Garmin maakt het zijn kopers niet gemakkelijk. Het merk introduceerde onlangs op één dag twee Premium Multisport GPS Smartwatches. De hier besproken Fēnix 7 Pro is daarvan net even goedkoper dan het andere premium model, de Epix Pro. Wat biedt de Fēnix? En wat zijn de verschillen met de Epix? Zijn er wel verschillen?

De Fēnix-serie van Garmin is bedoeld voor de sporter die alles wil, behalve een smartwatch die eruitziet als een sport-gadget. In dit artikel lees je wat de bijzonderheden zijn van deze serie en wat je er wel (en niet) van kunt verwachten.

Ook interessant: Review: Garmin Epix Pro is geen verplichte upgrade

Waar zeker de goedkopere modellen in de Forerunner-serie nog wel de sportieve uitstraling hebben die past bij een sporthorloge, heeft de Fēnix vooral premium-looks. Donkerdere kleuren en een luxere afwerking met meer metaal, maken dit een horloge dat iedereen altijd aan zijn pols kan dragen, van productievloer tot managementkamer om het maar zo te zeggen. En dat terwijl er onderhuids dus niets mist, want net als zijn voorganger biedt deze Fēnix 7 Pro echt alles wat een sporthorloge kan bieden.

©Garmin.com

Twee modellen

De Fēnix 7 Pro is er in twee modellen en drie uitvoeringen. Bij de twee modellen zit het onderscheid in het glas boven op het horloge (de lens) en de afwerking rond het glas en aan de binnenzijde, de kant van het horloge dat op de huid gedragen wordt. Bij de goedkopere Solar Edition is de lens gemaakt van Gorilla DX-glas. Dat is al wel heel sterk, maar toch minder krasvast dan het saffierkristalglas van de Sapphire Edition. Ook heeft de duurdere Sapphire Edition een afwerking rond de lens en aan de binnenzijde van het horloge, het deel dat op de huid zit, van titanium. Opnieuw mooier en bestendiger dan de roestvrijstalen afwerking van de Solar Edition. Omdat alleen een kras een horloge al echt minder mooi en praktisch maakt is het prijsverschil van 100 euro voor de Sapphire Edition in de meeste gevallen zijn prijs wel waard.

©Garmin.com

Drie uitvoeringen

Van zowel de Solar Edition als de Sapphire Solar Edition zijn er telkens drie uitvoeringen, een 7S Pro, 7 Pro en 7X Pro. Het verschil is de grootte. De 7S heeft een behuizing van 42 x 42 x 14,1 mm, de 7 Pro van 47 x 47 x 14,5 mm en de 7X Pro van 51 x 51 x 14,9 mm. Net als eerder bij de Epix Pro geldt zeker voor de X-modellen dat het verstandig is deze echt te passen in de winkel.

Niet alleen is de klok groter, deze is vooral ook dikker en zal met bijna 1,5 centimeter op je pols niet voor iedereen even comfortabel zijn bij langdurig gebruik. En daarvoor zijn deze modellen nu net wel bedoeld. Want alleen wanneer je ze dag en nacht draagt, geef je deze smartwatches de kans alle benodigde metingen te verrichten die jou maximaal inzicht geven in je conditie én je gezondheid.

Echt nieuw zijn de Endurancescore die je een beeld geeft van hoe goed voorbereid je bent op duursport-inspanning zoals een marathon, en de Hill Score die de vaardigheid bij het klimmen beoordeelt. De laatste is voor Nederland lastig, zelfs al gebruikt Garmin hiervoor volgens eigen opgave elke stijging van 2 procent en meer.

©Edmond Varwijk

©Edmond Varwijk

Sensoren en specificaties

Alle modellen ondersteunen naast gps nog andere positiesystemen, zoals Glonass en Galileo, en gebruiken deze simultaan voor nog betere positiebepaling. Daarnaast zijn er een barometrische hoogtemeter, kompas, versnellingsmeter, temperatuurmeter en een sensor voor het omgevingslicht.

Om de inspanning en gezondheid van de sporter te bepalen, zijn er nieuwe Elevate v5 polshartslagmeter en een saturatiemeter voor het zuurstofgehalte in het bloed. Deze berekenen bijvoorbeeld de hartslag tijdens sport, maar ook bij rust en tijdens de nacht. Hetzelfde geldt voor het zuurstofgehalte in het bloed en de ademhaling.

Al deze gegevens combineert Garmin tot een groot aantal statistiekjes. Sommige heel feitelijk, zoals de gemeten hartslag, maar sommige ook gebaseerd op combinaties van metingen en interpretaties daarvan, zoals een gezondheidsscore, een slaapscore, stressmeter en adviezen om meer of juist minder te sporten. Er is weinig dat aan de aandacht van de Fēnix ontsnapt. De synchronisatie met de Garmin Connect-service online en in de app, maakt het heel makkelijk de statistieken te bekijken en bijvoorbeeld ook een nieuwe training of route te plannen.

©Garmin.com

Beperkt nieuwe functies

Gebruik je de Fēnix bij hardlopen en fietsen of een van de vele andere sporten, dan is het aantal mogelijkheden en opties schier oneindig. Afstand, duur, snelheid, hartslag, dynamiek, staplengte, vermogen per ronde, koersen vergelijken, het koppelen aan andere sensoren en nog heel veel meer is allemaal mogelijk.

Dat was het bijna allemaal echter ook al bij het vorige model, de Fēnix 7 die een jaar geleden uitkwam. Het is dan ook terecht dat Garmin ervoor heeft gekozen nog geen 8 uit te brengen. Wel heeft men een aantal opties van andere modellen overgenomen of zijn deze nu op alle Fēnix-modellen te vinden. Een opvallende is de led-zaklamp. Een kleine led in de rand van het horloge waarmee een flinke en instelbare lichtbundel kan worden geproduceerd, genoeg voor navigatie in het donker of het terugvinden van spullen. Ook kunnen er noodsignalen mee worden uitgestuurd of kan het de cadans aangeven bij hardlopen in het donker.

©Edmond Varwijk

Functionaliteit

Daarbij is de Fēnix ook een smartwatch. Binnenkomende berichten worden ook op de Fēnix getoond, via de apps kun je op de Fēnix het weerbericht of laatste nieuws lezen, muziek en podcast opslaan of het afspelen ervan op de smartphone aansturen. Met Garmin Pay plaats je een of meer creditkaarten of bankpassen op de Fēnix en kun je onderweg betalen ook zonder een bankpas of smartphone bij de hand te hebben.

Daarnaast kun je het uiterlijk van het horloge, de watchface, maar ook menu’s en opties, bijna helemaal naar wens aanpassen. Wel is en blijft het een MIPS-scherm. Dus met minder kleuren en minder mooie beelden dan een amoled. Gold aanvankelijk amoled nog als erg accu-intensief waardoor die eerste modellen vaak al na een dag aan de oplader moesten, inmiddels is dat niet meer zo. De nieuwste amoled-modellen doen wat de batterijduur betreft nauwelijks meer onder voor een MIPS-model zoals de Fēnix.

Om ze toch interessant te houden, speelt Garmin bij de Fenix 7 Pro-serie een troefkaart uit, en dat is Solar. Alle 7 Pro-modellen beschikken over een zonnecel onder het glas waarmee de batterij tijdens gebruik wordt bijgeladen. Het kan de levensduur van de accu met enkele uren tot meerdere dagen verlengen tot inmiddels meer dan uitstekende scores.

In de smartwatchmodus gaat het van 11 dagen (14 met zonne-energie) bij de 7S Pro tot 28 dagen (en 37 met zonne-energie) bij de 7X Pro. Met multiband-gps ingeschakeld zijn de scores respectievelijk 15 (16) uur of 23 (26) en 36 (41). Ga je op expeditie en wil je gewoon zo lang mogelijk de basisfunctionaliteit gebruiken, dan gaat het zelfs tot 26 (43), 40 (76) en 62 (139) dagen. Voor het opladen hanteert Garmin hier als norm dat het horloge de hele dag wordt gedragen en daarvan drie uur per dag buiten is bij 50.000 lux zonnelicht.

©Edmond Varwijk

Fēnix 7 Pro versus Epix Pro: MIPS versus amoled

Premium Multisport GPS Watch staat er op de verpakking van de Garmin Fēnix 7 Pro, maar dezelfde aanprijzing staat ook op de verpakking van de Garmin Epix Pro. In hetzelfde lettertype en even groot. Daarbij verschenen beide horloges ook nog eens op dezelfde dag. Dat hoeft geen probleem te zijn, maar wanneer de beide gps-smartwatches van hetzelfde merk zijn, nagenoeg dezelfde hardware gebruiken én ook nog eens dezelfde software en apps, dan weer wel. Want wat is nu echt het meest premium model en wanneer kies je welke van de twee?

©Edmond Varwijk

Het belangrijkste verschil tussen de Fēnix 7 Pro en de Epix Pro is het scherm. Bij de Fēnix is dit een MIPS-scherm, bij de Epix amoled. MIPS (Memory in Pixel) betekent minder kleuren en een lagere resolutie, maar ook een lager energieverbruik, daardoor beter geschikt om altijd aan te staan, én een betere leesbaarheid bij slechte of matige lichtomstandigheden.

Van deze verschillen is vooral dat in de leesbaarheid bij slechte of matige lichtomstandigheden, minder belangrijk. Amoled (Active Matrix Organic Light Emitting Diodes) presteert inmiddels zoveel beter dat ook die schermen eigenlijk altijd wel goed zijn af te lezen. En omdat amoled altijd mooier is met veel meer kleuren en een veel beter contrast, is het voordeel van MIPS steeds minder relevant.

Het enige argument om nog voor MIPS te kiezen, is het lagere accuverbruik en daarmee de veel langere gebruiksduur van het horloge zonder bijladen. En met SOLAR, nu nog exclusief bij MIPS, is dat verschil in bepaalde scenario’s zo mogelijk nog groter. Maar wie niet van plan is weken op hike te gaan of aan ultraruns doet, heeft aan de accuduur van de Epix Pro met amoled bijna altijd wel voldoende.

©Edmond Varwijk

Fēnix 7 Pro versus Epix Pro: SOLAR versus geen SOLAR

Dit laatste zorgt ervoor dat SOLAR, hoe mooi de techniek ook is, als het gaat om het verlengen van de accuduur maar in weinig scenario’s opweegt tegen het minder mooie en contrastrijke scherm van de modellen zonder Solar. Het wachten is tot opladen via een zonnecel onder het scherm bij amoled mogelijk wordt of nog beter, tot het zo krachtig wordt dat opladen in zijn geheel niet meer nodig is. De kans dat dit bij MIPS eerder gebeurt dan bij amoled is groter, maar tegelijk ligt de wens dit te bereiken bij amoled duidelijk voor op MIPS.

Fēnix 7 Pro versus Epix Pro: Red Shift

Behalve de genoemde verschillen in de kwaliteit van het scherm en wel of geen SOLAR, is er nog een verschil. En dat is de Red Shift-modus die wel op de Epix Pro zit, maar niet op de Fēnix 7 Pro. In deze modus gebruikt de Epix Pro alleen rode kleurtinten, wat vooral in het echte donker voor een rustiger beeld zorgt en minder impact heeft op de nachtrust dan een amoled-scherm met veel kleuren en specifiek blauwtinten.

Het niet hebben van een Red Shift is voor de Fenix 7 echter geen gemis, kort door de bocht kun je stellen dat een MIPS-scherm altijd in Red Shift-stand functioneert. En dat een amoled-scherm in Red Shift-modus eigenlijk een MIPS-scherm imiteert. Het is kortom geen functie die ontbreekt op de Fēnix 7

©Edmond Varwijk

Klik op de afbeelding voor een vergroting van de tabel.

Conclusie

Anders dan gedacht, heeft Garmin het zijn gebruikers door op dezelfde dag twee premium multisport gps-watches uit te brengen, niet echt moeilijk gemaakt. Hoe fantastisch de Fēnix 7 Pro ook is, er zijn maar weinig scenario’s waarin het een betere keuze is dan de andere premium multisport gps-watch die diezelfde dag verscheen, de Epix Pro.

Het MIPS-scherm van de Fēnix 7 Pro is duidelijk minder mooi dan dat van de Epix Pro, terwijl er maar weinig tegenover staat waarop de Fēnix 7 Pro hoger scoort - anders dan de accuduur. Omdat net als de Epix Pro ook de Fēnix 7 Pro geen LTE heeft en de solar-functie in de meeste gevallen niet belangrijk genoeg is, zal in de meeste gevallen de Epix Pro de betere keuze zijn zelfs bij het soms wel erg forse prijsverschil tussen de twee. Laat onverlet dat de Fēnix 7 Pro een prachtige gps-smartwatch is met ongekende functionaliteit.

De laatste paar maanden verschijnen er steeds potentere midrange smartphones. Nu zit je met de Motorola Edge 60 Pro wel aan de bovenste kant van die markt, maar dat neemt niet weg dat je nog steeds veel waar voor je geld kunt krijgen.

De Motorola Edge 60 Pro ligt in de winkels voor een adviesprijs van 599,99 euro. Voor dat geld krijg je een royale 12 GB werkgeheugen en 512 GB opslagruimte – een uitstekende deal dus. De prijs is gelijk gebleven aan die van zijn voorganger, maar onder de motorkap is er wel het nodige veranderd. De nieuwe Edge heeft een snellere processor, een krachtiger accu, een volledig vernieuwd camerasysteem en – opvallend – een flinke upgrade van het oplaadvermogen.

Net als eerdere modellen is de Edge 60 Pro slank, licht en compact, met een luxe uitstraling dankzij de aflopende schermranden. Met een gewicht van 186 gram ligt het toestel prettig in de hand. De achterkant is bekleed met veganistisch leer, wat niet alleen zorgt voor extra grip, maar ook voorkomt dat je last hebt van vingerafdrukken. En met zowel een IP68- als IP69-certificering is de smartphone uitstekend bestand tegen water en stof.

©Wesley Akkerman

Duurzaam en prachtig display

Terwijl veel andere fabrikanten de gebogen schermranden inmiddels links laten liggen, gaat Motorola er juist vol voor. Het geeft de Edge 60 Pro een premium uitstraling, maar brengt ook een klein nadeel met zich mee: in fel licht kunnen de randen reflecteren, iets waar je bij een plat scherm geen last van hebt. Storend is het niet direct, maar het valt wel op. Gelukkig maakt het p-oledscherm veel goed. Kleuren spatten van het display, het contrast is uitstekend en content kijken is dan ook een genot.

De vingerafdrukscanner zit netjes in het scherm verwerkt en reageert snel. Het display zelf biedt een scherpe resolutie van 2712 bij 1220 pixels en een verversingssnelheid tot 120 Hertz, wat zorgt voor soepele beelden. Ook de helderheid is dik in orde, zelfs op zonnige dagen. Mooi meegenomen is de keuze voor het stevige Gorilla Glass 7i aan de voorkant, een krasbestendige laag die tegen een stootje kan en het scherm goed beschermt bij dagelijks gebruik.

©Wesley Akkerman

Capabele processor voor gaming

De Motorola Edge 60 Pro draait op de Mediatek Dimensity 8350 Extreme, en dat is een flinke stap vooruit ten opzichte van de Edge 50 Pro. Vooral voor wie graag games op zijn smartphone speelt, is dit goed nieuws. Maar ook bij alledaags gebruik – van appen en mailen tot bellen, browsen en foto's maken – draait het toestel soepel. Tijdens het testen zijn we geen haperingen, vertragingen of andere storende zaken tegengekomen.

Ben je van plan om te gamen op de Edge 60 Pro, houd er dan wel rekening mee dat het toestel bij intensief gebruik warm kan worden. Dat gebeurt niet snel, maar bij grafisch zware 3D-games kan de temperatuur merkbaar oplopen, wat de prestaties wel iets kan beïnvloeden. De meeste casual games draaien probleemloos, maar bij zwaardere titels uit de Play Store speel je doorgaans op medium instellingen. Dat is niet ongebruikelijk in deze prijsklasse, en het toestel houdt zich daar prima staande.

©Wesley Akkerman

Meer energie, iets langere laadtijd

Een van de grootste veranderingen ten opzichte van het vorige model is de accu. Die heeft nu een indrukwekkende capaciteit van 6000 mAh, terwijl de voorganger met 4500 mAh al prima presteerde. Met de Edge 60 Pro haal je moeiteloos het einde van dag twee, zelfs als je af en toe een potje gamet. Die extra accuduur komt echter met een kleine keerzijde: de oplaadsnelheid is verlaagd van 125 naar 90 watt. Nog steeds snel, maar wel een stapje terug.

In de praktijk merk je daar weinig van. Tenzij je de Edge 60 Pro direct naast zijn voorganger legt, zul je het verschil nauwelijks opmerken. Opladen van 0 naar 100 procent duurt minder dan 50 minuten, en met een halfuurtje zit je vaak al rond de 75 procent. Draadloos laden is wél flink afgeremd: dat gaat nu met maximaal 15 watt, terwijl dat bij het vorige model nog 50 watt was. Een duidelijke concessie, al zal het voor veel gebruikers geen breekpunt zijn.

©Wesley Akkerman

De software was altijd zo goed…

Op softwaregebied heeft Motorola een aantal veranderingen doorgevoerd die niet voor iedereen positief zullen uitpakken. Zo staan er nu meer vooraf geïnstalleerde apps op het toestel, en is er een nieuwe AI-omgeving toegevoegd, ontwikkeld in samenwerking met Perplexity AI. Net als bij de Nothing Phone 3a krijg je daar via een aparte knop snel toegang toe. Daarmee kun je bijvoorbeeld meldingen laten samenvatten of informatie opvragen.

Leuk in theorie, maar in de praktijk werkt dat nog niet met alle apps. Toch zitten er handige functies tussen: zo kun je de assistent vragen om iets voor je te onthouden, zoals een foto of screenshot, die je later eenvoudig kunt terugvinden. Een duidelijke beperking is echter dat deze AI-functies alleen in het Engels werken. En hoewel we in Nederland vaak prima overweg kunnen met die taal, gaat dat ongetwijfeld ten koste van de toegankelijkheid voor sommige gebruikers.

©Wesley Akkerman

50x

Veel AI-opties

Een andere nieuwe functie is Playlist Studio. Daarmee kun je een afspeellijst laten samenstellen op basis van je eigen prompt. Klinkt veelbelovend, maar er zit een flinke beperking aan: het werkt alleen met Amazon Music, en dan ook nog uitsluitend als je een actief abonnement hebt. Daardoor zal deze functie voor veel gebruikers nauwelijks bruikbaar zijn. Image Studio – eveneens in samenwerking met Perplexity – is wél geslaagd. Hiermee maak je eenvoudig achtergronden, stickers en andere visuals, precies zoals je zou verwachten.

Daarnaast kun je rekenen op de kracht van Google Gemini, die je activeert door de powerknop ingedrukt te houden. Daarmee stel je vragen of geef je opdrachten, net als bij Google Assistant. Ook Circle to Search is aanwezig, een handige manier om snel informatie op te vragen over elementen uit foto's of screenshots. De nieuwe Moto AI-knop aan de linkerkant van het toestel is speciaal bedoeld voor deze AI-functies, maar is helaas niet aanpasbaar. Zonde, vooral voor wie weinig gebruikmaakt van Motorola's eigen AI-platform.

3x

2x

Veel dataverzameling

Opvallend is dat Motorola twee verschillende nieuwsoverzichten in zijn software-omgeving aanbiedt. Veeg je op het thuisscherm naar rechts, dan verschijnt de vertrouwde Google-feed – al kun je die eventueel uitschakelen. Daarnaast is er binnen het app-overzicht nóg een nieuwsoverzicht, afkomstig van een andere aanbieder. Het maakt duidelijk dat er veel gebeurt op het gebied van dataverzameling en -verwerking. Dat is op zich niets nieuws, maar Motorola zet het nu opvallend zichtbaar neer.

De Edge 60 Pro draait op Android 15 en krijgt drie jaar lang software-upgrades en vier jaar beveiligingsupdates. Daarmee loopt Motorola duidelijk achter op merken als Samsung en Google, die ruimere termijnen hanteren. Volgens Motorola sluit dit beleid echter aan op het werkelijke gebruik van hun toestellen. Intern onderzoek zou uitwijzen dat gebruikers hier tevreden mee zijn – reden genoeg voor het bedrijf om daar niets aan te veranderen. Toch voelt het als een gemiste kans: het drukt de langetermijnwaarde van een verder prima smartphone.

1x

0,5x

Solide camera’s, maar…

Het camerasysteem van de Motorola Edge 60 Pro levert over het algemeen degelijke fotoprestaties. De hoofdcamera heeft een resolutie van 50 megapixel, net als de ultragroothoeklens die ook dienstdoet als macrocamera. Daarnaast is er een telelens van 10 megapixel, goed voor 3x optische zoom en tot 50 keer digitale zoom. Aan de voorkant vind je een selfiecamera van eveneens 50 megapixel, met een lichtsensor die zorgt voor betere belichting en witbalans.

De lenzen produceren heldere, scherpe foto's, en dankzij de samenwerking met Pantone ogen kleuren meestal natuurlijk en accuraat, ook bij beweging of in lastige lichtomstandigheden. De HDR-prestaties zijn sterk, met veel detail in zowel lichte als donkere delen. Een minpunt is de neiging tot overbewerking: sommige foto's worden te sterk verscherpt, waardoor ze kunstmatig aanvoelen. Dat doet wat denken aan de beeldverwerking van sommige Samsung-toestellen.

0,5x

1x

Problemen in het donker

De hoofdcamera doet het prima bij daglicht, maar zodra het donker wordt, levert hij zichtbaar in op scherpte en detail. De ultragroothoeklens schiet bij goed licht acceptabele foto's, al vertaalt de sensor-upgrade zich niet altijd in betere beeldkwaliteit. In situaties met weinig licht vallen de prestaties flink tegen. De grootste tegenvaller is de telelens. Door de kleine sensor heeft die moeite met helderheid en dynamisch bereik, en de digitale zoom kun je sowieso beter links laten liggen.

De selfiecamera scoort daarentegen wél punten, met realistische huidtinten en scherpe beelden. Het bokeh-effect – waarbij de achtergrond onscherp wordt – is wisselend, en ook kun je kleurverschillen opmerken tussen de verschillende lenzen. Het zwakste punt van de Edge 60 Pro is echter de videokwaliteit. De beeldstabilisatie schiet tekort, waardoor video's al snel schokkerig aanvoelen. Onbruikbaar is het niet, maar op dit prijsniveau had Motorola meer mogen bieden.

2x

3x

Motorola Edge 60 Pro kopen?

De Motorola Edge 60 Pro scoort op hardwarevlak overtuigend, met een krachtige processor, een indrukwekkende accuduur en een helder, prettig scherm. Toch wordt de gebruikerservaring flink geremd door de software. Waar Motorola vroeger bekendstond om zijn schone Android-ervaring, oogt de Edge 60 Pro rommeliger dan ooit. De hoeveelheid voorgeïnstalleerde apps is toegenomen, en de AI-integratie voelt onaf – zeker omdat ondersteuning voor de Nederlandse taal ontbreekt.

De niet-aanpasbare AI-knop, de dubbele nieuwsfeeds met bijbehorende dataverzameling en het magere updatebeleid van drie jaar werpen een flinke schaduw over de solide hardwarebasis. Deze softwarematige concessies zorgen ervoor dat het toestel niet de verfijnde, toegankelijke ervaring biedt die je van Motorola zou verwachten. Zonder alle onvolwassen AI-toeters en bellen – en ondanks de wisselende camerakwaliteit – hadden we de Edge 60 Pro met gemak kunnen aanraden. Maar nu blijft er vooral een gevoel van gemiste kansen hangen.

Een oven wordt flink heet tijdens het gebruik, en ook in een magnetron met grill- of ovenfunctie kan de temperatuur behoorlijk oplopen. Daardoor verdampt vet of spettert eten sneller tegen de binnenkant van de deur. Zelfs bij een gewone magnetron kunnen spetters en condens zich ophopen op het ruitje. Na een tijdje is het glas zo vettig of bruin dat je nauwelijks nog naar binnen kunt kijken. Niet gevaarlijk, wél vervelend. Gelukkig is het schoonmaken van die ruit minder lastig dan je denkt!

Lees ook: Magnetron kopen? Dit is waar je op moet letten

Hoe ontstaat die vettige aanslag eigenlijk?

Tijdens het verwarmen van eten verdampt vet. In een oven branden die vetdruppeltjes langzaam in op het glas, zeker bij temperaturen boven de 180 graden. Ook etensresten die over de rand borrelen of spetteren kunnen tegen het ruitje aankomen. In een magnetron gebeurt min of meer hetzelfde, al speelt condens daar ook een rol. Het resultaat is een doffe waas die met alleen een vaatdoekje niet meer weggaat.

Wat heb je nodig?

Met een paar alledaagse schoonmaakmiddelen kun je die bruine aanslag al te lijf gaan:

🞐 Warm water
🞐 Scheutje afwasmiddel
🞐 Zachte doek (liefst microvezel)
🞐 Oude tandenborstel
🞐 Klein beetje baking soda
🞐 Schoonmaakazijn of citroensap
🞐 Eventueel een plastic schrapertje (géén metaal)

Let op: laat de oven of magnetron altijd goed afkoelen voor je begint.

Stap voor stap schoonmaken

Begin met de buitenkant van de ruit. Maak een lauwwarm sopje met afwasmiddel en veeg het glas schoon met een microvezeldoek. Hardnekkige plekken? Maak een dik papje van baking soda en een beetje water. Smeer dit op de vlekken en laat het tien minuten zitten. Daarna veeg je het eenvoudig weg met een vochtige doek.

Voor de binnenkant helpt het om vet eerst los te weken. Maak een doek nat met heet water en een flinke scheut azijn of citroensap. Houd deze een paar minuten tegen de binnenkant van het ruitje aan – of leg de doek er voorzichtig op, als dat lukt. De warmte en het zuur helpen om het vet los te weken. Gebruik daarna een tandenborstel om voorzichtig langs de randjes te schrobben.

Sommige ovens hebben een dubbele glasplaat. In veel gevallen kun je die losmaken om ook daar tussen schoon te maken. Kijk hiervoor in de handleiding van je oven: vaak zitten er klemmetjes of schroeven aan de bovenrand van de ovendeur. Wees voorzichtig en zorg dat je alles stevig terugplaatst.

©Андрей Журавлев

Let op bij zelfreinigende ovens

Heb je een zelfreinigende oven? Dan werkt het schoonmaken net even anders. Sommige ovens hebben een pyrolysefunctie: hierbij wordt de oven verhit tot zo'n 500 graden, waardoor vet en vuil veranderen in as. Dat kun je daarna eenvoudig opvegen met een doek. Andere modellen gebruiken katalyse of stoomreiniging. In al deze gevallen geldt: gebruik géén agressieve middelen op de wanden of het glas, want daarmee kun je de speciale coating beschadigen.

Ook belangrijk: de ruit kan tijdens zo'n reinigingsprogramma flink heet worden. Wacht dus altijd tot de oven volledig is afgekoeld voor je eraan begint. En poets het glas alleen met zachte doeken en neutrale middelen, zoals lauw water met een druppeltje afwasmiddel. Baking soda of citroen kun je in dit geval beter vermijden, tenzij je zeker weet dat jouw oven geen speciale coating heeft.

Wat moet je níet doen?

Gebruik geen schuursponsjes of staalwol. Ook ovenreiniger en agressieve sprays zijn geen goed idee op glas: ze kunnen het ruitje beschadigen of dof maken. Gebruik bij voorkeur ook geen mesjes of metalen schrapers – hoe verleidelijk dat soms ook is. Krassen zijn snel gemaakt en vrijwel niet meer weg te werken.

En daarna? Zo houd je het ruitje schoon

Veeg de ruit na elk gebruik even kort na met een vochtige doek, vooral als je ziet dat er gespetterd is. Dat kost je amper tijd en voorkomt dat vuil zich opbouwt. Gebruik je ovenschalen die kunnen overkoken? Zet er een lekbak onder. En voor magnetrons werkt een eenvoudig spatdekseltje echt verrassend goed – die vangt het meeste op.