Sinds de introductie in 2012 is de Tesla Model S geleidelijk doorontwikkeld tot een indrukwekkend staaltje engineering. Met de nieuwe Plaid-versie stuwt het Amerikaanse merk echter door tot nieuwe hoogten. Drie elektromotoren, 1020 pk, torque vectoring en een 0-100-sprint in 2,1 seconden, en dat alles gecombineerd met een actieradius van 600 km. Irwin Versteegh mocht plaatsnemen achter het stuur van deze elektrische raket.

De definitie van snel is met de alsmaar doordenderende EV-trein in een rap tempo aan het veranderen. Nog niet zo lang geleden behoorde je als eigenaar van een 2,0-liter 16V bij de absolute toffe peren, maar inmiddels sprint de traagste versie van de best verkochte auto ter wereld in 6,9 seconden naar de 100 km/u.

Toch blijft er een drang naar meer. Meer pk’s en meer drama, en veel autofabrikanten proberen deze honger dan ook te stillen. Met ‘dual motors’ en ‘GT’s’, of juist meer uiterlijk vertoon. En de fabrikant van de wereldwijd best verkochte auto? Die gaat voor de strijd en probeert de definitie van snel opnieuw uit te vinden. Hoe? Met de Plaid-versie van de Tesla Model S, en Irwin Versteegh van InstaAutoVlog reed er onlangs uitgebreid mee.

12 jaar oud alweer

De Model S is een vertrouwd gezicht op de Nederlandse wegen. Niet gek ook, want zeker in het begin van zijn levensjaren was het een auto waar je als early adopter niet omheen kon. Het destijds nog piepjonge merk leverde de S met levenslang gratis Supercharger-laden. Dat kon in de beginjaren nog maar bij een handjevol locaties, maar inmiddels staan er verspreid in Europa zo’n 50.000 stuks. Model S’en met een hoge kilometerstand zijn er dan ook bij de vleet. Zo’n exemplaar op de kop tikken? Dan zul je op een occasionwebsite in de zoekcriteria terug moeten scrollen naar 2012. Ja, en dat is alweer 12 jaar geleden!

En wat dan het knappe is? Sindsdien is het basisdesign van de auto niet veel veranderd. Toch zouden we Tesla tekortdoen als we het hebben over 'een twaalf jaar oude auto'. De met name continue technische verbeteringen, aanpassingen aan de bouwwijze en de hele opbouw van de auto zorgen er eigenlijk voor dat de Model S sindsdien compleet is vernieuwd. Bovendien blijft het een fraaie en elegante auto die opereert in de klasse van inmiddels de Mercedes EQE en de BMW i5.

600 kilometer range en snel laden

Tesla’s wapenfeiten? De overzichtelijkheid van twee uitvoeringen: de Long Range en de geteste Plaid. Deze auto's zien er op twee details na hetzelfde uit. Beide zijn voorzien van duurzame ledverlichting rondom en ze rollen standaard op 19-inch lichtmetalen wielen.

Met name dat laatste zorgt daarmee voor een range van 650 km voor de long Range en 600 km voor de Plaid. Dat is te danken aan een forse accu van netto 95 kWh. Deze is standaard op te laden met een 3-fase-boordlader (11 kW) en met een behoorlijk krachtige 250 kW aan een snellader of Tesla’s eigen Supercharger. Daarmee is een 10-80%-lading in nog geen halfuurtje gepiept.

De Plaid versie? Die kunnen we aan de buitenkant herkennen aan een subtiele carbonfiber spoiler en verbeterde remmerij rondom met roodgekleurde klauwen. Wel geven we je direct één advies: tast iets dieper in de buidel en opteer hoe dan ook voor de 21-inch Arachnid-wielen. Deze doen recht aan het krachtige uiterlijk en dito prestaties van de auto, en dragen bovendien ook nog eens positief bij aan de rijeigenschappen.

Twee smaken

In het interieur van de Long Range en Plaid zijn helemaal geen verschillen te zien. Elke S is voorzien van met plantaardig leder beklede, verwarm- en koelbare stoelen die zich bovendien elektrisch laten verstellen en een 17-inch horizontaal (bij de oude S stond deze verticaal) geplaatst multimedia- en navigatiesysteem dat je naar je toe kunt draaien.

Voor de rest doet het merk in de S niet aan opties. Je kunt wel kiezen voor een donker of licht thema, evenals extra pakketten qua connectiviteit voor het scherm, maar voor de rest is alles standaard.

De stoelen zitten goed, zijn over een riant bereik verstelbaar en fijn blijft de mogelijkheid om deze instellingen onder je eigen naam op te slaan. Wel even wennen is het ontbreken van bedieningshendels achter het stuurwiel. Voor het inschakelen van de versnelling word je nu verwezen naar het touchscreen. De richtingaanwijzers? Deze hendel is gedegradeerd tot twee aanraakgevoelige schakelaars óp het stuurwiel. Dat geldt voor de grootlichtschakelaar en de claxon, maar na een dag rondrijden went het. Handiger is het niet, maar Tesla’s drang naar versimpeling in het interieur lijkt ermee te zijn geslaagd.

Prima caravantrekker

Laten we eens naar de prestaties van de Long Range kijken. Daarin schuilt namelijk de oude Performance-variant. Zo sprint het 'instappertje' in net iets meer dan 3 seconden naar de 100 km/u en heeft-ie een begrensde topsnelheid van 250 km/u. Dat komt geheel op het conto van de twee elektromotoren: eentje voor en eentje achter. Ook goed om te weten: deze Long Range mag net als de Plaid 1600 kg trekken. Een lekkere caravantrekker dus.

En de Plaid? Die krijgt een extra elektromotor op de achteras waardoor er dus een driemotorige set-up ontstaat. Deze units zijn speciaal voor de Plaid ontwikkeld en zijn voorzien van met carbon omwikkelde rotors. Deze zijn extra krachtig, duurzaam, maar ook nog eens efficiënt.

Het totale vermogen is een duizelingwekkende 1020 pk en 1200 Nm trekkracht. Daarmee dendert de Tesla Model S Plaid dus door de haast idiote 1000pk-grens, en daarmee is hij in staat om in slechts 2,1 seconden naar de 100km/u te accelereren. Daarmee is het een van de snelst accelererende auto's ter wereld. Topsnelheid? Een Autobahnwaardige 322 km/u.

Geen differentieel

Het mooie van de driemotorige configuratie – en dus twee motoren op de achteras – is dat de twee achterste elektromotoren individueel een wiel aansturen. Hierdoor is er geen sprake van een traditioneel differentieel, maar wél van echte torque vectoring. Dat systeem werkt normaal gesproken door het aansturen/vastzetten van een differentieel, maar kan nu echt per wiel worden geregeld. Het wiel met de meeste grip krijgt al het vermogen. Een ingenieuze en unieke aanpak waarmee Tesla laat zien geen halve maatregelen te nemen.

Met een speciale Plaid Track-modus, die op het grote scherm kan worden ingeschakeld, kan het uiterste uit de S worden gehaald. Normaal gesproken ontstaat er bijvoorbeeld enorm veel hitte in de accu als er extreme prestaties van de motoren worden gevraagd. Om dat te reguleren, wordt de accu op voorhand afgekoeld waardoor een koele massa ontstaat. Tijdens het rijden zorgt een gesloten vloeistofcircuit voor koeling tussen de elektromotoren en de accu, waardoor de prestaties gehandhaafd kunnen blijven.

Ultieme synergie

Ook wordt het regeneratieve remvermogen verhoogd met als doel de echte remmerij deels te ontlasten, maar ook om meer druk op de vooras te leggen bij het aansnijden van een bocht. De Model S speelt daarnaast continu met het vermogen op de voor- en achteras. Daarmee probeert de software de balans van de auto te verbeteren. De ultieme synergie tussen soft- en hardware dus.

Bij het insturen wordt de aandrijfkracht op de vooras kort onderbroken om op die manier meer grip en balans naar de achterkant van de auto te krijgen. Ook gaat de luchtvering naar standje hardcore en de echt geoefende bestuurders kunnen zelfs het regeneratieve remvermogen per as aansturen. Als kers op de taart krijg je daarnaast een digitale G-meter, lap timer en een dashcamfunctie inclusief telemetriegegevens waardoor je later je circuitrondje kunt terugkijken.

Onze testauto was uitgerust met de net geen 14.000 euro(!) kostende Carbon Ceramic Brake Kit. Dan krijgt de Model S Plaid verbeterde remmen met 41 cm grote keramische schijven rondom, klauwen met zes zuigers aan de voorkant en klauwen met vier zuigers achter. Ook zien we dan remvloeistof die bestand is tegen hogere temperaturen en krijgen we bovendien semi-slick banden. Die laatste worden afgeraden op de openbare weg, dus daar dien je wel even rekening mee te houden.

Krankzinnig snel

Wil je trouwen die 2,1 seconden van 0-100 km/u ervaren, dan dien je wel wat geduld te hebben. Waar de accu in Track Modus wordt gekoeld, wordt-ie voor optimale rechtelijn-prestaties in Drag Strip Mode juist opgewarmd. En dat kan soms wel 40 minuten duren, maar geloof ons: dat is echt elke seconde waard. Het is haast niet te bevatten hoe krankzinnig snel en ronduit angstaanjagend de Tesla Model S Plaid op dat moment is.

Eén voet op de rem, het stroompedaal naar de bodem en binnen 10 seconden laat de S zijn luchtvering aan de voorkant zakken. De neus van de auto ligt als een cheetah in aanvalsmodus op de bodem, en na het laten schieten van het rempedaal ervaar je een soort whiplash en word je met brute kracht in je stoel geduwd. Dat is echt iets waar je rekening mee dient te houden, want lang niet iedereen kan deze mate van G-krachten aan.

En het blijft niet alleen bij die idioot snelle acceleratie. De engineers zijn er ook in geslaagd om gewoon een strak rijdende auto neer te zetten. Sterker nog, door de intelligente luchtvering rondom, de sublieme aansturing van het vermogen en de torque vectoring voelt de S eerder aan als een Model 3-achtige dan een grote luxe sedan. Zeker nadat je de sportmodus voor de luchtvering hebt ingeschakeld, is-ie in staat tot bizarre bochtsnelheden. Het stuurgevoel zou op de limiet iets nauwkeuriger mogen, maar desondanks is het absoluut een auto die niet vies is van een lekker stukje sturen.

Comfortabel

En het comfort? Ook dat is behouden, zij het dat de Plaid op de limiet net even iets harder lijkt gedempt dan de Long Range, al kan dat ook met de 21-inch wielen te maken hebben. Niettemin geniet je – zeker in comfortmodus – van een verfijnd rijkarakter met een goed gedempt totaalpakket. Niet te week, maar wel comfortabel genoeg voor een comfortabel karakter binnen de bebouwde kom, terwijl de uitstekende rechtuitstabiliteit en het dubbel gelamineerde glas rondom zorgen voor rust op een langer traject.

Ja, en dat allemaal met een gemiddeld energieverbruik waar menig compacte EV jaloers op is. De Tesla Model S Plaid is dan ook een auto die uitersten verenigt. Die van kracht en efficiency, maar ook soft- en hardware. Het is de engineers gelukt om middels slimme software een hardcore rijsensatie te realiseren. Ronduit indrukwekkend, al komt dat wel tegen een prijs. Een koopje is de Model S Plaid alleszins, maar zie jij voor dit geld maar eens een gelijkwaardige opponent te vinden. Die is er namelijk niet.

Hoewel koken op gas voorlopig nog mag, is duidelijk dat de toekomst elektrisch is. Veel mensen stappen nu al over op elektrisch koken – vaak in combinatie met inductie. Ben jij toe aan een nieuwe kookplaat of wil je van het gas af? Dan is het goed om te weten hoe je zo’n elektrische kookplaat aansluit, waar je op moet letten en wanneer je beter een professional kunt inschakelen.

Eén, twee of drie fasen: wat betekent dat?

In tegenstelling tot een gaskookplaat, die je simpelweg aan een gasaansluiting koppelt, is een elektrische kookplaat net iets technischer. Zo'n kookplaat kan worden aangesloten op één, twee of drie elektrische fasen. Welke van de drie je nodig hebt, hangt af van het vermogen van je kookplaat én van de aansluiting in je keuken.

Een 1-fase kookplaat is het eenvoudigst. Die werkt op een gewone stekker met twee pinnen, precies zoals je gewend bent van andere apparaten in huis. Deze modellen hebben een beperkt vermogen – maximaal 3680 watt – maar zijn vaak krachtig genoeg voor wie niet al te fanatiek kookt. Aansluiten is simpel: stekker erin en je kunt aan de slag.

Voor een 2-fase kookplaat heb je een zogenoemde perilex-stekker nodig, met vijf pinnen. Die zie je vooral bij iets krachtigere inductiekookplaten. Meestal worden dit soort kookplaten zonder stekker geleverd, en is het slim om een elektricien in te schakelen voor de installatie. Het benodigde vermogen ligt tussen de 3681 en 7360 watt.

Een 3-fase kookplaat vraagt nog meer stroom en werkt op krachtstroom. Ook hier gebruik je een perilex-stekker met vijf pinnen, maar je moet wel eerst controleren of je meterkast daar op is voorbereid. De aansluitwaarde ligt boven de 7360 watt en het is belangrijk dat de aansluiting klopt – anders werkt de kookplaat niet of loop je zelfs risico op overbelasting. Laat dit daarom bij voorkeur aan een vakman over.

©vectorizer88 - stock.adobe.com

Hoe weet je welke kookplaat bij je keuken past?

Wat je kunt aansluiten, hangt af van het type stopcontact in je keuken. Heb je een standaard wandcontactdoos met twee gaten? Dan past daar alleen een 1-fase kookplaat op. Die worden meestal geleverd met stekker en snoer, zodat je hem meteen kunt gebruiken.

Zie je een perilex-stopcontact (met vijf gaten)? Dan is je keuken in principe geschikt voor een 2- of 3-fase kookplaat. Alleen weet je dan nog niet of je meterkast daadwerkelijk drie fasen aankan. Dat kun je op twee manieren controleren: met een multimeter of door in je meterkast te kijken.

Zo check je de aansluiting met een multimeter

Heb je een multimeter in huis? Dan kun je precies meten hoeveel fasen je aansluiting ondersteunt. Teken op een papier het patroon van het perilex-stopcontact en noteer per gat wat je meet. Prik met één pin in het middelste gat (de aarde) en meet met de andere pin de overige vier. Krijg je twee keer 230 volt en twee keer 0? Dan heb je een 2-fase aansluiting. Meet je drie keer 230 volt en één keer 0? Dan is het een 3-fase aansluiting. Label de gaten met ‘L’ voor stroom en ‘N’ voor nul, zodat je straks precies weet wat waar hoort.

©Dmitriy

Geen multimeter? Kijk in de meterkast

Heb je geen meetapparatuur? Dan kun je in de meterkast zien hoeveel fasen er beschikbaar zijn. Bij een 2-fase aansluiting zie je twee gekoppelde groepen met een hendel ertussen. Zie je vier gekoppelde groepen? Dan is er krachtstroom aanwezig en kun je dus ook een 3-fase kookplaat aansluiten – mits het stopcontact daar geschikt voor is.

©auremar

Zelf een kookplaat aansluiten

Ga je zelf aan de slag? Dan is het belangrijk dat je weet wat je doet. Elektriciteit is geen speelgoed, dus bij twijfel: bel een vakman. Heb je een 1-fase kookplaat met powermanagement die je op een normaal stopcontact wilt aansluiten? Dan moet je deze eerst correct instellen.

Leg om te beginnen een stuk piepschuim onder de kookplaat, zodat je hem veilig kunt omdraaien zonder krassen of barsten. Plak daarna de afdichtband rondom het apparaat, bij voorkeur zo dicht mogelijk bij de glasrand. Begin aan de achterkant, zodat de naad niet in het zicht valt.

Open het aansluitcompartiment onder de kookplaat en controleer het aansluitschema dat daar staat. Gebruik de bijgeleverde bruggetjes om de juiste verbindingen te maken. Sluit het snoer aan: bruin op L, blauw op N en geelgroen op aarde. Zet het snoer vast met trekontlasting en sluit het klepje.

Draai nu de kookplaat weer om en steek de stekker in het stopcontact. Leg de kookplaat op z’n plek in het aanrechtblad. Houd de pauzeknop vijf seconden ingedrukt om het menu te openen. Zoek via de plusknop naar het onderdeel ‘PO’ (power) en stel het vermogen in op 3.7 in plaats van 7.4. Bevestig dit door de pauzeknop nog eens vijf seconden ingedrukt te houden. Je kookplaat is nu geschikt voor een standaard aansluiting.

Een 2-fase kookplaat aansluiten: zo werkt het

Heb je een 2-fase kookplaat? Dan moet je eerst bepalen welke kleur draad bij welk contact hoort. Meet het snoer door met een multimeter, op de piepstand of op de Ohm-stand. Noteer welke draad bij welke stekkerpin hoort en gebruik die info bij het aansluiten.

Open vervolgens het aansluitvak onder de kookplaat en kijk welk aansluitschema je moet gebruiken. L1 en L2 koppel je aan de juiste stroomdraden, 01 en 02 aan de juiste nuldraad. Maak de trekontlasting los, sluit de draden aan zoals je eerder hebt gemeten, en zet alles weer stevig vast.

Steek daarna de stekker in het stopcontact en plaats de kookplaat netjes in het blad. Dankzij de afdichtband blijft alles goed op z'n plek. Zet vervolgens de kookplaat aan en test of alle kookzones werken. Krijg je een foutmelding? Dan is er waarschijnlijk iets misgegaan bij het aansluiten. Geen foutmelding? Dan is je kookplaat klaar voor gebruik.

©S.Engels

Vooral in de zomer is het vaak raak: code geel of code oranje wegens onweer. Weet jij wat je wél en juist níet moet doen als er een onweersbui nadert? Thuis kun je veel risico's beperken, maar juist buitenshuis – en zeker op de camping – is het opletten geblazen. In dit artikel lees je hoe je jezelf en anderen beschermt, of je nu binnen, buiten of aan het kamperen bent.

Lees ook: Regen, regen en nog eens regen … zo voorkom je wateroverlast

Thuis tijdens onweer: veilig, maar niet zonder risico's

In huis ben je relatief goed beschermd tegen blikseminslag, zeker als het gebouw voorzien is van een goede bliksemafleider. Toch zijn er een paar voorzorgsmaatregelen die je serieus moet nemen. Gebruik bij onweer liever geen apparaten die verbonden zijn met het stroomnet of met leidingen. Denk aan de wasmachine, een vaste telefoon of een bedrade computer. Bliksem kiest daarbij meestal de makkelijkste route naar de grond, en dat zijn vaak metalen onderdelen in huis zoals koperdraden of waterleidingen.

Trek bij voorkeur de stekkers uit het stopcontact van kwetsbare apparatuur zoals computers, tv's of de router. Een stekkerdoos met overspanningsbeveiliging biedt wel wat bescherming, maar niet bij een directe inslag. Ga liever ook niet douchen of in bad, want waterleidingen kunnen de elektrische spanning van een blikseminslag geleiden.

Ramen kun je gewoon dicht houden, en als je wilt kijken naar het natuurgeweld, doe dat dan vanaf een veilige plek binnenshuis. Zorg dat huisdieren binnen zijn en zet het alarmsysteem even uit als dat storingsgevoelig is bij blikseminslag.

Buiten bij onweer: voorkom dat je zelf bliksemafleider bent

Ben je onderweg of buiten als het begint te donderen, dan is het zaak om snel te handelen.

Onthoud: als je de bliksem ziet en binnen 10 seconden de donder hoort, zit je binnen de gevarenzone. Zoek dan zo snel mogelijk een veilige schuilplek.

De veiligste plek is een gebouw met muren en een dak – bijvoorbeeld een winkel, huis of station. Een auto met metalen carrosserie is ook een prima optie. Die werkt als een kooi van Faraday en geleidt de stroom om je heen in plaats van door je heen.

Vermijd tijdens onweer open velden zoals weilanden of sportterreinen, want daar ben je letterlijk het hoogste punt. Ook hooggelegen plekken zoals duinen of heuveltoppen vormen een risico. Zoek geen beschutting onder een boom die in z'n eentje op een veld staat – dat is juist een bliksemmagneet. Blijf verder uit de buurt van metalen objecten zoals hekken, masten of fietsen, en houd afstand van water – of dat nu een meer, sloot of zwembad is.

Kun je nergens heen? Maak jezelf dan zo klein mogelijk: hurk neer op je voetzolen, houd je voeten tegen elkaar en wikkel je armen om je knieën. Ga niet liggen; zo vergroot je je contactoppervlak met de grond, wat het risico op aardstroom vergroot.

©ID.nl

Kamperen met onweer: extra opletten in tent of caravan

Kamperen geeft een gevoel van vrijheid, maar bij onweer ben je juist extra kwetsbaar. Een tent biedt geen enkele bescherming tegen bliksem, hoe stevig het doek ook is. Het metalen frame vergroot het risico juist, vooral als je op een open veld kampeert of vlak bij een losse boom staat.

Als er onweer op komst is, zoek dan zo snel mogelijk een veilig onderkomen. Een stenen sanitairgebouw, de receptie of je auto bieden veel meer bescherming dan een tent. Zit je in een camper of caravan met een metalen buitenkant? Dan ben je redelijk veilig, mits je ramen en deuren gesloten houdt en geen contact maakt met metalen delen. Stacaravans met een houten of kunststof omhulsel bieden die bescherming niet: het klopt dat ze geen stroom geleiden, maar ze voeren die ook niet af. Daardoor kan een blikseminslag via leidingen of metalen onderdelen binnen alsnog gevaarlijk uitpakken. Tijdens onweer blijf je dus beter uit de buurt van dat soort constructies.

Laat ook je elektronische spullen niet in de tent of aan opladers zitten. Berg ze los op, zonder kabels of contact met de grond.

Staan er bomen op de camping? Zorg dat je tent daar niet direct onder staat. Bij inslag kunnen takken afbreken of kan de bliksem via de wortels naar de grond doorslaan. Ook op campings in de bergen of aan open water is het risico op blikseminslag extra hoog – check bij aankomst wat de aanbevolen schuilplaatsen zijn.

Tot slot: een goede voorbereiding helpt

Kijk altijd naar de weersvoorspelling voordat je op pad gaat. Veel weerapps geven een melding bij onweerskansen, vaak met een tijdsindicatie en locatie. Op de camping is het handig om bij aankomst al te weten waar je naartoe kunt bij slecht weer.

Zorg ook dat je zaklamp, powerbank en radio of noodaccu paraat hebt als je kampeert, voor het geval de stroom uitvalt. En vooral: blijf rustig. Onweer is gevaarlijk, maar met de juiste kennis en voorzorgsmaatregelen voorkom je ongelukken.