De Teufel Motiv Voice is een compacte draagbare luidspreker met ondersteuning voor bluetooth en wifi. De speaker heeft een flinke adviesprijs van 300 euro en moet derhalve van goeden huize komen. Overtuigt het apparaat in z’n audioweergave? En hoe zit het met overige functies?

In 2020 bracht Teufel een gloednieuwe bluetoothspeaker uit in de vorm van de Teufel Motiv Go. Dat is een zeer compacte speaker met een overtuigend geluid, waar je bijvoorbeeld je smartphone of tablet aan kunt koppelen. Omdat dat niet altijd ideaal is en omdat mensen hun speakers tegenwoordig ook als bedieningsapparaat gebruiken om producten in hun smarthome mee aan te sturen, komt Teufel nu met de Teufel Motiv Voice. Dat is in essentie precies dezelfde speaker als bijna drie jaar geleden, met deze keer de toevoeging van Google Cast en Google Assistent.

Teufel Motiv Voice is zeer uitgebreid

Ondanks het compacte formaat is de Teufel Motiv Voice bijzonder uitgebreid. Je kunt apparaten via bluetooth en wifi verbinden (via het Google Cast-protocol), maar ook via de audio-aansluiting. Aan de rechterkant van de speaker zit daar een opening voor. Zo kun je dus ook apparaten via de kabel aansluiten, mocht je dat willen. De aanwezige bluetooth is met versie 5.0 wel enigszins achterhaald. Inmiddels is versie 5.3 gangbaar, en die biedt voornamelijk voor draadloze audioproducten voordelen. Denk dan aan een lagere energieconsumptie en een stabielere verbinding.

En vooral dat laatste had de Teufel Motiv Voice goed kunnen gebruiken. Tijdens het gebruik valt de bluetoothverbinding namelijk geregeld weg – soms wel een paar keer per uur, en dat is ontzettend irritant. Zeker als je in een omgeving bent waar je geen wifi tot je beschikking hebt. Al kan het ook gebeuren dat die verbinding soms wat moeite heeft, maar ondanks dat is die verbinding wel betrouwbaar. Als wifi-speaker slaagt de Motiv Voice dus, maar als bluetoothspeaker wat minder. Daarvoor hebben we te vaak de verbinding moeten checken.

Teufel heeft de Motiv Voice voorzien van een riante accu, wat een beloofde accuduur oplevert van ruim zestien uur. Om die speelduur te halen, moet je het geluid niet te hard zetten; dan verbruikt de speaker uiteraard meer energie. Daarnaast is niet helemaal duidelijk in hoeverre de standby-stand invloed uitoefent op de gebruikersduur. De speaker heeft de beloofde zestien uur in elk geval niet gehaald. Als kantoorkompaan stoppen we er toch liever gewoon de stekker in, zodat Google Assistent altijd beschikbaar is.

Intieme audio-ervaring

Net als voorganger Go heeft ook de Voice twee fullrange drivers en twee passieve bass drivers aan boord. Met een totaalvermogen van 20 watt kan het apparaatje geen hele kamer vullen met geluid, maar daar is-ie ook niet voor bedoeld. Je zet deze speaker naast je op het bureau of neemt hem mee de badkamer in, zodat je altijd en overal naar je muziek of podcasts kunt luisteren. Zolang je dat doet, levert de Teufel Motiv Voice een opmerkelijk intieme audio-ervaring af, terwijl het apparaat nergens inlevert op kwaliteit en zowel de hoge als lage tonen alle ruimte krijgen.

Het is opvallend hoe helder de Teufel Motiv Voice klinkt. Artiesten krijgen daardoor de ruimte die ze nodig hebben: je hoort altijd duidelijk wat ze zingen. En omdat de stemmen zo helder worden weergegeven, is de speaker uitermate geschikt voor het beluisteren van podcasts. Hoewel de baslaag eveneens goed vertegenwoordigd is, kan die soms wel wat warmte tekortkomen. Afhankelijk van de muziek die je luistert, klinken dreunen daardoor ietwat dof, terwijl ze op andere momenten juist overaanwezig zijn. Op zo’n moment zou een equalizer fijn zijn, dan kun je die problemen ondervangen.

Met een druk op de knop activeer je de Dynamore-modus. De speaker levert dan zijn intieme (en ietwat beperkte) audioweergave voor een veel bredere geluidspresentatie. De muziek klinkt daardoor rijker, waardoor je er tijdens een feestje wel een kamer mee zou kunnen vullen. Helaas is deze modus niet geschikt voor alle soorten muziek, want het kan een kakofonie aan achtergrondklanken opleveren waar je echt geen chocola van kunt maken. De artiest verdwijnt meer naar het midden, terwijl de klanken elders uitschieten naar de zijkanten. Wel komt de bas hier beter tot z’n recht.

Bediening via knoppen en via apps

Je kunt de Dynamore-functie activeren met het knoppencentrum boven op de speaker. Je kunt die knoppen lekker indrukken, waardoor ze voldoende feedback geven (iets wat bij het vorige model nagenoeg ontbrak). Het nadeel is dat je ze niet helemaal blind kunt bedienen. Ook al hebben de knoppen de vorm van de functie (zoals een plusknop voor meer volume), die voel je niet. Mettertijd wen je uiteraard aan de locatie van de functie, maar aanvankelijk druk je dus makkelijk op de verkeerde knop. Ze zijn in elk geval genoeg van elkaar verwijderd om fouten in de toekomst te voorkomen.

Je bedient de Teufel Motiv Voice met een muziekstreamingdienst naar keuze, mits die Google Cast ondersteunt. Bij Spotify kun je de speaker bijvoorbeeld uit het lijstje met beschikbare apparaten selecteren. Soms heeft dat programma nog weleens moeite met het detecteren van de speaker, en dan moet je de app opnieuw opstarten om de speaker te zien staan. En dat is opnieuw zo’n klein irritant aspect waarmee je te maken krijgt. Vooral op het gebied van verbindingen laat het product dus wat te wensen over. Maar als het eenmaal werkt, dan draaft de Motiv Voice lekker door.

Google Home en Google Assistent

Dankzij de ondersteuning voor Google Assistent kun je de Teufel-speaker ook opnemen binnen de Google Home-app. Door in de app op de speaker te tikken, kun je het volume bedienen. En in de nieuwe versie van Google Home zie je een mooie weergave van het nummer dat je luistert. Hiermee kun je bijvoorbeeld van nummer wisselen en de boel pauzerend. Helaas is ook hier geen equalizer aanwezig. Dat moeten we Google aanrekenen en niet Teufel, maar duidelijk is wel dat de speaker hier om vraagt. De audiokwaliteit is van hoog niveau, maar moet een beetje getweakt kunnen worden.

Tot slot kijken we nog even naar de Google Assistent-integratie. De Teufel Motiv Go is zonder omweg als slimme speaker te gebruiken. Je kunt het apparaat commando’s geven, die de stemassistent vervolgens uitvoert binnen je smarthome. Ideaal voor op kantoor of in de woonkamer. Mocht je liever niet willen dat de Assistent continu meeluistert – een sentiment dat we goed begrijpen – weet dan dat je de microfoon altijd kunt uitschakelen. Rechts zit een klein schuifje waarmee je dat hardwarematig regelt. Dan luistert de Assistent niet langer mee – toch een geruststellend idee.

Teufel Motiv Voice: conclusie

Onderaan de streep zijn we positief te spreken over de Teufel Motiv Voice. Voor een bedrag van nét geen 300 euro mag je wel betere kwaliteit qua verbinding verwachten. Op het gebied van audio is het echter bijzonder te noemen wat de Duitse audiofabrikant uit de aluminium behuizing perst. De toevoeging van Google Cast en Google Assistent maken de speaker toekomstbestendig, al voelt het tegelijkertijd wat beperkt aan. Waarom zou je andere integraties achterwege laten? Daardoor is de speaker op dit prijspunt lastig te verantwoorden – maar laat hem niet liggen met wat korting.

Je smartphone is tegenwoordig veel meer dan een telefoon; het is de kluis van je digitale leven. Bankzaken, privéfoto's, e-mails en locatiegegevens: het staat er allemaal op. Het goed beveiligen van die toegang is dus geen overbodige luxe. Maar kies je voor het ouderwetse wachtwoord, je vingerafdruk of toch je gezicht? Wij leggen de voor- en nadelen van elke methode naast elkaar.

De klassieker: pincode of wachtwoord

Elke telefoon vraagt erom bij het opstarten: een code. Dit is de basisbeveiliging. Zonder code kun je vaak geen gezichtsherkenning of vingerafdruk instellen. Maar is het ook de beste methode voor dagelijks gebruik?

©ID.nl

Pincode of wachtwoord: de voordelen

• Veiligheid in eigen hand

Het sterke aan een code is dat het in je hoofd zit. Maar een code als 1234 of 0000 is zo gekraakt. Maar kies je voor een langere cijferreeks? Dan is het voor iemand die je smartphone in handen krijgt digitaal gezien nagenoeg onmogelijk om de code te kraken. Voeg je ook letters toe, (zie kader), dan is dit digitaal gezien de moeilijkste methode om te kraken.

• Juridisch sterker

Een interessant weetje: in veel rechtsgebieden val je met een toegangscode onder het zwijgrecht. De politie mag je vaak niet dwingen je code af te staan. Je vinger op een scanner leggen kan in sommige situaties wel als dwangmiddel worden ingezet.

Pincode of wachtwoord: de nadelen

• Afkijken

Iemand die in de trein over je schouder meekijkt, heeft je pincode zo gezien. Ook vette vingers op het scherm kunnen je patroon verraden.

• Gemak

Tachtig keer per dag een lange code intikken gaat vervelen. Mensen kiezen daardoor vaak voor een te simpele code, en dat maakt het juist onveilig.

©ID.nl

2. Lekker snel (maar niet altijd even veilig): vingerafdrukscanner

De vingerafdrukscanner is mateloos populair vanwege het enorme gebruiksgemak: in één soepele beweging pak je je telefoon en ben je vrijwel direct binnen. Toch is het belangrijk om te weten dat de ene scanner de andere niet is en dat dit systeem zowel sterke als zwakke punten heeft.

Vingerafdrukscanner: de voordelen

• Snelheid

Het is vaak de snelste manier om je telefoon te openen, zeker als de scanner in de aan-knop verwerkt zit.

• Betrouwbaarheid (bij de juiste techniek)

Heb je een toestel met een fysieke scanner (achterop/zijkant) of een moderne ultrasone scanner (zoals in de Samsung S-serie)? Dan is de beveiliging uitstekend. Ultrasone scanners maken een 3D-map van je vinger en zijn zeer moeilijk te foppen.

Vingerafdrukscanner: de nadelen

• Natte vingers en pleisters

Heb je natte handen? Dan weigeren veel scanners dienst. Ook met een pleister om je vinger herkent de telefoon je niet. Tip: zorg daarom dat je vingerafdrukken van allebei je handen opslaat.

• Ongewenste toegang

Een klein (maar reëel) risico is dat iemand toegang krijgt terwijl je slaapt of bewusteloos bent, door voorzichtig je vinger op de scanner te leggen.

• Onveilige optische scanners

Veel budget-telefoons hebben een 'optische scanner' onder het scherm. Deze maakt een 2D-foto van je vinger. Dit is minder veilig en makkelijker te foppen dan de ultrasone varianten.

©ID.nl

Gezichtsherkenning: gemak of schijnveiligheid?

Telefoon ontgrendelen door ernaar te kijken voelt als magie. Maar pas op: hier zit de grootste valkuil voor consumenten.

Gezichtsherkenning: de voordelen

• Ultiem gemak

Je hoeft niets aan te raken. Kijken is openen. Ideaal als je bijvoorbeeld handschoenen draagt in de winter.

• Extreem veilig (alleen bij 3D)

Heb je een iPhone (FaceID) of een dure Android met 3D-sensoren? Dan worden er duizenden onzichtbare puntjes op je gezicht geprojecteerd om diepte te meten. Dit is amper te misleiden.

Gezichtsherkenning: de nadelen

• Schijnveiligheid (bij 2D)

Veel goedkopere Android-telefoons gebruiken simpelweg de selfiecamera (2D-herkenning). Dit is niet veilig. Soms is een foto van jou (van Facebook of Instagram) al genoeg om in te breken. Gebruik dit type gezichtsherkenning zeker nooit voor je bank-app.

• Toegang tijdens slaap

Als je niet oplet, kan iemand je telefoon voor je gezicht houden terwijl je slaapt om hem te ontgrendelen. Tip: Zet in de instellingen altijd de optie "Aandacht vereist" of "Ogen open" aan. Dan werkt het alleen als je echt naar het scherm kijkt.

Vingerafdruk, pincode of gezichtsherkenning: wat is het best?

Wat de slimste keuze is, hangt volledig af van je toestel. Heb je een iPhone of een high-end Android-telefoon met 3D-scan? Dan kun je gerust gebruikmaken van gezichtsherkenning; dat is niet alleen snel en makkelijk, maar ook veilig. Bezit je echter een middenklasse- of budgettoestel, kies dan liever voor de vingerafdrukscanner. De gezichtsherkenning op deze modellen is namelijk vaak onveilig.

Vergeet ook de basis niet: zorg altijd voor een sterke toegangscode (liefst alfanumeriek of langer dan vier cijfers) als back-up. Start je telefoon bovendien af en toe opnieuw op. Hierdoor wordt de biometrische beveiliging tijdelijk uitgeschakeld, waardoor je telefoon op zijn veiligst is.

📱Ook interessant: Help! Ik ben het wachtwoord van mijn Apple ID vergeten

Ben je op zoek naar goede software voor het bewerken van foto’s en andere grafische bestanden? Dan is de kans groot dat je Gimp al kent als veelzijdig alternatief voor dure grafische pakketten. Nu is er een nieuwe versie beschikbaar: Gimp 3. Hoe verhoudt deze nieuwe versie zich ten opzichte van de andere grafische programma's?

Er is lange tijd gewerkt aan versie 3 van Gimp: het team heeft er maar liefst zeven jaar aan gesleuteld. De makers, bestaande uit vrijwilligers, begonnen direct aan deze editie na de release van Gimp 2.10 in 2018. Al terug in 2020 kregen we een voorproefje van Gimp 3.0 via een ontwikkelversie, maar pas in 2025 zag de definitieve editie het daglicht. Wie overigens nu denkt dat het Gimpt-team aan het uitrusten is, heeft het mis. Op dit moment is het team namelijk alweer bezig met een volgende versie: Gimp 3.2.

Indeling

Je kunt Gimp tot in detail naar je hand zetten . Dat is geen overbodige luxe: het programma kent een relatief grote hoeveelheid opties die je niet altijd gebruikt. Hoe je Gimp indeelt, heeft voornamelijk te maken met de acties die je ermee wilt uitvoeren, bijvoorbeeld foto’s bewerken, illustraties maken of digitale kunst maken. Om de omgeving te stroomlijnen, kun je gebruikmaken van dokbare vensters. Open het menu Vensters en kies Dokbare vensters. Bepaal vervolgens welke opties je snel toegankelijk wilt hebben. Je vindt verschillende opties, zoals de kleurenwaaier, lettertypes, lagen en penselen.

Wil je je volledig concentreren op het document zelf? Dan kun je de dokvensters ook (tijdelijk) uitschakelen. Kies Vensters / Dokken verbergen (en dezelfde optie om ze later weer zichtbaar te maken). Een tussenvorm is ook mogelijk, waarbij je de gedokte vensters laat zweven. Je hebt hierdoor meer vrijheid bij het optimaal inrichten van je werkomgeving. Kies voor Vensters en verwijder het vinkje bij Enkelvenstermodus.

Ben je tevreden over je eigen indeling? Dan kun je deze direct opslaan. Kies dan Bewerken / Voorkeuren / Interface / Vensterbeheer. Klik op Vensterposities nu opslaan. Standaard wordt de werkomgeving bewaard zodra je het programma afsluit (controleer of Vensterposities opslaan bij verlaten is geactiveerd).

Als je gebruikmaakt van meerdere beeldschermen, dan kun je Gimp hiermee rekening laten houden. Activeer Open vensters op dezelfde beeldschermen als eerder. Heb je vensters verschoven, maar wil je snel terugkeren naar eerdere posities? Klik op Opgeslagen vensterposities terugzetten.

Specifieke functies

Eerlijk is eerlijk: Gimp bevat een flinke hoeveelheid functies. De kans bestaat dat je een gewenste functie niet kunt vinden. In plaats van uren te zoeken, kun je de functie ook opzoeken in een overzicht. Kies Hulp / Een functie zoeken en deze uitvoeren. Typ de naam of omschrijving van de functie, bijvoorbeeld ‘lagen’.

In het zoekoverzicht toont Gimp alleen opties die met het trefwoord te maken hebben. Klik op een resultaat om de functie daadwerkelijk uit te voeren. Bij elke functie zie je ook waar deze zich in het programma bevindt, zodat je deze een volgende keer zelfstandig kunt uitvoeren.

Grootte aanpassen

Je kunt op elk gewenst moment het formaat van de afbeelding aanpassen. Kies Afbeelding / Afbeelding schalen. Bepaal de gewenste breedte en hoogte in de sectie Afbeeldingsgrootte. Standaard is de eenheid millimeter, maar je kunt ook een andere eenheid kiezen. Bijvoorbeeld Pixels of Percent.

Die laatste optie is interessant als je de volledige afbeelding in één keer wilt vergroten of juist verkleinen. Standaard zijn de verhoudingen tussen breedte en hoogte aan elkaar gekoppeld. Dat is niet verplicht: klik op het pictogram van de ketting om die koppeling te verbreken. Tevreden met de nieuwe waarden? Bevestig met een klik op Schalen.

De titelbalk van de afbeelding die je hebt geopend, geeft in Gimp belangrijke informatie. Zo lees je in de titelbalk onder meer de bestandsnaam af, maar ook welke afmetingen het bestand heeft. Ook zie je hier welke kleurindeling wordt gebruikt, bijvoorbeeld RGB-kleur 8-bit, en uit hoeveel lagen de afbeelding is opgebouwd.

Transformeren

Je kunt Gimp goed gebruiken om nieuw materiaal te maken, maar ook om bestaande grafische afbeeldingen aan te passen. Bijvoorbeeld door ze te roteren of bij te snijden. De meeste functies hiervoor vind je onder Gereedschap / Transformeren. Wil je bijvoorbeeld een afbeelding bijsnijden (croppen), dan kies je voor Gereedschap / Transformeren / Bijsnijden. Om een afbeelding te roteren, kies je in hetzelfde menu voor Draaien. Ook andere opties, zoals Schalen en Spiegelen, zijn ondergebracht in hetzelfde menu.

Je bent overigens niet afhankelijk van dit menu: je kunt de functies ook bereiken via de werkbalk die standaard links in het venster wordt getoond. Houd de muisaanwijzer boven een knop voor meer informatie. Veel functies hebben gedetailleerde eigenschappen. Klik je bijvoorbeeld op Penseel, dan kun je kiezen welke grootte het penseel heeft, welk inkttype en welke kleuropties worden gehanteerd. Gimp toont die eigenschappen in het venster Gereedschapsopties, direct onder de werkbalk waarop je de eerdergenoemde opties vindt.

Geschiedenis

Alle bewerkingen die je op een afbeelding toepast, worden vastgelegd in de geschiedenis. Dit tabblad wordt standaard links in het venster getoond en vult zich naarmate je de acties toepast. Om terug te keren naar een punt in het verleden, klik je op de actie in de lijst. De geschiedenis is handig, omdat je hiermee ziet welke acties je hebt uitgevoerd en kunt experimenteren met verschillende bewerkingen.

Herstellen

Gimp houdt bij welke acties je op een document uitvoert. Dat is handig: hierdoor kun je op een later moment terugkeren naar een eerder punt en wijzigingen ongedaan maken of juist doorvoeren. Je kunt deze geschiedenis op elk moment opvragen: kies voor Bewerken / Geschiedenis ongedaan maken. Linksonder verschijnt een venster met de verschillende stappen. Selecteer nu een bewerking en klik op de knop Ongedaan maken linksonder in het venster.

Heb je een aardige set bewerkingen gemaakt, ben je tevreden en wil je schoon schip maken? Dan kun je de geschiedenis van bewerkingen ook wissen. Afhankelijk van de hoeveelheid bewerkingen kan dit geheugen vrijmaken. Klik op de (verwarrende) knop Alles wissen uit Geschiedenis ongedaan maken. Je vindt deze knop rechtsonder in het geschiedenisvenster.

Filters

Gimp heeft een volwassen verzameling filters: open hiervoor het menu Filters. Er zijn verschillende categorieën. Met sommige filters kun je afbeeldingen verbeteren, bijvoorbeeld door ruis te verwijderen. Om een afbeelding te verbeteren door deze te verscherpen, kies je Filters / Verbeteren / Verscherpen. Ook kun je een afbeelding verbeteren door deze zachter en minder kartelig te maken, via Filters / Vervagen / Gaussiaanse vervaging of Focus vervaging. Om ruis uit een afbeelding (zoals een foto) te halen, kies je Filters / Ruis.

Ook de artistieke filters zijn het bekijken waard. Kies Filters / Artistiek. Zo kun je bijvoorbeeld kiezen voor het effect van een fotokopie, maar ook voor een getekende stijl (Cartoon) of voor verfeffect (Olieverven). Verder vind je in dezelfde categorie andere kenmerkende stijlen, zoals Textieldruk en Van Gogh.

Effecten

Je kunt filters gebruiken om effecten op een afbeelding toe te passen, bijvoorbeeld door de belichting van een afbeelding aan te passen of door een ‘lens flare’ (een schittering) na te bootsen. Kies Filters / Licht en schaduw. Selecteer je bijvoorbeeld Kies belichtingseffecten, dan opent een venster waarin je opties kiest. Open de tab Licht en bepaal het effect.

Ook via de andere tabbladen in hetzelfde venster, zoals Materiaal en Omgevingsprojectie, kun je de effecten naar je hand zetten. Klik op Instellingen opslaan, zodat je het profiel een volgende keer snel kunt gebruiken. 

Exporteren

Gimp ondersteunt een flinke hoeveelheid bestandsformaten. Standaard worden bestanden opgeslagen in xcf. Dit is de eigen bestandsindeling van Gimp. Een xcf-bestand bevat alle informatie, zoals lagen. Verder is er ondersteuning voor andere formaten. Dat is handig bij het opslaan van de bestanden.

Ben je klaar met een bestand, kies dan Bestand / Exporteren als. In het venster geef je een bestandsnaam op en bepaal je de locatie. Werp hierna een blik op Bestandstype selecteren. Kies de gewenste indeling, zoals gif-afbeelding of png-afbeelding. Het valt hierbij op dat Gimp ook exotischere grafische formaten ondersteunt, zoals Windows-pictogrammen of Windows-cursors.

Tevreden met de keuze? Bevestig met een klik op Exporteren. Afhankelijk van de keuze verschijnt een venster waarin je verregaande controle hebt over het eindresultaat. Kies je bijvoorbeeld voor jpeg, dan verschijnt het venster Afbeelding exporteren als JPEG. Via de balk Kwaliteit bepaal je de kwaliteit, en daarmee de bestandsgrootte van de afbeelding. Onder Geavanceerde instellingen kun je de afbeelding verder aanpassen, bijvoorbeeld door deze minder kartelig te maken. Onder Metadata kun je extra informatie aan de afbeelding meegeven, zoals wie de auteur van het beeld is. Maak je vaak gebruik van dezelfde instellingen, sla de set dan op als profiel via een klik op Instellingen opslaan.

Standaardafbeelding

 Mogelijk werk je vaak met dezelfde soort afbeeldingen, bijvoorbeeld met dezelfde afmetingen. Je kunt tijd besparen door in Gimp deze waarden als standaard in te stellen. Kies Bewerken / Voorkeuren / Standaardafbeelding. Ga uit van een sjabloon, dat je eventueel nog kunt aanpassen.

Kies Sjabloon en selecteer de afmeting. Voor specifieke formaten heb je niet voldoende aan de opties in dat menu. Je kunt de afmetingen ook handmatig opgeven bij Afbeeldingsgrootte. Nog interessanter is de sectie Geavanceerde opties. Hier kun je onder meer de resolutie en een kleurprofiel bepalen, zodat je volledige controle hebt over de nieuwe afbeelding.

Sneller werken

Grote kans dat je het grootste gedeelte van de tijd in Gimp werkt met muis of pen, maar je kunt het toetsenbord ook goed inzetten voor het uitvoeren van acties. De sneltoetsen vind je bij elke menuvermelding, maar je hoeft hiermee geen genoegen te nemen. In Gimp kun je ook eigen sneltoetsen samenstellen. Kies Bewerken / Voorkeuren / Interface. In de sectie Sneltoetsen klik je op Sneltoetsen configureren. Zoek de actie waarvoor je een sneltoets wilt maken of deze wilt aanpassen en selecteer de actie. Druk vervolgens op de toetscombinatie die je wilt toewijzen. Herhaal dit voor alle sneltoetsen die je gebruikt. Tevreden? Klik op Oké. 

Werken met raw-bestanden

Om met raw-bestanden in Gimp te werken, kun je gebruikmaken van externe hulp. Twee populaire uitbreidingen zijn RawTherapee (www.rawtherapee.com) en Darktable (www.darktable.org/install). Met deze uitbreidingen kun je de raw-bestanden klaarmaken en vervolgens verwerken in Gimp. Je mag beide programma’s kosteloos gebruiken.