Publieke clouddiensten, zoals Dropbox, SkyDrive, Google Drive en iCloud, zijn zo ingeburgerd dat iedereen het gebruikt. Handig, want je kan hiermee eenvoudig bestanden delen met anderen en je eigen data online beschikbaar maken. Maar waar consumenten over het algemeen weinig weet van hebben, is dat (met name Amerikaanse) clouddiensten een serieus risico kunnen zijn voor je privacy. Hoe zit dit precies?

Mappen delen via Dropbox, bestanden die te groot zijn om te mailen versturen via WeTransfer, Office-documenten opslaan in Microsoft SkyDrive of Google Docs, en gegevens synchroniseren via iCloud. Vijf jaar geleden was dat nog toekomstmuziek, maar tegenwoordig kunnen we bijna niet meer zonder. Met een muisklik beschik je gratis over gigabytes aan extra opslagcapaciteit die je bovendien overal ter wereld kan inzien en delen met anderen. Maar pas op, want hoewel deze diensten uitermate praktisch zijn, is het wel belangrijk dat je je bewust bent van mogelijke consequenties voor je privacy.

©PXimport

Cloudopslagdiensten zijn handig, maar je verliest de controle wie de bestanden kunnen inzien.

Amerikaanse clouddiensten

De Verenigde Staten lopen ver voorop met cloud-computing, dus het is ook geen wonder dat het overgrote deel van de clouddiensten afkomstig is van Amerikaanse bedrijven. Denk dan aan Google, Microsoft en Apple en het eveneens Amerikaanse Dropbox. Een andere grote speler is Amazon.com die clouddiensten verhuurt aan andere bedrijven (onder andere aan Twitter, Spotify, Dropbox, WeTransfer, FourSquare en Shazam). De meeste Amerikaanse bedrijven hebben hun datacenters ook in de VS staan, oftewel jouw gegevens staan niet in Europa, maar in Amerika. Daardoor vallen jouw data onder het Amerikaanse rechtssysteem.

Patriot Act

Amerikaanse bedrijven en datacenters op Amerikaans grondgebied vallen dus onder het Amerikaanse rechtssysteem. Sinds 2001 (formeel bekrachtigd in 2003) is daar de Patriot Act actief. Dit is een omstreden wet die door George W. Bush werd ingevoerd naar aanleiding van de aanslagen op 11 september 2001. De Patriot Act geeft Amerikaanse opsporingsdiensten (zoals de FBI) verregaande bevoegdheden om gegevens van burgers op te vragen. Dat kan zelfs zonder tussenkomst van de rechter. Een opsporingsdienst moet alleen een zogenaamde ‘National Security Letter’ afgeven, die de Federale overheid wettelijk toestaat om direct gegevens op te eisen.

Minstens zo schokkend is dat de personen om wie het gaat niet op de hoogte hoeven worden gebracht. Oftewel, het is bij wijze van spreken een vrijbrief voor de overheid om iemands huis te doorzoeken terwijl de bewoners weg zijn, zonder hen voor- of achteraf hiervan op de hoogte te stellen. Het is daarom niet voor niets dat het (Amerikaanse) onderzoeksbureau Forrester de VS op dit vlak op hetzelfde niveau positioneert als China en Rusland (potentieel gevaar voor de privacy).

De Patriot Act geldt niet alleen voor Amerikaanse burgers, maar ook voor immigranten, buitenlandse toeristen en internationale ‘klanten’ van Amerikaanse bedrijven. Het doel van de Patriot Act is het tegengaan van terrorisme, maar in de praktijk lijkt daar weinig van terecht te komen. Uit openbare gegevens blijkt dat er tussen 2003 en 2005 143.074 van dergelijke ‘Letters’ door de FBI zijn uitgegeven, die resulteerden slechts in 53 veroordelingen (waarvan nul gerelateerd aan terrorisme).

©PXimport

Onderzoeksbureau Forrester plaatst een uitroepteken bij de VS vanwege een potentieel gevaar voor de privacy, net als bij China en Rusland.

Gevolgen voor Europese gebruikers

De Patriot Act is een directe bedreiging voor cloudgebaseerde diensten, ook voor Europese gebruikers. Alle gegevens die op servers in Amerikaanse datacenters staan, vallen onder de Amerikaanse wet. Oftewel, om het concreet te maken: dat geldt voor alle data die je in Dropbox, Google Drive, Microsoft SkyDrive en Apple iCloud bewaart.

De Patriot Act gaat zelfs nog verder: ook data buiten Amerikaans grondgebied, in beheer van Amerikaanse bedrijven, vallen onder de Patriot Act. Amerikaanse bedrijven zijn namelijk verplicht om data aan te leveren, ongeacht de locatie. Microsoft en Amazon hebben ook Europese datacenters, maar dat biedt dus geen garanties. Er zijn wel afspraken gemaakt de VS en de EU, waaronder een zogenaamde ‘Safe Harbor’ om de privacy van burgers te waarborgen, maar er zijn zoveel uitzonderingen en vaagheden dat dit compromis weinig voorstelt.

In praktijk

Nu zal je je wellicht afvragen of het in de praktijk allemaal zo’n vaart zal lopen. Wat moet de Amerikaanse overheid immers met jouw persoonlijke data? Maar dat de Patriot Act in de praktijk een bedreiging kan zijn, bleek begin 2011. Naar aanleiding van de WikiLeaks-affaire gaf de Amerikaanse federale overheid Twitter de opdracht om alle persoonlijke data (zoals ip-adressen, privéberichten en andere gegevens) van drie personen over te dragen. Het betrof een IJslandse parlementariër Birgitta Jónsdóttir, de Amerikaanse hacker Jacob Applebaum en de Nederlandse XS4ALL-oprichter en hacker Rop Gonggrijp.

De Amerikanen wilden in eerste instantie verhinderen dat de betrokkenen op de hoogte werden gebracht van het verzoek, maar Twitter ging hier succesvol tegen in beroep, waardoor de aanvraag toch openbaar werd gemaakt. Los van deze aanvraag is het waarschijnlijk dat de Amerikaanse douane deze personen uitgebreid zal willen ondervragen wanneer ze voet op Amerikaanse bodem zouden zetten.

©PXimport

Ook WikiLeaks heeft zo zijn twijfels over de Patriot Act.

Dat overkwam Applebaum, meerdere malen. Na een bezoek aan Nederland op 29 juli 2010 keerde hij terug naar de VS en werd na aankomst vervolgens drie uur ondervraagd, waarbij zijn tas en laptop werden doorzocht, kopieën werden gemaakt van bonnetjes en zijn drie mobiele telefoons werden afgepakt. In een interview stelde Applebaum later dat personen die in de adresboeken van zijn telefoons voorkwamen, vervolgens ook problemen kregen bij de douane. Het voorval bleek geen incident te zijn: in januari 2011 ging Applebaum opnieuw door de mangel bij de douane, evenals in april, juni en oktober van datzelfde jaar.

Europese cloud

Je kan best gebruik maken van Amerikaanse clouddiensten, zolang je je maar bewust bent van de mogelijke risico’s. Ondanks protesten tegen de Patriot Act, heeft de Amerikaanse president Barack Obama de wet diverse keren verlengd en is het niet aannemelijk dat er op korte termijn iets gaat veranderen. Dat roept de vraag op of er geen Europese alternatieven zijn voor de Amerikaanse clouddiensten, die onder de Europese wetgeving vallen en hun gegevens alleen in de EU opslaan. Ja, die zijn er, al zijn de diensten niet zo uitgebreid als hun Amerikaanse concurrenten.

©PXimport

Ondanks verzet van de ACLU (Amerikaanse organisatie vergelijkbaar met Bits of Freedom) wordt de Patriot Act nog steeds in stand gehouden.

De bekendste Dropbox-alternatieven zijn Strato HiDrive en Wuala (die beiden gratis 5 GB opslag bieden). Laatstgenoemde is een Zwitsers bedrijf met datacenters in Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Wuala is inmiddels grotendeels in handen van Seagate, een harddiskmaker uit de VS, wat de deur in principe open zou moeten zetten voor overheidsgluurders. Gelukkig versleutelt de dienst de bestanden aan de gebruikerskant, waardoor anderen (zelfs Wuala-medewerkers) geen toegang kunnen krijgen.

©PXimport

Wuala maakt gebruik van versleuteling om pottenkijkers buiten te houden.

CloudMe

Een cloudprovider die nog steeds honderd procent Europees is, is het Zweedse CloudMe (voorheen iCloud geheten, tot Apple die naam overkocht). CloudMe gebruikt een eigen datacenter in Zweden en is net als Wuala een (uitgebreider) alternatief voor Dropbox. CloudMe bevestigt de negatieve gevolgen van de Patriot Act. Zij adviseren, uiteraard ook in eigen belang, om persoonlijke data alleen op te slaan op Europese servers. Uiteraard moet CloudMe zich wel houden aan de Europese wetgeving, dus als er sprake is van een gerechtelijk bevel, bijvoorbeeld in verband met criminele activiteiten, zal ook CloudMe gegevens aan de overheid moeten overdragen. Het verschil met de VS is dat de gebruiker hier wel over geïnformeerd wordt.

©PXimport

Voor cloudopslag-aanbieder Strato zijn Duitse datacenters juist een marketingproduct geworden.

Encryptie

Een gedeeltelijk oplossing voor het probleem is encryptie. Of je nu gebruikmaakt van Amerikaanse of Europese clouddiensten, het kan geen kwaad om je persoonlijke data te beveiligen met encryptie. Veel clouddiensten, zoals Wuala, Backblaze en CloudMe, bieden standaard al encryptie aan. Je maakt dan een ‘persoonlijke sleutel’, oftewel een soort wachtwoord, waarmee alle gegevens versleuteld worden. Zonder dit wachtwoord zijn de gegevens niet te lezen, ook niet door de cloudprovider zelf.

Dropbox maakt ook gebruik van encryptie, maar heeft zelf de ‘sleutel’ in beheer en kan dus in theorie overal bij. Dit bleek recentelijk toen bekend werd dat Dropbox ruimte bespaart door identieke bestanden (van verschillende gebruikers) maar één keer op te slaan. Dat is alleen mogelijk wanneer de inhoud van een bestand wordt vergeleken. Er bestaan wel verschillende plug-ins voor Dropbox, waar je zelf je eigen encryptie kan toepassen (zoals BoxCryptor, Viivo en Cloudfogger).

©PXimport

Met BoxCryptor versleutel je jouw online opgeslagen bestanden.

De meest gebruikte encryptievorm van dit moment is AES-256 (Advanced Encryption Standard). AES heeft een blokgrootte van 128 bit en een sleutel van 128, 192 of 256 bit. Hoe langer de sleutel en hoe groter het aantal bit, des te lastiger de encryptie te kraken is. De kanttekening die hierbij gemaakt moet worden, is dat geen enkele encryptiemethode onkraakbaar is. Alle encryptie is te ontsleutelen als daar aanzienlijke moeite voor wordt gedaan. Dat kan bijvoorbeeld met behulp van clusters van supercomputers, al kan dat dagen, weken, maanden of zelfs jaren duren.

Gebruiksvoorwaarden

Een ander aandachtspunt als je van clouddiensten gebruik maakt, zijn de gebruiksvoorwaarden (oftewel de ‘Terms of Use’). Hier staan jouw rechten met betrekking tot de data, wat de aanbieder er mee mag doen en welke aansprakelijkheid er geldt. Stel dat een clouddienst niet bereikbaar is vanwege een storing, terwijl je dringend bij je bestanden moet? In het geval van gratis clouddiensten is het vrijwel altijd zo dat je dan geen rechten hebt en de aanbieder niet juridisch aansprakelijk kan stellen. De dienst is immers kosteloos.

Welke data niet in de cloud?

Voor zakelijke gegevens zijn er duidelijke richtlijnen wat wel en niet in de cloud mag worden bewaard. Zo mogen persoonlijke gegevens, van bijvoorbeeld een gemeente, niet bij een Amerikaanse cloudaanbieder worden opgeslagen omdat deze gegevens de landsgrenzen niet mogen verlaten. Dat is ook een handige richtlijn voor persoonlijk gebruik. Wat voor gegevens kan jij beter niet (zonder encryptie) bij een Amerikaanse cloudprovider opslaan?

* Dagboeken

* Medische gegevens

* Privacygevoelige privéfoto’s

* Illegale software (zonder geldige licentie)

* Illegaal gedownloade films, boeken en muziek

* Adres- en contactgegevens (hoewel dit in de praktijk bijna onvermijdelijk is)

* Bankgegevens en andere financiële informatie

* Wachtwoorden

Als je betaalt voor diensten geldt een zogenaamde Service Level Agreement (SLA). Cloudproviders claimen vaak 99% uptime, maar tegelijkertijd gelden er allerlei uitzonderingen voor ‘downtime’, zoals onderhoud. Bovendien staat 1% op jaarbasis gelijk aan bijna vier volledige dagen, dus ook bij een serieuze storing valt dat binnen de voorwaarden. Mocht de limiet toch overschreden worden, dan staat er in de SLA een bepaalde vergoeding. Maar deze is vrijwel altijd ‘virtueel’ (gratis verlenging van het abonnement) en nooit financieel. Zelfs als persoonlijke data per ongeluk gewist wordt, kan de aanbieder zelden financieel aansprakelijk worden gesteld (met name bij gratis consumentendiensten). Er hebben zich de afgelopen jaren verschillende incidenten voorgedaan, onder andere met Hotmail en Google Docs.

Een laatste aandachtspunt betreft de rechten van jouw data. Aanbieders hebben de vrijheid om hun voorwaarden op ieder moment aan te passen. Zo haalde Dropbox in 2011 de woede van gebruikers op de hals door in de gebruiksvoorwaarden te stellen dat Dropbox royalty-vrij zou mogen beschikken over de data op zijn servers en deze wereldwijd te mogen gebruiken, kopiëren en distribueren. Dit impliceerde dat Dropbox bijvoorbeeld foto’s van gebruikers ongevraagd mocht doorverkopen. Dit is later weer rechtgezet, maar het geeft aan dat je alert moet blijven. Fotodienst Instagram maakte eind 2012 dezelfde misstap, maar kwam hier eveneens op terug na forse kritiek. Gebruiksvoorwaarden bestaan uit juridische taal en zijn daardoor vaak voor meerdere uitleg vatbaar.

©PXimport

Microsoft-medewerkers mogen door jouw SkyDrive-bestanden snuffelen en zonder opgaaf van reden je account opheffen.

Conclusie

Voor de meeste consumenten is cloud-computing een ‘ver van m’n bed show’. Data in de cloud lijken gevoelsmatig niet anders dan lokale data. Bovendien is het gebruik van de diverse clouddiensten enorm praktisch en nog gratis ook. Allemaal terecht, maar wees je bewust van de risico’s van de cloud, hoe klein deze ook mogen lijken. We leven in een tijdperk waarbij leveranciers verplicht zijn om klantgegevens jarenlang te bewaren. Wat vandaag de dag geen probleem lijkt te zijn, kan in de toekomst wel een probleem worden. En omstreden wetten als de Patriot Act helpen niet om het vertrouwen in clouddiensten te vergroten. Je beperkt het risico in ieder geval door bewust te zijn welke gegevens beter wel en niet in een publieke cloud thuishoren en door encryptie te gebruiken.

De Samsung Galaxy S25-lijn is de eerste smartphonereeks die beschikt over versie 7 van One UI, de Samsung-softwareschil die je aantreft op de Android-apparaten van het bedrijf. In dit artikel lees je wat je allemaal verwachten kunt van One UI 7.

Lees ook: Review Samsung Galaxy S25 Ultra – Slimme AI of slimme marketing?

De rek is inmiddels wel uit de smartphoneontwikkeling. Fabrikanten kunnen nauwelijks nog innovatieve onderdelen toevoegen, omdat de slimme telefoon inmiddels zo goed als alles kan. Vooral op hardwaregebied valt er weinig nieuws meer te verwachten. Natuurlijk zullen we nog verbeteringen zien in camera's, processors en accu's, maar in grote lijnen is de smartphone uitontwikkeld. Daardoor zijn ze tegenwoordig net zo spannend als wasmachines: ze doen wat ze moeten doen.

Dat betekent echter niet dat er geen nieuwe functies worden ontwikkeld. Die zitten vooral in software. De Google Pixel 9-reeks zette die trend medio 2024 in met een verrassend snelle opvolger van de Pixel 8-serie. OnePlus, Asus en Samsung volgen die lijn en leggen de nadruk op software. One UI 7 is daar het beste voorbeeld van. Zonder die softwareschil had Samsung net zo goed een jaar aan smartphonelanceringen kunnen overslaan.

Systeemaanpassingen

Maar wat maakt One UI 7 dan zo bijzonder? We hebben de afgelopen weken de drie verschillende Samsung Galaxy S25-toestellen getest en zijn tot de onderstaande observaties gekomen. Zo is het onder meer mogelijk om een verticale applade in te stellen. Daarmee bedoelen we dat je al je apps in de applade kunt bekijken door omhoog en omlaag te vegen (in plaats van naar links en rechts). Dat regel je door de lade te openen, onderin op de drie puntjes te tikken en dan Sorteren > Alfabetische volgorde te selecteren.

Daarnaast valt op dat de animaties in One UI 7 veel soepeler zijn dan voorheen. Ze ogen en voelen gestroomlijnd, wat het hele systeem een verfijnde en samenhangende uitstraling geeft. In eerste instantie merk je dit misschien niet direct, maar na een paar uur gebruik valt de soepelheid steeds meer op. Ook de vernieuwde systeemiconen dragen bij aan de prettige bediening op de S25-modellen. One UI 7 voelt daardoor even modern als afgewerkt aan – en dat is een groot compliment.

©Wesley Akkerman

Hier zie je de menu-opties staan voor het opnieuw rangschrikken van de applade.

Now Bar en Now Brief

Ook biedt One UI 7 ruimte aan twee nieuwe onderdelen, de Now Bar en Now Brief. Hoewel ze enkele overeenkomsten hebben, gebruik je ze allebei op andere momenten. De Now Bar is een soort zwevend eiland (waar hebben we dat eerder gehoord) onderaan het vergrendelde scherm van je Galaxy, waar je basale interface-elementen in aantreft – denk aan een opnameknop voor een geluidsopname of bijvoorbeeld wegwijzers van Google Maps. Zo kun je snel iets regelen zonder je smartphone te hoeven ontgrendelen..

Now Brief daarentegen is veel uitgebreider. Dit is een apart onderdeel binnen One UI 7 waar veel AI-opties moeten samenkomen. Now Brief biedt op drie momenten van de dag een overzicht aan van onder meer het weer, het verkeer, je agenda-afspraken en bijvoorbeeld een Spotify-afspeellijst. Het moet je helpen de dag voor te bereiden, door te komen en erop terug te kijken. Zie dit als een soort persoonlijke dag-overzicht dus. Daarmee kan de Samsung Galaxy S25 Ultra, en later ook andere Galaxy's, dienen als een persoonlijke assistent.

©Wesley Akkerman

Dit is het thuisscherm van de Galaxy S25. Rechts van het weerbericht zie je twee widgets staan: de bovenste is een snelkoppeling naar Now Brief.

Aanpasbaar snelmenu

Een ander onderdeel dat het vermelden waard is, is het snelmenu. Daarmee doelen we op het menu dat je van boven naar beneden trek. Daarin staan allerlei opties, bijvoorbeeld voor wifi, bluetooth en andere kernonderdelen. Daar kon je al langer allerlei dingen in wijzigen, zoals bijvoorbeeld de knoppenindeling. Maar in ONe UI 7 ziet het er wel anders uit. Als je de Samsung Galaxy S25 Ultra opstart, dan heeft Samsung dit snelmenu voor je in twee delen opgedeeld. In het kader van overzicht – maar dat beteken ook dat je moet weten aan welke kant je de boel naar beneden moet trekken. Links geeft meldingen, terwijl je vanaf rechts de instellingen bekijkt.

Vind je deze tweedeling niet prettig? Je kunt gelukkig ook alles weer heel makkelijk in één overzicht bij elkaar zetten (zonder dat je daar bijvoorbeeld een aparte app als Good Lock voor hoeft te downloaden). Wanneer je dit doet, dan krijg je met een enkele swipe toegang tot zowel de notificaties als de opties. Je stelt dit met een paar simpele stappen in. Trek je snelmenu vanaf rechts naar beneden en tik op het potloodicoon aan de rechterkant. Tik nu op Vensterinstellingen (links) en tik op het volgende scherm op Samen. Tik nu op Gereed om de keuze te bevestigen. Vanaf dat moment heb je (weer) één snelmenu.

©Wesley Akkerman

Dit is het aangepaste snelmenu, dat notificaties en instellingen samenvoegt.

Overige AI-mogelijkheden

Tot slot kijken we naar de overige AI-mogelijkheden van de Samsung Galaxy S25-serie. Zo is het onder meer mogelijk Google Gemini te gebruiken. Dat doe je door de powerknop kort in te drukken: de assistent komt dan vanzelf vanaf beneden omhoog. Op moderne Galaxy's biedt Gemini ondersteuning aan voor verschillende Samsung- en Google-apps, waardoor het mogelijk is die apps aan te spreken en dingen uit te laten voeren met een stemcommando. Soms kun je zodoende twee of drie apps in één keer iets voor je laten doen, met één commando.

Op moment van schrijven lijken de mogelijkheden al redelijk uitgebreid te zijn, maar eerlijk is eerlijk: schijn bedriegt. Momenteel werken alleen de genoemde apps met deze AI-functie. Datzelfde geldt overigens voor Now Brief, als we daar nog even kort op terugkomen. Alleen de echt grote namen binnen de Google Play Store zullen direct werken met dit soort diensten. In de toekomst wordt dat aanbod uitgebreid. Nederlandse apps, zoals die van de NS bijvoorbeeld, werken hier nog niet mee. Daardoor is de waarde van dit soort AI-opties nu nog twijfelachtig.

©Wesley Akkerman

Als je op de powerknop drukt, komt Google Gemini naar boven. Zo ziet dat eruit.

Na een week vol sneeuwpret, frisse berglucht en indrukwekkende pistes is je skikleding niet meer zo fris. Eenmaal thuis gekomen blijft de tas met vuile was liggen voor de wasmachine. Want hoe was je eigenlijk skikleding? Als je je kleding niet goed wast en opbergt, is de kans groot dat je volgend jaar niet zo warm en droog blijft tijdens de afdaling. Onze tips helpen je om je skikleding te wassen, drogen en veilig op te bergen voor volgend jaar.

Lees ook: Dit wil je weten over de wasprogramma's van je wasmachine

Was snel na je weekje wintersport

Het op de juiste wijze je skikleding wassen is belangrijk: daardoor blijft de kwaliteit van de kleding goed. Ook blijft de kleding warm en waterdicht. Veel skikleding is gemaakt van kunststoffen, zoals polyamide en polyester. Deze stoffen zijn waterafstotend, sterk en licht. De kleding is van tevoren extra behandeld om ze waterdicht te maken, waardoor sneeuw of regen niet door de kleding komt. Was je de kleding verkeerd? Dan kan de beschermende functie verloren gaan. Je zweet en vuiligheid tasten de kleding namelijk aan. Laat je skikleding na wintersport dus niet te lang voor de wasmachine liggen.

©Lyudmila

Wasmiddel en voorbereiding

Gebruik weinig wasmiddel om je skikleding te wassen. En koop een speciaal wasmiddel voor sport- en outdoorkleding om zeker te weten dat het goed is of gebruik een fijnwasmiddel. Giet er geen wasverzachter bij, want dat is niet goed voor de kleding. Laat de kleding ook niet stomen en gebruik geen bleekmiddelen.

Bereid de kleding altijd eerst voor op de wasbeurt. Leeg alle zakken, sluit alle ritsen, knopen en klittenband om schade aan de stoffen te voorkomen. Zitten er vlekken op de kleding? Behandel deze eerst. Zorg dat de kleding binnenstebuiten de wasmachine in gaat. Ook belangrijk: doe de trommel niet te vol. Er moet voldoende ruimte zijn wil de kleding schoon worden.

Wassen met de wasmachine

Nu de kleding op de juiste wijze in de wasmachine zit, is het tijd om het juiste programma aan te zetten. Kies een programma met lage temperaturen, maximaal 30 °C. Hogere temperaturen kunnen ervoor zorgen dat de waterdichte coating beschadigd raakt. Zit er een speciaal programma op je wasmachine voor outdoor kleding? Kies dan dit programma. Het programma heeft een laag toerental bij het centrifugeren. Doe naast je skikleding geen andere kleding in de wasmachine.

©Oriol Roca

Waterdicht maken van de skikleding

Heb je voor deze wintersportvakantie net nieuwe kleding gekocht? Dan is de kans groot dat deze gewoon waterdicht is gebleven na de wasbeurt. Als je kleding wat ouder is, kan het zijn dat deze niet meer zo waterdicht is als voorheen. Misschien heb je tijdens het skiën of snowboarden wel gemerkt dat er wat vocht doorheen kwam. Was dan de kleding nog een keer, maar nu met een impregneermiddel. Of spuit de kleding in met een speciale waterdicht-spray.

Drogen en opbergen

Als er op het waslabel staat dat de skikleding in de droger mag, dan kun je de kleding zo laten drogen. Anders hang je de kleding op, of leg je die ergens plat neer. Dit doe je in een ruimte waar er genoeg ventilatie is. Hang de kleding niet op in de zon. Drogen op een verwarming kun je beter ook niet doen.

Het wasetiket geeft ook aan of je de kleding mag strijken, mocht je de behoefte hebben om je skibroek te strijken. Je mag de kleding dan op een lage temperatuur strijken. Omdat je de skikleding een lange tijd waarschijnlijk niet meer gebruikt, is het verstandig om de kleding goed op te bergen. Hang de kleding op aan een haakje in de kast of vouw de kleding losjes op, zodat het op een plank kan liggen. Daardoor haal je je kleding volgend jaar weer fris uit de kast, direct klaar om van de pistes te zoeven.