De Mercedes-Benz EQT 200 is het elektrische instapmodel van het Duitse merk. Een praktische gezinsauto op basis van een bestelwagen, met genoeg ruimte voor vijf tot zelfs zeven passagiers en een heleboel bagage. Dat klinkt allemaal allemaal woest aantrekkelijk, maar hoe bevalt de Mercedes EQT 200 in de praktijk?

©Mercedes-Benz

De bedrijfswagentak van Mercedes-Benz werkt al lange tijd nauw samen met Renault en Nissan. Net als zijn voorganger, de Citan, heeft de Mercedes-Benz T-klasse veel gemeen met de Renault Kangoo en Nissan Townstar. De elektrisch aangedreven variant van de T-klasse wordt verkocht onder de naam EQT. Het model is sinds kort verkrijgbaar in twee lengtevarianten, met een standaard of met een verlengde wielbasis. Bij deze langere versie is er 38 centimeter extra ruimte tussen de voor- en de achteras gecreëerd, zodat hij ook als zevenzitter kan worden besteld.

Meer dan bij de Citan hebben de ontwerpers uit Stuttgart een Mercedes-sausje over de EQT gegoten. Om de familiebanden met de grotere EQ-modellen te versterken, wordt de neus van de EQT gekenmerkt door het 'black panel'. Het aerodynamische effect van dit paneel is op de EQT echter minimaal. Vanwege zijn hoge, niet bijzonder gestroomlijnde carrosserie snijdt de auto immers als een botte bijl door de atmosfeer. Voor voldoende koeling van de voorin geplaatste aandrijftechniek was Mercedes bovendien genoodzaakt om een paar luchtsleuven in het paneel aan te brengen.

©Mercedes-Benz

Gigantische bagageruimte

De hoge bouw van de Mercedes-Benz EQT 200 belooft echter een zee van binnenruimte. En dat is waarschijnlijk ook de belangrijkste reden voor EQT-kopers om deze uiterst praktische en pragmatische EV aan te schaffen. Door het hoge dak is de hoofdruimte eindeloos. De achterbank is toegankelijk via twee schuifdeuren – hartstikke handig als je in de stad in een krappe ruimte geparkeerd staat.

Verrassend genoeg is de hoeveelheid beenruimte op de achterbank vrij beperkt. Als bestuurder of bijrijder moet je je stoel algauw een stuk naar voren schuiven om de passagiers op de achterbank voldoende bewegingsvrijheid te gunnen. Doordat het batterijpakket onder de achterbank is geplaatst, zit je hier ook wat hoger dan in de reguliere T-klasse met benzine- of dieselmotor.

Achter de grote achterklep van de Mercedes-Benz EQT 200 gaat echter een reusachtige bagageruimte schuil. Wanneer de achterbank in gebruik is, heb je tot de raamlijn al ruimte voor 551 liter aan spullen. Klap je de achterbank helemaal plat, dan laat de EQT pas echt zien dat hij gebaseerd is op een bestelwagen. Berekend tot het dak kan er een vracht van maar liefst 1979 liter mee. Aan de trekhaak mag een aanhangwagen met een maximum (geremd) gewicht van 1500 kilo worden gekoppeld.

©Mercedes-Benz

Standaard 22kW-boordlader

De Mercedes-Benz EQT 200 laat echter niet alleen achterin zien dan hij gebaseerd is op een bedrijfswagen. Voor de aandrijving zorgt een 122 pk sterke elektromotor die zijn energie put uit een lithium-ionbatterij met een bruikbare capaciteit van 45 kWh. Meer dan genoeg voor de pakketdienst of de installateur die vooral in een stedelijke omgeving werkt en met de elektrische bestelwagen zelden de bebouwde kom verlaat. Voorzien van zijruiten en een achterbank zou de EQT 200 als taxi prima op zijn binnenstedelijke taken berekend zijn.

De professionele chauffeur heeft aan een maximale WLTP-actieradius van 278 kilometer genoeg om de werkdag door te komen. En mocht het tussentijds zover komen dat de batterij moet worden opgeladen, dan kun je je beroepen op de standaard 22kW-boordlader. Aan een laadpaal die zo veel vermogen kan leveren, is een lege accu in 2,5 uur weer helemaal vol. Aan de snellader piekt de EQT bij 75 kW en duurt het 38 minuten om van 10 procent 'state of charge' bij te laden tot 80 procent. De laadpoort van de EQT is in de neus verwerkt: achter het Mercedes-embleem.

©Mercedes-Benz

Verbruik: geen verrassing

Genoemde getallen zullen voor menig particulier gebruiker ruimschoots voldoende zijn voor de dagelijkse behoeften in en om de woonplaats. Hoewel een motorvermogen van 122 pk aan de karige kant lijkt, houdt de Mercedes-Benz EQT 200 best van opschieten. Dat wil zeggen: tot zo'n 90 km/u. Want boven die snelheid is het wel gedaan met de daadkracht van de elektromotor, en bij 132 km/u wint de luchtweerstand het definitief van de voortstuwingskracht. Maar daarmee is de EQT vlot genoeg om zich in de verkeersstroom op de snelweg staande te houden.

©Mercedes-Benz

Uiteraard hebben we ook met de Mercedes-Benz EQT 200 onze 170 kilometer lange verbruiksronde afgelegd. Onderweg werd al snel duidelijk dat de hoge carrosserie een grote luchtweerstand opbouwt, en dat vreet energie. Mercedes maakt daar geen geheim van: het Duitse merk geeft voor de EQT 200 een gemiddeld stroomverbruik op van 19,5 kWh/100 km.

Wij legden onze verbruiksronde af op een kille, regenachtige avond, omstandigheden waarbij nog meer van de energiehuishouding wordt gevergd. Na afloop van de verbruikstest, waarbij ook een circa 20 km lange snelwegetappe bij constant 130 km/u is inbegrepen, toonde de boordcomputer een doorsneeverbruik van 22,0 kWh/100 km. Daarmee kan ternauwernood 200 kilometer uit een volle 45kWh-batterij worden gepeuterd. Een resultaat dat echter niet als een verrassing komt.

©Mercedes-Benz

'Hé Mercedes'

De Mercedes-Benz EQT mag dan op de Renault Kangoo zijn gebaseerd, vanaf de bestuurdersstoel merk je daar nauwelijks iets van. De EQT heeft een heel ander dashboard, waarin de voor Mercedes kenmerkende ronde ventilatieroosters van de ventilatie en het 'zwevende' MBUX-multimediasysteem voor de nodige verschillen zorgen. Dit MBUX-systeem is een vereenvoudigde versie van het bedieningsconcept dat bekend is uit de personenauto's van het merk. Belangrijke functies kunnen met gesproken opdrachten worden geactiveerd door 'Hé Mercedes' te zeggen. Dat werkt heel gebruiksvriendelijk.

De EQT heeft geen toegang gekregen tot de digitaliseringsboot die enkele jaren geleden bij Mercedes-Benz aanmeerde. Er is geen breedbeeldscherm als instrumentarium, maar analoge meters voor de snelheid en de vermogensbehoefte. De overzichtelijkheid van het geheel heeft daar echter niet onder te lijden. De stoelen van de EQT zijn over een groot bereik verstelbaar en zitten ook op lange ritten comfortabel. Afhankelijk van het gekozen uitrustingsniveau worden ze door Mercedes bekleed met kunstleer en microvezel. En een deel van het dashboard wordt daarbij meteen meegenomen. Dat geeft het pragmatische interieur een luxe uitstraling.

©Mercedes-Benz

Net zo duur als een EQB

Ook al stuurt de Mercedes-website je voor meer informatie over de EQT rechtstreeks door richting de bedrijfswagentak van het merk, de rijeigenschappen van de auto zijn beslist gecultiveerd. Dankzij de lichte besturing manoeuvreer je eenvoudig door de drukte van de stad en op de snelweg maakt de EQT een aangenaam stabiele indruk. Ondanks de hoge carrosserie heeft een stevige bries op de flank weinig invloed op de koersvastheid van de EQT. Je voelt dat de auto berekend is op een zware vracht; de schokdemping verwerkt de bewegingen van de wielen met vrij straffe hand. Oncomfortabel wordt de auto echter nooit.

Totdat de prijslijst van de Mercedes-Benz EQT erbij wordt gepakt. De basisversie staat daarin vermeld voor 50.227 euro. En dat is een heleboel geld voor een auto die het op de eerste plaats van zijn praktische en ruime interieur moet hebben. Op technologisch gebied staat de EQT duidelijk een niveau lager dan veel elektrische personenauto's. Voor hetzelfde geld kun je ook voor de Mercedes EQB kiezen. Eerlijkheidshalve moeten we daarbij wel vertellen dat ook concurrerende modellen relatief hooggeprijsd zijn. Basisversies van de Peugeot e-Rifter, Citroën ë-Berlingo en Opel Combo Electric zitten eveneens ruimschoots boven de 40.000 euro. Maar dat is nog altijd 10 mille minder dan de Mercedes-Benz EQT 200 kost...

©Mercedes-Benz

Op papier (!) voegt de Amazon Kindle Paperwhite niet ontzettend veel toe. Maar de aanpassingen kunnen wel waardevol zijn voor iedereen die al jaren een (verouderde) Kindle-versie heeft. Wat brengt de 2024-variant?

We vallen meteen met de deur in huis. Mocht je de 2021-versie van de Amazon Kindle Paperwhite gekocht hebben, dan zal de stap naar de 2024-variant te klein zijn om opnieuw 180 euro uit te geven aan een (eerlijk is eerlijk: voortreffelijke) e-reader. Maar als jouw Kindle uit 2018 of eerder komt, dan is het wél tijd om de overstap te maken. De Amazon Kindle van de twaalfde generatie heeft namelijk twee belangrijke en waardevolle aanpassingen.

Ten eerste is het systeem nu tot 25 procent sneller. Amazon geeft weinig informatie vrij over de processor en andere specificaties; maar als je een oude en nieuwe Kindle naast elkaar houdt, merk je dat verschil. Het menu reageert vlotter op je aanrakingen, waardoor je minder lang hoeft te wachten. Dit is met name merkbaar wanneer je iets moet intypen, als je een boek zoekt bijvoorbeeld.

Daarnaast is het scherm ten opzichte van de 2021-editie is het scherm met een inch gegroeid. Er past nu net wat meer op het scherm: wat ons betreft betekent dat vooral meer leesplezier. Dat hij daardoor een paar gram zwaarder en wat groter is dan de voorgaande Paperwhite mag eigenlijk geen naam hebben. Met een gewicht van 211 gram en een scherm van 7 inch blijft de 2024-variant namelijk nog steeds een e-reader die niet zwaar of ontzettend groot is. Het is nog steeds een compact apparaat dat je vrijwel overal mee naartoe kunt nemen.

©Wesley Akkerman

Kleine frustratie

Het apparaat ligt lekker in de hand, maar is tevens ontzettend glad waardoor we een hoesje eigenlijk verplicht vinden. Zo voorkom je dat je de e-reader stevig vast wilt houden, waardoor je mogelijk met je duim op het e-inkt-scherm tikt.

Tikken op het scherm betekent dat je van pagina wisselt in een boek of comic. Dat wil je natuurlijk niet per ongeluk doen, want dat kan je een beetje uit het lezen halen. Het is geen groot probleem, maar wel een kleine smet op de ervaring. Verder hebben we weinig aan te merken op het ontwerp. Onderop zit de knop waarmee je hem uit de slaapstand haalt. Ook zit hier de usb-c-poort waarmee je hem oplaadt. De accu kan het tot drie maanden uithouden.

©Wesley Akkerman

(Bijna) hetzelfde, verbeterd

Net als bij andere Kindle-modellen kun je de kwaliteit van het scherm aanpassen op je eigen zicht. Zo heb je verschillende niveaus van helderheid, die er zowel in de avond als overdag prima uitzien. Daarnaast ben je in staat de warmte van het scherm te veranderen. Dan maak je de digitale pagina's in feite meer geel dan wit, maar dat vinden we geen groot probleem. Na een seconde is je zicht daaraan gewend en lees je de woorden prettig van het schermpje. Ook de contrastverhouding is nu hoger. Dat zie je voornamelijk wanneer je comics of graphic novels leest. Een verbetering waarvan we zeggen: meer dan welkom. Maar...

©Wesley Akkerman

Oude(re) Kindle vervangen of niet?

...Ondanks de verbeteringen wat betreft snelheid, schermgrootte en de hierboven beschreven contrastverhouding is de sprong tussen de variant uit 2021 en deze uit 2024 ook weer niet zó groot dat we meteen roepen dat je er nu een moet bestellen. Ja, de ervaring is beter – maar ook weer niet zó veel beter.

Daarnaast is het jammer dat Amazon de Amazon Kindle Paperwhite voorziet van slechts 16 GB aan opslagruimte. Nu zal dat voor je verzameling oude en nieuwe boeken en novels meer dan voldoende zijn, maar fans van audioboeken kunnen beter naar een model kijken met iets meer ruimte. De Paperwhite Signature Edition heeft bijvoorbeeld 32 GB aan opslagruimte, maar kost met 199 euro ook meteen twee tientjes meer.

©Wesley Akkerman

Een Kindle zoals verwacht

Het zal niemand verrassen dat de Amazon Kindle Paperwhite presteert zoals verwacht. Zoals altijd kun je heel fijn je boeken lezen op dit apparaat, zonder vermoeide ogen. De interface is toegankelijk en boeken aanschaffen is zo gepiept. Dat kan direct op de e-reader, met een Amazon-account, of via de website. Dan worden ze naar de e-reader gestuurd. Gekochte boeken worden verder netjes gepresenteerd op het thuisscherm van het apparaat. Zoals altijd is het ook mogelijk gratis epubs met een omweg naar het product te sturen.

Het apparaat biedt een aantal opties voor het aanpassen van de tekstgrootte en het lettertype, maar voelt tegelijkertijd ook een beetje beperkt. We zien graag meer opties in het menu staan. Daarnaast is het jammer dat de nieuwe Paperwhite geen koptelefoonaansluiting heeft en dat je voor luisterboeken bent aangewezen op bluetooth – zeggen we in het kader van veelzijdigheid.

©Wesley Akkerman

Amazon Kindle Paperwhite kopen?

Hoewel we enthousiast zijn over de Amazon Kindle Paperwhite (2024) en de aanpassingen zeker de moeite waard vinden, betekent dat niet dat we iedereen met een 2021-model aanraden om over te stappen – want daarvoor zijn de stappen te klein. Maar heb je een veel ouder model, dan kun je dat met een gerust hart wél doen. De basis is vertrouwd gebleven, en ondanks een paar kleine minpunten is dit zeker geen miskoop.

Of het nu gaat om pizza's, ijs of zelf ingevroren maaltijden: een goede vriezer is onmisbaar. Maar kies je voor een vrieskast, vrieskist of koelvriescombinatie? In dit artikel zetten we de verschillen op een rij, zodat jij de beste keuze kunt maken.

Lees ook: Hier moet je op letten bij de aanschaf van een nieuwe vriezer

Voordat je je zoektocht naar het juiste model vriezer start, is het belangrijk om te bepalen hoeveel vriesruimte je nodig hebt. Het zou zonde zijn als je een duur apparaat in de keuken of schuur hebt staan dat uiteindelijk te weinig opbergruimte blijkt te hebben, of juist een apparaat dat altijd maar tot de helft gevuld is en daardoor onnodig veel energie verbruikt. Of je nu een vrieskast, vrieskist of koelvriescombinatie kiest: voor alle modellen geldt dat je zo'n 50 liter vriesruimte per persoon rekent. Bestaat jouw huishouden uit vier mensen, dan heb je dus een vriezer met een inhoud van minstens 200 liter nodig. Met z'n tweeën heb je vaak genoeg aan 100 tot 150 liter.

Vrieskast

Een vrieskast lijkt door zijn verticale model veel op een koelkast, met als verschil dat de gehele kast bedoeld is om te vriezen. De binnenkant van een vrieskast bestaat dan ook uitsluitend uit lades. Het fijne daaraan is dat een vrieskast erg overzichtelijk is: als je ervoor staat, zie je in één oogopslag welke producten waar liggen. Dat is anders bij een vrieskist, waarin diepvriesproducten op elkaar gestapeld liggen in één groot vriesvak. Ook kun je in een vrieskast over het algemeen erg veel producten kwijt, in tegenstelling tot bijvoorbeeld het compacte vriesgedeelte van een koelvriescombinatie. Vrieskasten zijn er ook in tafelmodellen, die ideaal zijn voor kleinere keukens of huishoudens. Een tafelmodel plaats je bijvoorbeeld onder het keukenblad, waardoor hij geen extra ruimte in je keuken inneemt.

©carballo

Vrieskist

Iets minder populair dan de vrieskast en koelvriescombinatie is de vrieskist: een liggende vriezer met een deksel bovenop. Het voordeel van dit type vriezer is ook meteen een nadeel: een vrieskist is erg groot, waardoor hij niet in de gemiddelde keuken past. Vrieskisten scoren ook op esthetisch gebied wat minder hoog, waardoor de meeste mensen dit apparaat sowieso niet snel in de keuken zouden plaatsen. Toch kunnen vrieskisten juist vanwege hun grote formaat ontzettend handig zijn. Bijvoorbeeld als je vaak in bulk koopt, hobbykok bent, een moestuin hebt of in de zomer veel ijsjes of ijsblokjes wilt bewaren. Sommige vrieskisten hebben zelfs een netto inhoud van 600 liter! Als je ruimte overhebt in je schuur of garage en vaak voedsel invriest, is een vrieskist dus zeker het overwegen waard. Vrieskisten zijn daarnaast relatief goedkoop én energiezuinig, omdat de kou na het openen van het deksel direct weer terug in de kist 'valt'. Het apparaat hoeft na openen dus niet extra hard te werken om de vriesruimte weer op de juiste temperatuur te krijgen.

Lees ook: Een vrieskast in de schuur of garage? Een koud kunstje!

©Vinícius Bacarin

Koelvriescombinatie

Veruit de meeste huishoudens hebben een koelvriescombinatie: een koelkast en vriezer ineen. De vriezer bevindt zich meestal boven of onder het koelgedeelte. Zo'n koelvriescombinatie is natuurlijk hartstikke handig, want het bespaart een hoop ruimte in de keuken. Ook is een koelvriescombinatie over het algemeen goedkoper dan een losse koelkast en vriezer. En omdat er maar één compressor hoeft te draaien, is een koelvriescombinatie vaak ook energiezuiniger dan twee losse apparaten bij elkaar. Maar zo'n twee-in-één-apparaat heeft ook een nadeel: je kunt er veel minder diepvriesproducten in kwijt dan in een losse vrieskast of -kist. Vaak beslaat de koelruimte het grootste gedeelte van het apparaat, en blijven er drie tot vijf lades over voor het vriezen. Voor een gemiddeld gezin dat af en toe wat invriest is dat meestal wel voldoende. Heb je meer vriesruimte nodig, bijvoorbeeld omdat je vaak aanbiedingen koopt of aan mealpreppen doet? Dan heb je aan een koelvriescombinatie mogelijk niet genoeg en is een vrieskast of -kist voor jou een beter idee.

©Indofootage

Extra functies

Als je eenmaal besloten hebt voor welk type vriezer je gaat, zou je ook nog kunnen kijken welke functies je wilt dat het apparaat heeft. Veel moderne vrieskasten, -kisten en koelvriescombinaties beschikken over allerlei slimme functies die helpen om voedsel langer vers te houden en het apparaat efficiënt te laten werken. Zo hoef je met No Frost nooit meer te ontdooien, is de snelvriesfunctie handig voor het snel invriezen van nieuwe boodschappen en voorkomt een deuralarm dat warme lucht de vriezer binnendringt. Bij vrieskisten is binnenverlichting extra belangrijk, zodat je niet eindeloos hoeft te graaien als je een product zoekt. Let ook op het energielabel van je nieuwe vriezer, want vriezers vreten behoorlijk wat stroom. Wil je een zo zuinig mogelijk apparaat, ga dan voor een vriezer met energielabel C of hoger (tot A). Je kunt ook het energieverbruik in kWh/jaar gebruiken om apparaten te vergelijken; dit geeft het absolute verbruik van een vriezer aan.