Met de release van de Google TV Streamer brengt het Amerikaanse bedrijf voor het eerst een echt volwaardige mediaspeler uit. Doordrenkt van functies op basis van kunstmatige intelligentie… Tenminste, dat zou je verwachten. Hoe zit het nu precies?

Voor wie het nog niet duidelijk was: Google neemt afscheid van de Google Chromecast. Hoewel je die handige dongle voorlopig nog wel kunt gebruiken, stapt het bedrijf ondertussen zelf over op de Google TV Streamer. Dit is een volwaardige mediaspeler met een prijskaartje van 119 euro. Dat is twee keer duurder dan een goede Chromecast – en we verklappen alvast dat de ervaring niet per se 'twee keer beter' aanvoelt. Dat komt doordat het streamingapparaat enkele belangrijke functies mist die het echt kunnen onderscheiden van de concurrentie.

Qua hardware voldoet de Google TV Streamer aan basale eisen. Met 32 GB aan opslagruimte zit je niet snel om ruimte verlegen. Daarnaast noteren we een HDMI 2.1-poort, usb-c-aansluiting voor stroom en een ethernetpoort, zodat je niet afhankelijk bent van wifi. Daarnaast fungeert het apparaat als een Thread-borderrouter, wat handig is voor iedereen die overstapt op smarthomeprotocol Matter. Je kunt daarnaast een aantal smarthomeproducten bedienen via je tv, maar niet allemaal en ook niet op dezelfde manier als met je smartphone of tablet.

©Google

De verbeterde afstandsbediening

Voordat we verdergaan met de softwaremogelijkheden, kijken we eerst nog even naar de vernieuwde afstandsbediening. In vergelijking met de remote van de Chromecast met Google TV heeft Google dit keer een gewone volumeknop toegevoegd. Voorheen zaten deze knoppen aan de zijkant. Deze nieuwe plaatsing zorgt voor meer grip. Dat komt doordat de afstandsbediening nu groter is om ruimte te maken voor de grotere knoppen. Daarnaast is er een programmeerbare knop toegevoegd, waarmee je bijvoorbeeld direct een specifieke app kunt openen.

Ook heeft Google de microfoonknop verplaatst. Die zit nu een laag onder de terug- en thuisknop; twee knoppen die wat ons betreft voorrang genieten. Een goed besluit, dus. Tot slot is er een speaker toegevoegd. Op het moment dat je de afstandsbediening kwijt bent, kun je een knop op de achterkant van de TV Streamer indrukken om een audiosignaal te laten afgaan. Superhandig, helemaal als je de speler met meer mensen deelt of als je merkt dat de remote vaak tussen de bankkussens verdwijnt.

©Wesley Akkerman

Verouderde processor

Hoewel processors in mediaspelers een minder grote rol spelen dan in bijvoorbeeld smartphones, is het wel belangrijk daar aandacht aan te besteden voor de nodige context. Onder de motorkap van de Google TV Streamer zit namelijk een MediaTek MT8696-processor uit 2021 en dat straalt aanvankelijk weinig vertrouwen uit. We moeten eerlijk zeggen: in het gebruik merk je er weinig van. Zeker na een maand testen kunnen we niet stellen dat er veel vertragingen opduiken. Maar het gaat om de langere termijn, en dat is toch wat moeilijker inschatten.

Niet alleen de processor, maar ook de Android-versie speelt een grote rol in de snelheid. De TV Streamer draait op Android 14. Dat is twee niveaus hoger dan de Chromecast, en zelfs drie niveaus hoger dan het oude bakbeest van Nvidia, de Shield TV. Die mediaspeler had zijn beste tijd wel gehad op de redactie, dus we zijn blij met elke snelheidstoename. Maar omdat apps en systemen steeds meer rekenkracht vragen voor een soepele werking, is het de vraag hoe lang de Google-streamer nog mee kan. Dat is helaas koffiedik kijken.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Vertrouwde Google TV-software

Bovenop Android 14 zit de Google TV-softwareschil. Die is qua uiterlijk en indeling precies hetzelfde als op de Chromecast met Google TV. Dat betekent dat er veel ruimte is voor aanbevelingen: zowel willekeurig als gebaseerd op je kijkgedrag. Je kunt programma's, films en meer direct markeren als interessant, en dan zal de mediaspeler die allemaal onder een aparte tab verzamelen. Per video kun je zien waar je de content bekijkt – al kan het hier en daar gebeuren dat die informatie achterhaald is. Komt echter niet vaak voor, gelukkig.

Op de thuispagina tref je verder content aan die je nog aan het kijken was, mits je dat doet in één van de ondersteunde apps. Hierin verschilt de Google TV Streamer amper van concurrerende spelers, die eveneens op Google TV draaien. Het apparaat moet het zonder echt unieke functies doen, ook al zet Google elders flink in op kunstmatige intelligentie via Google Gemini. Wat we hier in Nederland kunnen doen is zelf een screensaver maken (en die zo gek vormgeven als we zelf willen), maar daar blijft het bij. Wat ons betreft dus erg karig.

©Wesley Akkerman

Niet echt uniek

Eigenlijk is de mediaspeler ontdaan van echt waardevolle kunstmatige intelligentie. Leuk die screensavers, maar de standaardopties zijn meestal prima. In de Verenigde Staten is het onder meer mogelijk beschrijvingen van Google Gemini te lezen over de content die je opzoekt. Daar kunnen natuurlijk fouten in staan, maar dat maakt de speler wel uniek. Bovendien heb je daar meer tabs tot je beschikking, en worden de persoonlijke aanbevelingen verzameld onder één tabblad. Die bij ons, je raadt het al, niet beschikbaar is. Dat levert hier een te druk thuisscherm op.

Daarnaast hebben we gemerkt dat Nederlandse apps niet meegenomen worden als het gaat om aanbevolen content. Hier in Nederland kan het raadzaam zijn gebruik te maken van de Apps Only-modus. Dan filter je alle 'slimme' lagen weg, en krijg je gewoon je geïnstalleerde apps voorgeschoteld. Maar ja, dan zit je ineens met een dure mediaspeler die dan fungeert als een soort doorgeefluik. Alle luxe en premium onderdelen – waar je wel voor betaald hebt – zijn dan ineens verdwenen. Gelukkig hebben we dan nog de smarthomebediening, toch?

©Wesley Akkerman

Je smarthome bedienen

Hoe bruikbaar die functionaliteit is, is afhankelijk van je huidige opstelling. Als je Google Home gewend bent, dan zul je de interface vast herkennen. Maar je merkt dan ook direct dat de bediening vrij beperkt is. Je kunt bijvoorbeeld lampen in- en uitschakelen, en daarnaast de helderheid aanpassen. Verder is het goed om te zien dat je de beelden van Nest-camera's en -deurbellen kunt checken. Maar camera's van andere merken worden momenteel niet ondersteund. Over dit onderdeel hebben we dan ook gemengde gevoelens.

Wat wel super is: de ondersteuning voor Thread en smarthomestandaard Matter. De mediaspeler zelf functioneert als een zogenaamde Thread-borderrouter. Daardoor kun je andere apparaten in huis, met ondersteuning voor dit protocol, met elkaar verbinden. Als je dat doet, dan kun je ze via je smartphone bedienen en ze koppelen aan externe diensten, zoals IFTTT. Je hebt daarvoor geen aparte smarthomehub nodig. We juichen dit soort ontwikkelingen toe, omdat ze mediaspelers veelzijdiger maken en smarthomes toegankelijker.

©Wesley Akkerman

De nodige beeld- en audioformaten

Maar goed, je gebruikt de Google TV Streamer voornamelijk voor het bekijken en beluisteren van content. De mediaspeler ondersteunt alle belangrijke beeldformaten zoals die gebruikt worden door streamingdiensten als Amazon Prime, Netflix en Disney+, zoals Dolby Vision, HDR10, HDR10+ en HLG. Ook allerhande codecs, ook voor het beheren van je eigen media, vinden hier hun thuis, zoals H.264, H.265, AV1 en VP9. Per thuismedia-app, zoals VLC, verschilt vooralsnog welke indelingen de streamer ondersteunt, maar het is aan appmakers om dat te verbeteren.

Als het gaat om audioformaten dan zien we dat Google zich ook hier redelijk aan geldende en algemene standaarden houdt, zoals Dolby Digital, Dolby Digital Plus, Dolby Atmos, DTS en DTS-HD HR. Aangezien de meeste apps ondersteuning aanbieden voor zowel Dolby Digital Plus en Dolby Atmos, denken we dat de doorsnee gebruiker hier aan zijn trekken komt. Audio in hogere resoluties afspelen, bijvoorbeeld via TrueHD of DTS-HD, is niet mogelijk. Dat is jammer, maar gezien de algemene doelgroep van de speler tillen we daar niet al te zwaar aan.

©Wesley Akkerman

Google TV Streamer kopen?

Onze conclusie over de Google TV Streamer is tweeledig. Enerzijds zijn we enthousiast over de hardware. Niet alleen mag het ontwerp er zijn, ook is er genoeg opslagruimte en zijn we ontzettend blij met die ethernetpoort. De afstandsbediening is er bovendien flink op vooruitgegaan. We maken ons wel een beetje zorgen om de toekomstbestendigheid van de processor. Die is nu al een jaar of drie oud, en de vraag is hoe lang deze precessor het volhoudt met apps die steeds meer middelen nodig hebben. Voor nu werkt alles in elk geval heel erg prima.

Aan de andere kant hebben we het idee dat Google meer uit de mediaspeler had kunnen halen. Ja, afspelen werkt goed en de meest belangrijke codecs en formaten zijn aanwezig. Maar de functies op basis van AI zijn nagenoeg afwezig (leuk, screensavers maken, maar dat blijf je niet doen) en de smarthomebediening is en blijft een basale bedoening. Een redder in nood kan de Thread-ondersteuning zijn, maar alleen voor de mensen die daar nou net naar op zoek waren. Kortom, allerlei gemengde gevoelens over een basale upgrade in een slanke jas.

Op een smartphone met Android wordt standaard alles aan je Google-account gekoppeld. Daardoor weet het bedrijf heel wat over jou en niet iedereen voelt zich daar goed bij. Gelukkig zijn er ook manieren om Android te gebruiken zonder dat je Google volledige inzicht in je digitale leven geeft, bijvoorbeeld met de alternatieve firmware LineageOS met microG.

Wanneer je een Android-smartphone of -tablet installeert, is aanmelden met een Google-account een van de eerste dingen die je doet. Vanaf dat moment zijn alle Google-apps zoals Gmail, Google Maps, Chrome, Google Calendar en Google Play op je apparaat aan je account gekoppeld. Handig … maar zo krijgt Google wel heel veel controle over je digitale leven.

In principe kun je op je Android-apparaat gewoon geen Google-account aanmaken en alternatieve apps installeren. Maar omdat het hele besturingssysteem rond Google-componenten is gebouwd, is dat knap lastig. Dan installeer je beter een alternatieve Android-firmware die geen koppeling met het Google-ecosysteem heeft ingebouwd. In dit artikel doen we dat met LineageOS en microG, en hebben we het ook over enkele andere mogelijkheden.

1 Android Open Source Project

Voordat we naar die alternatieven kijken, moeten we het even hebben over hoe die mogelijk zijn als Google-diensten zo nauw met Android verweven zijn. De basis van Android bestaat uit het Android Open Source Project (AOSP). Dit is een volwaardig mobiel besturingssysteem waarvan de broncode beschikbaar is onder een opensource-licentie. Fabrikanten van Android-apparaten voegen hier drivers aan toe om Android op hun hardware te laten werken, en vaak nog eigen aanpassingen. Andere belangrijke componenten die we in een Android-systeem verwachten, zoals Google Play Services, zijn niet opensource. Wanneer je een Android-telefoon koopt, staat daarop dus een besturingssysteem dat door de fabrikant is gecreëerd op basis van AOSP, Google Play Services en eigen aanpassingen.

LineageOS is een project dat de broncode van AOSP neemt en daar extra functionaliteit aan toevoegt, vaak met de focus op aanpasbaarheid, beveiliging en privacy. De nieuwste versie is LineageOS 21, gebaseerd op Android 14. Het biedt voor zo’n tweehonderd apparaten installeerbare images met de drivers van de fabrikanten ingebouwd. Staat je toestel niet in de lijst met apparaten, dan kun je LineageOS helaas niet installeren. De apps van Google zijn (net zoals Google Play Services) hierin niet opgenomen, omdat de licentie dat niet toestaat. Die kun je wel achteraf installeren, waarna je je met een Google-account kunt aanmelden en LineageOS zoals de standaard Android-versie op je telefoon is te gebruiken.

LineageOS ondersteunt zo’n tweehonderd apparaten.

2 MicroG

Nu zou je denken dat je zonder de apps van Google wel verder kunt, maar dat is helaas niet het geval. Google heeft gaandeweg meer en meer functionaliteit van AOSP naar Google Play Services en andere propriëtaire componenten verplaatst. Die vereisen een Google-account of tracken je op een andere manier. En heel wat Android-apps maken van deze propriëtaire componenten gebruik. Als je die apps op LineageOS zonder Google-apps installeert, dan zouden die in het beste geval maar deels werken en in het slechtste geval starten ze niet eens op.

Het project microG biedt hier een oplossing voor. Dit is een opensource-project dat allerlei propriëtaire Android-componenten van Google her-implementeert. Zo biedt GmsCore een alternatieve implementatie voor Google Play Services. Ook Google Cloud Messaging (voor pushnotificaties) en geolocalisatie zijn op deze manier mogelijk. De versies van microG kun je dan op bijvoorbeeld LineageOS gebruiken, waardoor allerlei Android-apps toch weer werken zonder dat je een Google-account of Google-apps nodig hebt.

Het microG-project her-implementeert een deel van Google Play Services.

3 LineageOS met microG

Helaas kun je microG niet zomaar op LineageOS installeren. MicroG werkt namelijk alleen op een Android-versie met ‘signature spoofing’. Die truc zorgt ervoor dat de componenten van microG zich als Google Play Services kunnen voordoen, waardoor apps er mee samenwerken zonder dat ze weten dat het niet om een officiële Google-dienst gaat. Maar de ontwikkelaars van LineageOS hebben om diverse redenen besloten om signature spoofing niet op te nemen.

Er zijn manieren om een al geïnstalleerd Android-systeem te patchen zodat het signature spoofing ondersteunt. MicroG biedt ook zijn eigen versie van LineageOS aan: LineageOS for microG. Die versie heeft een minimale vorm van signature spoofing ingebouwd die alleen geprivilegieerde systeem-apps toelaat om de spoofing-permissie te gebruiken en alleen na toestemming van de gebruiker. LineageOS for microG ondersteunt exact dezelfde apparaten als LineageOS en verspreidt twee keer per maand over-the-air-updates.

LineageOS for microG biedt een opensource Android-versie zonder Google-apps.

4 Installeren

De installatie van LineageOS for microG gebeurt exact hetzelfde als bij LineageOS: zoek je toestel op in de lijst met ondersteunde apparaten van de LineageOS Wiki en volg daar de installatiegids. Het enige verschil is dat je de installatiebestanden voor je apparaat niet van de website van LineageOS downloadt, maar van de downloadpagina voor LineageOS for microG. Voor de Fairphone 5 vind je die bijvoorbeeld in de map FP5.

Installeer eerst Android Debug Bridge en fastboot en volg op die pagina ook de instructies om de usb-foutopsporingsmodus op je Android-apparaat in te stellen. Daarna dien je op sommige apparaten de bootloader te ontgrendelen, zodat je alternatieve firmware kunt installeren. De instructies hangen van je apparaat af. Op sommige apparaten moet je ook nog extra partities flashen met fastboot. Let op dat je de downloadbestanden van LineageOS for microG flasht en niet degene waarnaar in de installatie-instructies van LineageOS wordt verwezen.

Daarna flash je het herstelbestand van LineageOS for microG en start je het apparaat in herstelmodus. Voer dan een factory reset uit. Nu kun je eindelijk het zip-bestand met het rootbestandssysteem van LineageOS for microG naar je telefoon flashen met de opdracht adb vanaf je computer. De stap om een Google Apps-add-on te installeren sla je over, want we willen Google juist vermijden. Herstart daarna je telefoon, waarna je in LineageOS for microG opstart.

Volg heel nauwgezet alle waarschuwingen en tips in de installatie-instructies van LineageOS.

5 Configureren

Na de eerste keer opstarten, word je verwelkomd door de configuratiewizard, waarin je onder andere je wifi-netwerk instelt. Maar in tegenstelling tot een normale Android-installatie krijg je nu niet de vraag om een Google-account in te voeren. Wanneer de initiële configuratie van LineageOS is voltooid, open je de app microG Settings. Klik dan op Self-Check. Uiteindelijk moet de hele lijst met controles aangevinkt zijn. Je moet hiervoor diverse permissies aan de app toekennen, zodat microG zijn werk kan doen.

Keer terug naar het hoofdvenster van microG Settings. Hier staan allerlei functies standaard uitgeschakeld en het is aan jou om te kiezen welke je inschakelt. Zo kun je hier een Google-account toevoegen, maar dat doen we in het kader van dit artikel juist niet. Exposure Notifications kun je niet hier inschakelen; daarvoor dien je een app te installeren die deze API gebruikt. Google SafetyNet kun je hier wel inschakelen. Sommige apps vereisen deze functie om te controleren of je Android-apparaat wel veilig is. Mocht je zo’n app gebruiken, schakel die functie dan hier in.

Geef microG alle permissies die het nodig heeft om zijn taken uit te voeren.

6 Pushnotificaties

Als je nu apps zou installeren, zou je merken dat je geen pushnotificaties krijgt. Veel apps, onder meer WhatsApp en Slack, maken hiervoor immers gebruik van Google Cloud Messaging. MicroG implementeert dit ook, maar heeft dit standaard uitgeschakeld. Om pushnotificaties naar je apparaat te kunnen sturen, moet Google je apparaat ook kunnen identificeren aan de hand van een uniek apparaat-ID. Ga daarvoor in microG Settings naar Google device registration en schakel Register device in. Standaard (in het profiel Native) genereert microG nu een ID waaruit Google je apparaattype en softwareversie kan afleiden, maar niet het serienummer. Het profiel Real geeft ook het eigenlijke serienummer aan Google door. Er zijn ook profielen om je voor een Google Nexus 5X of Motorola Moto G uit te geven, voor als je zo weinig mogelijk informatie wilt prijsgeven. Als je een Google-account hebt toegevoegd, wordt dit overigens ook bij je apparaatregistratie aan Google doorgegeven.

Nadat je apparaat bij Google is geregistreerd, tik je op Cloud Messaging en vink je Receive push notifications aan. Zodra je apps installeert die van Google Cloud Messaging gebruikmaken, komen ze hier in de lijst te staan. Als je merkt dat je notificaties met vertraging aankomen, tik dan op de drie puntjes bovenaan rechts, dan op Advanced en pas de instellingen voor pushnotificaties per netwerk aan. Zet ze bijvoorbeeld op Ping interval: 60 seconds. Maar dit is alleen nodig als de netwerkkwaliteit laag is, de standaardwaarde Automatic zou op de meeste netwerken voldoende moeten zijn.

Dankzij microG kunnen je apps ook pushnotificaties ontvangen.

7 Locatiemodules

Diverse apps vragen je locatie op, bijvoorbeeld om een relevante selectie van nabije winkels of laadpalen te tonen. Maar als ze daarvoor altijd je gps gebruiken, belast dat de batterij van je telefoon te veel. Bovendien hoeft die locatie niet altijd zo precies te zijn als van je gps. Google heeft daarvoor de component Network Location Provider, die communiceert met servers van Google om bijvoorbeeld op basis van de zichtbare wifi-netwerken te bepalen waar je apparaat zich bevindt.

In de instellingen van microG kun je ook hiervoor een alternatief instellen. Tik daarvoor op Location modules. Standaard bood microG één geolocalisatiemodule die op basis van gsm-netwerken en wifi-toegangspunten in de buurt je locatie bepaalt: Mozilla Location Service. Helaas is die dienst inmiddels stopgezet. Je kunt wel de app Local GSM Location installeren en de locatiedienst die ze aanbiedt daarna hier inschakelen.

MicroG kan ook je locatie bepalen zonder servers van Google.

8 OpenCelliD gebruiken

Tik daarna op de module en dan op Configure. Geef de app toestemming om altijd toegang tot je locatie te krijgen en daarna om bestanden op te slaan. Maak nu een gratis OpenCelliD-account door op www.opencellid.org op Sign Up te klikken. Klik op de verificatielink en dan in het dashboard op Access Tokens. Je ziet daar één toegangstoken. Klik op Show Token en kopieer die.

Open dan op je telefoon weer de configuratie van de locatiemodule, tik linksboven op het menu en dan op Advanced Settings. Vul bij OpenCellID Access Token je token in. Keer terug, open Settings en vink bij Sources de optie OpenCellID aan. Keer weer terug, tik op Database / Create Database. De module downloadt nu de locatiedatabase naar je telefoon. Op een later moment kun je altijd op Update Database tikken om de database bij te werken.

Haal locatiedata uit de database van OpenCelliD.

9 Apps installeren met F-Droid

LineageOS for microG komt standaard met F-Droid, een appwinkel voor opensource-apps. Zo kun je hiermee de app Local GSM Location installeren, maar ook apps als Aegis Authenticator voor tweefactorauthenticatie, Joplin voor todo-lijstjes, Organic Maps voor offline navigatie, Syncthing voor synchronisatie van je bestanden, apps voor Home Assistant en openHAB, en nog veel meer. Voor veel propriëtaire Android-apps bestaan er opensource-alternatieven die je in F-Droid vindt. Ook apps updaten gebeurt in F-Droid. In de instellingen kun je zelfs automatische updates instellen.

Opvallend is dat F-Droid per app de zogenoemde anti-functies toont, bijvoorbeeld of de app gebruikmaakt van een propriëtaire back-end of je activiteiten aan de makers rapporteert. Ook de door de app gevraagde machtigingen toont F-Droid bij elke app. Zo kun je op basis van de anti-functies en machtigingen beslissen of je de app wel met deze functies wilt gebruiken of voldoende vertrouwt.

F-Droid toont bij elke app de ‘anti-functies’, functies die je misschien minder leuk vindt.

10 Apps installeren met Aurora Store

Op F-Droid vind je alleen opensource-apps. Voor apps als WhatsApp, Slack, Snapchat, Instagram, TikTok, Spotify en meer heb je een andere bron nodig. Maar zonder een Google-account kan dat niet met Google Play Store. Gelukkig bestaat er een alternatief: Aurora Store. Dit is een onofficiële opensource-client voor de Google Play Store. Je kunt hiermee dus apps op de Google Play Store zoeken, downloaden en updaten. Dat kan met een Google-account, maar ook anoniem. Aurora Store koppelt je dan aan een van de vele anonieme gebruikersaccounts. Soms lukt het aanmelden niet. Probeer het dan opnieuw, dan word je aan een willekeurig ander account gekoppeld.

Net zoals in Google Play Store krijg je in Aurora Store apps te zien per categorie, inclusief lijstjes met de populairste apps of apps die voor jou zijn aangeraden. De mogelijkheden zijn minder uitgebreid dan met Google Play Store. Zo kun je geen betaalde apps downloaden of updaten. Bovendien werken heel wat in-app-functies van allerlei apps niet wanneer je Aurora Store anoniem gebruikt. Soms krijg je bepaalde apps ook niet te zien, omdat het anonieme account dat je op dat moment gebruikt van een bepaald land is waar de app niet is toegelaten. Tik in dat geval bovenaan rechts op het tandwiel, dan op Manage your account / Log uit en log weer in als Anoniem. Je krijgt dan een willekeurig ander anoniem account en kunt opnieuw proberen of je de gewenste app vindt.

Met Aurora Store download en update je anoniem apps uit de Google Play Store.

11 Alternatieven voor Google-apps

Nu je een Android-systeem zonder Google-account hebt, moet je uiteraard voor alle Google-apps nog alternatieven zoeken. Wil je onmiddellijk een heel ecosysteem, dan loont het de moeite om naar Proton te kijken. Je kunt gratis een account maken bij deze dienstenprovider die zich focust op privacy en geen toegang heeft tot je gegevens dankzij end-to-end encryptie. Voor wie meer opslag en mogelijkheden wil, biedt Proton ook betaalde abonnementen aan. De apps Proton Mail, Proton Calendar, Proton Drive, Proton VPN en Proton Pass zijn te vinden in F-Droid en Aurora Store.

Maar je hoeft jezelf niet aan één ecosysteem te verbinden. Je kunt perfect losse apps installeren (zoals de mail-app K-9 Mail) of met DAVx5 in combinatie met een CalDAV/CardDAV-server je agenda en contacten in de standaard-apps van LineageOS integreren. Als wachtwoordbeheerder kun je bijvoorbeeld de app van Bitwarden installeren, in combinatie met de server van Bitwarden of je eigen Vaultwarden-server. Voor tweefactorauthenticatie is Aegis Authenticator een goede keuze.

Als je gewend bent om je browsergeschiedenis en -tabs tussen verschillende apparaten te synchroniseren met Google Chrome, dan is er ook daarvoor een alternatief zonder Google-account. Mozilla biedt een vergelijkbare functie voor Firefox aan met Firefox Sync. Als je de Firefox-app op LineageOS installeert en een gratis Mozilla-account aanmaakt, kun je dus ook je tabs synchroniseren. Interessant om te weten is dat dit met end-to-end encryptie werkt. Mozilla krijgt dus niet te zien welke webpagina’s je bezoekt.

Proton biedt een heel ecosysteem aan van diensten met end-to-end encryptie.

Goede koptelefoons voor gaming kun je overal vinden, maar voor een fijn stel gaming-oordopjes moet je wat verder zoeken. Of moest, want met de SteelSeries Arctis Gamebuds is er een nieuwe ster aan het firmament. Met noise cancelling van de bovenste plank, een razendsnelle draadloze verbinding, een superhandige dongel én een lange batterijduur zijn de Arctis Gamebuds alles wat je nodig hebt voor je volgende gamesessie.

In samenwerking met SteelSeries

De Steelseries Arctis Gamebuds zijn oordopjes die speciaal gemaakt zijn voor gamers. Dat heeft vooral te maken met de snelle 2,4GHz-verbinding die wordt gelegd met je gaming device, maar er zijn meer handige functies en extra's die van de Gamebuds de ideale audio-metgezel maken tijdens het gamen. We duiken wat dieper in die verschillende opties en functies.

2,4GHz-verbinding

Draadloze oordopjes verbind je via bluetooth aan je andere apparaten. Althans, dat deed je vroeger. Het probleem met bluetooth is dat het niet altijd de meest stabiele verbinding biedt, en dat het bereik niet bijzonder groot is. Die problemen zijn met de Arctis Gamebuds voorgoed verleden tijd.

De Gamebuds verbind je namelijk via een 2,4GHz-verbinding met je gaming device. De 2,4GHz-band wordt gebruikt voor wifi en heeft een aantal voordelen ten opzichte van bluetooth. Ten eerste is het bereik veel groter, zodat je niet per se binnen een paar meter van je PlayStation, Xbox of pc hoeft te zitten. Ook gaat het signaal veel makkelijker door muren heen, dus even naar het toilet of de keuken lopen zonder de verbinding te verliezen is ook geen enkel probleem.

Daarnaast is een verbinding via de 2,4Hz-band tot wel zeven keer sneller dan een gewone bluetoothverbinding – onmisbaar tijdens het gamen.

©SteelSeries

Usb-c-nanodongel

Die verbinding leg je met de bijgeleverde usb-c-nanodongel. Dat is een kleine usb-c-stick die je in je gameconsole of computer steekt. De oortjes leggen meteen verbinding met de dongel, zonder dat je eerst een uitgebreide installatie hoeft te doorlopen.

De dongel ondersteunt alle bekende apparaten: of je nu gaat gamen op een PlayStation 5, Xbox, pc, Switch of tablet, binnen een paar tellen zijn je oortjes aangesloten. Gebruik je liever een 'gewone' usb-a-poort? Dat kan ook: er wordt een handige adapter meegeleverd.

Dat betekent overigens niet dat je altijd je dongel bij je moet hebben: de SteelSeries Arctis Gamebuds werken ook met een bluetoothverbinding. Als je even de deur uit moet, tik je simpelweg tegen de zijkant van je oordopjes en je maakt automatisch een bluetooth-verbinding met bijvoorbeeld je telefoon.

Accu en opladen

Bang dat je binnen de kortste keren met een lege batterij komt te zitten, hoef je ook niet te zijn. De accu in de Artcis Gamebuds gaan bij normaal gebruik tot wel tien uur achter elkaar mee voordat je ze weer moet opladen. Met de bijgeleverde case kun je ze bovendien nog drie keer opladen, zodat je ze in totaal veertig uur kunt gebruiken zonder dat je in de buurt van een stopcontact hoeft te zijn.

Het opladen zelf gaat bovendien razendsnel en gemakkelijk. Als je de usb-c-oplaadkabel gebruikt, heb je binnen een kwartier weer genoeg juice om drie uur verder te gamen. De oordopjes ondersteunen ook de meeste populaire draadloze laders, dus je hebt in principe helemaal geen kabel meer nodig.

©SteelSeries

Extra's

En dat is nog lang niet alles. De SteelSeries Arctis Gamebuds bieden een aantal extra opties die het gebruik nóg prettiger maken.

Zo is er actieve noise cancelling, die ervoor zorgt dat je geluiden van buitenaf bijna niet meer hoort. Je kunt er ook voor kiezen om die geluiden juist extra door te laten, zodat je precies weet wat zich in je omgeving afspeelt.

Je hoeft je ook niet druk te maken om de pasvorm. Voor de Gamebuds zijn maar liefst 62.000 oren geanalyseerd. Daar is de ideale pasvorm uitgekomen, die werkt voor praktisch elk oor. Bovendien worden er drie opzetstukjes meegeleverd: een voor kleine, een voor middelgrote, en een voor grotere gehoorgangen. Zo weet je zeker dat de oordopjes altijd goed passen. Een testperiode met de wereldberoemde gamer T1 heeft ervoor gezorgd dat de oortjes ook na lange tijd nog comfortabel blijven zitten.

Tel daarbij op de ingebouwde microfoon, zodat je zonder extra gear kunt audiobellen met je vrienden of tegenstanders, en IP55-waterbestendigheid, waardoor je zonder problemen door een regenbuitje kunt wandelen of jezelf in de gym in het zweet kunt werken, en je kunt gerust stellen dat de SteelSeries Arctis Gamebuds tot de meest complete oordopjes behoren die te vinden zijn.

Conclusie

Wie op zoek is naar high-end gaming oordopjes hoeft eindelijk niet ver meer te zoeken. De SteelSeries Arctis Gamebuds bieden zowel comfort als kwaliteit. De draadloze 2,4GHz-verbinding is tot wel zeven keer sneller dan bluetooth, en met de bijgeleverde dongel verbind je ze in no-time met je gameconsole, pc of tablet. De accu die tot wel 10 uur meegaat (of 40 uur met de oplaadcase), de perfecte pasvorm en de uitgebreide noise cancelling maken van de SteelSeries Arctis Gamebuds de ideale gaming-oordopjes, op welk apparaat je ook speelt!