Het gebruik van minileds in de achtergrondverlichting is een belangrijke verbetering voor lcd-tv's. De kleinere leds stellen fabrikanten in staat om meer zones in de achtergrondverlichting te creëren, waardoor het contrast verbetert. Wie vreest dat je dit soort technologie alleen in de topmodellen vindt, kunnen we geruststellen. Deze TCL 55C765 brengt minileds naar de middenklasse.

Mooi afgewerkt

Wie het scherm van de 55C765 vluchtig bekijkt, zou misschien vermoeden dat deze tv een hogere plaats in de line-up heeft. De slanke metalen rand rond het scherm is niet meer dan een lijntje, en het metalen label met opschrift 'Premium QD Miniled' versterkt het premiumgevoel. De vlakke rug is knap afgewerkt met een vierkantpatroon en is aan de zijdes wat afgeschuind zodat het profiel slanker oogt. Alleen de centrale voet met kunststof afwerking in plaats van metaal verraadt zijn meer bescheiden karakter, maar levert wel een stevige opstelling.

©TCL

Opvallende wijziging bij de aansluitingen

Het aanbod aan aansluitingen is al enkele jaren ongewijzigd. De hoofdtelefoonaansluiting is verdwenen, maar dat vinden we geen drama. Er is bluetooth voor wie een hoofdtelefoon wil gebruiken, en dat is in elk geval aanzienlijk gebruiksvriendelijker. Er zijn nog steeds vier HDMI-aansluitingen, waarvan twee met de volledige HDMI 2.1-bandbreedte van 48 Gbit/s (voor 4K120). Gamers vinden ondersteuning voor ALLM, HDMI VRR, AMD FreeSync en NVDIA G-Sync Compatible en 4K120. Op HDMI-poort 1 kun je zelfs 4K in 144Hz aanleveren, of zelfs Full-HD in 240Hz (natuurlijk alleen vanaf een PC). De input-lag bedraagt 7,7 ms (in 2K120) en 12,0 ms (in 4K60), en dat zijn uitstekende resultaten.

Helaas merken we dat diezelfde poort 1 nu ook de ARC/eARC-functie bevat. Dat is jammer, want TCL zette ARC/eARC voorheen altijd op HDMI 4, waardoor de twee HDMI 2.1-poorten beschikbaar bleven voor high-end gaming (in 4K120 of 4K144), ook als je een soundbar aansloot. Door die functie naar HDMI 1 te verhuizen, zijn gamers die een soundbar willen nu een van de HDMI 2.1-poorten kwijt (tenzij je een soundbar hebt die 4K120 kan doorvoeren). Daarmee geeft TCL een voordeel uit handen, terwijl het toch ook op gamers mikt.

Wandmontage is overigens geen probleem: alle aansluitingen wijzen naar de zijkant van het toestel. Wie geen settopbox wenst voor live-tv moet er rekening mee houden dat TCL slechts een enkelvoudige tuner biedt, en geen opnamemogelijkheid.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Zo veel dimmingzones op een middenklasser!

Dat local dimming – oftewel het afzonderlijk aansturen van de verschillende zones in de achtergrondverlichting – de contrastprestaties van lcd-tv's sterk kan verbeteren, dat weten we inmiddels. Maar hoevéél beter dat is, hangt af van hoeveel zones de tv heeft. In middenklassers is dat doorgaans vrij weinig, met relatief beperkte verbetering als gevolg. TCL zet een duidelijke koers uit: meer zones voor beter contrast, en dat kan ook in deze categorie. We telden 36 x 20 (720) zones op dit toestel, en dat is indrukwekkend, zeker als je weet dat dit model twee jaar geleden nog 120 zones had.

Het VA-paneel zelf levert een prima eigen contrast, en met de dimming geactiveerd meten we cijfers die (afhankelijk van de test) tussen 8400:1 en 40.000:1 zitten. Daarmee levert de tv mooi diep zwart. Maar ook lichtaccenten komen goed tot uiting, zonder overduidelijke halo's. De aansturing levert de hoogste helderheid bij grotere heldere oppervlakken, dus kleine sterren zijn bijvoorbeeld wel wat donkerder dan gewenst, maar ze blijven goed zichtbaar. Ook bij snelle beweging blijft de aansturing attent, ze reageert snel en correct, zodat er geen ongewenste zones oplichten.

De uniformiteit van het paneel is erg goed. In donkere scènes is die zo goed als foutloos, en er is bovendien veel schaduwnuance zichtbaar. In heldere scènes zagen we geen dirty screen-effect, alleen een ietwat heldere rand onderaan en wat donkere hoeken bovenaan, maar dat zijn zaken die tijdens het kijken eigenlijk nooit opvallen. HDR kan in extreme gevallen zoals nachtelijk vuurwerk wel iets meer halo's veroorzaken. Vooral als je te ver opzij zit, wordt dat duidelijk zichtbaar. Het scherm heeft een eerder matige kijkhoek.

©TCL

Flinke bak helderheid

Streamingcontent zien we steeds vaker in HDR, dus een flinke piekhelderheid en ruim kleurbereik zijn belangrijk voor een krachtige weergave van dit type content. Zeker als de tv in een redelijk verlichte omgeving staat. Ook hier houdt de TCL 55C765 erg goed stand. We meten een piekhelderheid van 1552 nits op het 10%-venster en het volledig witte beeld haalt 755 nits. Op een 25%-venster gaat de meter zelfs naar 1730 nits. Ronduit knappe cijfers die veel concurrenten achter zich laten.

Ook het kleurbereik is zeer goed. De quantum dots zorgen voor 93% P3, meer dan voldoende voor correcte HDR-weergave. De beste resultaten krijg je ongetwijfeld in Dolby Vision; dat type HDR-content haalt het beste uit het ruime potentieel van deze tv. Zeker met de toevoeging van Precision Detail, waardoor het beeld nog extra diepte en contrast krijgt. Ook in HDR10 zijn de prestaties goed, al zijn de beelden dan iets te helder.

Opvallend is dat je erg goede schaduwdetails ziet, zelfs in onze donkerste testscène. Bij erg helder gemasterde content (gelukkig niet erg wijdverspreid) verlies je wel duidelijk aan witdetail en kleurnuances bij zeer heldere tonen. De dynamische tonemapping kan dat oplossen, en al maakt die het beeld nog wat helderder (en gaat er zodoende wat contrast verloren), win je wel veel van de verloren wit- en kleurnuance terug. Je kunt het voor de veiligheid het best geactiveerd laten, maar dan wel in de laagste stand.

We doen alle metingen in de Film-modus. De SDR-versie toont een licht gelige tint in de grijsschaal. Kleurweergave blijft grotendeels maar niet volledig gevrijwaard. De HDR-versie heeft dan weer een iets te koele grijsschaal (neigend naar blauw), maar dat valt minder op. In beide gevallen zijn de fouten iets groter dan we hadden gehoopt, maar met een goede kalibratie kan het beeld dus worden verbeterd.

©TCL

Goede bewegingsscherpte

De Mediatek Pentonic 700 is de chipset die voor alle beeldverwerking zorgt. TCL maakt in deze categorie geen grote fouten, maar leidt ook nergens het peloton. Wie veel 1080i-beeldmateriaal bekijkt (zoals live-televisie) kan soms een klein rafelrandje (jagged edges) zien als een voorwerp tegen een complexe achtergrond beweegt. De upscaling is goed, maar levert vaak een vrij zacht beeld, en zeker bij oudere dvd-beelden hoef je geen wonderen te verwachten. Schuif in dat geval in de Film-beeldmodus de scherpte wat omhoog tot maximaal 10.

Wel erg mooie resultaten zijn er voor de ruisonderdrukking. Blokvorming ten gevolge van zware compressie werkt de software aardig weg, maar kleurstroken in zachte gradiënten worden efficiënt weggepoetst zonder veel detailverlies. Alleen in zeer ernstige gevallen blijven ze wat zichtbaar.

Voor sport en games weet de TCL zeer goede bewegingsscherpte te creëren. Beweegt een voorwerp snel door beeld, dan heeft dat een hele fijne vage rand, maar geen duidelijke dubbele rand of vaag sleepspoor. De lcd-panelen die TCL gebruikt kun je voor nog iets beter resultaat bovendien in een 240Hz-refreshrate laten werken. We moeten daar wel bij vermelden dat je bij 4K-beeld dan wel wat verticale resolutie opoffert. In die modus werkte de motion interpolation ook veel vlotter en was er zelden nog gestotter zichtbaar.

Wij gebruiken de 240Hz-modus verder eigenlijk niet, maar wie veel sport kijkt kan er wel degelijk voordeel uit halen. De aan te vinken instelling heet 'Dynamische versnelling'.

Google TV

Dat TCL voor Google TV kiest, blijft een mooi voordeel. Niet alleen heb je daarmee gegarandeerd het ruimste app-aanbod, maar dankzij Chromecast en de toevoeging van AirPlay 2 heb je ook een hoop gebruiksgemak. Nieuwe content aanbieden is nog zo'n sterk punt; de aanbevelingen die Google TV doet zijn gebaseerd op je kijkgedrag en gerangschikt per categorie (bijvoorbeeld actiefilms of thrillers), met aanbevelingen uit verschillende diensten. Een volledig overzicht van de mogelijkheden vind je in ons artikel over Google TV.

De gebruikservaring is bovendien erg vlot. Voor een andere beeld- of geluidsmodi hoef je niet door de instellingen te wroeten. TCL biedt een reeks snelinstellingen aan die met één toets beschikbaar worden gemaakt in een lint onderaan het scherm. Ook een specifieke ingang kun je op die manier selecteren, en je kunt in dat lint zelfs apps vastpinnen zodat je ze nog makkelijker kunt starten.

De afstandsbediening is daarentegen een gewoon en klassiek ogende versie, compleet met een volledig numeriek toetsenbord. De afgeronde plastic vorm ligt goed in de hand en de rubber toetsen voelen aangenaam aan. Onze enige klacht is dat ze een luide, goedkoop klinkende klik voortbrengen en eigenlijk een iets te zware aanslag hebben. Met de ingebouwde microfoon kun je zoekopdrachten inspreken voor Google TV. De onderste rij knoppen omvat zes sneltoetsen, waarvan drie voor TCL Home, TCL Channel en de webbrowser. Dat maakt ze niet erg nuttig. De andere drie zijn voor Netflix, YouTube en Prime Video.

©TCL

Luid, maar vrij scherp

In de rug van het toestel prijkt een woofermodule. Die ondersteunt de twee neerwaarts gerichte luidsprekers onderaan. Het 2.1-systeem is goed voor 50 watt in totaal en levert inderdaad flink wat volume. Er is ook ondersteuning voor Dolby Atmos en DTS:X.

Filmsoundtracks geven een vrij goede indruk, met een degelijke surroundbeleving, al ontbreken de hoogtekanalen aangezien er geen opwaarts gerichte luidsprekers zijn. Ook bij luisteren van muziek zijn we tevreden met het resultaat, al kan de C765 soms wat te scherp klinken, zeker als je graag harde gitaren hoort. De vervorming blijft vrij goed onder controle bij hogere volumes. De prestaties zijn typisch voor deze prijscategorie, en een goede soundbar is aan te raden als je een meer filmische of muzikale ervaring zoekt.

Conclusie

Voor een middenklasser zet de TCL 55C765 ongezien mooie prestaties neer. Het is echter jammer dat de fabrikant heeft besloten om ARC/eARC van een HDMI 2.0-poort te verhuizen naar HDMI 2.1-poort. Toegegeven, alleen hardcore gamers die een soundbar willen gebruiken moeten daar rekening mee houden. De kalibratie van de Film-modus mag iets beter, want vooral in HDR10 is het beeld wat te helder, en de dynamische tonemapping zouden we graag wat slimmer zien ingrijpen.

Bovenstaande opmerkingen doen echter niets af aan de positieve ervaring die we hadden. De tv levert een uitstekend contrast met veel schaduwnuance, terwijl het ruime kleurbereik en de hoge piekhelderheid voor knappe HDR-beelden zorgen, zeker als je Dolby Vision-content bekijkt. De bewegingsscherpte is uitstekend, gamers en sportliefhebbers zullen dat zeker weten te waarderen. Dat hij dan ook nog uitstekend uitgerust is met Google TV, AirPlay 2 en alle nodige gamingfeatures maakt van deze middenklasser een tv om op je lijst te zetten.

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we daarom binnen een bepaald thema naar zulke deals. Zin in een lekkere maaltijd, maar niet in een vette hap? Dan is een airfryer wellicht iets voor je. De redactie van ID.nl zocht er vijf uit, die bovendien van bijzondere functies zijn voorzien.

Aan een airfryer kun je niets meer verbeteren, horen we je denken. Toch is dat niet zo, want hoewel deze handige apparaten al in menig keuken te vinden zijn, wordt er nog veel doorontwikkeld. Daarom valt de keuze dit keer op airfryers met bijzondere functies die je niet direct op iedere airfryer tegen komt.

Tefal EY905D Easy Fry & Grill Dual 8.3L XXL

Deze Tefal-airfryer heeft twee gescheiden kookzones waarmee je verschillende gerechten tegelijkertijd kunt klaarmaken. Beide zones kunnen apart worden ingesteld qua temperatuur en tijd. Hierdoor kun je gerechten bereiden die niet dezelfde bereidingstijd nodig hebben, maar wel op hetzelfde moment klaar moeten zijn, bijvoorbeeld kip en friet. De inhoud van 8,3 liter is ruim genoeg voor huishoudens van 3 tot 5 personen.

De bediening van deze airfryer is digitaal, met knoppen en een overzichtelijk scherm. Het apparaat heeft verder een timer, instelbare temperatuur tot 200 graden en antiaanbaklaag. Er zijn geen geavanceerde voorgeprogrammeerde standen, maar de basisfuncties zijn voldoende voor alledaags gebruik. De manden zijn uitneembaar en kunnen met de hand of in de vaatwasser worden schoongemaakt. Met de Tefal-app vind je handige gerechten voor deze airfryer.

Inventum GF1200HLD

Dit model van Inventum combineert de functies van een airfryer en heteluchtoven. Het apparaat heeft een inhoud van 12 liter en beschikt over een roterende mand, waarmee je bijvoorbeeld friet automatisch kunt laten draaien voor een gelijkmatig resultaat. Daarnaast zijn ook een grillrek, bakplaat en draaispit meegeleverd, zodat je verschillende bereidingswijzen kunt toepassen. De temperatuur is instelbaar tot 200 graden en de timer tot 90 minuten.

LEES OOK: Airfryer met één of twee lades? Zo kies je slim

De bediening bestaat uit fysieke knoppen met een klein digitaal display. Gebruikers geven aan dat de prestaties stabiel zijn, en dat vooral de draaimand goed werkt bij snacks en aardappelproducten. Er is geen stoomfunctie of slimme aansturing. De buiten- en onderkant worden tijdens gebruik warm, dus plaatsing op een hittebestendig oppervlak is aanbevolen.

Ninja Foodi SP101EU

De Ninja Foodi SP101EU is opvallend in die zin dat het eruit ziet en werkt als een oven, maar toch airfryer-functionaliteit heeft. Het heeft dan ook acht functies: heteluchtfrituren, bakken, braden, grillen, drogen, roosteren, warmhouden en een aparte bagelstand. De oven heeft een vermogen van 2400 watt en verwarmt snel op, met een opwarmtijd van ongeveer 60 seconden. Door de combinatie van zes infrarood verwarmingselementen en luchtcirculatie wordt voedsel gelijkmatig bereid. De temperatuur en bereidingswijze worden digitaal ingesteld via een bedieningspaneel.

Bij de oven worden standaard een bakplaat, een heteluchtfrituurmand en een rooster geleverd. Het apparaat is geschikt voor verschillende soorten gerechten, van ovenschotels tot broodjes en gegrilde groenten. Dankzij het ontwerp en de functies kan de oven ook worden gebruikt als alternatief voor een traditionele heteluchtoven.

Ninja Foodi Dual Zone AF400EUWH

De Ninja Foodi AF400EU beschikt over twee aparte manden van elk 4,75 liter. Dit maakt het mogelijk om twee gerechten tegelijk te bereiden, met verschillende instellingen qua tijd en temperatuur. De zogenaamde 'Match Cook'- en 'Sync Finish'-functies zorgen ervoor dat je gerechten op hetzelfde moment klaar zijn, zelfs als deze andere bereidingstijden hebben. De bediening is volledig digitaal, met zes automatische kookprogramma’s zoals max crisp, air fry, roast en bake.

LEES OOK: Dit zijn de meestgemaakte fouten met airfryers (en zo voormijd je ze)

Je kunt de temperatuur instellen vanaf 40 tot 240 graden Celsius en het maximum vermogen is 2470 Watt. De binnenmanden zijn voorzien van een keramische antiaanbaklaag en kunnen in de vaatwasser. Het apparaat is relatief groot, dus dat is wel iets om rekening mee te houden als de ruimte in je keuken beperkt is. Gebruikers van de AF400EUWH waarderen de stille werking en de mogelijkheid om flexibel te koken zonder tussendoor schoon te maken of het apparaat opnieuw in te stellen.

Princess 1.182068.01.001

Met de Princess 1.182068.01.001 Double Basket Airfryer kun je twee gerechten tegelijk bereiden, dankzij de dubbele mand. Het apparaat staat los op het aanrecht en heeft een zwart ontwerp dat in de meeste keukens past . Je bedient het eenvoudig via het LED-display en de touchknoppen. Er zijn acht programma’s, een timer en je kunt de temperatuur zelf instellen tot 220 °C. De totale inhoud is 8 liter, genoeg voor ongeveer zes porties.

Tijdens het gebruik blijven de handvatten koel, en bij oververhitting schakelt het apparaat zichzelf automatisch uit. De losse onderdelen – inclusief de binnenbakken – mogen gewoon in de vaatwasser. Met een vermogen van 2400 watt warmt de airfryer snel op en bereid je je eten gelijkmatig. Of je nu frietjes bakt of kip grilt, deze airfryer maakt het eenvoudig zonder veel gedoe.

Het is lente, en dat is hét moment om allerlei klusjes in de tuin aan te pakken. Heb je een terras of pad dat in de loop van tijd wat is verzakt? Daarvoor hoef je geen stratenmaker in te huren, dat kun je prima zelf weer herstellen. Hoe je dat doet, lees je in deze uitgebreide handleiding.

Lees ook: Zo leg je zelf een terras aan

Het gebeurt regelmatig dat (sier)bestrating verzakt. Vaak ligt dat aan een instabiele ondergrond, slechte afwatering, zand dat is weggespoeld door regen of een te zware belasting. Door hier bij de aanleg of tijdens het herstel al rekening mee te houden, voorkom je veel problemen. Denk bijvoorbeeld aan voldoende ophoogzand, goede opsluitbanden en een slimme afwatering.

Probleemplekken identificeren

Je ziet het meestal snel als een pad of terras verzakt is. Zeker als regenwater blijft staan op plekken waar het niet weg kan. Vaak ligt dat aan een deel van de bestrating dat letterlijk is ingezakt. Ook als stenen zijn gaan schuiven of er kieren ontstaan, heb je waarschijnlijk te maken met verzakking. Dat gebeurt vaak wanneer opsluitbanden niet stevig genoeg geplaatst zijn en langzaam naar buiten zijn gedrukt of gekanteld.

©MG | ID.nl

👷 Dit heb je nodig voor je klus

• Goede werkhandschoenen

• Waterpas

• Metseldraad

• Balk of lat

• Rubberen hamer

• Bats of spade

• Ophoogzand

Tegels wippen

Zelfs de kleinste verzakking kan er al voor zorgen dat er water blijft liggen, omdat water nu eenmaal de weg van de minste weerstand kiest, dus het is belangrijk dat je goed in kaart brengt waar bij jou alle verzakkingen zitten. Leg een lange, rechte lat over het deel dat is weggezakt of gebruik een waterpas . Zo zie je hoe scheef het ligt. Een lange lat werkt het best als je die op zijn smalle kant neerlegt. Leg je hem plat, dan buigt hij makkelijk door en geeft hij een vertekend beeld.

Heb je duidelijk welk stuk verzakt is en dus opgehoogd moet worden, dan haal je daar de tegels of stenen weg. Bij randen zonder opsluitband lukt dat meestal met je handen of een klein schepje. Zit het probleem ergens in het midden van het terras, dan heb je er iets meer werk aan.

©MG | ID.nl

Doe dat wel voorzichtig: je wilt schade aan de tegels natuurlijk zoveel mogelijk voorkomen. Ga dus niet wrikken met een spade of schep. Beter gebruik je twee platte schroevendraaiers. Zet ze aan weerszijden van de steen en wip deze voorzichtig los. Geen oude schroevendraaiers bij de hand? Dan kun je ook lange, dikke spijkers of schroeven gebruiken. Draag daarbij wel handschoenen.

Is de eerste steen eruit, dan volgen de andere meestal vanzelf. Haal ze als het kan met de hand eruit, zo blijft het zandbed eronder zoveel mogelijk intact.

Hoogte bepalen

Ligt het verzakte deel open, dan kun je het zandbed ophogen. Gebruik een rechte lat of metseldraad om de juiste hoogte af te stemmen op de rest van het terras. De lat of het draad laat je dan van links naar rechts lopen vanaf de hoogte van de niet-verzakte bestrating. Vervolgens schep je er ophoogzand bij en controleer je – door een tegel of steen neer te leggen – of het zandbed op de goede hoogte is gebracht. Vergeet niet dat je ongeveer 3 tot 5 millimeter hoger legt dan de rest van de bestrating. De tegel of steen sla je er immers nog een stukje in.

©MG | ID.nl

Ligt alles op zijn plek? Leg dan een stevige balk of plank (die je op op z'n kant legt) op de nieuwe bestrating en tik er met een rubberen hamer op. Zo werk je kleine hoogteverschillen weg.

©MG | ID.nl

Tot slot veeg je overtollig straatzand in de voegen. Je kunt ook inveegzand gebruiken dat onkruidwerend is. Dat werkt vooral goed bij nieuw aangelegde terrassen die nog onkruidvrij zijn, dus voornamelijk bij nieuw aan te leggen terrassen.

Lees ook: Het belang van goede tuindrainage

Opsluitbanden (her)plaatsen

Zijn de randen van je terras verzakt of verschoven en heb je daar opsluitbanden liggen? Dan zijn die waarschijnlijk gaan kantelen of wijken ze naar buiten uit. Dat zie je vaak bij opritten die hoger liggen dan de omliggende grond. Zit er aan de buitenzijde te weinig grond, dan geven die opsluitbanden niet genoeg tegendruk.

In zo’n geval kun je proberen de banden opnieuw in te graven. Lukt dat niet, maar wil je ze wel verstevigen? Zet ze dan – nadat je ze natuurlijk in de hoogte ook waterpas hebt gezet – vast in beton. Dat kan gewoon met kant-en-klare betonmortel uit de bouwmarkt. Alleen wat water erbij en het hardt vanzelf uit.

©Bron: YouTube / Papaklust

Beschadigde bestrating door wortels

Wortels van bomen en struiken kunnen ervoor zorgen dat je bestrating niet verzakt, maar juist omhoog komt. Je ziet dan een bult in het terras en losse tegels. In dat geval moet je eerst de wortels aanpakken. Daarnaast moet je extra zand aanbrengen om de vrijgekomen ruimte op te vullen.

©MG | ID.nl

Wortels kunnen ervoor zorgen dat de bestrating omhoog komt.

Verwijder uitgelopen wortels zo veel mogelijk buiten de bestrating zelf: het heeft geen zin om wortels vlak vóór of in het bestratingsdeel af te zagen of af te steken. Binnen enkele maanden zullen ze namelijk weer voor hetzelfde probleem zorgen. Helemaal tegenhouden lukt niet, maar je kunt wel voorkomen dat ze omhoog komen. Gebruik daarvoor worteldoek. Dat stuurt de wortels onder je bestrating horizontaal verder.

Let op: worteldoek werkt vooral bij kleinere wortels. Grote wortels kunnen alsnog schade veroorzaken. Een bijkomend voordeel van worteldoek is dat het onkruidgroei tegengaat. Worteldoek leg je overigens aan bij een compleet nieuw terras of bestrating. Wil je worteldoek gebruiken bij het herstellen van een terras of pad, dan moet je eigenlijk helemaal opnieuw beginnen, omdat het worteldoek onder de gehele bestrating en onder het niveau van het straatzand komt te liggen.

Mollen

Mollen maken niet alleen je gazon kapot, ze kunnen ook zorgen voor verzakking van je bestrating. Door gangen onder je terras te graven, ontstaat er instabiliteit. Storten die gangen in, dan zakken de tegels weg. Bij dit soort verzakkingen heb je vaak veel zand nodig voor herstel.

Lees ook: Acht manieren om je tuin te beschermen tegen ongedierte

©MG | ID.nl

Mollen graven gangen en die kunnen ervoor zorgen dat je bestrating verzakt.

Mollen zijn lastig te weren, maar je kunt het ze wel moeilijker maken. Hoe diverser je beplanting, hoe minder aantrekkelijk je tuin is voor mollen: wortels vormen obstakels. Wil je specifiek je terras beschermen, dan kun je een mollennet plaatsen. Dat graaf je verticaal in langs de randen van je terras, tot zo'n 70 cm diep. Deze klus kun je prima uitvoeren na het ophogen, want je hoeft alleen de zijkanten aan te pakken.