Wie thuis foto's wil printen kan kiezen uit een groot assortiment aan printers, fotoprinters en all-in-ones. Toch rolt er niet altijd als vanzelf een perfecte foto­afdruk uit het apparaat. Soms kloppen kleuren niet of staat een deel van de afbeelding er helemaal niet op. Veel hangt af van de juiste combinatie van printer, papier, inkt, programma- en printerinstellingen. Start uw pc en printer maar alvast op, dan gaan we meteen aan de slag!

1. Winnende combinaties

Printer, fotopapier en inkt bepalen samen de kleurweergave van uw afgedrukte foto. Gebruikt u alles van hetzelfde merk, dan is het redelijk eenvoudig om snel tot een mooi resultaat te komen. Papier of inkt van een ander merk gebruiken mag uiteraard, maar dan zult u vaak wat meer moeite moeten doen om hetzelfde goede resultaat te behalen. Start daarom het liefst met spullen van uw printermerk, dan hebt u in ieder geval een ijkpunt. Daarna is het een kwestie van met instellingen spelen tot de foto ongeveer even goed oogt.

©PXimport

2. Papier kiezen

De papierkeuze speelt een grote rol bij de afdrukkwaliteit. Er zijn veel soorten fotopapier, maar niet elke soort geeft in uw printer een optimaal resultaat. Kijk voordat u papier koopt eerst welke soorten uw printer ondersteunt. De ondersteunde soorten vindt u bij de voorkeursinstellingen van uw printer. In Windows 7 vindt u deze via Start / Apparaten en printers. Klik met rechts op de printer en kies Voorkeursinstellingen voor afdrukken. Het gaat om de volledige naam, zoals HP Premium Plus Photo Paper.

©PXimport

3. Papiersoorten

Ergens in de Voorkeursinstellingen vindt u een lijst met ondersteunde papiersoorten. Dat zullen nagenoeg alleen papiersoorten van het eigen merk zijn, wat direct verklaart waarom dit het beste resultaat geeft. Zodra u ander papier gebruikt om foto's af te drukken, kan er een opvallende groene of rode kleurzweem te zien zijn. Op iedere papiersoort ziet een afgedrukte foto er anders uit! Pas op: bij een laserprinter kunt u geen inkjetpapier gebruiken omdat de bovenlaag dan smelt, dus koop speciaal laserfotopapier. Het meeste fotopapier dat verkocht wordt is voor de inkjetprinter.

©PXimport

4. Glanzend of mat

Gewoon printerpapier is niet erg geschikt om foto's op af te drukken. Fotopapier is niet alleen dikker en steviger, er zit ook een toplaag op die uw foto beter laat uitkomen. Voor kleurenfoto's wordt meestal glanzend fotopapier gebruikt en daar bestaan diverse variaties van. Glans geeft een goede kleurweergave en de foto oogt lekker scherp. Voor zwart-witfoto's en foto's met zachte kleuren zoals pasteltinten en huidkleuren, wordt vaak mat of zijdeglans fotopapier gebruikt. Raak het fotopapier voor en na het printen nooit aan. Een richtlijn voor een veilige droogtijd is al snel een etmaal.

©PXimport

5. Papiergewicht

Fotopapier is in diverse diktes verkrijgbaar. Dikker papier zorgt voor een stevige foto die minder snel omkrult, kreukelt of beschadigt en ziet er extra luxe uit. Houd er wel rekening mee dat u papier maar tot een bepaalde dikte in uw printer kunt stoppen. Controleer dus goed welke papierdikte nog geschikt is voor uw printer, anders zit u met een dure voorraad waar u niets aan hebt. Of nog erger, uw printer loopt vast en wellicht raakt het mechaniek beschadigd.

©PXimport

6. Camera

Het klinkt afgezaagd, maar een goede fotoafdruk begint al bij de camera. Hoe mooier en beter een foto uit het toestel komt rollen, hoe mooier de afdrukken die u ervan kunt maken. Probeer daarom tijdens het fotograferen al om een zo goed mogelijke opname te maken als in de gegeven omstandigheden mogelijk is. Hoe minder u naderhand aan het beeld hoeft te sleutelen, hoe beter de kwaliteit van de fotoafdruk zal zijn. Kijk daarom goed op het schermpje van de camera nadat u een opname hebt gemaakt en maak de foto desnoods opnieuw.

©PXimport

7. Hoogste kwaliteit

Niet elke foto rolt meteen optimaal uit de camera, dus vaak kan een beetje nabewerking geen kwaad. Bijvoorbeeld het verbeteren van kleur en belichting of het wegsnijden van een storend object aan de rand van de foto. Tijdens het bewerken gaan er altijd wat details verloren en kan er kwaliteitverlies optreden. Bouw daarom extra speelruimte in door de hoogste fotokwaliteit op uw camera in te stellen. Kies dus de grootste afbeeldinggrootte (de breedte en hoogte in pixels) en met zo veel mogelijk details (zoals 'fine' of 'superfine').

©PXimport

8. Foto's optimaliseren

Een foto waarover u tevreden bent, hoeft u niet per se te bewerken. Toch is er bijna altijd meer uit een foto te halen, zoals het optimaliseren van kleur en contrast, het wegpoetsen van vlekken en stofjes of het rechtzetten van een scheve foto. Daar mag u natuurlijk een fotobewerker naar keuze voor gebruiken. In deze workshop beperken wij ons tot enkele bewerkingen die vaak specifiek nodig zijn om optimaal te printen. Dit doen wij in dit artikel met Photoshop Elements 9. Hebt u een andere fotobewerker, dan kan de werkwijze dus iets verschillen.

©PXimport

9. Beeldverhouding

Van veel compactcamera's hebben de foto's een beeldverhouding van 4:3, terwijl dat bij spiegelreflexcamera's juist vaak 3:2 is. In het eerste geval is de breedte van elk plaatje dat u schiet 1/3 meer dan de hoogte, in het tweede geval is de breedte de helft langer. Bij het printen kan het daardoor gebeuren dat uw foto witte randen krijgt. De verhouding van de foto is dan anders dan die van het papier en de afbeelding zal niet het volledige velletje papier bedekken. Deze witte randjes kunt u achteraf prima wegsnijden.

©PXimport

Afdrukinstellingen

Wanneer u vanuit een programma een foto print, zal er altijd eerst een venster met afdrukinstellingen verschijnen. Vooral in fotobewerkers kunnen daar aardig wat mogelijkheden te vinden zijn. Alleen met de juiste instellingen rolt er een perfecte ­afdruk uit de printer. Komt slechts een fragment van de foto op papier of lijkt er van de kleuren werkelijk niets te kloppen, dan is het een goed idee de afdrukinstellingen nog eens zorgvuldig na te lopen alvorens een nieuwe poging te wagen.

©PXimport

10. Foto's digitaal bijsnijden

Fotopapier en fotolijstjes hebben vaak een verhouding van 3:2. Bijvoorbeeld 10x15 of 20x30 centimeter. Heeft uw foto een andere beeldverhouding, dan kan Photoshop of een andere beeldbewerker hem bijsnijden zodat het fotopapier optimaal gebruikt wordt en er nagenoeg geen witte randjes zijn. Daar gebruikt u in Photoshop Elements het gereedschap Uitsnijden voor. Kies in de werkbalk bij Verhouding het juiste fotoformaat. Staat het juiste formaat er niet bij, vul dan zelf een breedte en hoogte in. Soms is het nodig cm achter de getallen in te tikken.

©PXimport

11. Uitsnijden

Breedte en hoogte in de werkbalk zijn eenvoudig te verwisselen door op het pijltje er tussenin te klikken. Zo schakelt u eenvoudig over van een liggende naar een staande foto, of andersom. Bij Resolutie hoeft u niets in te tikken. Daarna selecteert u het deel van de foto dat geprint moet worden door met de muis een kader te slepen. Het kader zal zich exact aan de door u opgegeven beeldverhouding houden. U kunt het kader vrijelijk over de foto verplaatsen en groter of kleiner maken. Klik ten slotte op het groene vinkje.

©PXimport

12. Foto afdrukken

De mooiste printjes maakt u door foto's rechtstreeks vanuit uw foto­bewerker af te drukken, ook als u geen bewerkingen aanbrengt. In Photoshop Elements gaat u naar Bestand / Afdrukken. Daar selecteert u eerst de juiste printer en daarna stelt u papiertype, papiergrootte en afdrukkwaliteit in. Wat verwarrend kan zijn, is dat sommige instellingen rechtstreeks via het stuurprogramma van de printer gedaan moeten worden, in een extra venster. Doe deze instellingen eerst, want sommige instellingen in de vensters van Photoshop veranderen spontaan mee!

©PXimport

13. Printerinstellingen

Klik onder Printerinstellingen op Instellingen wijzigen. Een tweede venster verschijnt. Klik daar op de knop Geavanceerde instellingen. Nu verschijnt een venster vol printerinstellingen van het stuurprogramma zelf. Kies hier de papiersoort, het formaat, de afdrukstand (staand of liggend) en kies voor de hoogst mogelijke kwaliteit. Controleer ook alle tabbladen op belangrijke instellingen, zoals de papierbak waarin het fotopapier zit. Zodra u dit venster afsluit zijn als het goed is alle veranderingen nu ook in het venster ­Instellingen wijzigen te zien. Sluit ook dit venster.

©PXimport

14. Afdrukformaat

Controleer in het venster Afdrukken nog eenmaal of alles klopt. Soms worden wijzigingen uit de vorige vensters namelijk niet juist meegenomen. Pas ze dan alsnog aan, bij voorkeur door de zojuist besproken handelingen nog eens te herhalen. Daarnet hebt u onder andere het papierformaat ingesteld. De foto mag op dit formaat, maar ook kleiner afgedrukt worden. Dit geeft u aan bij de optie Selecteer afdrukformaat. Met een vinkje bij Passend maken kan de foto worden bijgesneden, maar het is altijd beter en nauwkeuriger als u dit vooraf doet met het gereedschap Uitsnijden.

©PXimport

15. Kleurbeheer

We kunnen de foto nu bijna echt gaan printen. Maar voordat u op de knop Afdrukken klikt, is het verstandig om (nog steeds in het venster Afdrukken) eerst naar Meer opties te gaan en het tabblad Kleurbeheer te bekijken. De optie Kleurverwerking staat hier standaard op Printer beheert kleuren. Dat is voor de meeste mensen een goede keuze omdat Photoshop het dan aan het stuurprogramma van de printer overlaat hoe kleuren het beste kunnen worden weergegeven. We mogen er immers vanuit gaan dat de leverancier het beste weet hoe zijn eigen printer werkt.

©PXimport

16. Photoshop aan het roer

Besteedt u veel aandacht aan de kleuren en is kleurechtheid cruciaal­ voor u, dan kiest u bij de optie Kleurverwerking beter voor Photoshop Elements beheert kleuren. U moet dan wel enkele extra instellingen heel zorgvuldig nalopen! Allereerst kiest u bij Printerprofiel nogmaals het juiste papiertype. De optie Rendering intent kan vaak op Perceptueel ingesteld worden. Twee kapiteins op één schip is een slecht idee, dus moet kleurbeheer door het stuurprogramma van de printer nu uitgeschakeld worden via de knop Printervoorkeuren (vaak ergens op het tabblad Geavanceerd).

©PXimport

17. Te grote foto

Moderne camera's hebben zo veel megapixels, dat voor een afdruk op ware grootte al snel een vel papier van enkele meters breed nodig is. Dat past vast niet in uw printer. Gelukkig schalen de meeste fotobewerkers uw foto automatisch zodat deze alsnog netjes op bijvoorbeeld een A4-tje past. Het enige dat u hoeft te doen, is bij de printerinstellingen het juiste papierformaat kiezen. Schaalt een programma uw foto niet automatisch, dan moet u zelf actie ondernemen. Maar... verklein nu niet zomaar uw foto! U hoeft de pixels slechts te herverdelen.

©PXimport

18. Pixels herverdelen

Zodra u de afbeeldinggrootte (de hoogte en breedte van de foto in pixels) verlaagt, gooit u veel informatie weg en kan de afdruk lelijk worden. In plaats daarvan verhogen we alleen de resolutie tot de foto op het papier past. De resolutie is het aantal pixels dat per centimeter (inch) wordt afgedrukt. Hoe meer puntjes per centimeter, hoe kleiner de afmetingen van de foto worden. Ditmaal zonder informatie (pixels) weg te gooien. Haal in fotobewerkers zoals Photoshop Elements wel eerst het vinkje weg bij de optie Nieuwe beeldpixels berekenen.

©PXimport

Printerinstellingen

Behalve de afdrukinstellingen van het programma waarmee u werkt, zijn er ook allerlei printereigenschappen die ingesteld moeten worden. Vandaar dat op het afdrukscherm altijd een knop te vinden is waarmee u bij de instellingen van het stuurprogramma terechtkomt. Dit venster is exact hetzelfde als het venster dat u krijgt wanneer u de printereigenschappen vanuit bijvoorbeeld Word aanpast. Aangezien u ditmaal foto's afdrukt, is het verstandig om opties zoals Hoge snelheid en Grijswaarden uit te schakelen. Die zijn prima bij teksten, maar ongewenst bij een mooie kleurenfoto.

©PXimport

19. Kleurverschillen

Een foto ziet er op het camerascherm altijd iets anders uit dan op een computerscherm of op de afdruk die uit de printer rolt. Werkt u veel met foto's, dan is het verstandig om uw beeldscherm(en) te kalibreren. Voor een betrouwbaar resultaat kunt u het beste een kleurmeter kopen die met gespecialiseerde kalibratiesoftware werkt. Dan weet u zeker dat u tijdens het bewerken de juiste kleuren ziet en daar worden uw printjes vanzelf ook mooier van. Een printer kalibreren kan ook, maar dit is best complex en moet per inkt- en papiersoort gebeuren.

©PXimport

20. Pitstop

Voordat u een serie foto's afdrukt, kan het geen kwaad de printer aan een inspectie te onderwerpen. Staat de kop nog goed uitgelijnd? Zijn de spuitmondjes niet verstopt? Zijn de inktpatronen nog voldoende gevuld? Elke onregelmatigheid valt juist bij een fotoprint direct op. Via het stuurprogramma van de printer kunt u al dit soort onderhoudsklusjes uitvoeren. U komt er via Start / Apparaten en printers. Klik met rechts op de printer en kies Voorkeursinstellingen voor afdrukken. Ga dan op zoek naar een tabblad genaamd Onderhoud of Hulpprogramma's of iets in die richting.

©PXimport

21. Automatische correctie

Het stuurprogramma van de printer kan uw foto automatisch optimaliseren. Bijvoorbeeld door de kleuren op te helderen en het contrast te verhogen. Soms kan zelfs de huid in een portretfoto gladder gemaakt worden. Als u de kleurweergave aan de printer overlaat, kunt u een poging wagen. Bevalt het resultaat niet, schakel de automatische functies dan gerust uit. De kans is groot dat de foto dan natuurlijker oogt en meer lijkt op wat u op het scherm ziet. Laat u Photoshop Elements het kleurbeheer doen, dan zijn automatische aanpassingen uiteraard ongewenst.

©PXimport

Een inbouw-magnetron is ideaal als je op zoek bent naar een vaste plek voor je magnetron in een strakke, opgeruimde keuken. Maar hoe weet je welke je moet kiezen? De opties zijn uitgebreid: van compacte solo-magnetrons tot volwaardige combi-magnetrons met stoomfunctie. In dit artikel lees je waar je op moet letten zodat je een model vindt dat past bij jouw keuken én bij de manier waarop je kookt!

Meten = weten

Een inbouw-magnetron moet precies passen in de nis van je keukenmeubel. Daarom is het belangrijk om goed naar de afmetingen te kijken. Fabrikanten vermelden altijd de benodigde nishoogte, nisbreedte en nisdiepte in de specificaties. De standaard nishoogtes zijn meestal 38 cm of 45 cm. Sommige modellen zijn hoger, maar dan gaat het vaak om combi-ovens of apparaten met extra functies.

De nisbreedte is vrijwel altijd 56 cm. 60 cm komt ook voor, maar dat is eigenlijk meer geschikt voor een volledige oven dan voor een inbouw-magnetron. De nisdiepte varieert tussen de 55 en 58 cm. Meet de beschikbare ruimte goed op, inclusief de diepte van de achterwand en eventuele obstakels zoals elektriciteitsleidingen. Zit er een plint of deur onder? Controleer dan ook of de klep van de magnetron volledig open kan. Hieronder lees je nog wat meer over de afmetingen.

©RossandHelen

Solo of combi: welk type magnetron heb je nodig?

Een solo-magnetron gebruik je voor het opwarmen van voedsel, het ontdooien van diepvriesproducten of het bereiden van eenvoudige gerechten. Dit type magnetrons is eenvoudig in gebruik, vaak goedkoper en verbruikt minder stroom. Gebruik je de ovenfunctie nauwelijks, dan is dit een logische keuze.

Een combi-magnetron combineert de magnetronfunctie met een heteluchtoven. Je kunt er dus ook pizza's, taarten of ovenschotels in maken. Sommige combi-magnetrons hebben zelfs een grillstand of een stoomfunctie , waardoor je meerdere keukenapparaten kunt vervangen door één toestel. Houd er wel rekening mee dat een combi-magnetron doorgaans iets duurder is en iets langer nodig heeft om voor te verwarmen dan een volwaardige oven.

Voorbeeld: kook je veel met verse groenten en vis, dan is een model met stoomfunctie interessant. Warm je vooral soep en kant-en-klaarmaaltijden op, dan is een solo-magnetron vaak meer dan voldoende.

Bediening: draaiknop of touch?

Het gebruiksgemak verschilt per model. Traditionele modellen hebben vaak draaiknoppen: één voor het vermogen, één voor de tijd. Simpel en overzichtelijk, vooral geschikt als je de magnetron hoofdzakelijk gebruikt voor opwarmen en ontdooien.

Moderne inbouw-magnetrons zijn vaak uitgerust met touchbediening of zelfs een touchscreen. Je selecteert dan via het display het programma, de temperatuur of het gewicht. Sommige modellen hebben automatische programma's die zelf de bereidingstijd en het vermogen aanpassen. Handig, maar soms ook wat omslachtiger bij simpele taken.

Tip: probeer in een winkel of showroom hoe intuïtief het menu aanvoelt. Kies een bediening die past bij hoe jij graag kookt.

©Tom Baker | tab62

Let op de aansluiting en ventilatie

Een inbouw-magnetron werkt op een standaard stopcontact (230 volt), maar let goed op het vermogen. Sommige combi-modellen hebben een hoger piekverbruik; zorg dat de groep waarop je het aansluit dit aankan. Kijk ook waar de stekker zit: die moet je kwijt kunnen achter het meubel of via een uitsparing in de achterwand.

Daarnaast is ventilatie belangrijk. Tijdens het gebruik komt warmte vrij. In de handleiding van het apparaat staan minimale ventilatieruimtes aangegeven, bijvoorbeeld 2 cm boven en 5 cm achter. Houd je je daar niet aan, dan kan de magnetron oververhit raken of minder lang meegaan. Zit er al een oven onder of boven de plek waar je de magnetron wilt inbouwen? Controleer dan of de gecombineerde warmteafvoer goed geregeld is.

Praktische keuzehulp

Stel jezelf de volgende vragen voor je een keuze maakt:

☐ Waar komt de magnetron precies? In een hoge kast, boven een oven of op ooghoogte?
☐ Gebruik je nu vooral de magnetronfunctie of bak je ook regelmatig in de oven?
☐ Heb je al een aparte oven? Dan heb je vaak voldoende aan een solo-magnetron
☐ Wil je kunnen grillen of stomen?
☐ Wil je eenvoudige bediening of juist veel automatische programma's?
☐ Komt de magnetron in een bestaande nis of kastenwand, of wordt de keuken nog gebouwd?

Een voorbeeld: stel, je woont alleen, kookt snel en gebruikt de oven amper. Dan is een solo-magnetron van 38 cm hoog met draaiknoppen prima. Heb je een gezin, kook je gevarieerd en wil je ruimte besparen? Dan is een combi van 45 cm met grill en stoomfunctie een betere match.

Conclusie

Een inbouw-magnetron kiezen begint bij de afmetingen, maar gaat vooral over hoe jij kookt. Warm je snel iets op, dan is een eenvoudige solo-magnetron vaak genoeg. Bak je graag of heb je weinig ruimte, dan loont het om te investeren in een goede combi-magnetron. Let altijd op de inbouwmaten, ventilatie en bediening. Zo voorkom je verrassingen en haal je het meeste uit je keuken.

Er komen steeds meer toepassingen voor het automatiseren van je huis. SwitchBot is al wat langer in Nederland actief en heeft naast robotstofzuigers, schakelaars voor lichtknoppen en elektronische sloten ook een automatisch open- en sluitsysteem voor gewone gordijnen in het assortiment. Daar is nu een systeem voor rolgordijnen bijgekomen: de Roller Shade.

Thuisautomatisering is een handige manier om apparaten in het huishouden te bedienen zonder dat je in de meeste gevallen ook zelf thuis hoeft te zijn. Denk bijvoorbeeld aan het aanpassen van de temperatuur in huis, het bedienen van de verlichting of deuren, maar ook het openen of sluiten van de gordijnen. Op warme dagen kan het bijvoorbeeld slim zijn om die gordijnen automatisch te sluiten als de temperatuur boven een bepaalde waarde uitkomt, of wanneer er een bepaalde intensiteit van lichtinval is.

Al deze zaken en meer kun je inregelen met de spullen van SwitchBot. Het ecosysteem van dit bedrijf omvat een scala aan apparaten, variërend van raam- en deursensors en lichtknoprobots die je lichtknoppen kunnen indrukken tot complete aircosystemen en zelfs robotstofzuigers. Maar ook slimme lampen en gordijnsystemen dus. We hebben van SwitchBot al eerder de SwitchBot Curtain en de SwitchBot Curtain 3 getest, systemen die bedoeld zijn voor gordijnen op rails.

Complete set

De SwitchBot Roller Shade is een rolgordijnsysteem waar het rolgordijn zelf al bij wordt geleverd, in tegenstelling tot de SwitchBot Curtain die bedoeld is om aan een bestaand gordijnsysteem te koppelen. Overigens kun je ook je eigen bestaande rolgordijn op het systeem van de Roller Shade monteren.

De Roller Shade is een compleet rolgordijnpakket, en in de doos vind je alles wat je nodig hebt om het systeem op te hangen. Alle beugels, het rolsysteem, schroeven en pluggen worden meegeleverd, en zelfs gereedschap voor het vastdraaien van schroeven en het op maat snijden van het rolgordijn zelf ontbreekt niet. Verder krijg je er een bedieningspaneeltje bij, bestaande uit een omhoog- en omlaagknopm, en een kabeltje van zo'n twee meter dat kan worden aangesloten op de daarvoor gemaakte aansluiting op het frame. De Roller Shade wordt aangedreven door een interne batterij die volgens SwitchBot acht maanden lang werkt zonder tussentijds opladen. Via de usb-c-poort kan het systeem indien nodig bijtanken.

Goed opmeten

Voordat je aan de slag gaat met de Roller Shade, of eigenlijk: voordat je er eentje gaat kopen, moet je eerst even goed controleren of je de juiste afmetingen in je winkelwagentje hebt. De SwitchBot Roller Shade is beschikbaar in vier breedteversies en in twee basiskleuren: gebroken wit en grijs. Voor de breedte kun je kiezen uit small, medium, large en extra large, waarbij je opeenvolgend kunt kiezen voor breedtes van 58 t/m 80 cm, 80 tot 110 cm, 110 tot 140 cm en 140 tot 185 cm.

Wij hebben voor de XL-versie gekozen, omdat het kozijn waarop de SwitchBot wordt getest een breedte van 171 cm heeft. Geen enkele SwitchBot Roller Shade zal direct passen op het raamkozijn waar je hem wilt gebruiken, waardoor je waarschijnlijk altijd een stuk gordijnstof zult moeten verwijderen. Verderop lees je hoe dat werkt.

Belangrijk is om vooraf goed te bedenken hoe je de SwitchBot Roller Shade(s) wilt inzetten. De gordijnen zijn van polyester en verduisteren volledig. Dat kan donkerder zijn dan je gewend bent, maar in een slaapkamer is het juist vaak ideaal. Houd er wel rekening mee dat de kosten snel oplopen als je meerdere kozijnen naast elkaar hebt, omdat je voor elk raam een afzonderlijke Roller Shade nodig hebt.

Daarnaast bedekken de gordijnen nooit de volledige breedte van het kozijn. Aan beide zijden van de rol blijft een paar centimeter open, omdat de roller niet strak tegen het ophangframe aansluit. Afhankelijk van de montage kunnen hierdoor kieren ontstaan, waardoor er toch licht binnenvalt, vooral aan de kant van de motor. Plaats je meerdere Roller Shades naast elkaar voor één breed raam, dan blijven er altijd kleine openingen zichtbaar tussen de afzonderlijke gordijnen.

Op maat maken

Omdat de Roller Shade direct uit de doos waarschijnlijk niet meteen past, moet het systeem op maat worden gemaakt. Hoe dat werkt? Het ophangsysteem bestaat uit een verschuifbare aluminium balk waartussen het rolgordijn hangt. Aan een van de zijdes bevindt zich de motor, die via een stang in de aluminium rol van het gordijn is geschoven. De gordijnrol kan door de andere zijkant los te maken van de motorstang worden afgeschoven en eventueel worden vervangen door je eigen rolgordijn. In dit artikel houden we het bij de uitleg van het meegeleverde gordijn.

Om het meegeleverde SwitchBot-gordijn op maat te maken, is een vrij ingenieus systeem bedacht: aan de niet-gemotoriseerde kant kun je een apart blokje met een snijmes monteren, waar het rolgordijn met buis en al doorheen moet worden gehaald. Op die plek wordt het rolgordijn namelijk op maat gesneden.

In de SwitchBot-app geef je aan dat je een snij-sessie wilt starten. De motor van het rolgordijn begint nu langzaam te draaien. Tijdens het draaien moet je met de meegeleverde schroevendraaier het messysteem aandraaien, zodat het mes steeds dieper door de gordijnstof snijdt. Dat aandraaien doe je net zo lang tot het mes volledig door de stof heen is en bij de buis zelf is beland.

Het laatste deel van de buis waarop het gordijn is gerold, bestaat uit plastic. Als de snij-sessie correct is uitgevoerd en het mes met de schroevendraaier strak genoeg is aangedraaid, kan zelfs het plastic worden doorgesneden, of er in elk geval voor zorgen dat het makkelijker kan worden afgebroken.

Volledig uitrollen

Wanneer het overtollige stuk stof is losgesneden van de rest van het rolgordijn, blijft dat stuk aan het eind natuurlijk nog wel vastzitten aan de oprolbuis. Om dat stuk los te kunnen krijgen, moet de hele gordijnrol worden afgerold. Met een totale lengte van maar liefst 2,20 meter is dat nogal wat. Dat afrollen kan door middel van de app, maar kan ook handmatig door de oprolbuis eerst van de motorstang af te halen. Nadat het gordijn tot het eind is afgerold, kan het overtollige deel van de oprolbuis worden losgeknipt. Daarna breek je (zoals hierboven besproken) het overtollige plastic deel van de oprolbuis buis af, maar beter kun je proberen om dat stuk met een goed stanleymes af te snijden (het plastic is niet heel dik).

Het complete plastic deel van de oprolbuis moet er nu afgehaald worden, zodat de rest van het gordijn fatsoenlijk aan de buis kan worden bevestigd. De oprolbuis heeft nog een binnenste buis die je weer door het plastic deel moet schuiven. Vervolgens schuif je het dikke gedeelte van het gordijn door de sleuf van de plastic buis en schroef je alles vast.

Het opnieuw oprollen van het rolgordijn dient zorgvuldig te gebeuren, waarbij de linker- en de rechterkant gelijkmatig moeten worden opgerold. Gaat dat niet helemaal netjes, dan bestaat de kans dat het gordijn na het oprollen niet helemaal recht en strak om de oprolbuis zit. In ons geval moesten we het een paar keer opnieuw doen om alles strak te krijgen. Als het gordijn scheef op de rol zit, kan deze vast komen te zitten tijdens het automatisch omhoog rollen.

Ophangen

Het ophangsysteem van de Roller Shade is anders dan het gemiddelde rolgordijn. Die worden doorgaans links en rechts van de oprolbuis op het kozijn geschroefd. Bij de Roller Shade zit het bevestigingssysteem boven de aluminium balk en moet het systeem daar schuin in worden geklikt. Op zich is dat een prima manier, maar het vergt wel wat handigheid en je moet ietsje boven je macht werken omdat het hele systeem relatief zwaar is. De klus kun je dan ook beter met z'n tweeën doen.

Ook zijn de beugels waarin het aluminium frame wordt opgehangen niet heel stevig, waardoor alles een beetje naar beneden zakt op het moment dat het systeem wordt vastgeklikt. Ook belangrijk om te weten: past het frame precies in een raamnis, dan moet je het systeem compleet met het rolgordijn erin ophangen. Het rolgordijn er achteraf in plaatsen is dan niet mogelijk, omdat het systeem alleen vanaf één kant kan worden losgemaakt en het rolgordijn over de aandrijfstang van de motor geplaatst moet worden.

©MG | ID.nl

Kalibratie

Nadat de Roller Shade is opgehangen, is het tijd voor de kalibratie. Dat is nodig voor het systeem om te kunnen bepalen wanneer het rolgordijn volledig is opgerold en wanneer hij helemaal is uitgerold. Het rolgordijn is namelijk geschikt voor ramen tot zo'n 2 meter hoog, en dan moet op een bepaald moment worden ingesteld tot hoe ver het gordijn moet uitrollen totdat het venster compleet door het gordijn is bedekt. Het systeem kan niet uit zichzelf zien of het zich helemaal heeft opgerold; ook dat moet worden gekalibreerd.

Je start de kalibratie met behulp van de app, waarbij eerst moet worden bepaald wanneer het systeem volledig is opgerold. Aan de onderkant van het gordijn is een (eerder gemonteerde) aluminium stang geplaatst, die fungeert als tegengewicht om het gordijn op zijn plek te houden. Die stang dient tevens als buffer om te voorkomen dat het gordijn na het compleet oprollen blijft doordraaien. Tijdens het kalibratieproces kun je zelf niet aangeven wanneer tijdens het oprollen het einde is bereikt; dat stopt vanzelf zodra de aluminium stang het ophangframe bereikt. De app vraagt de gebruiker vervolgens of het systeem is vastgelopen of dat het einde is bereikt.

Het oprollen stopt hierdoor echter wel vrij abrupt en lijkt hiermee het ophangsysteem te beschadigen, omdat de aluminium balk relatief bruusk tegen het ophangframe wordt getrokken. Deze manier van kalibreren voelt al met al wat primitief aan, maar het werkt wel. De volgende stap is het bepalen van de afrollengte. Hierbij bepaalt de gebruiker wanneer het einde is bereikt en het raam naar wens is bedekt. Je drukt dan simpelweg op de stopknop en accepteert de stand van het gordijn. Na de kalibratie kun je de Roller Shade volledig gebruiken.

Schema's en timers

De SwitchBot-app voor de kalibratie en de bediening gebruik je ook als je andere apparaten van dit merk in huis hebt. De app is niet specifiek gericht op het rolgordijnsysteem, maar kan ook worden gebruikt voor het uitlezen van de verschillende temperatuur- en vochtmeters van SwitchBot, het bedienen van de andere gordijnsystemen zoals de SwitchBot Curtain 1 en Curtain 3 en andere slimme apparaten.

Handig is dat je verschillende apparaten en meters van SwitchBot aan elkaar kunt koppelen. Zo kun je er bijvoorbeeld bij het bereiken van een ingestelde temperatuur voor zorgen dat de Roller Shade automatisch wordt gesloten of geopend. Dat kan ook bij een bepaalde lichtintensiteit: als je een (apart te verkrijgen) zonnepaneel aan de usb-c-poort op de Roller Shade aansluit, kun je aangeven bij welke intensiteit het gordijn moet sluiten of openen. Met het aansluiten van zo'n zonnepaneel wordt de Roller Shade trouwens ook automatisch opgeladen.

Conclusie

De SwitchBot Roller Shade is een mooie manier om je huis te automatiseren en kan een prima toevoeging zijn als je al delen van je huis hebt geautomatiseerd. In combinatie met bijvoorbeeld een slimme thermostaat, verlichting en koel- of verwarmingsapparaten kun je bij warm weer je huis koel houden, of 's winters juist warmer krijgen. Dankzij het SwitchBot-ecosysteem is het handig dat je het rolgordijnsysteem kunt meenemen in alle routines voor huisautomatiseringen.

De Roller Shade is 100 procent verduisterend. Dat kan prettig zijn, maar dat werkt alleen goed als je het rolgordijnsysteem ook echt goed passend krijgt. Helaas lukt dat niet altijd, omdat het rolgordijn zelf niet de volledige breedte van het montagesysteem heeft. Daarnaast luistert de installatie vrij nauw, dus alles goed van tevoren opmeten is essentieel.