De ideale camera die onder alle omstandigheden bruikbaar is, bestaat volgens velen niet. Toch komt dit streven steeds dichter bij met de steeds betere compactcamera’s. Deze camera’s zijn compact en licht genoeg om altijd mee te nemen, maar kunnen een onderwerp toch lekker dichtbij halen.

De race om het aantal megapixels is min of meer tot stilstand gekomen. Hoewel sommige fabrikanten nog wel één of twee megapixels extra toevoegen, zijn er ook die bij nieuwere modellen juist teruggaan in het aantal pixels ten opzichte van hun voorgangers. Een interessante ontwikkeling, want wie heeft er nu echt meer dan 10 megapixels nodig? Minder pixels betekent bovendien minder ruis op hoge lichtgevoeligheden (ISO-waarden). Natuurlijk staat de innovatie niet stil, fabrikanten hebben zich nu op de doorontwikkeling van lenzen gestort.

Terwijl drie tot vijf keer zoom tot voor kort nog gangbaar was, is de grens bij compactcamera’s opgerekt van tien tot maar liefst vijftien keer optische zoom. Een aantal jaren terug was een dergelijke prestatie ongelofelijk en waren dergelijke superzoomobjectieven alleen in flinke joekels terug te vinden die eigenlijk het label ‘compact’ niet mochten dragen (overigens is het record voor dit soort bridgecamera’s momenteel 35x zoom). Het mooie is dat fabrikanten zich niet alleen richten op het grootste telebereik, maar ook aandacht hebben voor de groothoekstand. Maar liefst vijf camera’s in de test hebben een grote beeldhoek van 24 of 25 mm, waardoor de camera ook grote gebouwen of een grote groep mensen moeiteloos in één beeld kan vastleggen. En ook daar houdt de innovatie niet op.

Camera’s in deze klasse zijn uitgerust met een steeds groter wordend aantal instellingsmogelijkheden en op drie na ondersteunen ze zelfs handmatige sluitertijden. Dat maakt deze camera’s ook interessant voor meer gevorderde fotografen. Het meest innovatief is nog wel de integratie van een gps-chip in twee modellen, waardoor u achteraf exact kunt terugzien waar foto’s gemaakt zijn.

Belangrijke specificaties

In deze test hebben we ons gericht op allroundcamera’s met een groot zoomvermogen en veel instellingsmogelijkheden. Wanneer u op zoek bent naar een nieuwe camera, zijn er een aantal belangrijke specificaties waar u op moet letten. Optische zoom is er zeker één van, want dit bepaalt hoe ver u kunt inzoomen. Meer zoom is niet altijd kwalitatief beter, maar het maakt de camera wel stukken veelzijdiger. Op vakantie, in de dierentuin of – vrij extreem – op een safari is meer zoom uitermate comfortabel. U kunt dan afstand houden van het onderwerp – wat soms niet anders kan – en op de foto toch heel ‘dichtbij’ komen. Een nadeel is dat hoe verder u inzoomt, des te gevoeliger een camera wordt voor bewegingsonscherpte. Een hardwarematige vorm van beeldstabilisatie is daardoor een must bij een groot zoomvermogen. Alle camera’s in deze test bieden dit, via ofwel een bewegend optisch element in de lens ofwel een bewegende beeldchip (sensor shift).

Ook de videofuncties van camera’s worden steeds uitgebreider. Alle camera’s in deze test bieden de mogelijkheid om 720p-kwaliteit HD-video op te nemen, wat een beduidend betere beeldkwaliteit biedt dan VGA (en het komt natuurlijk goed tot z’n recht op een HDTV). Een aparte videoknop is een voordeel, omdat dit veel vlotter werkt dan het omzetten van een draaiwieltje. Overigens bieden vrijwel alle camera’s tegenwoordig een HDMI-aansluiting om foto’s en HD-video’s in volle glorie op een HDTV te tonen, maar een bijpassende HDMI-kabel wordt door niemand meegesleverd (terwijl dit voor de analoge en inmiddels minder relevante composietstekkers wel het geval is). Belangrijk om hierbij op te merken is dat hiervoor een mini-HDMI naar HDMI-kabel nodig is, die u waarschijnlijk niet standaard in huis zult hebben en dus los zal moeten worden aangeschaft.

Testverantwoording

In deze test hebben we vooral gelet op de prijs-prestatieverhouding: welke camera biedt de beste beeldkwaliteit, de beste specificaties en instellingsmogelijkheden in combinatie met de prijs? Oftewel hoe haalt u voor weinig geld een prima allroundcamera in huis? Omdat het verschil tussen advies- en straatprijzen meestal vrij groot is, zijn we hierbij uitgegaan van de gemiddelde straatprijs zoals we die bij veel (internet)winkels tegenkomen. Er zijn dus eveneens winkels die de camera’s voor lagere of hogere prijzen verkopen dan die in dit artikel genoemd worden.

Het zoomvermogen woog uiteraard mee gezien de insteek van de test, maar ook specificaties als een gps-chip, handmatige instellingen en algemene plus- en minpunten. Uiteraard hebben we ook gelet op de bediening, waarbij onder andere de eenvoud, de snelheid, het menu en de knoppen meegenomen zijn.

Bij het beoordelen van de beeldkwaliteit hebben we vooral gelet op de kwaliteit bij de hogere lichtgevoeligheden (ISO 800 en 1600). Immers, op lage waarden is er amper kwaliteitsverschil te zien, terwijl op bijvoorbeeld ISO 1600 de zwakke plekken van de sensor en beeldprocessor blootgelegd worden. Deze ISO-standen zijn van cruciaal belang voor wie wel eens foto’s maakt in de avond of nacht of veel binnenshuis fotografeert (zonder flits). Soms bieden camera’s nog hogere ISO-waarden (zoals ISO 3200, 6400 of zelfs 12800), maar die kunt u beter vergeten. In de meeste gevallen wordt de resolutie dan flink teruggeschroefd of is de ruisreductie zo sterk dat er een amper acceptabele beeldkwaliteit overblijft.

Canon PowerShot SX210 IS

De SX210 IS was bij verschijning de compactcamera met de meeste optische zoom: 14x. Tegenwoordig moet hij onder andere de geteste camera van Samsung voor zich laten. Omgerekend naar kleinbeeld (35 mm) biedt de camera een bereik van 28-392 mm. Hiermee heeft deze camera het grootste telebereik van deze test, maar de groothoek blijft steken bij een – op zich niet onaardige – 28 mm. De SX210 is uitgerust met een extreem breed 16:9 lcd-scherm dat HD-video in volle glorie weer kan geven. Ook foto’s in dit formaat zijn mogelijk.

©PXimport

De lens is voorzien van een goede optische beeldstabilisatie, waardoor langere sluitertijden uit de hand mogelijk zijn. Er is ook een speciale videoknop om direct beginnen met een filmopname. Handmatige sluitertijden – in de M-stand – zijn ook een optie. Bijzonder is dat de camera al overweg kan met SDXC-geheugenkaartjes. Het programmawieltje rechts bovenin draait wat stroef en is daardoor niet prettig met één vinger te bedienen. Het zoomen gaat relatief vlot. Wel kost het de camera in de uiterste telestand wat meer tijd om scherp te stellen, vooral bij weinig licht. De beeldkwaliteit van de SX210 is uitstekend. Tot en met ISO 800 is er nauwelijks sprake van storende ruis. Op ISO 1600 vervagen details en gaat de ruis meer storen, al blijft de kleurweergave goed. Desondanks ogen de foto’s schoner dan bij de concurrentie, een tip dus voor wie op zoek is naar de beste beeldkwaliteit. Op totaal allround-gebied vinden we de camera van Samsung (Best Getest) echter een betere keuze.

Canon PowerShot SX210 IS

Straatprijs € 250,-

Oordeel 8/10

Pluspunten
• Enorm zoombereik (14x)
• Flinke telestand (392 mm)
• Handmatige sluitertijden
• Ondersteuning voor SDXC

Minpunten
• Traag zoomen tijdens video
• Geen supergroothoek
• Prijs

Casio Exilim EX-H15

De Exilim EX-H15 moet het niet echt van de superzoom hebben, hoewel 10x heel netjes is. Hij onderscheidt zich door de nadruk op groothoekbereik in plaats van telebereik te leggen. Hij biedt een zeer wijde beeldhoek van 24 mm, waar 240 mm tele tegenover staat. De prijs is vrij netjes. De Casio heeft, net als de Canon SX210, een speciale videoknop en ondersteuning voor 720p-video. Helaas wordt zoomen tijdens het filmen niet ondersteund. Het kan wel, maar alleen digitaal (wat de beeldkwaliteit zeker niet ten goede komt). Het is dus belangrijk om vòòr het filmen de juiste zoomstand te kiezen.

©PXimport

Het lcd-scherm biedt een resolutie van 960 x 380 pixels, wat bijzonder hoog is en waardoor veel details te zien zijn. Het design is mooi, maar het is jammer dat de functies op de vier donkere knoppen aan de achterzijde niet prettig leesbaar zijn. Handmatig de sluitertijd instellen is niet mogelijk. De EX-H15 produceert binnenshuis bij daglicht met de automatische witbalans soms wat blauwige foto’s. Buiten had de camera daar geen last van. De keuze van Casio om 14 megapixels op de kleine sensor te proppen is geen gelukkige; het beeld oogt wat ‘ruizig’. ISO 800 is eigenlijk al niet meer goed bruikbaar. De ISO 1600 en 3200 zien er simpelweg niet uit vanwege zichtbaar verlies van detail.

Casio Exilim EX-H15

Straatprijs € 180,-

Oordeel 7/10

Pluspunten
• Mooie groothoek (24 mm)
• Videoknop
• Prijs

Minpunten
• Relatief veel ruis
• Lichte witbalans-afwijking in testomgeving
• Geen handmatige sluitertijden

Samsung WB650

De Samsung WB650 is vergeleken met de rest van de geteste camera’s een beetje een stevige jongen. Maar hij heeft een goed excuus, want de camera is rijk bedeeld met een 15x optische zoomlens, een ingebouwde gps-chip en alle vrijwel functies die iemand van een camera kan verlangen (waaronder macro vanaf 3 cm). Overigens past hij nog best in een gemiddelde broekzak.

©PXimport

Iets waar Samsung echt de blits mee maakt, is de groothoekstand van 24 mm. Alleen de Fujifilm doet ‘m dit na (de Casio H15 begint weliswaar ook bij 24 mm, maar heeft ‘slechts’ 10x zoom). Het bereik van de Samsung is alles wat een fotograaf zich kan wensen, van ¬ultragroothoek tot supertele. Aan de bovenkant zit een speciale knop voor de gps, waarmee deze eenvoudig aan en uit kan worden gezet (bij de eveneens geteste Panasonic met gps moet dit via het menu). Uitzetten op oninteressante momenten is handig, want het spaart de batterij. Het zoomen en scherpstellen gaat niet erg vlot, maar is wel voldoende. Bij matige lichtomstandigheden heeft de WB650 soms wat moeite en kost scherpstelling extra tijd.

De camera heeft een A-, S- en M-stand (respectievelijk diafragma, sluitertijd en volledig handmatige stand). U kunt er dus zeer gevorderde foto’s mee maken, bijvoorbeeld met lange sluitertijden. Een minpuntje is dat de drie standen onder één knop vallen en daardoor bij het aanzetten van de camera steeds opnieuw bevestigd moeten worden (hoewel hij wel de laatste stand onthoudt). Wanneer de gps aanstaat, wordt de geografische informatie automatisch aan foto’s toegevoegd (geotagging). De camera kan ook een kaart tonen met de gps-positie, maar daarvoor moet wel kaartmateriaal (vanaf de Samsung-site) worden gedownload op een SD-kaartje. De kaarten (van Navteq) zijn overigens behoorlijk up-to-date. Het kaartmateriaal neemt circa 25 tot 650 MB in beslag, afhankelijk van het aantal landen.

De beeldkwaliteit van de Samsung is prima onder normale omstandigheden, maar vanaf ISO 800 holt de beeldkwaliteit achteruit. ISO 800 is – met wat blokkerige ruispatronen - nog net te doen, maar op ISO 1600 is de beeldkwaliteit matig doordat ruis softwarematig wordt gereduceerd (en het beeld dus onscherp wordt). De ISO 3200-stand is totaal overbodig. De prijs maakt echter veel goed; wie had gedacht dat een camera met 15x optische zoom, handmatige standen én gps (met kaartmateriaal) voor circa 205 euro (gemiddelde straatprijs) te krijgen is? Met een beetje zoeken is hij zelfs voor minder dan 200 euro te koop. Al met al maakt het de Samsung WB650 de ideale allroundcamera.

Samsung WB650

Straatprijs € 205,-

Oordeel 8/10

Pluspunten
• Gps met kaartmateriaal
• Fantastisch zoombereik
• Mooie groothoek (24 mm)

Minpunten
• Vrij fors
• Matige beeldkwaliteit op hoge ISO’s

Nikon Coolpix S8000

Nikon heeft met de S8000 een vrij strakke camera afgeleverd, maar hij oogt verder niet heel bijzonder. Hij biedt een optisch bereik van 30-300 mm (10x zoom). In tegenstelling tot Casio heeft Nikon gekozen voor meer telebereik in plaats van groothoek. Voor de huidige generatie camera’s is 30 mm toch wel wat karig als groothoekstand. Vreemd genoeg biedt de S8000 wel een 16:9 en 4:3 fotoformaat, maar geen 3:2.

©PXimport

Hij is verrassend plat en ook vrij licht voor een superzoom. De camera heeft een stereomicrofoon, die goed tot z’n recht komt bij het maken van filmpjes. Helaas kunt u alleen digitaal zoomen tijdens het filmen. De macrostand kan overweg met een werkafstand van slechts 1 cm, wat zeer fraaie resultaten kan opleveren. Hij werkt zeer vlot en is na het aanzetten vrijwel direct operationeel. Ook het scherpstellen gaat – bij goed licht – vrij rap.

Ietwat vreemd is wel dat de uitklappende flitser niet zelf terugklapt als de camera wordt uitgezet. Vergeet dit niet zelf te doen, om schade te voorkomen. Handmatige sluitertijden worden niet ondersteund. Nikon scoort punten met de weergave van details en kleuren. Op ISO 800 is er wel sprake van schadelijke ruis, maar het kan er nog net mee door. Maar op ISO 1600 en 3200 is er sprake van flinke afname van details en kleur, waardoor deze standen feitelijk onbruikbaar zijn.

Nikon Coolpix S8000

Straatprijs € 200,-

Oordeel 7/10

Pluspunten
• Snel
• Fraaie macrostand
• Stereomicrofoon

Minpunten
• Krappe groothoekstand (30 mm)
• Flitser klapt niet terug
• Geen handmatige sluitertijden

Panasonic Lumix TZ10

Panasonic heeft zijn TZ10 voorzien van een 12x optische zoomlens, tussen de camera’s met 10x en 15x zoom uit deze test dus. De camera begint bij een groothoek van 25 mm en eindigt met een telestand van 300 mm. Panasonic heeft, net als Nikon, een stereomicrofoon aan de bovenzijde gemonteerd.

©PXimport

De TZ10 ondersteunt handmatige sluitertijden, waarbij het bijzonder is dat sluitertijden tot maar liefst zestig seconden mogelijk zijn (zeer uitzonderlijk voor een compactcamera). De opvallendste eigenschap is de ingebouwde gps-chip, die automatisch geografische informatie aan de foto’s toevoegt. De camera kan tijdens het filmen gewoon nog zoomen, al gaat dat wel vrij traag. De macrostand van 3 cm is eveneens indrukwekkend. De TZ10 levert prima beeldkwaliteit af, maar het valt wel op dat foto’s overmatig worden verscherpt. Dit is al te zien bij de lagere ISO-waarden, maar wordt pas echt nadelig vanaf ISO 800. In combinatie met kleurruis wordt het beeld dan snel vlekkerig.

Panasonic Lumix TZ10

Straatprijs € 270,-

Oordeel 7/10

Pluspunten
• Gps
• Handmatige sluitertijden
• Mooie groothoek (25 mm)

Minpunten
• Prijs
• Traag tijdens zoomen (video)
• Ruis

Fujifilm FinePix F300EXR

De F300EXR is behoorlijk slank, zeker als je bedenkt dat er een 15x optische zoomlens in z’n jasje zit. Samen met Samsung biedt hij het grootste zoombereik: 15x. Ook biedt hij een zeer fraaie groothoekstand van 24 mm, wat de camera ultiem allround maakt; geschikt voor zowel stadsarchitectuur als safari. Fujifilm heeft het controlewieltje aan de achterzijde eigenzinnig 45 graden naar beneden gekanteld. Dit heeft een reden: op deze manier kunt u tijdens het fotograferen aflezen in welke stand u werkt, terwijl u tegelijkertijd op het lcd-scherm de compositie bepaalt. Bij de andere camera’s moet u heel wat meer moeite doen om dit te zien en soms zit uw wijsvinger dan ook nog in de weg. Ook de speciale videoknop is erg prettig.

©PXimport

Iets minder fijn is dat de flitser altijd omhoog komt als u de camera aanzet, of u deze nu gebruikt of niet. Gelukkig zakt hij wel weer vanzelf als de camera uitgaat (in tegenstelling tot bij Nikon). De beeldkwaliteit is goed tot circa ISO 800. Er is dan wel ruis zichtbaar, maar het beeld is nog goed bruikbaar. Op ISO 1600 gaan er te veel details en kleuren verloren. De Fujifilm FinePix heeft ook nog drie ‘low light’-standen (ISO 3200, 6400 en zelfs 12.800) waarbij de ruis min of meer wordt gecompenseerd door een lagere resolutie. Onnodige standen wat ons betreft.

Fujifilm FinePix F300EXR

Straatprijs € 290,-

Oordeel 8/10

Pluspunten
• Fantastisch zoombereik
• Mooie groothoek (24 mm)
• Slimme positionering draaiwiel

Minpunten
• ISO 3200/6400/12800 niet echt bruikbaar
• Beperkte lange sluitertijd (8 sec)
• Flitser klapt altijd uit

Sony Cyber-shot H55

In deze test zijn drie camera’s meegenomen die al ondersteuning bieden voor SDXC. De Cyber-shot H55 van Sony is daar één van. Hij bezit een 10x optische zoomlens met een bereik vanaf een fraaie 25 mm. Het telebereik gaat tot 250 mm. Netjes, maar wel minder dan de meeste concurrenten. Het ISO-bereik gaat tot maximaal ISO 800, wat ietwat karig is. Hij kan wel hoger, maar dan alleen via een ‘low light’-scenestand (waarbij de ISO tot en met 3200 automatisch wordt bepaald).

©PXimport

Het ontwerp van de Sony is vrij strak met een zwart middendeel en zilveren omlijsting. Over de knoppen is echter iets minder goed nagedacht. Wanneer de wijsvinger op de ontspanknop geplaatst wordt, zit het programmawieltje onder de vinger verstopt waardoor de stand niet meer af te lezen is. Achter op de camera is er een speciale inkeping voor de duim. De camera is op die manier stevig vast te houden, maar wij vermoeden dat een groot deel van de fotografen de duim liever aan de onderkant plaatst. De ruimte voor de overige knoppen is beperkt, waardoor deze dicht bij elkaar zitten en er geen ruimte meer over is gebleven voor een videoknop. Pluspunten van deze Sony zijn een korte opstarttijd en vlotte scherpstelling. Helaas gaat de Sony handmatig slechts tot ISO 800 en kunnen we hem dus niet vergelijken op de kritische 1600-waarde. Als we hem op ISO 800 met de rest vergelijken, begin de foto’s al wat meer ruis te vertonen. Ook is er wat kleurverlies, maar de scherpte is redelijk goed. Al met al is het resultaat op deze stand nog redelijk bruikbaar, al is het geen hoogvlieger.

Sony Cyber-shot H55

Straatprijs € 200,-

Oordeel 7/10

Pluspunten
• Mooie groothoek (25 mm)
• Lange sluitertijden mogelijk (30 sec)
• Ondersteuning voor SDXC

Minpunten
• Traag zoomen tijdens video
• Geen videoknop
• Prijs

Canon Ixus 1000 HS

De Canon Ixus 1000 HS is een stukje slanker dan zijn PowerShot-broer, maar gaat niet verder dan 10x optische zoom. Overigens is dat nog steeds een heel fraai bereik, ware het niet dat Canon de prioriteit bij tele heeft gelegd in plaats van bij groothoek. Die laatste is met slechts 36 mm karig bedeeld ten opzichte van de 24-28 mm die de andere camera’s bieden. Maar: er staat wel 360 mm aan telebereik tegenover. De 1000 HS is de enige camera in deze test is die filmen in Full HD ondersteunt (1080p), waardoor hij op dat vlak een streepje voor heeft. Ook de macrostand van slechts 1 cm is zeer indrukwekkend.

©PXimport

De Ixus is met afstand de platste camera uit de test. Gezien het feit dat er toch een behoorlijke zoomlens in verwerkt zit, is de dikte van 2,2 cm zeer indrukwekkend. Verder is hij vrij minimalistisch vormgegeven, met slechts vier grote knoppen aan de achterzijde, waaronder een videoknop. Hij heeft wel een draaiwieltje om menu-items mee te selecteren, maar geen programmawiel (zoals de SX210). Daar komt dan ook zijn beperking aan het licht: de camera heeft geen handmatige standen voor sluitertijd en diafragma, en evenmin een volledig handmatige M-stand. De term ‘HS’ staat voor ‘high speed’, wat niet zozeer slaat op de snelheid (3,7 beelden per seconde), maar vooral op de hoge lichtgevoeligheid tot ISO 3200. Hierdoor zijn ook bij slecht licht hoge sluitertijden mogelijk. Die hoge lichtgevoeligheid is in dit geval niet overdreven. ISO 800 ziet er voor een compactcamera nog zeer schoon uit. Ook bij ISO 1600 blijven er voldoende details bewaard, hoewel de scherpte wel iets afneemt. Op ISO 3200 wordt de grens bereikt: de ruis wordt dan storend, al levert deze Ixus ten opzichte van de concurrentie nog best een aardig plaatje af.

Canon Ixus 1000 HS

Straatprijs € 325,-

Oordeel 8/10

Pluspunten
• Ondersteuning voor SDXC
• 1080p HD-video
• Goede beeldkwaliteit bij hoge ISO-waarden

Minpunten
• Beperkte groothoek(36 mm)
• Geen handmatige standen (A/S/M)
• Relatief hoge prijs

Conclusie

Een harde conclusie is nog niet zo eenvoudig. De ene camera heeft een fraaie groothoekstand, de ander scoort weer goed op telebereik. De ene is slank, de ander stevig. Sommige modellen beschikken daarnaast over bijzondere functionaliteiten, zoals een handmatige sluitertijd/diafragma of een gps-chip. Deze opties kunnen voor sommige consumenten extra zwaar wegen en zijn voor anderen compleet oninteressant.

Het feit is wel dat de Samsung WB650 als allroundcamera de beste papieren heeft. Hij is betaalbaar, biedt groothoek vanaf 24 mm en (dankzij 15x zoom) telebereik tot 360 mm, u kunt handmatig instellen (A/S/M) en als kers op de taart is er de geïntegreerde gps, die eenvoudig in en uit te schakelen is. Oftewel, het is een camera die van alle markten thuis is en zeer breed inzetbaar is voor alle mogelijke fotodoelen. Als voor u beeldkwaliteit op hogere lichtgevoeligheden zwaar telt, is de Canon SX210 een goed alternatief. Deze camera moet het weliswaar doen zonder gps-chip en heeft slechts een groothoek van 28 mm, maar hij scoort weer goed aan de telezijde met bijna 400 mm (14x optische zoom). Ook interessant is de slanke Casio die een zeer voordelig prijskaartje heeft en met 10x zoom en een 24mm-groothoekstand toch goed mee kan komen.

©PXimport

Nu de ondersteuning voor Windows 10 echt gestopt is, zul je binnenkort toch echt moeten overstappen. Maar wat nu als je hardware ontoereikend is voor Windows 11 of als je helemaal geen zin hebt in dat systeem? Met Linux kun je alle kanten uit, dus bespreken we de interessantste varianten.

Een groot voordeel van Linux zijn de acceptabele systeemeisen, waardoor je in de praktijk ook nog volop plezier kunt halen uit oudere computers. Met het recente afscheid van Windows 10 bedenk je nu mogelijk wat je met de computer of laptop kunt doen en hoe je niet afhankelijk bent van een eventuele overstap naar Windows 11.

MX Linux

We beginnen met MX Linux. Dit is een goed voorbeeld van een Linux-distributie die niet al te hoge eisen aan de hardware stelt: minimaal een dualcore-processor van minstens 2 GHz en zo'n 15 GB vrije schijfruimte. Een intern geheugen van 1 GB is al voldoende om MX Linux te draaien. Behalve een 64bit-versie is er ook een 32bit-uitvoering beschikbaar, prettig voor oudere computers. Dat wordt gewaardeerd: MX Linux is een van de populairste Linux-distributies op dit moment.

Omgevingen

Verwacht niet te veel toeters en bellen op het gebied van gebruikersinterface. Dat heb je ook niet nodig voor alledaagse taken. Voor MX Linux zijn verschillende omgevingen beschikbaar. Ga je voor ultieme prestaties en functioneel gebruik, dan is Xfce een goede kandidaat. De omgeving heeft een eenvoudige opzet, maar stelt ook geen hoge eisen aan het systeem.

In de sectie MX Tools vind je een verzameling van handige programma's om de computer te onderhouden. Je kunt hier nieuwe gebruikers aanmaken en de opstartvolgorde van het systeem aanpassen, als je gebruikmaakt van meerdere besturingssystemen. Ook zijn er programma's waarmee je de computer kunt herstellen in geval van problemen. Via de sectie Setup installeer je aanvullende drivers en bijvoorbeeld codecs voor audio en video. 

Rijkere omgeving

Geef je de voorkeur aan een rijkere omgeving, dan kun je de KDE-omgeving gebruiken. Deze vertoont grote gelijkenis met een gemiddeld Windows-bureaubladomgeving en is relatief gebruiksvriendelijk. Ook is er veel ruimte voor het aanpassen van de omgeving aan je eigen smaak, bijvoorbeeld met aangepaste achtergronden en een pictogramset. Je kunt die zelf samenstellen of gebruikmaken van kant-en-klare thema's, wederom vergelijkbaar met Windows.

De derde omgeving – Fluxbox – combineert het beste van beide werelden: de snelheid van het eerder genoemde Xfce en de gebruiksvriendelijkheid van de KDE-omgeving. Dit maakt de omgeving geschikt voor iets oudere hardware, maar ook prima bruikbaar voor meer moderne hardware.

Standaardapps

MX Linux is standaard voorzien van een aantal apps waarmee je direct aan de slag kunt. Zo vinden we Firefox als browser en heeft MX Linux de Thunderbird-client voor e-mail. Ook is er een recente editie van het kantoorpakket LibreOffice vooraf geïnstalleerd. Voor het afspelen van audio en video hebben de makers het bekende VLC meegeleverd. Ook vind je Strawberry, een relatief uitgebreide muziekspeler, terug in de omgeving. Je kunt zelf aanvullende apps installeren via de MX Package Installer. De apps zijn onderverdeeld in verschillende categorieën, zoals Email, Games en Browser. Via het zoekvak bovenin kun je specifieke apps vinden.

Elementary OS

Visueel aantrekkelijk

Waar sommige Linux-distributies niet uitblinken in gebruiksvriendelijkheid of uiterlijk, onderscheidt Elementary OS zich van de rest. In onze ogen is dit een van de meest visueel aantrekkelijke Linux-versies op dit moment. Een deel van de omgeving doet sterk denken aan het uiterlijk van Apple-omgevingen. Zelf noemen de makers het de Pantheon-omgeving. Voor Elementary OS heb je een Intel Core i3 of vergelijkbare processor nodig, 4 GB intern geheugen en 32 GB vrije schijfruimte. Je kunt Elementary OS ook proberen zonder het eerst te installeren (zie ook het kader 'Probleemloos proberen' verderop in dit artikel).

Extra veilige óf klassieke modus

Veel aandacht is besteed aan veiligheid en privacy. Dat merk je bijvoorbeeld met de Secure Session. Deze modus kun je activeren tijdens het aanmelden. Bij de Secure Session heeft elke app expliciet toestemming nodig om een taak uit te voeren, bijvoorbeeld toegang krijgen tot de fotomap of de camera. Dit is vergelijkbaar met de machtigingen die je op een mobiele telefoon per app kunt toekennen. Heb je hieraan geen behoefte en wil je de apps direct toegang geven tot 'alle' acties, dan kun je in Elementary OS ook nog kiezen voor de klassieke modus.

AppCenter

Standaard is in Elementary OS een volwassen set apps ingebouwd. Zo vind je onder meer apps voor het afspelen van audio en video, maar ook voor het werken met Office-documenten. Aanvullende apps installeer je via het onderdeel AppCenter. Handig is dat dit onderdeel ook toegang biedt tot de apps die je via Flathub kunt krijgen (over Flathub lees je elders in dit artikel).

Je kunt kiezen welke repository (bron) je wilt gebruiken: die van Elementary OS of Flathub. Ook in het AppCenter is de focus op veiligheid goed merkbaar: je leest welke rechten de app wil gebruiken (bijvoorbeeld het aanpassen van systeeminstellingen). Ook lees je op voorhand over eventuele compatibiliteitsproblemen of onderdelen die niet werken. Verder valt Elementary OS in positieve zin op qua toegankelijkheidsfuncties. Zo hebben de makers veel aandacht besteed aan navigatie met het toetsenbord (in plaats van afhankelijkheid van de muis) en screenreader-functionaliteit, waarbij de elementen op het scherm worden voorgelezen door een stem en je niet afhankelijk bent van het beeldscherm.

Meerdere omgevingen

Mogelijk gebruikte je in Windows verschillende bureaubladen, bijvoorbeeld om privé en werk gescheiden te houden. Die functionaliteit vinden we ook terug in de standaardomgeving van Elementary OS: voor elk type taak kun je een afgescheiden werkruimte met eigen bureaublad en pictogrammen maken. Ook biedt het een Niet storen-modus, die ervoor zorgt dat afleidende berichten tijdelijk worden gedempt. De omgeving beschikt ook over een beeld-in-beeldmodus, waarbij je bijvoorbeeld een video kunt afspelen terwijl je in Office een document aanpast.

Voor het gebruik van Elementary OS betaal je volgens de makers 'wat je ervoor kunt missen'. Op de website kun je een standaardbedrag (zoals 20 of 30 euro) of een aangepast bedrag opgeven.

Linux Mint

Interessante keuze

In de lijst met aantrekkelijke Linux-kandidaten mag Linux Mint niet ontbreken. Niet voor niets kun je bij ons regelmatig lezen over deze Linux-distributie. Zoek je bijvoorbeeld een opvolger voor Windows 10 en kun je door hardwarebeperkingen niet overstappen naar Windows 11, dan is Linux Mint een interessante keuze.

Het besturingssysteem stelt geen onredelijke eisen aan de computer: je hebt minimaal 2 GB werkgeheugen nodig (al is 4 GB aanbevolen) en kunt al aan de slag met 20 GB vrije schijfruimte (100 GB is aanbevolen). Prettig van Linux Mint is de lange ondersteuningsperiode. De meest recente versie van Linux Mint ('Xia') wordt tot 2029 ondersteund.

Net als bij het elders besproken MX Linux, kun je bij Linux Mint kiezen tussen verschillende omgevingen. Voor de beste ervaring kies je voor Cinnamon. Deze omgeving is het meest modern en kent een grote gelijkenis met Windows 10: handig voor de Windows-overstappers. Daarnaast kun je kiezen voor de Mate- en Xfce-omgeving. De omgeving Mate is beperkter en kent minder functies dan Cinnamon, vergt minder van de computer en is hierdoor geschikt voor oudere computers. Tot slot legt Xfce verreweg het minst beslag op de computer, maar biedt minder functies dan Mate en Cinnamon.

Naast Windows

Tijdens de installatie kun je ervoor kiezen om Linux Mint naast Windows te installeren (via de optie Installeer Linux Mint naast Windows Boot Manager) of juist een volledige overstap te maken (Wis schijf en installeer Linux Mint). Eenmaal geïnstalleerd, valt de gebruikersomgeving direct op: overzichtelijk en in veel opzichten vergelijkbaar met Windows. Ook valt het relatief grote aantal standaardapps op. Deze zijn toegankelijk via het Menu en ondergebracht in verschillende categorieën, bijvoorbeeld Kantoor voor Office-programma's en Geluid & Video voor audio- en videospelers.

Een belangrijk pluspunt van Linux Mint is de mogelijkheid om de gebruikersomgeving tot in detail naar je hand te zetten. Dat doe je via Menu, Voorkeuren. Bepaal hier onder meer het bureaublad, de pictogrammen en kies een thema, waarmee je het uiterlijk van Linux Mint in één keer aanpast, vergelijkbaar met Windows.

Zorin OS

Gebruiksvriendelijke optie

Zorin OS is ook een interessant alternatief voor Windows. De Linux-distributie biedt je een gebruiksvriendelijke omgeving en heeft wat betreft opzet veel weg van Windows 11. Er bestaan meerdere uitvoeringen van Zorin OS. Zorin OS Core mag je gratis gebruiken. Dit is een prima startpunt om te controleren of deze Linux-distributie je bevalt. Ben je tevreden, dan kom je echter al gauw uit bij het betaalde Zorin Pro. Je betaalt hiervoor een kleine 50 euro, maar krijgt met Pro toegang tot de eerdergenoemde Windows 11-achtige omgeving.

Als je op de website even doorklikt, kom je uit bij Zorin OS Lite. Zoals de naam al doet vermoeden, gaat het hier om een lichtgewicht uitvoering van het besturingssysteem, dat je kunt gebruiken op oudere hardware. Houd er wel rekening mee dat de Lite-versie verder niet meer wordt ontwikkeld. Voor de nieuwste versie van Zorin OS Core heb je een processor op 1 GHz, 1,5 GB intern geheugen en 15 GB schijfruimte nodig. Voldoet de computer aan deze minimale eisen, dan kies je voor het toekomstbestendige Core of de betaalde Pro-versie.

Android-integratie

In Zorin OS vind je Zorin Connect. Met deze optie kun je je Android-telefoon nauw integreren met de computer. Er wordt hierbij een beveiligde verbinding opgezet tussen de computer en de telefoon. Vervolgens kun je bestanden uitwisselen en worden meldingen van de telefoon ook in Zorin OS getoond. Bovendien kun je de computer deels bedienen met de telefoon. Bijvoorbeeld bij het afspelen van muziek en video's.

Appstore Flathub: meer software

Uiteraard wil je je computer voorzien van de nodige software. Een goed startpunt hiervoor is Flathub, een appstore voor Linux. Hoe je ermee aan de slag gaat, verschilt per distributie. In sommige distributies is de ondersteuning standaard ingebouwd, zoals in Linux Mint. In andere distributies moet je Flathub zelf instellen.

Ga naar https://flathub.org/setup en kies hier je Linux-versie. In het vak bovenin geef je de naam van de distributie op en klik je op het zoekresultaat voor verdere instructies. Ga hierna op zoek naar apps die je wilt installeren.

Prettig aan Flathub is dat je ziet wanneer een app door het platform is geverifieerd en je zeker weet uit welke bron de code afkomstig is. Elke pagina bevat aanvullende links zoals verwijzingen naar taalbestanden en veelgestelde vragen. Op de tab Statistics lees je hoe vaak de software is gedownload via Flathub.

P.S. Ook op een nieuwe laptop kun je natuurlijk Linux installeren. Op zoek naar een goedkope laptop? Op Kieskeurig.nl zie je de sterkste prijsdalers van het moment.

Veel beweegbare bewakingscamera's hebben een slimme volgfunctie. Handig, maar helaas verliezen ze hierbij wel het totaalbeeld uit het oog. TP-Link pakt dat anders aan met een dual-lensmodel: een pan- en tilt-camera met daarboven een vaste groothoeklens. Beide kijken tegelijk mee. De schappelijke adviesprijs van nog geen honderd euro maakt dit buitenmodel extra interessant.

Deze pan- en tilt-camera heeft een IP66-gecertificeerde behuizing van kunststof. Je kunt hem dus zowel binnen als buiten ophangen. Kies wel een veilige plek buiten het bereik van spelende kinderen: de Tapo C545D heeft namelijk een relatief kwetsbare behuizing met diverse roterende onderdelen.

©Maikel Dijkhuizen

Beveiligingscamera ophangen

In de productdoos zit een Engelstalige handleiding met montage-instructies. Je kunt de bewakingscamera op drie manieren ophangen, namelijk aan de muur, dakrand (plafond) of paal. Gebruik het bijgesloten voorbeeldvel om geschikte gaten voor de montagebeugel te boren. Zodra dit onderdeel op de juiste plek hangt, klik je de camera hierop vast. Dat werkt via een soepel schuifmechanisme. Voor aansluiting van de netwerk- en voedingskabel levert TP-Link waterdichte afdichtingsringen mee. Op die manier komt er geen vocht bij de connectors. Zorg trouwens wel voor een nabijgelegen stopcontact, want de stroomkabel van drie meter is niet al te lang. Verder hoef je de ethernetaansluiting niet per se te gebruiken, want deze camera ondersteunt ook wifi.

©Maikel Dijkhuizen

Beelden opslaan

Uiteraard wil je bewakingsbeelden opslaan. De gemakkelijkste methode is om de video's lokaal te bewaren. Prik hiervoor een eigen microSD-kaart van maximaal 512 GB in de behuizing. Je kunt optioneel ook beeldmateriaal in de cloud opslaan, maar dat vereist een betaald Tapo Care-abonnement. In de toekomst voegt de fabrikant via een softwareupdate ook nog ondersteuning voor zijn Tapo H500 Smart HomeBase toe. Op dit los verkrijgbare basisstation kunnen gebruikers opnames van maximaal zestien beveiligingscamera's opslaan. Ten slotte bewaar je de video's net zo makkelijk op een geschikte NAS. Kortom, opslagmogelijkheden genoeg!

Lees hier onze Tapo Smart HomeBase H500 review

©Maikel Dijkhuizen

Dubbele opnames

De configuratie in de TP-Link Tapo-app verloopt vlot. Maak eerst een account aan en schakel hierbij vrijblijvend tweestapsverificatie in. Je koppelt de camera daarna zo nodig aan jouw wifi-netwerk en geeft het apparaat een naam. Vervolgens beland je al gauw in het hoofdvenster met alle beschikbare opties. Beide lenzen ondersteunen een respectabele resolutie van 2304 × 1296 pixels. Dat is voor bewakingsdoeleinden prima. De beelden hebben heldere realistische kleuren. Mooi meegenomen is dat deze bewakingscamera ook in het donker opnames in kleur maakt. Aan weerszijden van beide lenzen zitten namelijk twee felle ledlampen.

De dual lens-optie is een groot pluspunt. Het beweegbare hoofd met de pan- en tilt-camera volgt automatisch objecten totdat de bewuste persoon of het huisdier buiten zicht is. Dat werkt in de praktijk erg goed! Tegelijkertijd zorgt de vaste groothoekcamera met een ruim diagonaal gezichtsveld van 165 graden voor het complete plaatje. In feite maakt de Tapo C545D dus steeds dubbele opnames. Om die reden toont de TP-Link Tapo-app twee liveweergaven onder elkaar. Wil je op een ander object focussen? Tik dan enige tijd om dit doel te volgen. Bij detectie van personen, huisdieren en voertuigen ontvang je desgewenst een pushbericht.

©Maikel Dijkhuizen

Veel functies

De app bevat nog veel meer nuttige functies. Zo kun je met behulp van de pijltjestoetsen de pan- en tilt-camera handmatig draaien en kantelen. Daarnaast activeer je eventueel een alarm. Hierbij gaan de lampen na bewegingsdetectie snel knipperen. Bovendien speelt de Tapo C545D ook een sirene af, al is die niet zo luid. Tot slot communiceer je eenvoudig met iemand op afstand. Zodra je in de microfoon van de smartphone praat, laat de geïntegreerde speaker op de camera jouw stem horen.

TP-Link Tapo C545D kopen?

De TP-Link Tapo C545D is een betaalbare beveiligingscamera die op eigen houtje objecten volgt én tegelijkertijd een totaalbeeld van de omgeving vastlegt. Dankzij deze dual lens-techniek registreert dit apparaat dus alle gebeurtenissen in het beoogde gebied. Daarmee is dit product een betaalbare oplossing voor wie een tuin of kamer grondig wil bewaken.

Op zoek naar een goedkopere beveiligingscamera van TP-Link? Lees hier onze TP-Link Tapo C425 review