ID.nl logo
Test: Allround compactcamera's met zoom
© whyframeshot - stock.adobe.com
Huis

Test: Allround compactcamera's met zoom

De ideale camera die onder alle omstandigheden bruikbaar is, bestaat volgens velen niet. Toch komt dit streven steeds dichter bij met de steeds betere compactcamera’s. Deze camera’s zijn compact en licht genoeg om altijd mee te nemen, maar kunnen een onderwerp toch lekker dichtbij halen.

De race om het aantal megapixels is min of meer tot stilstand gekomen. Hoewel sommige fabrikanten nog wel één of twee megapixels extra toevoegen, zijn er ook die bij nieuwere modellen juist teruggaan in het aantal pixels ten opzichte van hun voorgangers. Een interessante ontwikkeling, want wie heeft er nu echt meer dan 10 megapixels nodig? Minder pixels betekent bovendien minder ruis op hoge lichtgevoeligheden (ISO-waarden). Natuurlijk staat de innovatie niet stil, fabrikanten hebben zich nu op de doorontwikkeling van lenzen gestort.

Terwijl drie tot vijf keer zoom tot voor kort nog gangbaar was, is de grens bij compactcamera’s opgerekt van tien tot maar liefst vijftien keer optische zoom. Een aantal jaren terug was een dergelijke prestatie ongelofelijk en waren dergelijke superzoomobjectieven alleen in flinke joekels terug te vinden die eigenlijk het label ‘compact’ niet mochten dragen (overigens is het record voor dit soort bridgecamera’s momenteel 35x zoom). Het mooie is dat fabrikanten zich niet alleen richten op het grootste telebereik, maar ook aandacht hebben voor de groothoekstand. Maar liefst vijf camera’s in de test hebben een grote beeldhoek van 24 of 25 mm, waardoor de camera ook grote gebouwen of een grote groep mensen moeiteloos in één beeld kan vastleggen. En ook daar houdt de innovatie niet op.

Camera’s in deze klasse zijn uitgerust met een steeds groter wordend aantal instellingsmogelijkheden en op drie na ondersteunen ze zelfs handmatige sluitertijden. Dat maakt deze camera’s ook interessant voor meer gevorderde fotografen. Het meest innovatief is nog wel de integratie van een gps-chip in twee modellen, waardoor u achteraf exact kunt terugzien waar foto’s gemaakt zijn.

Belangrijke specificaties

In deze test hebben we ons gericht op allroundcamera’s met een groot zoomvermogen en veel instellingsmogelijkheden. Wanneer u op zoek bent naar een nieuwe camera, zijn er een aantal belangrijke specificaties waar u op moet letten. Optische zoom is er zeker één van, want dit bepaalt hoe ver u kunt inzoomen. Meer zoom is niet altijd kwalitatief beter, maar het maakt de camera wel stukken veelzijdiger. Op vakantie, in de dierentuin of – vrij extreem – op een safari is meer zoom uitermate comfortabel. U kunt dan afstand houden van het onderwerp – wat soms niet anders kan – en op de foto toch heel ‘dichtbij’ komen. Een nadeel is dat hoe verder u inzoomt, des te gevoeliger een camera wordt voor bewegingsonscherpte. Een hardwarematige vorm van beeldstabilisatie is daardoor een must bij een groot zoomvermogen. Alle camera’s in deze test bieden dit, via ofwel een bewegend optisch element in de lens ofwel een bewegende beeldchip (sensor shift).

Ook de videofuncties van camera’s worden steeds uitgebreider. Alle camera’s in deze test bieden de mogelijkheid om 720p-kwaliteit HD-video op te nemen, wat een beduidend betere beeldkwaliteit biedt dan VGA (en het komt natuurlijk goed tot z’n recht op een HDTV). Een aparte videoknop is een voordeel, omdat dit veel vlotter werkt dan het omzetten van een draaiwieltje. Overigens bieden vrijwel alle camera’s tegenwoordig een HDMI-aansluiting om foto’s en HD-video’s in volle glorie op een HDTV te tonen, maar een bijpassende HDMI-kabel wordt door niemand meegesleverd (terwijl dit voor de analoge en inmiddels minder relevante composietstekkers wel het geval is). Belangrijk om hierbij op te merken is dat hiervoor een mini-HDMI naar HDMI-kabel nodig is, die u waarschijnlijk niet standaard in huis zult hebben en dus los zal moeten worden aangeschaft.

Testverantwoording

In deze test hebben we vooral gelet op de prijs-prestatieverhouding: welke camera biedt de beste beeldkwaliteit, de beste specificaties en instellingsmogelijkheden in combinatie met de prijs? Oftewel hoe haalt u voor weinig geld een prima allroundcamera in huis? Omdat het verschil tussen advies- en straatprijzen meestal vrij groot is, zijn we hierbij uitgegaan van de gemiddelde straatprijs zoals we die bij veel (internet)winkels tegenkomen. Er zijn dus eveneens winkels die de camera’s voor lagere of hogere prijzen verkopen dan die in dit artikel genoemd worden.

Het zoomvermogen woog uiteraard mee gezien de insteek van de test, maar ook specificaties als een gps-chip, handmatige instellingen en algemene plus- en minpunten. Uiteraard hebben we ook gelet op de bediening, waarbij onder andere de eenvoud, de snelheid, het menu en de knoppen meegenomen zijn.

Bij het beoordelen van de beeldkwaliteit hebben we vooral gelet op de kwaliteit bij de hogere lichtgevoeligheden (ISO 800 en 1600). Immers, op lage waarden is er amper kwaliteitsverschil te zien, terwijl op bijvoorbeeld ISO 1600 de zwakke plekken van de sensor en beeldprocessor blootgelegd worden. Deze ISO-standen zijn van cruciaal belang voor wie wel eens foto’s maakt in de avond of nacht of veel binnenshuis fotografeert (zonder flits). Soms bieden camera’s nog hogere ISO-waarden (zoals ISO 3200, 6400 of zelfs 12800), maar die kunt u beter vergeten. In de meeste gevallen wordt de resolutie dan flink teruggeschroefd of is de ruisreductie zo sterk dat er een amper acceptabele beeldkwaliteit overblijft.

Canon PowerShot SX210 IS

De SX210 IS was bij verschijning de compactcamera met de meeste optische zoom: 14x. Tegenwoordig moet hij onder andere de geteste camera van Samsung voor zich laten. Omgerekend naar kleinbeeld (35 mm) biedt de camera een bereik van 28-392 mm. Hiermee heeft deze camera het grootste telebereik van deze test, maar de groothoek blijft steken bij een – op zich niet onaardige – 28 mm. De SX210 is uitgerust met een extreem breed 16:9 lcd-scherm dat HD-video in volle glorie weer kan geven. Ook foto’s in dit formaat zijn mogelijk.

©PXimport

De lens is voorzien van een goede optische beeldstabilisatie, waardoor langere sluitertijden uit de hand mogelijk zijn. Er is ook een speciale videoknop om direct beginnen met een filmopname. Handmatige sluitertijden – in de M-stand – zijn ook een optie. Bijzonder is dat de camera al overweg kan met SDXC-geheugenkaartjes. Het programmawieltje rechts bovenin draait wat stroef en is daardoor niet prettig met één vinger te bedienen. Het zoomen gaat relatief vlot. Wel kost het de camera in de uiterste telestand wat meer tijd om scherp te stellen, vooral bij weinig licht. De beeldkwaliteit van de SX210 is uitstekend. Tot en met ISO 800 is er nauwelijks sprake van storende ruis. Op ISO 1600 vervagen details en gaat de ruis meer storen, al blijft de kleurweergave goed. Desondanks ogen de foto’s schoner dan bij de concurrentie, een tip dus voor wie op zoek is naar de beste beeldkwaliteit. Op totaal allround-gebied vinden we de camera van Samsung (Best Getest) echter een betere keuze.

Canon PowerShot SX210 IS

Straatprijs € 250,-

Oordeel 8/10

Pluspunten
• Enorm zoombereik (14x)
• Flinke telestand (392 mm)
• Handmatige sluitertijden
• Ondersteuning voor SDXC

Minpunten
• Traag zoomen tijdens video
• Geen supergroothoek
• Prijs

Casio Exilim EX-H15

De Exilim EX-H15 moet het niet echt van de superzoom hebben, hoewel 10x heel netjes is. Hij onderscheidt zich door de nadruk op groothoekbereik in plaats van telebereik te leggen. Hij biedt een zeer wijde beeldhoek van 24 mm, waar 240 mm tele tegenover staat. De prijs is vrij netjes. De Casio heeft, net als de Canon SX210, een speciale videoknop en ondersteuning voor 720p-video. Helaas wordt zoomen tijdens het filmen niet ondersteund. Het kan wel, maar alleen digitaal (wat de beeldkwaliteit zeker niet ten goede komt). Het is dus belangrijk om vòòr het filmen de juiste zoomstand te kiezen.

©PXimport

Het lcd-scherm biedt een resolutie van 960 x 380 pixels, wat bijzonder hoog is en waardoor veel details te zien zijn. Het design is mooi, maar het is jammer dat de functies op de vier donkere knoppen aan de achterzijde niet prettig leesbaar zijn. Handmatig de sluitertijd instellen is niet mogelijk. De EX-H15 produceert binnenshuis bij daglicht met de automatische witbalans soms wat blauwige foto’s. Buiten had de camera daar geen last van. De keuze van Casio om 14 megapixels op de kleine sensor te proppen is geen gelukkige; het beeld oogt wat ‘ruizig’. ISO 800 is eigenlijk al niet meer goed bruikbaar. De ISO 1600 en 3200 zien er simpelweg niet uit vanwege zichtbaar verlies van detail.

Casio Exilim EX-H15

Straatprijs € 180,-

Oordeel 7/10

Pluspunten
• Mooie groothoek (24 mm)
• Videoknop
• Prijs

Minpunten
• Relatief veel ruis
• Lichte witbalans-afwijking in testomgeving
• Geen handmatige sluitertijden

Samsung WB650

De Samsung WB650 is vergeleken met de rest van de geteste camera’s een beetje een stevige jongen. Maar hij heeft een goed excuus, want de camera is rijk bedeeld met een 15x optische zoomlens, een ingebouwde gps-chip en alle vrijwel functies die iemand van een camera kan verlangen (waaronder macro vanaf 3 cm). Overigens past hij nog best in een gemiddelde broekzak.

©PXimport

Iets waar Samsung echt de blits mee maakt, is de groothoekstand van 24 mm. Alleen de Fujifilm doet ‘m dit na (de Casio H15 begint weliswaar ook bij 24 mm, maar heeft ‘slechts’ 10x zoom). Het bereik van de Samsung is alles wat een fotograaf zich kan wensen, van ¬ultragroothoek tot supertele. Aan de bovenkant zit een speciale knop voor de gps, waarmee deze eenvoudig aan en uit kan worden gezet (bij de eveneens geteste Panasonic met gps moet dit via het menu). Uitzetten op oninteressante momenten is handig, want het spaart de batterij. Het zoomen en scherpstellen gaat niet erg vlot, maar is wel voldoende. Bij matige lichtomstandigheden heeft de WB650 soms wat moeite en kost scherpstelling extra tijd.

De camera heeft een A-, S- en M-stand (respectievelijk diafragma, sluitertijd en volledig handmatige stand). U kunt er dus zeer gevorderde foto’s mee maken, bijvoorbeeld met lange sluitertijden. Een minpuntje is dat de drie standen onder één knop vallen en daardoor bij het aanzetten van de camera steeds opnieuw bevestigd moeten worden (hoewel hij wel de laatste stand onthoudt). Wanneer de gps aanstaat, wordt de geografische informatie automatisch aan foto’s toegevoegd (geotagging). De camera kan ook een kaart tonen met de gps-positie, maar daarvoor moet wel kaartmateriaal (vanaf de Samsung-site) worden gedownload op een SD-kaartje. De kaarten (van Navteq) zijn overigens behoorlijk up-to-date. Het kaartmateriaal neemt circa 25 tot 650 MB in beslag, afhankelijk van het aantal landen.

De beeldkwaliteit van de Samsung is prima onder normale omstandigheden, maar vanaf ISO 800 holt de beeldkwaliteit achteruit. ISO 800 is – met wat blokkerige ruispatronen - nog net te doen, maar op ISO 1600 is de beeldkwaliteit matig doordat ruis softwarematig wordt gereduceerd (en het beeld dus onscherp wordt). De ISO 3200-stand is totaal overbodig. De prijs maakt echter veel goed; wie had gedacht dat een camera met 15x optische zoom, handmatige standen én gps (met kaartmateriaal) voor circa 205 euro (gemiddelde straatprijs) te krijgen is? Met een beetje zoeken is hij zelfs voor minder dan 200 euro te koop. Al met al maakt het de Samsung WB650 de ideale allroundcamera.

Samsung WB650

Straatprijs € 205,-

Oordeel 8/10

Pluspunten
• Gps met kaartmateriaal
• Fantastisch zoombereik
• Mooie groothoek (24 mm)

Minpunten
• Vrij fors
• Matige beeldkwaliteit op hoge ISO’s

Nikon Coolpix S8000

Nikon heeft met de S8000 een vrij strakke camera afgeleverd, maar hij oogt verder niet heel bijzonder. Hij biedt een optisch bereik van 30-300 mm (10x zoom). In tegenstelling tot Casio heeft Nikon gekozen voor meer telebereik in plaats van groothoek. Voor de huidige generatie camera’s is 30 mm toch wel wat karig als groothoekstand. Vreemd genoeg biedt de S8000 wel een 16:9 en 4:3 fotoformaat, maar geen 3:2.

©PXimport

Hij is verrassend plat en ook vrij licht voor een superzoom. De camera heeft een stereomicrofoon, die goed tot z’n recht komt bij het maken van filmpjes. Helaas kunt u alleen digitaal zoomen tijdens het filmen. De macrostand kan overweg met een werkafstand van slechts 1 cm, wat zeer fraaie resultaten kan opleveren. Hij werkt zeer vlot en is na het aanzetten vrijwel direct operationeel. Ook het scherpstellen gaat – bij goed licht – vrij rap.

Ietwat vreemd is wel dat de uitklappende flitser niet zelf terugklapt als de camera wordt uitgezet. Vergeet dit niet zelf te doen, om schade te voorkomen. Handmatige sluitertijden worden niet ondersteund. Nikon scoort punten met de weergave van details en kleuren. Op ISO 800 is er wel sprake van schadelijke ruis, maar het kan er nog net mee door. Maar op ISO 1600 en 3200 is er sprake van flinke afname van details en kleur, waardoor deze standen feitelijk onbruikbaar zijn.

Nikon Coolpix S8000

Straatprijs € 200,-

Oordeel 7/10

Pluspunten
• Snel
• Fraaie macrostand
• Stereomicrofoon

Minpunten
• Krappe groothoekstand (30 mm)
• Flitser klapt niet terug
• Geen handmatige sluitertijden

Panasonic Lumix TZ10

Panasonic heeft zijn TZ10 voorzien van een 12x optische zoomlens, tussen de camera’s met 10x en 15x zoom uit deze test dus. De camera begint bij een groothoek van 25 mm en eindigt met een telestand van 300 mm. Panasonic heeft, net als Nikon, een stereomicrofoon aan de bovenzijde gemonteerd.

©PXimport

De TZ10 ondersteunt handmatige sluitertijden, waarbij het bijzonder is dat sluitertijden tot maar liefst zestig seconden mogelijk zijn (zeer uitzonderlijk voor een compactcamera). De opvallendste eigenschap is de ingebouwde gps-chip, die automatisch geografische informatie aan de foto’s toevoegt. De camera kan tijdens het filmen gewoon nog zoomen, al gaat dat wel vrij traag. De macrostand van 3 cm is eveneens indrukwekkend. De TZ10 levert prima beeldkwaliteit af, maar het valt wel op dat foto’s overmatig worden verscherpt. Dit is al te zien bij de lagere ISO-waarden, maar wordt pas echt nadelig vanaf ISO 800. In combinatie met kleurruis wordt het beeld dan snel vlekkerig.

Panasonic Lumix TZ10

Straatprijs € 270,-

Oordeel 7/10

Pluspunten
Gps
• Handmatige sluitertijden
• Mooie groothoek (25 mm)

Minpunten
• Prijs
• Traag tijdens zoomen (video)
• Ruis

Fujifilm FinePix F300EXR

De F300EXR is behoorlijk slank, zeker als je bedenkt dat er een 15x optische zoomlens in z’n jasje zit. Samen met Samsung biedt hij het grootste zoombereik: 15x. Ook biedt hij een zeer fraaie groothoekstand van 24 mm, wat de camera ultiem allround maakt; geschikt voor zowel stadsarchitectuur als safari. Fujifilm heeft het controlewieltje aan de achterzijde eigenzinnig 45 graden naar beneden gekanteld. Dit heeft een reden: op deze manier kunt u tijdens het fotograferen aflezen in welke stand u werkt, terwijl u tegelijkertijd op het lcd-scherm de compositie bepaalt. Bij de andere camera’s moet u heel wat meer moeite doen om dit te zien en soms zit uw wijsvinger dan ook nog in de weg. Ook de speciale videoknop is erg prettig.

©PXimport

Iets minder fijn is dat de flitser altijd omhoog komt als u de camera aanzet, of u deze nu gebruikt of niet. Gelukkig zakt hij wel weer vanzelf als de camera uitgaat (in tegenstelling tot bij Nikon). De beeldkwaliteit is goed tot circa ISO 800. Er is dan wel ruis zichtbaar, maar het beeld is nog goed bruikbaar. Op ISO 1600 gaan er te veel details en kleuren verloren. De Fujifilm FinePix heeft ook nog drie ‘low light’-standen (ISO 3200, 6400 en zelfs 12.800) waarbij de ruis min of meer wordt gecompenseerd door een lagere resolutie. Onnodige standen wat ons betreft.

Fujifilm FinePix F300EXR

Straatprijs € 290,-

Oordeel 8/10

Pluspunten
• Fantastisch zoombereik
• Mooie groothoek (24 mm)
• Slimme positionering draaiwiel

Minpunten
• ISO 3200/6400/12800 niet echt bruikbaar
• Beperkte lange sluitertijd (8 sec)
• Flitser klapt altijd uit

Sony Cyber-shot H55

In deze test zijn drie camera’s meegenomen die al ondersteuning bieden voor SDXC. De Cyber-shot H55 van Sony is daar één van. Hij bezit een 10x optische zoomlens met een bereik vanaf een fraaie 25 mm. Het telebereik gaat tot 250 mm. Netjes, maar wel minder dan de meeste concurrenten. Het ISO-bereik gaat tot maximaal ISO 800, wat ietwat karig is. Hij kan wel hoger, maar dan alleen via een ‘low light’-scenestand (waarbij de ISO tot en met 3200 automatisch wordt bepaald).

©PXimport

Het ontwerp van de Sony is vrij strak met een zwart middendeel en zilveren omlijsting. Over de knoppen is echter iets minder goed nagedacht. Wanneer de wijsvinger op de ontspanknop geplaatst wordt, zit het programmawieltje onder de vinger verstopt waardoor de stand niet meer af te lezen is. Achter op de camera is er een speciale inkeping voor de duim. De camera is op die manier stevig vast te houden, maar wij vermoeden dat een groot deel van de fotografen de duim liever aan de onderkant plaatst. De ruimte voor de overige knoppen is beperkt, waardoor deze dicht bij elkaar zitten en er geen ruimte meer over is gebleven voor een videoknop. Pluspunten van deze Sony zijn een korte opstarttijd en vlotte scherpstelling. Helaas gaat de Sony handmatig slechts tot ISO 800 en kunnen we hem dus niet vergelijken op de kritische 1600-waarde. Als we hem op ISO 800 met de rest vergelijken, begin de foto’s al wat meer ruis te vertonen. Ook is er wat kleurverlies, maar de scherpte is redelijk goed. Al met al is het resultaat op deze stand nog redelijk bruikbaar, al is het geen hoogvlieger.

Sony Cyber-shot H55

Straatprijs € 200,-

Oordeel 7/10

Pluspunten
• Mooie groothoek (25 mm)
• Lange sluitertijden mogelijk (30 sec)
• Ondersteuning voor SDXC

Minpunten
• Traag zoomen tijdens video
• Geen videoknop
• Prijs

Canon Ixus 1000 HS

De Canon Ixus 1000 HS is een stukje slanker dan zijn PowerShot-broer, maar gaat niet verder dan 10x optische zoom. Overigens is dat nog steeds een heel fraai bereik, ware het niet dat Canon de prioriteit bij tele heeft gelegd in plaats van bij groothoek. Die laatste is met slechts 36 mm karig bedeeld ten opzichte van de 24-28 mm die de andere camera’s bieden. Maar: er staat wel 360 mm aan telebereik tegenover. De 1000 HS is de enige camera in deze test is die filmen in Full HD ondersteunt (1080p), waardoor hij op dat vlak een streepje voor heeft. Ook de macrostand van slechts 1 cm is zeer indrukwekkend.

©PXimport

De Ixus is met afstand de platste camera uit de test. Gezien het feit dat er toch een behoorlijke zoomlens in verwerkt zit, is de dikte van 2,2 cm zeer indrukwekkend. Verder is hij vrij minimalistisch vormgegeven, met slechts vier grote knoppen aan de achterzijde, waaronder een videoknop. Hij heeft wel een draaiwieltje om menu-items mee te selecteren, maar geen programmawiel (zoals de SX210). Daar komt dan ook zijn beperking aan het licht: de camera heeft geen handmatige standen voor sluitertijd en diafragma, en evenmin een volledig handmatige M-stand. De term ‘HS’ staat voor ‘high speed’, wat niet zozeer slaat op de snelheid (3,7 beelden per seconde), maar vooral op de hoge lichtgevoeligheid tot ISO 3200. Hierdoor zijn ook bij slecht licht hoge sluitertijden mogelijk. Die hoge lichtgevoeligheid is in dit geval niet overdreven. ISO 800 ziet er voor een compactcamera nog zeer schoon uit. Ook bij ISO 1600 blijven er voldoende details bewaard, hoewel de scherpte wel iets afneemt. Op ISO 3200 wordt de grens bereikt: de ruis wordt dan storend, al levert deze Ixus ten opzichte van de concurrentie nog best een aardig plaatje af.

Canon Ixus 1000 HS

Straatprijs € 325,-

Oordeel 8/10

Pluspunten
• Ondersteuning voor SDXC
• 1080p HD-video
• Goede beeldkwaliteit bij hoge ISO-waarden

Minpunten
• Beperkte groothoek(36 mm)
• Geen handmatige standen (A/S/M)
• Relatief hoge prijs

Conclusie

Een harde conclusie is nog niet zo eenvoudig. De ene camera heeft een fraaie groothoekstand, de ander scoort weer goed op telebereik. De ene is slank, de ander stevig. Sommige modellen beschikken daarnaast over bijzondere functionaliteiten, zoals een handmatige sluitertijd/diafragma of een gps-chip. Deze opties kunnen voor sommige consumenten extra zwaar wegen en zijn voor anderen compleet oninteressant.

Het feit is wel dat de Samsung WB650 als allroundcamera de beste papieren heeft. Hij is betaalbaar, biedt groothoek vanaf 24 mm en (dankzij 15x zoom) telebereik tot 360 mm, u kunt handmatig instellen (A/S/M) en als kers op de taart is er de geïntegreerde gps, die eenvoudig in en uit te schakelen is. Oftewel, het is een camera die van alle markten thuis is en zeer breed inzetbaar is voor alle mogelijke fotodoelen. Als voor u beeldkwaliteit op hogere lichtgevoeligheden zwaar telt, is de Canon SX210 een goed alternatief. Deze camera moet het weliswaar doen zonder gps-chip en heeft slechts een groothoek van 28 mm, maar hij scoort weer goed aan de telezijde met bijna 400 mm (14x optische zoom). Ook interessant is de slanke Casio die een zeer voordelig prijskaartje heeft en met 10x zoom en een 24mm-groothoekstand toch goed mee kan komen.

©PXimport

▼ Volgende artikel
Dit is waarom No Frost eigenlijk onmisbaar is bij inbouw-vriezers
© Kirill Sirotiouk
Huis

Dit is waarom No Frost eigenlijk onmisbaar is bij inbouw-vriezers

Als je je vriezer wilt ontdooien, trek je eerst de stekker eruit. Laat je 'm aanstaan, dan blijft het apparaat koelen en smelt het ijs nauwelijks. Bij een vrijstaand model is dat zo gebeurd, maar bij een inbouw-vriezer ligt dat anders. De plint moet los, het apparaat moet naar voren, en pas dan kun je bij het stopcontact. Gedoe dus. Wil je een inbouw-vriezer, dan kun je dus het beste kiezen voor een model met No Frost. Maar wat is dat eigenlijk, en hoe werkt het?

In dit artikel lees je:
  • Wat No Frost precies doet
  • Waarom No Frost een must is, zeker bij inbouw-vriezers
  • Of er nadelen zitten aan No Frost
  • Wat het verschil is met Low Frost

Wat doet No Frost precies?

In een vriezer zonder No Frost ontstaat na verloop van tijd een ijslaag op de binnenwanden. Dat komt door vochtige lucht die binnenkomt elke keer dat je de deur opent. Daardoor gaan de lades minder soepel open en dicht, vriezen verpakkingen vast en stijgt het energieverbruik zonder dat je het meteen doorhebt.

No Frost voorkomt dat. In plaats van het vocht te laten condenseren en bevriezen, circuleert er droge, koude lucht door de vriezer dankzij een ingebouwde ventilator. Die onttrekt actief vocht aan de lucht in het vriesdeel, waardoor ijsvorming helemaal uitblijft. Alles in de vriezer blijft los van elkaar, zonder dat er zich een laag ijs vormt op lades of verpakkingen.

©Tolstoy | Prozorov Andrey

Waarom No Frost juist bij inbouw zo handig is

Dat je nooit meer hoeft te ontdooien is prettig, maar No Frost heeft nog een paar duidelijke voordelen. Een vriezer zonder ijslaag werkt efficiënter: zodra er ijs aan de binnenwanden ontstaat, moet de compressor meer moeite doen om alles op temperatuur te houden. Dat zie je terug op je energierekening.

Bij inbouw-vriezers speelt dat nog sterker. Omdat die vriezers in een kast zijn weggewerkt, is de luchtcirculatie rond het apparaat beperkter. Warmte die normaal via de zijkanten en achterkant wordt afgevoerd, blijft langer hangen. Daardoor neemt de kans op condensvorming en dus ijsopbouw toe bij modellen zonder No Frost. Als de vriezer daardoor harder moet werken, loopt het verbruik op en verslechtert de energieprestatie – zelfs als het label op papier zuinig lijkt. Met No Frost voorkom je dat, en blijft de vriezer goed werken, ook als hij is ingebouwd.

Beter voor je eten

Ook blijft door No Frost de kwaliteit van ingevroren eten beter behouden. IJskristallen op verpakkingen en producten ontstaan bij temperatuurwisselingen en vochtophoping. Met een No Frost-systeem blijft de lucht in het vriesvak stabiel en droog. Daardoor droogt je eten minder snel uit en blijft de kwaliteit beter behouden. 

Zijn er ook nadelen?

No Frost heeft geen echte nadelen, al zijn er wel een paar dingen om rekening mee te houden. Een No Frost-vriezer gebruikt in theorie iets meer stroom door het ventilatiesysteem. In de praktijk weegt dat ruimschoots op tegen het lagere verbruik dankzij het ontbreken van ijsvorming. Ook maakt de luchtcirculatie soms een zacht zoemend geluid. Bij inbouw hoor je daar meestal weinig van, omdat het apparaat in een kast is weggewerkt. Ook ligt de prijs vaak iets hoger dan bij standaard vriezers.

Hoe zit het met Low Frost bij inbouw-vriezers?

Niet alle vriezers zonder ijsvorming zijn automatisch No Frost. Er bestaan ook modellen met Low Frost. Die werken met verdampers in de wand, waardoor er veel minder snel ijs ontstaat. Helemaal ijsvrij blijft het vriesgedeelte niet, maar ontdooien hoeft nog maar één of twee keer per jaar. Bij een vrijstaand model kan dat prima, maar bij inbouw eigenlijk niet. Want één keer per jaar ontdooien is bij een ingebouwd apparaat nog steeds onhandig. Daarom is No Frost bij inbouw eigenlijk de enige keuze waarmee je het jezelf écht makkelijk maakt.

©qwartm - stock.adobe.com

No Frost is bij inbouw geen luxe, maar logica

Het allergrootste voordeel van No Frost bij een inbouw-vriezer is natuurlijk dat de rompslomp van ontdooien je bespaard blijft. Daarnaast zorgt No Frost ervoor dat de vriezer constant blijft presteren, ook in een krappe, slecht geventileerde nis. Het voorkomt ijsvorming, houdt het energieverbruik stabiel en zorgt dat je ingevroren etenswaren zo lang mogelijk hun kwaliteit behouden. Zeker bij een inbouwmodel is No Frost dus geen luxe, maar gewoon een slimme keuze.

Nog even dit

Vriezers hebben ruimte nodig om hun warmte kwijt te kunnen. Bij No Frost-modellen is dat extra belangrijk, omdat die werken met actieve luchtstroom. Bij een vrijstaande vriezer is voldoende ruimte meestal geen probleem, maar bij inbouw-modellen is het belangrijk dat ze niet te krap worden ingebouwd. Kijk dus niet alleen naar de afmetingen van het apparaat zelf, maar controleer ook altijd hoeveel extra ruimte de fabrikant adviseert voor ventilatie. Soms is er aan de achterkant, bovenkant of onder de vriezer nog luchtcirculatie nodig. Houd daar in je keukenontwerp rekening mee, zodat de vriezer goed blijft functioneren en het energieverbruik niet oploopt. Je kunt ook altijd advies vragen bij je keukenspecialist.

▼ Volgende artikel
Scareware blokkeren: zo activeer je het in Edge
Huis

Scareware blokkeren: zo activeer je het in Edge

Microsoft maakt zijn browser veiliger door Edge-gebruikers te beschermen tegen de bekende scareware-aanvallen. De nieuwe functie scareware-blokkering beschermt je tegen voorheen onbekende scamtools.

In dit artikel laten we zien hoe Edge jou beschermt tegen scareware:

  • Werk Edge bij of installeer de preview-versie
  • Schakel de scareware-blokker en Microsoft Defender SmartScreen in
  • Edge toont een waarschuwing bij risico’s

Lees ook: Scamtrucs? Zo trap je er nooit meer in!

Stap 1: Update of preview

Scareware is de verzamelnaam voor online tools die ons de stuipen op het lijf jagen met alarmerende pop-upberichten of nepsysteemwaarschuwingen. Op die manier probeert men de gebruiker te manipuleren om schadelijke software te downloaden die vermomd zit in een zogenaamd antivirusprogramma.

De nieuwe veiligheidsfunctie van Edge wordt stapsgewijs uitgerold. Als je de functie nog niet kunt terugvinden, probeer dan eerst Edge te updaten. Open de browser en klik op de drie puntjes in de rechterbovenhoek van het scherm. Selecteer Instellingen en klik op Over Microsoft Edge. Als er een update beschikbaar is, zal de browser die automatisch downloaden en installeren. Je kunt de functie ook proberen door in het nieuwe Microsoft Edge Insider Channel de preview-versie te downloaden. Het is trouwens mogelijk om je huidige Edge-versie naast de preview-versie te gebruiken.

Je kunt de nieuwe scareware-blokkering ook proberen in de preview van Edge.

Stap 2: Activeren

Om Scareware-blokker in te schakelen, open je Microsoft Edge en klik je rechtsboven op de drie puntjes. Dan kies je de optie Instellingen zodat je in het linkerdeelvenster Privacy, zoeken en services kunt selecteren. In het gedeelte Beveiliging zet je de schakelaar Scareware-blokkering aan. Maak ook de optie Microsoft Defender SmartScreen actief. Wanneer een site als kwaadaardig wordt gedetecteerd, wordt de cloudgebaseerde database voor SmartScreen bijgewerkt en wordt de informatie verspreid over apparaten over de hele wereld. Zodra je deze stappen hebt voltooid, is de beveiligingsfunctie actief en kun je gewoon doorgaan met browsen op internet.

Schakel Scareware-blokker en Microsoft Defender SmartScreen in.

Stap 3: Alarm!

Hoe werkt de Scareware-blokker? Aan de hand van een lokaal machine-learning-model vergelijkt Edge de pagina’s met duizenden gerapporteerde scams die bij de community van Microsoft zijn binnengekomen. Wanneer een verdachte pagina wordt geselecteerd, verlaat Edge de modus van het volledige scherm en ontvang je een waarschuwing. Op die manier moet je dus zelf beslissen of je wilt doorgaan. Je kunt trouwens ook malafide pagina’s melden om anderen te beschermen. Microsoft moedigt aan om zowel echte scam-pagina’s als vals positieven te melden en op die manier de nauwkeurigheid van het model te verbeteren.

Scareware-blokker geeft een voorvertoning van de verdachte website, maar waarschuwt om die niet te openen.

Watch on YouTube