ID.nl logo
Zekerheid & gemak

Het Lint aanpassen in Office 2010

Met Office 2007 pakte Microsoft grondig het uiterlijk en de werking van de menubalk binnen alle programma's aan. In plaats van een gewone knoppenbalk kwam er nu een speciaal 'lint' (ribbon in de Engelstalige versie). Voortaan kregen we bovenin Word, Excel, Outlook of Access te maken met een knoert van een knoppenzone, netjes verdeeld over een aantal tabbladen en samengebracht in groepen. De wijze waarop we die kunnen aanpassen en uitbreiden kreeg in Office 2010 een verdere facelift. Daarvoor hoeven we echt geen expert te zijn of te worden: een aantal eenvoudige handelingen leveren toch best handige resultaten op.

Waar moet ik zijn?

Het Lint is aanwezig en gedraagt zich hetzelfde in alle onderdelen van Office 2010. Alles wat in deze expertcursus beschreven staat, zou dus op precies dezelfde manier moeten lukken in zowel Word, als Excel, Outlook, PowerPoint, OneNote of Access. De namen van en het aantal getoonde tabbladen, groeperingen en opdrachten verschillen uiteraard in functie van de module die u aan het gebruiken bent en de situatie of modus waarin het bewerkte document zich bevindt (bijvoorbeeld: wanneer er een plaatje wordt geselecteerd, dan verschijnt een extra tabblad Opmaak, maar dit blijft enkel beschikbaar zolang die selectie actief blijft).

1. Een eerste aanpassing

U kunt via twee wegen naar de gewenste bestemming navigeren: rechtsklikken in het Lint en de optie Het lint aanpassen kiezen in het menu dat verschijnt, of in het hoofdmenu via Bestand / Opties / Lint aanpassen. Beide methoden leveren eenzelfde dialoogvenster op, waarin we rechts de huidige structuur van het Lint aangeboden krijgen en links een lijst met alle mogelijke opdrachten. Rechts ziet u welke onderdelen het huidige Lint bevat. Het Lint bestaat uit een aantal hoofdtabbladen die al of niet aangekruist (en daardoor getoond) of uitgeklapt zijn. Het onderliggende niveau geeft de groepen weer: dit zijn bij elkaar horende opdrachten, die in het Lint in een rechthoekig vakje weergegeven worden met onderaan een samenvattende naam. Op het laatste niveau treft u de eigenlijke opdrachten aan. De meeste daarvan zijn grijs, ten teken dat ze standaard zijn en dus niet zomaar uitgeschakeld kunnen worden. Wat we wél kunnen verwijderen, zijn de groepen waartoe ze behoren. Een soort alles of niets keuze dus. Om een groep te verwijderen selecteert u de niet langer gewenste groep in de rechterlijst, en klikt u op de knop Verwijderen. Bent u daarin te ver gegaan, geen paniek: onderaan is er een knop Beginwaarden, met de opties Alleen het geselecteerde linttabblad opnieuw instellen (enkel toegankelijk als u een tabblad geselecteerd hebt waarin een wijziging gebeurd is) en Alle aanpassingen opnieuw instellen.

©PXimport

De eerste weg naar het Lint opent met een rechtsklik.

©PXimport

Rechts staat de structuur van het Lint ter beschikking voor aanpassing.

Let op uw situatie

Sommige tabbladen worden slechts op het Lint getoond als ze relevant zijn.

Neem nu de sinds versie 2007 toegevoegde mogelijkheid om blogberichten aan te maken vanuit Word. Dan moet u eerst kiezen voor Bestand / Nieuw / Blogbericht / Maken. Als een blogaccount gedefinieerd wordt, dan krijgt u een gestripte versie van het Lint te zien, waarop enkel de relevante tabbladen Bestand, Blogbericht en Invoegen ter beschikking staan.

Het tabblad Overzicht verschijnt enkel als u in Word overschakelt naar de documentweergave Beeld / Overzicht. En om Achtergrond verwijderen te zien verschijnen, moet u dubbelklikken op een afbeelding en de gelijknamige opdracht kiezen in het tabblad Opmaak.

Weg met dat ding!

Mocht u het Lint als storend ervaren, dan zijn er verschillende manieren om het (al of niet permanent) uit het zicht te halen. U kunt dubbelklikken op een kopje van een tabblad, of gebruikmaken van de toetscombinatie Ctrl+F1. Deze mogelijkheden bestonden al in Office 2007, maar werden blijkbaar niet vaak gevonden door de gebruikers. Vandaar dat in Office 2010 nog een extra knopje toegevoegd is, net voor het hulpvraagteken uiterst rechts. Wijst het pijltje naar boven (ˆ), dan kunt u het Lint wegklikken, het pijltje gaat naar beneden wijzen (ˇ) om indien nodig een en ander weer tevoorschijn te halen.

2. Een macroknop toevoegen

Vaak is een aanpassing van het Lint nodig om een nieuwe knop aan te maken, waarmee dan op een snelle en elegante manier een eigen macro geactiveerd kan worden. Stel: u hebt een macro genaamd Opkuis ontwikkeld (die op het einde van een Word-sessie door het actieve document gaat en alle dubbele spaties door enkele vervangt) en u wilt dit macro graag aan een nieuwe knop in het Lint vastmaken. Hiervoor kiest u Macro's uit de lijst met opdrachten links in het optiescherm, waardoor de onderliggende lijst verandert in een overzicht van alle aangetroffen macro's. Daar zou Project.NewMacros.Opkuis in terug te vinden moeten zijn (of, als de naam van uw macro anders is, dan staat er natuurlijk wat anders achter 'Project.NewMacros'). Macro's kunnen enkel toegevoegd worden aan een aangepaste groep: dit is een tabblad-annex-groep die u eerst zelf dient te definiëren door middel van de knoppen Nieuw tabblad en Nieuwe groep onderaan het optievenster. Vervolgens geeft u die een meer sprekende naam en eventueel een pictogram via de knop Naam wijzigen. Plaats daarna uw tabblad op de gewenste plaats in de hiërarchie van het Lint door gebruik te maken van de twee knopjes Omhoog en Omlaag uiterst rechts. Ten slotte selecteert u Project.NewMacros.Opkuis en klikt u op Toevoegen. U kunt een pictogram toewijzen en de naam wat eenvoudiger te maken, al was het maar door het nietszeggende 'Project.NewMacros' te wissen.

©PXimport

Met de knop Naam wijzigen geeft u duidelijkere naam aan de macroknop.

©PXimport

In het nieuwe tabblad Mijn macro's is uw macro beschikbaar via een eigen knop.

Klikken en slepen

In plaats van een opdracht te selecteren in het linkerdeel van het aanpasmenu, de gewenste nieuwe plaats aan te duiden in het rechterdeel en op de knop Toevoegen te klikken, is één en ander ook mogelijk door intuïtief te klikken en te slepen. Blijft u met de ingedrukte muiscursor zweven boven de rechterboomstructuur, dan kunt u uit zijn vorm opmaken of u zich boven een mogelijke nieuwe plaats bevindt. U krijgt een verbodscirkel als de muisknop loslaten niets uithaalt of een pijltje met een plusteken en een potentiële bestemmingslijn in het andere geval.

Terug naar af...

Als het Lint uit Office 2007 of 2010 u werkelijk doet balen en smachten naar de tekstuele eenvoud van Office 2003 of eerder, dan is er het Zwitserse UBitMenu. Dit is een gratis add-on, die zich zonder al teveel technische bemoeienis laat installeren (lees: geen actieve code, geen .NET-omgeving of andere toestanden vereist, vertraagt het gedrag van Office niet, is heel klein, enz). Het voegt een tabblad genaamd Menu toe aan het Lint, waaronder de traditionele interface terug te vinden is.

©PXimport

Een gratis add-on integreert de Office 2003-menubalk in het Lint van Office 2007 en 2010.

3. Neem uw Lint mee naar een andere pc

Een interessante nieuwigheid in Office 2010 is de mogelijkheid om een volledig op maat aangepast Lint te exporteren, het aldus gecreëerde exportbestand mee te nemen naar een ander werkstation en het daar te importeren binnen een andere Office-installatie. Zo kunt u voortaan overal beschikken over uw eigen knopjes en (indeling van) tabbladen. Kies Bestand / Opties / Lint aanpassen, klik op de knop Importeren en exporteren en selecteer de optie Alle aanpassingen exporteren. Het programma vraagt dan waar het ergens een bestand met extensie .exportedUI mag aanmaken, waarvan u zelf de naam kunt kiezen. Standaard wordt Word -aanpassingen (de spatie na 'Word' is een bugje) voorgesteld. Het is raadzaam om de naam van de moederapplicatie in een eventuele nieuwe naam te behouden, en om een aangepast Lint van Word niet te importeren in Excel (bijvoorbeeld). Onthoud de map waar u opslaat, of doe de export rechtstreeks naar usb-stick en ga daarmee naar het andere systeem. Daar voeren we dan de andere optie uit van de knop Importeren en exporteren, namelijk Aanpassingsbestand importeren.

Hoewel de extensie .exportedUI is (en dit ook moet blijven) gaat het hier in werkelijkheid om een XML-bestand, dat met Kladblok of WordPad geopend en bewerkt kan worden. Opgelet: gebruik geen gespecialiseerde XML-editor, want dergelijke tools helpen bij het opslaan te vaak de structuur van het bestand om zeep. In ieder geval biedt de mogelijkheid tot bewerking allerlei perspectieven, maar dan moet u technisch goed overweg kunnen met XML- en XSD-definitiebestanden en dergelijke.

©PXimport

Dit is het stukje aangepast Lint dat we wensen mee te nemen.

©PXimport

Een aangepast Lint is na export 'stiekem' een bestand met wat XML-code.

Duiken in de .exportedUI XML

Wenst u verder te experimenteren met wat enkel mogelijk is via de XML-code, gegenereerd door de export van het Lint, dan dient u wat technische documentatie te doorworstelen. Een goed vertrekpunt is een relevante pagina van het Microsoft Download Center. Zo krijgt u de overeenstemmende XSD in handen: dit is een beschrijving van de structuur van de .exportedUI XML.

Als dit iets te technisch wordt, dan kunt u ook een aanpassing in het Lint aanbrengen, en de geëxporteerde XML-code vergelijken met de voorgaande versie. Het levert u in eerste instantie enkel de code voor wat standaardaanpassingen op, maar het opzoeken hiervan in de XSD kan dan allerlei interessante uitbreidingen opleveren.

4. De Werkbalk Snelle Toegang en het Lint

Naast het Lint bevat de Office 2007/2010-gebruiksinterface ook nog de verwante Werkbalk Snelle Toegang (WST). Het gaat om de knopjes die zich helemaal bovenaan het venster van een Office-module nestelen, of die (op bevel van de gebruiker) een plaatsje net onder het Lint hebben gekregen. Dit laatste kan door op het uiterst rechtse knopje van de WST te klikken en de optie Onder het lint weergeven te kiezen. Verder is deze knoppenbalk even aanpasbaar als het Lint, op precies dezelfde manier en met exact dezelfde export/importmogelijkheden. Het volstaat de optie Meer opdrachten te kiezen, en u komt op de bijbehorende pagina van de opties voor de Office-module in kwestie terecht. Het enige verschil daarbij is het ontbreken van tabbladen en groepen en daarmee ook de knoppen om deze te creëren. De WST kan namelijk enkel één rij knoppen bevatten, en dient dan ook in de eerste plaats als verzamelplaats voor de meest gebruikte opdrachten. Als u bepaalde functionaliteit op ieder gewenst moment wilt kunnen oproepen met één muisklik, plaats dan het bijbehorende knopje op de Werkbalk Snelle Toegang. Initieel staan daar enkel de opdrachten Opslaan, Ongedaan maken en Opnieuw, maar daar hoeft het uiteraard niet bij te blijven.

©PXimport

De Werkbalk Snelle Toegang is dé pleisterplaats voor de belangrijkste opdrachten.

5. Mogelijkheden en onmogelijkheden

Eigenlijk werd het Lint met de introductie in Office 2007 ons haast door de strot geramd, terwijl er nog wel het een en ander aan mankeerde qua instelmogelijkheden. En zelfs in Office 2010 is het nog niet perfect. Neem nu een voor de hand liggende instelling als het weergeven van een knop als enkel een pictogram of enkel tekst. Het eerste is deels mogelijk door het wissen van de knoptekst, maar het probleem is dat de plaats voor dat tekstlabel wel behouden blijft onder het pictogram, waar het voor een oneigenlijke leegte zorgt. Echt netjes kunnen we dit niet noemen. Gelukkig is er nog een tweede trucje: wijs een groep aan in de rechterboomstructuur van het aanpasvenster en klik er met rechts op. In het zwevende menu dat verschijnt, vindt u de optie Opdrachtlabels verbergen. Dit staat standaard niet aangevinkt. Een vinkje doet de labels verdwijnen (door het vinkje te verwijderen, komen ze terug). Helaas is dit geldig voor ALLE knoppen uit de groep. Het is weer alles of niets dus.

De andere situatie is nog minder evident: een pictogram weghalen om enkel de beschrijvende tekst te behouden, lukt niet met de standaardmogelijkheden van de Office-gebruiksinterface. We komen het dichtste in de buurt door tijdens de creatie van de knop geen pictogram toe te wijzen. Maar ook dan weer dezelfde frustratie: er gaapt leegte waar normaliter een plaatje zou moeten staan. De knop staat er wel met enkel de tekst, maar ten koste van veel blanco ruimte erboven. Het rare is dat al deze instelmogelijkheden in de oude 2003-werkbalken wél mogelijk waren.

6. Meer pictogrammen

Als u een pictogram wenst te veranderen via de knop Naam wijzigen, hebt u slechts beperkte keuze: u krijgt immers maar 180 mogelijkheden voorgeschoteld. Nochtans heeft Office op de achtergrond meer dan tien keer die hoeveelheid pictogrammen ter beschikking. Alleen ... u moet (1) hun interne naam te weten komen, en (2) die naam via de XML aan de knop toekennen. U lost het eerste probleem op door een download en installatie van de Office Icons Gallery. Dit levert een Excel-werkblad op met een groep Office Icons in het tabblad Ontwikkelaars, waar u ingedeeld in negen galerijen meer dan 2500 pictogrammen voorgeschoteld krijgt.

Kies het gewenste pictogram. Een dialoogvenster verschijnt met een plaatje van de kleine en grote versie ervan en de imageMso-naam. Maak er een notitie van. Exporteer het in Word aangepaste Lint, open het .exportedUI-bestand met Kladblok en zoek de knop op waarvan u het pictogram wenst te wijzigen. Vervang de benaming van het imageMso-argument door de naam uit de Office Icons Gallery, sla het bestand op en importeer het opnieuw in Word. En ziezo, de toegevoegde knop vertoont een nieuw plaatje!

©PXimport

De Office Icons Gallery-download geeft in het Lint van Excel een overzicht van meer dan 2500 pictogrammen.

En in Office 2007?

Het Lint deed zijn intrede in (de hoofdmodules van) Office 2007. Alleen was van enige aanpasbaarheid via de gebruiksinterface nog geen sprake. De enige configuratiemethode was/is een erg technische. De eenvoudigste - alhoewel, wat heet 'eenvoudig'? - manier is door gebruik te maken van een (gelukkig opensource, dus gratis) hulpje, de Office Custom UI Editor. Op het MSDN (Microsoft Developer Network) is een driedelige serie terug te vinden over de mogelijkheden en de werkwijze. Dat er nog talrijke andere websites bestaan die proberen te verduidelijken hoe ingegrepen kan worden in het Lint van Office 2007 (bijvoorbeeld Greg Maxey MVPS of The Word MVP Site), wijst op het technische karakter van die behoefte. Enkel geschikt voor wie zich thuis voelt in XML!

7. Het formaat aanpassen

De optie Lint aanpassen in het optiemenu focust op het toevoegen of weghalen van knoppen, en hun indeling in tabbladen en groepen. Op de manier waarop de functie van de knop getoond wordt, heeft de gebruiker helaas geen impact. De tekst en het pictogram wijzigen, daar houdt het mee op. Zo beslist het Lint binnen de betrokken Office-module zelf over de grootte en plaatsing van zowel knop als tekst. Is het onderschrift klein genoeg, dan krijgt u een groot pictogram met het label eronder. Maakt u de tekst van een knop binnen een groep langer, dan plaatst het Lint alle knoppen vertikaal, en krijgt u kleinere versies van de pictogrammen met de bijbehorende labels rechts ervan.

Wenst u iets meer controle over die gang van zaken, dan dient opnieuw ingegrepen te worden in de XML, en moet u weer de omweg maken van een export/wijziging/import van de aanpassingen.

©PXimport

Zodra een onderschrift te lang wordt, kantelt het Lint de schikking van de groep.

▼ Volgende artikel
Waar voor je geld: 5 luxe keukenmachines voor max 450 euro
Huis

Waar voor je geld: 5 luxe keukenmachines voor max 450 euro

Bij ID.nl zijn we dol op kwaliteitsproducten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we binnen een bepaald thema naar zulke deals. Ben je op zoek naar een nieuwe keukenmachine met veel mogelijkheden? Vandaag hebben we vijf interessante modellen voor je gespot.

Disclaimer: Op het moment van schrijven zijn de besproken keukenmachines bij de goedkoopste webwinkels niet duurder dan 450 euro. De prijzen kunnen schommelen.

KitchenAid 5 KCM125EEP + 5KCMBCA

Haal met dit product een keukenrobot en groentesnijder in huis. Dankzij een riante mengkom van 4,8 liter maak je voor een ruim gezelschap eten klaar. Met een respectabel vermogen van 1300 watt en toerental van 220 rotaties per minuut kost het mixen, kneden of kloppen weinig tijd. Gebruik hiervoor de bijgesloten garde, menghaak of kneedhaak. Ideaal voor onder meer het maken van koekjes, brood, slagroom of cake. Wil je komkommer snijden of een wortel raspen? Met behulp van de groentesnijder is dat zo gepiept. Je bevestigt dit onderdeel eenvoudig op de aansluiting aan de voorzijde.

De bediening is een fluitje van een cent. Selecteer met de schuifknop aan de zijkant het gewenste vermogen. Je hebt de keuze uit tien snelheden. De stevige behuizing heeft een kantelbare kop, waardoor je de mengkom moeiteloos kunt ‘vastzetten’. Diverse losse accessoires zijn vaatwasserbestendig, zodat je weinig tijd kwijt bent aan schoonmaken. De fabrikant geeft op deze krachtige mixer maar liefst vijf jaar garantie.

Bourgini Classic Kitchen Chef XL

Wil je voor meerdere personen eten bereiden, dan ben je bij deze betaalbare keukenmachine aan het juiste adres. De roestvrijstalen mengkom heeft namelijk een royale inhoud van 6,2 liter. Een ander pluspunt is het hoge vermogen van 1500 watt. Kortom, je kunt op een behoorlijke snelheid mixen, kloppen en kneden. Kies met de blauw verlichte draaiknop tussen acht snelheden. Daarnaast doe je voor extra power zo nodig een beroep op de pulsfunctie.

Dit apparaat maakt een dubbele roterende mixbeweging. Volgens de fabrikant bereikt de keukenmachine om die reden óók de randen van de mengkom. Rondom de kop bevindt zich een afneembare spatkap. Voorkom daarmee dat er spetters door de keuken vliegen. Nuttig is de aanwezige vulopening, waardoor je naderhand nog ingrediënten kunt toevoegen. Met behulp van een kleine handgreep kantel je eenvoudig de kop. Bevestig vervolgens de meegeleverde garde, deeghaak of menghaak en plaats de mengkom. Alle losse onderdelen kunnen probleemloos in de vaatwasser.

Kenwood Titanium Chef Baker KVC65.001WH

Deze luxe keukenmachine van Kenwood heeft een goede reputatie. Zo komen bijna dertig Kieskeurig.nl bezoekers tot een gemiddelde beoordeling van een 8,8. Een vaak benoemd pluspunt is de ingebouwde weegschaal. Doe de gewenste ingrediënten in een mengkom van 5 liter en lees op het display het gewicht af. Vervolgens kun je met de inbegrepen klopper, ballongarde of deeghaak aan de slag. Overigens is er ook een timerfunctie ingebakken, waarbij je de resterende tijd op het display kunt aflezen.

De motor ondersteunt een vermogen van 1200 watt. Je gebruikt de draaiknop om de snelheid geleidelijk op te voeren. Voor maximaal vermogen activeer je eventueel de pulsfunctie. Wees trouwens niet bang voor rondvliegende spetters, want de spatkap houdt alles binnen boord. Je lift de arm eventueel ietwat omhoog, waarna je tijdens het mixen desgewenst nog één of meerdere ingrediënten toevoegt. Alle bijgesloten onderdelen kunnen in de vaatwasser. Nuttig om te weten is dat er voor deze keukenmachine zo'n 25 hulpstukken verkrijgbaar zijn.

Kenwood MultiPro XL Weigh+ FDM72.990BK

Snijden, kneden, persen, hakken, blenden, kloppen, raspen… De Kenwood MultiPro XL Weigh+ FDM72.990BK kan het allemaal. Niet voor niets gooit dit product onder diverse Kieskeurig.nl-bezoekers hoge ogen, want zij komen tot een gemiddelde beoordeling van een 9,3. De standaard-mengkom heeft een inhoud van 3 liter. Als alternatief kun je ook met een blender van 1,5 liter aan de slag. Ideaal voor het bereiden van een smoothie of milkshake.

Met de ingebouwde weegschaal weeg je alle ingrediënten direct af. Kijk hiervoor op het display. Via de draaiknop kun je de rotatiesnelheid trapsgewijs opvoeren. Deze veelzijdige keukenhulp presteert op een maximaal vermogen van 1000 watt. Kenwood levert de MultiPro XL Weigh+ FDM72.990BK compleet af. Zo koppel je de bijgesloten deeghaak, citruspers of dubbele garde eenvoudig aan de foodprocessor. Naast de genoemde accessoires telt de productdoos ook nog meerdere messen en schijven. Gebruik die onder meer voor het snijden of raspen van groente. Ergens anders koken? Stop de keukenmachine inclusief alle accessoires dan in de meegeleverde opbergtas en ga op pad.

Philips HR7320/00

Op zoek naar een compacte keukenmachine tegen een aantrekkelijke prijs? Dit exemplaar van Philips heeft een mengkom van 2,1 liter. Kortom, een goede optie voor kleine huishoudens. Vanwege de kleine omvang voldoet het opgegeven vermogen van 700 watt prima. Je gebruikt de draaiknop om tussen twee snelheden en de krachtige pulsstand te switchen. Via de opening aan de bovenzijde plaats je eenvoudig etenswaren in de foodprocessor.

De HR7320/00 ondersteunt meerdere functies, zoals kneden, snijden, hakken, kloppen en mengen. Hiervoor zijn er diverse accessoires bijgesloten, namelijk een omkeerbare snijschijf, een mes, een emulsieschijf en een kneedhaak. Na afloop giet je het mengsel in de meegeleverde kan, waarna je eventueel nóg een gerecht kunt bereiden. Ben je klaar met koken, dan stop je alle losse onderdelen in de vaatwasser. Gunstig is dat je deze kleine en lichte keukenmachine makkelijk kunt opbergen. De behuizing bevat een handig opbergvak voor het netsnoer.

▼ Volgende artikel
Rijtest Audi Q6 e-tron quattro - Wel een voorsprong, geen knock-out
Mobiliteit

Rijtest Audi Q6 e-tron quattro - Wel een voorsprong, geen knock-out

De Audi Q6 e-tron quattro mag in de praktijk laten zien wat de kwaliteiten zijn van het nieuwe PPE-platform (Platform Premium Electric), dat samen met Porsche werd ontwikkeld. Maar misschien nog wel belangrijker: hoeveel voorsprong neemt de Q6 e-tron op de concurrentie?

Download nu GRATIS het EV Duurtest-rapport 2024!

In het EV Duurtest-rapport zijn nieuwe elektrische auto's door verschillende consumenten getest. Alle resultaten vind je terug in dit digitale rapport. Door het invullen van je naam en e-mailadres meld je je aan voor ontvangst van het Kieskeurig EV Duurtest-rapport. Tevens ben je ingeschreven voor de Kieskeurig.nl EV-nieuwsbrief.

©Igor Stuifzand

Met een boordspanning van 800 volt en een batterijcapaciteit van 100 kWh - waarvan 94,9 kWh bruikbaar is - maakt de Audi Q6 e-tron een belangrijke inhaalslag op het vlak van concurrentie. Snelladen gaat met een piekvermogen van 270 kW, zodat je aan een lader met voldoende power niet meer dan 20 minuten stil hoeft te staan om de batterij op te laden van 10 tot 80 procent 'state of charge'. Tien minuten snelladen en je kunt alweer 255 kilometer vooruit. Afhankelijk van de gekozen uitvoering en uitrusting, heeft de Audi Q6 e-tron quattro met 100kW-batterij een grote actieradius van 641 kilometer (WLTP).

©Igor Stuifzand

Buitenspel?

Indrukwekkende cijfers, maar is het genoeg om de concurrentie buitenspel te zetten? De Mercedes EQE SUV 350+ (96 kWh) haalt 618 kilometer uit een volle batterij, maar die wordt met hooguit 170 kW gevoed. De Kia EV9 gooit een netto-capaciteit van 99,8 kWh in de strijd, uit een batterij die met maximaal 210 kW oplaadt en stroom levert voor een maximale afstand van 563 kilometer. Dus ja, de Audi Q6 e-tron neemt wel degelijk een voorsprong op zijn belangrijkste concurrenten. Op punten, want voor een knock-out is meer nodig.

©Igor Stuifzand

Niets tekort

Dus moet de Audi Q6 e-tron quattro op een andere manier het verschil maken. We kunnen er niet onderuit: de nieuwe, volledig elektrische SUV levert prestaties die weinig te wensen overlaten. De testauto beschikt over twee elektromotoren, die een gezamenlijk vermogen van 388 pk en hoogste koppel van 580 newtonmeter over de vier wielen verdelen. Ook al weegt de Q6 e-tron quattro rijklaar 2400 kilo, hij zit alsnog in 5,9 seconden op 100 km/h. Alhoewel dergelijke sprintjes natuurlijk niet bevorderlijk zijn voor de resterende stroomreserve ...

©Igor Stuifzand

De reële cijfers Voor een goede verbruiksindicatie rijden we met elke elektrische testauto dezelfde route van 170 kilometer. Deze route leidt door de stad met veel verkeer en verkeerslichten, via provinciale en secundaire wegen en over enkele snelwegtrajecten, waar we de cruise control op 100 km/u en 130 km/u vastzetten. We leggen onze verbruiksronde af na de avondspits, om bij 130 km/u geen snelheidsovertredingen te riskeren en druk (vracht)verkeer zoveel mogelijk te ontlopen.

De verbruikstest is geen race of recordpoging 'zuinig rijden', we proberen met elke testauto zoveel mogelijk dezelfde rijstijl aan te houden. We zetten de airco op 21 graden en schakelen (indien aanwezig) het regeneratief remmen of 'one-pedal driving' altijd in.

Afhankelijk van onder meer de gekozen wiel- en bandenmaat, geeft Audi voor de Q6 e-tron quattro een gemiddeld energieverbruik op van 17 tot 19,5 kWh/100 km. Standaard staat de auto op 18-inch wielen, de testauto is uitgerust met 20-inch lichtmetaal (voor op 255-banden, achter op 285-banden).

De opgegeven verbruikswaarden lijken voor zo'n zware en lijvige auto behoorlijk optimistisch, maar tijdens onze 170 kilometer lange testronde (bij 13 graden Celsius) komt de Q6 e-tron quattro tot een keurig gemiddelde van 19,5 kWh/100 km. Daarmee is een actieradius van 485 kilometer reëel. Tijdens de snelwegetappe bij 130 km/h valt trouwens op, dat het verbruik helemaal niet zo sterk toeneemt. Tijdens de test loopt het gemiddelde op de boordcomputer niet hoger op dan 20,7 kWh/100 km.

©Igor Stuifzand

Licht

De Q6 e-tron volgt de nieuwe designtaal van Audi. Oftewel: een iets andere invulling van een vertrouwd designthema. Vooral de neus laat nieuwe elementen zien, waarbij de gecombineerde knipper- en dagrijlichten een grotere rol in het aangezicht van de Q6 e-tron spelen dan de koplampen. Die zitten namelijk verborgen tussen alle windgeleiders en koelroosters in de voorbumper.

Pas als het dimlicht is ingeschakeld, zie je duidelijk waar de koplampen zitten. Over licht gesproken: Audi biedt keuze uit acht lichtsignaturen voor de oled-dagrij- en achterlichten, als onderdeel van het Tech-pakket (à 4170 euro). Nuttig is vooral de waarschuwingsfunctie op de achterlichten, die achteropkomend verkeer met symbolen attenderen voor naderend onheil.

©Igor Stuifzand

Prachtige afwerking

Ook vanbinnen volgt de Q6 e-tron een nieuwe designrichting, waarbij een prominente rol wordt opgeëist door het grote, licht gebogen MMI oled-panoramadisplay. Daarop zijn vrijwel alle functies te bedienen. Dat gaat intuïtief en snel genoeg. Er is een handige sneltoets naar de rijhulpsystemen, zodat je vervelende waarschuwingssignalen in een paar handelingen kunt uitschakelen.

Opvallend is het paneel in de deur, waar niet alleen de bedieningsknoppen van de buitenspiegels en zijramen zitten, maar ook die van de verlichting. De afwerking van het interieur is prachtig, met mooie materialen. Afhankelijk van je budget, kun je helemaal losgaan op de aankleding van het geheel, onder meer met een afzonderlijk bedienings- en videodisplay rechts. Zit de bijrijder een YouTube-video te kijken, dan wordt deze voor de bestuurder onzichtbaar gemaakt zodra de auto rijdt.

©Igor Stuifzand

Ontdek jouw ideale elektrische auto

Vergelijk en vind de beste deals op Kieskeurig.nl!

Warm onthaal

Instappen in de Audi Q6 e-tron is een warm onthaal. Uitgevoerd als S Edition, beschikt de testauto over bijzonder aangenaam zittende kuipstoelen met verwarming, die perfect op je lichaamslengte zijn af te stellen en bovendien (optioneel) een ingebouwde massagefunctie hebben. Mede door de hoge middentunnel heb je nog meer het idee laag en geborgen in de auto te zitten - wat de overzichtelijkheid over de lange, hoge motorkap trouwens niet ten goede komt. Sowieso wekt de Q6 e-tron de indruk flink uit de kluiten gewassen te zijn, hoewel zijn lengte van 4,77 meter dat tegenspreekt.

©Igor Stuifzand

Onderuit

De Q6 e-tron is bijvoorbeeld maar 15 centimeter langer dan de Volkswagen Tiguan. Pas als je dat in ogenschouw hebt genomen, neem je de in eerste instantie ietwat tegenvallende binnenruimte voor lief. Achterin kunnen de passagiers heus goed hun benen kwijt, maar je moet niet verwachten met gestrekte benen lekker onderuit te kunnen zakken. Eigenlijk geldt hetzelfde voor de kofferruimte: waarschijnlijk benut je maar zelden de volledige 526 tot 1529 liter, maar een ouderwetse Lademeister kan de Q6 e-tron niet worden genoemd. Aan de trekhaak mag een trailer van 2400 kilo worden gekoppeld.

©Igor Stuifzand

Zware klus

De testauto beschikt over een luchtgeveerd onderstel, dat vier voorgeprogrammeerde configuraties kent. Bovendien kun je kiezen voor het Individual-programma, waarin verschillende instellingen afzonderlijk van elkaar zijn aan te passen. Maar zelfs in de meest soepele instelling is de luchtvering niet volledig in staat om het hoge gewicht van de Q6 e-tron te verbloemen. Er moet immers 2400 kilo in bedwang worden gehouden – van de vering en schokdemping wordt nogal wat gevraagd. Ongeacht de gesteldheid van het asfalt en het gekozen rijprogramma, blijft de auto daarom voortdurend in beweging.

©Igor Stuifzand

83 of 100 kWh

Audi levert de Q6 e-tron momenteel in vier vermogensvarianten. De basisversie met 252 pk heeft een batterij met een capaciteit van 83 kWh, en is leverbaar vanaf 65.950 euro. De goedkoopste manier om de grotere 100kWh-batterij te krijgen is performance-uitvoering met 306 pk, vanaf 71.950 euro. Daarboven staat de tweemotorige Q6 e-tron quattro (388 pk) in de prijslijst, vanaf 77.950 euro. Topmodel is de snelle en sportieve(re) SQ6 quattro (490 pk), die 101.400 euro kost.

Uiteraard biedt Audi nog talloze uitrustingsniveaus, optiepakketten en afzonderlijke extra's, waarmee je de prijs van de Q6 e-tron flink op kunt drijven. Onze testauto is daarvan een uitstekend voorbeeld: het uitrustingsniveau S edition in combinatie met onder meer luchtvering, een glazen panoramadak, het Tech-pakket, het bedieningspaneel voor de bijrijder en een omvangrijk audiosysteem van B&O, drijft de prijs op naar 95.000 euro.

©Igor Stuifzand

Conclusie

De verwachtingen zijn hooggespannen, als we de Audi Q6 e-tron bij de importeur meenemen voor deze test. In menig opzicht kan de auto zich meten met de beste EV's uit zijn prijsklasse. Het nieuwe PPE-platform zorgt er zo voor dat Audi de opgelopen achterstand volledig heeft weggepoetst.

Toch is de Q6 e-tron niet in staat om de concurrentie knock-out te slaan, met niet eerder vertoonde snellaadvermogens of een aanzienlijk groter rijbereik op een volle batterij. De voorsprong van de Q6 e-tron is wat dat betreft niet overtuigend genoeg, en waarschijnlijk maar beperkt houdbaar.

©Igor Stuifzand