De Runtastic Orbit activiteitstracker zal je niet versteld doen staan door een prachtig ontwerp. En naast de merkwaardige omgevingslichtsensor zit er weinig vernieuwends onder de rubberen behuizing. Maar de Orbit kan wel de data van de Runtastic Pro app weergeven. Super handig!

Wie weet - misschien is het net genoeg om de Orbit succesvol te maken op een markt die al boordevol met polsband activiteitstrackers zit. Er zijn een heleboel concurrerende producten die al stappen tellen, verbrande calorieën berekenen, en je slaapcyclus bijhouden. Maar als een polsband een extra scherm is waarop GPS-gebaseerde trainingsdata wordt weergegeven die door een smartphone verzameld wordt, dan heb je toch iets interessanters te pakken.

©PXimport

Twee bandjes, één clip

De Orbit is een klein plastic apparaatje dat in een polsband of clip past. In de doos zitten twee goedkoop uitziende rubberen polsbandjes (een blauwe en een zwarte), plus één zwarte rubberen clip. Geen van deze accessoires ziet er zo cool uit als een Fitbit Flex, maar de polsbanden zijn in ieder geval eenvoudig om te doen - verwonderlijk aangezien ze gebruikmaken van het vreselijke tweeledige inhaaksysteem dat we op Samsung en Fitbit wearables tegenkomen.

Een simpel zwartwit oled-scherm geeft de tijd weer, het laatst getelde aantal stappen, calorieën en de totale tijd die je actief was. Het is allemaal vrij standaard - zeker voor een gewone stappenteller. Maar als je verbinding maakt met Runtastic Pro, kun je je gemiddelde tred, gemiddelde snelheid en maximale snelheid tijdens het rennen, wandelen of fietsen zien. Het is een leuke extra toevoeging, en het kan diehard fans van de Runtastic-app overhalen om voor de Orbit te kiezen in plaats van geavanceerdere alternatieven.

©PXimport

Het is het vermelden waard dat de net uitgebrachte Runtastic Pro Android Wear-app dezelfde GPS-gebaseerde data met veel meer visuele flair rendert. Maar ik heb toch meer vertrouwen in de algoritmen van de stappenteller van de Orbit dan de algoritmen die Sony en LG voor hun smartwatches gebruiken.

Runtastic zegt dat ze de algoritmen van de Orbit met 30 firmware updates geperfectioneerd hebben. Ze hebben de getelde stappen van de Orbit één voor één vergeleken met de data die geproduceerd werd door concurrerende activiteitstrackers en proefpersonen die zelf 500 stappen geteld hebben.

©PXimport

Achteraf beweerde Runtastic dat "de gemiddelde afwijking van de telling van de Orbit significant lager was dan de norm van 10 procent voor alle draagposities". Runtastic zegt ook dat haar werknemers veel tijd doorgebracht hebben in slaaplaboratoria in het ziekenhuis om de algoritmen van de Orbit voor het bijhouden van slaapcyclussen te perfectioneren.

Ik heb geen enkele reden om aan de slaapcijfers van de Orbit te twijfelen, aangezien ze dicht in de buurt zaten van de data die door mijn Jawbone UP24 verzameld was. Maar ik denk wel dat Runtastic nog moet werken aan de manier waarop de data gerenderd wordt in de mobiele app, Runtastic Me.

Runtastic Me

Aan de ene kant heb ik waardering voor de uitgeklede eenvoud van Runtastic Me. Eén enkel dashboard geeft numerieke data weer van je dagelijkse stappen, minuten van activiteit, verbruikte calorieën, afgelegde afstand, en je slaap van de afgelopen nacht. Maar als je een niveau dieper gaat, naar de grafische weergave van je tijdlijn, wordt de gebruikersinterface van de app verwarrend.

©PXimport

Neem de Steps tijdlijn. Een staafdiagram laat zien hoeveel stappen je in elk uur van de dag gelopen hebt, maar wat geeft die sterk stijgende gestippelde blauwe lijn boven de balken aan? Het is een weergave van je cumulatieve stappen van die dag - sleep je vinger over het scherm om de getallen te zien stijgen. Het probleem is alleen dat je voor deze functie heel erg lang moet drukken, anders werkt hij niet. En het duurde een aantal dagen voordat ik zelf het bestaan ervan ontdekte.

Maar mijn grootste klacht heeft te maken met de Sleep weergave. Net als met de meeste activiteitstrackers, kun je op een knop op de Orbit drukken om de slaapmodus te activeren wanneer je naar bed gaat, en wanneer je wakker wordt moet je dan nogmaals op de knop drukken. Dit is aanvaardbaar, maar de Runtastic Me-app rapporteert je slaap als de volledige periode tussen de twee drukken op de knop, waardoor je misleidende slaaprapporten krijgt.

©PXimport

Stel dat je om 10 uur 's avonds uur op de knop drukt, om 11 uur 's avonds uur in slaap valt, om 2 uur 's nachts een kwartier wakker ligt en vervolgens weer in slaap valt tot 6 uur 's ochtends. De app zal dan aangeven dat je 8 uur geslapen hebt. Geweldig! Je hebt dan een slaapefficiëntiescore van 100 procent behaald! Dit ondanks het feit dat je slechts 6 uur en 45 minuten geslapen hebt, en je tijdlijn felrode balken laat zien die aangeven wanneer je wakker was.

Erger nog, je kunt niet langdurig op de slaaptijdlijn drukken om de precieze tijd waarop je in slaap viel te vinden. De Orbit verzamelt overduidelijk deze data, maar de app laat het niet goed zien.

©PXimport

Onder de Sleep grafiek staat ook nog een merkwaardige, tijdlijn. Gedurende de dag gaat deze donkerblauwe lijn omhoog en wordt geel. Het wordt nergens in de app uitgelegd, maar deze tijdlijn laat zien hoeveel zonlicht je op een dag krijgt met behulp van de data die de omgevingslichtsensor van de Orbit verzamelt. Het is een leuke - maar erg vage - truc. Runtastic zegt van plan te zijn om het gebruik van de lichtsensor uit te breiden, misschien om je eraan te herinneren om zonnebrandcrème te gebruiken. De Orbit bevat ook een temperatuursensor, maar die wordt momenteel nergens voor gebruikt.

©PXimport

Conclusie

De Runtastic Orbit is geen mooie wearable, maar te groot om naast je polshorloge te dragen. Het apparaat is waterbestendig, dus je kunt ermee zwemmen, en dat is een bonus die Jawbone en Fitbit niet hebben. De batterijduur is zeven dagen, wat aan de lange kant is in deze productcategorie. De prijs is gelijk aan die van de Withings O2, en ligt tussen die van de Fitbit Flex (100 dollar) en de Jawbone UP24 (150 dollar) in. De Orbit zal aantrekkelijk zijn voor fans van het grotere ecosysteem van Runtastic. Maar het bedrijf moet snel haar Runtastic Me app updaten.

Bij ID.nl zijn we gek op producten met een mooie prijs of die iets bijzonders te bieden hebben. Daarom gaan we een paar keer per week op zoek naar zulke deals. Een tablet is ideaal om op de bank of in bed een film of serie te kijken, juist vanwege het goede scherm en de lange accuduur. Wij vonden vijf grote tablets voor je met een 11-inch scherm en groter.

Met een tablet kun je tegenwoordig eigenlijk net zoveel doen als op een laptop, behalve dan misschien veel en snel typen, alhoewel je daar ook wel losse toetsenbordjes voor hebt. Maar voor het kijken van films of series is zo'n tablet ook uitstekend te gebruiken. Wij vonden vijf grote modellen voor je met minstens een 11-inch scherm en 256GB opslag, die in veel gevallen ook nog eens is uit te breiden met een extra opslagkaartje.

Honor Pad X9

Bij de Honor Pad X9 is de aandrijving in handen van een Qualcomm Snapdragon 6 Gen 1 chipset. Deze processor zorgt er in combinatie met 8 GB aan werkgeheugen voor dat je soepel kunt werken en van entertainment kunt genieten. Het scherm is 12,1 inch groot, geschikt voor allerlei taken dus. De resolutie van het display is 2000 bij 1200 pixels. Een uniek kenmerk van deze tablet is het audiosysteem met maar liefst zes luidsprekers, wat een ruimtelijk geluid kan produceren. De interne opslagruimte is 128 GB, wat je niet verder kunt uitbreiden. De batterij heeft een capaciteit van 7250 mAh.

Xiaomi Pad 6

Als een iets compacter scherm geen bezwaar is, kun je de Xiaomi Pad 6 overwegen. Deze tablet heeft een 11-inch display, maar onderscheidt zich met een krachtige Qualcomm Snapdragon 870-processor. Deze chipset was oorspronkelijk bedoeld voor duurdere apparaten en biedt daardoor veel rekenkracht voor zwaardere taken en games. Een ander sterk punt van het scherm is de zeer hoge verversingssnelheid van 144 Hz, wat zorgt voor uitzonderlijk vloeiende animaties. De resolutie is 2880 bij 1800 pixels. Je krijgt de beschikking over 256 GB opslag en 8 GB aan werkgeheugen. De stroom wordt geleverd door een 8840 mAh accu. Verder beschikt de tablet over vier luidsprekers met Dolby Atmos-ondersteuning en draait het op MIUI 14, een software-omgeving die is gebouwd op Android 13.

TCL NXTPAPER 11

TCL is bij de meesten vooral bekend vanwege hun televisies, maar ze maken ook al enige tijd tablets. Deze tablet heeft het speciale NXTPAPER 2.0-scherm. Dit 11,0-inch IPS-display met een 2000 x 1200 resolutie is ontworpen om licht te verspreiden en reflecties tegen te gaan, waardoor het meer op papier lijkt en rustiger is voor de ogen, vooral bij langdurig lezen. Binnenin wordt de tablet aangestuurd door een 8-core MediaTek-processor, gecombineerd met 4 GB aan werkgeheugen. Dit zorgt voor voldoende snelheid voor alledaagse taken en multitasking. Je hebt 128 GB aan opslagruimte tot je beschikking, die je verder kunt uitbreiden met een microSD-kaartje tot 1 TB. De tablet is uitgerust met vier luidsprekers voor een stereo geluidsbeeld en de accu heeft een capaciteit van 8000 mAh.

ssss

Samsung Galaxy Tab A9+

Wanneer je kijkt naar een alternatief dat zich meer richt op een combinatie van software-ervaring en betrouwbare hardware, is de Samsung Galaxy Tab A9+ een interessante kandidaat. Deze tablet beschikt over een 11-inch TFT LCD-scherm met een resolutie van 1920 bij 1200 pixels. De verversingssnelheid van 90 Hz zorgt voor een vloeiende weergave van bewegende beelden. Onder de motorkap zit de Qualcomm Snapdragon 695-processor, die wordt bijgestaan door 8 GB aan werkgeheugen. De interne opslagcapaciteit van 128 GB is, net als bij de andere modellen, uitbreidbaar met een microSD-kaart tot maximaal 1 TB. Voor de audio heeft Samsung de tablet voorzien van vier luidsprekers en ondersteuning voor Dolby Atmos. De stroomvoorziening wordt verzorgd door een 7.040 mAh accu. De tablet draait op Android 13 met Samsung's eigen One UI-interface, die bekend staat om zijn extra functies zoals DeX, waarmee je een desktop-achtige omgeving op je tablet kunt gebruiken.

Lenovo Tab P12

De Lenovo Tab P12 valt direct op door zijn forse beeldscherm van 12,7 inch. Dit scherm heeft een LTPS-techniek en een 3K-resolutie van 2944 bij 1840 pixels, wat zorgt voor een gedetailleerde weergave. Binnenin de tablet vind je de MediaTek Dimensity 7050, een processor met acht kernen die wordt ondersteund door 8 GB aan werkgeheugen. De opslagcapaciteit bedraagt 256 GB, ruim voldoende voor een grote verzameling apps en media, en mocht je toch meer nodig hebben, dan kun je een microSD-kaartje toevoegen. Voor de geluidsweergave zijn er vier speakers van JBL aanwezig, die overweg kunnen met Dolby Atmos. De energie wordt geleverd door een accu met een capaciteit van 10.200 mAh. Een handige extra is de meegeleverde Lenovo Tab Pen Plus, waarmee je direct op het scherm kunt schrijven of tekenen. De tablet draait op het Android 13 besturingssysteem.

TP-Link heeft met succes de eerste wifi 8-verbinding tot stand gebracht. Tijdens een test met een prototype-apparaat wist het bedrijf stabiele gegevensoverdracht te realiseren volgens de nieuwe 802.11bn-standaard. Daarmee is de haalbaarheid van wifi 8 officieel aangetoond, een belangrijke stap richting de volgende generatie draadloze netwerken.

Wifi 8, ook bekend als IEEE 802.11bn, richt zich niet op hogere pieksnelheden maar op betrouwbaarheid en stabiliteit. De nieuwe standaard is ontworpen om meer apparaten tegelijk te ondersteunen zonder dat de verbinding hapert, ook als je verder van de router zit of door het huis beweegt. Dat maakt de technologie interessant voor drukke huishoudens met veel slimme apparaten of voor toepassingen zoals videogesprekken, gaming en 8K-streaming.

Een van de belangrijkste verbeteringen is de manier waarop wifi 8 met signaalsterkte en kanaalgebruik omgaat. Met functies als Distributed Resource Units (DRU) en Enhanced Long Range (ELR) blijft de verbinding stabiel, zelfs aan de grenzen van het bereik. Unequal Modulation (UEQM) zorgt dat elk apparaat op zijn optimale snelheid werkt, waardoor één zwakke verbinding de rest niet meer vertraagt. Ook Dynamic Sub-band Operation (DSO) en Non-Primary Channel Access (NPCA) helpen drukte op het netwerk te voorkomen door kanalen slimmer te verdelen.

Hoewel wifi 8 de maximale snelheid van wifi 7 niet verder verhoogt – beide halen theoretisch tot 23 Gbit/s – ligt de nadruk nu op constante prestaties en lage vertraging (latentie). Dat moet merkbaar zijn bij taken die gevoelig zijn voor onderbrekingen, zoals videobellen of online gamen.

TP-Link zegt samen met partners te werken aan verdere ontwikkeling van wifi 8 en verwacht dat de eerste compatibele producten verschijnen zodra de standaard officieel wordt goedgekeurd. Een exacte releasedatum is nog niet bekend; dat hangt af van certificering en regionale regelgeving. Tot die tijd blijven wifi 7-routers de snelste optie voor consumenten.

©TP-Link