ID.nl logo
Review Philips Hue Play Gradient Lightstrip - duur, maar wel leuk
© PXimport
Zekerheid & gemak

Review Philips Hue Play Gradient Lightstrip - duur, maar wel leuk

Televisies van Philips zijn voorzien van Ambilight. Dat is een ingebouwde lichtstrook achter de tv, die de kleuren van het scherm weergeeft. Dit is technologie van Philips, waardoor je die lichtjes niet op andere tv’s tegenkomt. Daar kun je dan de Philips Hue Play Gradient Lightstrip voor gebruiken. Wat is dit, hoe werkt dit en werkt het net zo goed als Ambilight?

De Philips Hue Play Gradient Lightstrip is een siliconen led-strip voor achter de televisie. Wanneer je hem geïnstalleerd hebt, dan kan de strip kleuren weergeven die op het scherm te zien zijn. Het gaat dan met name om de kleuren aan de randen (exclusief eventuele zwarte balken). Zie je groen gras? Dan kleurt de muur groen. Komt er een meer in beeld? Dan kleurt een deel van de muur blauw. Schijnt de zon? Dan zie je ook nog voor een deel geel verschijnen. In de kern is dit een externe variant van Ambilight van Philips’ eigen televisies, maar dan met iets meer haken en ogen. De led-strip is verkrijgbaar in drie formaten, namelijk voor tv’s van 55, 65 en 75 inch.

©PXimport

Philips Hue Play Sync Box

Voordat we het eigenlijk over de Philips Hue Play Gradient Lightstrip kunnen hebben, moeten we eerst een ander product benoemen: de Philips Hue Play HDMI Sync Box. Met dit apparaat is het mogelijk je andere Philips Hue-lampen te laten reageren op de dominante kleuren in beeld. Eenmaal gekoppeld, kleurt heel je huiskamer mee. Dat geldt alleen voor de content die je bekijkt via één van die vier HDMI-poorten. Kijk je dus vooral naar media-apps op je smart-tv, dan werkt de 250 euro kostende Sync Box niet. Dan ben je dus al gauw aangewezen op een externe mediaspeler bijvoorbeeld. Mocht je die nog niet hebben, dan kan dat dus extra kosten opleveren.

Daarnaast is het zo dat het systeem niet werkt zonder draadloze koppeling met de Philips Hue Bridge en de Hue-app, beschikbaar op Android en iOS. Ook dien je de Philips Hue Sync-app te downloaden. De apps zijn gelukkig allemaal gratis, maar het is duidelijk dat je door veel hoepels moet springen om het allemaal op gang te krijgen. Bovendien: mocht je nog geen Sync Box of zelfs een Hue Bridge hebben (omdat je je andere lampen niet aan de tv wil koppelen of omdat je geen gebruikmaakt van Philips Hue-lampen), dan ben je dus honderden euro’s kwijt aan de twee benodigde kastjes. En dat allemaal om een led-strip achter je tv te hangen; nee, dit is niet bepaald plug-and-play, helaas.

©PXimport

©PXimport

Door hoepels springen

Bovenstaande geldt natuurlijk alleen voor de mensen die nog geen cent geïnvesteerd hebben in het Philips Hue-ecosysteem. Mocht je al een Sync Box en / of de Hue Bridge hebben bijvoorbeeld, dan is de minimale investering natuurlijk lager. Daarmee is het wel zo dat de Philips Hue Play Gradient Lightstrip een behoorlijk niche product is. Vanwege de aard van het beestje (het gebrek aan plug-and-play) is de led-strip voornamelijk interessant voor mensen die al die twee kastjes in huis hebben. Anders moet je als consument simpelweg door veel te veel hoepels springen om alles voor elkaar te krijgen. Los van de monetaire investering, moet je alles natuurlijk ook nog installeren.

Omdat wij nog niet in het bezit waren van een Philips Hue HDMI Sync Box, kwam er voor ons een extra stap bij. We moesten de box namelijk eerst koppelen aan de tv en vervolgens ook aan het wifi-netwerk, via de Hue Bridge (die er gelukkig al wel stond). Dat koppelen aan het netwerk gaat via een andere app dan de standaard Hue-app, namelijk de Hue Sync-applicatie. De installatie voor het kastje is gelukkig heel simpel: met enkele op te volgen stappen op het scherm en een druk op de knop van de Hue Bridge, is het allemaal gepiept. Hoef je alleen de led-strip aan te sluiten, dan is dat ook geen probleem. Je volgt de stappen binnen de app op en binnen een kwartier kun je aan je aan de slag.

Er zijn wel twee dingen waar je rekening mee moet houden: de elementen die je aan de achterkant van je tv plakt, waar de strip in rust, en het feit dat je met enorm veel draden te maken krijgt. Zo is er een (meegeleverde) HDMI-kabel van de Sync Box naar de tv, is er een stroomkabel voor dat kastje, is er een koppelstuk nodig voor de led-strip naar de Box en is er nog een stroomkabel voor de strip (die je gelukkig in dezelfde adapter als die van de Sync Box kunt stoppen. En dan heb je natuurlijk nog de maximaal vier HMDI-kabels die in de Box kunnen. Je moet dus redelijk goede kabelmanagement hebben, maar wanneer alles achter een tv-kast ligt, dan heb je daar geen last van.

Daarnaast doe je er ook goed aan je in te lezen over de Philips Hue HDMI Sync Box. Dit geldt natuurlijk alleen voor de mensen die voor het eerst dat product in huis halen. Zo laten sommige gebruikers weten dat sommige HDMI-poorten stoppen met werken, al hebben wij daar tijdens het testen geen last van gehad. Verder is er ondersteuning voor zaken als 4K-, HDR- en Dolby Vision-doorvoer, maar alleen wanneer je tv dit ondersteunt. Ook is het zo dat niet elke HDMI-poort gelijkwaardig is, aangezien slechts twee van de vier poorten de genoemde support aanbieden. Gelukkig is het nog steeds mogelijk je soundbar aan te sluiten, zoals je dat ook op je tv zou doen.

©PXimport

©PXimport

Philips Hue Play Gradient Lightstrip

Dan kunnen we het nu eindelijk hebben over het product in de kop van deze review: de Philips Hue Play Gradient Lightstrip. We vallen meteen met de deur in huis: de Gradient Lightstrip is niet net zo goed als ingebouwd Ambilight op een Philips-televisie. Ondergetekende maakt reeds vier jaar gebruik van Philips-tv’s in z’n eigen woon- en gamekamer en kan dat met overtuiging zeggen. Begrijp de opmerking echter niet verkeerd: dat betekent niet dat dit systeem waardeloos is of niet goed werkt. Want in de basis vult het de ervaring op tv wel degelijk aan. Het maakt dan niet uit of je een game speelt of naar een film kijkt: die gekleurde muur eromheen blijft gewoon tof.

Het is al jaren dé reden om een Philips-tv te nemen: Ambilight. De led-lichtjes achterop reageren net zo snel als het beeld zelf, waardoor de ervaring daadwerkelijk naar een hoger niveau getild wordt. Als je Ambilight nog nooit in werking gezien hebt, dan is dat moeilijk voor te stellen. In de basis is het Gradient Lightstrip-systeem gelijk aan Ambilight: ook hier reageert de externe strip op de beelden van het scherm. Dat doet het systeem met tientallen led-lampen, verdeeld over meerdere zones. Die zones zijn niet aanwezig binnen Ambilight, waardoor er dus wel degelijk verschil is. De vraag is nu: in hoeverre is dat verschil belangrijk en, niet geheel onbelangrijk, valt dat gebruikers echt op?

Het antwoord op de eerste vraag is er één die we voor je kunnen beantwoorden. Het verschil tussen de strip en de normale Ambilight is klein. Daar waar Ambilight direct reageert op de kleuren, doet de Philips Hue Play Gradient Lightstrip dat niet. Er zit echt een paar milliseconden vertraging in. De vertraging is zo kort, dat het waarschijnlijk de meeste mensen niet zal opvallend. Waarschijnlijk valt het ondergetekende wel op, omdat de tv’s hier al jaren een prettige ervaring verzorgen met al die kekke kleurtjes op de muur. Ben je echter niet gewend aan dergelijke toevoegingen, dan is de kans groot dat die vertraging niet opvalt. Een kniesoor die daarop let, wellicht.

©PXimport

©PXimport

Kleuren, helderheid en opties

Ondanks het feit dat de lichtstrip in verschillende zones is opgebouwd, merk je daar vrij weinig van tijdens het kijken of gamen. Los van die hele lichte vertraging, presenteert de led-strip namelijk toffe kleuren die veelal overeenkomen met de kleuren die Ambilight presenteert. Het systeem is in staat zestien miljoen verschillende kleren te presenteren, in vier verschillende helderheidsniveau’s. Ook kun je de sterkte van de led-lampen middels een slider in de Hue Sync-app aanpassen en kiezen uit drie modi: film, muziek of games. De standaardinstellingen worden per modus aangepast, maar je kunt de instellingen ook helemaal zelf aanpassen. Wat dat betreft zit het dus wel goed.

Mocht je meerdere lampen in huis hebben die met Philips Hue Play werken – en die ook zijn aangesloten op de HDMI Sync Box – dan moet je er rekening mee houden dat je één instelling voor alle lampen kiest. Je kunt dus niet de led-strip een andere instelling meegeven dan andere lampen of andersom. Daarnaast is het belangrijk dat je tv op een goede plek staat. Voor deze review hebben we een oude (te kleine) tv gepakt en die vlak tegen de muur gezet, voor het beste effect. Dat is waarschijnlijk ook de opstelling die je zelf gebruikt (ondergetekende in elk geval wel).

Tijdens het dagelijkse gebruik liepen we wel steeds tegen eenzelfde irritatie aan. Wanneer we de tv uitschakelen en er dus géén beeld actief is, blijft de Philips Hue Play Gradient Lightstrip aanstaan. Om dit probleem op te lossen, moet je zelf commando’s instellen met je eigen afstandsbediening; de Sync Box heeft een IR-sensor, dus als het goed is wordt je remote ondersteund. En anders kun je dergelijke zaken regelen via bijvoorbeeld Google Home of de Google Assistent, via stemcommando’s. Na het registreren van je Hue-account duikt de led-strip automatisch op in je smarthome.

©PXimport

©PXimport

Conclusie: kopen of laten liggen?

Laten we wel wezen: je hebt de Philips Hue Gradient Lightstrip niet nodig. Het is geen essentieel product. En als je geïnteresseerd bent in Ambilight, dan heb je ongetwijfeld al een Philips-tv thuis staan. Maar het kan natuurlijk zijn dat je een tv van een ander merk hebt, dit wel interessant vindt en eigenlijk nog geen zin hebt om een nieuwe tv aan te schaffen. In dat geval kunnen we zeggen: als je ook maar een beetje geïnteresseerd bent in de kleurrijke, toegevoegde waarde van de led-lampen achterop: go for it. Ondanks dat hele kleine beetje vertraging, de soms omslachtige manier van bedienen en de dure installatie, tilt de Gradient Lightstrip je kijkervaring naar een hoger niveau.

In de basis is dit namelijk niet heel erg anders dan wat Ambilight doet. De enige vraag is dan nog: hoeveel ben je bereid om uit te geven? Een snelle rekensom leert dat je een Sync Box (250 euro), Hue Bridge (50 euro) en natuurlijk de Lightstrip (minimaal 180 euro) nodig hebt voor de aanvulling op je tv. Dat is 480 euro aan apparatuur. Mocht je de Box en de Bridge al hebben, dan nog is het geen mals bedrag. Wij zijn in elk geval overtuigd van de waarde van Ambilight en nu ook de Gradient Lightstrip: het werk zoals geadverteerd en wanneer alles eenmaal draait, dan draait het goed. Het enige dat echt roet in het eten gooit, is de mogelijk hoge investering die je moet maken.

Uitstekend
Conclusie

**Aantal kleuren:** Zestien miljoen **Maximale hoeveelheid licht:** 1100 lumen**Kleurtemperatuur (witlicht):** 2200K tot en met 6500K **Ondersteuning voor:** Amazon Alexa, Apple HomeKit, Google Assistant, Homey, IFTTT, Nest, Philips Hue, Samsung SmartThings **Prijs:** Vanaf 179 euro**Website** [Philips Hue-website](https://www.philips-hue.com/nl-nl/p/hue-white-and-color-ambiance-play-gradient-lightstrip-55-inch/8718699784751)

Plus- en minpunten
  • Toegevoegde waarde
  • Mooie kleurweergave
  • Ondersteuning smarthomeplatformen
  • Werkt niet zonder Sync Box
  • Duur
  • Omslachtig
▼ Volgende artikel
😱 Het Blue Screen of Death van Windows gaat voorgoed verdwijnen
© Valeriia Lukashova
Huis

😱 Het Blue Screen of Death van Windows gaat voorgoed verdwijnen

Iedereen die met Windows werkt, kent het wel: ineens een blauw scherm, en dan… niets meer. Het beruchte Blue Screen of Death (BSOD) hoort al sinds de jaren 90 bij Windows als pindakaas bij brood. Maar daar komt nu verandering in: het blauwe scherm gaat verdwijnen.

Het Blue Screen of Death bestaat al sinds de jaren 90. In Windows NT verscheen het voor het eerst in zijn bekende vorm: witte foutcodes op een felblauw vlak. De melding verscheen bij serieuze systeemfouten, vaak veroorzaakt door een kapotte driver of instabiele hardware. In latere versies kwamen er ook een verdrietige emoticon :( bij en, sinds 2016, een QR-code die naar een informatiepagina leidde. Hoewel er weinig dingen zo frustrerend zijn als een BSOD, is-ie ook handig: de foutmelding en STOP-code* die erop staan, kunnen je namelijk helpen om te achterhalen wat er precies aan de hand is. Maar nu gaat het dus verdwijnen …
*Scrol naar beneden voor een overzicht met de meest voorkomende foutmeldingen/STOP-codes en hun betekenis.

©PXimport | Reshift Digital BV

Op zwart

Het is gelukkig iets minder dramatisch dan je denkt: Microsoft gaat het blauwe scherm vervangen door een zwarte variant. Het nieuwe ontwerp oogt rustiger, zonder QR-code of icoontjes, en toont direct de foutcode en de driver die mogelijk de oorzaak is. Handig voor wie het probleem wil opzoeken of oplossen.

De nieuwe interface is vanaf later deze zomer beschikbaar op alle computers die draaien op Windows 11 versie 24H2. Naast het zwarte scherm wordt ook het meldingsscherm dat je ziet bij onverwachte herstarts vernieuwd. Dat sluit beter aan op de rest van Windows 11, is overzichtelijker en verdwijnt vaak al binnen een paar seconden.

©Microsoft

Waarom deze verandering?

Volgens Microsoft draait het om duidelijkheid. Het scherm moet beter laten zien of het probleem in Windows zelf zit, of in een externe component. Dat scheelt tijd bij het zoeken naar de oorzaak. Zeker na de wereldwijde CrowdStrike-storing van vorig jaar – waarbij miljoenen computers vastliepen door een fout in beveiligingssoftware – wil Microsoft de foutafhandeling beter en sneller maken.

Quick Machine Recovery

Naast het nieuwe scherm introduceert Microsoft ook Quick Machine Recovery (QMR). Deze functie is bedoeld voor situaties waarin een pc helemaal niet meer opstart. Via de herstelomgeving van Windows kan het systeem dan automatisch reparaties uitvoeren, zonder dat je handmatig iets hoeft te doen of een expert hoeft in te schakelen.

QMR wordt later dit jaar beschikbaar op alle apparaten met Windows 11 versie 24H2. Op Home-edities staat het standaard aan. De functie wordt op dit moment al getest in het Beta Channel van het Windows Insider-programma, zodat Microsoft nog kan bijschaven waar nodig.

Wat merk jij ervan?

Voor de meeste mensen betekent dit vooral dat de foutmelding bij een crash er straks anders uitziet. Maar het belangrijkste verschil zit onder de motorkap: Windows toont duidelijker wat er misgaat en kan zichzelf sneller herstellen. In de volksmond zal er – denken wij – overigens weinig veranderen: Blue of Black, het zal een BSOD blijven.

Foutmeldingen en STOP-codes

PAGE_FAULT_IN_NONPAGED_AREA STOP-code: 0x00000050 Windows probeert een deel van het geheugen te gebruiken dat niet beschikbaar is. Dit kan komen door kapot RAM-geheugen of problemen met de harde schijf.

IRQL_NOT_LESS_OR_EQUAL STOP-code: 0x0000000A Een onderdeel van Windows probeerde iets te doen op een moment dat dat niet mocht. Meestal komt dit door foutieve drivers of hardwareproblemen.

SYSTEM_SERVICE_EXCEPTION STOP-code: 0x0000003B Een onderdeel van Windows veroorzaakt een fout tijdens een systeemtaak. Vaak door oude of conflicterende software of drivers.

DRIVER_IRQL_NOT_LESS_OR_EQUAL STOP-code: 0x000000D1 Een driver probeert iets te doen met geheugen op het verkeerde moment. Dit wordt vaak veroorzaakt door slechte of onjuiste drivers.

INACCESSIBLE_BOOT_DEVICE STOP-code: 0x0000007B Windows kan bij het opstarten de schijf met systeembestanden niet bereiken. Oorzaak kan liggen in beschadigde bestanden of instellingen in het BIOS.

BAD_POOL_HEADER STOP-code: 0x00000019 Windows krijgt een fout in het geheugenbeheer. Dit kan komen door een slechte driver, hardwareproblemen of software die in de war raakt.

SYSTEM_THREAD_EXCEPTION_NOT_HANDLED STOP-code: 0x0000007E Windows krijgt een fout in een systeemonderdeel. De boosdoener is meestal een verouderde of kapotte driver.

WHEA_UNCORRECTABLE_ERROR STOP-code: 0x00000124 Windows ontdekt een ernstige hardwarefout of probleem met stroom of temperatuur. Ook defecte systeembestanden kunnen dit veroorzaken.

UNMOUNTABLE_BOOT_VOLUME STOP-code: 0x000000ED Windows kan de opstartschijf niet goed lezen. Dit gebeurt meestal tijdens het opstarten van de computer.

▼ Volgende artikel
Googles AI leest straks mee in WhatsApp – zo houd je de controle!
© gguy - stock.adobe.com
Huis

Googles AI leest straks mee in WhatsApp – zo houd je de controle!

Vanaf 7 juli krijgt Google Gemini toegang tot apps als WhatsApp, Telefoon en Berichten – zelfs als je dat niet expliciet hebt aangezet. Wat betekent dat voor je privacy? En hoe voorkom je dat de AI méér weet dan jij wilt? Dit moet je weten voordat de verandering ingaat.

In dit artikel lees je:
  • Wat Gemini straks kan doen met apps als WhatsApp en Berichten
  • Waarom Google deze wijziging doorvoert
  • Hoe dit je privacy beïnvloedt (zelfs als je tracking hebt uitgeschakeld)
  • Hoe je zelf de toegang van Gemini kunt beperken
  • Wat deze stap zegt over de toekomst van AI op je telefoon

Googles AI-assistent Gemini wordt komende maand verweven met een aantal nogal essentiële apps op je Android-toestel. Denk aan Telefoon, Berichten en zelfs WhatsApp. Dat blijkt uit een e-mail die Google eind juni verstuurde naar gebruikers van Gemini, meldt de website Android Authority. De toon van die boodschap riep meteen vragen op: helpt Gemini je straks óók als je tracking hebt uitgeschakeld? En wat betekent dat voor je privacy?

Ook interessant: Bezorgd over je privacy? Zo zet je Meta AI uit in je WhatsApp-chats

Nieuwe Android-smartphone nodig?

Bekijk hier de allernieuwste modellen!

Vage communicatie zorgt voor onrust

In de e-mail staat dat Gemini binnenkort ondersteuning biedt bij basisfuncties zoals bellen en berichten versturen, óók als je de zogeheten Gemini Apps Activity uit hebt staan. Op papier klinkt dat als een handige extra, maar in de praktijk leidde het vooral tot verwarring. Want als Gemini kan helpen zonder dat die activiteit is ingeschakeld, betekent dat dan dat de AI toch nog steeds meeleest of gegevens opslaat?

De formulering was vaag, de impact onduidelijk, en aangezien onze privacy in combinatie met AI sowieso al een heet hangijzer is, ging het nieuws als een lopend vuurtje door de techcommunity. Al snel verschenen er bezorgde reacties op sociale media en in forums, waarin gebruikers zich afvroegen of ze straks ongemerkt data afstaan aan een AI-systeem dat ze zelf niet actief gebruiken.

©Andrea

Google stelt gerust, maar nuanceert niet alles

Gelukkig kwam Google snel met verduidelijking. De kernboodschap: al biedt Gemini straks hulp bij je apps, dat betekent níét dat je persoonlijke gegevens automatisch worden verzameld of opgeslagen. Als je Gemini Apps Activity uit hebt staan, worden je gesprekken niet opgeslagen, niet gebruikt om modellen te trainen en verdwijnen ze na korte tijd automatisch. De AI gebruikt die tijdelijke gegevens alleen om je direct te kunnen helpen, bijvoorbeeld als je zegt 'bel mama' of 'stuur een bericht naar Daan'.

Toch blijft er een nuance hangen. De toegang van Gemini tot deze apps wordt standaard ingeschakeld voor iedereen, tenzij je dat zelf dus actief uitschakelt. Dat betekent dat de AI wel degelijk macht krijgt over je telefoonfuncties, tenzij jij ingrijpt. En hoewel de data niet worden opgeslagen, is er technisch gezien wel sprake van toegang tot privé-interactie, al is het kortstondig en geanonimiseerd.

Ook interessant: Spraakberichten in WhatsApp lezen, zo werkt het

Gebruikers kunnen zelf de stekker eruit trekken

Voor wie zich niet prettig voelt bij deze mate van AI-integratie, is er goed nieuws: je kunt de toegang van Gemini tot je apps volledig intrekken. Dat doe je via de instellingen van de Gemini-app binnen Android of via de speciale webpagina gemini.google.com/apps. Daar bepaal je per app of je Gemini toestemming geeft om ermee te werken. Zet je die toegang uit, dan stopt de AI simpelweg met bellen, berichten sturen of andere app-interacties. Je behoudt dus altijd de controle – als je tenminste weet waar je moet kijken.

Wat belangrijk is om te onthouden: deze wijziging betekent niet dat Gemini een spion wordt op je telefoon. Het is eerder een uitbreiding van de Assistent-functie, zoals we die kennen van eerdere AI-integraties binnen Android. Maar doordat AI steeds meer verweven raakt met je dagelijkse digitale handelingen, is het goed om scherp te blijven op wat wel en niet wordt gedeeld.

©WEI ZHENG

Van slimme assistent naar app‑regisseur

De evolutie van Gemini laat zien waar het naartoe gaat met AI in Android: niet langer een slimme praatpaal in de marge, maar een behoorlijk dominante regisseur van je app-gebruik. Vergelijk het met Siri's vernieuwde integratie in iOS 18 of de opkomende app-functies in Android 16 – allemaal gericht op een AI die niet alleen antwoordt, maar ook handelt.

Die verschuiving is logisch, maar dwingt ontwikkelaars én gebruikers om na te denken over de ethiek van assistentie. Want hoe vriendelijk een AI ook oogt, als die steeds meer kan, moet je ook scherper kijken naar wat je precies weggeeft.

Wat betekent dat concreet voor jou?

Als gebruiker hoef je je voorlopig geen zorgen te maken dat Gemini heimelijk je gesprekken opslaat of meeluistert zonder toestemming. Maar het blijft belangrijk om je instellingen te checken, zeker nu de AI standaard meer bevoegdheden krijgt. De tools om die macht te beperken zijn er gelukkig, je moet ze alleen wel even opzoeken.

Wil je dus de voordelen van Gemini benutten zonder je privacy op het spel te zetten? Check dan vóór 7 juli je instellingen en bepaal zelf hoeveel zeggenschap je de AI geeft. Zo houd je het beste van twee werelden: slimme hulp, zonder ongewenste inmenging.

Check dit vóór 7 juli

Vanaf 7 juli activeert Google automatisch nieuwe functies in Gemini. Wil je niet dat de AI toegang krijgt tot apps als WhatsApp of Telefoon? Ga dan naar de instellingen van de Gemini-app of bezoek gemini.google.com/apps. Daar kun je per app zelf aangeven of Gemini ermee mag werken.