De Mercedes-Benz EQT 200 is het elektrische instapmodel van het Duitse merk. Een praktische gezinsauto op basis van een bestelwagen, met genoeg ruimte voor vijf tot zelfs zeven passagiers en een heleboel bagage. Dat klinkt allemaal allemaal woest aantrekkelijk, maar hoe bevalt de Mercedes EQT 200 in de praktijk?

©Mercedes-Benz

De bedrijfswagentak van Mercedes-Benz werkt al lange tijd nauw samen met Renault en Nissan. Net als zijn voorganger, de Citan, heeft de Mercedes-Benz T-klasse veel gemeen met de Renault Kangoo en Nissan Townstar. De elektrisch aangedreven variant van de T-klasse wordt verkocht onder de naam EQT. Het model is sinds kort verkrijgbaar in twee lengtevarianten, met een standaard of met een verlengde wielbasis. Bij deze langere versie is er 38 centimeter extra ruimte tussen de voor- en de achteras gecreëerd, zodat hij ook als zevenzitter kan worden besteld.

Meer dan bij de Citan hebben de ontwerpers uit Stuttgart een Mercedes-sausje over de EQT gegoten. Om de familiebanden met de grotere EQ-modellen te versterken, wordt de neus van de EQT gekenmerkt door het 'black panel'. Het aerodynamische effect van dit paneel is op de EQT echter minimaal. Vanwege zijn hoge, niet bijzonder gestroomlijnde carrosserie snijdt de auto immers als een botte bijl door de atmosfeer. Voor voldoende koeling van de voorin geplaatste aandrijftechniek was Mercedes bovendien genoodzaakt om een paar luchtsleuven in het paneel aan te brengen.

©Mercedes-Benz

Gigantische bagageruimte

De hoge bouw van de Mercedes-Benz EQT 200 belooft echter een zee van binnenruimte. En dat is waarschijnlijk ook de belangrijkste reden voor EQT-kopers om deze uiterst praktische en pragmatische EV aan te schaffen. Door het hoge dak is de hoofdruimte eindeloos. De achterbank is toegankelijk via twee schuifdeuren – hartstikke handig als je in de stad in een krappe ruimte geparkeerd staat.

Verrassend genoeg is de hoeveelheid beenruimte op de achterbank vrij beperkt. Als bestuurder of bijrijder moet je je stoel algauw een stuk naar voren schuiven om de passagiers op de achterbank voldoende bewegingsvrijheid te gunnen. Doordat het batterijpakket onder de achterbank is geplaatst, zit je hier ook wat hoger dan in de reguliere T-klasse met benzine- of dieselmotor.

Achter de grote achterklep van de Mercedes-Benz EQT 200 gaat echter een reusachtige bagageruimte schuil. Wanneer de achterbank in gebruik is, heb je tot de raamlijn al ruimte voor 551 liter aan spullen. Klap je de achterbank helemaal plat, dan laat de EQT pas echt zien dat hij gebaseerd is op een bestelwagen. Berekend tot het dak kan er een vracht van maar liefst 1979 liter mee. Aan de trekhaak mag een aanhangwagen met een maximum (geremd) gewicht van 1500 kilo worden gekoppeld.

©Mercedes-Benz

Standaard 22kW-boordlader

De Mercedes-Benz EQT 200 laat echter niet alleen achterin zien dan hij gebaseerd is op een bedrijfswagen. Voor de aandrijving zorgt een 122 pk sterke elektromotor die zijn energie put uit een lithium-ionbatterij met een bruikbare capaciteit van 45 kWh. Meer dan genoeg voor de pakketdienst of de installateur die vooral in een stedelijke omgeving werkt en met de elektrische bestelwagen zelden de bebouwde kom verlaat. Voorzien van zijruiten en een achterbank zou de EQT 200 als taxi prima op zijn binnenstedelijke taken berekend zijn.

De professionele chauffeur heeft aan een maximale WLTP-actieradius van 278 kilometer genoeg om de werkdag door te komen. En mocht het tussentijds zover komen dat de batterij moet worden opgeladen, dan kun je je beroepen op de standaard 22kW-boordlader. Aan een laadpaal die zo veel vermogen kan leveren, is een lege accu in 2,5 uur weer helemaal vol. Aan de snellader piekt de EQT bij 75 kW en duurt het 38 minuten om van 10 procent 'state of charge' bij te laden tot 80 procent. De laadpoort van de EQT is in de neus verwerkt: achter het Mercedes-embleem.

©Mercedes-Benz

Verbruik: geen verrassing

Genoemde getallen zullen voor menig particulier gebruiker ruimschoots voldoende zijn voor de dagelijkse behoeften in en om de woonplaats. Hoewel een motorvermogen van 122 pk aan de karige kant lijkt, houdt de Mercedes-Benz EQT 200 best van opschieten. Dat wil zeggen: tot zo'n 90 km/u. Want boven die snelheid is het wel gedaan met de daadkracht van de elektromotor, en bij 132 km/u wint de luchtweerstand het definitief van de voortstuwingskracht. Maar daarmee is de EQT vlot genoeg om zich in de verkeersstroom op de snelweg staande te houden.

©Mercedes-Benz

Uiteraard hebben we ook met de Mercedes-Benz EQT 200 onze 170 kilometer lange verbruiksronde afgelegd. Onderweg werd al snel duidelijk dat de hoge carrosserie een grote luchtweerstand opbouwt, en dat vreet energie. Mercedes maakt daar geen geheim van: het Duitse merk geeft voor de EQT 200 een gemiddeld stroomverbruik op van 19,5 kWh/100 km.

Wij legden onze verbruiksronde af op een kille, regenachtige avond, omstandigheden waarbij nog meer van de energiehuishouding wordt gevergd. Na afloop van de verbruikstest, waarbij ook een circa 20 km lange snelwegetappe bij constant 130 km/u is inbegrepen, toonde de boordcomputer een doorsneeverbruik van 22,0 kWh/100 km. Daarmee kan ternauwernood 200 kilometer uit een volle 45kWh-batterij worden gepeuterd. Een resultaat dat echter niet als een verrassing komt.

©Mercedes-Benz

'Hé Mercedes'

De Mercedes-Benz EQT mag dan op de Renault Kangoo zijn gebaseerd, vanaf de bestuurdersstoel merk je daar nauwelijks iets van. De EQT heeft een heel ander dashboard, waarin de voor Mercedes kenmerkende ronde ventilatieroosters van de ventilatie en het 'zwevende' MBUX-multimediasysteem voor de nodige verschillen zorgen. Dit MBUX-systeem is een vereenvoudigde versie van het bedieningsconcept dat bekend is uit de personenauto's van het merk. Belangrijke functies kunnen met gesproken opdrachten worden geactiveerd door 'Hé Mercedes' te zeggen. Dat werkt heel gebruiksvriendelijk.

De EQT heeft geen toegang gekregen tot de digitaliseringsboot die enkele jaren geleden bij Mercedes-Benz aanmeerde. Er is geen breedbeeldscherm als instrumentarium, maar analoge meters voor de snelheid en de vermogensbehoefte. De overzichtelijkheid van het geheel heeft daar echter niet onder te lijden. De stoelen van de EQT zijn over een groot bereik verstelbaar en zitten ook op lange ritten comfortabel. Afhankelijk van het gekozen uitrustingsniveau worden ze door Mercedes bekleed met kunstleer en microvezel. En een deel van het dashboard wordt daarbij meteen meegenomen. Dat geeft het pragmatische interieur een luxe uitstraling.

©Mercedes-Benz

Net zo duur als een EQB

Ook al stuurt de Mercedes-website je voor meer informatie over de EQT rechtstreeks door richting de bedrijfswagentak van het merk, de rijeigenschappen van de auto zijn beslist gecultiveerd. Dankzij de lichte besturing manoeuvreer je eenvoudig door de drukte van de stad en op de snelweg maakt de EQT een aangenaam stabiele indruk. Ondanks de hoge carrosserie heeft een stevige bries op de flank weinig invloed op de koersvastheid van de EQT. Je voelt dat de auto berekend is op een zware vracht; de schokdemping verwerkt de bewegingen van de wielen met vrij straffe hand. Oncomfortabel wordt de auto echter nooit.

Totdat de prijslijst van de Mercedes-Benz EQT erbij wordt gepakt. De basisversie staat daarin vermeld voor 50.227 euro. En dat is een heleboel geld voor een auto die het op de eerste plaats van zijn praktische en ruime interieur moet hebben. Op technologisch gebied staat de EQT duidelijk een niveau lager dan veel elektrische personenauto's. Voor hetzelfde geld kun je ook voor de Mercedes EQB kiezen. Eerlijkheidshalve moeten we daarbij wel vertellen dat ook concurrerende modellen relatief hooggeprijsd zijn. Basisversies van de Peugeot e-Rifter, Citroën ë-Berlingo en Opel Combo Electric zitten eveneens ruimschoots boven de 40.000 euro. Maar dat is nog altijd 10 mille minder dan de Mercedes-Benz EQT 200 kost...

©Mercedes-Benz

De Dyson OnTrac is een koptelefoon die alles heeft: moderne looks, een lange batterijduur, goed geluid en veel slimme functies. Dat alles was ruim voldoende reden om de koptelefoon eens door het Review.nl Testpanel te laten proberen, en te vragen wat zij ervan vinden. De resultaten van die testperiode vind je in dit artikel.

Partnerbijdrage - in samenwerking met Dyson

Eerst kort iets over de koptelefoon zelf. Dat de Dyson OnTrac een premium koptelefoon is, merk je al meteen als je 'm uit de doos haalt. De oorkussens zijn extra zacht en het gewicht is door de unieke plaatsing van de accu perfect verdeeld, zodat hij altijd goed op je hoofd zit. Bovendien kun je kiezen tussen verschillende kleuren oorkussens en buitenkappen, dus je kunt je eigen kleurencombinatie maken.

Qua geluid kan de OnTrac zich meten met de besten. De ingebouwde speaker is in de ideale hoek naar je oren gericht, zodat het geluid altijd perfect binnenkomt. Hoge noten of lage bastonen, de OnTrac draait er zijn hand niet voor om. Het audiobereik is breder dan bij veel andere koptelefoons, namelijk 6Hz tot 21 kHz, en bovendien kun je de audio-instellingen in de app aanpassen naar je eigen smaak.

Noise cancelling

Uiteraard biedt de OnTrac ook noise cancelling tot 40dB, en daar heeft Dyson erg zijn best op gedaan. De oorkussens zijn voorzien van acht microfoons die het geluid van buiten opvangen en het tegengeluid terug je oren insturen, zodat je er vrijwel niets meer van hoort. In de stad, in het OV, je kunt overal rustig genieten van je muziek of podcast. Andersom werkt het ook: de Awareness-modus versterkt geluiden van buitenaf juist.

Je druk maken of je nog wel genoeg batterijduur over hebt voor een hele dag is ook niet nodig. De koptelefoon gaat tot wel 55 uur mee op een enkele lading, zelfs als je noise cancelling hebt ingeschakeld. Bovendien laadt de accu binnen tien minuten genoeg op om weer ruim twee uur verder te kunnen. Zo weet je zeker dat je de hele dag door kunt.

Tot zover de specificaties. Wat vindt het Review.nl Testpanel van de Dyson OnTrac?

©Dyson

Looks

Het uitpakken van de Dyson OnTrac was voor het testpanel meteen al een feestje. "Op het moment dat je de koptelefoon uit de verpakking haalt, zie je meteen de kwaliteit van de gebruikte materialen", zegt een van de testers. Een ander is het daarmee eens: "Goede afwerking, mooie kleuren, kwalitatief materiaal en een luxe design."

Dat de kleuren zelf aan te passen zijn, viel ook goed bij het testpanel. "Wat ik echt leuk vind," verwoordt een van de leden het, "is dat je de koptelefoon kunt customizen naar je eigen smaak met verschillende kleuren oorkussens. Ook de buitenzijde van de oorschelpen kun je vervangen."

Comfort en gebruik

Een koptelefoon die je de hele dag gebruikt, moet natuurlijk comfortabel zitten, en ook daar gooit de OnTrac hoge ogen. "Het design is comfortabel", zegt een van de testers. "Dat is perfect voor langdurig gebruik zonder ongemak."

Voor een koptelefoon is de Dyson aan de zware kant, maar door de goede pasvorm vonden de testers geen enkel probleem: "Je voelt meteen dat de OnTrac relatief zwaar is, maar bij het testen bleek ik daar totaal geen last van te hebben. De koptelefoon zit prettig en de oorkussens zijn lekker zacht."

Een enkele tester had wat moeite met het goed bedienen van de knoppen op de oorschelpen, al was dat vooral een persoonlijke kwestie.

©Dyson

Geluid en noise cancelling

Natuurlijk draait het uiteindelijk allemaal om het geluid, en we kunnen wel stellen dat het testpanel op dat gebied lyrisch is. "Het geluid is uitstekend", meldt een tester in de review. "Het basgeluid en het geluid van muziekinstrumenten zijn helder en overheersen niet. Het is heel fijn om naar muziek te luisteren." Een andere tester is het daarmee eens: "Het geluid is helder en gebalanceerd, met zowel diepe bassen als heldere hoge tonen."

Ook de ingebouwde noise cancelling wordt erg gewaardeerd. Een van de testers verwoordt het simpel: "Wat de noise cancelling betreft: die is uitzonderlijk goed. Hij blokkeert effectief storende geluiden." En een andere tester: "De noise cancelling is heel goed. Je wordt volledig afgesloten van geluid in je omgeving, zodat je niet afgeleid wordt en beter naar je eigen muziek kunt luisteren."

Accu en connectiviteit

De Dyson heeft op papier een zeer goede accuduur, en in de praktijk kwam dat er ook zeker uit. "De batterij gaat verrassend lang mee, zelfs bij intensief gebruik", vertelt een van de testers, en een ander beaamt dat: "De accuduur van 55 uur is zeer goed, dus hij hoeft niet veel aan de lader te hangen."

Het verbinden met bluetooth ging in de meeste gevallen ook goed: "Bij gebruik hoef je alleen de koptelefoon aan te zetten", vertelt een tester uit eigen ervaring. "Dan kun je bij het openen van je muziek-app of streamingservice al meteen luisteren."

Wel had het testpanel liever multipoint-mogelijkheden gezien, om de koptelefoon aan meerdere apparaten tegelijkertijd te koppelen. Maar, zoals een tester het verwoordt: "Door het gebruik van bluetooth 5.0 is er een stabiele verbinding. Bij mij is er nooit een hapering geweest."

Conclusie

De Dyson OnTrac is een high-end koptelefoon, dus het testpanel begon met hoge verwachtingen aan de testperiode. Die verwachtingen werden duidelijk waargemaakt. Dat begint al bij het uiterlijk, met een premium uitstraling en de mogelijkheid om verschillende kleuren kussens en oorschelpen te kiezen.

Over het geluid is het testpanel lyrisch: dat is helder en gebalanceerd, en de instellingen in de app vielen ook in de smaak. Ook de noise cancelling werd veel genoemd als groot pluspunt. Ondanks zijn formaat vindt het testpanel de OnTrac lekker zitten.

Al met al dus een geslaagde test voor de Dyson OnTrac, met een welverdiende 8,3 als gemiddeld eindcijfer als resultaat van het Review.nl Testpanel. Zoals een van de testers de review afsluit: "Deze koptelefoon is een uitstekende keuze voor mensen die kwaliteit en comfort zoeken in hun audioproducten."

Google Spreadsheets maakt het supergemakkelijk om met verschillende gebruikers samen te werken in dezelfde spreadsheet. Maar hoe meer mensen samen aan de slag gaan, hoe groter het risico dat de gegevens niet op dezelfde manier worden ingegeven. Daar komen de keuzemenu's goed van pas.

Een keuzemenu of drop-downmenu biedt veel voordelen. Bovenal verbetert dit type lijst de efficiëntie. Het bespaart een hoop tijd, want de gebruiker hoeft de data niet handmatig in te typen. Ook ontstaan er zo veel minder fouten. Bovendien beperk je hiermee de opties die een gebruiker in de cellen kan invoeren, waardoor de gegevens uniform worden. Daarnaast is een keuzemenu gebruiksvriendelijk. Het enige wat de gebruiker hoeft te doen, is een keuze maken uit de gegeven mogelijkheden. En tot slot voorkom je twijfel over welke informatie precies in de geselecteerde cel ingevuld moet worden.

Handmatig invullen

Er zijn twee manieren om een keuzemenu samen te stellen. Ofwel je vult de opties handmatig in, ofwel je selecteert een bestaande lijst in hetzelfde rekenblad. Selecteer eerst de cel of cellen waarin het keuzemenu moet komen en ga daarna naar het tabblad Gegevens waar je Gegevensvalidatie kiest. Je kunt in een cel ook @dropdownmenu typen en Nieuw dropdownmenu selecteren of je klikt met de rechtermuisknop op de geselecteerde cel en kiest voor de opdracht Dropdownmenu.

Aan de rechterkant opent het paneel Regels voor gegevensvalidatie. Kies bij Criteria voor de optie Dropdownmenu. Typ nu de gewenste opties in de vakken met de titels Optie 1 en Optie 2. Om nog meer items toe te voegen, klik je op Nog een item toevoegen of je gebruikt simpelweg de Enter-toets. Staan alle keuze-items in de lijst dan klik je rechts onderaan op de knop Klaar. Gebruikers kunnen nu op de cel klikken waarna de verschillende mogelijkheden verschijnen.

Een celbereik als keuzemenu

Als het gaat om een lang keuzemenu, kun je beter beginnen met een lijst die al in de spreadsheet staat. Selecteer de cel of cellen waar het keuzemenu moet komen. Daarna ga je naar het tabblad Gegevens waar je Gegevensvalidatie activeert. Kies in het vak Criteria de optie Dropdownmenu (van een bereik). Klik op het rasterpictogram in het lege vak om het gegevensbereik te selecteren. Sleep vervolgens over de cellen die je toe wilt voegen aan het keuzemenu. Het celbereik wordt nu automatisch in het dialoogvenster ingevoerd. Klik op OK om het celbereik te bevestigen en daarna gebruik je weer de knop Klaar om de wijzigingen op te slaan. Je zult zien dat de waarden aan het menu zijn toegevoegd.

Keuzemenu toepassen op meerdere cellen

Je kunt zo’n keuzemenu op één cel toepassen of meteen op een reeks geselecteerde cellen. Heb je het drop-downmenu in één cel geplaatst en wil je dezelfde keuzemogelijkheden overbrengen naar de cellen daaronder of daarnaast, dan kun je dat op twee manieren doen. De eerste wijze is door met Ctrl+C de cel te kopiëren waarin het keuzemenu al werkt, waarna je de cellen selecteert waar hetzelfde menu beschikbaar moet worden. Vervolgens druk je op Ctrl+V om de inhoud in de selectie te plakken.

De tweede wijze is door de cel met het beschikbare keuzemenu te selecteren. Die wordt met blauw omrand en rechtsonder zit een vette stip. Grijp die stip met de muisaanwijzer en sleep over de cellen die dezelfde inhoud moeten krijgen. 

Keuzemenu bewerken of verwijderen

Wil je een bestaand keuzemenu bewerken, klik dan in de cel op het menu en klik onderaan op het pictogram van een potlood. Het rechterpaneel komt weer tevoorschijn. Je kunt nu wijzigingen aanbrengen in het vak Toepassen op bereik. Klik je op het rasterpictogram, dan zie je in de pop-up ook de optie Nog een bereik toevoegen om de keuzemogelijkheden uit te breiden.

Wil je het keuzemenu verwijderen, kies dan onderaan in het zijpaneel voor de knop Regel verwijderen. Tevreden? Klik weer op Klaar. 

Volgorde items aanpassen

Als je op het potloodje hebt geklikt, zie je in het rechterpaneel ook alle opties waaruit het keuzemenu bestaat. Links naast iedere optie vind je zes puntjes. Hiermee kun je een item vastpakken en naar boven of beneden verplaatsen. Rechts naast iedere optie zie je een vuilnisbakje. Dat gebruik je om een item te verwijderen.

Om de keuzemogelijkheden nog beter van elkaar te onderscheiden, kun je er een kleurtje aan toevoegen. Google Spreadsheets biedt in eerste instantie zestien kleuren aan. Meer kleuren kun je toevoegen door op Aanpassen te klikken.

Als je een keuzemenu hebt gemaakt op basis van een bestaande lijst, zoals we in de paragraaf ‘Een celbereik als keuzemenu’ hebben uitgelegd, dan kun je de volgorde van de items niet aanpassen.

Op basis van gegevens op een ander blad

Soms is het handig om alle gegevens die je gebruikt voor je keuzemenu op te slaan op een ander werkblad in dezelfde spreadsheet. Op blad 1 creëer je de daadwerkelijke keuzemenu’s en op blad 2 leg je alle gegevens vast waarmee je die keuzemenu’s wilt creëren.

Hiervoor gebruik je de optie Dropdownmenu (van een bereik). Klik weer op het rasterpictogram om het gegevensbereik te selecteren. Maar voordat je nu het celbereik aanduidt, selecteer je onderaan eerst de spreadsheet Blad2. Nu kun je de lijst op het tweede blad selecteren en toevoegen aan de regel.

Kleurentriggers

Keuzemenu’s en conditionele opmaak gaan goed samen. Hoe handig is het als je uit een keuzemenu een optie kiest met daarin een bepaald woord, waardoor die cel automatisch geel wordt? Of wanneer het getal uit het keuzemenu kleiner is dan vijftig, dat de cel met rood wordt gemarkeerd?

Eerst maak je het keuzemenu aan. Daarna kies je op de werkbalk bovenaan de spreadsheet voor Opmaak / Conditionele opmaak. In het rechterpaneel opent nu het venster Conditionele opmaakregels met twee tabbladen: Eén kleur en Kleurenschaal. In dit voorbeeld kiezen we voor Eén kleur. Kik op het lange uitklapmenu met de opmaakregels. Wij kiezen voor Groter dan of gelijk aan en geven daaronder, in het vak Waarde of formule, de waarde 50 op. Daarna selecteer je een bepaalde opmaakstijl en -kleur. Via Nog een regel toevoegen kun je een tweede opmaakregel toevoegen, bijvoorbeeld Kleiner dan met de waarde 50. Zo zorg je ervoor dat de cel automatisch rood wordt als de via het keuzemenu gekozen waarde kleiner is dan 50. Is de waarde gelijk aan of groter dan 50, dan wordt de cel groen.

Natuurlijk ben je niet beperkt tot regels voor groter dan, gelijk aan of zelfs numerieke waarden. Je kunt de achtergrondkleur ook activeren op basis van tekst of een datum in de cel.

Er is een enorme keuze aan opmaakregels voor de conditionele opmaak.

Kleurenschaal

Met het tweede tabblad in het paneel Conditionele opmaakregels gebruik je een Kleurenschaal. Hiermee kun je een reeks achtergrondkleuren toewijzen aan de items in het keuzemenu. Je kunt het bijvoorbeeld zo instellen dat als de gebruiker 100 selecteert in het keuzemenu dat de cel groen wordt. Voor 60 wordt de cel geel, voor 40 oranje en voor 10 knalrood. Voor alle andere tussenliggende getallen verschijnt een tussenliggende kleur. Zo zie je in één oogopslag welke items uit het keuzemenu belangrijk zijn.