ID.nl logo
Check de prestaties en betrouwbaarheid van Windows 10
© PXimport
Zekerheid & gemak

Check de prestaties en betrouwbaarheid van Windows 10

Je pc loopt al een tijdje niet meer zo lekker. Gelukkig heeft Windows een paar tools (voor gevorderde gebruikers) ingebouwd waarmee je gerichter kunt troubleshooten. In dit artikel focussen we ons vooral op de prestatiemeter en de betrouwbaarheidscontrole.

Wanneer je systeem hapert, is het vaak erg lastig de juiste oorzaak te achterhalen, zeker wanneer het euvel op onregelmatige tijdstippen opduikt. Veel gebruikers weten echter niet dat Windows allerlei nuttige informatie bewaart of metingen kan verrichten die je bij het optimaliseren of troubleshooten van je systeem kunnen helpen. Lees ook: Laat Windows 10 sneller draaien met deze trucs.

We bekijken eerst een paar tools waarmee je over een korte of lange periode de prestaties van je systeem(onderdelen) in kaart kunt brengen. In het tweede deel reiken we je hulpmiddelen aan waarmee je de oorzaken van een instabiel systeem bloot kunt leggen. We werken met Windows 10, maar de verschillen met eerdere Windows-versies zijn niet zo groot.

Prestaties

01 Broncontrole

Je bent op je pc aan het werken en je stelt vast dat je systeem merkbaar trager reageert, wellicht omdat het druk bezig is met het uitvoeren van een ander proces of andere taak. Maar welk proces of welke taak?

In eerste instantie kun je daarvoor het Windows Taakbeheer aanroepen, met sneltoetscombinatie Ctrl+Shift+Esc. Hier klik je dan op Meer details. Op het tabblad Processen zie je vervolgens van iedere toepassing en ieder proces hoeveel procent het van het processor-, geheugen-, schijf- en netwerkgebruik in beslag neemt. Klik de gewenste kolomtitel aan voor een aangepaste sortering. Het tabblad Prestaties geeft je voor zowel de processor, geheugen, schijven als netwerkadapters een gebruiksoverzicht van de afgelopen minuut. Klik hier de link Broncontrole openen aan om voor elk onderdeel in detail te zien welke processen voor elk gebruik precies verantwoordelijk zijn. Deze snelle analyse kan je al op het spoor zetten van processen en toepassingen die op het moment zelf wel erg veel systeembronnen gebruiken.

©PXimport

01 Welk proces zorgt voor hoeveel processor-, geheugen-, schijf- of netwerkgebruik?

02 Prestatiemeter

Vind je deze broncontrole niet gedetailleerd genoeg of wil je het overzicht uitbreiden over een langere periode, dan moet je een andere tool aanspreken: de Windows Prestatiemeter. Die kun je opstarten door Windows-toets+R in te drukken en het commando perfmon uit te voeren (dat staat voor performance monitor). Of zoek gewoon de naam Prestatiemeter in je Windows-startmenu. Zorg wel dat je als administrator bent aangemeld. In het linkerpaneel klik je dan Controlehulpprogramma's / Prestatiemeter aan. Er verschijnt een leeg grafiekvenster: het is namelijk de bedoeling dat je hier zelf aangeeft welke systeemonderdelen de tool precies moet meten en in een grafiek weergeven. Dat doe je door het groene plusje aan te klikken.

Er duikt een nieuw dialoogvenster op waarin je in een uitklapmenu uit talloze computeritems kunt kiezen. Klik het pijltje naast zo'n item aan om nog meer in detail te kunnen werken. Voorbeeld: bij Fysieke schijf tref je maar liefst 21 onderdelen aan, zoals Gemiddeld aantal gelezen bytes, Geschreven bytes per seconde, Percentage tijd niet-actief enzovoort. Wanneer je één of meerdere van deze onderdelen selecteert, verschijnen in het onderste venster alle betrokken instanties - in ons voorbeeld zijn dat de gedetecteerde fysieke schijven. Je beslist zelf voor welke van deze schijven je de geselecteerde items wilt laten onderzoeken. Breng je selectie naar het rechterpaneel over met de knop Toevoegen. Zodra je met OK bevestigt, keer je terug naar de grafiek.

©PXimport

02 Honderden items waarvan je de prestaties (gelijktijdig) kunt laten meten!

Eigen stijl

De Windows Prestatiemeter bepaalt in eerste instantie zelf het uitzicht en de duur van de grafiek van de gekozen items. Dat kun je echter aanpassen. Dubbelklik op zo'n item om de weergave (Kleur, Schaal, Stijl ...) te wijzigen. Open je hier het tabblad Algemeen dan kun je bij Duur ook het aantal seconden instellen dat je wilt observeren; standaard is dat 100 seconden. Met de Delete-toets verwijder je niet langer gewenste items. Bovenaan het grafiekvenster vind je een knop om de meting stop te zetten of weer te laten doorlopen.

©PXimport

Je bepaalt het uitzicht en de duur van de grafiek.

03 Gegevensverzamelaarsets (1)

Het is een hele mond vol, maar in het linkerpaneel van de Prestatiemeter tref je nog een interessante optie aan: Gegevensverzamelaarsets. Hiermee kun je prestaties op de achtergrond meten over een langere periode. Open de rubriek Gegevensverzamelaarsets en klik met de rechtermuisknop op Gedefinieerd door de gebruiker. Kies Nieuw / Gegevensverzamelaarset. Geef de set een geschikte naam en stip Handmatig maken (geavanceerd) aan. Druk op Volgende en kies (voor onze doeleinden) Prestatiemeteritem. Wil je echter bepaalde registerwaarden opvolgen, dan kies je hier Systeemconfiguratiegegevens. Druk nogmaals op Volgende en duid alle gewenste items aan via Toevoegen. Bepaal het gewenste interval voor elk van de geselecteerde items (bijvoorbeeld elke 15 seconden). Bevestig twee keer met Volgende. Kies Deze gegevensverzamelaarset nu starten, of kies Opslaan en sluiten als je de set pas later wilt uitvoeren. Rond af met Voltooien.

©PXimport

03 Stel je eigen gegevensverzamelaarset samen.

04 Start de verzameling!

Je kunt de controle op elk moment starten en stoppen door je set te selecteren bij Gegevensverzamelaarsets / Gedefinieerd door de gebruiker / en de start- of stopknop in te drukken. Naderhand kun je het bijhorende rapport bekijken in het linkerpaneel, door bij Rapporten / Gedefinieerd door de gebruiker op de naam van je set te dubbelklikken. Het is eveneens mogelijk de controle op gezette tijden te activeren. Klik de naam van je set aan bij Gegevensverzamelaarsets met de rechtermuisknop en kies Eigenschappen. Op het tabblad Schema voeg je de gewenste tijden toe via de knop Toevoegen. Op het tabblad Stop-voorwaarde is het mogelijk aan te geven onder welke omstandigheden je zo'n controle automatisch wilt laten beëindigen.

Stabiliteit

05 Systeemdiagnose

Vanuit de Prestatiemeter is het ook mogelijk een snelle systeemdiagnose te laten uitvoeren. Die controleert je systeem op een hele reeks onderdelen: van slecht of niet functionerende hardwarecomponenten tot bijvoorbeeld een 'dirty bit'-controle op schijven (dit laatste kan voorkomen wanneer hangende schrijfopdrachten niet tot een goed einde zijn gebracht). Je start zo'n diagnose als volgt: open Gegevensverzamelaarsets / Systeem, selecteer System Diagnostics (Systeemdiagnose) en start de controle. Na precies één minuut vind je het resultaat van deze test terug bij Rapporten / Systeem / System Diagnostics. Klik de diagnose aan: bovenaan het rapport krijg je een overzicht van de vastgestelde fouten en waarschuwingen.

©PXimport

05 Een snelle diagnose van exact één minuut.

06 Vinger langer aan de pols

Zo'n systeemdiagnose baseert zich natuurlijk maar op vaststellingen binnen een tijdsbestek van één minuut. We kunnen ons echter voorstellen dat je ook (stabiliteits)problemen wilt controleren die mogelijk eerder zijn voorgevallen.

Dan komt de ingebouwde Betrouwbaarheidscontrole goed van pas. Deze tool geeft je een chronologisch overzicht, tot één jaar terug, van gebeurtenissen die mogelijk een impact hebben gehad op de betrouwbaarheid van je systeem. Je roept die als volgt op: druk op Windows-toets+R en voer het commando perfmon /rel uit ('rel' staat voor reliability). Of zoek in je Windows-startmenu op Betrouwbaarheidsgeschiedenis weergeven. Even later is het betrouwbaarheidsrapport klaar. Een grafiek geeft de stabilititeitsindex weer, uitgedrukt met cijfers van 1 (zeer instabiel) tot 10 (zeer stabiel) en chronologisch geordend. Via de kleine pijltjes aan weerszijden navigeer je door de tijd, bovenaan kies je tussen een weergave in dagen of in weken.

©PXimport

06 Uit de grafiek leid je meteen af wanneer je systeem (minder) lekker in zijn vel zat.

07 Grafiek uitlezen

Zo'n grafiek is best leuk, maar wat heb je er echt aan? Het geheim zit vooral in de rijen net onder die grafiek. Aan de hand van kleine pictogrammen krijg je hier namelijk een overzicht van belangrijke gebeurtenissen die op die dag of in die week zijn voorgevallen. Een rood icoontje met kruis markeert een echte foutsituatie (wat te maken kan hebben met Windows zelf, of met andere software en hardware), een geel icoontje met uitroepteken geeft een waarschuwing aan (geen echte fout, maar toch je aandacht waardig) en een blauw icoontje met de letter I informeert je over bepaalde gebeurtenissen.

De Betrouwbaarheidscontrole is gelukkig wel zo attent om je ook duidelijk te maken over welke fout, waarschuwing of gebeurtenis het precies gaat. Je klikt gewoon de gewenste dag of week aan in de grafiek om helemaal onderaan meer gedetailleerde feedback te krijgen, inclusief het exacte tijdstip van het voorval. In de kolom Actie vind je nog links terug als Technische details weergeven of zelfs Zoeken naar een oplossing, maar in de praktijk leveren die zelden iets op. Al kan het natuurlijk nooit kwaad die toch even aan te klikken.

©PXimport

07 Op 16 januari: diepe dip in de stabiliteit van onze pc.

08 Problemen oplossen

Helemaal onderaan het programmavenster tref je nog de link Naar oplossingen voor alle problemen zoeken aan. Windows gaat dan in één keer na of er intussen wellicht al oplossingen voorhanden zijn voor een of meer geregistreerde probleemsituaties; dat is handiger dan bij elk item afzonderlijk op Zoeken naar een oplossing te moeten klikken. Het valt natuurlijk nooit uit te sluiten dat Microsoft later met een oplossing voor een van je gerapporteerde probleemsituaties komt aandraven. Die vind je dan terug in de module Beveiliging en onderhoud van Windows (open het Windows-startmenu en zoek naar de naam van deze module). Af en toe controleren is dus geen slecht idee.

De link Alle probleemrapporten weergeven is nuttig voor wie uitsluitend de problemen wilt bekijken die zich op het systeem hebben voorgedaan, andere gebeurtenissen uit de Betrouwbaarheidscontrole worden hieruit weg gefilterd.

We geven je ook nog mee dat je de resultaten van de Betrouwbaarheidscontrole in een XML-rapport kunt gieten, via de link Betrouwbaarheidsgeschiedenis opslaan. Zo'n rapport kun je dan altijd bekijken in een programma als Wordpad, maar dat heeft eigenlijk vooral zin wanneer één of andere supportdienst je daarom zou vragen.

09 Logboeken

De Windows Betrouwbaarheidscontrole somt dus de meest markante gebeurtenissen op, maar deze lijst is allesbehalve volledig. Windows heeft echter nog een andere inspecteur aan boord, die nog veel nauwgezetter allerlei gebeurtenissen vastlegt: Logboeken. Je roept die op via Windows-toets+R, waarna je eventvwr.msc (dat staat voor event viewer) uitvoert, of je zoekt gewoon naar Logboeken in het Windows-startmenu. Overigens haalt de module Betrouwbaarheidscontrole een groot deel van de informatie zelf uit deze logboeken.

Wanneer je Logboeken opstart, krijg je in eerste instantie een overzicht van de meest recente beheergebeurtenissen (in het middenpaneel), ingedeeld volgens gebeurtenistype, waaronder Fout, Waarschuwing en Informatie. Het mag duidelijk zijn dat je bij het troubleshooten vooral in het eerste type geïnteresseerd bent. Om de recente fouten te zien, klik je het plusje aan bij Fout, waarna je de fout in detail kunt bekijken door erop te dubbelklikken.

©PXimport

09 Via de functie Logboeken krijg je een mooi overzicht van recente systeem- en applicatiefouten.

10 Problemen zoeken?

Het kan natuurlijk ook gebeuren dat je op zoek bent naar fouten die zich eerder hebben voorgedaan. In dat geval klik je in het linkerpaneel op Windows-logboeken, waarna je onder meer de categorieën Toepassing, Beveiliging, Setup en Systeem ziet verschijnen. Tenzij je vermoedt dat het probleem aan een specifieke applicatie is gerelateerd (in dat geval open je Toepassing), heb je de meeste kans bij de categorie Systeem. Standaard staan de gebeurtenissen hier omgekeerd chronologisch gesorteerd, met de recentste gebeurtenissen dus bovenaan. Het vergt echter maar een muisklik op de kolomtitel Niveau om alle foutgebeurtenissen bovenaan te krijgen, waarna je - eventueel op basis van je bevindingen via de betrouwbaarheidscontrole - via de kolom Datum en tijd naar het gewenste tijdstip navigeert.

©PXimport

10 Je kunt de gebeurtenissen ook snel volgens type sorteren.

Event ID

Vanuit de Windows Logboeken krijg je doorgaans heel wat behoorlijk geavanceerde informatie over gebeurtenissen te zien, maar wellicht helpt de beschrijving van zo'n gebeurtenis je al een eind op weg. Zo niet: noteer dan het bijhorende ID en de Bron-naam en surf naar www.eventid.net, waar je de informatie invult in respectievelijk Event ID en Event Source en met Search bevestigt. Goede kans dat je dat nuttige feedback oplevert. Of je probeert het eventueel via het Microsoft Centrum voor Fouten en Foutberichten via deze link, waar je de gevraagde gegevens invult. En natuurlijk: de Event ID en bijbehorende info kun je ook altijd nog als zoektermen in Google invullen.

▼ Volgende artikel
Review LG OLED EVO 65G56LS – Opnieuw de grens verlegd
Huis

Review LG OLED EVO 65G56LS – Opnieuw de grens verlegd

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

Fantastisch
Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De LG OLED EVO 65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit. De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Plus- en minpunten
  • Alpha11-processor met uitstekende beeldverwerking
  • Fantastische HDR-beelden in HDR10 en Dolby Vision
  • Goede kijkhoek en anti-reflectie
  • WebOS 25, met vijf jaar lang nieuwe versies
  • Advertenties op het Home-scherm
  • Geen ondersteuning voor HDR10+ en DTS
  • Voorlopig weinig meerwaarde met AI

 

LG OLED EVO 65G56LS (2025)

  • Adviesprijs: 3,299 euro
  • Wat: Ultra HD 4K 165 Hz W-OLED-tv
  • Aansluitingen: 4x HDMI (4x v2.1 (48 Gbps), ARC/eARC, ALLM, VRR, HFR), 3x usb, 1x optisch digitaal uit, 2x antenne, 1x IR-blaster, Wifi 6 (802.11ax), ethernet, Bluetooth 5.3, WiSA
  • Extra’s: HDR10, HLG, Dolby Vision IQ, Dolby Atmos, webOS 25, AirPlay 2, Google Cast, USB/DLNA-mediaspeler, DVB-T2/C/S2, CI+-slot, Alpha 11 gen2 processor
  • Afmetingen: 1.441 x 910 x 263 mm (incl. voet)
  • Gewicht: 26,6 kg (incl. voet)
  • Verbruik (per 1000 uur): SDR 85 kWh (E) / HDR 222 kWh (G) 

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Lees ook: Zo testen we televisies

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

▼ Volgende artikel
Tekst kopiëren en plakken? Zo krijg je toegang tot het klembord op Android
Huis

Tekst kopiëren en plakken? Zo krijg je toegang tot het klembord op Android

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Wat gaan we doen?

In dit artikel leggen we uit hoe kopiëren en plakken in Android precies werkt. Dat geldt voor zowel Android-smartphones en Android-tablets.

  • Zo werkt kopiëren, knippen en plakken
  • Knippen en plakken vanuit toetsenbord
  • Verbeteringen dankzij Android 13

Wil je meer weten over de veiligheid van Android? Lees dan het artikel Alles wat je moet weten over Android-beveiliging

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.