Uw foto's bevatten een schat aan informatie die uw camera er tijdens het fotograferen in heeft opgeslagen. Leuk om te bekijken en ook leerzaam, want zo is achteraf altijd nog te zien hoe uw foto's gemaakt zijn en wat beter kan. Daarnaast kunt u de informatie gebruiken om uw foto's te beheren.

Bij foto's valt er veel meer te bekijken dan alleen het plaatje op het beeldscherm. Digitale camera's slaan namelijk allerlei interessante en leerzame informatie op in elk fotobestand. Dat doet vrijwel iedere camera, of u nu een compactcamera, systeemcamera of spiegelreflex in huis hebt. Ja, zelfs de camera in uw telefoon doet het meestal. Uw foto's bevatten een schat aan informatie over hoe de opname is gemaakt, wanneer dat was en zelfs met welke camera en lens dat is gedaan. Deze opnamedetails worden EXIF-gegevens (Exchangeable Image File Format) genoemd en in een speciaal gebiedje in een fotobestand bewaard. Het wordt ook wel metadata genoemd, oftewel: data die de data beschrijven: het is immers informatie over de foto en het maken ervan.

1. EXIF bekijken

De simpelste manier om EXIF-gegevens te bekijken, is misschien wel via Windows Verkenner. Zoek een map op waarin wat foto's staan, kies een exemplaar uit en rechtsklik op het bestand. Kies Eigenschappen en ga vervolgens naar het tabblad Details. Onder het kopje Afbeelding ziet u hoeveel pixels de foto breed en hoog is, oftewel de resolutie. Onder Camera is de fabrikant en het cameramodel te vinden, plus allerlei instellingen waarmee de foto is gemaakt, zoals sluitertijd, diafragma en ISO-waarde. U kunt er bijvoorbeeld ook zien of de flitser is afgegaan. Deze informatie komt goed van pas als u benieuwd bent hoe een foto gemaakt is, ook als het niet uw eigen foto is. Via de EXIF is vaak beter te achterhalen waarom een bepaalde foto minder geslaagd is dan u had gehoopt. Zo is bewegingsonscherpte vaak verklaarbaar door een te lange sluitertijd, of een foto met veel ruis door een erg hoge ISO-waarde. Beschikt uw camera over een gps-ontvanger, dan kan er nog een onderdeel GPS zijn met daarin locatiegegevens (zie ook de basiscursus Maak optimaal gebruik van camera's en gps-ontvangers).

©PXimport

In Windows Verkenner zijn diverse camera-instellingen te zien die voor de foto gebruikt zijn.

Moment van opname

In de EXIF-gegevens van een fotobestand is precies terug te vinden wanneer de foto is gemaakt. De datum, maar ook het tijdstip tot op de seconde nauwkeurig, aangenomen dat het klokje van de camera precies op tijd loopt. Natuurlijk is er als u met Windows Verkenner in een map kijkt ook een datum en tijd bij het fotobestand te zien, net als bij elk ander bestand. Alleen hoeft dit niet per se het moment van opname te zijn. Het kan hier namelijk ook om het moment gaan waarop het bestand op deze computer is aangemaakt of herschreven door een fotoprogramma. De enige echte datum en tijd waarop de foto is gemaakt, is in het fotobestand zelf te vinden. In de EXIF-gegevens dus. In de fotodetails uit stap 1 vindt u deze terug onder het kopje Oorsprong. Onderin bij Bestand kan een andere datum vermeld staan: de aanmaakdatum van het bestand op deze pc.

©PXimport

De aanmaakdatum van het fotobestand hoeft niet het moment te zijn waarop de foto daadwerkelijk is genomen.

2. Rondneuzen op Flickr

Hebt u zich bij het bekijken van een prachtige foto in iemands webalbum wel eens verbaasd afgevraagd hoe die plaat gemaakt is? De maker vertelt dat helaas niet altijd in de beschrijving. Gelukkig is het vaak nog wel te achterhalen. Op Flickr wordt bijvoorbeeld vlak boven de foto een werkbalkje getoond. Klik hierin op de knop Actions en kies View EXIF info. Met een beetje geluk verschijnt er een lange lijst met interessante informatie. Zoals opnamedatum en tijdstip, welk toestel er gebruikt is en de diverse camera-instellingen. Niet alle informatie is misschien nuttig of begrijpelijk, maar reguliere instellingen zijn er goed in terug te vinden, zoals: sluitertijd (exposure), diafragmawaarde (aperture), brandpuntsafstand (focal length), lichtgevoeligheid (ISO speed), flitser (flash) en witbalans (white balance). Zelfs de naam van het programma waarmee de foto bewerkt is. Hebt u pech, dan is er niets te zien. De maker kan de EXIF-gegevens namelijk uit de foto poetsen vlak voordat de foto online gezet wordt. Hierop komen wij in stap 12 nog terug.

©PXimport

Ook in webalbums van anderen zijn EXIF-gegevens vaak te bekijken. Zoals hier op Flickr.

Brandpuntsafstanden

De brandpuntsafstand ('zoomstand') van een lens kan voor enige verwarring zorgen. In het kort komt het erop neer dat een kleine camera (compactcamera of telefoon bijvoorbeeld) een aanzienlijk kortere brandpuntsafstand heeft dan een groot toestel zoals een spiegelreflex. Het gaat niet zozeer om de behuizing, maar de beeldsensor binnenin. Dat maakt het moeilijker om camera's en foto's onderling te vergelijken. Want 100 millimeter op een reflexcamera kan wat 'zoom' betreft overeenkomen met 18 millimeter op een compactcamera. Vandaar dat veel toestellen niet alleen de echte waarde in de EXIF opslaan, maar dit ook omrekenen naar een standaardwaarde. Dit wordt '35-millimeterformaat' of 'fullframe' genoemd. Op Flickr geeft het veld Focal Length de echte brandpuntsafstand weer. Het veld Focal Length (35mm format) bevat de omgerekende waarde. Ook fotoprogramma's tonen vaak beide getallen. Mocht een camera het niet in de foto bewaard hebben, dan rekenen slimme programma's het gewoon zelf even uit.

©PXimport

Deze compactcamera heeft een maar liefst zes keer kortere brandpuntsafstand.

3. Zinvolle namen

Foto's krijgen in de camera weinigzeggende namen toebedeeld: een aantal letters met een volgnummer erachter. Bijvoorbeeld IMG_2137.jpg. Het volgnummer geeft aan hoeveel foto's er met deze camera gemaakt zijn. Tenzij het toestel klokje rond is, want na nummer 9999 begint de camera vrolijk weer met foto nummer één. Dit betekent ook, dat u na een tijdje plotseling foto's met dezelfde naam krijgt. Linke soep, want voor u het weet overschrijft u eerder gemaakte foto's! Hebt u meerdere camera's in huis, of fotografeert u ook met uw telefoon, dan is de kans op het overschrijven van kostbare foto's helemaal groot. Elk toestel heeft immers een eigen nummering. Dat is vragen om moeilijkheden. Bijkomend nadeel is dat uw foto's niet in de juiste volgorde komen te staan. Omdat het ene toestel misschien op 4000 staat en een andere pas op 0100. Om te voorkomen dat u dierbare foto's kwijtraakt en om ze in de juiste volgorde te houden, is het aan te raden uw foto's altijd een andere naam te geven. Daar is een handig trucje voor.

4. Nieuwe namen dankzij EXIF

Eigenlijk kan elk fotoprogramma uw foto's wel van nieuwe namen voorzien, maar eentje waarmee echt slimme naamswijzigingen mogelijk zijn, is het gratis XnView. Selecteer een aantal foto's en ga naar Gereedschappen / Reeks hernoemen, of gebruik sneltoets F2. Voor het opbouwen van de nieuwe naam kunt u zowel variabelen als eigen (vrije) tekst gebruiken. Klik op de knop Invoegen om de beschikbare variabelen te zien. Dat zijn er heel wat. U kunt onder andere allerlei informatie uit de EXIF-gegevens in de bestandsnaam verwerken, waarbij het opnamemoment voor ons doel het meest bruikbaar is. Ook de oorspronkelijke bestandsnaam of het volgnummer daaruit is te hergebruiken. In een lijstje ziet u 'live' of de nieuwe namen worden zoals u in gedachten hebt.

©PXimport

Met XnView kan allerlei informatie uit de EXIF-gegevens bij het hernoemen gebruikt worden.

5. Uniek dankzij aanmaakdatum

Stel dat we de fotonamen echt uniek willen maken, dan kan dat door de datum en tijd te gebruiken waarop de opname gemaakt is. Onze foto's komen dan meteen ook in chronologische volgorde te staan, ongeacht met welke camera of telefoon ze gemaakt zijn. We beginnen met een schone lei door het invoerveld leeg te maken. Dan kiezen we Invoegen / EXIF / Datum opname. In het invoerveld wordt nu weergegeven. De letters tussen vierkante haken geven jaar, maand, dag, uren, minuten en seconden aan. U mag het naar hartenlust aanpassen, bijvoorbeeld om de streepjes anders neer te zetten. Als u de betekenis van de letters wat lastig vindt, dan kunt u ze via Invoegen / Variabele datumopmaak in een lijstje zien. Hebt u meerdere foto's per seconde gemaakt, dan voegt XnView automatisch een volgnummer toe. Een andere oplossing is het volgnummer uit de oorspronkelijke bestandsnaam te hergebruiken (via Invoegen / Bestandsnaam nummer). Voorbeeld van een sjabloon: Foto__ kan een naam opleveren als Foto_20120523-171258_1243.

©PXimport

Een voorbeeld waarbij onder andere het opnametijdstip in de bestandsnaam verwerkt wordt.

Let op de klok!

Bij het ingaan van zomer- of wintertijd verzetten we trouw alle klokken in huis, voor zover dat niet automatisch gebeurt. Soms vergeten we er eentje. Bijvoorbeeld die in ons fototoestel. Aangezien het opnamemoment per foto in de EXIF bewaard wordt, zitten we dan met verkeerd gemarkeerde foto's opgescheept. Al gaat het in dit geval om slechts een uurtje. Dat is nog wel te overzien. Ook op vakantie treed dit probleem regelmatig op. Na een vermoeiende autorit of de stressvolle formaliteiten op het vliegveld, is het instellen van de cameraklok vast niet het eerste waar u aan denkt. Voor u het weet fotografeert u dagenlang op Nederlandse tijd. Bij een reisje naar Londen gaat het weer om slechts een uurtje. Wie de oceaan oversteekt heeft al snel met verschillen van zes uur en meer te maken. Uw foto's lijken dan op heel opmerkelijke tijdstippen geschoten te zijn. Gelukkig is dit thuis goed op te lossen (zie stap 6).

6. Datum en tijd in foto's veranderen

Als de klok van de camera verkeerd staat ingesteld, komen er foutieve opnamegegevens in de EXIF te staan. Gelukkig is hier achteraf nog iets aan te doen. Met het programma XnView kunt u de datum en tijd binnenin uw foto's namelijk nog aanpassen. U hoeft slechts een correctie op de al geregistreerde datum en/of tijd toe te passen via Gereedschappen / Verander tijdsgegevens, nadat u een aantal foto's in een map geselecteerd hebt. Kies de optie Datum opname en geef eronder uw correctie in dagen, uren, minuten en/of seconden op. Met het plus- of minteken geeft u aan of u vooruit dan wel terug in de tijd wilt gaan. In het kader Change is meteen het effect van de aanpassing te zien. Met vinkjes is aan te geven wat er aangepast moet worden. Want behalve een aanmaakdatum is er bijvoorbeeld ook een wijzigingsdatum en het bestand zelf kan ook weer een afwijkende datum hebben. Zet hier gerust alle vinkjes aan.

©PXimport

Klokje verkeerd ingesteld? Geen nood, de gemaakte foto's zet u eenvoudig op het juiste tijdstip.

7. Favoriete camera-instellingen

De metadata in uw foto's zijn bij uitstek geschikt om te ontdekken hoe u doorgaans fotografeert. Wat is bijvoorbeeld uw favoriete lens, fotografeert u voornamelijk in groothoek of juist in de telestand, werkt u veel met hoge ISO-waarden of gebruikt u de flitser vaak, maakt u de meeste foto's met uw smartphone, compactcamera of juist met een spiegelreflex, enzovoort. Onnoemelijk veel van dit soort vragen is heel eenvoudig te beantwoorden, omdat alle belangrijke gegevens en instellingen netjes in de EXIF-gegevens zitten opgeslagen. Een programma waarmee u met enkele simpele muisklikken ziet hoe uw foto's gemaakt zijn, is de fotobeheerder en tevens fotobewerker Adobe Photoshop Lightroom (ongeveer 130 euro).

Foto's zonder EXIF

EXIF-gegevens kunt u in nagenoeg alle fotoformaten tegenkomen, zoals jpg, tif en psd. Ze zijn echter niet te vinden in foto's die het formaat png, gif of het zeldzame jpeg2000 hebben. Verder bevatten niet alleen foto's EXIF-gegevens. Ook in filmpjes kan deze informatie opgeslagen zitten. Alleen worden de EXIF-gegevens dan niet letterlijk ín het filmbestand zelf gestopt, maar in een extra bestandje op de geheugenkaart weggeschreven. Dat bestand heeft dezelfde naam als de film, maar dan met als extensie (achtervoegsel) thm. Gooi deze thm-bestandjes dus niet zomaar weg als u ze op een geheugenkaartje of in een map op uw computer ontdekt. Behalve EXIF-gegevens kan er ook een miniatuur inzitten. Die kunnen foto- en filmprogramma's dan mooi gebruiken zonder er eerst zelf eentje te genereren vanuit het filmmateriaal, wat altijd meer tijd en processorkracht kost.

8. Statistieken met Lightroom

In Lightroom gaat u naar de rasterweergave van de bibliotheek via Weergave / Raster (of sneltoets G van grid). Boven de miniaturen bevindt zich een werkbalk. Standaard is Geen geaccentueerd. Klik in de balk op Metagegevens. Nu verschijnt er een kop met een aantal vakken. Bovenaan elk vak wordt een veld uit de EXIF-gegevens genoemd. Bijvoorbeeld Camera. Klik op zo'n veldnaam om een ander EXIF-gegeven te kiezen. Met de muisaanwijzer op een kopregel verschijnt een menupictogram. Hiermee kunt u onder andere extra kolommen toevoegen of weer weghalen. Zo kunt u stap voor stap een ingenieus filter opbouwen. Bijvoorbeeld: Camera, Lens, Brandpuntsafstand. Hebt u nog niet op een specifieke waarde in een vak geklikt, dan ziet u in dit geval alle camera's, lenzen en brandpuntsafstanden die u gebruikt hebt. Klikt u op een bepaalde camera, dan zijn ernaast alleen de lenzen en brandpunten te zien die met dit toestel gebruikt zijn. Kiest u ook nog een lens, dan perkt u het aantal foto's nog verder in.

Activeert u de optie Bibliotheek / Foto's in submappen tonen, dan wordt met het eerder gemaakte filter niet alleen naar foto's in de huidige map gekeken, maar ook naar de submappen. Zo kunt u op zeer eenvoudige wijze een groot deel of zelfs uw gehele fotoverzameling doorzoeken! Gebruikt u bepaalde zoekcriteria regelmatig, sla het filter dan op als een voorinstelling. Klik in de rechterhoek van de werkbalk boven de miniaturen op de tekst pal naast het slotje (hier kan van alles staan) en kies Huidige instellingen opslaan als nieuwe voorinstelling. Uw voorinstelling wordt aan het lijstje dat boven deze optie te zien is toegevoegd, zodat u dit filter in rasterweergave altijd snel weer kunt activeren.

©PXimport

In Lightroom is zo te zien welke camera's, lenzen en instellingen u veel gebruikt.

©PXimport

Bewaar uw veelgebruikte filters voor latere zoekacties.

9. Statistieken met ExposurePlot

Een gratis alternatief voor Lightroom waarmee de statistieken in handige grafieken getoond worden, is ExposurePlot. Nederlandse software, maar helaas wel Engelstalig. Nadat het een tijdje angstvallig stil is geweest, is het programma in april dit jaar gelukkig weer helemaal bijgewerkt. U kiest in het deelvenster met de mappenstructuur een fotomap uit en klikt daarna rechts ervan op de knop Start analyzing. Na enig denk- en rekenwerk worden er vier grafieken getoond. Brandpuntsafstand, ISO-waarde, diafragmawaarde en sluitertijd. Zo ziet u razendsnel wat u het meest gebruikt. Via de tabbladen kan een individuele grafiek groter bekeken worden. Zet een vinkje bij Filter om de resultaten te beperken tot bijvoorbeeld de foto's van één cameramodel.

Afhankelijk van het cameramodel kan het gebeuren dat u in het programma ExposurePlot nogal onwaarschijnlijke brandpuntsafstanden te zien krijgt. Dit heeft met de echte lenswaarde versus die op 35millimeter-formaat te maken (zie ook het kader Brandpuntsafstanden). Werkt u met een spiegelreflexcamera met een zogeheten fullframe sensor, dubbelklik dan op de knop naast Start Analyzing totdat er Real lens length komt te staan. Analyseer de fotomap daarna opnieuw. Is het echter een camera met een kleinere sensor dan fullframe, dan moet de aanduiding in de knop 35mm equivalent zijn. Onderaan tabblad Lens Length geeft u dan ook nog de laagste brandpuntsafstand op (groothoekstand). Die is meestal te vinden op de voorzijde van de lens, in de handleiding of op de website van de fabrikant. Verder vult u in het veld ernaast de waarde 1 in. Gelukkig is dit maar zelden nodig.

©PXimport

Handige grafieken met statistieken dankzij het gratis ExposurePlot.

Raw-bestanden

Spiegelreflexen en sommige geavanceerde compactcamera's kunnen foto's in een speciaal formaat op het geheugenkaartje opslaan. In dit zogeheten raw-formaat zit extra beeldinformatie opgeslagen en omdat de camera er geen bewerkingen op loslaat, is het geen kant-en-klare foto die meteen bekeken kan worden. Ook in deze raw-bestanden zit EXIF-informatie opgeslagen plus een miniatuur om alvast een indruk van de foto te krijgen. Bewerkt u de foto in een geschikte fotobewerker, of wijzigt u het opnametijdstip zoals in stap 6 is beschreven, of voegt u er extra informatie aan toe (zie stap 10), dan wordt er automatisch een tweede bestand aangemaakt. Het krijgt dezelfde naam als het raw-fotobestand, maar dan met als extensie (achtervoegsel) xmp. De twee bestanden horen wel bij elkaar, dus gooi xmp-bestanden (net als thm-bestanden) nooit zomaar weg en zorg dat ze in dezelfde map als het beeldmateriaal blijven staan. In een raw-bestand mag niet geschreven worden. Het is een soort negatief. Vandaar het extra bestandje met aanvullende informatie.

10. Eigen informatie toevoegen

U kunt eigen informatie aan een fotobestand toevoegen en ook weer wijzigen of weghalen. Het gaat dan niet om de instellingen waarmee de foto gemaakt is, want dat is immers al gebeurd. U kunt bijvoorbeeld een beschrijving van wat er op de foto te zien is toevoegen, maar ook uw naam, telefoonnummer, e-mailadres, website, of uw werk- of woonadres. Zo weet iedereen meteen dat de foto van u is. Vooral de producten van Adobe, zoals Bridge dat standaard met Photoshop wordt meegeleverd en natuurlijk Lightroom, bieden hier veel mogelijkheden voor. Met het gratis programma Zoner Photo Studio 14 Free komt u ook al een heel eind. Klik met rechts op een miniatuur en kies Image Information. Selecteer in het snelmenu het onderdeel Text information. Er zijn maar een paar invoervelden. Aanvullende informatie zoals uw e-mailadres of telefoonnummer, kunt u natuurlijk altijd nog aan de beschrijving toevoegen. Let op dat als u de foto online zet, deze informatie ook door anderen is te zien.

©PXimport

Eigen informatie toevoegen aan de EXIF in uw foto's kan ook.

EXIF voor fijnproevers

Camera's slaan enorm veel nuttige informatie op in foto's. Soms tot de interne temperatuur en de scherpstelafstand aan toe. In fotoprogramma's is doorgaans maar een fractie van al deze informatie te zien. Wilt u echt het onderste uit de kan halen, neem dan een kijkje in uw foto's met het gratis ExifTool. Dit programma is echt het neusje van de zalm. Om het gebruik te vereenvoudigen is het wel verstandig om ook ExifToolGui te installeren. Ook gratis, maar van een andere maker. Haal eerst de Windows-versie van ExifTool op, open het zip-bestand en plaats het programma exiftool(-k).exe in een map naar keuze. Wijzig de naam daarna in exiftool.exe. Haal vervolgens ExifToolGui op. Haal het programma ExifToolGUI.exe uit het zip-bestand en plaats dit in dezelfde map als exifftool.exe. Start ExifToolGUI.exe op en kies een foto. Klik bij tabblad Metadata op All voor de meest uitgebreide informatie.

©PXimport

Een overvloed aan informatie met de grafische schil ExifToolGui en het programma ExifTool.

11. Trefwoorden en sterren

Om foto's makkelijker terug te vinden naarmate uw fotoverzameling groeit, is het een idee om ze van trefwoorden te voorzien (ook wel keywords genoemd). Zoekwoorden dus, zoals vakantie, amsterdam, gezin of pretpark. Wilt u bijvoorbeeld alle vuurwerkfoto's in uw fotoverzameling zien, dan is dat eenvoudig te regelen als ze dit trefwoord hebben. Toekennen van trefwoorden kan met nagenoeg elk fotoprogramma. In Zoner Photo Studio 14 Free maakt u eerst het deelvenster Keywords zichtbaar via Information / Keywords Pane. Tik dan onderin een trefwoord in en klik op het groene plusteken om het aan de trefwoordenlijst toe te voegen. Een trefwoord sleept u naar een miniatuur om het aan die foto toe te voegen. Of u selecteert enkele foto's, klikt met rechts op het trefwoord en kiest Assign Keywords to Selection. Geef uw beste foto's dan meteen even een sterwaardering. Dan is het eenvoudiger om snel de absolute topfoto's op te sporen. Een waardering van één tot vijf sterren toekennen kan onder andere via Information / Rating. Zoeken naar foto's kan vervolgens met Search of met Filter in de werkbalk. Trefwoorden en sterwaarderingen worden in de EXIF-gegevens opgeslagen, zodat ze door meerdere (maar helaas niet alle) programma's te gebruiken zijn.

©PXimport

Met sleutelwoorden en sterwaarderingen zijn uw mooiste foto's sneller terug te vinden.

12. Metadata wissen

Wilt u foto's verspreiden of online zetten, maar dan wel zonder dat er EXIF-gegevens in zitten, dan kunt u ze er eenvoudig uithalen. Bijvoorbeeld om te voorkomen dat wildvreemden te weten komen wat uw adres, gps-locatie of telefoonnummer is. Dat wissen van de EXIF-gegevens doet u natuurlijk niet met de originele foto's, maar met kopieën ervan. In het programma XnView selecteert u één of meerdere foto's, kiest Bewerken / Metadata / Opschonen en zet in het kader Verwijderen alle vinkjes aan. In Zoner Photo Studio 14 Free gaat u naar Information / Manage Information / Remove EXIF Data. In Verkenner klikt u op tabblad Details (zie stap 1) op Eigenschappen en persoonlijke gegevens verwijderen en geeft in het vervolgvenster uw keuzes aan.

©PXimport

Het is niet altijd nodig, maar wissen van EXIF-gegevens kan altijd nog.

Een laptop meenemen op vakantie lijkt handig. Even foto's uitzoeken, een filmpje kijken of wat werk afronden. Maar afhankelijk van je bestemming en manier van reizen zijn er een paar dingen waar je van tevoren goed over na moet denken. Of je nu gaat kamperen in een tent, met de caravan op pad gaat of een huisje of hotel boekt, iedere situatie stelt z'n eigen eisen aan hoe je je laptop gebruikt, beschermt en voorbereidt.

Lees ook: Alternatieve checklist: 19 tips voor een zorgeloze vakantie

Kamperen: zonder stroom of wifi

Wie gaat kamperen in een tent, heeft meestal geen stroomvoorziening of wifi tot zijn beschikking. De laptop moet het dus doen op de accu, en je internetverbinding moet je zelf regelen. Zorg daarom dat je laptop volledig is opgeladen voordat je vertrekt. Als je meerdere dagen zonder stopcontact zit, kan een powerbank met een hoge capaciteit uitkomst bieden, al moet die dan wel geschikt zijn voor laptops. Niet elk model levert voldoende vermogen.

Wifi is er op de meeste campings wel, maar vaak alleen bij de receptie of het sanitairgebouw, en meestal niet gratis of stabiel. Wil je toch online kunnen, dan kun je je smartphone gebruiken als hotspot. Dat heet tethering: je telefoon fungeert dan als een soort draagbare wifi-router via je mobiele dataverbinding. Check vooraf bij je provider of je databundel groot genoeg is en of tethering is toegestaan in het buitenland. Grote downloads, zoals systeemupdates of cloudsynchronisatie, kunnen je databundel snel opslokken. Zet automatische updates daarom uit en pauzeer de synchronisatie met diensten als OneDrive of Google Drive zolang je via je telefoon online bent.

Houd er ook rekening mee dat in afgelegen gebieden mobiel internet soms traag of onbetrouwbaar is. Download daarom bij voorkeur alles wat je nodig denkt te hebben voor je vertrekt, van kaarten en routes tot films of series. Zo houd je grip op je verbruik én voorkom je onaangename verrassingen bij thuiskomst.

©TeTe Song

Caravan: iets meer luxe, maar nog steeds beperkingen

Wie met een caravan reist, heeft het vaak net wat makkelijker. Sommige staanplaatsen hebben een stroomaansluiting en er zijn meestal meer voorzieningen. Toch geldt ook hier dat je niet kunt rekenen op snel of onbeperkt internet. Installeer een VPN op je laptop als je gebruik wilt maken van publieke netwerken. Daarmee versleutel je je verbinding, zodat anderen niet zomaar kunnen meekijken of gegevens onderscheppen. Dit is vooral belangrijk als je e-mails checkt, online bankiert of inlogt op accounts.

Zelfs als je een wifi-netwerk kunt gebruiken, is het verstandig om automatische updates op je laptop tijdelijk uit te schakelen. Het klopt dat bij gebruik van wifi dataverbruik in principe geen rol speelt, tenzij je op een plek zit waar je moet betalen per MB of waar het netwerk bewust is afgeknepen. Wat wél vaak speelt op campings of in hotels: de verbinding is traag, instabiel of wordt gedeeld met veel andere gasten. Grote downloads zoals systeemupdates kunnen dan het netwerk zwaar belasten, waardoor alles tergend langzaam gaat of zelfs vastloopt. Door updates uit te stellen, houd je de verbinding werkbaar voor jezelf en anderen.

Heb je helemaal geen wifi tot je beschikking, dan ben je aangewezen op mobiel internet via je smartphone. Hoe je dat het beste aanpakt, heb je al eerder in dit artikel kunnen lezen.

©InsideCreativeHouse

Huisje of hotel: alles bij de hand, maar blijf alert

In een vakantiewoning of hotel hoef je je over de stroomvoorziening doorgaans geen zorgen te maken en ook is er meestal wel een wifinetwerk dat redelijk functioneert. Toch blijft het belangrijk om alert te zijn. De beveiliging van dit soort vakantienetwerken is vaak minimaal. Zonder VPN is je verbinding eenvoudig te onderscheppen. Gebruik daarom altijd een VPN-dienst of kies ervoor om vertrouwelijke zaken, zoals het inloggen op je bank, uit te stellen tot je op een vertrouwd netwerk zit.

Zorg ook in deze situatie voor een recente back-up. Denk aan synchronisatie met OneDrive, Google Drive of iCloud, maar ook aan een kopie op een externe ssd of usb-stick. Mocht je laptop gestolen worden of beschadigd raken, dan heb je in elk geval je bestanden nog.

In het buitenland: adapter, handbagage en verzekering

Ga je naar het buitenland, dan zijn er extra zaken om op te letten. Niet elk land gebruikt dezelfde stopcontacten en netspanning. Een universele wereldstekker is daarom handig, zeker als je meerdere apparaten mee hebt. Voor sommige bestemmingen heb je ook een spanningsomvormer nodig, hoewel moderne opladers vaak meerdere voltages aankunnen. Check dit op het label van je oplader.

Bij vliegreizen moet je goed kijken naar de bagageregels. Bij budgetmaatschappijen zoals Ryanair of Easyjet mag je soms maar één stuk handbagage meenemen. Dat betekent kiezen: een rugzak met je laptop of een trolley met kleding. Wil je beide, dan moet je bijbetalen. Stop je laptop liever niet in ruimbagage. Niet alleen vanwege de kans op beschadiging, maar ook omdat lithiumbatterijen daar eigenlijk niet thuishoren en zelfs geweigerd kunnen worden. Als het echt niet anders kunt, gebruik dan een stevige hoes of laptoptas, leg je laptop midden in je bagage tussen kleding en meld bij het inchecken dat er elektronica in zit.

Nog even dit: voorbereid op pad

Een goede voorbereiding voorkomt veel gedoe. Werk je besturingssysteem en antivirussoftware bij vóór vertrek, zodat je onderweg niet verrast wordt door verplichte updates. Kijk of je genoeg opslagruimte hebt voor je vakantiefoto's of -video's. Denk ook aan offline gebruik: stel je e-mailclient in op offline modus, download navigatiekaarten en sla films of series lokaal op. Apps als Netflix en Disney+ bieden standaard de mogelijkheid om titels offline te bewaren.

Pas ook je tweestapsverificatie aan voordat je vertrekt. Wie normaal via sms een code ontvangt, kan in het buitenland tegen problemen aanlopen, vooral als het Nederlandse nummer niet werkt of buiten bereik is. Gebruik liever een authenticator-app, zoals Google Authenticator of Authy. Daarmee ontvang je je inlogcodes ook zonder mobiele verbinding, zolang je je smartphone maar bij je hebt.

Tot slot: laat je laptop niet in de volle zon liggen, in een warme auto of op een vochtige plek in de tent. Hitte en vocht zijn funest voor de elektronica. Gebruik bij voorkeur een waterdichte hoes of sleeve en bewaar hem op een droge plek in de schaduw. Fijne vakantie!

Hisense richt zijn pijlen op het middensegment, en deze 65U7Q Pro is daar een goed voorbeeld van. Het toestel verbetert een aantal zwakke punten van zijn voorganger en stoot daarmee duidelijk door naar de betere toestellen. Maar Hisense heeft niet alle minpunten weggewerkt. Bovendien toont de nieuwe versie van het VIDAA U-systeem dat niet alle aanpassingen een verbetering zijn.

Wie in het middensegment voor een televisie shopt, levert onvermijdelijk wat in op het gebied van design. De U7Q Pro is daarop geen uitzondering. Het toestel oogt degelijk, maar springt niet in het oog als een staaltje van topdesign. In tegenstelling tot zijn voorganger heeft hij nu wel een relatief vlakke rug. Daardoor springt het 7,5 cm dikke profiel wat meer in het oog, al maskeren de schuine zijdes dat enigszins. Het toestel staat op een centrale voet die bestaat uit twee voetsteunen afgedekt met een kunststof plaat. Het resultaat oogt wat saai en verraadt zijn middenklasse-roots. De afwerking van het toestel zelf is degelijk, de voet mocht misschien iets geraffineerder.

Aansluitingen

Hisense is overgeschakeld op een nieuw hardwareplatform en dat komt in elk geval met één voordeel. De U7Q Pro beschikt nu over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 48 Gbit/s bandbreedte leveren. Dat is vooral voor hardcore gamers van belang. Die kunnen nu een soundbar aansluiten via ARC/eARC en hebben daarnaast de mogelijkheid om meerdere 4K120-bronnen te gebruiken.

Pc-gamers krijgen nog meer goed nieuws: zij kunnen nu een verversingsfrequentie tot 165 Hz in 4K gebruiken, en zelfs tot 288Hz in Full HD. De tv ondersteunt bovendien ALLM, HDMI VRR en AMD FreeSync, en is bovendien NVIDIA G-Sync Compatible. De input-lag scoort geen topresultaat, maar wel meer dan behoorlijk: 14,2 ms bij 4K60 en 10,1 ms bij 2K120.

De U7Q Pro is daarnaast uitgerust met twee usb-poorten, een minijack-ingang voor composiet video en stereo, een hoofdtelefoonaansluiting, optisch digitale audio-uitgang, ethernet, wifi 5 en bluetooth. Even opletten bij wandmontage, want de ethernetpoort, een van de usb-poorten en de optisch digitale audio-uitgang wijzen naar achteren. De rest van de aansluitingen bevindt zich aan de zijkant. De tv heeft een enkelvoudige DVB-T/T2/C-tuner, een DVB-S/S2-tuner en een CI+-slot. Met behulp van externe usb-opslag kun je live-tv pauzeren of opnemen.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Verbeterde piekhelderheid en contrast

Vorig jaar worstelde de U79NQ met een matig contrast en doorsnee piekhelderheid. De U7Q Pro probeert dat duidelijk te verbeteren. Net als de voorganger gebruikt hij een VA-paneel met miniled-achtergrondverlichting, maar het aantal zones is opgetrokken van 384 naar 560 (28 x 20). In de HDR Filmmaker-modus meten we 1537 nits piekhelderheid op het 10%-venster; dat is 40 procent verbetering ten opzichte van het voorgaande model. Daartegenover haalt het volledig witte scherm maar 423 nits, en dat is dan weer 25 procent lager dan vorig jaar. Mogelijk heeft Hisense de optimalisatie gericht op speculaire highlights in plaats van algemene helderheid.

Ook het contrast is verbeterd, al blijft het eigen ANSI-contrast van het VA-paneel onveranderd op een eerder bescheiden 3190:1. Maar in de Filmmaker-modus verbetert de local dimming (in de Laag-stand) dat naar een mooie 7100:1 en zelfs 18.930:1 op eenvoudiger testpatronen. Dat is een degelijk resultaat, maar loopt nog steeds wat achter op concurrenten.

De zone-aansturing is prima, hoewel aan de leidende randen van heldere objecten een subtiele dimming zichtbaar kan zijn, vooral tegen een erg donkere achtergrond. Hogere local dimming-instellingen bieden geen substantiële contrastverbetering, maar introduceren wel merkbaar verlies van zwartdetail en onderdrukking van kleinere lichtaccenten. De voorzichtige dimming-aanpak zorgt er ook voor dat vage halo-effecten zichtbaar blijven, met name op donkere achtergronden en in HDR-content.

Door de matige kijkhoek wordt dat duidelijk zichtbaar als je te ver opzij zit. Kijk je echt bij volledige verduistering, dan kun je overwegen om de lokale dimming naar de medium-stand te schakelen. Het paneel van ons testmodel had wat beperkte uniformiteitsproblemen, waardoor soms een 'dirty screen effect' zichtbaar was bij heldere beelden. Denk eraan dat dit kan variëren tussen individuele toestellen.

HDR-content en kalibratie

Met ondersteuning voor HDR10, HDR10+, Dolby Vision IQ met Precision Detail is de U7Q Pro perfect uitgerust voor het breedste aanbod aan HDR-content. Dolby Vision IQ levert consistent de beste resultaten met uitstekende diepte en nuance. HDR10-prestaties zijn dankzij betere tonemapping duidelijk mooier dan vorig jaar. Er blijft meer contrast in het beeld en het 92% P3-kleurbereik ondersteunt rijke, verzadigde kleuren.

De HDR Tonemapping geeft een wat gemengd resultaat. Het kan witdetail en heldere kleurtinten beter zichtbaar maken, maar donkere beelden worden donkerder, terwijl heldere fragmenten helderder worden. Dat is zelden gewenst, dus het gebruik van deze instelling blijft twijfelachtig.

Zowel de SDR als de HDR Filmmaker-modus zijn redelijk goed gekalibreerd; de fouten die we opmerken zijn zelden duidelijk zichtbaar. In SDR merken we dat de grijsschaal wat naar geel uitwijkt, maar gelukkig zonder kwalijke gevolgen op huidskleuren. In HDR is het resultaat beter: de grijsschaal is neutraal, maar iets te donker terwijl kleuren dan weer vaak wat te helder zijn. Beide leveren uitstekende schaduwdetails, alleen heel donkere HDR-beelden ondervinden wat last van het beperkte contrast.

©Hisense

Beeldverwerking

De Hi-View AI Engine Pro levert prestaties die grotendeels in lijn liggen met die van de vergelijkbare modellen van vorig jaar. Dat betekent prima deinterlacing van 1080i-content en prima ruisonderdrukking voor willekeurige ruis. De prestaties met blokruis (gevolg van MPEG-compressie) blijven echter wat aan de zwakke kant. De upscaling levert mooie resultaten die weliswaar relatief zachte beelden opleveren. Je kunt de scherpte-instelling iets verhogen of met behulp van de superresolutie-instelling wat extra detail zichtbaar maken.

Hoe dan ook blijft het opletten met dvd-beelden, omdat die van relatief lage kwaliteit zijn en fouten daardoor makkelijker zichtbaar zijn. Zo kan superresolutie daar voor een overmatig uitgevlakte look zorgen, of voor onnatuurlijk scherpe randen. Voor de meeste instellingen (ruisonderdrukking, superresolutie) is de laagste stand bovendien erg voorzichtig, terwijl de medium-stand soms juist wat te sterk is.

Goede punten zijn er voor de weergave van 10 bit-gradienten, zoals in HDR-content. Die zijn mooi geleidelijk zonder duidelijke strookvorming. In SDR-content zijn zichtbare kleurstroken weg te werken met de Kleurverloop-instelling. Je kunt ook deze het best op de laagste stand zetten, ook al werkt die niet alle problemen weg. De medium stand is ook hier iets te agressief en kan detail verwijderen.

Het paneel heeft een goede bewegingsscherpte, zeker met behulp van de optie 'Hoge Verversingssnelheid', die een verversingssnelheid van 240 Hz gebruikt in ruil voor het verlies van wat verticaal detail. Het is een prima optie voor sport en mogelijk zelfs voor film, al zien we daar minder noodzaak. Vind je het schokken bij lange camerabewegingen storend, activeer dan Ultra Smooth Motion; de processor creëert dan vloeiende beweging zonder veel beeldfouten.

Stevige audio

De audioconfiguratie is wat steviger dan vorig jaar. De 2.1-opstelling is uitgebreid met twee zijwaarts gerichte luidsprekers naar een 2.1.2-configuratie. Het totale vermogen gaat daarmee van 40 naar 50 watt. De Hisense haalt flink wat volume uit dat vermogen, maar heeft moeite om de controle te bewaren als je echt veel volume vraagt. Dan hoor je vervorming en af en toe zelfs wat klanken die doen vermoeden dat het chassis trilt.

De U7Q Pro ondersteunt Dolby Atmos en DTS:X, en met de zijwaarts gerichte luidsprekers is er een goed surround-effect en beperkt hoogte-effect. De woofer zorgt voor goede basondersteuning. In deze prijsklasse vinden we de prestaties goed; die zullen voor veel mensen dan ook volstaan.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Erg druk thuisscherm

VIDAA U9 brengt een aantal veranderingen, maar blijft wel bij zijn basisprincipes. Dit 2023-artikel met een volledig overzicht van VIDAA U7 geeft aan je wat je zoal kunt verwachten. Wat is er veranderd? Het lokale aanbod aan apps groeit, zij het erg traag. HBO Max en Streamz (BE) zijn aan de lijst toegevoegd, maar NOS Live, NPO Start, Pathé Thuis, Ziggo Go, VRT Max en GoPlay ontbreken nog steeds.

Op het thuisscherm staat de lijst met apps nu onderaan; centraal in beeld staat voortaan een lijst aanbevelingen. Die heeft nu helemaal links een tegel voor de meest recent gebruikte bron en een tegel voor de ingangen. Dat zijn redelijke wijzigingen. Wat we echter storend vinden, is dat de reclame-carrousel bovenaan erg snel van item wisselt. Dat is op zich al verwarrend: wie een item in de app-lijst selecteert, ziet die twee rijen van plaats verwisselen, terwijl er onderaan nogmaals een banner met reclame de kop opsteekt. Dat zorgt ervoor dat er te veel activiteit is op het thuisscherm, zodat de gebruikservaring onrustig wordt. Hisense pusht ook heel hard zijn associatie met FIFA, ook niet echt aangenaam. Het begint op overmatige reclame te lijken.

De afstandsbediening is op wat kleine wijzigingen na overgenomen van vorig jaar. Ze is aangenaam in gebruik, vooral door de toetsen met zachte maar duidelijke aanslag. De ingebouwde oplaadbare batterij wordt gevoed door een fotovoltaïsch (zonne)paneel. Doordat dat aan de voorzijde is geplaatst, is de afstandsbediening relatief lang van vorm, maar dat stoort eigenlijk nooit.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Conclusie

De Hisense 65U7Q Pro presenteert een duidelijk beter contrast dan zijn voorganger, die op dat vlak wat onderpresteerde. Een aantal minpunten is echter wel gebleven. Zo blijft dynamische tonemapping voor HDR een lastige zaak: soms verbetert het beeld, soms verslechtert het. VIDAA U heeft een paar extra lokale apps gekregen, maar redelijk wat lokale apps zijn na meerdere jaren nog steeds niet beschikbaar. De nieuwe layout van het thuisscherm lijkt ons ook te druk; dat kan verwarrend zijn.

Op het gebied van beeldkwaliteit is er duidelijke verbetering met sterkere contrastprestaties en meer piekhelderheid. Voor HDR heb je ruime formaat-ondersteuning en prima weergave met voldoende impact. Gamers krijgen extra mogelijkheden dankzij de vier HDMI 2.1-poorten en goede bewegingsscherpte met zelfs een optie om tot 4K165 of 2K288 te gaan. De nieuwe behuizing heeft ook plaats gegeven aan een iets ruimere audio-oplossing met degelijke resultaten. De 65U7Q Pro lijkt ons goed geprijsd voor wat hij biedt, maar heeft mogelijk wel stevige concurrentie van gelijkwaardige TCL-modellen.