Een opstartbare cd met utilities voor diagnose, test en reparatie, is al jaren hét Zwitserse zakmes van de systeembeheerder. Nu echter steeds minder pc’s een cd- of dvd-speler hebben, ligt een usb-stick met dezelfde functionaliteit meer voor de hand. Lees hier hoe je een herstel-usb maakt met daarop de All-in One System Rescue Toolkit.

Wat heb je nodig? Allereerst een usb-stick met minimaal 1 GB opslagruimte. Gebruik een stick die al leeg is of die leeggemaakt mag worden, de stick wordt namelijk eerst geformatteerd. Uit het aanbod aan kant-en-klare utility-verzamelingen kiezen we de All-in One System Rescue Toolkit (AiO-SRT), een op Lubuntu gebaseerde boot-cd met een mooie verzameling up-to-date utilities.

Ga naar https://paul.is-a-geek.org/aio-srt. Dit is de website van ontwikkelaar Paul Vreeland die deze utility-cd onderhoudt en ongeveer jaarlijks een nieuwe versie uitbrengt. De site heeft de onhebbelijkheid automatisch naar het Nederlands te vertalen, wat veel kromme zinnen en onbegrijpelijk Nederlands oplevert. Klik daarom eerst op Select Language / English.

De volgende stap is het downloaden van het iso-bestand van de AiO-SRT-cd. Klik op All-in One – System Rescue Toolkit / Technician Version. Blader naar beneden en open het onderdeel Download en Ordering. Er zijn meerdere opties, het handigste werken de Direct Download opties. Kies Google Drive, Microsoft OneDrive of MEGA. De betreffende online service opent en je kunt het bestand downloaden. Bewaar het op de pc in de map Download.

Open dan een Opdracht-prompt en verplaats de cursor naar de map Download. Met het commando certutil -hashfile AiO-SRT_2018_01-02.iso MD5 gevolgd door Enter kun je de MD5-hash van de gedownloade iso berekenen. Deze moet overeenkomen met de MD5 zoals die bij de download op de website staat aangegeven.

©PXimport

All-in One System Rescue Toolkit op usb-stick zetten

Er zijn meerdere manieren om van het iso-bestand een opstartbare usb-stick te maken. Gebruik je nog Windows 7 of ouder dan kun je iso-bestanden niet mounten en is een aanvullend programma nodig. Linux Live CD Creator is dan een prima optie. Usb-stick in de computer plaatsen, selecteren, iso-bestand selecteren, alle opties uitvinken behalve het formatteren van de usb-stick en starten maar.

Gebruik je een nieuwere versie van Windows, dan is er geen extra software nodig. Start de Windows Verkenner en plaats de usb-stick in de pc. Kijk welke stationsletter deze krijgt toegewezen. Open dan de map Downloads en dubbelklik op het iso-bestand van de AiO-SRT dat je hebt gedownload. Windows mount nu de iso alsof het een echte cd of dvd is. Klik op AiO-SRT.exe en bevestig de licentie met een klik op OK. Wacht dan even tot de Windows-interface van de AiO-SRT is gestart.

Klik op Algemeen en Maak AiO-SRT Flash Drive. In het volgende venster toont AiO-SRT een overzicht van alle beschikbare usb-stations, ook als dat er maar één is. Typ in het volgende venster de stationsletter van de usb-stick en klik op OK. Er komt nog een waarschuwing dat alle bestanden van de stick verwijderd zullen worden, bevestig die met Ja. In de statusbalk van het hoofdvenster kun je nu de voortgang van het maken van de usb-stick volgen. De totale bewerking duurt een paar minuten, daarna is je eigen All-in One System Rescue Toolkit op usb-stick klaar.

Open de Windows Verkenner en open de weergave van de bestanden op de stick. Je ziet dat er een groot aantal bestanden en mappen op de stick is geplaatst. Sluit de Verkenner en klik nu naast de klok in de Windows Taakbalk op Hardware veilig verwijderen / USB Disk en klik op de juiste station. Wacht tot Windows meldt dat de stick verwijderd mag worden. Haal dan de usb-stick uit de pc.

In een volgend artikel leggen we uit wat je allemaal met All-in One System Rescue Toolkit kunt doen.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!