Tijdens de donkere winteravonden pak je wellicht iets vaker een filmpje of volg je misschien wel een spannende serie. Een dvd of blu-ray aanschaffen is natuurlijk hartstikke ouderwets en bovendien heb je geen zin om eerst naar de winkel te gaan. Je wilt zonder gedoe kijken en wel nu meteen! Welke mogelijkheden zijn er om films online te kijken en in hoeverre is het aanbod compleet? Is illegaal downloaden überhaupt nog noodzakelijk om aan je favoriete titels te komen?

Wat de muziekindustrie al jaren geleden is gelukt met onder andere Spotify, krijgt de internationale filmbranche maar niet voor elkaar. Vanwege allerlei rechtenperikelen blijkt het onmogelijk om alle recente films en series in een betaalbare dienst te vangen. Bovendien liggen de uitzendschema’s in de Verenigde Staten vaak dagen tot soms wel maanden voor op die van Nederland. Niet fijn wanneer je zo snel mogelijk de nieuwste aflevering van een spannende serie wilt zien. En dus kwam begin 2014 ineens het illegale programma Popcorn Time om de hoek kijken.

Een groep handige ontwikkelaars had slechts enkele weken de tijd nodig om een gebruiksvriendelijke streamingdienst te lanceren. Hét grote verschil met legale alternatieven bleek het bijna oneindige aanbod van recente series en films. Nagenoeg alles is er in goede kwaliteit te vinden en daarnaast zijn de titels ook nog eens zeer vlot na de televisie- of bioscooppremière beschikbaar. Hoe verhouden de legale aanbieders zich tot het illegale aanbod? Is er drie jaar na de stormachtige introductie van Popcorn Time iets veranderd in het filmlandschap?

©PXimport

Netflix

Wie aan een streamingdienst voor films en series denkt, denkt waarschijnlijk meteen aan Netflix. Logisch, want deze aanbieder lanceerde als eerste een gebruiksvriendelijke alles-in-één-dienst tegen een betaalbare prijs. Voor 9,99 euro per maand is er een leuk aanbod met series en films in HD-kwaliteit beschikbaar. Om de boel betaalbaar te houden, zijn de aangekochte titels wel ietwat gedateerd.

Een paar jaar geleden zette Netflix een meesterzet door op grote schaal eigen series, films, cabaretvoorstellingen en documentaires te gaan produceren. Deze zogeheten ‘Netflix Exclusives’ zijn inmiddels zo populair dat veel abonnees alleen al voor deze titels blijven hangen. Miljoenen mensen kijken reikhalzend uit naar verse afleveringen van bekende namen als Narcos en House of Cards. Netflix steekt steeds meer geld in eigen producties, waardoor de aankoop van externe films en series langzamerhand een ondergeschoven kindje lijkt te worden. Traditionele series als Homeland en Suits zijn bijvoorbeeld wel via Netflix te volgen, maar lopen helaas minimaal een seizoen achter. Een Netflix-abonnement neem je dan ook vooral voor de exclusieve titels, want voor de rest is de catalogus gedateerd.

©PXimport

Ultra HD

Videoland

Voorheen bood Videoland onder de naam Unlimited in een aparte sectie een alles-in-één-abonnement aan voor een tientje per maand. Daarnaast was het mogelijk om recente films voor twee dagen te huren. Dat was verwarrend en Videoland heeft daarom het aanbod vereenvoudigd. Voor 8,99 euro word je lid van Videoland en krijg je toegang tot de ongelimiteerde bibliotheek. Wel heb je als lid vervolgens de gelegenheid om recentere titels voor twee dagen te huren.

Er zijn dus nog steeds titels die niet onder het ongelimiteerde aanbod vallen, maar je hebt een abonnement nodig om deze losse films te huren. Binnen het alles-in-één-abonnement hoef je niet de nieuwste films en series te verwachten, al zijn Nederlandstalige series als Moordvrouw, Zwarte Tulp en Weemoedt wel up-to-date. De meeste internationale titels zijn al iets ouder en het betreffen vaak kleinere producties. Videoland is dan ook vooral interessant voor liefhebbers van Nederlandstalig materiaal, want dankzij de bemoeienis van eigenaar RTL is dat veelvuldig te vinden. In navolging van Netflix heeft Videoland de ambitie om meer exclusieve titels uit te brengen. Na Zwarte Tulp en Weemoedt komen er binnenkort nog meer dramaseries beschikbaar.

©PXimport

HBO stopt!

©PXimport

Pathé Thuis

Pathé Thuis onderscheidt zich van Netflix en Videoland door zich uitsluitend op films te richten. Vergeleken met een paar jaar geleden, zijn films tegenwoordig veel sneller beschikbaar bij video-on-demand-diensten. Pathé profiteert van deze ontwikkeling en biedt nieuwe titels gemiddeld al zo’n drie maanden na de bioscooppremière aan. Wanneer je een film huurt, heb je 48 uur de tijd om deze af te kijken. Het huren van een film kost tussen de 2,99 en 5,99 euro, waarbij de meeste populairdere films 5,99 kosten. Opvallend is dat sommige recente titels – in tegenstelling tot bij concurrerende diensten – niet in HD-kwaliteit beschikbaar zijn, zoals The Jungle Book en Angry Birds. Een film in SD-kwaliteit huren kost minder dan in HD-kwaliteit.

Naast het huren van films schaf je films desgewenst ook als downloadbestand aan, al ligt de prijs hiervan niet veel lager dan die van een reguliere dvd of blu-ray. De catalogus van Pathé Thuis omhelst ruim tweeduizend titels, dus er is voor elk wat wils. Het aanbod betreft zowel recent materiaal als oudere titels. Voor filmfanaten zijn er voldoende interessante films beschikbaar, al kunnen de kosten wel flink oplopen door het gebrek aan een abonnement.

©PXimport

JustWatch

iTunes

Naar eigen zeggen biedt Apple in de iTunes Store maar liefst 85.000 titels te huur en te koop aan. Het gaat hierbij uitsluitend om films, dus voor series ben je bij iTunes aan het verkeerde adres. Veel recente titels uit de catalogus van Pathé Thuis zien we ook terug in Apples verhuurwinkel. In tegenstelling tot Pathé Thuis zijn alle recente titels wel in HD-kwaliteit beschikbaar. Bovendien ligt het tarief van 4,99 euro voor een kersverse film in HD een euro lager dan veelal het geval is bij Pathé Thuis. Wanneer je besluit om een film te huren, heb je dertig dagen de tijd om hem te bekijken.

Zodra je eenmaal begint met kijken, blijft de film nog 48 uur beschikbaar. Prettig is dat iTunes zeer veel opties biedt om films te sorteren. Zo zoek je eenvoudig Nederlandstalige titels en interessante bundels op. Een nadeel is dat je de films niet in een browser kunt bekijken, want je hebt op de pc of Mac het nogal logge programma iTunes nodig. Verder zijn de mogelijkheden voor het kijken op televisie beperkt, aangezien hiervoor een Apple TV is vereist. Netflix, Videoland en Pathé Thuis hebben dat met apps voor diverse smart-tv’s, mediastreamers en gameconsoles beter op orde.

©PXimport

Google en Microsoft

Gemist-diensten

©PXimport

Popcorn Time

We hebben inmiddels behoorlijk wat streamingdiensten de revue laten passeren. Zoals je merkt, is het legale aanbod nogal versnipperd. Het is dan ook logisch dat filmfanaten massaal het illegale alternatief Popcorn Time gebruiken. Dit programma is zeer compleet en biedt zelfs exclusieve titels van Netflix en HBO aan. Bovendien is het gebruik ontzettend simpel. In een Netflix-achtige omgeving klik je de film of serie aan die je wilt zien, waarna Popcorn Time de stream vanaf het bittorrent-netwerk ophaalt. Er zijn verschillende versies van het programma in omloop, waardoor auteursrechtorganisaties er maar geen grip op krijgen.

Wie liever films downloadt, plukt mediabestanden eventueel handmatig van bittorrent. Allerlei websites, zoals de Pirate Bay, brengen het aanbod op dit downloadnetwerk in kaart. Via een bittorrent-client belanden films en series vervolgens op je pc. Een interessante ontwikkeling is dat auteursrechtorganisaties steeds meer torrentwebsites offline halen, waardoor het tegenwoordig iets lastiger is om de gewenste bestanden te vinden. Anno 2016 is het aanbod echter nog steeds ontzettend groot.

©PXimport

Spotnet

Spotnet staat vergeleken met Popcorn Time iets minder in de schijnwerpers, maar toch is dit programma eveneens een populaire bron om nieuwe films en series op te halen. Omdat er een betaald abonnement bij een usenetprovider is vereist, ligt de drempel vergeleken met Popcorn Time wel iets hoger. Via een usenetprovider maak je namelijk verbinding met de nieuwsgroepen en kun je de gewenste films vervolgens downloaden.

Het is voor Stichting Brein zeer lastig om usenet te bestrijden, omdat dit downloadnetwerk uit duizenden internationale servers bestaat die onderling data synchroniseren. Van ieder mediabestand zijn er dus talloze kopieën beschikbaar. Toch lijkt het aanbod de laatste tijd iets te slinken. Amerikaanse filmmaatschappijen dienen bij usenetproviders op grote schaal verwijderverzoeken in. Omdat usenetproviders bang zijn voor schadeclaims van rechthebbenden, wissen ze de content na een verwijderverzoek van hun servers. Verder jagen Stichting Brein en andere organisaties actief op de uploaders van de bestanden, waardoor minder mensen dit risico nemen. Ondanks deze ontwikkelingen staat Spotnet nog altijd bomvol met nieuwe titels en series. Het blijft dus voorlopig nog een interessant kat- en muisspelletje.

©PXimport

Privacymaatregelen

©PXimport

Tot slot

Hoewel een gemeenschappelijk platform dat alle relevante films en series in huis heeft nog altijd ontbreekt, zijn er langzaam maar zeker wel degelijk verbeteringen zichtbaar. Zo gaat de doorstroom van films vanuit de bioscoop naar video-on-demand-diensten tegenwoordig een stuk vlotter. Verder mogen Nederlandse televisiemaatschappijen Amerikaanse series eerder uitzenden. Zo liepen de uitzendingen van het vijfde seizoen van Homeland in Nederland ‘slechts’ vijf dagen achter op de Verenigde Staten. Helaas moeten we wel constateren dat bijna drie jaar na de introductie van Popcorn Time een legale variant met alle recente films en series verder weg lijkt dan ooit.

Netflix leek lange tijd de gedroomde kandidaat om deze klus op zich te nemen, maar er is geen noodzaak meer nu het bedrijf zelf succesvolle producties uitgeeft. In plaats van een gemeenschappelijk platform lijken filmstudio’s meer heil te zien in het aanbieden van hun producties via eigen kanalen, zoals onder meer HBO deed en RTL (Videoland) doet. De consument is de dupe van deze versplintering. Neem je op al die verschillende diensten een abonnement en huur je losse films, dan loopt dat nogal in de papieren. Vanwege het omvangrijke, recente en betaalbare aanbod staan illegale alternatieven als Popcorn Time, bittorrent en usenet de komende jaren nog volop in de belangstelling. Net als iedere vorm van illegaliteit valt piraterij namelijk niet zomaar uit te wissen.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.