Marit van ID.nl gaat in de eerste weken van 2023 dé uitdaging aan: een maand lang zonder smartphone! Want ook al brengt zo'n ding veel leuks met zich mee – social media bijvoorbeeld – het vergt ook heel veel van je tijd. In plaats daarvan gebruikt ze nu een Nokia, zo eentje waarmee je alleen kunt sms’en en bellen. Hoe haar dat vergaat, vind je terug op ID.nl. Dit is het verslag van haar eerste week 'offline'.

'Waarom zou je dit in hemelsnaam vrijwillig willen doen?'

Die vraag is me meerdere keren gesteld toen ik vertelde dat ik deze uitdaging aan zou gaan. Maar als ik vervolgens vertel dat ik een schermtijd van minstens vierenhalf uur per dag heb – met soms uitschieters naar zeven uur in de weekenden! – vind ik dat er écht iets moet veranderen. Continu aanzetten, ook al heb ik geen meldingen. Als ik hem niet bij me heb, breekt er innerlijke paniek uit. Werkmails en berichtjes van collega’s check ik ook ’s avonds en in het weekend. De balans is helemaal weg. Ik denk dat ik wel kan stellen dat ik niet meer zonder smartphone kan. Wat zou ik allemaal kunnen doen met die vierenhalf uur extra per dag? Een heleboel, lijkt me. In elk geval is er genoeg stof om over na te denken de komende weken.

Zondag 1 januari

Om 23.59 uur 2022 zet ik mijn smartphone uit. Verslaafd als ik ben heb ik de BeReal (die lekker laat om 23.58 uur binnenkwam) nog nét even kunnen maken. Maar toen was het moment toch echt daar: telefoon helemaal uit. Ik ben megazenuwachtig, alsof dit het eind van de wereld is. De rest van de avond zelf ben ik er eigenlijk niet zo veel bezig geweest dat ik geen smartphone meer had – het was tenslotte oud en nieuw.

Op nieuwjaarsdag denk ik er af en toe aan om Instagram te openen – een handeling die volledig automatisch optreedt, merk ik. Steeds de telefoon aan willen zetten om te kijken of ik nog meldingen heb. Bij mijn gloednieuwe en ultradomme Nokia is dat natuurlijk niet mogelijk: vet confronterend dat je er op deze manier achter komt hoe makkelijk die handeling er is ingeslopen.

Maandag

’s Ochtends gaat de wekker van de Nokia keihard af: we moeten weer naar kantoor! Het geluid is niet aan te passen, dus ik zal aan deze wekker moeten wennen. Ik ben wel meteen wakker 😉 Tijdens het opmaken kijk ik normaal gesproken altijd een video op YouTube. Nu heb ik niks om te kijken en ik merk dat ik in gedachten met mezelf ben. Gekke ervaring zo, kan me niet herinneren dat ik zo in mezelf gekeerd kan zijn. Ik vind het gek genoeg ook wel fijn; ik heb hele gesprekken met mezelf over wat ik deze week van plan ben.

Voordat ik naar kantoor rijd, check ik online altijd even of er files staan. Nu moet ik dat op de laptop doen – vrij omslachtig. Eenmaal op kantoor kom ik voor een verrassing te staan waar ik nog niet bij had stilgestaan: de slagboom van het parkeerterrein is dicht. En die kun je alleen openen met de app... Handig, dan maar aan de straat parkeren.

’s Avonds voor het slapen een boek lezen lijkt het nieuwe ritueel te worden. Prima, want ik word er heerlijk rustig van.

Woensdag

Weer schrik ik wakker, kan nog niet aan het geluid van mijn Nokia wennen. Als ik wil vertrekken, blijkt de voorruit van de auto beslagen aan de binnenkant, dus ik moet even wachten voordat ik weg kan rijden. Normaal check ik dan even mijn telefoon, nu staar ik domweg voor me uit. Saai en vervelend, de tijd gaat zo alleen nog maar trager. Ik merk dat ik nog veel de telefoon aanzet om te kijken of ik iets heb ontvangen. Frustrerend als blijkt dat niemand me een berichtje heeft gestuurd. Maar waarom zouden ze? Het is niet zo dat we hele gesprekken kunnen voeren via sms.

Een collega vertelt een nieuwtje over influencer Monica Geuze die stopt met vloggen. Dit soort 'belangrijke' gebeurtenissen mis ik nu ik geen social media meer heb. Ik moet zeggen dat ik het over het algemeen wel lekker vind deze eerste drie dagen: mezelf niet te veel bezighouden met andermans leven, want wat voor toegevoegde waarde heeft dat nou eigenlijk? Zeker in het geval van influencers, waarmee je wilt vergelijken terwijl dat geen eerlijke wedstrijd is. Ik merk dat ik lekker in mijn vel zit.

's Avonds lees ik in sneltreinvaart het eerste boek uit. Het is sowieso een spannend boek, dus dan zit je er helemaal in, maar nu word ik er ook niet bij afgeleid. Ik heb verder ook niet de neiging mijn telefoon erbij te pakken. Dat is fijn en prettig. De tijd vliegt voorbij.

Vrijdag

Een vriendin van mij viert van het weekend haar verjaardag. Ik ben toch wel benieuwd wie er eigenlijk allemaal komen, dus ik besluit een van mijn vriendinnen te sms’en. Eindstand: er is een gezamenlijk cadeau waarvoor een Tikkie is uitgestuurd, maar ik heb dat Tikkie natuurlijk helemaal niet ontvangen. Stom, ik wil ook gewoon meedoen en hierdoor voelt het alsof ik buiten de boot val, er niet helemaal bij hoor. Neem ik niemand kwalijk natuurlijk, want ik verplicht in zekere zin ook mijn vrienden en familie om mij op een andere manier te bereiken. Toch vind ik het jammer. Uiteindelijk heb ik gewoon geld overgemaakt, wat overigens óók niet heel makkelijk gaat (internetbankieren is zó 2000).

Zaterdag

Ik ben zelf binnenkort ook jarig en ik kreeg vandaag alvast mijn cadeau: een voorstelling van Aladdin in het AFAS-theater. Superleuk! We rijden met de auto van mijn vriend, dus de route doen we ook via zijn smartphone. Dat valt niet onder cheaten, toch? 😉 Ik zie in het theater veel mensen foto's maken en betrap mezelf erop dat ik jaloers ben. Behalve mensen die ik het heb verteld, weet niemand dat ik hier nu ben.

Ik voel me stom, stom dat ik alles zo graag met de buitenwereld wil delen: 'Kijk eens waar ik ben!' Ik moet er ook wel een beetje om lachen. Bij thuiskomst loop ik wel nog steeds met die gedachte rond, de herinnering aan de voorstelling zit alleen in mijn gedachten. Ik had het graag ook nog als foto willen hebben, zodat ik direct de herinnering ophaal als ik weer eens door mijn foto’s scrol.

De eerste week is eigenlijk voorbijgevlogen. Ik heb veel momenten gehad dat ik mijn telefoon er even bij wilde pakken, om al snel te realiseren dat dat helemaal niet kan. Verder zijn het meer de praktische apps die ik echt mis. Ik dacht van tevoren dat ik vooral Instagram en TikTok zou missen, maar ik mis ik vooral apps zoals WhatsApp (vind ik toch niet helemaal onder social media vallen), Google Maps en bankieren. Grappig en hierdoor ben ik alleen maar meer benieuwd hoe de komende weken gaan verlopen.

Weet je eigenlijk wel wat je moet doen wanneer je Chromebook niet meer aangaat? Er zijn verschillende manieren om hem weer aan de praat te krijgen. Dit is hoe je dat mogelijk toch weer lukt.

Een Chromebook is relatief betaalbaar, maar kan toch enorm veel bieden. Voorheen moest hij altijd met het internet verbonden zijn, maar tegenwoordig zijn er veel offline-functies beschikbaar. Maar dan moet hij wel opstarten. Als de Chromebook niet direct reageert, is er nog geen man overboord. Hieronder verschillende manieren om de laptop toch aan de praat te krijgen.

Verwijder eventuele accessoires en dongels

Eén van de eerste dingen om te proberen, is eventuele accessoires en dongels verwijderen uit de poorten. Het zou namelijk kunnen zijn dat zo'n randapparaat stroom vreet. Maar het kan ook zijn dat er ergens toch een fout optreedt. Zodra je alles losgekoppeld hebt en de Chromebook weer aangaat, sluit dan alle accessoires één voor één aan om te kijken of er verdere problemen opduiken. Zodoende kun je wellicht achterhalen wat precies de boosdoener is.

Maak de oplaadpoort schoon

Een andere, simpele oplossing is de usb-poort schoonmaken. Het kan gebeuren dat er stof of vettigheid in ophoopt, waardoor een gekoppelde kabel zijn werk niet kan doen. Zo'n opening schoonmaken is zo gepiept: het enige dat je daarvoor nodig hebt, is een spuitbus met perslucht. Daarnaast kan het helpen een plastic tandenstoker of een wattenstaafje met isopropylalcohol te gebruiken. Gebruik geen houten stoker: die kunnen splinters achterlaten in de poort.

Staat het scherm wel aan?

Voordat we de iets technischere opties bekijken, eerst nog de volgende tip: staat het scherm wel aan of is het scherm misschien stuk? Het kan ook zijn dat iemand de helderheid op de laagste stand gezet heeft, als grapje, omdat het dan lijkt alsof het scherm uitstaat. Druk een paar keer op de toets voor de helderheid om te kijken of je dan beeld krijgt. Sluit de Chromebook aan op een extern scherm om te controleren of het apparaat überhaupt een teken van leven geeft.

©Google

Probeer een andere kabel

Als je de bovenstaande opties allemaal geprobeerd hebt, zonder succes, dan is het tijd om dingen uit te sluiten. Gebruik eens een andere usb-c-kabel voor je Chromebook, om te kijken of het apparaat dan wel aanspringt. Zo achterhaal je of het product wel oplaadt; je krijgt meteen bevestiging in de vorm van een ledlampje dat moet oplichten. Probeer ook eventueel een ander stopcontact uit, al zal dit doorgaans niet het probleem zijn.

Controleer de batterij

De volgende stap is de accu controleren. Als het ledlampje brandt ten teken dat de kabel in orde is, maar de Chromebook niet start dan is de accu mogelijk stuk. Een accu vervangen is soms zelf thuis te doen, maar de garantie vervalt dan wel. Neem daarom contact op met de verkoper of fabrikant, en als die niet helpen kun je een professional inschakelen.

©Tada Images - stock.adobe.com

Maak gebruik van de Powerwash

Het kan tot slot helpen om een Powerwash uit te voeren. Dit kan alleen wanneer de Chromebook nog wel aangaat, maar geen systeem laadt. Een Powerwash is een harde reset, waarmee je teruggaat naar de fabrieksinstellingen. Alle gegevens worden dan gewist, dus sla die bij voorkeur in de cloud op. Dan nog is dit het proberen waard, omdat je derhalve hopelijk geen nieuwe Chromebook hoeft te kopen. Zo voer je een Powerwash uit:

Alles geprobeerd?

Hopelijk helpt dit en kun je na het uitvoeren van één van deze stappen weer gebruikmaken van je Chromebook. Zo niet en ben je van plan een nieuwe Chromebook te kopen, dan is het handig om te weten wat bijvoorbeeld de verschillen zijn tussen een normale en Plus-variant. Daarnaast gaven we eerder al wat tips over het kopen van zo'n laptopvervanger en kun je hier lezen wat vijf goede opties voor een redelijk betaalbare prijs zijn.

De Dyson Ontrac is de tweede koptelefoon van het merk dat we met name kennen van stofzuigers en luchtreinigers. De Dyson Zone, of poging één, was niet slecht, maar liet veel te wensen over. Hoe vergaat het met poging twee? Dat bekijken we in de review.

Voordat we een uitgebreide blik werpen op de Dyson Ontrac-koptelefoon, is het handig om nog even kort samen te vatten wat de Dyson Zone goed en minder goed deed. Het draagcomfort, de algemene audiokwaliteit, de premium afwerking, fysieke knop voor mediabediening en de informatieve app zijn allemaal dingen waar we enthousiast van werden. Maar het aanraakgevoelige oppervlak, de ruisonderdrukking, accuduur, beperkte equalizer en de hoge prijs gooiden roet in het eten. Scoort de Ontrac beter op die vlakken?

Lees de hele review over het eerste model: Review Dyson Zone - (Helaas) een product van deze tijd

Het grootste verschil tussen de Dyson Ontrac en Zone is natuurlijk dat de eerstgenoemde geen luchtzuiveringssysteem heeft. Dit is een 'gewone' koptelefoon. Daarmee kaart het merk al een negatief punt aan van de Zone, die met minimaal 649 euro wel erg duur was. De Ontrac heeft een adviesprijs van 499 euro en is daarmee nog steeds niet goedkoop. Sterker nog: in vergelijking met de topmodellen van onder meer Sony, Philips en Sonos scheelt het meer dan 100 euro. Dan moet je van goeden huize komen, of unieke, overtuigende kwaliteiten hebben.

©Wesley Akkerman

Duurzaamheid en personalisatie

In vergelijking met de Dyson Zone is er qua draagcomfort weinig veranderd. De koptelefoon is gelukkig wel veel lichter, maar zit nog steeds lekker op het hoofd. Niet te strak en niet te los, en dankzij de beweegbare onderdelen kun je hem precies op jouw hoofdvorm afstellen. De buitenkant is gemaakt van aluminium, terwijl de oorkussens voorzien zijn van suède. Ook treffen we plastic aan in de hoofdband, maar over het algemeen voelt en oogt de Dyson Ontrac hoogwaardig en premium. Dit is een typisch product van Dyson.

In tegenstelling tot veel andere koptelefoons kun je zelf onderdelen vervangen wanneer die eraan toe zijn of wanneer jij eraan toe bent. Je kunt de oorkussens omwisselen wanneer ze kapotgaan of de buitenkant van de cups voorzien van andere kleuren. Daardoor scoort het merk wat punten op het gebied van duurzaamheid en personalisatie. Helaas is het niet mogelijk de kleur van de band aan te passen, waardoor je daar dus wel aan vastzit. Vooral het kunnen vervangen van de kussens is fijn, omdat die vaak sneller kapotgaan dan andere onderdelen.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Joystick, tikken en slaan

Je bedient de Dyson Ontrac op twee manieren: via de app (daar later meer over) en de fysieke bediening. Op de oorcup rechts zit een kleine joystick, net als op de Zone. Daarmee beheer je het volume, pauzeer je muziek en ga je naar een volgend of vorig nummer. De besturing luistert wel nauw: je moet bewust een specifieke richting opgaan om iets voor elkaar te krijgen. Na een aantal weken gebruik gebeurt het nog weleens dat je de muziek per ongeluk pauzeert of dat je opeens naar een volgend nummer gaat, terwijl dat niet de bedoeling was.

Desondanks vinden we het tof dat de Dyson-koptelefoons zulke bediening aanbieden, want het maakt de koptelefoons redelijk uniek. En in dit geval went het vanzelf. Wat niet went, is de aanraakgevoelige omgeving aan de buitenkant van de cups. Daarmee zet je de ruisonderdrukking aan en uit, door twee keer te tikken. Niet alleen klinkt dat echt extreem hard, ook werkt het niet altijd. De tijd tussen de twee tikken komt heel nauwkeurig, waardoor je soms meerdere keren slaat op dat ding. Gelukkig hebben we de Dyson-app nog.

©Wesley Akkerman

Gedoe met de magere app

Die app verraadt hoe basaal de Dyson Ontrac eigenlijk is. Niet qua comfort en ook niet per se als het om de audiokwaliteit gaat, maar wel op het gebied van extra functies. Binnen de app tref je de opties aan die je ook fysiek aanstuurt, evenals een digitale equalizer. Helaas is die, net als bij de Zone, vrij beperkt. Je hebt drie opties tot je beschikking. Een van de meest waardevolle opties is meting van het volumeniveau. De app kan aangeven of de muziek, of de herrie van buitenaf, eigenlijk te hard is voor je gehoor. Zodoende blijft gehoorschade je mogelijk bespaard.

Daar blijft het wel bij als het om extra mogelijkheden gaat. Er is geen adaptieve ruisonderdrukking, spraakherkenning, multipoint of geluid in 360 graden, bijvoorbeeld. Nu kun je beargumenteren dat niet elke functie daadwerkelijk onmisbaar is, maar voor 400 tot 500 euro mag je meer verwachten. Bovendien heeft de Dyson-winkel een frontale plek binnen de druk vormgegeven applicatie en heb je geregeld last van verbindingsproblemen. Niet met een gekoppeld apparaat, maar de app zelf. Dit zijn geen premium ervaringen.

Warm en helder

De accuduur is dat gelukkig wel: met actieve ruisonderdrukking aan kun je tot 55 uur luisteren. En met tien minuten laden kun je 2,5 uur vooruit. Dat zijn indrukwekkende getallen; daar moet de Ontrac het wel echt van hebben. De geluidsonderdrukking heeft verder geen negatieve invloed op de geluidsweergave. Over het algemeen presenteert de koptelefoon een breed en warm geluid, waar je moeiteloos onderscheid maakt tussen verschillende tonen, lagen en muziekinstrumenten. Daarnaast vinden we de sound helder en zuiver klinken.

Een wat geoefend oor zal de presentatie overigens wellicht wat minder kunnen waarderen. Want de Dyson Ontrac klinkt tegelijkertijd ook een beetje saai en veilig, vanwege het gebrek aan dynamiek en subtiliteit. De ruisonderdrukking is verder redelijk, maar niet uitmuntend. Gezien de prijs van de koptelefoon zijn dit best zware punten. Als het gaat om het aantal ondersteunde audiocodecs, dan biedt de Dyson Ontrac helaas ook een wat magere ervaring met alleen sbc, aac en lhdc (voor hi-res audio). Dit is niet de beste koptelefoon van dit moment.

©Wesley Akkerman

Dyson Ontrac kopen?

We willen vooropstellen dat de Dyson Ontrac echt geen verkeerde koptelefoon is. Maar het hogere segment voor koptelefoons is nu eenmaal moordend. Als je de hoofdprijs vraagt, dan mag je een stevige beoordeling verwachten. Hoewel de muziek over het algemeen aangenaam en soepel klinkt, missen we ook wat detail en dynamiek die het aanbod van bijvoorbeeld Sony, Philips en Bose wel rijk is. Daarnaast voelt de headset wat basaal aan als het gaat om extra functies en vinden we dat de ruisonderdrukking beter kan op dit prijspunt.

Gelukkig doet dit model ook een hoop goed. Zo is de prijs ten opzichte van de Zone gedaald, zijn we nog steeds gek op dat knuppeltje (ook al vereist een precieze behandeling) en vinden we het mooi om te zien dat er ruimte is voor personalisatie en duurzaamheid. Het draagcomfort is bijna ongeëvenaard en de afwerking voelt heel premium aan. En de accuduur gaat met 55 uur lekker lang mee. Nu nog meer opties, een betere app en een goede equalizer en je hebt een koptelefoon die de concurrentie aankan. Maar daar zit Dyson op dit moment nog niet.