De Polar Vantage v3 is het nieuwe topmodel waarmee Polar sporters probeert te overtuigen dat er meer is dan Garmin. Of de Vantage v3 daarvoor goed genoeg is, valt echter te bezien.

Bijna tweeënhalf jaar heeft Polar gedaan over de ontwikkeling van deze Vantage v3. Een waanzinnig lange tijd waarin het merk enkel zoethoudertjes uitbracht, zoals de Pacer, de Pacer Pro en de Ignite. Geen van allen echte succesverhalen, maar vaak door de gunstige prijs ook niet de slechtste keuze die een (beginnende) sporter kon maken. Het wachten was echter op een nieuw topmodel.

De hardware

Het uiterlijk van de Vantage v3 is helemaal oké. Het is een prachtig sporthorloge, die naast altijd stijlvol zwart ook verkrijgbaar is in kobaltblauw en gebroken wit. De behuizing is niet te groot, de manchet van een blouse/overhemd kan gewoon dichtgeknoopt worden en dat draagt toch fijner – anders dan bij de grootste modellen van Garmin, waarbij dat niet altijd gaat.
Mooi is de ronde vorm die doorloopt in het al even fraaie amoledscherm. Voor de bediening zitten er vijf fysieke knoppen aan de zijkant, allemaal voorzien van een prettig ribbeltjespatroon. Twee ervan zijn bovendien rood, wat het gebruiksgemak verder vergroot.
Om de accu te sparen, schakelt de Vantage v3 na enige tijd het beeldscherm uit of beperkt hij de weergave tot alleen de tijd. Wil je dan het scherm activeren, is alleen aanraken niet voldoende, daarvoor is het helaas nodig een van de knoppen in te drukken.
Helaas ontbreekt een NFC-chip en daarmee de mogelijkheid een betaalkaart te koppelen voor betalingen onderweg. Ook muziekopslag ontbreekt; wil je onderweg genieten van muziek of een podcast dan is ook daarvoor een smartphone nodig.

©Polar.com

De nieuwe Vantage v3 van Polar is een zeer fraai vormgegeven sporthorloge.

Sensors

Een belangrijk onderdeel van een sporthorloge zijn de sensors en hier claimt Polar baanbrekende vernieuwing met de ‘meest nauwkeurige optische hartslagmeting ooit’ en een nieuwe temperatuurmeter die ook gedurende de nacht de variaties in de lichaams- en huidtemperatuur waarneemt. Ook bevat het sporthorloge een SpO2-sensor die de hoeveelheid zuurstof in het bloed meet, iets wat geldt als een indicator voor het algehele welbevinden van de mens. Verder is de Vantage v3 het tweede Polar-horloge dat multiband-gps ondersteunt voor een nog betere positiebepaling. Aan sensors dus geen gebrek.

©Polar.com

Aan de binnenzijde de sensors en de aansluiting voor de usb-kabel.

De Vantage v3 kan dankzij de nieuwe optische hartslagsensor nu ook een ECG-meting doen. Zo’n elektrocardiogram (ECG) is een registratie van de elektrische activiteit van het hart en wordt veel gebruikt in de medische wereld. Helaas is de Polar-sensor niet gecertificeerd en is de meting zoals Polar zelf zegt “niet bedoeld voor enige medische analyse, diagnose of behandeling inclusief zelfbehandeling of consulatie met een dokter”.
Dat is een valide juridisch standpunt, maar waarom kiest Polar er niet voor om net als Apple en Garmin zijn ECG-functionaliteit te laten certificeren, zodat het nadere analyses kan doen en bijvoorbeeld afwijkingen in het patroon kan rapporteren. In de huidige vorm is het ECG weinig meer dan een gimmick, die dan ook snel zijn waarde verliest.
Tijdens het sporten zelf ontdekten we soms opvallende hartslagregistraties die afwijken van wat je zou verwachten of van wat een tweede, simultaan gedragen sporthorloge registreerde. Hoewel dit geen vergelijkende test is, hebben we afwijkingen zoals hier nog niet eerder gezien bij eerdere vergelijkende tests van hartslagmeters.

©Edmond Varwijk

Het ECG van de Vantage v3 is niet-medisch te gebruiken en, omdat Polar zelf niet echt analyseert, vooral een gimmick.

Offline kaarten

Kaarten en navigatie zijn belangrijke functies van een sporthorloge, en hier gebruikt de Vantage v3 zijn nieuwe multiband-gps. De Vantage v3 beschikt over 32 GB geheugen, zodat kaarten ook offline te gebruiken zijn (zonder smartphone-verbinding).
Basiskaarten voor de VS en Europa zijn standaard aanwezig. Andere regio’s en meer gedetailleerde kaarten kunnen worden toegevoegd. Dit werkt helaas alleen via de website en niet via de Polar-app: een computer en via usb aangesloten horloge zijn vereist.
De kaarten zijn van uitstekende kwaliteit. Voor sporters is het vooral belangrijk een route te kunnen laden en deze te volgen. Raak je van de route, dan toont de Vantage v3 wel de richting terug naar de route, maar niet hoe je van de route bent afgeraakt.

©Edmond Varwijk

De Vantage v3 is het eerste Polar-sporthorloge met offline kaarten.

©Edmond Varwijk

Rammelende software

Het is duidelijk dat Polar bij de ontwikkeling van de Vantage v3 vooral naar de hardware-eisen heeft gekeken en die heeft geüpdatet. Helaas is dat ten koste gegaan van de software, want die is op zijn best onbetrouwbaar. De klachten na een maand gebruik zijn de regelmatig wegvallende bluetooth-verbinding en de synchronisatieproblemen die daardoor optreden. Als sporter wil je na de finish zo snel mogelijk je resultaten synchroniseren met de Polar Flow-app en webdiensten zoals Strava. Maar het is voortdurend afwachten óf de Vantage v3 verbinding maakt en zijn gegevens kan delen. Zelfs een volledige reset van het sporthorloge én het opnieuw installeren van de app hebben die problemen niet verholpen.
De app zelf is prima, net als Polars webdienst. Jammer is dat de firmware van het sporthorloge nog niet geüpdatet is.
Het nieuwe display is mooi, met widgets die worden ingesteld met informatie die jij wilt zien. Ook de informatieschermen zijn prettig, met een weergave van dag- en weekactiviteiten, het nachtelijke herstel, de slaapscore, en andere gezondheids- en sportstatistieken. Maar ook hier wordt de pret soms verpest door het zomaar ontbreken van gegevens. Ook jammer zijn de verouderde menu’s die de mogelijkheden van een modern amoledscherm geheel niet benutten.

©Edmond Varwijk

©Edmond Varwijk

Conclusie

Er is een flinke update van minimaal de firmware en liefst ook de bijbehorende app nodig om recht te doen aan de verwachting die Polar met de Vantage v3 wekt. Van een topmodel mag worden verwacht, ook al ligt de prijs ervan lager dan van concurrerende topmodellen. Voor de bijna zeshonderd euro die Polar nu vraagt, zijn betere en vooral ook stabielere smartwatches en sporthorloges te koop. Lukt het Polar wel de software te verbeteren en liefst de prijs nog met honderd euro te verlagen, dan heeft het met deze nieuwe Vantage V3 een prima product in huis.

Hoewel koken op gas voorlopig nog mag, is duidelijk dat de toekomst elektrisch is. Veel mensen stappen nu al over op elektrisch koken – vaak in combinatie met inductie. Ben jij toe aan een nieuwe kookplaat of wil je van het gas af? Dan is het goed om te weten hoe je zo’n elektrische kookplaat aansluit, waar je op moet letten en wanneer je beter een professional kunt inschakelen.

Eén, twee of drie fasen: wat betekent dat?

In tegenstelling tot een gaskookplaat, die je simpelweg aan een gasaansluiting koppelt, is een elektrische kookplaat net iets technischer. Zo'n kookplaat kan worden aangesloten op één, twee of drie elektrische fasen. Welke van de drie je nodig hebt, hangt af van het vermogen van je kookplaat én van de aansluiting in je keuken.

Een 1-fase kookplaat is het eenvoudigst. Die werkt op een gewone stekker met twee pinnen, precies zoals je gewend bent van andere apparaten in huis. Deze modellen hebben een beperkt vermogen – maximaal 3680 watt – maar zijn vaak krachtig genoeg voor wie niet al te fanatiek kookt. Aansluiten is simpel: stekker erin en je kunt aan de slag.

Voor een 2-fase kookplaat heb je een zogenoemde perilex-stekker nodig, met vijf pinnen. Die zie je vooral bij iets krachtigere inductiekookplaten. Meestal worden dit soort kookplaten zonder stekker geleverd, en is het slim om een elektricien in te schakelen voor de installatie. Het benodigde vermogen ligt tussen de 3681 en 7360 watt.

Een 3-fase kookplaat vraagt nog meer stroom en werkt op krachtstroom. Ook hier gebruik je een perilex-stekker met vijf pinnen, maar je moet wel eerst controleren of je meterkast daar op is voorbereid. De aansluitwaarde ligt boven de 7360 watt en het is belangrijk dat de aansluiting klopt – anders werkt de kookplaat niet of loop je zelfs risico op overbelasting. Laat dit daarom bij voorkeur aan een vakman over.

©vectorizer88 - stock.adobe.com

Hoe weet je welke kookplaat bij je keuken past?

Wat je kunt aansluiten, hangt af van het type stopcontact in je keuken. Heb je een standaard wandcontactdoos met twee gaten? Dan past daar alleen een 1-fase kookplaat op. Die worden meestal geleverd met stekker en snoer, zodat je hem meteen kunt gebruiken.

Zie je een perilex-stopcontact (met vijf gaten)? Dan is je keuken in principe geschikt voor een 2- of 3-fase kookplaat. Alleen weet je dan nog niet of je meterkast daadwerkelijk drie fasen aankan. Dat kun je op twee manieren controleren: met een multimeter of door in je meterkast te kijken.

Zo check je de aansluiting met een multimeter

Heb je een multimeter in huis? Dan kun je precies meten hoeveel fasen je aansluiting ondersteunt. Teken op een papier het patroon van het perilex-stopcontact en noteer per gat wat je meet. Prik met één pin in het middelste gat (de aarde) en meet met de andere pin de overige vier. Krijg je twee keer 230 volt en twee keer 0? Dan heb je een 2-fase aansluiting. Meet je drie keer 230 volt en één keer 0? Dan is het een 3-fase aansluiting. Label de gaten met ‘L’ voor stroom en ‘N’ voor nul, zodat je straks precies weet wat waar hoort.

©Dmitriy

Geen multimeter? Kijk in de meterkast

Heb je geen meetapparatuur? Dan kun je in de meterkast zien hoeveel fasen er beschikbaar zijn. Bij een 2-fase aansluiting zie je twee gekoppelde groepen met een hendel ertussen. Zie je vier gekoppelde groepen? Dan is er krachtstroom aanwezig en kun je dus ook een 3-fase kookplaat aansluiten – mits het stopcontact daar geschikt voor is.

©auremar

Zelf een kookplaat aansluiten

Ga je zelf aan de slag? Dan is het belangrijk dat je weet wat je doet. Elektriciteit is geen speelgoed, dus bij twijfel: bel een vakman. Heb je een 1-fase kookplaat met powermanagement die je op een normaal stopcontact wilt aansluiten? Dan moet je deze eerst correct instellen.

Leg om te beginnen een stuk piepschuim onder de kookplaat, zodat je hem veilig kunt omdraaien zonder krassen of barsten. Plak daarna de afdichtband rondom het apparaat, bij voorkeur zo dicht mogelijk bij de glasrand. Begin aan de achterkant, zodat de naad niet in het zicht valt.

Open het aansluitcompartiment onder de kookplaat en controleer het aansluitschema dat daar staat. Gebruik de bijgeleverde bruggetjes om de juiste verbindingen te maken. Sluit het snoer aan: bruin op L, blauw op N en geelgroen op aarde. Zet het snoer vast met trekontlasting en sluit het klepje.

Draai nu de kookplaat weer om en steek de stekker in het stopcontact. Leg de kookplaat op z’n plek in het aanrechtblad. Houd de pauzeknop vijf seconden ingedrukt om het menu te openen. Zoek via de plusknop naar het onderdeel ‘PO’ (power) en stel het vermogen in op 3.7 in plaats van 7.4. Bevestig dit door de pauzeknop nog eens vijf seconden ingedrukt te houden. Je kookplaat is nu geschikt voor een standaard aansluiting.

Een 2-fase kookplaat aansluiten: zo werkt het

Heb je een 2-fase kookplaat? Dan moet je eerst bepalen welke kleur draad bij welk contact hoort. Meet het snoer door met een multimeter, op de piepstand of op de Ohm-stand. Noteer welke draad bij welke stekkerpin hoort en gebruik die info bij het aansluiten.

Open vervolgens het aansluitvak onder de kookplaat en kijk welk aansluitschema je moet gebruiken. L1 en L2 koppel je aan de juiste stroomdraden, 01 en 02 aan de juiste nuldraad. Maak de trekontlasting los, sluit de draden aan zoals je eerder hebt gemeten, en zet alles weer stevig vast.

Steek daarna de stekker in het stopcontact en plaats de kookplaat netjes in het blad. Dankzij de afdichtband blijft alles goed op z'n plek. Zet vervolgens de kookplaat aan en test of alle kookzones werken. Krijg je een foutmelding? Dan is er waarschijnlijk iets misgegaan bij het aansluiten. Geen foutmelding? Dan is je kookplaat klaar voor gebruik.

©S.Engels

Vooral in de zomer is het vaak raak: code geel of code oranje wegens onweer. Weet jij wat je wél en juist níet moet doen als er een onweersbui nadert? Thuis kun je veel risico's beperken, maar juist buitenshuis – en zeker op de camping – is het opletten geblazen. In dit artikel lees je hoe je jezelf en anderen beschermt, of je nu binnen, buiten of aan het kamperen bent.

Lees ook: Regen, regen en nog eens regen … zo voorkom je wateroverlast

Thuis tijdens onweer: veilig, maar niet zonder risico's

In huis ben je relatief goed beschermd tegen blikseminslag, zeker als het gebouw voorzien is van een goede bliksemafleider. Toch zijn er een paar voorzorgsmaatregelen die je serieus moet nemen. Gebruik bij onweer liever geen apparaten die verbonden zijn met het stroomnet of met leidingen. Denk aan de wasmachine, een vaste telefoon of een bedrade computer. Bliksem kiest daarbij meestal de makkelijkste route naar de grond, en dat zijn vaak metalen onderdelen in huis zoals koperdraden of waterleidingen.

Trek bij voorkeur de stekkers uit het stopcontact van kwetsbare apparatuur zoals computers, tv's of de router. Een stekkerdoos met overspanningsbeveiliging biedt wel wat bescherming, maar niet bij een directe inslag. Ga liever ook niet douchen of in bad, want waterleidingen kunnen de elektrische spanning van een blikseminslag geleiden.

Ramen kun je gewoon dicht houden, en als je wilt kijken naar het natuurgeweld, doe dat dan vanaf een veilige plek binnenshuis. Zorg dat huisdieren binnen zijn en zet het alarmsysteem even uit als dat storingsgevoelig is bij blikseminslag.

Buiten bij onweer: voorkom dat je zelf bliksemafleider bent

Ben je onderweg of buiten als het begint te donderen, dan is het zaak om snel te handelen.

Onthoud: als je de bliksem ziet en binnen 10 seconden de donder hoort, zit je binnen de gevarenzone. Zoek dan zo snel mogelijk een veilige schuilplek.

De veiligste plek is een gebouw met muren en een dak – bijvoorbeeld een winkel, huis of station. Een auto met metalen carrosserie is ook een prima optie. Die werkt als een kooi van Faraday en geleidt de stroom om je heen in plaats van door je heen.

Vermijd tijdens onweer open velden zoals weilanden of sportterreinen, want daar ben je letterlijk het hoogste punt. Ook hooggelegen plekken zoals duinen of heuveltoppen vormen een risico. Zoek geen beschutting onder een boom die in z'n eentje op een veld staat – dat is juist een bliksemmagneet. Blijf verder uit de buurt van metalen objecten zoals hekken, masten of fietsen, en houd afstand van water – of dat nu een meer, sloot of zwembad is.

Kun je nergens heen? Maak jezelf dan zo klein mogelijk: hurk neer op je voetzolen, houd je voeten tegen elkaar en wikkel je armen om je knieën. Ga niet liggen; zo vergroot je je contactoppervlak met de grond, wat het risico op aardstroom vergroot.

©ID.nl

Kamperen met onweer: extra opletten in tent of caravan

Kamperen geeft een gevoel van vrijheid, maar bij onweer ben je juist extra kwetsbaar. Een tent biedt geen enkele bescherming tegen bliksem, hoe stevig het doek ook is. Het metalen frame vergroot het risico juist, vooral als je op een open veld kampeert of vlak bij een losse boom staat.

Als er onweer op komst is, zoek dan zo snel mogelijk een veilig onderkomen. Een stenen sanitairgebouw, de receptie of je auto bieden veel meer bescherming dan een tent. Zit je in een camper of caravan met een metalen buitenkant? Dan ben je redelijk veilig, mits je ramen en deuren gesloten houdt en geen contact maakt met metalen delen. Stacaravans met een houten of kunststof omhulsel bieden die bescherming niet: het klopt dat ze geen stroom geleiden, maar ze voeren die ook niet af. Daardoor kan een blikseminslag via leidingen of metalen onderdelen binnen alsnog gevaarlijk uitpakken. Tijdens onweer blijf je dus beter uit de buurt van dat soort constructies.

Laat ook je elektronische spullen niet in de tent of aan opladers zitten. Berg ze los op, zonder kabels of contact met de grond.

Staan er bomen op de camping? Zorg dat je tent daar niet direct onder staat. Bij inslag kunnen takken afbreken of kan de bliksem via de wortels naar de grond doorslaan. Ook op campings in de bergen of aan open water is het risico op blikseminslag extra hoog – check bij aankomst wat de aanbevolen schuilplaatsen zijn.

Tot slot: een goede voorbereiding helpt

Kijk altijd naar de weersvoorspelling voordat je op pad gaat. Veel weerapps geven een melding bij onweerskansen, vaak met een tijdsindicatie en locatie. Op de camping is het handig om bij aankomst al te weten waar je naartoe kunt bij slecht weer.

Zorg ook dat je zaklamp, powerbank en radio of noodaccu paraat hebt als je kampeert, voor het geval de stroom uitvalt. En vooral: blijf rustig. Onweer is gevaarlijk, maar met de juiste kennis en voorzorgsmaatregelen voorkom je ongelukken.