Sinds 2012 werkt Tesla aan een wereldwijd netwerk van snelladers: de welbekende Superchargers. Tot voor kort kon je ze alleen gebruiken als je een auto van het merk reed, maar inmiddels kun je op de meeste locaties ook andere auto's opladen. Dat vergroot niet alleen het aantal laadmogelijkheden aanzienlijk, vaak is Superchargen ook nog eens relatief goedkoop ten opzichte van andere aanbieders. Je moet er alleen wel een paar extra stappen voor doorlopen. In dit artikel leggen we uit hoe dat werkt.

Opladen bij een Tesla Supercharger gaat iets anders dan je gewend bent. Je kunt hier niet direct gebruikmaken van je laadpas, maar hebt de Tesla-app en een Tesla-account nodig. Via deze app start en stop je de laadsessie, en daarnaast kun je hier je laadhistorie en -kosten inzien. Volgens Tesla kun je op een beperkt aantal locaties ook direct betalen met een creditcard of mobiele betaaldienst, maar daar zouden wij niet op vertrouwen. Met de app weet je zeker dat je overal terechtkunt.

De dekking van het Supercharger-netwerk is groot.

Hoe betaal je voor Tesla Supercharging?

Standaard maak je gebruik van wat Tesla 'Pay per use' noemt. Je betaalt dus per laadsessie en hebt geen abonnement of lidmaatschap nodig. En hoewel je niet direct met jouw laadpas kunt betalen, kun je deze wel in de Tesla-app als betaalmethode toevoegen. Ook het invoeren van je creditcardgegevens of afgeven van een SEPA-machtiging is mogelijk.

Je kunt bij Tesla op drie verschillende manieren voor het opladen betalen.

Kosten laden bij Tesla

Voor EV-rijders is niet altijd van tevoren duidelijk wat een laadsessie gaat kosten. Bij Tesla is dat anders, want de app toont het tarief dat je per kilowattuur afrekent voordat je jouw laadsessie start en laat zelfs tijdens het laden zien hoeveel de sessie kost. Opvallend: die prijs is niet altijd hetzelfde. Tesla werkt met dynamische tarieven die zowel per locatie als gedurende de dag verschillen. Doorgaans betaal je op drukke momenten een paar cent extra. De door Tesla gehanteerde tarieven zijn momenteel erg concurrerend. In Nederland is Supercharging regelmatig goedkoper dan regulier laden bij een publiek laadpunt. Ook ten opzichte van andere snellaadaanbieders is Tesla relatief voordelig.

De kosten van het opladen verschillen per locatie en moment.

Goedkoper met lidmaatschap

Maak je vaker gebruik van Tesla's Superchargers, dan kan het misschien uit om een abonnement te nemen. Dat kost momenteel 9,99 euro per maand of 100 euro per jaar. Het voordeel dat je hiermee hebt, is (net als de laadkosten zelf) dynamisch en in de Tesla-app kun je zien wat je per laadsessie zou besparen met een abonnement.

In ons voorbeeld scheelt het zo’n 25 procent, maar over de Duitse grens zien we dat het voordeel kan oplopen tot zo’n 35 procent. Het kan dus best slim zijn om alleen voor je vakantietrip een maandabonnement af te sluiten. Er zit wel een limiet aan dit lidmaatschap: je mag het maximaal vijf keer per dag gebruiken. Tesla-eigenaren hoeven overigens geen abonnement af te sluiten: zij profiteren altijd van deze korting.

Je kunt op elk moment het verschil in kosten met en zonder abonnement zien

Te lang laden = boete

De door Tesla gehanteerde tarieven zijn dus inzichtelijk en vaak behoorlijk gunstig, maar je moet wel blijven opletten. Tesla rekent namelijk een boetebedrag – de zogenaamde 'idle fee' – als je de laadpaal bezet houdt terwijl je auto volledig opgeladen is. Deze fee geldt alleen als het laadplein voor meer dan de helft bezet is. Is het hele laadplein vol, dan wordt het tarief zelfs verdubbeld. Je krijgt trouwens niet direct een boete. Haal je je auto binnen vijf minuten nadat-ie is opgeladen weg, dan scheldt Tesla je de tot dan toe opgebouwde 'idle fee' kwijt.

Tijdens het opladen word je constant op de hoogte gehouden over de SoC en de kosten.

Wat kost dat dan, je auto te lang laten staan? Nou, de reguliere prijs op het moment van schrijven is 0,50 euro per minuut. Dat lijkt mee te vallen, totdat je beseft dat dit staat voor 30 euro per uur. In veel gevallen is dat duurder dan het laden zelf! Je kunt dus best een kopje koffie nuttigen bij een nabijgelegen restaurant, en een flinke punt appeltaart daarbij moet ook wel gaan. Uitgebreid tafelen tijdens het laadproces is af te raden; zo'n diner kan uiteindelijk best zwaar op de maag liggen.

Na het voltooien van de laadsessie waarschuwt de app voor 'idle fees'.

Uitzonderingen en praktische bezwaren

Je auto opladen bij een Tesla Supercharger lijkt dus een goed idee en vaak is het dat ook. Toch zitten er een paar haken en ogen aan. Zo ondersteunt Tesla alleen het laden van auto's met een Combined Charging System (CCS)-aansluiting. Nu beschikken de meeste moderne elektrische auto's daarover, maar enkele oudere modellen als de Nissan Leaf vallen met hun ChaDeMo-aansluiting buiten de boot. Ook de Renault ZOE van voor 2019 kun je niet bij Tesla opladen.

Het starten van een laadsessie is simpel. Sluit de auto aan, selecteer het nummer van de Supercharger en het laden start vrijwel onmiddellijk.

Een ander mogelijk bezwaar is de manier waarop Tesla Superchargers en laadpleinen ontworpen zijn. Ze zijn toegespitst op de laadpoorten van Tesla zelf, die op de achterste hoek van het voertuig geplaatst zijn. Het gevolg: in vergelijking met reguliere snelladers zijn de laadkabels vrij kort. Daardoor is het met sommige EV's even puzzelen om de laadpoort en -stekker dicht genoeg bij elkaar te kunnen krijgen.

Ook opladen met een caravan of aanhanger is praktisch niet mogelijk zonder dat je deze afkoppelt, tenzij het heel rustig is en je meerdere laadplekken blokkeert. Het eerste probleem wordt langzaam opgelost doordat Tesla momenteel de vierde generatie Supercharger uitrolt, die een langere kabel heeft. Het opladen van auto’s met een aanhanger blijft onverminderd uitdagend.

Vind je dat Chrome af en toe traag presteert en ervaar je zelfs vastlopers? De efficiëntiemodus van Windows 11 is mogelijk de boosdoener. Gelukkig kun je die uitschakelen. We geven je een plan van aanpak waarmee Chrome een heel stuk sneller werkt en reageert.

De efficiëntiemodus is bedoeld om langer te kunnen werken met een volle accu, om minder ventilatorgeluid te produceren en betere prestaties te halen. De functie werd geïntroduceerd in Windows 11. Het is een systeemfunctie die automatisch het brongebruik van apps aanpast op basis van hun gebruik en prioriteit. Deze modus staat standaard ingeschakeld voor bepaalde applicaties zoals Chrome.

Wanneer je bijvoorbeeld meerdere tabbladen in Chrome hebt geopend, terwijl je er slechts één gebruikt, dan kan de efficiëntiemodus een aantal tabbladen in rust zetten. Hierdoor komen die in een energiebesparende stand te staan. Nadeel is dat deze tabbladen mogelijk niet langer worden bijgewerkt, of zelfs helemaal niet meer reageren wanneer je ernaar overschakelt. Wat aanvankelijk bedoeld is als een voordeel, pakt hierdoor soms uit als hinderlijk. Extra geheugen dat wordt vrijgemaakt lijkt op het eerste gezicht interessant, maar als hierdoor browsertabbladen niet laden of websites crashen dan is dit behoorlijk irritant. Tijd om hier wat aan te gaan doen.

Eerst controleren

We gaan eerst controleren of de efficiëntiemodus inderdaad is ingeschakeld en of die zijn werk doet. Heb je Windows 11 geüpdatet naar versie 22H2 of hoger, dan is de kans groot dat de efficiëntiemodus in Google Chrome al actief is. Controleer dit met Taakbeheer. Klik met de rechtermuisknop op de taakbalk en selecteer Taakbeheer.

In de app die opent, zoek je nu het proces Google Chrome. Klik op het pijltje ernaast om deze groep uit te vouwen. In de kolom Status staat Efficiëntiemodus naast alle processen waarvoor deze functie is ingeschakeld. Wanneer je dit label aantreft, weet je dat deze modus over het algemeen actief is voor Google Chrome. De efficiëntiemodus is ook herkenbaar aan een pictogram van een groen blaadje.

Het groene blaadje geeft aan dat bij deze processen de efficiëntiemodus actief is.

Efficiëntiemodus uit

Je kunt de efficiëntiemodus voor Google Chrome in Windows 11 tijdelijk uitschakelen in Taakbeheer. Klik met de rechtermuisknop op een van de subprocessen waar de waarde Efficiëntiemodus in de kolom Status te zien is. Klik daarna met de rechtermuisknop op het label Efficiëntiemodus om het vinkje weg te halen. Herhaal deze stap bij alle Chrome-subprocessen waar de efficiëntiemodus actief is, tot in de groep Google Chrome geen enkel groen blaadje meer staat. Hierdoor wordt de efficiëntiemodus voor deze subprocessen tijdelijk uitgeschakeld.

De proceslijst verandert en wordt continu bijgewerkt wanneer je nieuwe tabbladen opent en sluit. Het is dus mogelijk dat je deze stappen meerdere keren moet herhalen om ervoor te zorgen dat de wijzigingen van kracht blijven. Ook als je Chrome later sluit en opnieuw start, wordt de modus opnieuw ingeschakeld. Hetzelfde geldt wanneer je de pc opnieuw opstart.

Haal het vinkje weg bij Efficiëntiemodus.

Twee versies

Als je de vorige methode niet elke keer opnieuw wilt herhalen nadat je Google Chrome hebt gestart, dan kun je werken met Chrome-snelkoppelingen. In dit voorbeeld gebruik je een snelkoppeling om Chrome in de standaardinstelling (met de efficiëntiemodus actief) te gebruiken en daarnaast maak je een snelkoppeling om Chrome te gebruiken zónder de efficiëntiemodus.

Begin met het plaatsen van een snelkoppeling voor Chrome op het bureaublad. Binnen Windows 11 verloopt dat anders dan in Windows 10. Klik op Start en selecteer rechtsboven de optie Alles. Hiermee verschijnt er een alfabetische lijst met alle apps. Zoek Google Chrome en sleep dit pictogram naar het bureaublad. Daar is de eerste snelkoppeling. Klik met rechts op deze snelkoppeling en kies Kopiëren. Daarna klik je op het bureaublad met rechts en je selecteert Plakken.

Sleep een snelkoppeling op het bureaublad vanuit Alle apps.

Zonder efficiëntiemodus

Zo, vanaf nu heb je twee snelkoppelingen voor Chrome op het bureaublad. Bij de tweede verander je de naam bijvoorbeeld in Google Chrome zonder efficiëntiemodus. Klik met de rechtermuisknop op deze tweede snelkoppeling en kies Eigenschappen in het contextmenu. Klik in het venster Eigenschappen / Snelkoppeling op het veld Doel. Daar zie je het pad: C:\Program Files\Google\Chrome\Application\chrome.exe. Voeg daar de volgende opdracht aan toe. Zet de cursor achter chrome.exe, plaats een spatie en daarachter typ of plak je --disable-features=UseEcoQoSForBackgroundProcess. Het totale pad ziet er dus als volgt uit:

Klik op Toepassen in de rechterbenedenhoek van het venster. Door deze toevoeging schakel je de Eco QoS (Eco Quality of Service) voor achtergrondprocessen uit. Hierdoor gebruikt Chrome niet langer de functie die is ontworpen om het energieverbruik te optimaliseren. Windows vraagt je in sommige gevallen om de beheerrechten te verlenen om door te kunnen gaan. Klik dan gewoon op Doorgaan. Sluit het venster Eigenschappen van Google Chrome als je klaar bent. Start nu Google Chrome opnieuw op.

Wijzig de gegevens in het veld Doel.

Controle

Om te controleren of de functie is uitgeschakeld open je de snelkoppeling zonder efficiëntiemodus. Typ in het adresvak chrome://version en druk op Enter. Hierdoor zullen de details van Chrome op je pc in beeld komen. En daar zul je de opdrachtparameters lezen die je zojuist hebt toegevoegd. Als je Chrome opent vanaf de eerste snelkoppeling (met efficiëntiemodus) en je typt chrome://version, dan zul je deze parameters niet terugvinden. Ook wanneer je het oorspronkelijke Chrome-uitvoerbare bestand start vanuit de map C:\Program Files\Google\Chrome\Application zul je ontdekken dat de efficiëntiemodus nog steeds aan staat.

Deze aanpassing schakelt de efficiëntiemodus alleen uit als je Chrome start vanuit de bewerkte snelkoppeling.

Geheugenbesparing uitzetten

Behalve de efficiëntiemodus gebruikt Chrome ook functies voor geheugen- en energiebesparing. Beide verminderen het stroomverbruik van de browser door bepaalde functies en mogelijkheden te beperken, maar ze kunnen ook de browserprestaties vertragen. Om ze uit te schakelen, tik je op de drie puntjes in de rechterbovenhoek en ga je via Instellingen naar Prestaties. Je kunt ook in het adresvak chrome://settings/performance typen en dan op Enter drukken. Hiermee kom je op het tabblad Prestaties. In dit tabblad kun je de schuifjes bij Geheugen / Geheugenbesparing en Voeding / Energiebesparing uitschakelen.

Deze laatste optie is alleen beschikbaar op Chrome die op een laptop draait. Een van de bekende problemen van Geheugenbesparing is dat het tabblad automatisch bevriest of opnieuw gaat laden wanneer je ernaar teruggaat. Energiebesparing kan ook de oorzaak zijn dat de visuele effecten in de browser worden beperkt. Hierdoor zal bijvoorbeeld smooth scrolling niet meer werken en ook videoframerates kunnen hierdoor vertragen.

Probeer Geheugenbesparing uit te zetten en kijk of het probleem hiermee is opgelost.

Sluit ongebruikte tabs

Chrome opent voor elk tabblad zijn eigen proces. Als er veel tabbladen openstaan, dan verbruiken die veel geheugen, wat kan leiden tot vertraging. Om te weten hoeveel systeembronnen Chrome aanspreekt, ga je naar Taakbeheer en bekijk je het lopende verbruik. De oplossing is simpel: sluit onnodige tabbladen om te zien of Chrome hierdoor sneller wordt.

Alle open tabbladen spreken gezamenlijk veel geheugen aan.

Cache en cookies wissen

Wanneer je de Chrome-browser lang gebruikt, verzamel je heel wat gegevens in de browsercache en ook veel cookies, wat de browser kan vertragen. Je kunt dit probleem oplossen door de browsegegevens te wissen. Klik op de drie puntjes in de rechterbovenhoek van de browser. Selecteer Browsegegevens wissen. Vervolgens selecteer je de vakjes Cache en Cookies en je klikt op Gegevens wissen. Als dat is gebeurd, start je Chrome opnieuw op en kijk je of het programma nog steeds traag is.

De gecachte afbeeldingen en bestanden nemen 320 MB in beslag.

Een 'gewoon prima' smartphone hoeft echt geen vele honderden euro's te kosten, weten we inmiddels. De nieuwe Motorola Edge 60 Fusion is daar een mooi voorbeeld van, lees je in deze review. Voor een adviesprijs van 329 euro krijg je een telefoon die luxe oogt, fijne specificaties heeft en zes jaar updates ontvangt.

De Edge 60 Fusion is het goedkoopste model in Motorola's Edge 60-serie en verkrijgbaar in drie kleuren: blauw, roze en het geteste turquoise. Niet de meeste alledaagse kleuren voor een smartphone, en het veilige grijs, zwart en wit ontbreken. Wij kunnen dat wel waarderen.

Opvallend ontwerp

De Edge 60 Fusion valt lekker op in de saaie massa. Een hoesje kan handig zijn om de telefoon beter te beschermen, maar is niet nodig voor grip. De nepleren achterkant biedt namelijk veel grip. Motorola schermt bovendien met een MIL-STD-810H-certificering, die aangeeft dat de Edge 60 Fusion niet stuk zou moeten gaan door een val van maximaal 1,2 meter hoogte.

©Rens Blom

De Edge 60 Fusion valt lekker op.

De gebruikservaring van de Motorola-smartphone is uitstekend. Met 178 gram is het toestel relatief licht, door de gekromde randen aan de zijkanten heb je het idee dat je een hele dure telefoon in handen hebt en het 6,67 inch-oledscherm ziet ook heel goed uit. De verversingssnelheid is 120 Hz en de resolutie wat hoger dan Full-HD, waardoor het scherm scherp oogt.

Complete smartphone

We zijn ook blij dat Motorola de scherp geprijsde smartphone zo compleet heeft gemaakt. De Edge 60 Fusion is bijvoorbeeld waterbestendig, ondersteunt een e-sim en heeft lekker veel (256 GB) opslagcapaciteit. Ook het werkgeheugen is van gebruikelijke grootte (8 GB) en de gangbare accucapaciteit van 5200 mAh levert een meer dan prima accuduur op. Wij kunnen de smartphone bij redelijk intensief gebruik, ook buiten de deur, zeker een lange dag gebruiken. 's Avonds opladen kan, maar de volgende ochtend redt het toestel ook.

©Rens Blom

Het grote scherm ziet er goed uit

Je dient wel zelf een oplaadadapter te regelen, en het liefst een krachtige. Motorola levert – vanwege nieuwe EU-wetgeving – namelijk alleen een usb-c-kabel in de doos van de Edge 60 Fusion mee. Met de juiste adapter kan de smartphone overigens lekker rap opladen, namelijk met 68 watt. Wat dat zegt? Dat het drie kwartier duurt om de telefoon van 0 naar 100 procent te brengen.

Is de Edge 60 Fusion zonder compromissen? Nee. De gebruikte MediaTek-processor is niet zo snel, waardoor de telefoon ons af en toe niet kan bijhouden. Geen ramp, maar wel een aandachtspunt. Toestellen worden door de jaren heen namelijk wat trager door alle apps en bestanden die je erop hebt gezet, en de Edge 60 Fusion is dus vanaf dag één al niet de snelste in zijn segment.

©Rens Blom

Camera's

De camera's van de smartphone zijn wat verwarrend. Achterop lijken drie cameralenzen te zitten, aangevuld met een flitser. Er zijn echter maar twee camera's: een hoofdcamera en een groothoekcamera. De Edge 60 Fusion kan ook inzoomen, maar gebruikt daar zijn hoofdcamera voor. Hoewel de camera's prima zijn gelet op de prijs, merken we duidelijk dat duurdere smartphones betere kiekjes schieten. Een begrijpelijk compromis, en we zijn blij dat Motorola de groothoeklens voorzien heeft van een macrofunctie, om van heel dichtbij te fotograferen. Dat kunnen lang niet alle telefoons in dit prijssegment.

Hieronder zie je twee fotoseries met van links naar rechts de hoofdcamera, groothoekcamera en zoomfunctie (2x) aan het werk.

©Rens Blom

©Rens Blom

Zes jaar updates

Prettig aan de Motorola Edge 60 Fusion is dat de telefoon drie Android-upgrades en zes jaar beveiligingsupdates krijgt. Je kunt het toestel dus heel lang veilig gebruiken. Motorola installeert ook heel wat AI-functies op het toestel. Sommige functies zijn nuttig, andere niet. Vertrouwd prettig blijven de gebaren om de smartphone efficiënt te bedienen. Motorola's tijdlijn met artikelen in allerlei categorieën toont ons om onduidelijke redenen alleen Engelstalige content, aangevuld met advertenties. Google's nieuwsfeed blijft dus relevanter.

©Rens Blom

Sommige onderdelen van Motorola's software bevallen goed, andere delen minder.

Conclusie: Motorola Edge 60 Fusion kopen?

De Motorola Edge 60 Fusion is niet de snelste smartphone in zijn prijsklasse, maar scoort op alle andere belangrijke punten wel (erg) goed. We zijn ook blij met het updatebeleid van zes jaar. Voor iets meer dan 300 euro koop je zo een telefoon waar je veel plezier aan kunt beleven.