Waarschijnlijk meld je je bij tientallen sites, diensten en applicaties met een wachtwoord aan. Om dat efficiënter en veiliger te doen, kun je het best gebruikmaken van een wachtwoordbeheerder in combinatie met een extra factor of, waar mogelijk, een nog robuuster alternatief: passkeys.

Tip 01: Chrome

Om te voorkomen dat je met eenvoudige wachtwoorden werkt of hetzelfde wachtwoord voor verschillende diensten gebruikt, is het raadzaam een wachtwoordmanager te gebruiken. Vanaf tip 3 bespreken we KeePassXC, maar de meeste moderne browsers hebben ook een ingebouwde functie voor wachtwoordbeheer. We bespreken kort de wachtwoordmanager in (de desktopversie van) Google Chrome.

Wanneer je een nieuw wachtwoord op een website invoert en je bent aangemeld bij Chrome, suggereert Chrome automatisch een sterk wachtwoord en geeft aan dat je dit niet hoeft te onthouden omdat het wordt opgeslagen.

Klik hiervoor op het menuknopje met de drie stippen en selecteer Google Wachtwoordmanager. Hier kun je het wachtwoord bekijken, je inloggegevens bewerken en notities toevoegen.

Als je bij Chrome bent aangemeld, worden je wachtwoorden standaard opgeslagen in je Google-account en vervolgens gesynchroniseerd, zodat je ze kunt gebruiken in Chrome op al je apparaten en in bepaalde apps op Android-apparaten.

Als je meerdere inloggegevens hebt opgeslagen, klik dan zeker ook links op het menu Checken in de wachtwoordmanager. Google controleert dan de sterkte en uniekheid van je wachtwoorden en gaat tevens in onlinedatabases na of bepaalde inloggegevens mogelijk zijn gehackt. In dit geval dien je het wachtwoord zo snel mogelijk te wijzigen.

Lastig wachtwoord? Geen probleem: de wachtwoordmanager onthoudt het wel!

Tip 02: Meer instellingen

Via het menu Instellingen kun je de Google Wachtwoordmanager verder beheren. Schakel de bovenste schakelaar uit als je de functie niet langer wilt gebruiken. Als je inloggegevens voor specifieke websites niet wilt laten onthouden, kies dan Nooit in plaats van Opslaan wanneer Chrome hierom vraagt na het invullen van nieuwe inloggegevens. Deze websites verschijnen dan in de lijst onderaan het venster Instellingen, waar je ze altijd weer kunt verwijderen.

Laat de optie Automatisch inloggen ingeschakeld als je wilt dat Chrome zelf jouw inloggegevens invult op basis van de opgeslagen wachtwoorden. Druk op de knop bij Versleuteling op apparaat instellen en volg de verdere instructies als je de wachtwoorden eerst wilt versleutelen voordat ze naar je Google-account worden verzonden. Vanuit dit venster kun je ook wachtwoorden exporteren naar een csv-bestand (met leesbare wachtwoorden) en kun je ook csv-bestanden importeren, afkomstig van bijvoorbeeld andere wachtwoordmanagers.

Via Instellingen kun je Google Wachtwoordmanager meer naar eigen hand zetten.

Tip 03: KeePassXC

Als je liever een wachtwoordmanager gebruikt die niet aan een specifieke browser is gekoppeld, dan heb je genoeg keuzemogelijkheden, zoals Bitwarden, Dashlane, 1Password, LastPass, NordPass en Keeper.

Bijna alle apps bieden ook een gratis versie aan, maar deze is meestal beperkt in functionaliteit. Daarom bespreken we hier de opensource-tool KeePassXC: het is misschien niet de meest gestroomlijnde app, maar hij is wel helemaal gratis. Deze crossplatform-versie van het bekende KeePass is geschikt voor Windows, macOS en Linux. Als je op de KeePassXC-website in het tabblad van de Windows-versie klikt op het keuzemenu See more options, dan vind je ook een portable versie.

Download de desktopversie en installeer deze met enkele muisklikken. De eerste keer kies je voor Nieuwe database aanmaken of klik je op een van de Importeer-knoppen om inloggegevens uit een database van een andere wachtwoordmanager te halen, zoals die van Google Chrome. Bevestig met Doorgaan (2x), vul een sterk hoofdwachtwoord in en voeg indien gewenst een sleutelbestand toe via Aanvullende beveiliging toevoegen.

Klik op Gereed en bewaar het versleutelde bestand eventueel in de synchronisatiemap van je favoriete cloudopslagservice, zoals Google Drive, Dropbox of OneDrive, zodat je ook onderweg toegang hebt tot je wachtwoordkluis.

Om handmatig nieuwe gegevens toe te voegen in het hoofdvenster, selecteer je Items / Nieuw item – eventueel voorafgegaan door Groepen / Nieuwe groep als je de gegevens wilt categoriseren – en vul je de benodigde informatie in, zoals Naam, Gebruikersnaam, Wachtwoord en URL. Je laat het best het vinkje staan bij Auto-type inschakelen voor dit item in het tabblad Auto-type, zodat de velden automatisch kunnen worden ingevuld op de betreffende webpagina met behulp van de optie Auto-type uitvoeren.

Je kunt ook meerdere inloggegevens voor dezelfde website bewaren in KeePassXC.

Tip 04: KeePassXC-extensie

Nog handiger is het natuurlijk wanneer de inlogvelden automatisch worden ingevuld zodra je de bijbehorende webpagina opent in je browser. Dit is mogelijk met de browserextensie KeePassXC-browser, beschikbaar in de officiële webwinkels van onder andere Chrome (ook voor Chromium-browsers zoals Edge en Brave) en Firefox.

Om de extensie na de installatie correct te configureren, start je de KeePassXC-desktopapplicatie en open je Extra / Instellingen. Ga naar het gedeelte Browserintegratie en vink Browserintegratie inschakelen aan voor de gewenste browsers. Bevestig met OK. Je vindt de nodige configuratie-instructies ook op de website van KeePassXC.

Ga vervolgens naar je browser en klik op de knop van de KeePassXC-browser. Indien nodig kun je op Opnieuw laden klikken. Klik daarna op Verbinding maken, geef je verbinding met de geopende database een naam en bevestig met Opslaan en toegang verlenen. Je zult merken dat de extensie en de database verbonden zijn wanneer je naar een webpagina gaat en je aanmeldt met gegevens die zich in de database bevinden. Je hoeft hooguit nog even op de KeePassXC-knop te klikken. In de bijbehorende werkbalk kun je de extensie verder aanpassen (groen pictogram) en kun je ook kiezen voor Aangepaste inlogvelden (geel pictogram).

Je moet de koppeling tussen browserextensie en de desktopversie zelf eerst goedkeuren.

Tip 05: Mobiele KeePassXC

Je wilt natuurlijk ook toegang hebben tot je wachtwoordkluis vanaf je mobiele apparaat. Hoewel de ontwikkelaars zelf geen officiële app hebben uitgebracht, zijn er betrouwbare apps van derde partijen beschikbaar, zoals Strongbox of KeePassium (voor iOS), en KeePassDX of KeePass2Android (voor Android), allemaal verkrijgbaar in de officiële appstores.

We laten zien hoe je met KeePass2Android aan de slag kunt. Start de app op na de installatie. Tik op Open bestand, ga naar het kdbx-bestand van je wachtwoorddatabase in je cloudopslag en geef de benodigde machtigingen. Voer je hoofdwachtwoord in en laat het vinkje bij Snel Openen inschakelen gerust staan, zodat je de database later sneller kunt openen.

Als alles goed gaat, opent de database en krijg je ook de mogelijkheid om biometrische ontgrendeling in te schakelen. Je kunt nu de beschikbare inloggegevens gebruiken en ze bijvoorbeeld bewerken of naar het klembord kopiëren. Via de blauwe plusknop kun je ook nieuwe gegevens toevoegen en eventueel handig gebruikmaken van sjablonen voor bijvoorbeeld e-mail, wlan enzovoort.

Kies een aangepast invoersjabloon als je nieuwe inloggegevens wilt aanmaken.

Tip 06: Tweestapsverificatie

Je zult al snel merken dat een wachtwoordmanager eigenlijk onmisbaar is om je wachtwoorden goed en veilig te beheren. Maar wachtwoorden blijven hoe dan ook een zwakke schakel bij het aanmelden. Bij apps en diensten die dit ondersteunen, is het daarom aan te raden tweefactorauthenticatie (2FA) in te schakelen, ook wel tweestapsverificatie genoemd. Dit betekent dat je naast het invoeren van een wachtwoord je op nog een andere manier moet authenticeren.

Een van de mogelijkheden is TOTP, wat staat voor Time-based One-Time Password (ook weleens ‘soft token’ genoemd). In tip 10 tot 12 bekijken we nog enkele andere methodes. Maar we tonen je nu eerst hoe TOTP werkt bij het inloggen bij Dropbox met KeePassXC.

©thodonal - stock.adobe.com

Tweefactorauthenticatie: een extra factor naast je wachtwoord.

Tip 07: TOTP met KeePassXC

Ga naar Dropbox en meld je aan. Klik rechtsboven op je profielicoon en selecteer Instellingen. Schakel op het tabblad Beveiliging de optie Tweestapsverificatie in. Klik vervolgens op Aan de slag en voer je wachtwoord opnieuw in. Je kunt nu kiezen tussen Via sms-berichten (waarbij telkens een extra beveiligingscode naar je mobiele telefoon wordt gestuurd) of Via een mobiele app. Wij gaan voor deze laatste optie.

Kies Voer de geheime code handmatig in en kopieer deze naar het Windows-klembord. Klik met de rechtermuisknop op de toegevoegde Dropbox-inloggegevens in KeePassXC. Selecteer TOTP / TOTP instellen en plak de code in het veld Geheime sleutel. Bevestig met OK.

Terug bij de Dropbox-website klik je op Volgende. Dropbox vraagt nu om een code en KeePassXC levert deze voor je: klik opnieuw met de rechtermuisknop op je Dropbox-ID in KeePassXC en selecteer TOTP / TOTP weergeven. Voer deze code snel in bij Dropbox. In een volgend venster toont Dropbox een aantal zogenaamde TAN-codes (Transactie Autorisatie Nummer). Print deze en bewaar ze als back-up voor het geval TOTP-authenticatie om welke reden dan ook niet beschikbaar is.

KeePassXC kan ook TOTP-codes genereren.

Tip 08: Mobiel gebruik TOTP

Dropbox is slechts een van de vele diensten en web-apps die TOTP als tweestapsverificatie aanbieden. Denk aan Instagram, Facebook, Google Drive, OneDrive en vele andere. Via deze pagina vind je een uitgebreide lijst met links naar instructies. Net als Dropbox tonen de meeste diensten een QR-code wanneer je tweestapsverificatie inschakelt. Dit is vooral handig als je een mobiele authenticatie-app hebt geïnstalleerd, zoals Authy, Google Authenticator of Microsoft Authenticator, die beschikbaar zijn via de officiële appstores.

We laten kort zien hoe je met Microsoft Authenticator aan de slag kunt op een Android-apparaat, in combinatie met je Microsoft-account. Ga naar het tabblad Beveiliging, voer je wachtwoord in en open de sectie Geavanceerde beveiligingsopties. Scrol naar Extra beveiliging en kies Inschakelen bij Verificatie in twee stappen. Druk op Volgende, kies Een app bij Mijn identiteit verifiëren met en klik opnieuw op Volgende (2x), waarna een QR-code verschijnt.

Zorg dat de optie Verificatie in twee stappen is ingeschakeld.

Tip 09: Authenticator-app

Vervolgens open je de geïnstalleerde Microsoft Authenticator-app, die je hebt gekoppeld aan het e-mailadres van je Microsoft-account. Tik op de plus-knop en kies het accounttype, zoals Persoonlijk account. Selecteer Een QR-code scannen en scan de code. Je hoeft nu alleen nog maar op het toegevoegde account te tikken om de TOTP-code te zien. Handig om te weten: deze authenticator-app heeft ook een wachtwoordmanager, inclusief synchronisatie via je Microsoft-account.

De app ondersteunt tevens cloudback-up, wat het eenvoudig maakt om accounts op een nieuw of ander apparaat te installeren. Op Android bijvoorbeeld klik je op het knopje met de drie stippen, selecteer je Instellingen en schakel je Cloudback-up in. Bij een nieuwe installatie hoef je nu alleen maar Herstellen vanuit een back-up te kiezen.

Doorgaans voeg je via een QR-code een nieuw account toe aan je authenticator-app.

Tip 10: Token

In plaats van een software-app kun je ook een hardware-apparaat gebruiken voor je 2FA-aanmeldingen, zoals een beveiligingssleutel, oftewel token. Dit is een klein apparaatje, beschikbaar als een usb-a- of usb-c-stick, maar ook via bluetooth, NFC en lightning. Bekende fabrikanten zijn onder andere Feitian, Solokeys, Kensington en Yubico. De prijzen variëren naargelang de specificaties, meestal tussen de 20 en 60 euro. Let erop dat je een token aanschaft die compatibel is met U2F (Universal Second Factor), een methode voor tweefactorauthenticatie zoals gespecificeerd door de FIDO Alliance en die het CTAP1-verbindingsprotocol ondersteunt. Veel tokens kunnen ook overweg met TOTP en andere OTP-varianten.

Tokens die tevens FIDO2 ondersteunen, maken gebruik van het nieuwere CTAP2-protocol, waarmee je ook kunt inloggen zonder wachtwoord (zie ook tip 12).

De YubiKey 5A is een voorbeeld van een beveiligingssleutel die diverse functies en protocollen ondersteunt.

 Tip 11: U2F

We demonstreren hoe je aan de slag kunt gaan met een U2F-token, in ons geval een YubiKey 5 NFC, om je aan te melden bij Google. Ga naar https://myaccount.google.com en kies Beveiliging / Verificatie in twee stappen. Zorg ervoor dat dit is ingeschakeld. Je zult merken dat er verschillende methodes voor tweestapsverificatie beschikbaar zijn, zoals Google-prompts (standaard), Spraakbericht of sms, Back-upcodes (TAN), Authenticator-app en Beveiligingssleutel.

Steek je YubiKey-token in je computer, selecteer Beveiligingssleutel en kies Beveiligingssleutel toevoegen. Je browser zou een melding moeten geven om je beveiligingssleutel in te stellen. Bevestig dit met OK (2x), voer je pincode van de beveiligingssleutel in – wij hebben deze klaargezet met behulp van YubiKey Manager. Raak nu even je sleutel aan en even later is je token gereed om je aan te melden bij Google.

Probeer het zelf maar: meld je aan bij Google met je wachtwoord, klik eventueel op Annuleren en vervolgens op Probeer het op een andere manier, zodat je de gewenste 2FA-methode kunt selecteren – want je kunt (in Google) meerdere methodes activeren.

Voer eerst de pincode van je token in, waarna Google je kan authenticeren.

Tip 12: FIDO2

Met FIDO2 zijn de eerste stappen gezet naar een volledig wachtwoordloze aanmelding. Dit is bijvoorbeeld ook mogelijk vanaf Windows 10 (versie 1903) met behulp van Windows Hello. Windows maakt gebruik van de ingebouwde TPM-beveiligingschip (Trusted Platform Module) om FIDO2-authenticatie mogelijk te maken. Hiermee kun je je bijvoorbeeld aanmelden bij je Microsoft-accounts via Windows Hello, zoals met een pincode, gezichtsherkenning, vingerafdrukherkenning of een beveiligingssleutel.

We hebben hier niet voldoende ruimte om het volledige proces uit te leggen, maar je kunt stapsgewijze instructies vinden voor zowel Windows 10 als 11 op deze supportpagina van Microsoft.

Hier kun je klikken op Wat is een beveiligingssleutel, vervolgens klik je op het pijlknopje en kies je je Windows-versie. De procedure bestaat uit twee onderdelen. Eerst moet je Windows Hello toevoegen als aanmeldingsoptie voor Windows via Instellingen / Accounts / Aanmeldingsopties. Vervolgens voeg je vanuit je browser (bij voorkeur Edge) je Windows-pc via Windows Hello toe als aanmeldingsmethode voor je Microsoft-account. Daarna voeg je zowel een beveiligingssleutel als aanmeldingsmethode toe aan Windows als aan je Microsoft-account.

Je kunt je ook zonder wachtwoord aanmelden bij je Microsoft-account met een beveiligingssleutel.

Tip 13: Toegangssleutels

Recent is er veel vooruitgang geboekt op het gebied van wachtwoordloze manieren om je ergens aan te melden, dankzij het concept van zogeheten passkeys, oftewel toegangssleutels; een authenticatiemethode ontwikkeld door de FIDO Alliance, waarbij asymmetrische encryptie wordt toegepast.

In het kort wordt er een cryptografische privésleutel gegenereerd die nooit het apparaat verlaat dat je wilt gebruiken als passkey, bijvoorbeeld je smartphone. Wanneer je je wilt aanmelden bij een webdienst, stuurt deze een ‘uitdaging’ (challenge) naar je apparaat. Vervolgens wordt de uitdaging ondertekend met je privésleutel en teruggestuurd naar de dienst. Op basis hiervan kan de dienst verifiëren dat jij – of beter gezegd, jouw apparaat – de uitdaging heeft ondertekend, zodat de authenticatie kan worden goedgekeurd. In tegenstelling tot FIDO2, zoals eerder beschreven, wordt de sleutel niet opgeslagen in een TPM-chip, waardoor je de sleutel, bijvoorbeeld via de cloud, kunt synchroniseren en op meerdere apparaten kunt gebruiken. Hierdoor is het niet langer nodig een nieuw apparaat eerst aan je account te koppelen.

Wat ons betreft hebben toegangssleutels een grote toekomst en het feit dat (zelfs) wachtwoordmanagers zich hard inspannen om deze technologie te ondersteunen, is veelzeggend.

Steeds meer diensten ondersteunen aanmelding via een toegangssleutel.

Tip 14: Google met Hello

Verschillende diensten en apparaten ondersteunen al toegangssleutels, zoals Windows 10, macOS Ventura, Android 9 en iOS 16, of hogere versies, zolang je een browser als Chrome, Edge, Brave of Edge gebruikt. Firefox gaat het wel ondersteunen, maar op het moment van schrijven was het nog niet zo ver. Zorg ervoor dat de schermvergrendeling op je apparaat is ingeschakeld. In Windows kun je dit doen met Windows Hello (zie ook tip 12). Je kunt trouwens ook een FIDO2-beveiligingssleutel gebruiken als toegangssleutel. Zowel Google als Microsoft hebben het concept met passkeys volledig omarmd. Instructies voor Google vind je hier en voor iOS vind je ze op deze website.

We leggen kort uit hoe je dit voor je Google-account instelt. Ga naar https://myaccount.google.com en selecteer Beveiliging, waar je de knop Toegangssleutels bij Inloggen bij Google moet vinden. Klik erop en vervolgens op +Toegangssleutel maken. Laten we ervan uitgaan dat je het apparaat waar je momenteel gebruik van maakt als toegangssleutel wilt gebruiken, zoals een Windows-pc. In dat geval klik je op Doorgaan en gebruik je de aanmeldingsoptie van Windows Hello, zoals een pincode. Bevestig met Klaar en de toegangssleutel wordt toegevoegd.

Ook je pc met Windows Hello kan als toegangssleutel voor Google fungeren.

Tip 15: Andere passkeys

Je kunt ook meerdere passkeys maken. Klik hiervoor nogmaals op +Toegangssleutel maken en kies deze keer Een ander apparaat gebruiken. Wil je je smartphone hiervoor gebruiken, scan hiermee dan de getoonde QR-code en volg de link. Bevestig met (Deze computer onthouden en) Toestaan, Doorgaan en Schermvergrendeling gebruiken. Zorg wel dat bluetooth is ingeschakeld. Ook deze passkey wordt nu aan je Google-account toegevoegd.

Klik een derde keer op +Toegangssleutel maken / Een ander apparaat gebruiken (2x) en kies Windows Hello of externe beveiligingssleutel om een FIDO2-apparaat hiervoor in te stellen. Klik op OK (2x), plaats het apparaat in je pc, tik de bijbehorende pincode in en raak het apparaat even aan. Ook de derde toegangssleutel is nu toegevoegd.

Test het gerust en open opnieuw de aanmeldingspagina van Google. Als het goed is, verschijnt nu de melding Gebruik je toegangssleutel om te bevestigen dat jij het bent. Klik op Doorgaan, kies de gewenste toegangssleutel (bijvoorbeeld je smartphone) en als het goed is ben je even later bij Google ingelogd.

Je kunt meerdere toegangssleutels aan hetzelfde Google-account koppelen.

De winter loopt op zijn eind, ook al voelt dat niet altijd zo aan de temperatuur. Maar kijk om je heen: het eerste groen verschijnt weer in de tuin. Winterklokjes en krokussen laten zich zien en aan sommige bomen en struiken zie je al de eerste knoppen verschijnen. Tijd dus om de handen uit de mouwen te steken – de tuin roept!

Weten wat je de rest van het jaar in de tuin kunt doen? Kijk dan op onze jaarkalender!

Voorzaaien, planten en verpotten

Zaai eenjarige zomerbloemen alvast binnen voor, zodat je later in het seizoen sterke planten hebt. Buiten kun je bomen en struiken verplaatsen, zolang het niet vriest. Kuipplanten die in de garage of schuur overwinteren, hebben nu wat meer water nodig. Ook potplanten buiten kunnen wel een scheut gebruiken als ze lange tijd droog staan.

Omdat de nachten nog koud kunnen zijn, is het verstandig om bloeiende bollen in potten en bakken te beschermen met vliesdoek. Een camelia kun je 's nachts afdekken met noppenfolie, maar haal die er overdag weer af zodra de temperatuur boven nul komt.

Wil je wat extra kleur in de tuin? Zet viooltjes en primula's neer. Ze kunnen goed tegen de kou en zorgen meteen voor een lente-achtig gevoel.

©MaÅgosia Karniewska

Aandacht voor je gazon

Strooi in de eerste twee weken van februari kalk over het gazon en de borders. Wil je een nieuw gazon aanleggen? Dan is het tijd om aan de slag te gaan. Spit en egaliseer de grond, zodat die klaar is voor het inzaaien of leggen van gras. Als je gazon vol molshopen ligt, kun je de aarde met een bezem over het gras verspreiden. Is het droog en vorstvrij? Dan kun je de graskanten bijwerken en kale plekken opnieuw inzaaien. Vermijd lopen over het gazon tijdens de vorst, want dat kan het gras beschadigen.

Onkruid wieden en groene aanslag wegvegen

Laat de schoffel voorlopig nog even staan, want daarmee kun je vaste planten beschadigen die nog onder de grond zitten. Pluk het onkruid liever met de hand, zodat je de jonge planten niet verstoort. Een groen laagje op het terras veeg je weg met zand en een bezem. Wil je het grondiger aanpakken? Er zijn verschillende manieren om groene aanslag te verwijderen. Zeg maar dag tegen die gladde laag met deze tips 🢱

Zo verwijder je groene aanslag van je terras en tegels

©Vely

Snoeien (maar niet alles en met mate)

In februari kun je bepaalde bomen en struiken snoeien, zolang het niet vriest en er geen vorstperiode wordt voorspeld. Is dat wel het geval, wacht dan op een warmere periode. Begin bij de dakplataan en snoei de takken die recht omhoog groeien. Heb je de leilinde nog niet gesnoeid? Knip de takken dan nu terug tot een paar centimeter vanaf de hoofdtakken. Ook heesters kunnen een snoeibeurt gebruiken. Ontstaan er grote wonden bij bomen? Dek ze af met wondbalsem om infecties te voorkomen.

Haal bij klimplanten, zoals klimop, wilde wingerd en trompetklimmer, het oude blad weg. Verwijder ook de ranken op plekken waar ze niet moeten groeien, zoals onder de dakrand en rondom kozijnen.

Februari is daarnaast een goede maand om fruitbomen te snoeien. Wacht wel met het snoeien van fruitbomen met steenvruchten, zoals de kersenboom of perzikboom. De druif en kiwi moeten nu wél gesnoeid worden, want zodra de sapstromen op gang komen, ben je te laat.

Dat het internet niet veilig is en je bijvoorbeeld accountgegevens en je computer moet beveiligen, weet iedereen wel. Maar waartegen je ze moet beveiligen, dat is steeds minder duidelijk. Weten wat precies de dreiging is en welk risico je loopt, is een belangrijke stap in het kiezen van de juiste beveiligingsmaatregel. Wij gingen in gesprek met experts op dit vlak. Tegen welke dreiging moeten we ons eigenlijk beveiligen?

In een donkere kamer vol beeldschermen, zit een jongeman achter een computer. De capuchon van zijn hoodie is zo ver over zijn hoofd getrokken dat zijn gezicht onzichtbaar is . Een hacker! Hoewel maar weinigen van ons er een in het wild zijn tegengekomen, weten we allemaal hoe een hacker eruitziet. Althans, dat denken we. Maar hoe realistisch is dit beeld? En zijn we veilig genoeg als we deze hacker buiten onze computer houden? Niet volgens de experts.

Dreiging en risico

Door het gebruik van computers, smartphones en online diensten stellen we ons dagelijks bloot aan diverse digitale dreigingen. Welke dat precies zijn, verandert door de tijd – evenals het gevaar dat we erdoor lopen en het risico dat we ermee nemen. Overheden, maar ook bedrijven en organisaties werken veelal met dreigingsbeelden. Dat zijn analyses waarin ze de dreigingen zo concreet mogelijk maken en het risico ervan inschatten. Behalve dat het een goede manier is om de dreigingen helder te krijgen, is het vooral nuttig bij de keuze voor te nemen maatregelen.

Volgens het Cybersecurity Woordenboek is een dreiging: ‘iets, een gebeurtenis, wat gevaar of schade kan opleveren’. Bij elke dreiging hoort een risico. Dit is de ‘kans dat het ook echt gebeurt gecombineerd met de gevolgen van die de schade’. Bedoeld wordt dat wanneer bijvoorbeeld de financiële schade van een dreiging een bedrijf failliet kan laten gaan, het risico van de dreiging groter is dan alleen de kosten van de oplossing.

Lekken van persoonlijke gegevens

De schade hoeft ook lang niet altijd financieel te zijn. Het lekken van gevoelige persoonlijke gegevens heeft al snel veel meer impact en betekenis voor die persoon en vaak ook zijn omgeving, dan alleen het bedrag dat ermee gemoeid is. En dat geldt ook wanneer ransomware digitale foto’s vernietigt of je enkele weken werk kwijtraakt en daardoor een belangrijke opdracht te laat inlevert bij een opdrachtgever.

Experts stellen dat het risico het slachtoffer te worden van cybercrime, voor mensen niet lager is geworden. Cybercriminelen gaan steeds slimmer te werk, omdat er veel geld met hun activiteiten te verdienen valt. Voorkomen blijft het doel. Weten welke dreigingen er zijn, is daar een belangrijke stap bij.

Ransomware blijft schadelijk

Ransomware of gijzelsoftware is al enkele jaren de meest voorkomende en meest lucratieve vorm van cybercrime. Het is malware die de bestanden op een apparaat versleutelt en losgeld eist in ruil voor de decoderingssleutels. Betaal je niet, dan zijn de gegevens voor altijd verloren.

Bogdan Botezatu, directeur Threat Research bij Bitdefender, ziet de verzoeken om hulp dagelijks op zijn bureau landen. “En dat zijn maar al te vaak ook gewoon burgers”, zegt hij om het beeld te ontkrachten dat ransomware vooral bedrijven raakt. “De criminelen richten zich zelden op een specifiek doel, ze schieten vooral met hagel.”

Vele kleintjes leveren volgens hem genoeg geld op en ze lopen minder risico op ongewenste aandacht van pers en politie dan wanneer ze een hele grote vis vangen. Wel wordt bij het aanvallen van bedrijven steeds vaker ingezet ook op extractie, het naar buiten kopiëren van informatie en dan dreigen die te publiceren. Voor consumenten is dit volgens Botezatu in elk geval nu nog een minder voor de hand liggend scenario. “Contact maken met individuele slachtoffers is lastig en het zijn er ook veel te veel. Dan is het eenvoudiger om losgeld te vragen in ruil voor de sleutels.”

Bogdan Botezatu ontvangt dagelijks verzoeken om hulp bij ransomware.

Bronnen van besmetting

Belangrijke bronnen van een ransomwarebesmetting zijn volgens Botezatu phishingberichten, gebruik van onveilige netwerkprotocollen en kwetsbaarheden in software. Expliciet noemt hij nog besmette downloads van cracks om software zonder geldige licentie te gebruiken, en gekraakte films en e-books. “Vaak krijgt men wel een prompt van een beschermingsprogramma maar schakelt die tijdelijk uit. ‘Snel de crack draaien en daarna de beveiliging weer aan’ denk men, maar helaas werkt het niet zo. Dan ben je al besmet.”

Broddelwerk met desastreuze uitkomst

De ransomware zelf wordt ook steeds verder ontwikkeld. “Niet allemaal zijn ze even kundig”, oordeelt Botezatu over de programmeurs. Soms maken ze volgens hem hele basic fouten, waardoor het onmogelijk is de bestanden te ontsleutelen – zelfs als je betaalt en de sleutels zou krijgen. Volgens het Jaarbeeld Ransomware van Projectgroep Melissa, een samenwerkingsverband van de Nederlandse overheid en diverse private partijen uit de cybersecuritysector, kwamen er in 2023 in Nederland 29 typen ransomware voor. Volgens Botezatu maakt momenteel vooral de ransomware-variant STOP Djvu veel slachtoffers. Deze ransomware richt zich vooral op Windows-computers en wordt vooral via software-cracks verspreid en via berichten op het Discord-chatplatform.

Overige malware

Door alle aandacht voor ransomware lijkt het bijna of er geen ‘gewone’ malware meer is. Die is er nog genoeg. Het Duitse antivirus-certificeringslab AV-Test ziet ze allemaal voorbijkomen. Erik Heyland, manager van het Test en Research Lab bij AV-Test somt de enorme aantallen varianten trojans, backdoors, webscripts, miners, worms, PUA’s, droppers en nog veel meer op. De aantallen nieuwe varianten lopen in de miljoenen per jaar. AV-Test heeft op https://portal.av-atlas.org een online dashboard staan met informatie over actuele dreigingen, zoals virussen, spamberichten en aanvallen op IoT-apparaten.

AV-Test heeft een online dashboard met dreigingsinformatie.

Jij bent geld waard

Phishing, smishing, infostealers; het zijn allemaal manieren waarop criminelen proberen persoonlijke gegevens zoals wachtwoorden en creditcardnummers in handen te krijgen. Ze doen dit via e-mails en sms-berichten die verwijzen naar nep-websites of door met een infostealer-programma informatie op de pc of Mac te verzamelen door login-/sessie-cookies en credentials die je in browsers bewaart, te stelen.

De verschillende vormen om informatie te verzamelen, worden volgens de experts steeds geavanceerder en daarmee gevaarlijker. Niet alleen investeren de criminelen meer tijd en middelen in hun aanvallen, kunstmatige intelligentie biedt hun ongekende nieuwe mogelijkheden. Daarbij is de opbrengst van een aanval door de manier waarop wij met wachtwoorden omgaan vaak veel groter dan het op eerste hand lijkt. Botezatu noemt dit een van zijn grootste frustraties. “Hackers hebben talloze manieren om deze informatie te oogsten. Voor de meeste accounts is het ook geen kwestie van hoe, maar alleen wanneer de gegevens worden gestolen. Hergebruik je inloggegevens, dan verlies je meer dan alleen dat account.”

Oplichting even gevaarlijk

Volgens Marc Vos, senior-manager bij McAfee, is internetoplichting inmiddels net zo gevaarlijk als malware en ransomware. Daarbij zijn volgens hem juist deze vormen van online criminaliteit steeds lucratiever voor de criminelen. “De meeste mensen begrijpen wel dat een pc beveiligd moet worden, maar dat ze zelf eigenlijk een veel ‘interessanter’ doelwit zijn wordt vaak vergeten.” Of zoals Botezatu aanvult: “Mensen denken dat hun informatie niet waardevol is. Maar eigenlijk is elk onderdeel van een online identiteit te misbruiken en te verkopen. Overal hangt een prijskaartje aan.”

Hackers en IoT

Volgens Botezatu is er niet één groep of soort hackers. Hij gebruikt dan ook liever scenario’s om enkele groepen te duiden. Voor consumenten zeker relevant is de ‘opportunistische hacker’ die het internet scant met kant-en-klare tools op zoek naar kwetsbaarheden. Ze hebben vooral succes bij smart-apparatuur zoals slimme deurbellen, IP-camera’s, smart speakers, maar ook printers en babyfoons. Ze vormen hier botnets mee die ze gebruiken om DDOS-aanvallen uit te voeren. Een tweede scenario is dat gekaapte apparatuur wordt gebruikt om internetverkeer te routeren en te verbergen, bijvoorbeeld om toegang te geven tot strafbare content. Volgens Botezatu ziet niet iedereen van wie de apparatuur gekaapt is zichzelf direct als slachtoffer. “Wordt jouw IP-adres gebruikt om vitale infrastructuur aan te vallen, dan kan dat serieus repercussies hebben”, waarschuwt hij.

Bij IoT-apparaten is ook al snel de privacy in het gedrang. “Wereldwijd gaat het om 22 miljard verbonden apparaten en dat aantal neemt alleen maar toe. IP-camera’s en babymonitors slaan vaak beelden op in de cloud. Hack je die, dan kun je direct bij mensen in huis kijken. Er blijft dan geen privacy over, maar het wordt dan ook een fysiek risico. Criminelen kunnen meekijken en zien waar je belangrijke zaken bewaart, maar ook wanneer je thuis bent of juist niet. Opnieuw relevante informatie die geld waard is.”

Social media

Steeds vaker zijn ook hackers geïnteresseerd in accounts van social media, YouTube en e-mail. Ze gebruiken deze accounts om als jou andere accounts ‘te liken’ en een boost te geven, om fake-nieuws en fake-succesverhalen te verspreiden. Populair is ook advertising-fraude. Hierbij maakt men een account aan bij een advertentieverkoper om daarna met gestolen accounts eindeloos op deze advertenties te klikken. “Per klik is het een minimaal bedrag, maar aangestuurd met een botnet en veel gestolen accounts is het al snel een leuke inkomstenbron.”

Mobiele dreigingen

Aangezien er ontzettend veel data op mobiele apparaten staan, zoals wachtwoorden en apps die je gebruikt bij multifactor-inloggen, is er volgens Peter Hendriks, solutions-manager bij ESET, alle reden de beveiliging van mobiele apparaten serieus te nemen. Smartphones zijn veiliger dan pc's en Macs, maar waterdicht is die veiligheid niet. “Dat geldt voor Android maar ook iOS. Apples mobiele OS is meer afgeschermd, maar het is niet zo dat je mobiele devices onschendbaar zijn.”

Mobiele apparaten worden veel aangevallen voor phishing en vishing (spraak-phishing). Een groot risico is de installatie van apps buiten de standaard Android- of Apple-appstore om. Apps in die stores worden door Apple en Google op kwaliteit en ook beveiliging gecontroleerd, maar dat geldt niet voor apps uit andere bronnen. Lang had ook alleen Android de optie om alternatieve stores te gebruiken, maar inmiddels moet ook Apple andere appwinkels toelaten.

“Het risico van het downloaden van malware is hierdoor groter geworden”, aldus Hendriks. Botezatu van Bitdefender onderschrijft dit: “Op iOS zijn attacks zeldzaam, maar voor Android zien we zeker twintig tot dertig reports van frauduleuze apps per maand.” Bitdefender onderzoekt op dit moment een Android-app die in de Google Playstore wordt aangeboden en die de smartphone gebruikt als proxy voor crimineel netwerkverkeer. “Het grote voordeel van smartphones is dat ze eigenlijk altijd ingeschakeld zijn én verbonden zijn met het internet”, aldus Botezatu. Dit maakt smartphones volgens hem extra interessant. Daarbij is ook de bandbreedte steeds minder een beperking. Bovendien bevatten mobiele apparaten veel informatie over de gebruiker.

Conclusie

Als gebruiker kun je er niet omheen: het internet is niet veilig en daarmee ook alle apparaten die we met het internet verbinden niet. Dat geldt voor de computer, de smartphone, maar ook voor alle andere apparaten die we steeds meer toelaten in ons huis en in ons leven. En juist omdat we er zo vertrouwd mee zijn en ze ook willen vertrouwen, is het belangrijk de risico’s goed in ogenschouw te nemen. De experts en rapporten van de overheid laten zien dat de dreiging groot genoeg is om beveiliging ruim aandacht te geven.