Sinds de introductie in 2012 is de Tesla Model S geleidelijk doorontwikkeld tot een indrukwekkend staaltje engineering. Met de nieuwe Plaid-versie stuwt het Amerikaanse merk echter door tot nieuwe hoogten. Drie elektromotoren, 1020 pk, torque vectoring en een 0-100-sprint in 2,1 seconden, en dat alles gecombineerd met een actieradius van 600 km. Irwin Versteegh mocht plaatsnemen achter het stuur van deze elektrische raket.

De definitie van snel is met de alsmaar doordenderende EV-trein in een rap tempo aan het veranderen. Nog niet zo lang geleden behoorde je als eigenaar van een 2,0-liter 16V bij de absolute toffe peren, maar inmiddels sprint de traagste versie van de best verkochte auto ter wereld in 6,9 seconden naar de 100 km/u.

Toch blijft er een drang naar meer. Meer pk’s en meer drama, en veel autofabrikanten proberen deze honger dan ook te stillen. Met ‘dual motors’ en ‘GT’s’, of juist meer uiterlijk vertoon. En de fabrikant van de wereldwijd best verkochte auto? Die gaat voor de strijd en probeert de definitie van snel opnieuw uit te vinden. Hoe? Met de Plaid-versie van de Tesla Model S, en Irwin Versteegh van InstaAutoVlog reed er onlangs uitgebreid mee.

12 jaar oud alweer

De Model S is een vertrouwd gezicht op de Nederlandse wegen. Niet gek ook, want zeker in het begin van zijn levensjaren was het een auto waar je als early adopter niet omheen kon. Het destijds nog piepjonge merk leverde de S met levenslang gratis Supercharger-laden. Dat kon in de beginjaren nog maar bij een handjevol locaties, maar inmiddels staan er verspreid in Europa zo’n 50.000 stuks. Model S’en met een hoge kilometerstand zijn er dan ook bij de vleet. Zo’n exemplaar op de kop tikken? Dan zul je op een occasionwebsite in de zoekcriteria terug moeten scrollen naar 2012. Ja, en dat is alweer 12 jaar geleden!

En wat dan het knappe is? Sindsdien is het basisdesign van de auto niet veel veranderd. Toch zouden we Tesla tekortdoen als we het hebben over 'een twaalf jaar oude auto'. De met name continue technische verbeteringen, aanpassingen aan de bouwwijze en de hele opbouw van de auto zorgen er eigenlijk voor dat de Model S sindsdien compleet is vernieuwd. Bovendien blijft het een fraaie en elegante auto die opereert in de klasse van inmiddels de Mercedes EQE en de BMW i5.

600 kilometer range en snel laden

Tesla’s wapenfeiten? De overzichtelijkheid van twee uitvoeringen: de Long Range en de geteste Plaid. Deze auto's zien er op twee details na hetzelfde uit. Beide zijn voorzien van duurzame ledverlichting rondom en ze rollen standaard op 19-inch lichtmetalen wielen.

Met name dat laatste zorgt daarmee voor een range van 650 km voor de long Range en 600 km voor de Plaid. Dat is te danken aan een forse accu van netto 95 kWh. Deze is standaard op te laden met een 3-fase-boordlader (11 kW) en met een behoorlijk krachtige 250 kW aan een snellader of Tesla’s eigen Supercharger. Daarmee is een 10-80%-lading in nog geen halfuurtje gepiept.

De Plaid versie? Die kunnen we aan de buitenkant herkennen aan een subtiele carbonfiber spoiler en verbeterde remmerij rondom met roodgekleurde klauwen. Wel geven we je direct één advies: tast iets dieper in de buidel en opteer hoe dan ook voor de 21-inch Arachnid-wielen. Deze doen recht aan het krachtige uiterlijk en dito prestaties van de auto, en dragen bovendien ook nog eens positief bij aan de rijeigenschappen.

Twee smaken

In het interieur van de Long Range en Plaid zijn helemaal geen verschillen te zien. Elke S is voorzien van met plantaardig leder beklede, verwarm- en koelbare stoelen die zich bovendien elektrisch laten verstellen en een 17-inch horizontaal (bij de oude S stond deze verticaal) geplaatst multimedia- en navigatiesysteem dat je naar je toe kunt draaien.

Voor de rest doet het merk in de S niet aan opties. Je kunt wel kiezen voor een donker of licht thema, evenals extra pakketten qua connectiviteit voor het scherm, maar voor de rest is alles standaard.

De stoelen zitten goed, zijn over een riant bereik verstelbaar en fijn blijft de mogelijkheid om deze instellingen onder je eigen naam op te slaan. Wel even wennen is het ontbreken van bedieningshendels achter het stuurwiel. Voor het inschakelen van de versnelling word je nu verwezen naar het touchscreen. De richtingaanwijzers? Deze hendel is gedegradeerd tot twee aanraakgevoelige schakelaars óp het stuurwiel. Dat geldt voor de grootlichtschakelaar en de claxon, maar na een dag rondrijden went het. Handiger is het niet, maar Tesla’s drang naar versimpeling in het interieur lijkt ermee te zijn geslaagd.

Prima caravantrekker

Laten we eens naar de prestaties van de Long Range kijken. Daarin schuilt namelijk de oude Performance-variant. Zo sprint het 'instappertje' in net iets meer dan 3 seconden naar de 100 km/u en heeft-ie een begrensde topsnelheid van 250 km/u. Dat komt geheel op het conto van de twee elektromotoren: eentje voor en eentje achter. Ook goed om te weten: deze Long Range mag net als de Plaid 1600 kg trekken. Een lekkere caravantrekker dus.

En de Plaid? Die krijgt een extra elektromotor op de achteras waardoor er dus een driemotorige set-up ontstaat. Deze units zijn speciaal voor de Plaid ontwikkeld en zijn voorzien van met carbon omwikkelde rotors. Deze zijn extra krachtig, duurzaam, maar ook nog eens efficiënt.

Het totale vermogen is een duizelingwekkende 1020 pk en 1200 Nm trekkracht. Daarmee dendert de Tesla Model S Plaid dus door de haast idiote 1000pk-grens, en daarmee is hij in staat om in slechts 2,1 seconden naar de 100km/u te accelereren. Daarmee is het een van de snelst accelererende auto's ter wereld. Topsnelheid? Een Autobahnwaardige 322 km/u.

Geen differentieel

Het mooie van de driemotorige configuratie – en dus twee motoren op de achteras – is dat de twee achterste elektromotoren individueel een wiel aansturen. Hierdoor is er geen sprake van een traditioneel differentieel, maar wél van echte torque vectoring. Dat systeem werkt normaal gesproken door het aansturen/vastzetten van een differentieel, maar kan nu echt per wiel worden geregeld. Het wiel met de meeste grip krijgt al het vermogen. Een ingenieuze en unieke aanpak waarmee Tesla laat zien geen halve maatregelen te nemen.

Met een speciale Plaid Track-modus, die op het grote scherm kan worden ingeschakeld, kan het uiterste uit de S worden gehaald. Normaal gesproken ontstaat er bijvoorbeeld enorm veel hitte in de accu als er extreme prestaties van de motoren worden gevraagd. Om dat te reguleren, wordt de accu op voorhand afgekoeld waardoor een koele massa ontstaat. Tijdens het rijden zorgt een gesloten vloeistofcircuit voor koeling tussen de elektromotoren en de accu, waardoor de prestaties gehandhaafd kunnen blijven.

Ultieme synergie

Ook wordt het regeneratieve remvermogen verhoogd met als doel de echte remmerij deels te ontlasten, maar ook om meer druk op de vooras te leggen bij het aansnijden van een bocht. De Model S speelt daarnaast continu met het vermogen op de voor- en achteras. Daarmee probeert de software de balans van de auto te verbeteren. De ultieme synergie tussen soft- en hardware dus.

Bij het insturen wordt de aandrijfkracht op de vooras kort onderbroken om op die manier meer grip en balans naar de achterkant van de auto te krijgen. Ook gaat de luchtvering naar standje hardcore en de echt geoefende bestuurders kunnen zelfs het regeneratieve remvermogen per as aansturen. Als kers op de taart krijg je daarnaast een digitale G-meter, lap timer en een dashcamfunctie inclusief telemetriegegevens waardoor je later je circuitrondje kunt terugkijken.

Onze testauto was uitgerust met de net geen 14.000 euro(!) kostende Carbon Ceramic Brake Kit. Dan krijgt de Model S Plaid verbeterde remmen met 41 cm grote keramische schijven rondom, klauwen met zes zuigers aan de voorkant en klauwen met vier zuigers achter. Ook zien we dan remvloeistof die bestand is tegen hogere temperaturen en krijgen we bovendien semi-slick banden. Die laatste worden afgeraden op de openbare weg, dus daar dien je wel even rekening mee te houden.

Krankzinnig snel

Wil je trouwen die 2,1 seconden van 0-100 km/u ervaren, dan dien je wel wat geduld te hebben. Waar de accu in Track Modus wordt gekoeld, wordt-ie voor optimale rechtelijn-prestaties in Drag Strip Mode juist opgewarmd. En dat kan soms wel 40 minuten duren, maar geloof ons: dat is echt elke seconde waard. Het is haast niet te bevatten hoe krankzinnig snel en ronduit angstaanjagend de Tesla Model S Plaid op dat moment is.

Eén voet op de rem, het stroompedaal naar de bodem en binnen 10 seconden laat de S zijn luchtvering aan de voorkant zakken. De neus van de auto ligt als een cheetah in aanvalsmodus op de bodem, en na het laten schieten van het rempedaal ervaar je een soort whiplash en word je met brute kracht in je stoel geduwd. Dat is echt iets waar je rekening mee dient te houden, want lang niet iedereen kan deze mate van G-krachten aan.

En het blijft niet alleen bij die idioot snelle acceleratie. De engineers zijn er ook in geslaagd om gewoon een strak rijdende auto neer te zetten. Sterker nog, door de intelligente luchtvering rondom, de sublieme aansturing van het vermogen en de torque vectoring voelt de S eerder aan als een Model 3-achtige dan een grote luxe sedan. Zeker nadat je de sportmodus voor de luchtvering hebt ingeschakeld, is-ie in staat tot bizarre bochtsnelheden. Het stuurgevoel zou op de limiet iets nauwkeuriger mogen, maar desondanks is het absoluut een auto die niet vies is van een lekker stukje sturen.

Comfortabel

En het comfort? Ook dat is behouden, zij het dat de Plaid op de limiet net even iets harder lijkt gedempt dan de Long Range, al kan dat ook met de 21-inch wielen te maken hebben. Niettemin geniet je – zeker in comfortmodus – van een verfijnd rijkarakter met een goed gedempt totaalpakket. Niet te week, maar wel comfortabel genoeg voor een comfortabel karakter binnen de bebouwde kom, terwijl de uitstekende rechtuitstabiliteit en het dubbel gelamineerde glas rondom zorgen voor rust op een langer traject.

Ja, en dat allemaal met een gemiddeld energieverbruik waar menig compacte EV jaloers op is. De Tesla Model S Plaid is dan ook een auto die uitersten verenigt. Die van kracht en efficiency, maar ook soft- en hardware. Het is de engineers gelukt om middels slimme software een hardcore rijsensatie te realiseren. Ronduit indrukwekkend, al komt dat wel tegen een prijs. Een koopje is de Model S Plaid alleszins, maar zie jij voor dit geld maar eens een gelijkwaardige opponent te vinden. Die is er namelijk niet.

Een inbouw-magnetron is ideaal als je op zoek bent naar een vaste plek voor je magnetron in een strakke, opgeruimde keuken. Maar hoe weet je welke je moet kiezen? De opties zijn uitgebreid: van compacte solo-magnetrons tot volwaardige combi-magnetrons met stoomfunctie. In dit artikel lees je waar je op moet letten zodat je een model vindt dat past bij jouw keuken én bij de manier waarop je kookt!

Meten = weten

Een inbouw-magnetron moet precies passen in de nis van je keukenmeubel. Daarom is het belangrijk om goed naar de afmetingen te kijken. Fabrikanten vermelden altijd de benodigde nishoogte, nisbreedte en nisdiepte in de specificaties. De standaard nishoogtes zijn meestal 38 cm of 45 cm. Sommige modellen zijn hoger, maar dan gaat het vaak om combi-ovens of apparaten met extra functies.

De nisbreedte is vrijwel altijd 56 cm. 60 cm komt ook voor, maar dat is eigenlijk meer geschikt voor een volledige oven dan voor een inbouw-magnetron. De nisdiepte varieert tussen de 55 en 58 cm. Meet de beschikbare ruimte goed op, inclusief de diepte van de achterwand en eventuele obstakels zoals elektriciteitsleidingen. Zit er een plint of deur onder? Controleer dan ook of de klep van de magnetron volledig open kan. Hieronder lees je nog wat meer over de afmetingen.

©RossandHelen

Solo of combi: welk type magnetron heb je nodig?

Een solo-magnetron gebruik je voor het opwarmen van voedsel, het ontdooien van diepvriesproducten of het bereiden van eenvoudige gerechten. Dit type magnetrons is eenvoudig in gebruik, vaak goedkoper en verbruikt minder stroom. Gebruik je de ovenfunctie nauwelijks, dan is dit een logische keuze.

Een combi-magnetron combineert de magnetronfunctie met een heteluchtoven. Je kunt er dus ook pizza's, taarten of ovenschotels in maken. Sommige combi-magnetrons hebben zelfs een grillstand of een stoomfunctie , waardoor je meerdere keukenapparaten kunt vervangen door één toestel. Houd er wel rekening mee dat een combi-magnetron doorgaans iets duurder is en iets langer nodig heeft om voor te verwarmen dan een volwaardige oven.

Voorbeeld: kook je veel met verse groenten en vis, dan is een model met stoomfunctie interessant. Warm je vooral soep en kant-en-klaarmaaltijden op, dan is een solo-magnetron vaak meer dan voldoende.

Bediening: draaiknop of touch?

Het gebruiksgemak verschilt per model. Traditionele modellen hebben vaak draaiknoppen: één voor het vermogen, één voor de tijd. Simpel en overzichtelijk, vooral geschikt als je de magnetron hoofdzakelijk gebruikt voor opwarmen en ontdooien.

Moderne inbouw-magnetrons zijn vaak uitgerust met touchbediening of zelfs een touchscreen. Je selecteert dan via het display het programma, de temperatuur of het gewicht. Sommige modellen hebben automatische programma's die zelf de bereidingstijd en het vermogen aanpassen. Handig, maar soms ook wat omslachtiger bij simpele taken.

Tip: probeer in een winkel of showroom hoe intuïtief het menu aanvoelt. Kies een bediening die past bij hoe jij graag kookt.

©Tom Baker | tab62

Let op de aansluiting en ventilatie

Een inbouw-magnetron werkt op een standaard stopcontact (230 volt), maar let goed op het vermogen. Sommige combi-modellen hebben een hoger piekverbruik; zorg dat de groep waarop je het aansluit dit aankan. Kijk ook waar de stekker zit: die moet je kwijt kunnen achter het meubel of via een uitsparing in de achterwand.

Daarnaast is ventilatie belangrijk. Tijdens het gebruik komt warmte vrij. In de handleiding van het apparaat staan minimale ventilatieruimtes aangegeven, bijvoorbeeld 2 cm boven en 5 cm achter. Houd je je daar niet aan, dan kan de magnetron oververhit raken of minder lang meegaan. Zit er al een oven onder of boven de plek waar je de magnetron wilt inbouwen? Controleer dan of de gecombineerde warmteafvoer goed geregeld is.

Praktische keuzehulp

Stel jezelf de volgende vragen voor je een keuze maakt:

☐ Waar komt de magnetron precies? In een hoge kast, boven een oven of op ooghoogte?
☐ Gebruik je nu vooral de magnetronfunctie of bak je ook regelmatig in de oven?
☐ Heb je al een aparte oven? Dan heb je vaak voldoende aan een solo-magnetron
☐ Wil je kunnen grillen of stomen?
☐ Wil je eenvoudige bediening of juist veel automatische programma's?
☐ Komt de magnetron in een bestaande nis of kastenwand, of wordt de keuken nog gebouwd?

Een voorbeeld: stel, je woont alleen, kookt snel en gebruikt de oven amper. Dan is een solo-magnetron van 38 cm hoog met draaiknoppen prima. Heb je een gezin, kook je gevarieerd en wil je ruimte besparen? Dan is een combi van 45 cm met grill en stoomfunctie een betere match.

Conclusie

Een inbouw-magnetron kiezen begint bij de afmetingen, maar gaat vooral over hoe jij kookt. Warm je snel iets op, dan is een eenvoudige solo-magnetron vaak genoeg. Bak je graag of heb je weinig ruimte, dan loont het om te investeren in een goede combi-magnetron. Let altijd op de inbouwmaten, ventilatie en bediening. Zo voorkom je verrassingen en haal je het meeste uit je keuken.

Er komen steeds meer toepassingen voor het automatiseren van je huis. SwitchBot is al wat langer in Nederland actief en heeft naast robotstofzuigers, schakelaars voor lichtknoppen en elektronische sloten ook een automatisch open- en sluitsysteem voor gewone gordijnen in het assortiment. Daar is nu een systeem voor rolgordijnen bijgekomen: de Roller Shade.

Thuisautomatisering is een handige manier om apparaten in het huishouden te bedienen zonder dat je in de meeste gevallen ook zelf thuis hoeft te zijn. Denk bijvoorbeeld aan het aanpassen van de temperatuur in huis, het bedienen van de verlichting of deuren, maar ook het openen of sluiten van de gordijnen. Op warme dagen kan het bijvoorbeeld slim zijn om die gordijnen automatisch te sluiten als de temperatuur boven een bepaalde waarde uitkomt, of wanneer er een bepaalde intensiteit van lichtinval is.

Al deze zaken en meer kun je inregelen met de spullen van SwitchBot. Het ecosysteem van dit bedrijf omvat een scala aan apparaten, variërend van raam- en deursensors en lichtknoprobots die je lichtknoppen kunnen indrukken tot complete aircosystemen en zelfs robotstofzuigers. Maar ook slimme lampen en gordijnsystemen dus. We hebben van SwitchBot al eerder de SwitchBot Curtain en de SwitchBot Curtain 3 getest, systemen die bedoeld zijn voor gordijnen op rails.

Complete set

De SwitchBot Roller Shade is een rolgordijnsysteem waar het rolgordijn zelf al bij wordt geleverd, in tegenstelling tot de SwitchBot Curtain die bedoeld is om aan een bestaand gordijnsysteem te koppelen. Overigens kun je ook je eigen bestaande rolgordijn op het systeem van de Roller Shade monteren.

De Roller Shade is een compleet rolgordijnpakket, en in de doos vind je alles wat je nodig hebt om het systeem op te hangen. Alle beugels, het rolsysteem, schroeven en pluggen worden meegeleverd, en zelfs gereedschap voor het vastdraaien van schroeven en het op maat snijden van het rolgordijn zelf ontbreekt niet. Verder krijg je er een bedieningspaneeltje bij, bestaande uit een omhoog- en omlaagknopm, en een kabeltje van zo'n twee meter dat kan worden aangesloten op de daarvoor gemaakte aansluiting op het frame. De Roller Shade wordt aangedreven door een interne batterij die volgens SwitchBot acht maanden lang werkt zonder tussentijds opladen. Via de usb-c-poort kan het systeem indien nodig bijtanken.

Goed opmeten

Voordat je aan de slag gaat met de Roller Shade, of eigenlijk: voordat je er eentje gaat kopen, moet je eerst even goed controleren of je de juiste afmetingen in je winkelwagentje hebt. De SwitchBot Roller Shade is beschikbaar in vier breedteversies en in twee basiskleuren: gebroken wit en grijs. Voor de breedte kun je kiezen uit small, medium, large en extra large, waarbij je opeenvolgend kunt kiezen voor breedtes van 58 t/m 80 cm, 80 tot 110 cm, 110 tot 140 cm en 140 tot 185 cm.

Wij hebben voor de XL-versie gekozen, omdat het kozijn waarop de SwitchBot wordt getest een breedte van 171 cm heeft. Geen enkele SwitchBot Roller Shade zal direct passen op het raamkozijn waar je hem wilt gebruiken, waardoor je waarschijnlijk altijd een stuk gordijnstof zult moeten verwijderen. Verderop lees je hoe dat werkt.

Belangrijk is om vooraf goed te bedenken hoe je de SwitchBot Roller Shade(s) wilt inzetten. De gordijnen zijn van polyester en verduisteren volledig. Dat kan donkerder zijn dan je gewend bent, maar in een slaapkamer is het juist vaak ideaal. Houd er wel rekening mee dat de kosten snel oplopen als je meerdere kozijnen naast elkaar hebt, omdat je voor elk raam een afzonderlijke Roller Shade nodig hebt.

Daarnaast bedekken de gordijnen nooit de volledige breedte van het kozijn. Aan beide zijden van de rol blijft een paar centimeter open, omdat de roller niet strak tegen het ophangframe aansluit. Afhankelijk van de montage kunnen hierdoor kieren ontstaan, waardoor er toch licht binnenvalt, vooral aan de kant van de motor. Plaats je meerdere Roller Shades naast elkaar voor één breed raam, dan blijven er altijd kleine openingen zichtbaar tussen de afzonderlijke gordijnen.

Op maat maken

Omdat de Roller Shade direct uit de doos waarschijnlijk niet meteen past, moet het systeem op maat worden gemaakt. Hoe dat werkt? Het ophangsysteem bestaat uit een verschuifbare aluminium balk waartussen het rolgordijn hangt. Aan een van de zijdes bevindt zich de motor, die via een stang in de aluminium rol van het gordijn is geschoven. De gordijnrol kan door de andere zijkant los te maken van de motorstang worden afgeschoven en eventueel worden vervangen door je eigen rolgordijn. In dit artikel houden we het bij de uitleg van het meegeleverde gordijn.

Om het meegeleverde SwitchBot-gordijn op maat te maken, is een vrij ingenieus systeem bedacht: aan de niet-gemotoriseerde kant kun je een apart blokje met een snijmes monteren, waar het rolgordijn met buis en al doorheen moet worden gehaald. Op die plek wordt het rolgordijn namelijk op maat gesneden.

In de SwitchBot-app geef je aan dat je een snij-sessie wilt starten. De motor van het rolgordijn begint nu langzaam te draaien. Tijdens het draaien moet je met de meegeleverde schroevendraaier het messysteem aandraaien, zodat het mes steeds dieper door de gordijnstof snijdt. Dat aandraaien doe je net zo lang tot het mes volledig door de stof heen is en bij de buis zelf is beland.

Het laatste deel van de buis waarop het gordijn is gerold, bestaat uit plastic. Als de snij-sessie correct is uitgevoerd en het mes met de schroevendraaier strak genoeg is aangedraaid, kan zelfs het plastic worden doorgesneden, of er in elk geval voor zorgen dat het makkelijker kan worden afgebroken.

Volledig uitrollen

Wanneer het overtollige stuk stof is losgesneden van de rest van het rolgordijn, blijft dat stuk aan het eind natuurlijk nog wel vastzitten aan de oprolbuis. Om dat stuk los te kunnen krijgen, moet de hele gordijnrol worden afgerold. Met een totale lengte van maar liefst 2,20 meter is dat nogal wat. Dat afrollen kan door middel van de app, maar kan ook handmatig door de oprolbuis eerst van de motorstang af te halen. Nadat het gordijn tot het eind is afgerold, kan het overtollige deel van de oprolbuis worden losgeknipt. Daarna breek je (zoals hierboven besproken) het overtollige plastic deel van de oprolbuis buis af, maar beter kun je proberen om dat stuk met een goed stanleymes af te snijden (het plastic is niet heel dik).

Het complete plastic deel van de oprolbuis moet er nu afgehaald worden, zodat de rest van het gordijn fatsoenlijk aan de buis kan worden bevestigd. De oprolbuis heeft nog een binnenste buis die je weer door het plastic deel moet schuiven. Vervolgens schuif je het dikke gedeelte van het gordijn door de sleuf van de plastic buis en schroef je alles vast.

Het opnieuw oprollen van het rolgordijn dient zorgvuldig te gebeuren, waarbij de linker- en de rechterkant gelijkmatig moeten worden opgerold. Gaat dat niet helemaal netjes, dan bestaat de kans dat het gordijn na het oprollen niet helemaal recht en strak om de oprolbuis zit. In ons geval moesten we het een paar keer opnieuw doen om alles strak te krijgen. Als het gordijn scheef op de rol zit, kan deze vast komen te zitten tijdens het automatisch omhoog rollen.

Ophangen

Het ophangsysteem van de Roller Shade is anders dan het gemiddelde rolgordijn. Die worden doorgaans links en rechts van de oprolbuis op het kozijn geschroefd. Bij de Roller Shade zit het bevestigingssysteem boven de aluminium balk en moet het systeem daar schuin in worden geklikt. Op zich is dat een prima manier, maar het vergt wel wat handigheid en je moet ietsje boven je macht werken omdat het hele systeem relatief zwaar is. De klus kun je dan ook beter met z'n tweeën doen.

Ook zijn de beugels waarin het aluminium frame wordt opgehangen niet heel stevig, waardoor alles een beetje naar beneden zakt op het moment dat het systeem wordt vastgeklikt. Ook belangrijk om te weten: past het frame precies in een raamnis, dan moet je het systeem compleet met het rolgordijn erin ophangen. Het rolgordijn er achteraf in plaatsen is dan niet mogelijk, omdat het systeem alleen vanaf één kant kan worden losgemaakt en het rolgordijn over de aandrijfstang van de motor geplaatst moet worden.

©MG | ID.nl

Kalibratie

Nadat de Roller Shade is opgehangen, is het tijd voor de kalibratie. Dat is nodig voor het systeem om te kunnen bepalen wanneer het rolgordijn volledig is opgerold en wanneer hij helemaal is uitgerold. Het rolgordijn is namelijk geschikt voor ramen tot zo'n 2 meter hoog, en dan moet op een bepaald moment worden ingesteld tot hoe ver het gordijn moet uitrollen totdat het venster compleet door het gordijn is bedekt. Het systeem kan niet uit zichzelf zien of het zich helemaal heeft opgerold; ook dat moet worden gekalibreerd.

Je start de kalibratie met behulp van de app, waarbij eerst moet worden bepaald wanneer het systeem volledig is opgerold. Aan de onderkant van het gordijn is een (eerder gemonteerde) aluminium stang geplaatst, die fungeert als tegengewicht om het gordijn op zijn plek te houden. Die stang dient tevens als buffer om te voorkomen dat het gordijn na het compleet oprollen blijft doordraaien. Tijdens het kalibratieproces kun je zelf niet aangeven wanneer tijdens het oprollen het einde is bereikt; dat stopt vanzelf zodra de aluminium stang het ophangframe bereikt. De app vraagt de gebruiker vervolgens of het systeem is vastgelopen of dat het einde is bereikt.

Het oprollen stopt hierdoor echter wel vrij abrupt en lijkt hiermee het ophangsysteem te beschadigen, omdat de aluminium balk relatief bruusk tegen het ophangframe wordt getrokken. Deze manier van kalibreren voelt al met al wat primitief aan, maar het werkt wel. De volgende stap is het bepalen van de afrollengte. Hierbij bepaalt de gebruiker wanneer het einde is bereikt en het raam naar wens is bedekt. Je drukt dan simpelweg op de stopknop en accepteert de stand van het gordijn. Na de kalibratie kun je de Roller Shade volledig gebruiken.

Schema's en timers

De SwitchBot-app voor de kalibratie en de bediening gebruik je ook als je andere apparaten van dit merk in huis hebt. De app is niet specifiek gericht op het rolgordijnsysteem, maar kan ook worden gebruikt voor het uitlezen van de verschillende temperatuur- en vochtmeters van SwitchBot, het bedienen van de andere gordijnsystemen zoals de SwitchBot Curtain 1 en Curtain 3 en andere slimme apparaten.

Handig is dat je verschillende apparaten en meters van SwitchBot aan elkaar kunt koppelen. Zo kun je er bijvoorbeeld bij het bereiken van een ingestelde temperatuur voor zorgen dat de Roller Shade automatisch wordt gesloten of geopend. Dat kan ook bij een bepaalde lichtintensiteit: als je een (apart te verkrijgen) zonnepaneel aan de usb-c-poort op de Roller Shade aansluit, kun je aangeven bij welke intensiteit het gordijn moet sluiten of openen. Met het aansluiten van zo'n zonnepaneel wordt de Roller Shade trouwens ook automatisch opgeladen.

Conclusie

De SwitchBot Roller Shade is een mooie manier om je huis te automatiseren en kan een prima toevoeging zijn als je al delen van je huis hebt geautomatiseerd. In combinatie met bijvoorbeeld een slimme thermostaat, verlichting en koel- of verwarmingsapparaten kun je bij warm weer je huis koel houden, of 's winters juist warmer krijgen. Dankzij het SwitchBot-ecosysteem is het handig dat je het rolgordijnsysteem kunt meenemen in alle routines voor huisautomatiseringen.

De Roller Shade is 100 procent verduisterend. Dat kan prettig zijn, maar dat werkt alleen goed als je het rolgordijnsysteem ook echt goed passend krijgt. Helaas lukt dat niet altijd, omdat het rolgordijn zelf niet de volledige breedte van het montagesysteem heeft. Daarnaast luistert de installatie vrij nauw, dus alles goed van tevoren opmeten is essentieel.