Het beheer van je bestanden is geen eenvoudige taak. Er is veel keuze: veel keuze uit e-maildiensten, verschillende adresboeken en veel keuze uit clouddiensten. Gebruik deze acht tips om je persoonlijke, digitale leven weer geordend en overzichtelijk te maken.

1. Mailaccounts samenvoegen

We hebben allemaal wel eens een e-mailadres bij de ene aanbieder aangemaakt om te gebruiken voor de andere. Daardoor zou je bijvoorbeeld de neiging kunnen hebben om over te stappen van Gmail naar Outlook.com of vice versa, of naar een compleet andere aanbieder. Soms wil je echter gewoon alles op een plek hebben. Om twee e-mailaccounts samen te voegen, bijvoorbeeld Outlook.com en Gmail, kun je de volgende stappen volgen.

Gmail heeft ingebouwd de mogelijkheid om e-mail en contacten van een andere e-mailaccount te importeren. Hiervoor is geen extra software nodig. Om deze actie uit te voeren, gaan we eerst naar de Gmail-interface via https://mail.google.com/. Vervolgens klikken we op het tandwiel rechtsboven en kiezen we voor Instellingen. Klik vervolgens op het tabblad Accounts en import. Klik nu op E-mailberichten en contacten importeren en volg de stappen in de wizard. Je zal worden gevraagd de gegevens in te voeren van de andere e-maildienst om zo de e-mail over te zetten. Afhankelijk van het aantal mailtjes in de andere account, kan het downloaden van e-mail soms een aantal dagen (!) duren. 

Outlook.com heeft dezelfde functie ingebouwd als Gmail en kan eveneens automatisch e-mail downloaden en importeren in je mailaccount. Hiervoor gaan we naar de site van Outlook.com en klikken we op het tandwieltje rechtsboven. Kies voor Opties en vervolgens voor E-mailaccounts importeren. Je hebt de keuze uit Gmail, Yahoo en andere e-mailproviders en –programma’s op je pc, hoewel je voor die laatste wel Internet Explorer nodig hebt. Volg de stappen om het proces uit te voeren.

©PXimport

2. E-mail doorsturen

Nu de e-mail is overgezet naar je favoriete e-maildienst is het nodig om mail van je oude adres door te sturen naar het nieuwe adres. Gelukkig kan dit volautomatisch en hoef je je nergens zorgen over te maken als het eenmaal is ingesteld. De stappen verschillen wel per aanbieder:

Outlook.com: Log in op https://outlook.com en klik op het tandwiel rechtsboven. Kies voor Opties en vervolgens onder Account beheren voor E-mail doorsturen. Kies voor E-mail doorsturen naar een ander e-mailaccount en vul het nieuwe adres in. Voor de veiligheid kun je de optie Een kopie van de doorgestuurde berichten bewaren in het Postvak IN van Outlook.com aanvinken, totdat je bevestigd hebt dat de e-mail ook daadwerkelijk aankomt. Klik op Opslaan om de instellingen te bevestigen.

Gmail: Log in op https://gmail.com en klik in de Gmail-interface op het tandwiel rechtsboven. Kies voor Instellingen en ga naar het tabblad Doorsturen en POP/IMAP. Kies bovenaan voor de optie Een doorstuuradres toevoegen. Vul het nieuwe e-mailadres in en klik op Volgende en kies voor Doorgaan. In Gmail wordt eerst een bevestigingsmail naar het nieuwe adres gestuurd om zeker te zijn dat alles klopt. Open dit mailtje in je nieuwe account en kopieer de bevestigingscode. Vul deze in achter [nieuwe e-mailadres] controleren en klik op Controleren. Het e-mailadres kan nu geselecteerd worden bij Een kopie van een inkomend bericht doorsturen aan. Kies vervolgens bij Gmail-kopie behouden in Postvak IN de gewenste actie. Je kunt kiezen uit de kopie behouden, de kopie direct als lezen markeren, de kopie archiveren of de kopie verwijderen.

3. Unified inbox

Houd je toch liever je e-mailaccounts gescheiden? Dan kan het handig zijn om voor een ‘unified inbox’ te kiezen om je mail op één plek op je computer of smartphone te beheren. Op de desktop zijn er verschillende applicaties die de mail voor je kunnen samenvoegen. Het handigste programma voor Windows dat dit doet is Windows Live Mail dat aanwezig is in de Windows Essentials-suite. Als je hieraan je e-mailaccounts toevoegt, kun je in de map Ongelezen e-mails in één oogopslag ongelezen berichten vinden, in welke account dan ook. Voor OS X biedt overigens Mail.app standaard al een samengevoegd Postvak IN. Ook Mozilla Thunderbird ondersteunt een ‘unified inbox’, maar heeft daar wel een add-on voor nodig. Onze voorkeur gaat uit naar Thunderbird Conversations.

Deze is te vinden door in Thunderbird naar het hamburgermenu, de drie streepjes rechtsboven, te gaan, te kiezen voor Add-ons en vervolgens te zoeken naar de naam van de add-on. Klik op Add to Thunderbird om de add-on direct toe te voegen. De add-on wordt als download aangeboden. Sla het bestand ergens op waar deze snel toegankelijk is, open vervolgens de map waar het bestand zich bevindt en sleep dit naar Thunderbird en laat het los. Let op dat je het bovenaan naar de interface sleept om de installatie te starten. Klik ten slotte op Nu installeren en daarna op Wijzigingen toepassen om alles in een keer te vereenvoudigen.

©PXimport

4. Adresboeken overzetten

Na het samenvoegen van e-mailaccounts, blijft er nog een klus over, namelijk het samenvoegen van alle contactpersonen die je over de jaren hebt opgebouwd in de ene e-mailaccount. Ook voor het samenvoegen van adresboeken moeten we wat handmatig werk verrichten. In deze stappengids gaan we uit van Outlook.com, Gmail en dit keer ook iCloud omdat deze service vaak als adresboek op iPhones en iPads gebruikt wordt.

Voor Gmail gaan we naar de webinterface en klikken we linksboven op Gmail, kies vervolgens voor Contacten. Vervolgens klikken we op Meer en kiezen we voor Exporteren…. Kies bij Welke contactpersonen wil je exporteren? Voor Alle contactpersonen, of kies, indien gewenst, de relevante groep, indien je niet alles wilt overzetten. Bij Welke exportindeling? kies je de relevante indeling. Je hebt de keuze uit CSV voor Google, CSV voor Outlook en vCard voor een Apple-adresboek of een derde applicatie.

Het geëxporteerde .csv-bestand van Outlook kan weer als volgt worden geïmporteerd in Gmail: we openen de webinterface en gaan opnieuw naar het contactgedeelte van de dienst, door op Gmail te klikken en te kiezen voor Contacten. Vervolgens klikken we bij Meer op Importeren…. Onder Selecteer een CSV- of vCard-bestand om te uploaden bevindt zich een knop om een bestand te uploaden. Selecteer het betreffende bestand en klik op Importeren. De import wordt gestart en na de import verschijnt onder Mijn contacten een nieuwe map genaamd Geïmporteerd op [datum].

Om in Outlook.com je contactpersonen over te zetten, gaan we naar de webinterface. Klik op het blokje linksboven naast Outlook.com en kies voor Personen. In de balk bovenaan, kies voor Beheren en klik op Exporteren voor Outlook.com en andere services. Er wordt automatisch een .csv-bestand gegenereerd en als download aangeboden. Dit bestand kun je gebruiken om in andere diensten te importeren, zoals in Gmail.com. Om in Outlook.com het adresboek te importeren, gaan we naar https://people.live.com/import. Kies vervolgens de dienst van waaruit geïmporteerd moet worden en volg de stappen in de browser. Dit is erg goed uitgelegd door Microsoft.

Voor iCloud gaan we naar http://icloud.com en loggen we in met onze Apple ID. We klikken op Contacten. Linksonder klikken we op het tandwieltje en kiezen voor Selecteer alles, gevolgd door, in hetzelfde menu, Exporteer vCard.... Er wordt nu een .vcf-bestand als download aangeboden dat we in andere services kunnen gebruiken. Om in iCloud contactpersonen te importeren, klikken we opnieuw op het tandwiel linksonder en kiezen we voor Importeer vCard…. Kies het vCard-bestand afkomstig uit de andere dienst en het importeren wordt gestart. 

5. Dubbele contacten samenvoegen

Het is in de verschillende diensten mogelijk om dubbele contactpersonen te vinden. Dat proces is erg eenvoudig en snel voltooid. We bespreken hieronder enkele diensten in het kort.

Om in Outlook.com dubbele contactpersonen te vinden, ga naar https://people.live.com en klik op Beheren bovenaan in de balk. Kies vervolgens voor de optie Contactpersonen opschonen. Er wordt nu gezocht naar duplicaten.

Om in Gmail dubbele contactpersonen te vinden, gaan we naar de webinterface van Gmail en klikken we op Gmail boven Opstellen. Kies nu voor Contacten uit het uitklapmenu. Klik op de knop Meer en kies voor Dubbele vermeldingen zoeken en samenvoegen…. Er verschijnt een melding of er kopieën zijn gevonden.

Het samenvoegen van iCloud-contacten kan alleen in een keer via de Contacten-app op OS X. Open hiervoor deze app en ga daarna naar het menu Kaart en klik op Zoek dubbele vermeldingen. Klik ten slotte op Voeg samen om het samenvoegen te starten. Helaas is er geen voorbeeldweergave te zien van wat er precies allemaal gevonden is en wie er samengevoegd zullen worden. Op iOS is het samenvoegen niet in een keer mogelijk. In plaats daarvan moet een contactpersoon worden aangeklikt in de Contacten-app. Tik vervolgens op Wijzig en scroll helemaal naar onderen. Hier bevindt zich de optie om een contactpersoon te ‘linken’, waarmee ze worden samengevoegd.

©PXimport

6. Clouddiensten samenvoegen

De meeste clouddienst bieden gratis maar een beperkte opslagruimte. Als je wilt overstappen naar een clouddienst, dan is het een kwestie van alle bestanden kopiëren en plakken naar de nieuwe dienst. Wil je toch liever meerdere diensten tegelijk gebruiken, dan is het lastig om de verschillende diensten te integreren, met verschillende clients en webinterfaces. Gelukkig kunnen dan Drive by Jolicloud of MultCloud uitkomst bieden.

Jolicloud Drive kan verbinden met populaire clouddiensten, zoals Dropbox, Google Drive, OneDrive en Box. Jammer is dat er geen native client beschikbaar is voor bijvoorbeeld Windows of OS X: Drive by Jolicloud werkt alleen in de browser. In de webinterface houdt het de verschillende diensten gescheiden. Het is mogelijk een bestand van de ene dienst naar de andere dienst te slepen, dat is wel erg handig. Aanmelden is erg eenvoudig: op de site van Jolicloud kun je direct inloggen met Dropbox of Google Drive. Vervolgens is het mogelijk andere clouddiensten toe te voegen.

MultCloud biedt eveneens geen native client voor je desktop. Het proces werkt soortgelijk als Jolicloud, alleen moet hier wel een aparte account voor de dienst worden aangemaakt. Zodra dat is gebeurd, kunnen verschillende populaire clouddiensten worden toegevoegd. Bovendien kan er verbonden worden met WebDAV-schijven.

7. Dubbele bestanden verwijderen

Erg irritant kan het zijn als je kopieën van kopieën hebt staan op verschillende locaties omdat je bang bent het origineel te verliezen. Helemaal als er nog maar weinig schijfruimte op je computer of laptop beschikbaar is. Gelukkig is daar een oplossing voor: DuplicateCleaner. De gratis versie van dit programma kan dubbele bestanden op Windows opsporen en ze voor je opruimen. Het is mogelijk om dubbele bestanden te vinden aan de hand van inhoud, naam of datum. Ook kunnen dubbele foto’s worden gevonden en is het mogelijk om muziek aan de hand van labels te vergelijken.

Om het programma te gebruiken, downloaden we het en voeren we de .exe uit. De installatiewizard wordt gestart. Volg de instructies om het programma te installeren. Na de installatie, start het programma. De interface is misschien even wennen, maar na even kijken toch vrij logisch.

We beginnen op het tabblad Zoek criteria. Daar kunnen verschillende instellingen voor de normale en muziekmodus ingesteld worden. De instellingen voor afbeeldingen zijn alleen in de pro-versie beschikbaar. De standaardinstellingen zijn wat ons betreft voldoende. Vervolgens moet op het tabblad Scan Locatie de zoeklocaties gekozen worden: selecteer een map en klik op het pijltje om deze aan de zoekopdracht toe te voegen. Zodra dat gedaan is, klik bovenaan op Scan nu. Na de scan verschijnt het scherm met dubbele bestanden. Bij ons duurde het overigens ongeveer 6 minuten om iets meer dan 48 GB aan bestanden te scannen, dat gaat dus vrij snel. Daarna kunnen bestanden worden geselecteerd en kan met de knop Bestanden verwijderen… opgeruimd worden. Er is eveneens een selectie-assistent die kan helpen bij de keuze.

Om echt alleen foto’s op te ruimen, wil je misschien gebruik maken van een programma specifiek bedoeld voor foto’s. Een handig programma daarvoor is bijvoorbeeld Awesome Duplicate Photo Finder dat gratis te gebruiken is.

©PXimport

8. Windows Bibliotheken

Windows bevat sinds versie 7 een functie genaamd Bibliotheken. Als je bijvoorbeeld foto’s in twee losse mappen op twee compleet andere locaties of schijven wilt samenvoegen, dan biedt de Windows Bibliotheek daar een oplossing voor. Om deze functie te activeren, open je de Windows Verkenner. In Windows 8 moet je met de rechtermuisknop op de linkerbalk klikken en kiezen voor Bibliotheken weergeven om het te activeren. Op Windows 7 staan de Bibliotheken standaard al aan. Eenmaal aan, staat er in de linkerbalk een optie genaamd Bibliotheken. Klap dit menu uit. Er zijn standaard bibliotheken voor Afbeeldingen, Documenten, Muziek en Video’s, maar het is ook mogelijk zelf een extra bibliotheek aan te maken. Om een eigen bibliotheek toe te voegen, klik je op het kopje Bibliotheek en kies je voor Nieuw en vervolgens voor Bibliotheek. Klik vervolgens op de nieuw aangemaakte bibliotheek en er verschijnt de optie om een map op te nemen in de nieuwe bieb.

Als je met de rechtermuisknop op een al bestaande bibliotheek klikt en kiest voor Eigenschappen… is er de mogelijkheid om een nieuwe map aan je bibliotheek toe te voegen, zo kun je dus eenvoudig meerdere mappen met een type bestand beheren.

Tot zover de standaardfuncties van Windows. Het is mogelijk om nog wat andere, leuke dingen te doen met de Windows-bibliotheken. Met behulp van de tool Librarian is het mogelijk om eigen pictogrammen aan een bibliotheek toe te kennen, zodat ze eenvoudiger te onderscheiden zijn. Ook is er de optie om netwerk- en verwijderbare schijven toe te voegen als bibliotheek. Librarian is hier te downloaden. Pak na het downloaden het .zip-bestand uit en kies je besturingssysteem in de twee mappen. Dubbelklik op Librarian.exe om de tool te starten. Vervolgens kun je met het eerste pictogram op de werkbalk een nieuwe bibliotheek aanmaken.

©PXimport

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.