Verreweg de meeste kopers van een computer kiezen voor een notebook. Bureau-pc's zijn al jaren een nichemarkt. Toch brengen steeds meer fabrikanten weer een computer zonder scherm op de markt, namelijk een mini-pc. De reden: die zijn tegenwoordig heel erg klein en dat biedt nieuwe mogelijkheden.

Sinds notebookprocessors snel genoeg zijn voor de meeste gangbare taken, kiezen de meeste mensen liever voor een compacte laptop dan voor een ouderwetse 'toren'-pc. Een laptop neemt weinig ruimte in, is eenvoudig uit het zicht te zetten en je kunt er ook gewoon op de bank mee werken: gemak dient de mens. Die voordelen heeft de mini-pc ook bijna allemaal. Lees ook: De 10 beste laptops die je in 2015 kunt kopen

We zien de laatste tijd weer een toenemend aantal 'desktop'-pc's op de markt verschijnen, althans: computers zonder ingebouwd beeldscherm en zonder accu. Deze maken gebruik van notebooktechniek en kunnen daardoor zeer klein worden uitgevoerd. Met afmetingen van zo'n 12 x 12 cm, nemen ze niet meer ruimte in dan een stapeltje cd's. Het betekent wel dat de uitbreidingsmogelijkheden (een traditioneel voordeel van desktops) zeer beperkt zijn. Een ander kenmerk is dat ze relatief prijzig zijn voor wat je ermee kunt doen. Desalniettemin zijn er heel wat toepassingen te bedenken voor deze kleine kastjes. Reden genoeg om er eens een flink aantal op de testbank te plaatsen en onze bevindingen te delen.

Pc erbij

Laten we, voordat we ingaan op de ins en outs van deze producten, eerst stilstaan bij die toepassingen voor deze kastjes. Uiteraard geldt, net als voor alle computers, dat de mogelijkheden grotendeels bepaald worden door de rekenkracht. Desalniettemin zijn alle mini-pc's geschikt voor basistaken zoals internettoepassingen, eenvoudige officetaken, fotobewerking, het bekijken van video etc. Dat maakt ze bijvoorbeeld interessant voor wie een computer zoekt die weinig ruimte in beslag neemt, maar wel van een fatsoenlijk beeldscherm gebruik wil maken. Laptopschermen staan niet bekend om hun kwaliteit en zijn sowieso beperkt qua formaat. All-in-one-pc's zijn ook compact, maar doorgaans behoorlijk prijzig. Bovendien hebben ze hetzelfde nadeel als laptops: als één onderdeel stukgaat, moet het hele apparaat voor reparatie opgestuurd worden. Een mini-pc en een los beeldscherm laten zich goed combineren, maar zijn niet onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Ook als 'pc erbij' zijn de mini-pc's een interessante keuze, bijvoorbeeld voor de kinderen, maar ook voor bij de tv. Wie een wat oudere televisie heeft, mist wellicht 'smart-tv'-functies. Een pc voegt veel daarvan toe, waaronder internettoegang, afspelen van mediabestanden, YouTube en andere streamingdiensten. Met een draadloos toetsenbordje met touchpad is bedienen vanaf de bank prima mogelijk. Sowieso zijn mini-pc's prima mediaspelers die elke denkbare codec kunnen afspelen en via de HDMI-aansluiting ook audiosporen in de hoogste kwaliteit kunnen doorgeven. Verder zijn er de nodige hobbytoepassingen te verzinnen waarbij een mini-pc een rol kan spelen, van gebruik bij modelspoorbanen tot domotica en auto-pc's. Voor meer zakelijke doeleinden kan een mini-pc bijvoorbeeld een nuttige rol vervullen in informatiekiosks en bij de aansturing van grote displays.

Laptopbasis

De geteste mini-pc's zijn voor het merendeel gebaseerd op een door Intel bedacht formaat. Dat ging aanvankelijk als NUC door het leven, wat staat voor Next Unit of Computing, maar tegenwoordig wordt het meestal USFF genoemd. Dat staat voor Ultra Small Form Factor. Kenmerkend zijn twee dingen: de moederbordjes meten slechts 10 x 10 cm en de processor zit erop vastgesoldeerd. Later upgraden is dus niet mogelijk. Die processor is in de meeste gevallen - en bij alle testmodellen - afkomstig van Intel en gebaseerd op ultrabooktechnologie. De mobiele U- en Y-processors kenmerken zich door een zeer laag stroomverbruik, maar niet door de hoogste prestaties. Een Core i7 in U-uitvoering presteert in de praktijk als een Core i3 voor de desktop, maar kost een stuk meer. Dat is wel iets om in het achterhoofd te houden. Veel fabrikanten maken gebruik van Intels formaat, maar andere hebben zich er alleen door laten inspireren. In deze test zien we zowel wat kleinere, als iets grotere - maar nog altijd zeer compacte - modellen. Alle hebben naast de vaste processor met elkaar gemeen dat er hooguit ruimte is voor twee geheugenmodules in het SO-DIMM-formaat en er geen mogelijkheid is om uitbreidingskaarten te plaatsen. De enige uitzondering zijn kaartjes in het mini-PCI-Express formaat en het M.2-formaat voor draadloze adapters, mSATA- en PCI-Express-SSD's.

©PXimport

In een mini-pc is doorgaans slechts ruimte voor twee geheugenmodules en een SSD

Uitbreiden en aansluiten

Daarnaast bieden sommige exemplaren ruimte aan een 2,5inch-opslagmedium in de vorm van een harde schijf of SSD. De overige verschillen betreffen het uiterlijk en de beschikbare externe aansluitingen. Daar zit wel nog enige variatie in, al is dat op het thema '4x usb, HDMI en 1 of 2 audio-aansluitingen'. Geheugenkaartlezers komen sporadisch voor. Dat zou best vaker mogen, want zeker bij de televisie is een functie als weergaveapparaat van vakantiefoto's niet ondenkbaar. Helemaal zeldzaam zijn infrarood-ontvangers, en ook daar valt voor een positie in de huiskamer zeker wat voor te zeggen.

Keuzes

Enerzijds lijken de mini-pc's dus flink op elkaar, anderzijds is er wel degelijk wat te kiezen. Waarop je moet letten, hangt erg af van het gebruiksdoel. Indien het een volwaardige pc moet zijn, is voldoende rekenkracht, geheugen en opslagruimte wenselijk. Een Core i3 is dan wel het minimum, maar een Core i5 met Turbo is aan te raden. Zoals gezegd zijn de gebruikte laptopprocessors duidelijk minder krachtig dan bureaumodellen. Voor videobewerking is een Core i7 aan te raden, maar eerlijk gezegd loop je dan wel tegen de grenzen aan van wat nog prettig werken is met processors in deze klasse. Een 'echte' Core i7 met vier rekenkernen en Hyper-Threading is veel krachtiger.

Gaat het puur om een pc'tje erbij, dan zijn zelfs de modellen met een processor uit de Atom-serie (Celeron N- en Z-processors) vlot genoeg. De videokaart is in alle gevallen in de processor ingebouwd. De mogelijkheden zijn eigenlijk voor alle modellen gelijk, of je nu kiest voor een Core i7 of een Celeron N3000. Dat betekent dat weergave van videomateriaal eigenlijk altijd dik in orde is, maar dat geen van de geteste modellen echt geschikt is voor games. 4 GB werkgeheugen is voor basistaken afdoende, maar 8 GB is aan te raden. Hoewel Intel stelt dat dat ook de limiet is, blijkt in de praktijk ook 16 GB haalbaar. Daar zijn wel relatief dure 8GB-modules voor nodig. Een SSD is zonder meer de beste keuze als primaire opslag, of je nu een mini-pc, gewone pc of laptop koopt. Gelukkig zien we dat er ook heel wat keren een SSD wordt meegeleverd, zij het hooguit met een omvang van 120 GB. Het handigste zijn kastjes met een mSATA- of M.2-SSD en ruimte voor een 2,5inch-schijf, voor de ideale combinatie tussen snelheid én opslagruimte.

Barebone of kant-en-klaar

De belangrijkste keuze is misschien nog wel: ga je voor een kant-en-klaar-systeem of voor een zogenaamde barebone? Deze laatste categorie vereist nog de aanschaf en installatie van geheugen, opslag en een besturingssysteem. Beide opties hebben voor- en nadelen. Bij een compleet systeem rust garantie op het geheel: is er wat mis, dan mag de fabrikant (via de verkoper) het oplossen. Bij een barebone moet je meer zelf doen om vast te stellen wat de oorzaak is. Ook is een compleet systeem doorgaans iets goedkoper: een groot merk kan onderdelen tegen een gunstiger prijs inkopen. Zeker Windows is voor een fabrikant duidelijk goedkoper dan wanneer je het besturingssysteem los moet aanschaffen. Aan de andere kant kun je bij een barebone zelf kiezen voor optimale onderdelen. Sommige fabrikanten, zoals MSI en Zotac, leveren hun mini-pc's zowel in barebone als systeemuitvoeringen.

De test

Weet je inmiddels waar je op moet letten als je een mini-pc koopt? Lees dan nu onze test en vind het apparaat dat het beste bij jouw past.

Een maatje groter ...

Naast de modellen die min of meer Intels USFF-formaat aanhouden, hebben we ook twee exemplaren meegenomen van de fabrikant die aan de wieg stond van compacte pc's: Shuttle. Shuttle leverde ook een echte mini aan, maar de grotere XH97V en SH97R6 zijn zeker interessante opties. Deze barebones kun je namelijk uitrusten met een volwaardige Intel-desktopprocessor naar keuze, waarmee de prestaties potentieel een stuk hoger liggen dan van de rest van het testveld. Bovendien kun je gebruikmaken van wat goedkopere standaard-geheugenmodules en is er meer ruimte voor opslagapparaten. In de SH97R6 past zelfs een volwaardige, krachtige grafische kaart. Deze kastjes hebben ook beduidend meer aansluitmogelijkheden dan de hele kleintjes. Zeker de 3 liter grote XH97V is toch nog zeer compact te noemen, waarmee het een goed compromis is tussen afmetingen en prestaties.

©PXimport

In Shuttles SH97R6 past een krachtige desktopprocessor en een volwaardige grafische kaart.

... en een maatje kleiner

Drie van de geteste mini-pc's zijn écht ieniemienie: dit zijn namelijk zogeheten 'stick-pc's', waarbij feitelijk een hele computer is verwerkt in een uit de kluiten gewassen stick met een HDMI-aansluiting. Deze prik je rechtstreeks in een monitor of televisie. Voor bedienen is een bluetooth-toetsenbord de beste oplossing, al kun je middels een hub (er is maar één usb-aansluiting) ook bedrade randapparatuur aansluiten. Alle drie de modellen in deze test zijn gebaseerd op hetzelfde platform van Intel. Qua concept zijn dit heel leuke apparaatjes, maar de uitvoering en prestaties laten nog het een en ander te wensen over. Zo zijn ze érg beperkt qua geheugen en opslagruimte en de draadloze implementatie is ronduit matig.

©PXimport

De allerkleinste pc's zoals deze Intel Compute Stick zijn ongeveer net zo groot als een usb-stick.

De Harman Kardon Onyx Studio 9 is een uitgebreide bluetoothspeaker, verkrijgbaar in de kleuren Classic Black en Stone Grey, en heeft een adviesprijs van net geen 250 euro. Het systeem beschikt onder meer over self-tuning-technologie – hoe klinkt dat in de praktijk?

De Harman Kardon Onyx Studio 9 is een eigentijdse doorontwikkeling van de bekende speaker, waarbij het iconische ronde ontwerp behouden is gebleven, maar de technologie erachter een flinke sprong voorwaarts maakt. Een van de grootste vernieuwingen is het Constant Sound Field-algoritme (CSF), dat het geluid over de drie interne kanalen verdeelt en via de tweeters verspreidt. Zo ontstaat een breder en consistenter geluidsbeeld. Dankzij Auracast koppel je de speaker eenvoudig aan een tweede Onyx Studio 9 of een andere compatibele Harman Kardon-luidspreker, waarmee je snel een stereoset of zelfs een hele multiroom-opstelling creëert.

De geluidsweergave past zich automatisch aan de ruimte aan dankzij ingebouwde self-tuning-technologie. Wie liever zelf de touwtjes in handen houdt, kan via de Harman Kardon One-app de equalizer gebruiken om het geluid naar eigen smaak af te stellen. De app is optioneel, maar wel handig voor wie net wat meer controle wil, bijvoorbeeld over het accuniveau. Dat is namelijk nergens op de speaker zelf duidelijk zichtbaar. Het strakke en stijlvolle ontwerp oogt daardoor extra clean, al levert dat wel wat in op het praktische gemak.

©Wesley Akkerman

Gemoderniseerd ontwerp

Het vernieuwde design blijft trouw aan de herkenbare ronde vorm, maar oogt tegelijkertijd frisser en functioneler. De geïntegreerde handgreep, aluminium standaard en een rij zachte siliconen knoppen maken de Onyx Studio 9 niet alleen mooier, maar ook gebruiksvriendelijker. Wat bovendien opvalt: je kunt de accu vervangen als dat nodig is. Handig, want zo hoef je niet meteen een nieuwe speaker aan te schaffen als de batterij na verloop van tijd minder presteert. Wel jammer dat Harman Kardon daar op de officiële website weinig over loslaat: over de prijs of verwachte levensduur van zo'n accu blijft het stil.

Doordat het voetstuk nu onderdeel is van de onderzijde, kun je de speaker flexibeler neerzetten. Bij de vorige generatie – de Onyx Studio 8 – moest de rand iets uitsteken om de speaker stabiel neer te kunnen zetten, en dat was niet overal praktisch. De huidige opstelling is daardoor een stuk eenvoudiger en veelzijdiger. Aan de achterkant vind je nog een aux-ingang voor wie liever een bekabelde verbinding gebruikt, en een usb-c-poort waarmee je bijvoorbeeld je telefoon kunt opladen. Functioneel, zonder het strakke ontwerp uit het oog te verliezen.

©Wesley Akkerman

Geen simpele bluetoothspeaker

Hoewel de Onyx Studio 9 in de basis een bluetoothspeaker is, betekent dat niet dat je beperkt bent in je mogelijkheden. Dankzij Auracast kun je bijvoorbeeld eenvoudig meerdere speakers koppelen of een stereopaar vormen. Daarnaast ondersteunt het apparaat multipoint-connectiviteit, waardoor je twee apparaten tegelijk kunt verbinden. Wisselen tussen bijvoorbeeld je laptop en je telefoon gaat dan razendsnel, zonder opnieuw te hoeven koppelen. Wel goed om te weten: bediening via wifi behoort niet tot de mogelijkheden; dat is iets voor een ander type speaker.

Voor de fijnproevers onder ons is er de Harman Kardon One-app. Daarmee stel je eenvoudig zaken in zoals Auracast-configuratie; de app loodst je daar soepel doorheen. We hebben geen tweede speaker kunnen testen, dus het vormen van een stereopaar hebben we niet zelf uitgeprobeerd. Toch lijkt dat proces dankzij de duidelijke interface weinig voeten in de aarde te hebben. Verder biedt de app een zevenbands-equalizer en diverse geluidsprofielen, waarmee je het geluid naar wens kunt tweaken. Wij lieten de speaker z'n eigen ding doen, en dat werkte prima.

©Wesley Akkerman

Self-tuning, hoe klinkt dat?

Zelfkalibrerende bluetoothspeakers zijn allang geen unicum meer, maar of het eindresultaat daadwerkelijk goed klinkt, blijft per merk en model verschillend. In het geval van de Onyx Studio 9 mogen we niet klagen: de speaker levert een volle, warme bas die nergens overheerst. Ook het midden en vooral de hoge tonen blijven netjes overeind, al zou het middengebied af en toe wat extra definitie kunnen gebruiken. Gelukkig kun je dat prima corrigeren via de equalizer in de bijbehorende Harman Kardon One-app.

Wel merk je dat de plaatsing in huis flinke invloed heeft op hoe de speaker klinkt. Zet je 'm midden op een tafel in een open ruimte, dan krijg je een ander geluidsbeeld dan wanneer je 'm op een kast tegen de muur zet. Vooral bij plaatsing vlak bij een wand of raam kan de bas wat te prominent worden, alsof de self-tuning daar nog niet helemaal op inspeelt. In zo'n geval biedt de app gelukkig uitkomst, maar telkens finetunen na een nieuwe plek voelt dan weer wat omslachtig.

©Wesley Akkerman

Bij de gratie van gebruikersgemak

Wat dat verplaatsen betreft: met zijn 3,3 kilo is de Onyx Studio 9 geen lichtgewicht speaker, maar dankzij de stevige, slim geplaatste handgreep bovenop til je hem moeiteloos van de ene naar de andere kamer. Zo heb je overal in huis meteen goed geluid bij de hand. Wat je alleen misschien een beetje mist, is een vaste oplaadbasis. Nu werk je met een losse voedingskabel die je steeds handmatig moet aansluiten en weer opbergen; functioneel, maar het had nét wat eleganter gekund.

Misschien valt dat onder de noemer 'luxeprobleem', maar juist bij dit soort producten draait alles om gebruiksgemak. En als dat nog net iets soepeler kan, waarom zou je daar dan niet voor gaan? De accuduur ligt officieel op 8 uur, al hangt dat natuurlijk af van hoe hard je de muziek afspeelt en of je onderweg ook een ander apparaat oplaadt via de usb-c-poort. Reken in de praktijk dus eerder op een uur of 6 à 7. Tot slot nog een belangrijke kanttekening: de Onyx Studio 9 is niet water- of stofbestendig, dus laat hem liever binnen staan.

©Wesley Akkerman

Onyx Studio 9 kopen?

De Harman Kardon Onyx Studio 9 is een bluetoothspeaker die vertrouwd oogt, maar op meerdere vlakken een stap vooruit zet. Het ronde ontwerp is gebleven, maar de nieuwe voet en geïntegreerde handgreep maken hem stabieler én makkelijker te verplaatsen. De automatische geluidsafstemming doet z'n werk goed, met warme bassen en kraakheldere hoge tonen. Staat hij dicht bij een muur, dan kan de bas wat overheersen, maar dat pas je snel aan via de equalizer in de app.

Qua mogelijkheden zit het ook wel snor. Je kunt meerdere apparaten koppelen via multipoint, een stereopaar vormen of gebruikmaken van Auracast. Toch zijn er wat kanttekeningen. Zo ontbreekt een zichtbare accustatus op de speaker zelf en zou een vaste oplaadbasis het gebruik net iets soepeler maken. De batterij houdt het zo'n zes tot acht uur vol, afhankelijk van hoe je 'm gebruikt. En hoewel hij er robuust uitziet, kun je hem beter binnen houden: tegen water of stof is hij namelijk niet bestand. Dat neemt niet weg dat de Onyx Studio 9 een stijlvolle speaker is met indrukwekkend geluid: ideaal voor wie een premium audio-ervaring zoekt in huis.

Je hebt nét je auto gewassen of je ramen gelapt… en dan is alles weer bedekt met een waas van stof. Vooral in de zomer is het vaak geen gewone luchtvervuiling, maar stuifmeel (pollen), Saharazand of een combinatie van beide. Hoe verwijder je dat spul snel én veilig, zonder krassen of vlekken?

Lees ook: Zonnepanelen onderhouden: moet dat?!

Een paar dozijn keer per jaar komt het voor, dat alles ineens onder een roodbruine of gelige stofwaas zit. Het eerste is Saharazand, dat ontstaat in de woestijn en door sterke luchtstromen duizenden kilometers wordt meegenomen. Het komt via regen of droge luchtstromen in Nederland terecht, vooral in het voorjaar (maart-juni) en in het najaar (oktober-november). Het geelgroene stof zijn pollen: stuifmeelkorrels van bomen, grassen en planten. In het voorjaar zijn elzen, berken en hazelaars actief. In de zomer en nazomer volgen grassen en kruiden. Pollen zijn licht en plakkerig, hechten zich makkelijk aan oppervlakken en zijn lastig te verwijderen. Voor zowel Saharazand als pollen geldt dat het geen kwestie is van gewoon even wegvegen. Onder de tabel lees je wat je wél moet doen.

*Met 'in de lak branden' wordt bedoeld dat Saharazand zich onder invloed van zonlicht en warmte kan hechten aan de lak van je auto. Dit gebeurt vooral wanneer het zand niet tijdig wordt verwijderd en de zon fel schijnt. Het resultaat zijn doffe plekken of vlekken die moeilijk te verwijderen zijn en soms alleen met polijsten kunnen worden hersteld. Dit effect is vergelijkbaar met wat er gebeurt bij vogelpoep of boomhars die te lang op de lak blijft zitten. Daarom is het belangrijk om Saharazand zo snel mogelijk en op de juiste manier van je auto te verwijderen.

Auto

Zowel Saharazand als stuifmeel zijn schurend. Veeg je het droog af, dan ontstaan microscopische krasjes in de lak of op het glas. En bij zon of regen kunnen er doffe vlekken ontstaan, omdat het vuil zich vastzet.

Laat de auto dus nooit alleen in de regen staan in de hoop dat het vanzelf wegspoelt. Spoel eerst royaal af met schoon water. Pas daarna gebruik je een spons, zachte borstel of microvezeldoek. Ga je naar de wasstraat? Kies dan een programma met voorwas en hogedruk. Overweeg ook een waxbehandeling: dat maakt de lak water- en vuilafstotend, waardoor vuil zich minder snel hecht.

©Kärcher

Ramen

Na een Saharazandbui blijft er vaak een bruinig stoflaagje achter op de ramen en kozijnen. Laat dit niet te lang zitten: zonlicht en regen kunnen het zand als het ware 'inbakken', met doffe plekken als gevolg. Spoel de ramen daarom altijd eerst ruim af met schoon water. Zo voorkom je dat het zand krassen maakt tijdens het zemen. Gebruik daarna een raamwisser of een snoerloze raamreiniger voor een streeploos resultaat. Ook buitenvensterbanken verdienen aandacht: daar hoopt het stof zich vaak in hoekjes op.

Pollen zijn minder zichtbaar dan zand, maar kunnen een plakkerige laag vormen op glas. Op ramen kunnen ze zich hechten aan condens of lichte verontreinigingen, waardoor je een doffe waas ziet. Binnenramen kun je het best afnemen met een licht vochtige doek. Hebben er ventilatieroosters open gestaan, dan is het slim ook die in de schoonmaak mee te nemen: pollen komen daar makkelijk door naar binnen.

Zonwering, parasols en rolluiken

Op textiel en kunststof mengt Saharazand zich met pollen, roet en stof tot een hardnekkige laag. Vooral zonneschermen, parasols, rolluiken en buitenjaloezieën raken snel vervuild. Stel schoonmaken niet uit: bij regen trekt het vuil in de vezels of ontstaan er vlekken.

Gebruik een zachte borstel of een opzetstuk van je hogedrukreiniger om het vuil voorzichtig los te weken. Werk van boven naar beneden. Spoel goed na en laat het doek volledig drogen, bij voorkeur uitgeklapt. Behandel textiel daarna met een impregneermiddel dat vuil en vocht afstoot. Zo blijft het langer schoon én beschermd.

Lees ook: Je zonnescherm schoonmaken doe je zo

Terras en tuinmeubels

Op je terras lijkt het zand of stuifmeel misschien onschuldig. Maar wie het laat liggen, loopt het al snel naar binnen. En dat kan krassen veroorzaken op parket, pvc of laminaat. Bovendien blijven fijne stofdeeltjes aan schoenen plakken.

Verwijder Saharazand en pollen met een zachte buitenbezem of een nat-droogzuiger. Daarna kun je het terras grondig reinigen met een hogedrukreiniger. Een terrasreiniger-opzetstuk verdeelt het water gelijkmatig, voorkomt opspattend vuil en zorgt voor een egaal resultaat zonder modderspetters tegen je gevel. Denk ook aan je tuinmeubels: hout of kunststof moet je direct afspoelen en zacht afborstelen om vlekvorming te voorkomen.

Zonnepanelen

Pollen en Saharazand laten een dunne laag achter die de lichtinval op zonnepanelen vermindert. Zeker na enkele droge dagen kan het rendement met meerdere procenten dalen. Je merkt dit vooral aan een lager opgewekt vermogen in je app of omvormerdisplay.

Spoel de panelen voorzichtig af met een tuinslang of zachte borstel met water. Vermijd schurende materialen of hogedruk, want die kunnen de coating beschadigen. Gebruik alleen een neutraal schoonmaakmiddel als dat écht nodig is. Zijn je panelen moeilijk bereikbaar? Laat dan een professioneel bedrijf langskomen. Zij reinigen de panelen veilig en controleren direct of alles nog goed werkt.

©Marina Lohrbach

Ook binnen kun je last hebben

Heb je ramen of deuren open gehad tijdens een stofwolk of stuifmeelperiode? Dan ligt er vaak een fijne laag op vensterbanken, vloeren en meubels. Gebruik een stofzuiger met HEPA-filter om te voorkomen dat het stof wordt rondgeblazen. Microvezeldoekjes (licht vochtig) zijn ideaal om het stof op te nemen. Droog afnemen heeft weinig effect en verspreidt het alleen maar. Heb je hooikoorts? Dan is grondig schoonmaken extra belangrijk. Fijnstof en pollen kunnen allergische klachten verergeren.

Minder last met de juiste voorbereiding

Wanneer er Saharazand wordt verwacht, hoor je dat vaak bij het weerbericht op radio, tv of online. En ook van pollen is redelijk bekend wanneer je er last van kunt hebben – omdat dat meestal seizoensgebonden is. Met een paar simpele maatregelen beperk je de overlast:

☐ Houd een tuinslang, zachte borstel en een paar microvezeldoeken binnen handbereik.

☐ Impregneer zonwering en parasoldoek elk voorjaar.

☐ Plan vaste schoonmaakmomenten in het voorjaar en na de zomer.

☐ Overweeg wax of coating voor je auto.

☐ Houd ramen gesloten tijdens droge, stoffige dagen – zeker als je gevoelig bent voor pollen.