WhatsApp wordt voortaan helemaal gratis. Je betaalt voortaan geen aankoopkosten meer en geen abonnementen, als het aan oprichter Jan Koum ligt. Maar wacht even, moest je dan betalen voor WhatsApp? Een korte geschiedenis van het de ondoorzichtige betaalstructuur van WhatsApp.

"WhatsApp wordt vanaf nu helemaal gratis", sprak oprichter Jan Koum vandaag tijdens een congres in Duitsland. "Open communicatie is erg belangrijk, dat moet niet onmogelijk worden door een haperende creditcard."
 

Hoe was het ook weer?

Voor sommige mensen zullen de uitspraken als een aangename verrassing komen, maar veel meer gebruikers raken in de war van de belofte. Betalen voor WhatsApp? Moest dat dan?

Het is opvallend dat niemand écht weet wie er nu betaalt voor WhatsApp en wie niet - zeker als je bedenkt dat de dienst door bijna een miljard (!) mensen actief wordt gebruikt. Er zijn ruwweg 3 groepen te onderscheiden in WhatsApp-gebruikers:

1: Gebruikers die nooit voor WhatsApp hebben betaald
2: Gebruikers die WhatsApp ooit hebben gekocht voor € 0,79 of € 0,89
3: Gebruikers die ieder jaar € 0,89 betalen voor WhatsApp
 

Verwarrend

Hoeveel gebruikers in welke groep vallen, is dan weer totaal onbekend. Vroeger was WhatsApp nog gratis, later kregen alleen Android-gebruikers een rekening voorgeschoteld, en af en toe kregen gebruikers na jaren plotseling een rekening voorgeschoteld. Die onduidelijk is altijd om het bedrijf blijven hangen, maar het weerhield gebruikers er niet van om trouw te blijven aan de dienst.
 

Oplichting

WhatsApp was dan ook jarenlang het doelwit van oplichters en internethoaxes. Met regelmaat gingen er berichten viral waarin werd aangekondigd dat WhatsApp 'nu écht geld gaat vragen', of verscheen er adware die zich voordoet als een WhatsApp-melding.
 

Raadselachtig verdienmodel

WhatsApp heeft altijd al een schimmig verdienmodel gehad

Het verdienmodel van WhatsApp is altijd een raadsel geweest. Eigenlijk gek, als je bedenkt dat het één van de populairste apps aller tijden is. Van veel apps (zoals Facebook) is het verdienmodel duidelijk - niet altijd wenselijk, maar in ieder geval bekend. Facebook en Google verdienen hun geld door persoonlijke informatie te gebruiken voor het verkopen van advertenties. Veel games gebruiken het 'freemium'-model, waardoor je in principe gratis kunt spelen maar voor extra's je portemonnee moet trekken. Andere apps verdienen wat geld door advertenties in beeld te zetten.

Dat is niet het geval bij WhatsApp.
 

Geen advertenties, geen in-app-aankopen

De dienst toont geen advertenties en verdient daar dus geen geld mee. Ook zijn er geen in-app-aankopen waaraan verdiend kan worden. Om die reden werd WhatsApp altijd met argusogen bekeken, want de logische conclusie was dat WhatsApp dan wel persoonlijke gegevens moest gebruiken om aan geld te komen. Maar aan wie zouden die dan worden verkocht...?
 

Overname door Facebook

Die vrees werd niet weggenomen toen WhatsApp in februari 2014 werd overgenomen door Facebook voor het astronomische bedrag van 16 miljard dollar. Volgens critici was dat het einde van WhatsApp, want Facebook zou al je chats héél graag willen doorlezen.
 

Ook na de Facebook-overname bleef het verdienmodel onbekend

Het onbekende verdienmodel bleef WhatsApp achtervolgen, zeker na de Facebook-overname. Op dat moment gebruikten bijna 500 miljoen gebruikers de chat-dienst, en deelden we er onze diepste geheimen en hielden we er wel erg persoonlijke gesprekken. Dat die nu bij Facebook terecht zouden komen, was voor veel mensen genoeg reden om over te stappen naar diensten die je privacy wél respecteerden, zoals Telegram.

In de praktijk bleef de langverwachte exodus uit, en groeide WhatsApp alleen maar door. Gebruikers die Telegram een kans geven kwamen vaak van een koude kermis thuis vanwege het gebrek aan contactpersonen om mee te praten - uiteindelijk toch een belangrijk onderdeel van een chat-app.
 

Geen info als verdienmodel

Al vrij snel na de overname werd echter duidelijk dat WhatsApp niet van plan was persoonlijke informatie te gebruiken. Dat zeiden niet alleen de onbekende Jan Koum, maar ook Mark Zuckerberg zelf. Sterker nog, WhatsApp slaat helemaal geen berichten centraal op, en voerde later zelfs eind-tot-eind-encryptie toe zodat gesprekken überhaupt niet meer mee te lezen waren.
 

Het bleek Facebook niet om persoonlijke gegevens te doen

Als het Facebook niet om de persoonlijke gegevens te doen was, wat dan wel? Een bedrijf dat wordt overgenomen voor zo'n gigantisch bedrag moet zichzelf op de één of andere manier terugverdienen, maar hoe dan? Zelfs het anders steenrijke Facebook kan zoveel geld niet zomaar missen.
 

WhatsApp in de toekomst

Tijdens de conferentie waarin de prijsverlaging werd aangekondigd legde Koum ook uit hoe WhatsApp dan wel geld moet gaan verdienen. De makers werken aan een systeem dat bedrijven kunnen inzetten om met klanten in gesprek te komen. Dat wordt door sommige bedrijven al ingezet, maar dat gaat via onofficiële kanalen en kan ieder moment door WhatsApp worden geblokkeerd.

Voorlopig blijft het nog even een 'eerst zien, dan geloven'. Er is in de korte geschiedenis al genoeg onduidelijkheid geweest over het verdienmodel, en we zijn nog niet overtuigd dat een klantenservicemodel wel succesvol is.

Maar één ding is zeker: Niemand betaalt binnenkort nog die euro om te kunnen chatten. Of dat een goede zaak is, is een andere vraag.

Wanneer je Windows 11 (opnieuw) installeert, vereist Microsoft dat je je aanmeldt met een Microsoft-account of dat je er eentje aanmaakt. En dat terwijl je je voorheen in Windows 10 gewoon met een offline account kunt aanmelden. Wij laten je zien hoe je dat ook in Windows 11 doet, rechtstreeks tijdens de installatieprocedure.

Microsoft wil maar al te graag dat je een Microsoft-account hebt en deze ook gebruikt bij het aanmelden van Windows 11. Behalve dat je hiermee in geval van het vergeten van je installatiecode het besturingssysteem makkelijker opnieuw kunt activeren, biedt een Microsoft-account niet heel veel extra voordelen in Windows 11 zelf. Het enige wat met zo'n account makkelijker gaat is het instellen van e-mail en OneDrive, maar dat zijn ook diensten waar je je later bij kunt aanmelden.

Installatieprocedure

In een van de laatste stappen van de installatieprocedure, of wanneer je een Windows 11-laptop hebt gekocht, word je - om de laatste instellingen toe te passen - gevraagd om in te loggen bij een Microsoft-account, of er eentje aan te maken.

©MG | ID.nl

Wanneer je in bovenstaand scherm bent aangekomen, lijkt het alsof je hier niet meer uit kunt komen: je moet óf een account invullen, óf er eentje aanmaken, óf een stap terug gaan met de pijl rechtsboven in beeld. Toch kun je hier nog iets anders doen, namelijk een opdrachtprompt openen. En dat is handig, want met een opdrachtprompt tijdens de installatie van Windows 11 kun je alvast dingen regelen voordat Windows 11 zelf is opgestart. Het omzeilen van het aanmaken of invoeren van een Microsoft-account bijvoorbeeld. Om de opdrachtprompt te openen, moet je de volgende toetscombinatie intypen:

Shift+F10

Let op: bij sommige computers zoals laptops kan het zijn dat je ook de Functietoets Fn moet indrukken om de F10-knop te kunnen gebruiken. De opdracht wordt in dat geval dan:

Shift+Fn+F10

Na het indrukken van deze toetscombinatie wordt een zwart venster voor de opdrachtprompt geopend.

©MG | ID.nl

In dit scherm voor je een speciale opdracht in waarmee we de verplichte invoer voor een Microsoft-account gaan omzeilen. Zodra Windows 11 heeft gedetecteerd dat jouw computer een werkende verbinding heeft, blijf je op dat accountscherm hangen, maar ook wanneer er nog geen verbinding is gemaakt, wil Microsoft toch eerst dat je verbinding maakt en daarna alsnog met een Microsoft-account aan de slag gaat.

Nu de opdrachtprompt is geopend, schakelen we die online functie uit. Voer exact de volgende opdracht in:

start ms-cxh:localonly

Gevolgd door een druk op de Enter-toets. Dat zit eruit als hieronder:

©MG | ID.nl

Nadat je op Enter hebt gedrukt, verschijnt er een nieuw venster met de mogelijkheid om een lokaal account (dus zonder Microsoft-account) aan te maken. Goed om te weten: dit account is ook meteen een administrator-account.

©MG | ID.nl

Je kunt hier dus gewoon een normale (voor- en achter)naam opgeven, een e-mailadres is dan niet nodig. Je kunt ervoor kiezen om nu een wachtwoord in te vullen, maar als je dat doet, krijg je ook direct drie controlevragen die je moet opgeven; dat kun je niet skippen. Sla je het aanmaken van een wachtwoord nu over, dan kun je dat later in Windows 11 alsnog doen.

Nadat je de benodigde gegevens hebt ingevuld, worden de laatste installatiestappen voltooid, en wordt de computer nog een keertje opnieuw opgestart. Daarna kun je je aanmelden met het nieuwe account en voer je nog een aantal stappen uit met betrekking tot functies als locatie, diagnostische gegevens en handschriftherkenning.

Account aanpassen

Het account waarmee je je aanmeldt is een administrator-account. In dat geval doe je er goed aan om een wachtwoord in te stellen als je dat nog niet hebt gedaan in de hierboven uitgelegde stap. Om een wachtwoord in te stellen, klik je op de Startknop, en vervolgens op je accountnaam en kies je voor Mijn account beheren.

©MG | ID.nl

Je komt nu in het instellingenscherm terecht voor je account. Scroll naar de knop Aanmeldingsopties en daarna op Wachtwoord.

©MG | ID.nl

Nu kun je een wachtwoord naar wens opgeven, de eisen zijn hier niet streng, maar uiteraard kies je wel voor een lastig te raden wachtwoord. Wel ben je verplicht om een geheugensteuntje op te geven, maar dat is minder lastig dan drie extra beveiligingsvragen die je normaliter bij het installatiescherm moet opgeven. Bij de geheugensteun mag het wachtwoord (vanzelfsprekend) niet gebruikt worden .

©MG | ID.nl

Wachtwoord en geheugensteun ingevoerd? Dan ben je in principe klaar en kun je je systeem verder gaan configureren. Eventueel kun je nu ook nieuwe extra accounts aanmaken via het onderdeel Andere gebruikers in het instellingenscherm.

Je pakt je telefoon om even snel iets te bekijken – en ineens ben je zomaar een uur verder, omdat je niet kon stoppen met scrollen. En onderweg ben je meestal niet blijven hangen bij blije kattenfilmpjes, maar bij rampen, slecht nieuws en roddel. Of bij posts van mensen die allemaal mooier of rijker lijken dan jij. Doomscrolling dus. Slecht voor je humeur en zelfbeeld én zonde van je tijd. Maar gelukkig kun je er iets tegen doen.

Lees ook: Minder afleiding van je telefoon met deze 6 apps

Wat is doomscrolling?

Doomscrolling is eindeloos blijven scrollen door berichten, filmpjes en posts die je eigenlijk alleen maar onrustig maken. Dat begon ooit met nieuws, maar geldt tegenwoordig ook voor sociale media. Denk aan TikTok, Instagram of X waar je urenlang blijft scrollen, maar waar je zelden wijzer of rustiger van wordt. Het algoritme weet precies wat je aandacht trekt – en hoe het je blijft vasthouden.

De term ontstond rond 2020, tijdens de COVID-19-pandemie, toen mensen massaal thuis zaten en constant updates zochten over het virus. Maar het fenomeen heeft zich sindsdien uitgebreid naar alle vormen van nieuws of posts waar je je slechter van gaat voelen.

Waarom blijven we scrollen?

Apps zijn zo ontworpen dat ze je aandacht vasthouden. Elke swipe of nieuwe video geeft een kleine prikkel in je brein: een signaal dat er misschien iets interessants komt. Soms zit er iets tussen dat écht boeit, maar vaak blijft het bij vluchtige prikkels. Ondertussen raakt je hoofd vol, maar je krijgt er weinig voor terug.

Hoe weet je of je doomscrollt?

Er bestaat geen test waarmee je kunt checken of je een doemscroller bent. Maar er zijn wel duidelijke signalen. Je zit in de gevarenzone wanneer je:

🚩 Gedachteloos nieuws- of socialmedia-apps opent, vaak meerdere keren per dag
🚩 Je daarna leeg, onrustig of somber voelt
🚩 Moeite hebt om te stoppen, terwijl je eigenlijk wel weet dat het nergens toe leidt
🚩 's Avonds of 's ochtends lang op je telefoon zit zonder duidelijk doel
🚩 Niet toekomt aan andere dingen, of je gejaagd voelt als je niets checkt

Herkenbaar? Dan is het tijd om je scrollgedrag te doorbreken. Dat is niet makkelijk, maar het kan wel. Onderstaande tips helpen je op weg.

©Gorodenkoff

Wat kun je doen tegen doomscrolling?

1. Beperk je schermtijd en las schermvrije tijdstippen in

Geef jezelf vaste momenten waarop je iets mag checken. Bijvoorbeeld: 's ochtends 15 minuten nieuws, 's avonds 10 minuten social media. Stel een timer in, zodat je niet ongemerkt blijft hangen. Je kunt ook met jezelf afspreken dat je bijvoorbeeld één uur per dag niet op je scherm kijkt. Of in het weekend pas na twaalf uur 's middags je telefoon pakt. Ook is het mogelijk om tijdslimieten in te stellen voor bepaalde apps. Hieronder lees je hoe je dat doet op een iPhone en op een Android-toestel.

Scherm- en apptijd beperken op iPhone

Wil je op vaste tijden niet gestoord worden? Stel dan apparaatvrije tijd in op je iPhone. Tijdens die periodes zijn alleen telefoongesprekken, berichten en apps die je zelf toestaat beschikbaar. Ga naar Instellingen > Schermtijd, tik op App- en websiteactiviteit en schakel dit in als dat nog niet gebeurd is. Kies daarna voor Apparaatvrije tijd en stel via Gepland de begin- en eindtijd in. Je kunt kiezen voor elke dag hetzelfde tijdstip of per dag variëren. Vlak voor de ingestelde tijd krijg je een herinnering.

Ook kun je tijdslimieten instellen voor apps of hele categorieën, zoals sociale netwerken of games. Ga naar Instellingen > Schermtijd > Applimieten > Voeg limiet toe en selecteer de gewenste apps of categorieën. Tik op Volgende, stel de limiet in en gebruik eventueel Pas dagen aan voor verschillende limieten per dag. Rond af met Voeg toe.

Scherm- en apptijd beperken op je Android-telefoon

Rustmomenten op je Android-toestel stel je in via de Bedtijdmodus. Tijdens deze periodes worden je schermkleuren aangepast (bijvoorbeeld naar grijstinten) en kun je meldingen dempen of het scherm automatisch laten uitschakelen. Ga naar Instellingen > Digitaal welzijn en ouderlijk toezicht > Bedtijdmodus en stel in wanneer de modus moet starten en eindigen. Je kunt dit voor elke dag apart instellen of een vast schema kiezen.

Wil je appgebruik beperken? Ga dan naar Digitaal welzijn > Dashboard en kies de app die je wilt beperken. Tik op het zandlopertje naast de app en stel een dagelijkse limiet in. Zodra de limiet is bereikt, is de app de rest van die dag niet meer toegankelijk.

2. Zet meldingen uit

Pushmeldingen van nieuwsapps, sociale media of video-apps zorgen dat je telkens toch weer gaat kijken en scrollen. Zet ze uit. Wat je niet ziet, open je ook minder snel.

3. Richt je telefoon prikkelarmer in

Zet socialmedia- en nieuwsapps niet op je beginscherm. Of verwijder ze helemaal. Wil je ze toch echt bezoeken, dan kan dat via de browser. Dat is een extra handeling vergeleken met een app, maar juist daarom doe je het misschien minder vaak.  

Verder kun je er ook voor kiezen om de grijstintenmodus in te schakelen. Dat zorgt voor minder afleiding en een beeld dat rustiger is.

Op een iPhone ga je hiervoor naar Instellingen > Toegankelijkheid > Weergave en tekstgrootte > Kleurfilters en schakel je de optie in. Op een Android-smartphone ga je hiervoor naar Instellingen -> Toegankelijkheid -> Kleurfilters. Hier schakel je de optie Grijstinten in. Afhankelijk van je toestel kunnen deze menu-opties een iets andere naam hebben.

©ID.nl

4. Volg niet alles en iedereen

Kies één of twee betrouwbare nieuwsbronnen. Ontvolg accounts die vooral onrust of negativiteit brengen. Kies liever voor mensen of media die je inspireren, informeren of aan het denken zetten. Een account waar je geen energie van krijgt, maar dat je energie kost: dat kun je beter ontvolgen.

Stoppen met doom-scrolling? Het kan!

Doomscrolling gaat allang niet meer alleen over nieuws. Ook gedachteloos scrollen langs filmpjes, reacties of meningen op sociale media hoort erbij. Het lijkt onschuldig, maar kost tijd, energie en aandacht — en levert weinig op.

Het goede nieuws: je kunt ermee stoppen. Niet in één keer, maar stap voor stap. Door bewuster te kiezen wat je leest en wanneer. Door je telefoon minder het ritme van je dag te laten bepalen. En door ruimte te maken voor dingen die je echt iets opleveren.