De iPhone 6 is een feit, of moeten we zeggen iPhones? Want zoals verwacht komt Apple met niet één, maar twee nieuwe modellen. Een model dat iets groter is dan de iPhone 5s en een model, de iPhone 6 Plus, dat véél groter is dan de iPhone 5s. Is dat alles dat anders is? Zeker niet. Komt ie!

Afmetingen en ontwerp

Zoals gezegd zijn er twee modellen, de iPhone 6 en de iPhone 6 plus. De iPhone 6 is 138,1 x 67 x 6,9 mm en weegt 129 gram (dat is overigens 17 gram meer dan de iPhone 5s. De iPhone 6 Plus is 158,1 x 77,8 x 7,1 mm en weegt 172 gram.

©PXimport

©PXimport

Zoals verwacht heeft Apple afgerekend met het strakke ontwerp van de iPhone 4, 5 en 5s, en is er voor de iPhone 6 en 6 Plus gekozen voor behoorlijk rondere vormen, waarmee de 6-serie iets weg heeft van het model waar het allemaal mee begon. Uiteraard wél overgoten met een superstrak sausje en een prachtig strakke afwerking, die de 6-serie de luxe uitstraling geven die we van de iPhone gewend zijn.

©PXimport

De ronde volumeknoppen aan de zijkant zijn vervangen voor langwerpigere knoppen (zoals we die kennen van de iPad), verder is de positie van knoppen, aansluitingen enzovoort hetzelfde gebleven.

©PXimport

Display

Je kunt een telefoon wel groter maken, maar als het display niet indrukwekkend genoeg is, heeft het allemaal weinig zin. Uiteraard stelt Apple hier niet teleur. Zoals we gewend zijn hebben beide nieuwe iPhones een Retina display, maar de andere afmetingen zorgen ook voor een andere resolutie.

©PXimport

De iPhone 6 heeft een 4,7 inch display met een resolutie van 1334 x 750, met 326 ppi (pixels per inch). De iPhone 6 Plus gaat daar nog eens dubbel en dwars overheen, met een 5,5 inch display en een resolutie van 1920 x 1080, met 401 ppi. Naast de grootte en de scherpte, schermt Apple met een flink aantal technologische vernieuwingen (zoals een verbeterde polarizer) die de kijkervaring nog een stuk beter moeten maken. Dat laatste zullen we uiteraard met eigen ogen moeten zien.

Processorkracht, batterij én een nieuwe sensor

Zoals verwacht is zowel de iPhone 6 als de iPhone 6 Plus voorzien van de nieuwe krachtigere A8 processor, met bijbehorende M8-coprocessor (die de hoofdprocessor moet ontlasten bij bepaalde taken). Ook hier strooit Apple met behoorlijk wat technische specificaties (zoals het feit dat er een geavanceerd 20 nanometer-proces wordt gebruikt).

©PXimport

Het verloop van de processorkracht

©PXimport

Nog harder zijn de grafische prestaties gestegen

Wat ons echter het meeste boeit, is dat de processor 50% energiezuiniger is dan z'n voorganger, terwijl de iPhone 6 25% sneller is dan z'n voorganger. Dat zou logischerwijs moeten leiden tot een langere levensduur van de batterij, en als we Apple mogen geloven is dat absoluut het geval. Kon je met de iPhone 5s 40 uur genieten van muziek, 10 uur video kijken en 8 uur internetten via 3G, met de iPhone 6 uur voeg je daar 10 uur aan toe voor muziek, 1 uur voor video en 2 uur voor internetten via 3G. De iPhone 6 Plus schakelt nog een tandje hoger, 80 uur muziek luisteren, 14 uur video kijken en 12 uur internetten via 3G. Dat geeft ons oprecht hoop dat de 6-seie een model is dat nu eens niet binnen een paar uur leeg is bij actief gebruik. Overigens noemde Apple tussen neus en lippen door dat de iPhone 6 een barometer bevat, hetgeen onze voorspelling dat de iPhone 6 een weersensor zou bevatten bevestigt. Een kleine aankondiging: maar denk je eens in: miljoenen iPhones overal ter wereld met een barometer. Verzamel die informatie (privacy-alarm!) en je hebt een gigantisch weernetwerk.

Camera's

De camera stelde in eerste instantie enigszins teleur. We hadden op z'n minst een 13-megapixelcamera verwacht, maar in plaats daarvan moeten we het met dezelfde 8 megapixelcamera doen. Althans dezelfde? Dat laatste betwist Apple. Het aantal megapixels is namelijk niet toegenomen, maar er is wel degelijk iets veranderd. Ten eerste is het nu mogelijk om slowmotionvideo's vast te leggen met 240 frames per seconde, dat is twee keer zo langzaam als het vorige model. Als je niets doet met slowmotion video is dat niet boeiend, maar voor wie het gebruikt, is het een verademing, het is vrijwel super slowmotion, daar kun je fantastische video's mee schieten. Daarnaast gebruikt Apple een techniek genaamd Focus Pixels die ervoor moet zorgen dat de iPhone 6 twee keer zo snel scherpstelt als z'n voorganger, en daarmee moet zorgen voor betere foto's. Ook een nieuwe sensor moet daaraan bijdragen, maar dat zijn altijd dingen die we liever zelf ervaren wanneer we foto's maken.

©PXimport

Ook interessant, de mogelijkheid om Timelapse-video's te maken met je iPhone zonder daarvoor een aparte app nodig te hebben. Wederom, niet voor iedereen, maar voor de liefhebber een fantastische nieuwe functie. De FaceTime-camera (beter bekend als de camera aan de voorkant) vangt volgens Apple nu 81 procent meer licht hetgeen moet zorgen voor fantastische beeldkwaliteit, zelfs in donkerdere omgevingen. Daarnaast is de Burst-modus, waarmee je heel veel foto's achter elkaar kunt nemen door de knop ingedrukt te houden, toegevoegd, hetgeen naar wij vrezen alleen maar gaat zorgen voor veel meer meer selfies. Laat die selfie-stick maar vast komen!

©PXimport

Wi-Fi, LTE en het nieuwe bellen

Uitermate goed nieuws voor iedereen die z'n iPhone gebruikt om te internetten (en wie doet dat niet) is het feit dat Apple de connectiviteit van beide nieuwe iPhones een behoorlijke boost heeft gegeven. LTE op je iPhone (bij ons beter bekend als 4G) ondersteunt nu snelheden tot aan 150 Mbps, terwijl er in totaal 20 LTE-frequenties worden ondersteund, hetgeen inhoudt dat je niet hoeft te vrezen dat je naar je snelheid kunt fluiten als je van provider wisselt, of in het buitenland wilt profiteren van 4G (uiteraard met een vakantiebundel). Daarnaast ondersteunen zowel de iPhone 6 als de iPhone 6 Plus het 802.11ac-protocol, hetgeen (potentieel) maar liefst drie keer zo snel is als heg 802.11n-protocol dat gebruikt wordt in de vorige generatie iPhones.

©PXimport

Snelheid is natuurlijk belangrijk, en het is goed nieuws dat Apple tijdens de keynote een technologie genaamd VoLTE aankondigde (Voice over LTE), waardoor er gebeld kan worden via het 4G-netwerk. Briljanter was echter de aankondiging die daarna volgde. Want hoe vaak gebeurt het je dat je geen mobiel signaal hebt, maar wel Wi-Fi? Leuk, maar je kunt er niet mee bellen, tenzij je Skype of FaceTime gebruikt. Daar heeft Apple nu iets op gevonden. , maar met de iPhone, kondigde Apple ook een nieuwe technologie aan die ons inziens briljant is. Telefoongesprekken kunnen namelijk geworden geïnitieerd via WiFi, en daarna worden overgedragen op je mobiele verbinding. Hoe dat precies werkt moeten we nog nader onderzoeken, maar het is typisch zo'n 'subtiele' verbetering die Apple tussen neus en lippen aankondigt en die de manier waarop we onze iPhone gebruiken compleet zal veranderen.

©PXimport

NFC, NFC, NFC!

Dat klinkt wel héél enthousiast, maar dat zijn we dan ook. We wachten al jaren op NFC (Near Field Communication) in de iPhone, en met de iPhone 6 is dat eindelijk realiteit. Wat het inhoudt? Dat je over niet al te lange tijd kunt betalen door met je iPhone even tegen een betaalterminal te tikken. Geen pinpas meer, geen pincode meer, geen gedoe meer met chips die niet werken omdat er stof uit je portemonnee op zit. Tikken, betalen, klaar. Het is absoluut geen uitvinding van Apple, maar het bedrijf kondigde tussen neus en lippen door aan dat het betaalterminals heeft geïnstalleerd bij McDonalds, Disney, Starbucks, Subway en nog een groot aantal andere ketens, hetgeen betekent dat er in één klap draagvlak is. In Nederland zullen we daar nog even op moeten wachten, maar dat is écht maar een kwestie van tijd. We staan aan de rand van een heel nieuwe toekomst als het om betalen gaat. Dat, in combinatie met Apple Pay dat Apple heeft aangekondigd, maakt Apple een gigantische speler op de betaalmarkt, en dat zal in de (nabije) toekomst leiden tot nog veel meer interessante ontwikkelingen.

Prijs en verkrijgbaarheid

Maar dan het belangrijkste...wanneer hebben we hem in handen? In Nederland zal de iPhone 6 beschikbaar zijn op 26 september, in de bekende drie kleuren: goud, zilver en spacegrijs. Er zijn - naast de twee afmetingen - drie modellen verkrijgbaar, 16 GB (699 euro), 64 GB (799 euro) en 128 GB (899 euro). De iPhone 6 Plus is beschikbaar met dezelfde geheugencapaciteiten en gaat respectievelijk 799 euro, 899 euro en 999 euro kosten.

De prijs van de iPhone 5s gaat naar 599 euro voor de 16 GB-variant en 649 euro voor het model met 32 GB.

©PXimport

Tot zover al het nieuwe dat de iPhone 6 ons brengt. Wij zijn enthousiast, al is het vooral vanwege NFC, Apple Pay, de barometer en de nieuwe camerafuncties. Hoe heb jij het ervaren? Ga je hem halen? Of sla je een jaartje over?

©PXimport

Keuze uit vijf leren hoesjes

©PXimport

Of zes siliconen hoesjes

Mediabestanden, zoals foto’s, audio en diverse documenten, bevatten vaak extra informatie over het bestand zelf, de zogeheten metadata. Niet al die gegevens hoeven natuurlijk voor iedereen leesbaar te zijn. Hoe pas je die gegevens aan, en kun je ze ook helemaal verwijderen?

Metadata betekent letterlijk gegevens over gegevens. Het gaat namelijk om informatie die iets over het bestand zelf zegt, maar geen deel uitmaakt van de hoofdinhoud. Bij foto’s kan dit bijvoorbeeld de opnamedatum zijn, maar ook de locatie, cameramodel en instellingen. Muziekbestanden bevatten dan weer gegevens zoals titel, artiest, album, jaartal, albumhoes en songteksten. In video’s vind je informatie terug zoals gebruikte software, resolutie en lengte. Ook in pdf’s en Office-documenten als pdf zitten vaak extra data, zoals auteursnaam, aanmaakdatum en revisies.

Metadata zijn vaak erg handig. Je kunt je vakantiefoto’s bijvoorbeeld automatisch sorteren op locatie of datum, en als fotoliefhebber kun je instellingen zoals iso of sluitertijd analyseren. In muziekbestanden toont je mediaspeler alle informatie in de afspeellijst (inclusief gesynchroniseerde lyrics) en kun je snel tracks per genre of jaar terugvinden. Bij documenten zie je naast de auteur onder meer ook wanneer het bestand is aangemaakt en welke revisies zijn doorgevoerd.

Waarom bewerken?

Metadata zijn dus zeker handig, maar soms bevatten ze informatie die je liever niet deelt of die simpelweg niet klopt. Denk aan foto’s die je online plaatst: je wilt dan meestal geen locatiegegevens meegeven zoals je thuisadres. En misschien ook liever niet welk toestel je gebruikt of dat je bewerkingen hebt uitgevoerd. Anderzijds wil je voor archiveringsdoelen misschien nog trefwoorden toevoegen of locatiegegevens invoeren bij foto’s die je binnenshuis nam.

In veel muziekbestanden zitten onjuiste tags, zoals verkeerd gespelde album- of artiestnamen. Of je wilt ontbrekende albumhoezen of lyrics aanvullen, of extra tags toevoegen om je collectie beter te structureren per jaar, genre of tracknummer.Bij documenten kan het juist gaan om het verbergen van de auteur of doorgevoerde aanpassingen, of om het wissen van revisies met gevoelige inhoud. Soms wil je ook bepaalde metadata eenduidiger gebruiken in meerdere bestanden, bijvoorbeeld voor professionele doeleinden.

Locatiegegevens in foto's

Laten we starten met foto’s en in het bijzonder met locatiegegevens, want deze kunnen voor veel gebruikers belangrijk zijn. De kans is groot dat je smartphone deze informatie standaard bewaart bij elke foto. Je kunt dit controleren en aanpassen. Op Android open je de camera-app, tik je op het tandwielpictogram voor Instellingen, zoek je naar Locatie opslaan, GPS-tags of Geotagging en schakel je de functie uit. Op sommige toestellen kun je ook instellen dat telkens eerst om je toestemming wordt gevraagd.

Op een iPhone open je Instellingen en ga je naar Privacy en beveiliging. Tik op Locatievoorzieningen, scrol naar Camera en kies Nooit of Vraag volgende keer of wanneer ik deel, om telkens zelf te beslissen.

Bij de meeste digitale fotocamera’s werkt het net zo. Ze gebruiken een gps-module of bluetooth met je smartphone om locatiegegevens toe te voegen. Via het menu kun je deze functie ook hier uitschakelen.

Locatie aanpassen

Sommige apps en diensten verwijderen locatiegegevens automatisch uit foto’s. WhatsApp bijvoorbeeld stript standaard alle metadata. Toch is het veiliger om gevoelige informatie vooraf zelf te wissen. Op een iPhone doe je dat vanuit de Foto’s-app: selecteer de foto, tik op het info-icoon of veeg omhoog. Je ziet een kaart met locatie, en via Pas aan kun je de locatie wijzigen of instellen op Geen locatie. Met Voeg een locatie toe kun je ook zelf gegevens toevoegen. Op Android is dit wat lastiger. Google Foto’s biedt geen optie om locatiegegevens te verwijderen of aan te passen als die al in de EXIF-metadata zitten. Zelf locatiegegevens toevoegen kan wel, maar slechts beperkt. Externe apps bieden dan meer mogelijkheden.

Photo Metadata Remover geeft je de mogelijkheid om een of meerdere foto’s tegelijk te strippen van locatie en andere metadata. Je kiest de bronmap en de doellocatie voor de opgeschoonde bestanden. Wil je metadata wijzigen in plaats van verwijderen, dan gebruik je een gratis app als Photo EXIF Editor - Metadata. Open een fotomap, selecteer een foto en je ziet een reeks EXIF-tags, zoals Geolocation, Captured time, Aperture en Exposure time. Tik op een tag om deze aan te passen. Bij Geolocation krijg je een kaart te zien waarop je een nieuwe locatie aanduidt, die je bevestigt met het vinkje en het diskette-icoontje.

Losse bestanden in XnView

Het is prettiger om de metadata van je foto’s op je pc te bewerken. In beperkte mate kan dat via Verkenner: klik met rechts op een foto, kies Eigenschappen, open het tabblad Details en beweeg je muis over de kolom Waarde om te zien welke items je kunt aanpassen. Voor meer mogelijkheden zijn er gratis externe tools beschikbaar. We denken bijvoorbeeld aan de uitgebreide opdrachtregeltool ExifTool, de flexibele fotobeheerder XnView MP of het Adobe Lightroom-alternatief darktable.Hier focussen we op de handigste functies binnen XnView MP. Start de tool (ook als portable versie beschikbaar) en open een foto via het menu Bestand of de ingebouwde bestandsbrowser. Icoontjes op de miniatuur tonen welke metadata aanwezig zijn (xmp, ipct-iim en exif). Helemaal onderaan vind je het tabblad Info met de metadata op aparte tabbladen. Op het tabblad Kaart bekijk je de locatie. Controleer in het menu Beeld of alle gewenste opties bij Info panelen zijn aangevinkt.

In het menu Metagegevens kies je bij Opschonen welke soorten metadata je wilt verwijderen. Andere opties, die geen verdere toelichting behoeven, zijn GPS-gegevens bewerken en Tijdstempel wijzigen. Met IPTC bewerken en XMP bewerken pas je metadata aan via meerdere tabbladen. Klik hier op Schrijven om je wijzigingen toe te passen. In het Info-paneel zul je merken dat veel aanpassingen tegelijk op zowel ITPC-IIM- als XMP-niveau doorgevoerd worden.

Batch-aanpassingen in XnView

Met XnView MP kun je metadata ook in meerdere foto’s tegelijk aanpassen of verwijderen. Open Hulpmiddelen / Reeks converteren (Ctrl+U) en voeg bestanden of een hele map toe met Bestanden toevoegen of Map toevoegen. Ga daarna naar het tabblad Acties, klik op Actie toevoegen, kies Metagegevens en selecteer een optie als IPTC-IMM/XMP, Metagegevens wissen of XMP. We gaan even uit van deze laatste. Vul de tagvelden die verschijnen naar wens in.

Op het tabblad Uitvoer bepaal je waar de gewijzigde bestanden terechtkomen (dit hoeft zeker niet de bronmap te zijn). Bevestig met Converteren om de aangepaste metadata op te slaan in de geselecteerde foto’s. Je controleert dit via het Info-paneel op het tabblad XMP (onder meer bij het onderdeel dc). Op vergelijkbare manier kun je ook IPTC-IIM-metadata aan meerdere foto’s toevoegen of aanpassen.

Metadata in audio

Net als bij foto’s kunnen ook audiobestanden metadata opslaan, in verschillende headers en op uiteenlopende manieren. Het bekendste formaat is ID3 (voornamelijk bij mp3), met informatie als titel, artiest, album, genre en jaar. De latere versie, ID3v2, ondersteunt ook songteksten, albumhoezen en eigen velden. Andere populaire formaten zijn APE en Vorbis Comments, onder meer gebruikt bij FLAC- en OGG-bestanden.

Zoals eerder genoemd zijn er verschillende praktische redenen om metadata in audiobestanden aan te passen of toe te voegen. Twee uitstekende en gratis tools hiervoor zijn TagScanner en Mp3tag. We nemen deze laatste als voorbeeld. Laat je niet afschrikken door de naam: de tool ondersteunt verschillende audio- en metadataformaten, waaronder de drie hierboven genoemde.

Losse bestanden in Mp3tag

Download en installeer Mp3tag onder Windows (eventueel als portable versie) en start de app. Sleep een audiobestand naar het hoofdvenster en selecteer het. In het linkerdeelvenster zie je de metadata zoals Titel, Artiest, Album en Jaar. In de kolom Tag verneem je het type metadata, bijvoorbeeld Vorbis Comment, ID3v2.4 of APE. Je past de metadata aan door in een tagveld te klikken en de inhoud te wijzigen of aan te vullen. Klik met rechts op het veld met het cd-icoon, kies Cover toevoegen en verwijs naar een geschikte afbeelding. Gebruik Bestand / Tag opslaan (Ctrl+S) om je wijzigingen te bewaren.

Je kunt ook metadata ophalen via online databases. Mp3tag ondersteunt standaard drie bronnen: freedb (of beter: opvolger gnudb, aangezien freedb niet langer operationeel is), Discogs en MusicBrainz. Deze opties vind je in het menu Tagbronnen. Bij het eerste gebruik van Discogs meld je je aan met een gratis account en autoriseer je Mp3tag met een code. Voor MusicBrainz en freedb is dat niet nodig, al vul je voor freedb wel bij voorkeur een (willekeurig) e-mailadres in via Bestand / Opties bij Tagbronnen / Freedb (de overige gegevens kun je ongewijzigd laten). Je kunt nu allerlei metadata, inclusief coverart, opvragen via deze bronnen.

Batch-aanpassingen in Mp3tag

Soms wil je metadata van meerdere muziekbestanden tegelijk aanpassen of toevoegen, bijvoorbeeld nummers van dezelfde cd. Dat kan ook in Mp3tag: sleep een map met nummers naar het hoofdvenster of open die via Bestand / Map toevoegen. Selecteer de bestanden die je tegelijk wilt aanpassen; met Ctrl+A selecteer je alles. In het linkerdeelvenster verschijnt dan standaard <houden> bij tagvelden die al ingevuld zijn. Laat je <houden> staan, dan wijzigt Mp3tag dat veld niet. Klik je op het pijlknopje, dan kun je <wissen> kiezen om het veld te legen, een bestaande tag selecteren of zelf iets invoeren. Bevestig ook hier met Ctrl+S om je wijzigingen op te slaan.

Je kunt metadata ook automatisch laten invullen op basis van bestandsnamen. Die bevatten soms bruikbare informatie terwijl de metatags zelf leeg zijn. Selecteer de juiste bestanden en kies Converteren / Bestandsnaam - Tag. Pas het veld Formattering aan zodat het overeenkomt met de structuur van je bestandsnamen, bijvoorbeeld %track% - %artist% - %title%. Onderaan zie je de overeenkomende tags. Klik op Voorbeeld en bevestig met OK. Het omgekeerde kan trouwens ook, via Tag - Bestandsnaam.

Metadata in documenten

Niet alleen mediabestanden bevatten metadata, dit geldt net zo goed voor ‘gewone’ documenten. Deze informatie kan bijvoorbeeld handig zijn bij het ordenen, zoals op auteur of trefwoorden, en bij het archiveren en zoeken. We beperken ons hier tot twee populaire formaten: pdf en docx. Om de metadata van een pdf te bekijken, open je die in een gratis applicatie als Adobe Acrobat Reader. Klik met rechts op het document en kies Document properties (Ctrl+D). Op het tabblad Description kun je tags invullen zoals Title, Author, Subject en Keywords.

Voor docx-bestanden kun je Verkenner gebruiken: klik met rechts op het bestand, kies Eigenschappen en blader op het tabblad Details door de metadata. Je kunt dit uiteraard ook rechtstreeks in Microsoft Word doen: open het document, ga naar Bestand, kies Info en klik op Alle eigenschappen weergeven.

Documenten bewerken

Bij docx-bestanden kun je metadata niet alleen bekijken, maar vaak ook aanpassen, zowel via Verkenner als in Word. Beweeg je muiscursor over een veld en verschijnt er een kader, dan kun je de inhoud wijzigen of wissen. Wil je meerdere metadata tegelijk verwijderen, dan kies je beter een andere aanpak. Dit kan via het tabblad

Details in het eigenschappenvenster van het bestand. Klik onderaan op Eigenschappen en persoonlijke gegevens verwijderen. In het dialoogvenster staat standaard ingesteld dat er een kopie wordt gemaakt zonder eigenschappen, maar je kunt ook de optie De volgende eigenschappen uit dit bestand verwijderen kiezen. Vink dan de gewenste metadata aan of klik op Alles selecteren, en bevestig met OK.

Je kunt ook bewerken vanuit Word: ga naar Bestand, kies Info en klik op Controleren op problemen / Document controleren. Laat alle onderdelen aangevinkt en klik op Controleren. Vervolgens kies je Alles verwijderen bij de onderdelen die je uit het document wilt halen. Rond af met Sluiten.

PDF-bestanden bewerken

Voor het gratis bewerken van metadata in een pdf-bestand gebruik je bijvoorbeeld PDF24 Creator. Start de tool na installatie. In de toolbox onderaan zie je onder meer de knoppen Remove PDFMetadata en Edit PDF metadata. Sleep een of meerdere pdf’s naar het venster. Met de eerste knop verwijder je alle metadata in één keer, met de tweede pas je velden aan zoals Title, Author, Subject en Keywords. Je kunt hiermee helaas geen eigen metadata toevoegen.

Dat kan wel met een zeldzame gratis (online-)tool zoals Sejda. Klik op Change metadata (ook Remove all metadata is hier beschikbaar), vul de gewenste velden in of klik op + Add new field, en geef een naam en waarde op. Bevestig met Add Field en Update PDF Metadata, en download de aangepaste pdf. Je kunt deze eigen velden bekijken met Acrobat Reader, via Document properties op het tabblad Custom.

De Philips Hue Bridge Pro volgt de tien jaar oude Bridge op en doet dat met verve. Het apparaat biedt nieuwe functies en is toekomstbestendig, wat hem boeiend maakt voor bestaande én nieuwe Philips Hue-gebruikers. In deze review leggen we je uit waarom.

Als je thuis slimme verlichting van Philips Hue hebt, is de kans groot dat je gebruikmaakt van de witte Hue Bridge. Dit kleine kastje verbindt met je lampen en bijbehorende accessoires en stelt je in staat om de verlichting ook te bedienen als het internet even is uitgevallen. Na een decennium is er nu een Bridge Pro, goed te herkennen aan zijn zwarte ontwerp. De Bridge Pro kost 90 euro, waar de reguliere Bridge (versie 2.1) circa 50 euro kost. Ja, dat is een relatief forse meerprijs, maar als je het systeem tien jaar wilt gebruiken juist weer een kleine extra investering.

©Rens Blom

Veel meer lampen

De Bridge Pro biedt belangrijke voordelen ten opzichte van de normale Bridge, zowel voor bestaande als nieuwe gebruikers. Zo kun je hem nog steeds via ethernet gebruiken, maar is dat niet verplicht. Er is namelijk ook - nieuw - wifi-ondersteuning. De voeding is bovendien geen specifieke stroomkabel meer, maar een usb-c-kabel. Die kun je eenvoudiger vervangen.

©Rens Blom

De belangrijkste vernieuwing? Een compleet nieuwe processor, meer werkgeheugen en meer opslagcapaciteit, waardoor de Hue Bridge Pro veel krachtiger is dan zijn voorganger. Dat is geen mooie marketingpraat, maar goed zichtbaar aan het totaal aantal gadgets dat de bridge kan aansturen. Bij de reguliere Bridge zijn dat 50 lampen en 12 accessoires (zoals draadloze afstandsbedieningen), waar de Bridge Pro 150 lampen en 50 accessoires ondersteunt. Heb je een huis (en misschien ook tuin) vol Hue-producten, dan loop je bij de normale Bridge waarschijnlijk (snel) tegen de limieten aan. Bij de Bridge Pro moet je daar echt je best voor doen.

Je kunt met de Bridge Pro ook veel meer scènes (500) opslaan in de Hue-app dan met de normale Bridge (200), wat voor sommigen handig zal zijn. De Bridge Pro biedt ook nieuwe optionele foefjes, zoals je lampen inzetten als bewegingssensoren om je te attenderen bij beweging in bepaalde kamers. Ook is de Bridge Pro standaard geschikt voor Matter, het nieuwe smarthomeprotocol waar veel merken ondersteuning voor bieden.

©Rens Blom

Overzetten is zo gebeurd

Van oude technologie naar nieuwe technologie overstappen kan soms frustrerend zijn, maar dat geldt zeker niet wanneer je de Bridge verruilt voor de Bridge Pro. De stappen in de Philips Hue-app zijn duidelijk en wij waren binnen tien minuten klaar, waarna de app op de achtergrond veertig minuten nodig had voor de echte migratie.

Al onze instellingen zijn behouden, de accessoires en lampen zijn overgezet en de reguliere Bridge mag na tien jaar met pensioen. Begin je pas met Philips Hue, dan stel je de Bridge Pro vanzelfsprekend in als je eerste bridge. Ook dat is een fluitje van een cent.

©Rens Blom

Conclusie: Philips Hue Bridge Pro kopen?

De Philips Hue Bridge Pro is naar onze mening dé bridge om te kopen als je start met Philips Hue. Heb je nu de normale Bridge, dan biedt de Pro-versie zo veel verbeteringen dat wij het (op termijn) upgraden de eenmalige investering waard vinden.