TCL heeft al een paar mooie prestaties geleverd, vooral in de middenklasse. Maar de fabrikant heeft ook zijn zinnen gezet op een plekje tussen topmodellen televisies. De C935 is een miniLED-tv die moet concurreren met allerbeste LCD-topmodellen, maar aan een zeer democratische prijs.

Alhoewel het ontwerp van de TCL C935 duidelijk afgeleid is van de TCL C835, heeft het toch een wat stijlvoller uitzicht. Dat is vooral te danken aan de volledig vlakke rug, die bovendien heel geleidelijk nog slanker wordt naar de randen toe. Daardoor heeft het toestel een bijzonder elegant profiel. Een geborsteld titanium rand, de fijne luidsprekerbalk onderaan het scherm en een centrale, donker titaniumkleurige voetplaat maken het ontwerp af.

De selectie aansluitingen is identiek aan die van de C835, en dat is prima. Er zijn vier HDMI-aansluitingen waarvan twee die de volledige HDMI 2.1-bandbreedte van 48Gbps leveren. Er is ondersteuning voor ALLM, VRR (HDMI VRR en AMD Freesync Premium) en 4K120, dus gamers vinden alles wat ze nodig hebben. Ook de input-lag van 15,5 ms (in 4K60) en 7,1 ms (in 2K120) wijst op een prima game-ervaring. Wie kiest voor een externe audio-oplossing hoeft daar geen HDMI 2.1-aansluiting voor op te offeren, ARC/eARC is geïmplementeerd op een van de HDMI 2.0-poorten. De resterende aansluitingen zijn één USB-aansluiting, een composiet video en stereo cinch audio ingang, optische digitale uitgang, een hoofdtelefoonuitgang, ethernet, wifi en bluetooth. Het toestel kreeg een enkelvoudige tv-tuner, opnemen of live tv pauzeren is niet mogelijk, ook niet met externe USB-opslag.

Indrukwekkend contrast

Om een plek naast andere topmodellen te veroveren, moet een tv om te beginnen een zeer goed contrast leveren. TCL gebruikt hiervoor een nieuw VA-paneel dat op zich al een contrast van 5.000:1 levert en dat is uitzonderlijk goed. Maar om dat nog te verbeteren gebruikt het een miniLED-achtergrondverlichting met 36x30 (1080) zones die het bovendien in 12 bit kan aansturen. Die combinatie van veel zones en een erg nauwkeurige aansturing zorgt voor uitzonderlijk mooie resultaten. Het algoritme kan diepzwarte achtergronden combineren met mooie fonkelende lichtaccenten zoals sterren, zonder zonegrenzen. Zelfs in HDR-beelden zijn de grenzen in zo’n extreem contrastrijk beeld nagenoeg onzichtbaar. Het toont ook bijzonder veel schaduwnuances, kortom op dit vlak heeft TCL een knappe prestatie geleverd. Ook de kijkhoek van dit VA-paneel is beter dan we gewend zijn, al blijft er wel impact op het contrast als je niet recht voor het beeld zit.

Indrukwekkende helderheid

Diepzwart combineren met een uitzonderlijk hoge helderheid is de heilige graal van tv-schermen. Hou je vast, de C935 laat een piekhelderheid zien van 2.500 nits op een 10% venster, in een goed gekalibreerde film beeldmode bovendien. Dat kan hij weliswaar slechts een tiental seconden, daarna valt hij terug naar 1.300 nits, dat is nog steeds veel licht. Op een volledig wit veld is het maximum 711 nits, dat is bijzonder veel. Het kleurbereik van 97% P3 is ook een topprestatie, met dank aan quantum dots. Je hoeft dus zeker niet te aarzelen om te kijken bij veel omgevingslicht, de C935 heeft licht en kleur op overschot voor die omstandigheden.

Voor HDR-beelden kun je naast HDR10 en HLG ook gebruik maken van Dolby Vision of HDR10+. Met die laatste formaten levert de tv fantastische beelden. Maar ook met HDR10 zijn beelden al erg indrukwekkend. Met de ruime lichtopbrengst, uitstekend contrast en rijke kleuren zien die er spetterend uit. De film beeldmode is ook nog eens erg nauwkeurig gekalibreerd, zodat lichtnuances en kleurintensiteit zeer goed bewaard blijven. Toch is er ook een minpuntje. TCL gebruikt dynamische tonemapping om HDR10-beelden nog verder te optimaliseren, maar door een softwarefout maakt dat de beelden momenteel te helder, met wat verlies van contrast en kleur. Iets gelijkaardigs zien we overigens bij de HGIG-beeldmode. TCL kent het probleem, en een software-oplossing is in de maak, en zou de komende maand beschikbaar moeten komen. Laat de functie "Dynamische Tonemapping” daarom voorlopig maar uit staan.

Goede beeldverwerking

Uiteraard mag je rekenen op prima bewegingsscherpte zodat de snelle actiebeelden of sportbeelden scherp in beeld komen. Het 120 Hz-paneel verbergt enkel wat minimaal detail. Al is er een Black Frame Insertion-techniek geïmplementeerd om dat detail terug zichtbaar te maken is het jammer dat die beperkt is tot 60 Hz, waardoor je lastige flikkeringen in het beeld ziet. De instelling stond wel standaard uit, en je laat dat ook best zo. Wil je vloeiende filmbeelden, activeer dan de functie motion interpolation. De processor levert daarvoor goed werk, al laat hij in heel snelle panbeelden wat trilling in het beeld achter.

Aangezien we al zeer mooie resultaten zagen op de TCL 835, is het geen verrassing dat ook dit topmodel uitstekend scoort. De upscaling is relatief zacht, maar kan je gemakkelijk wat meer pit geven door de scherpte-instelling licht te verhogen. De processor werkt goed ruis weg, maar kan bij zwaar gecomprimeerde bestanden niet alle blokvorming verwijderen. Meestal betekent dat ook dat kleurstroken in zachte gradiënten zichtbaar blijven, maar daar heeft TCL een aparte instelling voor die zeer efficiënt werkt. Zelfs in de moeilijkste testscènes gaf dat een uitstekend resultaat.

Ruime Onkyo audioconfiguratie

TCL werkt voor wat betreft de audio voor veel modellen samen met Onkyo. Deze 65C935 is uitgerust met een 2.1.2-configuratie van 60 Watt totaal. Vooraan zitten de luidsprekers in de balk onder het scherm naar voor gericht, achteraan vind je de woofer en twee omhooggerichte Dolby Atmos speakers. Met die configuratie zit je nog een flink eind onder toppers zoals de Panasonic LZW2004 en Philips OLED937, maar wel op de hoogte van de Samsung QN95B en LG G2. De TCL vult moeiteloos een grote woonkamer met geluid, er is echt veel volume beschikbaar. Zo veel zelfs dat de processor nogal hardhandig ingrijpt wanneer je erg veel volume vraagt, al moeten we toegeven dat de klank dan al erg luid stond. Filmfragmenten leveren een degelijke surroundklank, maar slechts een matig Dolby Atmos hoogte-effect. Toch zijn we een beetje teleurgesteld, want echte bioscoopklanken haal je niet uit deze configuratie. Daarnaast waren er wat problemen met het geluid, zie ook het kader Opvallende fouten, bovenaan dit artikel.

Ruim aanbod Google TV

Android TV met de Google TV-interface staat garant voor een enorm contentaanbod. Niet alleen krijg je het uitgebreidste app-aanbod, de Google TV interface overstelpt je ook met aanbevelingen. Die staan gerangschikt per genre, gebaseerd op je kijkgedrag. Een genre kan overigens titels bevatten uit verschillende diensten, dus dat is best handig, ook al doen nog niet alle diensten mee. Navigatie en apps starten verloopt erg vlot, zodat je een aangename gebruikservaring hebt. Ingebouwde Chromecast en Airplay 2 zijn dan weer handig om smartphone content te bekijken. Onze enige echte klacht is dat TCL je tijdens de installatie verplicht om met een TCL-account in te loggen. Dat je met een Google-account moet inloggen begrijpen we, dat is nodig voor de Google App-store. Maar die TCL-account levert eigenlijk geen meerwaarde, dat hadden we liever optioneel gezien in het kader van privacy en keuzevrijheid.

De afstandsbediening zit deze keer in een nieuw jasje. Hij werkt via bluetooth, heeft een ingebouwde microfoon voor spraakopdrachten en heeft heel wat minder toetsen. De ietwat ongewone layout en onbekende iconen van sommige toetsen vereist een korte gewenningsperiode, maar daarna vonden we de remote wel handig.

Rechts de nieuwe afstandsbediening die TCL gebruikt voor haar nieuwe modellen, links het voorgaande model.

Conclusie

TCL is ambitieus en wil een echt topmodel in de markt zetten. De 65C935 heeft daarvoor in ieder geval veel troeven, maar mist wat in de afwerking. Die softwarefouten voor dynamische tonemapping en vooral bij het geluid zouden eigenlijk voor de lancering opgelost moeten zijn. Afgezien daarvan geeft de tv een indrukwekkend beeld. De miniled-achtergrondverlichting levert fantastische helderheid en kleuren, en dankzij een groot aantal dimmingzones is het contrast werkelijk fantastisch. Je krijgt bijna OLED-prestaties, maar je kunt ook probleemloos van deze tv genieten wanneer de woonkamer goed verlicht is. Op beeldvlak krijg je daarmee zowel voor film, sport als games topresultaten. Met Google TV heb je ook een erg volledig smart tv-aanbod. TCL biedt dit allemaal voor een erg gunstige prijs.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.