Hands-on met de Chromebook Pixel van Google
Iedereen die denkt dat de Chromebook Pixel een belachelijk idee is heeft het apparaat duidelijk niet uitgeprobeerd – althans, dat is mijn theorie nadat ik de afgelopen paar dagen Google's high-end laptop met Chrome OS heb gebruikt.
In alle eerlijkheid, een prijskaartje van $1300 lijkt op het eerste gezicht nogal krankzinnig.
Je kunt voor een stuk minder geld veel van dezelfde specificaties op een Windows PC krijgen, zonder dat je de mogelijkheid om desktopsoftware te installeren hoeft op te geven. Je kunt ook 200 dollar extra uitgeven en een MacBook Pro met Retina display aanschaffen. En voor dezelfde prijs als de Pixel kun je niet minder dan VIJF Chromebooks van Samsung kopen en nog 50 dollar overhouden ook. Maar geen van deze opties bieden je helemaal dezelfde ervaring als de Chromebook Pixel, met zijn 12.85-inch aanraakscherm en Retina display-achtige resolutie van 2560x1700. En je zult ook moeilijk iets vinden met een vergelijkbare bouwkwaliteit. De Pixel is een van de weinige laptops die het op kan nemen tegen een MacBook wat afwerking betreft.
Ik ben echter nog niet helemaal verknocht aan de Chromebook Pixel. Ondanks de vele aantrekkelijke eigenschappen is het nog steeds wat te duur voor wat het doet, en de levensduur van de batterij – zie hieronder – is een voor mij breekpunt. Maar nadat ik de Pixel een tijdje te leen gehad heb van Google lijkt het idee van een luxe Chromebook zo gek nog niet.
Prestaties: Het draait allemaal om het scherm
Het scherm van de Pixel is prachtig. Met 239 pixels per inch heeft het apparaat een hogere pixeldichtheid dan welke andere laptop dan ook. Het is een glossy scherm, maar niet hinderlijk reflecterend. Je kunt het scherm kantelen of het vanaf een scheve kijkhoek bekijken zonder dat het beeld vervaagt. De zwarttinten zijn zo diep dat ze bijna – maar niet helemaal – opgaan in de zwarte omlijsting van de laptop. Zoals met elk apparaat met een dergelijke hoge schermresolutie zul je op een gewone kijkafstand geen individuele pixels zien. En met een schermratio van 3:2 kun je iets meer van Webpagina’s zien dan op een laptop met een 16:9 of 16:10 scherm.
Ik vermoed dat Google de Pixel met een Core i5 processor heeft uitgerust omdat ze gebruik wilden maken van de geïntegreerde Intel HD Graphics 4000 GPU om het beeldscherm aan te drijven. Wat feitelijke prestaties betreft voelt Google’s machine niet echt als een enorme sprong vooruit op Samsung’s Series 5 550 Chromebook, die een Celeron processor met dezelfde 4GB aan RAM als de Pixel aan boord heeft. In het gewone gebruik voor mijn werk, waarvoor ik enkele tientallen browsertabbladen open heb staan om verhalen te schrijven en onderzoek te doen, haperde de Pixel geen enkele keer. Maar ja, de Series 5 550 ook niet….
Het was mogelijk om de grenzen van de Pixel te ontdekken. In 3D-spellen zoals From Dust, werden de bewegingen behoorlijk schokkerig, en de browser-gebaseerde MMORPG Realm of the Mad God was een heel stuk minder soepel dan op mijn desktop PC. Ook zou de nieuwerwetse aanraakgevoeligheid op de Pixel een stuk beter kunnen. Er is een merkbare vertraging tussen je vinger en het zien van het resultaat – sterker dan bij het gebruik van alleen het trackpad.
Ontwerp: Doordachte extra’s in overvloed
Waarom is de Chromebook Pixel zo duur? Dat kan deels te wijten zijn aan alle kleine details die niet op de specificatiesheet opduiken. Een voorbeeld. Het deksel heeft een dunne LED-strook die blauw oplicht wanneer de laptop aan staat. Wanneer je het deksel sluit knippert de strook even kort in de Google-kleuren – groen, geel, rood en blauw – voordat het licht uitgaat. Natuurlijk krijg je hierdoor je werk niet sneller gedaan. Maar het levert elke keer dat je de laptop wegzet een stevige portie tevredenheid. En het werkt!
Maar de Pixel heeft ook praktischer stukjes vakmanschap. Zo zorgt een magnetische sluiting ervoor dat de laptop goed sluit, en een indicator op de oplaadkabel gaat groen gloeien in plaats van geel wanneer de laptop volledig is opgeladen. Het scharnier aan de achterkant van de laptop dient als Wi-Fi verlengstuk en als koelelement (hoewel ik vond dat de onderzijde van de Pixel toch nog behoorlijk warm werd). En dan is er nog het ontwerp van de Pixel zelf.
Het is een prachtig stukje technologie, maar iets minder bruisend dan Apple’s MacBooks dankzij de scherpe hoeken en het volledig platte deksel. Door het ontbreken van afgeronde hoeken lijkt het apparaat iets omvangrijker dan het in werkelijkheid is. Maar wees gerust, in het dagelijks gebruik is het heel comfortabel.
Het backlit toetsenbord en de met glas afgedekte trackpad stelen de show. Je vindt zelden een laptop waarvan de features het winnen van die van een MacBook, maar ik heb enorm genoten van het wijzen, klikken en typen op de Pixel. Tuurlijk, mijn drie jaar oude Windows laptop kan technisch gezien meer dan deze laptop, maar de krappe trackpad en het sponsachtige toetsenbord van die laptop zijn veel frustrerender in het gebruik.
In een tijd waarin technische specificaties voor de gewone gebruiker niet van het allergrootste belang zijn, kunnen dergelijke verbeteringen in het ontwerp een groot verschil maken.
En dan de batterij…
Als ik iets te klagen moet hebben over de Chromebook Pixel, dan is het wel de batterij. De kracht die nodig is voor een scherm met zo’n hoge resolutie eist zeker zijn tol, aangezien de Pixel nauwelijks langer dan 5 uur op een volledig opgeladen batterij draait, met de schermhelderheid op ongeveer 60 procent. Dat is niet vreselijk voor een moderne laptop, en zelfs niet ongebruikelijk voor een Chromebook. Samsung’s Series 5 550 haalt bijvoorbeeld zo’n 6 uur, terwijl Chromebooks van Acer en HP het ongeveer 4 uur volhouden. Maar geen van die apparaten kost $1300. Voor een premium laptop zoals de Pixel verwacht ik een batterijduur van bijna een hele dag. Voeg de Pixel toe aan de hoop apparaten waarvan de batterijduur hopelijk gered zal worden door de volgende generatie processoren.
De 1300 dollar vraag
Het algemene argument tegen alle Chromebooks is dat andere laptops – of ze nou op Windows, Mac OS X of Linux draaien – meer kunnen. Maar “meer” is niet hetzelfde als “beter”, en om eerlijk te zijn biedt de overgrote meerderheid van laptops geen betere Web-ervaring dan de Chromebook Pixel. Je kunt om die uitspraak lachen, maar een Webbrowser kan behoorlijk handig zijn. Je hoeft alleen maar Word, iTunes en Photoshop de rug toe te keren en over te stappen op Google Docs, Google Play muziek en Pixlr.
De Chromebook Pixel is niet sterk genoeg om me van mijn MacBook Pro met Retina display weg te lokken (vergeet niet dat die zowel Windows als Mac OS kan draaien). Het prijsverschil is niet groot genoeg, de batterijduur is korter, en de voordelen van het aanraakscherm zijn minimaal. Ik heb inderdaad genoten van het gebruik van de Pixel, maar ik ga er geen aanschaffen. De finesses zijn er, maar ze zijn hun geld voorlopig nog niet waard. Ik kijk er echter wel naar uit om te zien hoe Google verdergaat met het luxe Chromebook concept. Gek als het lijkt, het zou best eens kunnen werken.
Spotlight Google Chromebook Pixelfrom IDG Nederland
Dit artikel is een vertaling gebaseerd op dit artikel dat geschreven is door Jared Newman (@onejarednewman), van onze zustersite PC World: “Hands on with Chromebook Pixel: Google goes after the MacBook“.
