Bij gamen denk je al snel aan een zware desktop-pc. Toch is het ook mogelijk om een laptop te gebruiken voor gaming. Dell meent dat gamen zelfs mogelijk is met een compacte 13inch-notebook. Wij hebben hun Alienware 13 uiteraard getest.

Gaminglaptops vallen doorgaans op door een extreme styling in combinatie met een kermis aan lampjes. Dell heeft de Alienware 13 gelukkig enigszins bescheiden vormgegeven. De buitenkant is gemaakt van grijs (alienkleurig?) kunststof terwijl de binnenkant uit zwart mat kunststof vervaardigd is. De schermdeksel bevat twee stroken met verlichting en ook het hoofdje van de Alien licht op. Binnenin geeft het toetsenbord, de merknaam Alienware en het alienhoofdje dat dienst doet als aan/uit-knop licht. Voor een gamelaptop erg bescheiden waardoor je ook in een wat meer zakelijkere setting gerust met de Alienware 13 gezien mag worden. Lees ook: De 12 beste pc-games van 2014.

©PXimport

Voor een gamelaptop is de Alienware 13 ingetogen vormgegeven.

De behuizing is erg stevig. Alleen bij de palmsteunen kun je het kunststof met wat moeite een beetje induwen, maar vlak daaronder zit iets stevigs waardoor je niet verder kunt drukken. Met een dikte van 2,7 centimeter en een gewicht van ongeveer 2 kg is deze 13 inch-laptop zeker geen ultrabook, maar voor een gamelaptop vind ik het formaat erg meevallen.

Geen kaartlezer

Qua aansluitingen heeft Dell de Alienware van een bruikbaar setje mogelijkheden voorzien. De laptop heeft drie usb 3.0-poorten, een gigabit-netwerkaansluiting, HDMI 1.4, Mini-DisplayPort, een geluidsuitgang en een geluidsingang. Iets dat ik echt mis, is een kaartlezer. Zeker op een laptop die niet tot de dunste op de markt behoort, moet dat gewoon aanwezig zijn. De draadloze mogelijkheden behoren met 802.11ac en bluetooth 4.0 bij de tijd.

De door mij geteste uitvoering is voorzien van de zwaarste processor die Dell in deze laptop levert, de Intel Core i7-5500U. Dit is een dualcore-processor met hyper-threading met een kloksnelheid van 2,4 GHz. De chip wordt gecombineerd met 8 GB RAM en een NVIDIA GeForce GTX 860M. In de variant die je bij Dell kunt kopen met de geteste i7-processor is dat overigens een GeForce GTX 960M. Veel scheelt dat echter niet en in de praktijk zul je geen verschil merken tussen beide kaarten. De opslag in ons testmodel is een 256 GB SSD, standaard krijg je een harde schijf met een opslagcapaciteit van 1 TB. Ik raad je echter altijd een SSD aan, eventueel zou je later zelf een 2,5inch-SSD kunnen plaatsen.

Graphics Amplifier

Het meest bijzondere aan de Alienware 13 is dat je er de optionele Alienware Graphics Amplifier op aan kunt sluiten. In dit kastje kun je een normale krachtige grafische kaart plaatsen. Dit is wel een dure oplossing, want de Alienware Graphics Amplifier zelf kost 259 euro en dan komt de prijs van een goed grafische kaart daar nog bij. Hiermee heb je dan voor zowel onderweg als thuis een zo optimaal mogelijke gamingoplossing. Toch lijkt een gamingdesktop voor thuis al snel een betere keuze, want hoewel de Core i7 in de Alienware 13 krachtig is, blijft het een relatief energiezuinig exemplaar die waarschijnlijk tekort komt om de echte topkaarten aan te sturen.

©PXimport

Uitstekend scherm

Dell biedt voor de Alienware 13 de keuze uit drie schermen. Het simpelste scherm is een TN-paneel met een resolutie van 1366 x 768 pixels. Een stap daarboven is een Full HD-scherm met een IPS-paneel terwijl als duurste optie gekozen kan worden voor een aanraakscherm met een resolutie van 2560 x 1440 pixels. Het scherm op de uitvoering die ik getest heb, heeft een resolutie van 1920 x 1080 pixels. Het scherm maakt gebruik van IPS-technologie waardoor de inkijkhoeken en de kleurweergave prima in orde zijn. Daarbij is de schermhelderheid erg goed. Gecombineerd met de matte afwerking is het zowel voor gamen als kantoorwerk een fijn scherm.

©PXimport

Het toetsenbord tik uitstekend, de ruime touchpad heeft een vervelende stroeve afwerking.

Gekleurde toetsverlichting

Het toetsenbord heeft een fijne toetsaanslag en is voorzien van toetsverlichting. De S heeft een extra bobbeltje zodat je de positie van de voor gaming belangrijke WASD-toetsen snel kunt vinden. Erg leuk is dat je de kleur van de toetsenbordverlichting zelf kunt instellen. Het toetsenbord is hierbij in vier zones verdeeld. Je kunt ook de kleur van het logo op de schermrand en de verlichting op de achterkant aanpassen.

©PXimport

Via het AW Command Center kun je de kleur van het toetsenbord instellen.

De touchpad is met een afmeting van ongeveer 11 bij 7 centimeter lekker ruim. De multitouch-touchpad werkt erg goed. Je kunt bijvoorbeeld overal met twee vingers drukken voor een rechtermuisklik, iets dat lang niet op alle laptops werkt. Wel is het jammer dat het oppervlak een patroontje heeft waardoor de touchpad stroef is. In de praktijk vind ik dat niet zo fijn en werkt een glazen touchpad lekkerder. Voor echt gamen sluit je uiteraard een muis aan. Het is hierbij handig dat de Alienware zowel links als rechts een usb-poort heeft.

Prestaties

In 3DMark Sky Diver scoort de Alienware 7455 punten terwijl in Cloud Gate 7909 punten gescoord wordt. Vertaald naar echte prestaties kun je met deze kaart veel spellen op Full HD spelen, maar zul je zeker bij nieuwere spellen de grafische pracht moeten terugschroeven. Je kunt de GeForce GTX 860M qua desktopkaart vergelijken met een NVIDIA GeForce GTX 750 Ti. In PCMark 7 scoort de Alienware 13 5285 punten, wat aangeeft dat dit een prima laptop is voor alle normale werkzaamheden, iets dat je van een i7-processor in combinatie met een SSD uiteraard ook mag verwachten. Bij normale werkzaamheden kun je maximaal een batterijduur halen van zo'n vijf uur. Hierbij maak je gebruik van de grafische chip van de Intel-processor. Ga je gamen, dan zal de accuduur uiteraard drastisch korter worden.

De SSD die Dell geplaatst heeft, is een Lite-On L9G 2SSD met een capaciteit van 256 GB. De SSD is uitgevoerd in het M.2-formaat en maakt gebruik van het SATA-protocol. Met een leessnelheid van zo'n 468 en een schrijfsnelheid van 413 MByte/s is het niet de meest snelle SSD die je kunt kopen, iets dat de score van 5348 punten in PCMark 7 onderschrijft. In de praktijk maakt dit echter niet zoveel uit en kun je uitstekend uit de voeten met deze SSD. De SSD is op een dochterbordje geplaatst in de 2,5inch-schijfpositie. Er is hierdoor geen voorziening om zelf een 2,5inch-schijf naast de M.2-SSD te installeren.

Conclusie

Dells Alienware 13 is een interessante notebook. Voor een gaminglaptop is de Alienware 13 compact en licht (uiteraard is hij wel een stuk zwaarder en dikker dan een ultrabook). De afwerking van het geheel is erg goed en de behuizing is stevig. Voor normale werkzaamheden is de Alienware 13 een fijn apparaat. Het Full HD-scherm in de door mij geteste uitvoering koppelt een prettige resolutie aan goede inkijkhoeken en een hoge helderheid. Het toetsenbord tikt prettig en voelt duurzaam. Daarbij kun je zelf de kleur van de verlichting instellen. De combinatie van de i7-processor en de NVIDIA GeForce 860M is toereiken voor een leuk potje gamen, maar een ultiem gamemonster is de Alienware 13 dan weer niet. Natuurlijk is de NVIDIA GeForce GTX 860M (of GTX 960M) een leuke grafische kaart die veel spellen in Full HD draait, maar nieuwere spellen moet je op een lagere resolutie of met lagere grafische instellingen draaien. Voor onderweg is het kortom een leuke oplossing. Ben je dus op zoek naar een relatief compacte en krachtige laptop dan, kan ik de Alienware 13 zeker aanraden.

Thuis zou ik wat meer kracht willen hebben om te gamen. Dell biedt daarvoor de Graphics Amplifier waarmee je een normale grafische kaart koppelt aan de laptop. Echt enthousiast ben ik daar niet over. De oplossing is een dure grap waarbij je veel kosten maakt om een krachtige grafische kaart te koppelen aan een processor die ondanks zijn kracht primair is ontworpen voor mobiel gebruik. Het is dan ook maar de vraag of die combinatie wel optimaal is en een echte game-pc geen betere investering is.

Een Quooker lijkt op het eerste gezicht een gewone kraan, maar wie zo'n systeem eenmaal in huis heeft, wil vaak niet meer zonder. Met één draai of druk komt er direct kokend water uit de kraan. Ideaal voor thee, koken of schoonmaken. Maar hoe werkt zo'n Quooker eigenlijk precies? En wat gebeurt er allemaal onder het aanrecht? In dit artikel lees je er alles over.

Wat is een Quooker?

De naam Quooker is een samentrekking van 'quick cooker' – een snelle manier om kokend water te krijgen. In de basis bestaat het systeem uit twee onderdelen: een speciale kraan op het aanrecht en een reservoir dat onder het aanrecht wordt geplaatst. Sommige modellen leveren naast kokend water ook warm, koud, bruisend of gekoeld water.

Hoewel Quooker een merknaam is, wordt de term vaak gebruikt als soortnaam voor kokendwaterkranen. Toch is het een gepatenteerd systeem dat op een andere manier werkt dan veel van de goedkopere alternatieven.

Het hart van het systeem: het reservoir

Onder het aanrecht bevindt zich het reservoir, dat meestal in een keukenkastje wordt geplaatst. Hierin wordt een voorraad water continu op 110°C gehouden onder druk. Omdat het reservoir is geïsoleerd, blijft de warmte behouden zonder dat er voortdurend veel energie nodig is. Je kunt het vergelijken met een thermosfles, maar dan geavanceerder en onder druk.

Doordat het water boven het kookpunt zit en onder druk wordt bewaard, kookt het pas als het uit de kraan komt. Dat voorkomt borrelend water in het reservoir zelf en maakt het systeem veiliger. Pas zodra je de kraan opent, ontsnapt de druk en wordt het water omgezet in 'echt' kokend water (100 °C).

Zo komt het water uit de kraan

De kraan op het aanrecht is speciaal ontworpen om kokend water veilig te kunnen doseren. Afhankelijk van het model moet je een draai-, druk- of duwbeweging maken, vaak met een extra beveiliging zoals een dubbele druk- en draaibeweging om per ongeluk gebruik te voorkomen. Zodra je de kraan opent, stroomt er direct kokend water uit.

Bij modellen met meerdere functies, zoals de Fusion of Flex, komt koud, warm en kokend water allemaal uit één kraan. Bij een Nordic-model zijn er aparte kranen: één voor gewoon water en één voor kokend water.

©Quooker

Veiligheid voorop

Veiligheid is een belangrijk aandachtspunt bij kokendwaterkranen. De Quooker-kraan heeft een vernevelde straal, waardoor de kans op ernstige brandwonden klein is. De buitenkant van de kraan wordt bovendien niet heet, ook niet bij veelvuldig gebruik. Daarnaast is de kraan vast gemonteerd; hij kan dus niet omvallen. En omdat het water constant op 110°C  gehouden wordt, is er ook geen kans op legionella. Tot slot zorgt de bediening (drukken en draaien) ervoor dat de kans dat iemand per ongeluk kokend water aftapt, klein is. En waar we 'iemand' zeggen, bedoelen we natuurlijk ook kinderen! Ook zie je aan de gekleurde ring of je met kokend water te maken hebt: rood = heet!

©Quooker | Inga Powilleit

Energieverbruik en efficiëntie

Op het eerste gezicht lijkt het energieverslindend om continu water op 110°C te houden. Maar door de goede isolatie verbruikt het reservoir verrassend weinig stroom: gemiddeld zo'n 10 watt in stand-by. Daarmee is het systeem zuiniger dan het meerdere keren per dag aanzetten van een waterkoker, zeker in huishoudens waar veel gebruik wordt gemaakt van heet water. Ter vergelijking: een Quooker verbruikt in 170 minuten stand-by ongeveer evenveel energie als een waterkoker in 1 minuut. Het totale jaarverbruik ligt op ongeveer 511 kWh voor een gemiddeld gezin; naast het verbruik in stand-by moet je natuurlijk ook rekening houden met de stroom die nodig is om steeds nieuw water op te warmen.

Bij sommige modellen kun je een Quooker ook combineren met een zogenaamde COMBI of COMBI+ boiler. Daarmee levert het systeem niet alleen kokend water, maar ook direct warm water voor bijvoorbeeld de keukenkraan. Dat voorkomt wachttijd en verspilling van water terwijl je wacht op warm water uit de cv-ketel.

Samenvattend

Een Quooker werkt op basis van een drukreservoir waarin water op 110°C wordt gehouden. Zodra je de kraan opent, ontsnapt de druk en krijg je direct kokend water. Dankzij goede isolatie is het energieverbruik laag. De bediening is kindveilig en de straal is verneveld om brandwonden te voorkomen. Met extra opties zoals de COMBI-boiler of de CUBE-unit kun je het systeem uitbreiden voor warm, gekoeld en bruisend water. Je hebt dus veel mogelijkheden; laat je daarom goed voorlichten in de winkel waar je een Quooker wilt kopen.

Misschien heb je het al gemerkt: je komt online steeds meer posts en reacties tegen die door kunstmatige intelligentie zijn gemaakt. Het aantal bots dat zich voordoet als gewone internetgebruikers lijkt verder toe te nemen. Stevenen we af op een internet dat, zonder dat we het doorhebben, wordt gedomineerd door AI-gegenereerde content?

Met de opkomst van generatieve AI werd het eind 2022 ineens veel makkelijker om een bot teksten en afbeeldingen te laten creëren alsof ze door een mens zijn gemaakt. Vooral nu we een paar jaar verder zijn en AI-modellen alsmaar beter lijken te worden, wordt het ook lastiger om te weten of een onlinefoto of -post door een mens of door een bot is gemaakt. Steeds meer internetgebruikers vrezen dat we op een punt komen dat er zó veel realistische AI-content online wordt geslingerd, dat posts, reacties, foto’s en video’s van menselijke gebruikers worden ondergesneeuwd door die van bots. Als dat scenario werkelijkheid wordt, is het internet dan nog wel bruikbaar?

Niet te bewijzen

Over de angst voor zo’n doemscenario wordt al lange tijd gediscussieerd, maar pas sinds kort begint dit idee populair te worden. Dat komt voornamelijk door de ‘Dead Internet Theory’. Die werd in 2021 bedacht door een internetforumgebruiker en stelt dat het internet al sinds 2016 hoofdzakelijk uit bots bestaat. “Deze theorie werd al snel een meme die zich over het hele internet verspreidde”, zegt Danny Lämmerhirt. Hij staat aan het hoofd van het Future Internet Lab van onderzoeksinstantie Waag Futurelab, dat zich bezighoudt met de toekomstige ontwikkeling van het internet.

Volgens hem is het dan ook geen wetenschappelijke theorie, aangezien de claim niet is te bewijzen. Dat beaamt Maarten Sukel, AI-ontwikkelaar en schrijver van het boek De AI-revolutie. “Het is erg lastig meetbaar, omdat de AI-modellen zo goed zijn geworden.” Toch vindt hij de theorie niet per se vergezocht. “Als je de logica volgt dat je een beperkt aantal mensen hebt op de wereld, maar in theorie een onbeperkt aantal bots online kunt loslaten, is de kans groot dat er op een gegeven moment zoveel bots zijn dat ze voornamelijk nog met elkaar praten.”

Wantrouw de babypauw

Er zijn in ieder geval aanwijzingen dat de AI-content toeneemt. Zo toont een onderzoek van Harvard aan dat de hoeveelheid kunstmatige media en hun zichtbaarheid op X in 2023 duidelijk is gegroeid. Daarnaast heeft Meta onlangs aangekondigd dat het vanaf 2025 meer AI-gegenereerde content op Facebook en Instagram wil plaatsen. Dit gebeurt onder meer door zelf een lading AI-profielen op de sociale media los te laten die met echte gebruikers moeten communiceren. De techreus hoopt dat zijn platformen daardoor ‘vermakelijker en aantrekkelijker’ worden, zodat mensen langer actief blijven op de sociale media.

Een door Meta gemaakt AI-account op Instagram.

Ook als je geen sociale media gebruikt, is de toename van online AI-content merkbaar. Zoek op Google Afbeeldingen maar eens naar ‘Baby Peacock’. Een groot deel van de foto’s die je daar ziet, is AI-gegenereerd. “Dat komt doordat de echte babypauw nogal lelijk is”, legt Sukel uit. “Er worden daardoor amper foto’s van gemaakt en dus zijn plaatjes van een babypauw vaak nep.” Dit is nu nog een uitzonderingsgeval, maar geeft wel aan dat AI al vrijwel overal op het internet zijn sporen nalaat.

©Abdallah - stock.adobe.com

Deze babypauw is net zo schattig als dat hij nep is.

Beeld: Abdallah, stock.adobe.com.

Makkelijker catfishen

De toename van AI-gegenereerde content is volgens Lämmerhirt op zichzelf geen reden voor zorg. “Als je voor de lol een dom AI-plaatje online deelt, kan het heel onschuldig zijn. Het wordt pas een probleem als het misleidend wordt.” AI-bots worden daar volgens de deskundigen regelmatig voor ingezet, bijvoorbeeld op datingplatforms. Een gesprekspartner kan zomaar een bot zijn die je probeert op te lichten. “Die vraagt dan bijvoorbeeld met een of andere smoes of je geld kunt opsturen. Dat is wel heel kwalijk en iets waar je goed op moet letten.”

Bots op datingapps zijn geen nieuwe ontwikkeling, maar volgens de AI-ontwikkelaar wordt het probleem wel verergerd door generatieve AI. “Voorheen werden nepprofielen nog gemaakt op basis van echte foto’s. Als je toentertijd werd gecatfisht, kon je altijd nog opzoeken of de profielfoto ergens online te vinden was en op die manier achterhalen dat je met een oplichter aan het praten was. Inmiddels kan dat niet meer, omdat je gezichten gewoon kunt genereren.”

Kaas vastlijmen

Ook kunnen AI-bots worden gebruikt om politieke meningen van gebruikers te beïnvloeden, weet Robin Effing, AI- en socialmediadeskundige bij de Universiteit van Twente. “Veel partijen, waaronder regimes, hebben er belang bij om online discussies te verstoren. Eerder werden daar mensen uit landen als India voor betaald. Zij werden achter de computer gezet, maar het wordt steeds makkelijker om dat soort werk aan chatbots over te laten.” Zo bleek onlangs dat Rusland duizenden bots op sociale media als TikTok had losgelaten om de Roemeense verkiezingen te beïnvloeden.

Bots verspreiden overigens niet alleen schadelijke desinformatie in opdracht van kwaadwillenden. AI heeft van zichzelf al de neiging om onjuiste informatie te genereren. Lämmerhirt noemt als voorbeeld een incident waarbij Googles AI-zoekmachine een opvallend antwoord gaf op de vraag: ‘Hoe zorg je ervoor dat kaas niet van je pizza afvalt?’ Het advies? De kaas met lijm aan de pizzabodem vastplakken.

Waar dit antwoord vandaan kwam? Iemand plaatste dit advies als grap op een forum, waarna de bot het klakkeloos als serieuze tip overnam. “Dat is wel illustratief van wat er kan gebeuren als je AI ongecontroleerd zijn gang laat gaan.”

Kaas aan pizza vastlijmen? Prima idee, volgens Google.

Minder moderatie

Om de toestroom van AI-desinformatie in de kiem te smoren zijn er volgens de experts verschillende opties, al is geen van allen echt ideaal. AI-modellen kunnen bijvoorbeeld AI-content gaan voorzien van een onzichtbaar watermerk, zodat herkenningssoftware meteen ziet of een post van ChatGPT vandaan komt of een foto nep is. Het is alleen moeilijk om alle AI-modellen – waar er duizenden van zijn – te dwingen om watermerken te gaan gebruiken. “Momenteel is er ook geen trend dat dit uit eigen beweging gedaan wordt”, vertelt Lämmerhirt. Daarnaast kunnen zulke watermerken momenteel nog eenvoudig worden omzeild. Effing: “Er zijn veel maskeringstechnieken om AI-content te verbergen. ChatGPT-teksten kun je bijvoorbeeld in een algoritme gooien dat bepaalde tekens verwisselt, zoals de hoofdletter i met de kleine l. Mensen zullen het verschil niet zien, maar detectiesoftware kun je zo om de tuin leiden.”

Volgens Lämmerhirt is strengere moderatie een betere optie. Techplatformen moeten dan zelf actief (AI-gegenereerde) desinformatie opsporen en verwijderen, misschien ook wel met behulp van AI-systemen. “We zien alleen dat X en sinds kort ook Meta steeds minder modereren”, vervolgt de Waag-onderzoeker. In plaats daarvan willen ze leunen op een systeem waarbij gebruikers zelf misleidende content van een ‘fact check-label’ kunnen voorzien. “Dat is een slechte aanpak, want dat laat zien dat deze bedrijven zelf geen keuzes meer willen maken en hun rol van platformbeheerder niet serieus nemen.”

AI-detectiesoftware is nog verre van betrouwbaar. De tekst in deze afbeelding is volledig door AI geschreven, maar de software denkt daar anders over.

China-model

Nog een andere oplossing zou zijn om gebruikers zich te laten verifiëren voordat ze een account aan mogen maken, om te voorkomen dat ze meerdere ‘sock puppet-profielen’ kunnen beheren. Op sommige platformen, zoals chatdienst Signal, gebeurt dat al met een telefoonnummercontrole. Dat is volgens Sukel een redelijk betrouwbare manier om te controleren of je gebruikers echt zijn, maar waterdicht is het niet. Je kunt namelijk ook een prepaid simkaart kopen en daar een bot aan koppelen. Een zogeheten China-model is volgens Effing een grondigere methode. “Dan moet je bijvoorbeeld naar het gemeentehuis met je paspoort voordat je een account krijgt. Dan ben je van heel veel problemen af. Alleen dat leidt tot massasurveillance en dat is ook niet gewenst.”

Op Signal moet je je telefoonnummer verifiëren voordat je een account krijgt.

Blijf op je hoede

Kortom, een écht goede methode om schadelijke AI-content en -bots te weren is er nog niet. Nóg niet inderdaad, want de deskundigen hebben er vertrouwen in dat de huidige uitdagingen met AI op te lossen zijn. Zo denkt Sukel dat onderzoekers vroeg of laat een manier verzinnen om AI-gegenereerde desinformatie betrouwbaar weg te filteren. “In het verleden is dat ook altijd gelukt, bijvoorbeeld met e-mail”, zegt de AI-ontwikkelaar. “Daar werd steeds meer spam verstuurd, maar toen kwamen er robuuste spamfilters en is dat probleem in zekere zin opgelost.”

Spamfilters voor e-mails doen hun werk goed; krijgen we in de toekomst iets soortgelijks voor AI-content?

Tot het zover is, moeten we ermee leven dat we het internet delen met veelal onzichtbare en onbetrouwbare bots. Effing raadt daarom aan om altijd goed op je hoede te blijven. “Ik denk dat het heel gezond is om je bij elke reactie op internet als eerste af te vragen: hoe groot is de kans dat dit door een reguliere burger geschreven is? Je kunt er momenteel van uitgaan dat de meerderheid van de user-generated content online niet door gewone mensen is geschreven, maar ofwel door ingehuurde mensen of door een bot.”

Volgens Sukel moet je vooral bij gebruikersrecensies goed op je tellen passen. “Het is natuurlijk heel makkelijk om tegen een AI-bot te zeggen: schrijf 500.000 negatieve recensies over mijn concurrent en evenveel positieve over mijn eigen toko. Je kunt niet meer blind vertrouwen op platformen als Tripadvisor.”

Lämmerhirt ziet dat gebruikers langzamerhand beter worden in het herkennen van bots. “Er zijn onderzoeken die aantonen dat mensen hun onlinegedrag aanpassen. Ze ontwikkelen strategieën om nepaccounts te identificeren en vermijden deze accounts vervolgens. Hier valt nog wel veel winst te behalen. Ik denk dus dat het belangrijk is dat we ervoor zorgen dat mensen nog kritischer worden op de oorsprong van online content.”

“Als je op een platform zit met veel AI-onzin waar je niet blij van wordt, ga dan lekker weg”, adviseert Sukel tot slot. “Jij bent het product. Als er genoeg mensen weggaan, wordt dat platform gedwongen om zich te verbeteren. Je hoeft het niet zomaar te accepteren.”

Gebruikersrecensies op Tripadvisor: zijn ze nog te vertrouwen?