De Nederlandse startup Ekster is toe aan zijn derde generatie kaarthouder, de Ekster 3.0. Die heeft ruimte voor pasjes, briefgeld en andere kleinigheden. Een optionele gadget maakt de kaarthouder overal ter wereld vindbaar. In deze Ekster Parliament review delen we onze ervaringen met dit duo.

Ekster is een bedrijf uit Rotterdam dat al een paar jaar kaarthouders verkoopt, onder andere via crowdfundingswebsites. Zo’n kaarthouder is compacter en lichter dan een traditionele portemonnee en biedt ruimte aan je pinpas, ov-chipkaart, rijbewijs en andere pasjes. Afhankelijk van het model kun je er ook wat briefgeld en papiertjes in kwijt. De derde generatie Ekster – de Ekster 3.0 – is nu verkrijgbaar in diverse uitvoeringen. Ekster stuurde mij de Parliament 3.0 op met de los verkrijgbare tracker card, welke ik een maand gebruikt heb in plaats van mijn reguliere portemonnee.

©PXimport

Ekster Parliament review

De Parliament is Eksters duurste en meest uitgebreide kaarthouder. Verkrijgbaar in een groot aantal kleuren en gemaakt van echt leer dat degelijk en premium aanvoelt. Het leer ruikt ook lekker en veroudert, waardoor de kleur verandert. Dat laatste is bij mij nog niet het geval.

Met 10,5 bij 6,5 bij 1,1 centimeter is de kaarthouder ongeveer even groot als een iPhone 5S en dus compacter dan de gemiddelde portemonnee. Hij weegt ook veel minder.

De kaarthouder vouwt horizontaal open en heeft op de linkerzijkant twee vakken voor pasjes. De rechterzijkant heeft een band waar je briefgeld, visitekaartjes en andere papieren mee op zijn plaats houdt. Deze zijkant heeft een aluminium frame dat ruimte biedt aan vier tot zes pasjes, afhankelijk van de dikte. Het aluminium blokkeert RFID-signalen, waardoor kwaadwillenden geen gegevens van je pasjes kunnen inzien en geen contactloze betalingen kunnen verrichten met je pinpas. Je schuift de pasjes omhoog door de kunststof knop onderop in te drukken. Op de achterkant van de kaarthouder zit een vak voor één a twee pasjes. Net als het vak op de linkerzijkant houdt deze geen RFID-signalen tegen. Dit heeft voor- en nadelen.

©PXimport

Door je ov-chipkaart of pinpas in het vak in de achterkant te stoppen, kun je in- en uitchecken of betalen zonder dat je je pasje uit de kaarthouder hoeft te halen. Dat is heel gemakkelijk. Aan de andere kant zijn deze pasjes dus niet beschermd tegen digitaal skimmen. Ekster raadt zelf aan de los verkrijgbare kaarthouder in het achtervak te stoppen.

Er is in deze kaarthouder geen ruimte voor muntgeld, wat voor sommigen een nadeel is. Het systeem van de kaarthouder werkt prima. Door de knop in te drukken, schuiven je pasjes omhoog en pak je degene die je nodig hebt. Ik had wel regelmatig moeite het juiste pasje te pakken zonder de rest er ook (deels) uit te halen.

Een ander punt dat me opviel is de dikte van de kaarthouder als je wat pasjes in de vakken op de linkerzijkant en onder de band stopt. Deze opbergmogelijkheden komen goed van pas, maar maken de Parliament aanzienlijk dikker. Hij sluit dan niet meer goed. Een magneet- of druksluiting zou dit probleem verminderen.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Tracker card

De tracker card gebruikt de technologie van het merk Chipolo, wat betekent dat je de Chipolo-app moet installeren om de tracker aan je toestel te koppelen. Daarna blijft de tracker in verbinding met je smartphone. Als de twee zich maximaal zestig meter van elkaar vandaan bevinden, verloopt de verbinding via bluetooth. Buiten dit bereik schakelt de tracker over op het Chipolo-netwerk, dat volgens de fabrikant wereldwijd werkt.

Wanneer je je kaarthouder verloren bent, druk je in de app op de vind-knop. De tracker gaat dan piepen. Hoewel het knap dat er überhaupt geluid uit zo’n dun kaartje komt, valt het geluidsniveau me tegen. Een smartphone maakt op half volume meer herrie en ook mijn compacte Tile-tracker kan luider dan de Ekster-tracker. Thuis en in een koffietent kun je de kaarthouder nog wel terugvinden, maar op een druk treinstation of in een winkelstraat is dat een stuk lastiger.

©PXimport

Mocht je de tracker niet kunnen vinden, bijvoorbeeld omdat iemand je kaarthouder gestolen heeft? Dan kun je een zoekpoging wagen via de app. Die gebruikt de gps-locaties van andere Chipolo-gebruikers om jouw exemplaar te achterhalen, een soort onderling praat-en-antwoord-concept. Andere tracker-gadgets hanteren vergelijkbare methoden, maar die zijn niet waterdicht.

Hoe betrouwbaar en dus succesvol deze zoekfunctie is, hangt namelijk deels af van hoeveel gebruikers er zijn. De gebruikersaantallen van Chipolo zijn mij niet bekend en het is lastig te zeggen of je overal ter wereld je Chipolo kan terugvinden. Ik heb de zoekfunctie op drie verschillende plekken in de randstad getest door de losse tracker card thuis, op kantoor en op een verjaardag te laten liggen als ik wegging. De afstand tussen mijn smartphone en de tracker was hierbij twintig tot veertig kilometer. In alle drie de gevallen werd mijn tracker snel vanuit de app gevonden door andere Chipolo-gebruikers. Zou hij het ook doen in dunbevolkte regio’s en in het buitenland? Dat kan ik nog niet zeggen. Een eerlijke vinder kan je in ieder geval de qr-code op de tracker scannen om bij jou uit te komen.

©PXimport

Goed om te weten is dat de tracker ook jouw smartphone kan opzoeken. Ben jij je toestel kwijt maar heb je de kaarthouder wel bij de hand? Druk tweemaal op het knopje op de tracker en je smartphone maakt een hoop herrie, ook als hij op stil staat. Voorwaarde is wel dat je je binnen een straal van zestig meter van de telefoon bevindt. Een geinige feature is dat de tracker geschikt is voor Google Assistent, Amazon Alexa en Apple Siri. Als je je kaarthouder kwijt bent, kun je tegen je telefoon of slimme speaker zeggen: ‘Ok [assistent], ring my Ekster’. Ik heb dit getest met een Google Home-speaker en heb niets te klagen.

De tracker card krijgt stroom via een klein ingebouwd zonnepaneel en moet na drie uur opladen twee tot drie maanden meegaan. Dat klinkt ambitieus, net als de claim dat het paneel geen direct zonlicht nodig heeft om te laden. Een zaklamp, tl-balk of andere lichtbron zou ook werken. Omdat ik de tracker nog geen twee maanden heb, kan ik niet zeggen of hij daadwerkelijk zo lang meegaat. Na een maand gebruik doet hij het in ieder geval nog. Vooraf heb ik de tracker een paar uur in het zonovergoten raamkozijn gelegd. Deze manier van opladen is heerlijk eenvoudig en bovendien gratis. Sommige andere trackers hebben een batterijtje dat je na verloop van tijd moet vervangen – wat meer moeite en geld kost.

©PXimport

Conclusie: Ekster Parliament kopen?

De Ekster Parliament (3.0) is een luxe kaarthouder die pasjes, briefgeld en andere papiertjes op verschillende manieren bewaart. Wie bang is voor digitale zakkenrollers, zal blij zijn met de RFID-blokkerende houder. Met veel pasjes en papieren wordt de Parliament echter zo dik dat hij niet goed meer sluit. De prijs is met 79 dollar stevig en vergelijkbaar met concurrerende kaarthouders van onder andere Secrid.

Voor 49 dollar – 29 dollar als je hem tegelijk met de Parliament koopt – maak je de kaarthouder slim met de tracker card van Ekster en Chipolo. De tracker is compact, laadt efficiënt op en heeft handige foefjes. Hoewel de accessoire geen volledige dekking biedt, is het een handige extra voor wanneer je je kaarthouder verliest.

Wie regelmatig reist of naar zijn werk pendelt, vertrouwt waarschijnlijk op Google Maps. Niet voor niets hebben veel mensen het navigatiesysteem van hun auto verruild voor deze gratis app. De app beschikt over een set tools om je trip vlot te laten verlopen. Zo kun je bijvoorbeeld heel eenvoudig de verkeersdrukte volgen.

De laag Verkeer

Open Google Maps op je smartphone en geef het vertrekpunt en de bestemming in. Daarna tik je onderaan op Route. Boven de kaart kies je de manier hoe je je verplaatst: auto, tram, metro, te voet of per fiets. Onderaan de kaart lees je alvast de afstand en de reistijd. Tik daarna op het pictogram Lagen in de rechterbovenhoek van het scherm. In de groep Kaartgegevens selecteer je Verkeer. Hierdoor wordt de verkeerslaag over de Google Maps-kaart gelegd. Verlaat het gedeelte Lagen door op het kruisje in de rechterbovenhoek te tikken.

Op de kaart worden de wegen ingekleurd op basis van de actuele verkeersdichtheid. Groen betekent dat je op een normaal tempo kunt rijden. Oranje staat voor langzaam rijdend verkeer en rood betekent dat het verkeer stilstaat. Niet tevreden met de route die Google Maps heeft geselecteerd? Bekijk dan alle alternatieve routes die als grijze lijnen op het scherm worden weergegeven. Tik op een van de opties om een ​​alternatieve route te selecteren.

De verkeersdrukte wordt met kleuren weergegeven.

Live verkeer

Op de computer open je de webbrowser en surf je naar Google Maps. Weer zoek je de bestemming, zodat Maps de route tevoorschijn kan halen. Daarna beweeg je de muisaanwijzer over het pictogram Lagen linksonder. Klik op de laag met het label Verkeer. Opnieuw zal Google de wegen inkleuren volgens verkeersdrukte. Je kunt de weergave Live verkeer in- en uitschakelen door op de schakelaar in het onderste deel van het scherm te klikken.

Op de computer kun je de weergave Live verkeer in- en uitschakelen.

Meldingen ontvangen

Het is mogelijk om van Google Maps meldingen te ontvangen wanneer er drukte ontstaat in de buurt van een locatie die je in Maps hebt opgeslagen. Hiervoor tik je rechtsboven op het pictogram van je Google-account. Daarna kies je Instellingen en dan Meldingen. Op de iPhone controleer je of het schuifje bij Plaatsen en evenementen aanstaat. Op een Android-apparaat tik je bij Navigeren / Verkeer bij nabije evenementen op Aan of Alleen in de app.

Wil je verkeersupdates ontvangen over plaatsen die je hebt opgeslagen?

In Nederland is elektrisch rijden het voordeligst als je je auto thuis kunt opladen met eigen stroom, bijvoorbeeld van zonnepanelen. Maar dan moet je wel een eigen oprit hebben of van de gemeente toestemming krijgen om een laadkabel over de stoep te leggen. Uit onderzoek van energiebedrijf Zonneplan blijkt dat slechts een op de drie gemeenten dit toestaat.

Je auto voor de deur opladen met je eigen stekker kan op verschillende manieren: met een kabelmat, speciale kabelgoottegels of een laadarm die over de stoep hangt. De laatstgenoemde optie wordt alleen toegestaan in Haarlem en Zuidplas. Kabelgoottegels, waarbij de laadkabel verzonken ligt in de stoep, zijn het populairst - een kwart van de gemeenten experimenteert hiermee of heeft dit in het verleden gedaan. Het gebruik van een kabelmat is de meest toegankelijke oplossing, wat in 27 gemeenten (8 procent) is toegestaan.

Bron: Zonneplan

Vooral in de Randstad, Zeeland en Noord-Brabant zijn gemeenten flexibeler wat betreft het opladen over de stoep. In Drenthe, Groningen en Limburg is dit vrijwel nergens toegestaan, al hebben woningen daar vaker een eigen oprit.

Momenteel beschikt één op de twaalf Nederlandse huishoudens (8 procent) over een eigen laadpaal. Dit percentage is het hoogst in de gemeente Laren, waar bijna een derde van de huizen een laadvoorziening heeft. Ook in Rozendaal, Blaricum, Bloemendaal, Bergen en Oostzaan ligt dit percentage boven de 20 procent. Financiële middelen lijken een grotere rol te spelen bij het aanschaffen van een elektrische auto dan de fysieke ruimte voor een laadpaal.

"Het voordeel van thuis kunnen opladen ten opzichte van de openbare laadpaal is aanzienlijk," licht Zonneplan toe. Bij een gemiddeld jaarkilometrage van 18.200 kilometer en een verbruik van 187 Wattuur per kilometer betaal je aan een openbare laadpaal ongeveer 1530 euro per jaar, uitgaande van een gemiddeld tarief van 45 cent per kWh.

Thuisladen is merkbaar voordeliger. Met een vast of variabel contract komt het gemiddelde tarief momenteel op 28 cent per kWh, wat neerkomt op 952 euro per jaar. EV-rijders met een dynamisch contract betaalden bij Zonneplan de afgelopen twaalf maanden gemiddeld 22 cent per kWh, wat resulteert in een jaarlijkse kostenpost van 748 euro. Bovendien hebben veel thuisladende elektrische rijders zonnepanelen, waardoor ze een groot deel van het jaar gratis kunnen laden.

Kosten

De mogelijkheden voor het opladen van een elektrische auto via de stoep zijn afhankelijk van het beleid van de gemeente waarin je woont. De kosten voor thuisladen variëren tussen de 748 en 952 euro per jaar, afhankelijk van je energiecontract, terwijl opladen aan een openbare laadpaal gemiddeld 1530 euro per jaar kost.