Het beheer van je bestanden is geen eenvoudige taak. Er is veel keuze: veel keuze uit e-maildiensten, verschillende adresboeken en veel keuze uit clouddiensten. Gebruik deze acht tips om je persoonlijke, digitale leven weer geordend en overzichtelijk te maken.

1. Mailaccounts samenvoegen

We hebben allemaal wel eens een e-mailadres bij de ene aanbieder aangemaakt om te gebruiken voor de andere. Daardoor zou je bijvoorbeeld de neiging kunnen hebben om over te stappen van Gmail naar Outlook.com of vice versa, of naar een compleet andere aanbieder. Soms wil je echter gewoon alles op een plek hebben. Om twee e-mailaccounts samen te voegen, bijvoorbeeld Outlook.com en Gmail, kun je de volgende stappen volgen.

Gmail heeft ingebouwd de mogelijkheid om e-mail en contacten van een andere e-mailaccount te importeren. Hiervoor is geen extra software nodig. Om deze actie uit te voeren, gaan we eerst naar de Gmail-interface via https://mail.google.com/. Vervolgens klikken we op het tandwiel rechtsboven en kiezen we voor Instellingen. Klik vervolgens op het tabblad Accounts en import. Klik nu op E-mailberichten en contacten importeren en volg de stappen in de wizard. Je zal worden gevraagd de gegevens in te voeren van de andere e-maildienst om zo de e-mail over te zetten. Afhankelijk van het aantal mailtjes in de andere account, kan het downloaden van e-mail soms een aantal dagen (!) duren. 

Outlook.com heeft dezelfde functie ingebouwd als Gmail en kan eveneens automatisch e-mail downloaden en importeren in je mailaccount. Hiervoor gaan we naar de site van Outlook.com en klikken we op het tandwieltje rechtsboven. Kies voor Opties en vervolgens voor E-mailaccounts importeren. Je hebt de keuze uit Gmail, Yahoo en andere e-mailproviders en –programma’s op je pc, hoewel je voor die laatste wel Internet Explorer nodig hebt. Volg de stappen om het proces uit te voeren.

©PXimport

2. E-mail doorsturen

Nu de e-mail is overgezet naar je favoriete e-maildienst is het nodig om mail van je oude adres door te sturen naar het nieuwe adres. Gelukkig kan dit volautomatisch en hoef je je nergens zorgen over te maken als het eenmaal is ingesteld. De stappen verschillen wel per aanbieder:

Outlook.com: Log in op https://outlook.com en klik op het tandwiel rechtsboven. Kies voor Opties en vervolgens onder Account beheren voor E-mail doorsturen. Kies voor E-mail doorsturen naar een ander e-mailaccount en vul het nieuwe adres in. Voor de veiligheid kun je de optie Een kopie van de doorgestuurde berichten bewaren in het Postvak IN van Outlook.com aanvinken, totdat je bevestigd hebt dat de e-mail ook daadwerkelijk aankomt. Klik op Opslaan om de instellingen te bevestigen.

Gmail: Log in op https://gmail.com en klik in de Gmail-interface op het tandwiel rechtsboven. Kies voor Instellingen en ga naar het tabblad Doorsturen en POP/IMAP. Kies bovenaan voor de optie Een doorstuuradres toevoegen. Vul het nieuwe e-mailadres in en klik op Volgende en kies voor Doorgaan. In Gmail wordt eerst een bevestigingsmail naar het nieuwe adres gestuurd om zeker te zijn dat alles klopt. Open dit mailtje in je nieuwe account en kopieer de bevestigingscode. Vul deze in achter [nieuwe e-mailadres] controleren en klik op Controleren. Het e-mailadres kan nu geselecteerd worden bij Een kopie van een inkomend bericht doorsturen aan. Kies vervolgens bij Gmail-kopie behouden in Postvak IN de gewenste actie. Je kunt kiezen uit de kopie behouden, de kopie direct als lezen markeren, de kopie archiveren of de kopie verwijderen.

3. Unified inbox

Houd je toch liever je e-mailaccounts gescheiden? Dan kan het handig zijn om voor een ‘unified inbox’ te kiezen om je mail op één plek op je computer of smartphone te beheren. Op de desktop zijn er verschillende applicaties die de mail voor je kunnen samenvoegen. Het handigste programma voor Windows dat dit doet is Windows Live Mail dat aanwezig is in de Windows Essentials-suite. Als je hieraan je e-mailaccounts toevoegt, kun je in de map Ongelezen e-mails in één oogopslag ongelezen berichten vinden, in welke account dan ook. Voor OS X biedt overigens Mail.app standaard al een samengevoegd Postvak IN. Ook Mozilla Thunderbird ondersteunt een ‘unified inbox’, maar heeft daar wel een add-on voor nodig. Onze voorkeur gaat uit naar Thunderbird Conversations.

Deze is te vinden door in Thunderbird naar het hamburgermenu, de drie streepjes rechtsboven, te gaan, te kiezen voor Add-ons en vervolgens te zoeken naar de naam van de add-on. Klik op Add to Thunderbird om de add-on direct toe te voegen. De add-on wordt als download aangeboden. Sla het bestand ergens op waar deze snel toegankelijk is, open vervolgens de map waar het bestand zich bevindt en sleep dit naar Thunderbird en laat het los. Let op dat je het bovenaan naar de interface sleept om de installatie te starten. Klik ten slotte op Nu installeren en daarna op Wijzigingen toepassen om alles in een keer te vereenvoudigen.

©PXimport

4. Adresboeken overzetten

Na het samenvoegen van e-mailaccounts, blijft er nog een klus over, namelijk het samenvoegen van alle contactpersonen die je over de jaren hebt opgebouwd in de ene e-mailaccount. Ook voor het samenvoegen van adresboeken moeten we wat handmatig werk verrichten. In deze stappengids gaan we uit van Outlook.com, Gmail en dit keer ook iCloud omdat deze service vaak als adresboek op iPhones en iPads gebruikt wordt.

Voor Gmail gaan we naar de webinterface en klikken we linksboven op Gmail, kies vervolgens voor Contacten. Vervolgens klikken we op Meer en kiezen we voor Exporteren…. Kies bij Welke contactpersonen wil je exporteren? Voor Alle contactpersonen, of kies, indien gewenst, de relevante groep, indien je niet alles wilt overzetten. Bij Welke exportindeling? kies je de relevante indeling. Je hebt de keuze uit CSV voor Google, CSV voor Outlook en vCard voor een Apple-adresboek of een derde applicatie.

Het geëxporteerde .csv-bestand van Outlook kan weer als volgt worden geïmporteerd in Gmail: we openen de webinterface en gaan opnieuw naar het contactgedeelte van de dienst, door op Gmail te klikken en te kiezen voor Contacten. Vervolgens klikken we bij Meer op Importeren…. Onder Selecteer een CSV- of vCard-bestand om te uploaden bevindt zich een knop om een bestand te uploaden. Selecteer het betreffende bestand en klik op Importeren. De import wordt gestart en na de import verschijnt onder Mijn contacten een nieuwe map genaamd Geïmporteerd op [datum].

Om in Outlook.com je contactpersonen over te zetten, gaan we naar de webinterface. Klik op het blokje linksboven naast Outlook.com en kies voor Personen. In de balk bovenaan, kies voor Beheren en klik op Exporteren voor Outlook.com en andere services. Er wordt automatisch een .csv-bestand gegenereerd en als download aangeboden. Dit bestand kun je gebruiken om in andere diensten te importeren, zoals in Gmail.com. Om in Outlook.com het adresboek te importeren, gaan we naar https://people.live.com/import. Kies vervolgens de dienst van waaruit geïmporteerd moet worden en volg de stappen in de browser. Dit is erg goed uitgelegd door Microsoft.

Voor iCloud gaan we naar http://icloud.com en loggen we in met onze Apple ID. We klikken op Contacten. Linksonder klikken we op het tandwieltje en kiezen voor Selecteer alles, gevolgd door, in hetzelfde menu, Exporteer vCard.... Er wordt nu een .vcf-bestand als download aangeboden dat we in andere services kunnen gebruiken. Om in iCloud contactpersonen te importeren, klikken we opnieuw op het tandwiel linksonder en kiezen we voor Importeer vCard…. Kies het vCard-bestand afkomstig uit de andere dienst en het importeren wordt gestart. 

5. Dubbele contacten samenvoegen

Het is in de verschillende diensten mogelijk om dubbele contactpersonen te vinden. Dat proces is erg eenvoudig en snel voltooid. We bespreken hieronder enkele diensten in het kort.

Om in Outlook.com dubbele contactpersonen te vinden, ga naar https://people.live.com en klik op Beheren bovenaan in de balk. Kies vervolgens voor de optie Contactpersonen opschonen. Er wordt nu gezocht naar duplicaten.

Om in Gmail dubbele contactpersonen te vinden, gaan we naar de webinterface van Gmail en klikken we op Gmail boven Opstellen. Kies nu voor Contacten uit het uitklapmenu. Klik op de knop Meer en kies voor Dubbele vermeldingen zoeken en samenvoegen…. Er verschijnt een melding of er kopieën zijn gevonden.

Het samenvoegen van iCloud-contacten kan alleen in een keer via de Contacten-app op OS X. Open hiervoor deze app en ga daarna naar het menu Kaart en klik op Zoek dubbele vermeldingen. Klik ten slotte op Voeg samen om het samenvoegen te starten. Helaas is er geen voorbeeldweergave te zien van wat er precies allemaal gevonden is en wie er samengevoegd zullen worden. Op iOS is het samenvoegen niet in een keer mogelijk. In plaats daarvan moet een contactpersoon worden aangeklikt in de Contacten-app. Tik vervolgens op Wijzig en scroll helemaal naar onderen. Hier bevindt zich de optie om een contactpersoon te ‘linken’, waarmee ze worden samengevoegd.

©PXimport

6. Clouddiensten samenvoegen

De meeste clouddienst bieden gratis maar een beperkte opslagruimte. Als je wilt overstappen naar een clouddienst, dan is het een kwestie van alle bestanden kopiëren en plakken naar de nieuwe dienst. Wil je toch liever meerdere diensten tegelijk gebruiken, dan is het lastig om de verschillende diensten te integreren, met verschillende clients en webinterfaces. Gelukkig kunnen dan Drive by Jolicloud of MultCloud uitkomst bieden.

Jolicloud Drive kan verbinden met populaire clouddiensten, zoals Dropbox, Google Drive, OneDrive en Box. Jammer is dat er geen native client beschikbaar is voor bijvoorbeeld Windows of OS X: Drive by Jolicloud werkt alleen in de browser. In de webinterface houdt het de verschillende diensten gescheiden. Het is mogelijk een bestand van de ene dienst naar de andere dienst te slepen, dat is wel erg handig. Aanmelden is erg eenvoudig: op de site van Jolicloud kun je direct inloggen met Dropbox of Google Drive. Vervolgens is het mogelijk andere clouddiensten toe te voegen.

MultCloud biedt eveneens geen native client voor je desktop. Het proces werkt soortgelijk als Jolicloud, alleen moet hier wel een aparte account voor de dienst worden aangemaakt. Zodra dat is gebeurd, kunnen verschillende populaire clouddiensten worden toegevoegd. Bovendien kan er verbonden worden met WebDAV-schijven.

7. Dubbele bestanden verwijderen

Erg irritant kan het zijn als je kopieën van kopieën hebt staan op verschillende locaties omdat je bang bent het origineel te verliezen. Helemaal als er nog maar weinig schijfruimte op je computer of laptop beschikbaar is. Gelukkig is daar een oplossing voor: DuplicateCleaner. De gratis versie van dit programma kan dubbele bestanden op Windows opsporen en ze voor je opruimen. Het is mogelijk om dubbele bestanden te vinden aan de hand van inhoud, naam of datum. Ook kunnen dubbele foto’s worden gevonden en is het mogelijk om muziek aan de hand van labels te vergelijken.

Om het programma te gebruiken, downloaden we het en voeren we de .exe uit. De installatiewizard wordt gestart. Volg de instructies om het programma te installeren. Na de installatie, start het programma. De interface is misschien even wennen, maar na even kijken toch vrij logisch.

We beginnen op het tabblad Zoek criteria. Daar kunnen verschillende instellingen voor de normale en muziekmodus ingesteld worden. De instellingen voor afbeeldingen zijn alleen in de pro-versie beschikbaar. De standaardinstellingen zijn wat ons betreft voldoende. Vervolgens moet op het tabblad Scan Locatie de zoeklocaties gekozen worden: selecteer een map en klik op het pijltje om deze aan de zoekopdracht toe te voegen. Zodra dat gedaan is, klik bovenaan op Scan nu. Na de scan verschijnt het scherm met dubbele bestanden. Bij ons duurde het overigens ongeveer 6 minuten om iets meer dan 48 GB aan bestanden te scannen, dat gaat dus vrij snel. Daarna kunnen bestanden worden geselecteerd en kan met de knop Bestanden verwijderen… opgeruimd worden. Er is eveneens een selectie-assistent die kan helpen bij de keuze.

Om echt alleen foto’s op te ruimen, wil je misschien gebruik maken van een programma specifiek bedoeld voor foto’s. Een handig programma daarvoor is bijvoorbeeld Awesome Duplicate Photo Finder dat gratis te gebruiken is.

©PXimport

8. Windows Bibliotheken

Windows bevat sinds versie 7 een functie genaamd Bibliotheken. Als je bijvoorbeeld foto’s in twee losse mappen op twee compleet andere locaties of schijven wilt samenvoegen, dan biedt de Windows Bibliotheek daar een oplossing voor. Om deze functie te activeren, open je de Windows Verkenner. In Windows 8 moet je met de rechtermuisknop op de linkerbalk klikken en kiezen voor Bibliotheken weergeven om het te activeren. Op Windows 7 staan de Bibliotheken standaard al aan. Eenmaal aan, staat er in de linkerbalk een optie genaamd Bibliotheken. Klap dit menu uit. Er zijn standaard bibliotheken voor Afbeeldingen, Documenten, Muziek en Video’s, maar het is ook mogelijk zelf een extra bibliotheek aan te maken. Om een eigen bibliotheek toe te voegen, klik je op het kopje Bibliotheek en kies je voor Nieuw en vervolgens voor Bibliotheek. Klik vervolgens op de nieuw aangemaakte bibliotheek en er verschijnt de optie om een map op te nemen in de nieuwe bieb.

Als je met de rechtermuisknop op een al bestaande bibliotheek klikt en kiest voor Eigenschappen… is er de mogelijkheid om een nieuwe map aan je bibliotheek toe te voegen, zo kun je dus eenvoudig meerdere mappen met een type bestand beheren.

Tot zover de standaardfuncties van Windows. Het is mogelijk om nog wat andere, leuke dingen te doen met de Windows-bibliotheken. Met behulp van de tool Librarian is het mogelijk om eigen pictogrammen aan een bibliotheek toe te kennen, zodat ze eenvoudiger te onderscheiden zijn. Ook is er de optie om netwerk- en verwijderbare schijven toe te voegen als bibliotheek. Librarian is hier te downloaden. Pak na het downloaden het .zip-bestand uit en kies je besturingssysteem in de twee mappen. Dubbelklik op Librarian.exe om de tool te starten. Vervolgens kun je met het eerste pictogram op de werkbalk een nieuwe bibliotheek aanmaken.

©PXimport

Bij ID.nl zijn we gek op producten met een mooie prijs of die iets bijzonders te bieden hebben. Daarom gaan we een paar keer per week op zoek naar zulke deals. Dit keer een bijzondere categorie die nog niet eerder aan bod is geweest: verstelbare bureau's voor een ergonomische werkplek.

Veel mensen die thuiswerken heb niet altijd de mogelijkheid om een apart bureau te gebruiken en ziten bijvoorbeeld vaak aan de eet- of keukentafel. Toch kan het lonen om te investeren in een goed bureau, omdat daarmee - in combinatie met een goede stoel - je werkhouding een stuk beter wordt. Wij bekijken vijf handige bureaus 's die in hoogte verstelbaar zijn.

Casaria 160x75

Het tafelblad van dit bureau uit de Casaria‑lijn is in hoogte verstelbaar van 73 tot 118 cm en beweegt met een snelheid van 2,25 cm per seconde. Je bedient de motor via een lcd‑scherm en kan twee voorkeursstanden opslaan, zodat je met één druk op de knop naar je favoriete werkhoogtes gaat. Er zit ook een herinneringsfunctie in die je eraan herinnert om weer te gaan staan of juist te zitten. Met het robuuste stalen frame en een draagvermogen van 80 kg is het bureau geschikt voor zware monitoren. Handige details zijn de kabelgeleider, beker‑ en koptelefoonhouder en in hoogte verstelbare poten. Het blad van 160 × 75 cm bestaat uit twee delen en is afgewerkt met melamine zodat het tegen een stootje kan. Dit bureau komt inclusief montagebenodigdheden en is verkrijgbaar in verschillende kleurvarianten.

Avalo 140x60

Avalo levert dit elektrisch verstelbaar bureau (de P58) met een compact blad van 140 × 60 cm. De hoogte is traploos verstelbaar van 73 tot 117 cm en kun je drie verschillende hoogtestanden opslaan. Dat is handig als je het bureau deelt met collega's of medethuiswerkers, of wanneer je snel wilt wisselen tussen zit‑ en stahouding. De bediening gebeurt via een bedieningspaneeltje aan de voorkant; met één druk op de knop gaat het blad naar de gewenste stand. Het frame is gemaakt van staal, het blad van P2‑melamine en de rand is afgewerkt met hittebestendig ABS. Verder wordt benadrukt dat het bureau plug‑and‑play is: je hoeft alleen de stekker in het stopcontact te steken en kunt meteen aan de slag. Door het smalle ontwerp past het bureau goed in kleinere kamers, maar biedt het toch voldoende ruimte voor een monitor, toetsenbord en documenthouder. Voor wie een elektrische zit‑sta‑oplossing zoekt met geheugenfunctie en solide materialen is dit model een optie.

Avalo 120x60

Dit is een kleinere variant van de hierboven besproken Avalo AP58. Dit model heeft een 20 cm minder breed blad, maar uiteraard ook elektrisch verstelbaar. Net als de grotere uitvoering varieert de hoogte van 73 tot 117 cm en kan het bureau drie standen onthouden. Voor het instellen gebruik je een eenvoudige bediening waarbij je een favoriete zit‑ en stahoogte opslaat en later oproept. Het frame bestaat uit staal en het blad uit melamine met een rand van warmtebestendig ABS. D tafel weegt 27 kg en is het daardoor stabiel zonder moeilijk te verplaatsen. Ook deze uitvoering is plug‑and‑play; je hoeft geen ingewikkelde montage uit te voeren. Door de compactere afmetingen is dit model ideaal voor kleinere werkplekken of voor wie extra apparatuur (zoals een printer) op een tweede tafel wil plaatsen. De strakke vormgeving past in verschillende interieurs en de elektrische motor zorgt ervoor dat je eenvoudig van houding wisselt.

VDD Gaming 118x58cm

Het frame van deze VDD is elektrisch in hoogte verstelbaar van 73 tot 118 cm. Hiermee wissel je gemakkelijk tussen zitten en staan en kun je de juiste houding aannemen voor langdurige sessies. Het witte werkblad van 118 × 58 cm biedt voldoende ruimte voor een monitor en toetsenbord en dankzij de krachtige motor is het maximaal belastbaar tot 60 kg. De tafel wordt geleverd met instructies en alle benodigde onderdelen, waardoor je de montage zelf kunt uitvoeren. Er worden geen extra functies zoals geheugenstanden vermeld, waardoor je elke gewenste hoogte handmatig instelt. Voor wie een elektrisch verstelbaar bureau zoekt dat weinig ruimte inneemt, is dit een praktische optie; vooral gamers zullen baat hebben bij het kunnen aanpassen van de werkhoogte tijdens een sessie.

Schaffenburg Linesto Plus 140x80

Het Schaffenburg Linesto Plus‑bureau is een rechthoekige tafel met een T‑poot. Het frame is zonder gereedschap te monterenen in hoogte verstelbaar met een drukknop tussen 65,5 en 85,5 cm. De maximale belasting bedraagt 70 kg. De hoogtebediening gebeurt via een knop aan het onderstel; er zijn geen geheugenstanden. De tafel is voorzien van een 25mm dik melamine blad, een metalen onderstel en stelvoeten om de tafel waterpas te zetten. Kabelbeheer is mogelijk via accessoires, en er zijn diverse blad‑ en framekleuren beschikbaar. Het Schaffenburg-bureau heeft verder een stalen frame met twee telescoperende buisdelen en een krasvaste coating. Als enige in dit overzicht is deze Linestor geen zit/sta-bureau, maar kan hij in zithoogte tot maximaal 85,5 cm worden gebracht.

Sinds juni 2025 is het voor fabrikanten van smartphones verplicht om een energiebabel voor hun apparaten te voeren. De consument kan aan de hand van het energielabel zien hoe energiezuinig een telefoon is, maar ook hoe makkelijk het is om de telefoon te (laten) repareren en wat het updatebeleid voor de software is. Door middel van het nieuwe energielabel kun je dus veel bewuster kiezen voor een bepaalde telefoon.

Het energielabel werd ooit bedacht om apparaten op een uniforme manier te vergelijken, los van marketingclaims. Door elk product in te delen op een schaal van A tot en met G ontstaat ruimte om echte koplopers te herkennen en achterblijvers aan te sporen. Smartphones waren nog niet eerder voorzien van een energielabel, maar hebben dat vanaf juni 2025 wel gekregen. Dat is logisch, want bij smartphones draait energie-efficiëntie niet alleen om het stopcontact, maar vooral om hoe slim hardware en software met de energie van een accu omgaan en hoeveel jaren je uit dezelfde telefoon haalt. Door die informatie eenduidig te tonen, verschuiven de argumenten over de oplaadtijd en de schermgrootte naar hoelang een telefoon meegaat en hoe makkelijk hij te repareren is.

Energie en duurzaamheid

Een smartphone gaat gemiddeld gezien wel een dagje mee op een enkele acculading, afhankelijk natuurlijk van het gebruik door de eigenaar. Erg veel energie wordt er dus niet verspild, maar de grootste winst wat betreft het klimaat is vooral te behalen uit de levensduur van de smartphone en of deze makkelijk te repareren is. De EU koppelt het nieuwe energielabel aan het eco-design van de telefoon. Het label dat de telefoon krijgt, is afhankelijk van een aantal factoren en is een gemiddelde van de prestaties van al deze factoren. Welk factoren dat zijn, lichten we je hieronder verder toe.

Levensduur accu

Het nieuwe energielabel laat zien wat de gemiddelde levensduur van de accu van de telefoon is. Dat wordt bekeken aan de hand van het aantal laadcycli: hoe vaak kan een telefoon opnieuw worden opgeladen voordat de kwaliteit van de accu achteruit gaat? Daarbij wordt een capaciteitsvermindering van 80 procent aangehouden: na hoeveel keer laden is de capaciteit tot 80 procent gedaald? Hoe hoger dit getal, des te betrouwbaarder is de accu.

Uithoudingsvermogen

Uiteraard wordt er ook gekeken naar de gebruiksduur van een telefoon of tablet als deze volledig is opgeladen. Door het uitvoeren van een zogeheten reallife-situatie wordt het gemiddelde gebruik van een smartphone geëmuleerd. Hoeveel uur en minuten je met de smartphone kunt werken op die enkele lading, wordt op het label getoond.

Vrije val

Een van de andere eigenschappen waarop wordt getest, is de vrije val-test. Hoe snel gaat een telefoon kapot als je deze vanaf een bepaalde hoogte op een harde ondergrond laat vallen? Misschien vraag je je af wat dit met duurzaamheid te maken heeft? Nou, heel veel: als je telefoon snel kapot gaat als je hem laat vallen, moet je al snel een nieuwe. Niet heel duurzaam dus. Op het energielabel vind je de valbestendigheid tussen de A en E. Hoe lager de letter (A), des te beter kan zo'n telefoon een val overleven. De test is gebaseerd op een val van 1 meter boven een verharde ondergrond en wordt met vijf modellen van hetzelfde toestel tot wel 270 keer uitgevoerd.

Elke keer dat een telefoon is gevallen, wordt gecontroleerd of het scherm nog functioneert en reageert op aanrakingen, of de camera het nog doet, of de mobiele functies als wifi en mobiel nog werken, of de telefoon kan worden opgeladen en of de audio nog goed functioneert. Barsten in het frame of het glas worden wel geaccepteerd, mits de telefoon nog veilig kan worden gebruikt. Bijvoorbeeld als het glas wel gebarsten is, maar geen splinters heeft.

Bescherming tegen stof of water

Ook de zogeheten IP-tests (IP = Ingression Protection, of indringbescherming) worden uitgevoerd bij de telefoons en zijn een belangrijk onderdeel van de algehele score die een telefoon krijgt. De apparaten worden getest op het binnendringen van stof en water. De waterbestendigheidstest controleert bijvoorbeeld of een smartphone bestand is tegen spatwater vanuit verschillende richtingen, zonder dat de werking of veiligheid van het toestel wordt aangetast. Hiermee wordt gegarandeerd dat een telefoon in elk geval bestand is tegen vocht, bijvoorbeeld bij het gebruik tijdens een regenbui, het morsen van vloeistof of het gebruik van natte handen.

Repareerbaarheid

Een ander duurzaamheidsonderdeel waar de EU goed naar kijkt, is de repareerbaarheid van een smartphone. Dat omvat een groot aantal parameters, zoals welke onderdelen makkelijk te vervangen zijn, in hoeverre een consument bepaalde onderdelen zelf kan vervangen, en hoelang en hoe goed bepaalde onderdelen van de telefoon op voorraad zijn.

De EU wil dat smartphones langer meegaan en eenvoudiger te herstellen zijn – zowel door professionele reparateurs als (in bepaalde gevallen) door consumenten zelf. De eisen met betrekking tot repareerbaarheid blijven minimaal zeven jaar gelden na het einde van de verkoop van een model.

©WICHAN SHOP

Een fabrikant van een smartphone moet garanties kunnen geven met betrekking tot de ondersteuning van een telefoon. Als een toestel op de Europese markt wordt uitgebracht, mag de consument verwachten dat een telefoon zeven jaar na het verschijnen van de telefoon op de markt nog steeds gerepareerd kan worden.

Onderdelen

De reparatie- of 'vervangarantie' geldt voor alle essentiële onderdelen van een smartphone of tablet, zoals de accu, camera's, externe poorten voor audio en opladen, de microfoons en luidsprekers, de knoppen en de scharnieren als het een opklapbare telefoon betreft. De fabrikant moet zelfs de schroefjes op voorraad hebben als de originele niet meer kunnen worden gebruikt.

De bovenste onderdelen kunnen door een fabrikant of een telefoonreparateur worden gerepareerd, maar de EU vindt dat ook consumenten zelf onderdelen moeten kunnen bestellen en vervangen, zoals de accu, de achterzijde, de hele beeldschermunit en de oplader. Voor die zelfrepareerbaarheid krijgt een telefoon ook een waardering van A t/m E. De fabrikant is daarnaast verplicht om aan te geven waar reserveonderdelen te verkrijgen zijn, welk gereedschap er nodig is om de reparatie te kunnen uitvoeren en waar je de benodigde handleidingen kunt vinden.

Reparatie-index

Telefoonfabrikanten moeten dus uitgebreide informatie geven over hoe je je smartphone kunt repareren, maar ook over de complexiteit van de reparatie. Zijn de onderdelen die je wilt vervangen bijvoorbeeld makkelijk te bereiken, of moet je eerst andere onderdelen verwijderen om erbij te kunnen? Ook dat wordt allemaal opgenomen in de uiteindelijke classificering van de telefoon: hoe minder stappen er nodig zijn, des te hoger is de score die wordt toegekend.

Tot slot

De Europese Unie heeft met het nieuwe energielabel voor smartphones een goede stap gezet in de richting van duurzaamheid. Het uiteindelijke doel is om ervoor te zorgen dat fabrikanten meer hun best gaan doen om een zo makkelijk mogelijk te repareren telefoon uit te brengen. Deze strengere regels in de EU betekenen ook dat deze toestellen in andere landen buiten de EU makkelijker te repareren zullen zijn, omdat een telefoonfabrikant waarschijnlijk niet compleet verschillende uitvoeringen van een model smartphone gaat maken. Maar of consumenten in landen buiten de EU ook zo makkelijk zelf aan onderdelen kunnen komen, is dan nog maar de vraag; deze mate van tegemoetkoming aan of bescherming van de consument gelden vaak niet in andere landen. Fabrikanten hoeven deze informatie dus niet beschikbaar te stellen in landen buiten de EU.