleen is het toch weer TouchWiz dat een inhaalslag moet maken om mee te komen met de hardware én de hoge prijs van het toestel.

De Netatmo Binnencamera Advance is een slimme beveiligingscamera voor in huis en heeft een adviesprijs van 330 euro. Het apparaat is echter al te koop voor zo'n 250 euro, zien we op de website. Hoe bevalt het product in de praktijk en is-ie dat geld waard?

In de basis is de Netatmo Binnencamera Advance een product volgens het Netatmo-boekje: het apparaat combineert geavanceerde beveiligingstechnologie met een sterke nadruk op privacy en gebruiksvriendelijkheid. Deze binnencamera gaat zelfs nog een stapje verder met de introductie van een mechanische privacysluiter. De implementatie van de sluiter is niet uniek, maar de toepassing wel.

Nu bestaan er wel meer beveiligingscamera’s die zo'n sluiter hebben. Die kun je soms via een schakelaar op het apparaat omzetten, en anders via de app. Een fysieke knop hiervoor is de meest veilige optie, aangezien die niet kan worden 'gehackt'. In het geval van deze Netatmo kunnen we de sluiter alleen via de app omhoog en omlaag doen. Dat kun je ook automatisch laten doen, bijvoorbeeld wanneer de camera een gezicht herkent. Dan schakelt de camera zichzelf als het ware uit op het moment dat je zelf binnen bent, waardoor er ook geen opnamen gemaakt (hoeven te) worden.

©Wesley Akkerman

De achterkant van het apparaat.

Meer gemoedsrust

Door de sluiter een automatische functie te geven, hoopt Netatmo meer gemoedsrust te kunnen bieden. Er zijn namelijk mensen die zich nog steeds zorgen maken om hun privacy en de opnamen die van hen gemaakt worden zodra ze ergens binnenstappen. Bij bedrijven en horecagelegenheden heb je daar weinig invloed op, maar bij jezelf, vrienden of familieleden thuis dus iets meer. Het systeem mag dan wel niets opnemen met de sluiter omlaag, maar technisch gezien kan die nog wel meeluisteren. De microfoon wordt namelijk niet afgedekt.

De automatische stand kun je op twee manieren activeren: via gezichtsherkenning en middels geofencing. Op basis van een geregistreerd gezicht of je locatie kan de camera de beeldopnamen dus uitschakelen. Nu kun je via de app 'handmatig' de sluiter openen op het moment dat je van huis gaat, maar ook dat kun je op basis van geofencing regelen. Zodra je het huis verlaat, gaat de sluiter omhoog en houdt de Netatmo Binnencamera Advance alles voor je in de gaten. Uit onze praktijktests blijkt dat allemaal prettig en snel te werken.

©Wesley Akkerman

De binnencamera met het klepje dicht...

©Wesley Akkerman

...en vervolgens met het klepje open.

Veel mogelijkheden

Verder beschikt het systeem over allerlei zaken die we elders ook zien. Dat is geen kritiek, want het is alleen maar goed als er een soort basis van je persoonlijke beveiliging bestaat. De Advance beschikt over een kijkhoek van 130 graden, een 2K-resolutie en HDR-beeldkwaliteit. Daardoor film je niet alleen een groot deel van de omgeving, ook staat alles er haarscherp en kleurrijk op. Je kunt de Binnencamera Advance koppelen aan 2,4- en 5GHz-netwerken en kunt hem aan het stroomnet aansluiten via een stekker of de Power over Ethernet-kabel.

Je kunt hem op een kast neerzetten of aan de muur of het plafond bevestigen. Het product beschikt daarnaast over beam forming-technologie, waardoor mensen aan de andere kant goed verstaanbaar zijn. Dat is niet zozeer handig voor het kunnen verstaan van dieven, maar je zou een camera bij een baby of bejaarde in de kamer kunnen plaatsen en diegene kunnen verstaan of horen als er iets gebeurt. De audio klinkt goed verstaanbaar binnen de app, en aan de andere kant hebben we ook geen klachten ontvangen over de speakerkwaliteit.

©Wesley Akkerman

Meldingsmogelijkheden

Het is daarnaast de bedoeling dat de Netatmo Binnencamera Advance je zo min mogelijk stoort. De fabrikant probeert om die reden een minimum aan meldingen te versturen. Aanvankelijk viel dat nog best tegen, maar dat kwam doordat het apparaat nog niet alle gezichten in huis herkende. Toen we dat eenmaal hadden ingesteld, daalde het aantal notificaties dat we binnenkregen aanzienlijk. Daar moeten we bij vermelden dat het soms maar net aan de hoek van de camera ligt of hij je herkent of niet, maar binnen de app kun je zelf instellen wie wie is om het aantal meldingen terug te brengen.

Via de overzichtelijke en nette applicatie is het daarnaast verder mogelijk de notificaties op je voorkeuren in te stellen. Zo kun je zelf bepalen of je ook meldingen van huisdieren, onbekende gezichten of mensen in het algemeen wilt hebben. Je kunt bovendien de sluiter altijd handmatig omlaag zetten als je die meldingen zat bent. Tot slot is het mogelijk meldingen samen te voegen. Als een reeds bekend gezicht binnenkomt met een onbekend persoon, krijg je daar maar één melding van (in plaats van twee). Dat soort mogelijkheden kunnen we alleen maar waarderen.

Een andere functie die ons bevalt, is de opslag. Je slaat de beelden lokaal op, op een microSD-kaartje. Je krijgt er standaard een kaartje van 8 GB bij. Daardoor word je niet meteen op extra kosten gejaagd. Wat wel een beetje tegenvalt, is het gebrek aan een melding als je het kaartje verwijdert. Als iemand dus binnen is en die haalt de kaart eruit, dan weet je dat niet. Lijkt ons een enorme vergissing, maar ondertussen is het ook iets wat je mogelijk later kunt toevoegen als fabrikant. Daar hopen wij in elk geval op.

Netatmo Binnencamera Advance kopen?

Een gemakkelijke installatie, een overzichtelijke app en een grote nadruk op privacy: dat is wat de Netatmo Binnencamera Advance biedt. Het systeem laat weinig te wensen over als het gaat om die aspecten, evenals beeld- en audiokwaliteit. We missen wel een melding wanneer iemand de SD-kaart verwijdert en zouden een volgende keer een fysieke schakelaar voor de mechanische privacysluiter waarderen, maar dat betekent niet dat de Advance geen aanbeveling verdient. Want het product werkt heel goed, maar is wel flink aan de prijs.

Als je geen robotstofzuiger wil, maar je wil het jezelf wel gemakkelijk maken, dan kom je al snel uit op een nat-droogstofzuiger. Dat is een traditionele stofzuiger met een dweilfunctie. Omdat dit soort apparaten nog redelijk nieuw zijn, maken veel mensen dezelfde fouten.

Hoewel het technisch gezien mogelijk is een nat-droogstofzuiger op alle typen houtvloeren te gebruiken, is het toch af te raden als het gaat om onbewerkt of onafgewerkt hout. Dat komt doordat een onafgewerkte houten vloer geen beschermende afdichtingslaag heeft. Als die onbehandeld blijft, absorbeert het hout gemakkelijk water of vocht van een nat- en droogzuiger. Dat kan ervoor zorgen dat de vloer kromtrekt of na verloop van tijd zelfs splijt.

Verkeerde dingen opzuigen

Daarnaast is het belangrijk om te voorkomen dat je met een nat-droogstofzuiger dingen opzuigt waar het apparaat niet goed mee overweg kan. Denk aan grotere objecten die nog weleens op de vloer liggen, zoals hondenbrokken. Als je tegelijkertijd dweilt en stofzuigt, kan zo'n object klem komen te zitten bij de dweilkop, een filter of verderop in het systeem. Gebeurt dat regelmatig, dan is het verstandig om voortaan eerst even op te ruimen voordat je de stofzuiger aanzet.

In dezelfde lijn geldt: glasscherven of andere scherpe voorwerpen kun je beter eerst handmatig opvegen met een stoffer en blik. Ook gewone en robotstofzuigers zijn hier niet tegen bestand – de kans op schade aan interne onderdelen is groot. Vermijd bovendien altijd het opzuigen van brandbare vloeistoffen, want die kunnen bij contact met elektrische onderdelen ontbranden.

©Wesley Akkerman

Leeg de vuilwatertank regelmatig.

Tot slot nog even over het opzuigen van verf. Het kan verleidelijk zijn om verfspetters weg te halen met de dweilkop van bijvoorbeeld de Dreame H15 Pro, maar dat is echt geen goed idee. Zowel natte als droge verf kan het systeem verstoppen, waardoor vuil zich ophoopt en filters beschadigd raken. Kom je verf op de vloer tegen, pak dan liever een emmer met warm sop en een doek of spons. Daarmee voorkom je problemen én krijg je het meestal ook gewoon beter schoon.

Van modus wisselen en meer

Het is ook slim om de nat-droogstofzuiger af en toe in een andere modus te gebruiken, zodat hij altijd optimaal blijft presteren. Bij tests op de redactie gebruiken we standaard de automatische stand, waarbij het apparaat zelf de zuig- en dweilintensiteit aanpast aan de situatie. Maar schakel gerust de dweilfunctie eens uit als je alleen wat stof wilt verwijderen. Dat ontlast het systeem en kan de levensduur van het apparaat flink verlengen.

Besteed daarnaast voldoende aandacht aan het onderhoud van de verschillende onderdelen. Tijdens het gebruik zie je vaak vanzelf dat de vuilwatertank volloopt. Leeg deze regelmatig – bij voorkeur na elke schoonmaakbeurt – om te voorkomen dat de zuigkracht afneemt. Dweil je vaak, dan is dat nog belangrijker: je wilt natuurlijk voorkomen dat je bij het legen vervuild water morst.

Controleer ook regelmatig de staat van de filters. In sommige gevallen kun je dat zelfs via de app doen. Zit er te veel stof in, dan gaat dat ten koste van de zuigkracht. En tot slot: zet de nat-droogstofzuiger altijd netjes rechtop in het oplaadstation. Zo kan het systeem zichzelf opladen én onderhouden – denk aan het automatisch drogen van de borstel, wat nare geurtjes helpt voorkomen. Kleine moeite, groot effect!