Wanneer defecte onderdelen van een MacBook Pro of iMac Pro vervangen worden, wordt dit waargenomen door Apple software en een ingebouwd chipje (T2-chip). De Mac werkt vervolgens alleen nog maar nadat een geautoriseerde reparateur de diagnostische software Apple Service Toolkit 2 draait. Kun je straks nog je MacBook repareren?

De Macbook Pro’s en iMac Pro’s worden softwarematig op slot gezet na het vervangen van onderdelen, zoals het scherm, moederbord, geheugen, toetsenbord en touchpad. Vervolgens kan alleen een Apple-mederwerker of een geautoriseerde reparateur de Mac van het slot halen, door het onbeschikbare diagnostische programma Apple Service Toolkit 2 uit te voeren. Dit ontdekte de Amerikaanse techsite Motherboard.

Dit houdt in dat je zelf je eigen MacBook en iMac niet kunt repareren. Ook veel reparateurs worden buiten spel gezet. De software en de T2-chip die de Mac’s op slot zetten zijn op dit moment alleen nog aanwezig op de 2018-uitvoeringen van de MacBook Pro en iMac Pro.

Barrières

Apple heeft nog niet gereageerd op de onthullingen, maar het bedrijf zal claimen dat deze barrières worden opgeworpen om er zeker van te zijn dat reparaties goed worden uitgevoerd en de gebruikservaring optimaal blijft omdat er alleen componenten van Apple zelf worden gebruikt bij de reparatie.

Het is niet de eerste keer dat Apple zoiets doet. Zo werkte in de zomer van 2016 na een update veel iPhones niet meer waarvan het scherm was vervangen. Alleen een foutmelding verscheen: Error 53. Volgens Apple werd dit gedaan uit veiligheidsoverwegingen, omdat een schermreparatie de veilige werking van de vingerafdrukscanner (Touch ID) niet meer kon garanderen.

Ondanks dat de marketingafdeling er een mooi marketingverhaal omheen spint, is het onderdeel van een groter probleem. Apple, gevolgd door andere techbedrijven maken het zo moeilijk mogelijk om reparaties en upgrades uit te voeren. Onderdelen worden zoveel mogelijk vastgelijmd en gesoldeerd, nieuwe schroefkopjes worden bedacht, reparatiehandleidingen worden als bedrijfsgeheim achter gehouden en de apparaten worden onnodig ingewikkeld ontworpen. Bijvoorbeeld het Butterfly-keyboard op MacBooks. Wanneer deze defect raakt, moet de hele metalen behuizing losgemaakt worden. Voor de eerste generatie Butterfly-toetsenborden was een broodkruimel al voldoende voor een defecte toets.

Waarom?

Dat Apple met de T2-chip en software reparateurs opnieuw dwars zit is dus geen verrassing te noemen. Het levert ontzettend veel geld op: in onderdelen, licentie-geld om reparateurs geautoriseerd te noemen, reparatie-inkomsten zelf, Apple Care-garantie en de Apple-apparaten worden sneller vervangen door nieuwe Apple-apparaten.

Natuurlijk krijgt Apple al jaren kritiek. Van gebruikers, politiek, consumentenorganisaties, winkels en reparateurs, met als argument dat je als bezitter van een product zelf moet mogen bepalen hoe en waar een product gerepareerd mag worden. Ook staat het bemoeilijken van reparaties nogal haaks op Apple’s marketingclaims een ‘groen’ bedrijf te zijn. Reparatierecht-wetgeving wordt door een krachtige lobby tegengewerkt. Gelukkig zijn er Europese initiatieven.

©PXimport

Wat kun je doen?

Als gebruiker sta je buitenspel als het op reparaties aan komt. Heb je een defecte MacBook Pro (2018) of iMac (2018), dan zit er weinig anders op dan een dure reparatie bij Apple zelf of een geautoriseerde reparateur. Vooralsnog zit er weinig anders op dan politiek je stem te laten horen of bij consumentenorganisaties. Ook kun je met je portemonnee je stem laten horen, door een oudere MacBook te kiezen (het liefst zonder Butterfly-toetsenbord natuurlijk) of apparatuur van een ander merk te kopen.

Googles online tekst- en spreadsheet-bewerkers zijn een fijne, gratis alternatief voor Microsofts Office-suite. De mogelijkheden zijn vrijwel net zo uitgebreid. Het delen en samenwerken in bestanden is misschien nog wel makkelijker dan bij Word en Excel, maar er zijn wel wat dingen waar je op moet letten voor je ongebreideld bestanden gaat delen.

Google Docs en Sheets

Google Docs, ook wel Documenten, is Googles tegenhanger van Microsoft Word, terwijl Sheets een concurrent voor Excel is. Anders dan bij Office-programma's werken Googles diensten in de cloud. De offline-functies zijn echter ook prima, en je kunt de tools prima gebruiken zonder internetverbinding. Het fijne aan dit cloud-first-idee is dat je in principe altijd en overal bij je bestanden kunt, en je niet vooraf hoeft te plannen wanneer en waar je je bestanden wilt openen. 

Back-up maken van bestanden

Voor je bestanden gaat delen, is het handig om eerst een back-up te maken van het te delen bestand, helemaal als je van plan bent om bepaalde mensen - of iedereen met de deellink - bewerkingsrechten te geven. 

Een back-up maken van een Docs- of Sheets-bestand is simpel genoeg. Open het document, ga in de menubalk bovenaan naar Bestand en klik op Kopie maken. Geef je kopie een naam, of laat de huidige naam staan. Het vinkje bij Delen met dezelfde mensen kan handig zijn, maar die wil je nu juist uit laten, als je het bestand al met iemand hebt gedeeld. Klik op Een kopie maken, en het bestand staat nu als los document in je map. 

Bestand delen

Nu kun je originele bestand daadwerkelijk gaan delen. Klik op de grote Delen-knop rechtsboven. Standaard staat een bestand op Alleen voor jou, met de dropdown op Beperkte toegang. Via de adresbalk bovenaan kun je specifieke mensen uitnodigen - ze hoeven niet per se een Google-account te hebben, je kunt elk e-mailadres invullen. 

Via de dropdown onderaan kun je het bestand ook openstellen voor iedereen die de link heeft. Vanzelfsprekend moet je hier voorzichtig mee omspringen, want je hebt zelf weinig invloed op waar de link allemaal terechtkomt. 

Heb je iemand toegevoegd of heb je de link opengesteld, dan zie je een extra dropdown verschijnen, die standaard op Kijker staat. Zet je die op Reageerder, dan kunnen mensen reacties achterlaten in het document; met Bewerker krijgen ze volledige edit-rechten. Vandaar de back-up die we eerder hadden gemaakt: iemand kan per ongeluk (of expres!) het hele document wissen, zonder dat je er zelf nog veel aan kunt doen. 

Docs.new

Werk je veel met documenten, spreadsheets en presentaties, dan heeft Google een handige shortcut ingebouwd die je op de lange termijn veel tijd kan schelen. Je kunt namelijk direct een nieuw bestand openen zonder eerst naar de homepage van Google Docs te gaan. Dat doe je door docs.new in je adresbalk te typen en op Enter te drukken. Nu opent direct een nieuw Google-document. Hetzelfde geldt voor Sheets (sheets.new), Presentaties (slide.new) en Formulieren (form.new). 

Tot slot

Bestanden delen via Google Docs of Sheets is nog makkelijker dan via Microsoft Word of Excel, je moet alleen wel even weten wat je doet. Zorg ervoor dat je niet meer mensen toegang geeft dan nodig, deel de openbare link alleen als je de mensen met wie je samenwerkt vertrouwt, geef niet zomaar iedereen bewerkingsrechten, en vergeet vooral geen back-up te maken, zodat je altijd een originele versie van het bestand in je persoonlijke Drive hebt staan.

Een toestel als de Motorola Moto G35 kan laten zien hoe goed een smartphone-ervaring kan zijn, zelfs als je er minder dan 200 euro voor betaalt. Dit model heeft een adviesprijs van 179 euro en biedt daarvoor een aantal mooie eigenschappen aan.

Net zoals bij seriegenoot Moto G55 kunnen we het ontwerp en de gekozen materialen voor de behuizing waarderen. De Motorola Moto G35 oogt strak en ligt lekker in de hand. Hij glijdt er bovendien niet snel uit, vanwege het polycarbonaat op de achterkant. Het toestel is niet waterdicht, maar is wel waterafstotend – dat is tenminste iets. Verder waarderen we het lage gewicht van 188 gram, de koptelefoonaansluiting onderop en de vingerafdrukscanner in de powerknop. De G35 voelt derhalve compleet aan, in elk geval op het gebied van hardware.

De Moto G35 heeft een aantal overeenkomsten met de 70 euro duurdere Moto G55. Zo heeft het riante lcd-scherm van 6,72 inch veel dezelfde eigenschappen. De (HDR-)kleuren en het contrast ogen mooi, maar de kijkhoek is niet fraai. De maximale helderheid ligt lekker hoog, waardoor je op zonnige dagen goed ziet wat er gebeurt. Daarnaast is er een hoge resolutie (1080 × 2400 pixels) en verversingssnelheid van 120 Hertz. Ook dit model heeft helaas last van die goedkoop ogende luchtlaag en bijbehorend schaduwspel aan de randen.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Begrijpelijke keuzes

Onder de motorkap zit de relatief onbekende Unisoc T760-processor, die qua prestaties net iets achterloopt op de cpu van de Sony Xperia 10 VI (de Snapdragon 6 Gen 1). Als je bedenkt dat de Sony twee keer zo duur is, dan is dat helemaal niet verkeerd voor de prijs.

In tegenstelling tot de Moto G55 merken we soms dat het scherm te snel wil voor de processor. Dat merk je tijdens het scrollen. Het kan daardoor zijn dat het display, ondanks die hoge verversingssnelheid, schokt. Ook hebben apps soms wat tijd en ruimte nodig om op gang te komen.

Dat valt een beetje tegen, maar hoort bij deze prijsklasse. Datzelfde geldt voor de hoeveelheid werkgeheugen en opslagruimte, die 4 en 128 GB bedragen. De eerste is echt het minimale voor een Android-apparaat, terwijl de tweede niet meer van deze tijd is gezien de ruimte die we nodig hebben, maar gelukkig kun je die uitbreiden met een micro-SD-kaart. Het updatebeleid is ook niet te scherp, maar voor minder dan 200 euro begrijpelijk. Je krijgt in twee upgrades en drie jaar aan updates. De vergelijkbare Samsung Galaxy A15 doet dat beter met vier en vijf jaar.

Groothoeklens in dit prijssegment?

Net zoals bij de Moto G55 beschikt de Motorola Moto G35 over een hoofdlens van 50 megapixel. Gezien de prijs zijn we iets vergevingsgezinder en willen we graag benadrukken dat het toestel kleurrijke en redelijk gebalanceerde foto's maakt. Echter, het ontbreekt her en der wel een detail. Daarvoor ogen de beelden helaas te wazig, ondanks de autofocus. Avondfotografie is helaas niets om over naar huis te schrijven, aangezien details nog meer opgaan in de achtergrond dan overdag. Als je hier dus een foto mee maakt, doe dat dan in goed verlichte omgevingen.

Wat de Motorola Moto G35 redelijk uniek maakt, is de toevoeging van een groothoeklens. Die komen we niet vaak tegen op toestellen voor minder dan 200 euro. Hoewel we over het algemeen de resultaten van deze cameralens een voldoende willen geven, moet je wel rekening houden met een aantal vervelende zaken. De beelden ogen soms onscherp, een beetje korrelig en ook de kleuren komen niet helemaal overeen met de werkelijkheid. Houd het dus lekker op de hoofdcamera voor wanneer je foto's maakt, voor zowel ver weg als heel dichtbij.

Motorola Moto G35 kopen?

Ook de Motorola Moto G55 biedt een accu met een totaalvermogen van 5000 mAh aan. Door de niet al te krachtige processor kun je er daarom van uitgaan dat je hem meer dan een dag kunt gebruiken zonder hem te hoeven opladen. Soms zelfs twee dagen, als je rustig aan doet. Opladen gaat niet ontzettend snel met maximaal achttien watt, waardoor het al snel meer dan twee uur kan duren voordat de batterij weer vol is. De oplader moet je overigens zelf even regelen, omdat die, volgens Europese regels, niet meer in de doos verpakt wordt.

Onderaan de streep doet de Motorola Moto G35 weinig fout, dus kun je hem prima meenemen in je overweging. De processor houdt hier en daar je input niet helemaal bij, maar dat is eigenlijk het grootste struikelblok, zeker gezien de prijs. Dat kan overigens ook voor problemen met HDR-content zorgen, aangezien die meer van een systeem vraagt. We zijn echter wel van mening dat de Samsung Galaxy A15 iets meer voor hetzelfde geld aanbiedt, helemaal als het gaat om het updatebeleid. Maar de Moto G35 is allesbehalve een slechte smartphone.