In deze masterclass leggen we je uit hoe je het digitale televisiesignaal van je kabelprovider over je thuisnetwerk streamt en vervolgens op één van je streamingkastjes (zoals een Apple TV) ontvangt. Al je favoriete programma’s, tv-series en films bij elkaar op een enkel apparaat, handig!

Televisiekijken via een Horizon- of Humax-decoder is eigenlijk niet meer van deze tijd. Settopboxen zoals de Apple TV en kastjes met Android TV bieden namelijk een veel fijnere kijkervaring, waar je met wat geknutsel ook lineaire televisie op kunt kijken. Je hebt daarvoor nodig: een tv-tuner van HD HomeRun, een (oude) computer, een smartcardlezer en een Ziggo-smartcard (uit je huidige decoder).

HD HomeRun kopen

De HD HomeRun is een speciale tuner die je tv-signaal kan verdelen over meerdere apparaten in huis. Je stopt je tv-kabel in dit kastje, waarna hij het signaal via wifi over je thuisnetwerk verstuurt. Voor deze masterclass heb je een HD Homerun Expand-tuner nodig met een DVB-C-aansluiting. 

Dit kastje bevat vier tuners, waardoor het mogelijk is om op vier apparaten onafhankelijk van elkaar tv-zenders te bekijken. Dit apparaat streamt het tv-signaal naar alle apparaten bij jou in huis. Via de site van HD HomeRun kost het kastje 170 euro exclusief btw, maar via sites als Amazon is hij ook te verkrijgen. Een goedkoper model met twee tuners kost ongeveer 130 euro.

©PXimport

Daarmee heb je een manier om het tv-signaal over je netwerk te streamen, maar dan ben je er nog niet. Ziggo zendt de meeste HD-zenders namelijk versleuteld uit, waardoor ze alleen via een Horizon-box of een tuner met smartcard bekeken kunnen worden. Om dat signaal zonder decoder te decoderen, gebruiken we een pc waarop je een smartcardlezer aansluit. 

Ziggo Smartcard

Deze pc ontvangt het signaal van de HD Homerun, leest de aangesloten smartcard uit en stuurt de gedecodeerde tv-stream vervolgens naar de andere apparaten. Een krachtige computer heb je hier overigens niet voor nodig: wij hebben dit namelijk al werkend gekregen op een Raspberry Pi 3. 

Bij meerdere webshops kun je daarvoor een usb-kaartlezer bestellen. Bij deze Masterclass gebruiken we de Argolis Smart Reader V2, die je voor minder dan 30 euro bij Amazon kunt kopen.

De smartcard van Ziggo is het lastigste ‘ingrediënt’ voor deze setup. Vroeger kon je deze bij winkels zoals Media Markt gewoon kopen, maar dat is niet meer mogelijk. Op Marktplaats zijn smartcards vaak nog wel goedkoop te bemachtigen. Heb je nog een oudere tv-tuner, bijvoorbeeld een Humax-box? Dan kun je de smartcard die daar in zit gewoon gebruiken. Dat geldt ook voor de CI-module in je televisie.

©PXimport

HD HomeRun installeren

We beginnen door de tuner van HD Homerun aan te sluiten. Dit is verreweg het eenvoudigste onderdeel van deze masterclass. Je pakt de tuner uit en sluit de tv-kabel en een ethernetsnoer aan. Die laatste moet uiteraard met je router worden verbonden. 

Een simpele manier om tv-zenders via je thuisnetwerk te bekijken

Steek de stekker in het stopcontact en geef het kastje een paar minuten de tijd om hem te laten starten. Controleer of hij correct werkt door vanaf een computer de instellingen van je router in te duiken, waar je het IP-adres van het nieuw verbonden apparaat opzoekt. Door dit adres in je webbrowser in te voeren krijg je een simpele webinterface van de HD HomeRun te zien, waar je nu ongecodeerde zenders kunt opzoeken. 

Gefeliciteerd! Je hebt nu een simpele manier om je tv-zenders te bekijken via je thuisnetwerk. Als je wilt, kun je nu alvast apps installeren om deze zenders te bekijken vanaf een mediaspeler of een computer.

Op een apparaat met Android TV kun je bijvoorbeeld HDHomeRun View downloaden, terwijl het wat prijzige Channels (15 euro) een mooie manier biedt om op de nieuwste Apple TV’s deze streams te bekijken. Je hebt echter alleen de ongecodeerde zenders van Ziggo, wat betekent dat je NPO 1, 2 en 3 in HD hebt en de rest van de basiszenders in SD.

Daarom gaan we nu onze TV Headend-server instellen om alle HD-zenders binnen je abonnement te kunnen zien, zie pagina 2 van deze workshop.

Er zijn twee manieren om TV Headend te installeren. Er is de officiële methode voor ‘gewone’ computers met Ubuntu, en de installatie voor een Raspberry Pi. Op een gewone computer ga je als volgt te werk:

sudo apt-key adv --keyserver hkp://keyserver.ubuntu.com:80 --recv-keys 379CE192D401AB61
echo "deb https://dl.bintray.com/tvheadend/deb release" | sudo tee -a /etc/apt/sources.list
sudo apt-get update
sudo apt-get install tvheadend

Heb je een Pi? Negeer bovenstaande instructies en voer het commando sudo nano /etc/apt/sources.list in. In het geopende document voer je het volgende in:

deb https://dl.bintray.com/djbenson/deb wheezy stable 
deb https://dl.bintray.com/djbenson/deb wheezy unstable 

Sla je wijzigingen op en sluit het bestand. Voer de volgende commando’s in:

sudo apt-key adv --keyserver hkp://keyserver.ubuntu.com:80 --recv-keys 379CE192D401AB61
sudo apt-get update
sudo apt-get install tvheadend

Tijdens de installatie van TV Headend krijg je het verzoek om een gebruikersnaam en wachtwoord in te voeren. Zodra het gehele installatieproces is afgerond, kun je op ‘ipadresvancomputer:9981’ de webinterface van TV Headend bereiken. 

©PXimport

HD Homerun en OSCam koppelen

Tijdens de setupwizard verschijnt de HD Homerun-tuner waarschijnlijk automatisch. De hoeveelheid tuners in TV Headend is afhankelijk van je apparaat. Heb je vier tuners in de HD Homerun zitten, dan worden ze hier alle vier vermeld. Krijg je de vraag welk tv-netwerk je gebruikt, zoek dan naar nl-ziggo. Hiermee worden de juiste instellingen voor Ziggo automatisch gedownload, waarna TV Headend alle kanalen van de provider opzoekt.

Voordat we echter ons zenderpakket gaan bekijken, moeten we OSCam koppelen. Dat doe je door bij Configuration te drukken op CAs. Met de groene knop Add maak je hier een nieuwe client, waarbij je bij username de naam username1 invult. Het wachtwoord is password1 en bij de hostname vul je het IP-adres van je computer in. Het port-nummer is 10000 en bij DES key vul je 000102030405060708090A0B0C0D in.

Zet de vinkjes bij Update card en Updates from one mux aan en je kunt de configuratie opslaan. Je hebt nu een profiel aangemaakt voor de OSCam-configuratie, die wordt geraadpleegd als zenders zijn versleuteld. Als het goed is zal TV Headend in de tussentijd de meeste zenders binnen je pakket hebben gevonden.

Onder Configuration kun je gaan naar de optie Channel, waar je met de knop Map services jouw gewilde zenders kunt selecteren. Daarmee ben je klaar met de server en hoef je alleen nog een mediaspeler te verbinden.

©PXimport

Kodi, TvhClient en meer

Er zijn meerdere soorten mediaspelers die je kunt gebruiken met je TV Headend-server. Heb je nog een (tweede) Pi? Dan kun je daar OpenELEC met Kodi op installeren. Daarin zit ondersteuning voor TV Headend, zodat je in deze mediaspelersoftware ook live-tv hebt. Een ideale optie als je toch al Kodi gebruikt voor je home theater. 

Apple TV-gebruikers kunnen kiezen voor de app TvhClient, waarmee, die gewoon in de App Store staat. Heb je Android TV? Dan adviseren wij de app TVHeadend Live Channel. Deze zet alle kanalen in de Live Channels-app voor Android, zodat je vanuit daar tv kunt kijken.

Het instellen van de server is een complex werk, maar de mediaspeler is gelukkig een stuk simpeler. In iedere app hoef je alleen een gebruikersnaam, wachtwoord en IP-adres in te stellen. Dat laatste ken je, en de eerste twee heb je ingesteld bij het installeren van TV Headend. Heb je dit eenmaal gedaan, dan kun je gewoon gaan zappen. 

Programma's opnemen met TV Headend

Je kunt in de TV Headend web-app het programma-overzicht openen bij de tab Electronic Program Guide. Klik je op een programma dat wordt uitgezonden? Dan kun je met de knop Record program een opname bewaren op je computer. Je kunt specifieke regels instellen voor opnames. Druk bij een programma op Autorec en je mag aangeven of je iedere uitzending van ditzelfde programma wil bewaren. Bij het tabblad Digital Video Recorder kun je zelfs specifieker te werk gaan, om bijvoorbeeld alles op RTL 4 tussen 17:00 en 19:00 uur op te slaan.

Een kleine kanttekening: het opnemen van programma’s is op een Raspberry Pi niet aan te raden. Tijdens onze tests met de Raspberry Pi 3 bleek deze namelijk niet snel genoeg om opnames vlot genoeg te starten, waardoor die opnames geregeld mislukten. Als je wilt opnemen, kun je daar door beter een sterkere computer voor gebruiken.

Plex en HD HomeRun

©PXimport

De populaire mediaspeler Plex ondersteunt sinds kort de HD Homerun, waardoor je rechtstreeks vanuit je serveromgeving programma’s kunt opnemen. Het zorgt ervoor dat je opnames van tv-programma’s gewoon tussen je anders verworven series komen te staan, zodat je één kijkomgeving hebt. Omdat Plex echter alleen de tuner gebruikt, wordt de kaartlezer met CI-kaart niet benut. Het resultaat: je kunt alleen ongecodeerde zenders bekijken. Dat zijn dus NPO 1, 2 en 3 in HD, en andere basiszenders in SD-kwaliteit.

Daarnaast werkt Plex DVR op dit moment alleen nog maar met opnames. Live televisiekijken in de app kan strikt gezien nog niet, maar er zijn wel apps die dit alsnog mogelijk maken. De origineel genaamde app HDHomeRun Viewer biedt een omweg om live tv te kijken in Plex, maar we moeten eerlijk zijn: losstaande apps zijn voor live-telvisie eigenlijk handiger. 

Voor de televisieserver gebruiken we een simpele computer met daarop Ubuntu geïnstalleerd. In ons geval is dat een Raspberry Pi 3 met Ubuntu Mate, maar je kunt het ook installeren op vrijwel iedere andere computer. Installeer het besturingssysteem en sluit je smartcardlezer (met kaart) aan.

Sluit een monitor en toetsenbord aan, zodat je commando’s kunt invoeren. Of, nog beter: zorg dat je met een SSH-verbinding commando’s vanaf je pc kunt invoeren, zodat je de tv-server nu alvast op zijn eigen plek in huis kunt neerzetten.

OSCam installeren

Op deze computer gaan we als eerst OSCam installeren. Deze software maakt verbinding met de kaartlezer, om de encryptiesleutels voor je tv-kanalen door te sturen naar TV Headend, een programma dat de streams van de tuner ontvangt. Voordat je OSCam installeert, moet je wat ondersteunende software installeren. Open de terminal voor je Ubuntu-pc en voer het volgende commando in: 

sudo apt-get install build-essential cmake subversion libusb-dev 
libusb-0.1-4 libssl-dev

Wacht tot de installatie is uitgevoerd en tik vervolgens het volgende commando in: 

sudo svn checkout http://www.streamboard.tv/svn/oscam/sudo trunk oscam-svn
cd oscam-svn
sudo make

©PXimport

Je hebt OSCam nu geïnstalleerd, maar de configuratiebestanden staan nog niet op de juiste locaties. Dat moet je nog even regelen, en dat doe je met de volgende commando’s:

sudo cp /Distribution/doc/example/oscam.conf /Distribution
sudo cp /Distribution/doc/example/oscam.server /Distribution
sudo cp /Distribution/doc/example/oscam.user /Distribution

Ga naar de map Distribution met het commando cd distribution. Hier staan de bestanden waarmee OSCam gedraaid kan worden, inclusief de net gekopieerde configuratiebestanden. Die bestanden moeten we alleen nog even aanpassen, zodat het programma weet hoe hij de Ziggo-kaart kan lezen.

Voer het commando sudo nano oscam.conf in om het eerste bestand aan te passen. Voer de volgende wijzigingen door in de geopende tekstverwerker: verander bij anti-cascading de 1 in een 0. Verwijder dan bij Protocols alle tekstblokken, behalve die bij [newcamd]. Verwijder tot slot de tekst achter PORT en vervang deze door 10000@0604:ZIGGO. Sluit het document af met de toetscombinatie Ctrl+X en bewaar de wijzigingen. 

Ziggo Smartcard aan OSCam koppelen

We gaan de hardware-configuratie voor de kaartlezer invoeren, zodat OSCam weet welk apparaat het moet gebruiken. Voer nu sudo nano oscam.server in om het volgende bestand erbij te pakken. Hier doe je het volgende: verwijder alle tekstblokken, behalve de bovenste met als kop [reader].

Gebruik je de Smargo usb-kaartlezer die we in dit artikel aanraden? Vervang het woord mouse bij protocol dan voor smargo. Bij device moet bij onze Smargo-lezer /dev/ttyUSB0 staan. Heb je andere usb-accessoires aangesloten, dan moet je bij mogelijke foutmeldingen een hoger cijfer achter ‘ttyUSB’ invoeren.

Onder in het tekstblok zijn ook de volgende vijf regels vereist.

caid     = 0604
mhz      = 600
cardmhz  = 600
rsakey   = 3C8633AAC0D367533DEC7BB2EEEDEB8CA3ADA52E58B99BB34672783277A1DAAC3B6106AD0909774E031B2A6E30195B437683AD0FC599B87D08CEA47BE1B6C76A
boxkey   = 1122334455667788

Daarmee heb je het ID-nummer en de vereiste softwaresleutel voor de smartcard ingevuld. Sluit het document en bewaar wederom je wijzigingen.

Nog één te gaan. Voer sudo nano oscam.user in om je gebruikersaccount te maken. Daar doe je het volgende. Verwijder alle tekstblokken met uitzondering van user1. Verander de 1 bij uniq in een 0 en verwijder daarna de regel bij betatunnel. Zet nu achter ident de code 0604:ZIGGO en achter caid de code 0604. Sla je wijzigingen op en sluit het bestand weer. Voer nu ls in om te zien hoe de executable van OSCam precies heet. Kopieer deze naam en voer het volgende commando in:

./oscamnaamhier -c . | tail -f /var/log/oscam/oscam.log

©PXimport

OSCam wordt gestart en er verschijnt een log in de terminal. Hiermee zijn we nog niet klaar, want op de plekken waar we ‘ZIGGO’ hebben ingevoerd, moet namelijk een unieke code van jouw smartcard worden ingevoerd. Die zal als het goed is nu in beeld verschijnen terwijl OSCam wordt gestart. Ga op zoek naar het logbericht over ‘entitlements’ voor OSCam, en schrijf de cijfercode op die daar vlak boven staat. Dit is je provider-ID. 

Schakel OSCam uit (Ctrl+C) en bewerk nog één keer oscam.conf en oscam.user. Vervang de tekst ‘ZIGGO’ door de code die je net hebt opgeschreven. Als je hierna nogmaals OSCam start, moet het programma correct werken.

OSCam automatisch starten

Zodra OSCam correct werkt, is het verstandig om het programma automatisch te laten starten als je de server-pc aanzet. Dat gaat als volgt:

cd
sudo cp /oscam-svn/Distribution/oscamnaamhier /usr/bin
sudo nano rc.local

Er wordt nu een document geopend, waar je de volgende code aan moet toevoegen:

mkdir /var/log/oscam &
touch /var/log/oscam/oscam.log
oscam-1.20-unstable_svn8899-x86_64-linux-gnu -b -c /etc

OSCam leest de smartcard in je kaartlezer uit om de encryptiesleutels voor je HD-tv-signaal te ontvangen. Nu hebben we een tweede deel serversoftware nodig, dat het TV-signaal van de HD Homerun combineert met de encryptiesleutels van OSCam. Daar gebruiken wij TV Headend voor. 

Onophoudelijke niesbuien, branderige ogen en een niet te tackelen vermoeidheid: voor hooikoortspatiënten is de lente lang niet altijd een pretje. Gelukkig zijn er apparaten die je klachten kunnen verlichten. Wij vertellen je wat het beste werkt: een luchtbevochtiger, luchtontvochtiger of luchtreiniger.

Lees ook: Hatsjoe! 💦 Last van hooikoorts? Deze apparaten kunnen je klachten verminderen

Hooikoorts is een allergische reactie op pollen, oftewel stuifmeel van grassen, planten of bomen. Wanneer de temperaturen beginnen te stijgen en de natuur na een koude winter tot bloei komt, verspreiden deze pollen zich via wind in een rap tempo door de lucht. Wie dan op een zonnige dag de deuren en ramen open zet, kan rekenen op een ontelbare hoeveelheid ronddwarrelende pollen in huis. Dat zorgt niet alleen overdag voor vervelende hooikoortsklachten binnenshuis, maar ook je nachtrust kan er flink onder lijden.

Om allergische klachten in huis te verlichten, kun je een aantal dingen doen. Horren plaatsen voor deuren en ramen bijvoorbeeld: die houden een deel van de pollen tegen, maar helaas niet alle. Ook met regelmatig stofzuigen haal je een deel van de pollen weg, al geldt dat alleen voor de pollen die al op de grond liggen. Om pollen uit de lucht te verwijderen, kun je een luchtreiniger overwegen. Dit apparaat trekt stof en pollen uit de lucht en blaast vervolgens schone lucht de ruimte in. Ook een luchtbevochtiger of luchtontvochtiger kan helpen bij hooikoortsklachten, afhankelijk van de luchtvochtigheid in je woning en jouw specifieke allergieën.

Luchtbevochtiger

Te droge lucht in huis is absoluut niet fijn bij hooikoorts. Droge lucht veroorzaakt irritatie aan de slijmvliezen, waardoor deze minder goed in staat zijn om stofdeeltjes en allergenen te weren. Bestaande hooikoortsklachten, zoals droge ogen, een kriebelkeel en benauwdheid, kunnen daardoor erger aanvoelen. Bovendien kunnen pollen in een droge ruimte makkelijker blijven rondzweven dan in een goed bevochtigde ruimte. Ga maar na: hoe minder regen er valt, hoe heviger je hooikoortsklachten (waarschijnlijk) zijn. Dat komt omdat pollen er zonder regen langer over doen om naar beneden te komen en je ze dus makkelijker blijft inademen.

©HN Works

Het voordeel van een luchtbevochtiger lijkt dus tweeledig: het vermindert klachten door geïrriteerde slijmvliezen én het voorkomt dat pollen in huis blijven circuleren. Toch zijn luchtbevochtigers meestal niet de eerste keuze als het om hooikoorts gaat. Hun vermogen om pollen daadwerkelijk uit de lucht te halen lijkt beperkt, en bovendien zijn huizen in de lente en zomer – wanneer hooikoortsklachten het ergst zijn – vaak eerder te vochtig dan te droog. Plaats je een luchtbevochtiger in een al vochtig huis, dan kunnen allergische klachten door een toename van schimmels juist verergeren. Een luchtbevochtiger heeft alleen zin bij hooikoortsklachten als de luchtvochtigheid in je woning lager is dan 40 procent. Met een hygrometer kun je dit eenvoudig meten. 

Luchtontvochtiger

Omdat warme lucht vocht vasthoudt, hebben veel huizen in de lente en zomer last van een te hoge luchtvochtigheid. Huisstofmijt en schimmels zijn dol op vochtige omgevingen, wat bijvoorbeeld verklaart waarom je in de zomer doorgaans meer schimmelplekken in huis opmerkt. Voor hooikoortspatiënten is dat helaas (extra) slecht nieuws. Vaak reageert hun overgevoelige immuunsysteem niet alleen op pollen, maar ook op schimmelsporen, mijten en dierenharen. Die combinatie van allergenen zorgt dan voor een extra belasting van het immuunsysteem, waardoor hooikoortsklachten kunnen verergeren. 

Een luchtontvochtiger onttrekt vocht uit de lucht en lijkt dus een goede keuze als je met hooikoorts én een te vochtige woning kampt. Toch kent ook dit apparaat zijn beperkingen als het om hooikoorts gaat. Zo filtert een luchtontvochtiger geen pollen uit de lucht zoals een luchtreiniger dat doet. Daarnaast werkt een luchtontvochtiger alleen als de luchtvochtigheid in huis daadwerkelijk te hoog is, oftewel meer dan 60 procent. Is dat niet het geval, dan loop je het risico dat de lucht in huis juist te droog wordt, waardoor klachten als benauwdheid en een droge keel alleen maar verergeren.

©Sue Tansirimas

Luchtreiniger

Er is één apparaat waar vrijwel iedere hooikoortspatiënt baat bij heeft: de luchtreiniger. Luchtreinigers zijn speciaal ontwikkeld om stof, pollen en andere allergenen uit de lucht te halen. Dat doen ze door verontreinigde lucht aan te zuigen, deze te filteren en vervolgens weer schone lucht uit te blazen. Er zijn verschillende soorten luchtreinigers met elk hun eigen werking, dus als hooikoortspatiënt is het goed om extra aandacht te besteden aan wat voor type luchtreiniger je in huis haalt.

Kies in elk geval een luchtreiniger met HEPA-filter. Dit type filter haalt zelfs de kleinste stofdeeltjes en pollen uit de lucht én voorkomt dat deze opnieuw de lucht in worden geblazen. Ook nuttig bij hooikoortsklachten is een luchtreiniger met ionisator: die voegt negatief geladen deeltjes toe aan de lucht, waardoor pollen onschadelijk worden gemaakt en naar beneden vallen. Met een ionisator is de kans heel klein dat er toch nog pollen in de lucht blijven zweven.

Of kies beide

Soms is een combinatie van apparaten het beste om je hooikoortsklachten aan te pakken. Is de lucht in jouw woning te droog? Zet dan een luchtreiniger én luchtbevochtiger neer. Bij een te hoge vochtigheid kies je voor een luchtreiniger en luchtontvochtiger. Zo pak je het probleem aan twee kanten aan en zul je waarschijnlijk de meeste verlichting merken.

Als je gezonde verse sapjes wilt maken, heb je een sapcentrifuge of slowjuicer nodig. Hoewel deze apparaten op het eerste gezicht erg op elkaar lijken, zijn ze zeker niet hetzelfde. Weet je niet welk van de twee je moet kiezen? Wij helpen je op weg! 

Lees ook: 7 fruitsoorten die je het beste kunt eten als je wilt afvallen

Voor de duidelijkheid: er is een verschil tussen sapjes en smoothies. Smoothies maak je met een blender en bestaan meestal uit gepureerd fruit met een vloeistof, zoals water, melk of yoghurt. Omdat in een blender hele stukken fruit of groenten worden verwerkt, is de structuur van een smoothie wat dikker. Een sapje is daarentegen vloeibaar en vaak helder. Je maakt het met een sapcentrifuge of slowjuicer. Het verschil tussen die twee? Een sapcentrifuge creëert helder sap met weinig vezels, een slowjuicer maakt geconcentreerd sap waarin de vezels behouden blijven. Daardoor is het sap uit een slowjuicer iets gezonder, maar een slowjuicer is ook duurder. Daarnaast vindt niet iedereen het sap uit een slowjuicer vanwege de vezelige structuur even lekker. 

Benieuwd naar de grootste verschillen tussen sapcentrifuges en slowjuicers? Dit zijn ze! 

Werking

Sapcentrifuges en slowjuicers persen beide op een andere manier. In een sapcentrifuge zit een rasp die snel ronddraait. Gooi je een stuk fruit in de vulopening, dan begint de rasp te draaien en wordt het sap uit het fruit geperst. De natte pulp die daarbij overblijft, wordt van het sap gescheiden. Het resultaat is een helder gekleurd sapje waar je bijna doorheen kunt kijken. Een sapcentrifuge werkt heel snel; binnen enkele seconden tot een minuut staat er een heerlijk vitaminebommetje voor je klaar. En dankzij de brede vulopening hoef je je fruit en groenten niet eerst te snijden – ook wel zo makkelijk. 

©279photo

Een slowjuicer is, zoals de naam al zegt, een stuk minder snel. In dit apparaat worden ingrediënten heel langzaam gekneusd met een vijzel. Op die manier komt er tijdens het persen minder warmte en oxidatie vrij, waardoor vitaminen, vezels en antioxidanten zo goed mogelijk behouden blijven. Daardoor blijft er ook iets meer pulp in het sap van een slowjuicer achter dan in het sap van een sapcentrifuge. Een slowjuicer vergt door zijn kleine vulopening daarnaast iets meer voorbereidend werk; je moet je groenten en fruit eerst in grove stukken snijden voordat je ze in het apparaat stopt. Maar daar krijg je dus wel wat voor terug: een sapje bomvol vitaminen en vezels. 

Soorten groenten en fruit 

Een ander voordeel aan slowjuicers is dat je er heel veel kanten mee op kunt. De vijzel in een slowjuicer werkt namelijk zo krachtig en zorgvuldig dat hij zelfs uit de meest vochtarme groenten en fruit sap weet te persen. Je kunt met een (goede) slowjuicer dus ook sap maken uit bladgroenten en bananen. Als je wilt, kun je er zelfs notenpasta mee maken. Een sapcentrifuge krijgt door zijn snelle en lichtere werking alleen sap uit groenten en fruit met een hoog vochtgehalte, zoals appels, sinaasappelen en bleekselderij. 

Gezondheid

Zoals gezegd is het sap uit een slowjuicer iets gezonder dan het sap uit een sapcentrifuge. Dat komt omdat in het sap uit een slowjuicer naast de vitaminen ook de vezels beter behouden blijven. Vezels zijn goed voor de spijsvertering en zorgen voor een langzamere opname van de natuurlijke suikers in fruit, waardoor de bloedsuikerspiegel stabiel blijft. Maar dat betekent niet dat het sap uit een sapcentrifuge helemaal niet gezond is. Je profiteert immers nog steeds van de vele vitaminen en antioxidanten. En zolang je niet te veel fruit ten opzichte van groente in je sapje verwerkt, zal het met die schommelende bloedsuikerspiegel wel meevallen. Een goede verhouding is 70 procent groenten, 30 procent fruit. 

©Maridav

Prijs 

Aan de krachtige pers van een slowjuicer en de supergezonde sapjes die daaruit komen, hangt wel een flink prijskaartje. Voor een goede slowjuicer leg je namelijk al snel zo'n 200 tot 400 euro neer. Er zijn ook slowjuicers van slechts een paar tientjes, maar het risico van deze goedkopere modellen is dat ze vaak minder efficiënt persen en sneller stukgaan. Een goede sapcentrifuge heb je daarentegen al voor nog geen 100 euro of iets meer dan dat. Maar laat het prijskaartje nooit leidend zijn: uiteindelijk gaat het erom wat je wilt met het apparaat. Het zou zonde zijn als een sapcentrifuge voor jou uiteindelijk toch te beperkt blijkt en je alsnóg een dure slowjuicer moet aanschaffen. 

Dus: wat kies je? 

Een sapcentrifuge is fijn als je van helder sap houdt, je alleen fruit en groenten met een hoog vochtgehalte gaat persen en je niet te veel geld wilt uitgeven. Een slowjuicer kies je als je extra gezonde, vezelrijke sapjes wilt en je ook van plan bent bladgroenten, vochtarm fruit en eventueel noten te gaan persen. Kies je voor een sapcentrifuge, maar wil je toch af en toe vochtarme ingrediënten in je sapjes verwerken? Maak dan eerst sap met je sapcentrifuge en doe dit vervolgens samen met de vochtarme ingrediënten in een blender. Heeft een slowjuicer jouw voorkeur, maar houd je niet zo van vezelige sapjes? Zeef je sapje na het juicen nog eens door een fijne zeef of theedoek. Zo heb je alsnog een helder sapje zonder pulp.