In 2019 werd Huawei door de Verenigde Staten op een zwarte lijst gezet. Amerikaanse bedrijven mochten geen zaken meer doen met de Chinese techgigant. Intussen zijn de heftige effecten zichtbaar. Hoe vergaat het Huawei als mikpunt van een groter wordend wantrouwen tussen de Westerse wereld en China? We praten je bij over het Huawei-handelsverbod.

In relatief korte tijd nestelde Huawei zich als grote speler op de Nederlandse smartphonemarkt, waarbij het zich comfortabel op de derde plek had gevestigd achter Apple en Samsung. Overige merken volgden op grote afstand. Ook wereldwijd ging het zeker niet slecht. Huawei was hard op weg de grootste smartphonefabrikant te worden; Apple was al lang voorbijgestreefd en Samsung was in zicht.

Huawei wist dit voor elkaar te krijgen met Android-smartphones die vooral qua prijs-kwaliteitverhouding goed voor de dag kwamen. Met name in de lage prijsklassen, dankzij luxe ontwerpen en krachtige specs. In de hoge prijsklasse werden zelfs Apple en Samsung op cameragebied te kijk gezet.

Huawei-smartphones bleken ideaal voor gebruikers die een toegankelijke smartphone zochten, eentje die basisfuncties goed uitvoert. De nadelen, zoals EMUI (Huaweis beperkende schil, waarbij Android tot op het bot werd verbouwd) en het slechte update-ondersteuningsbeleid deerden de groeiende gebruikersgroep nauwelijks.

Klap uit Amerikaanse hoek

Aan de enorme groei op de smartphonemarkt kwam plotsklaps een einde toen de toenmalige president Trump een handelsverbod voor Chinese telecomgiganten ZTE en Huawei aankondigde. Amerikaanse bedrijven mochten geen handel meer drijven met deze Chinese concerns.

Dit raakte Huawei op alle werkvelden ongekend hard. Huawei produceert naast smartphones ook netwerkapparatuur voor zowel providers en consumenten als de zakelijke markt, evenals chipsets, laptops, koptelefoons, tablets, smart home-producten en meer … Heel veel meer.

Het was de smartphonetak die de hardste klap te verwerken kreeg. Huaweis smartphones en tablets draaien op Android. Het besturingssysteem is opensource en gewoon te gebruiken door Huawei. Probleem is dat Huawei door het embargo geen Google-diensten kan leveren, zoals Google-apps en de Play Store. Met name dat laatste is een enorm gemis op de Westerse markt.

Ook is een samenwerking met Google nodig om te werken met ontwikkelversies van aankomende Android-varianten. Daardoor kan Huawei moeilijker smartphones op de markt brengen met de recentste versie van Googles besturingssysteem. In combinatie met het tekortschietende updatebeleid vormde dit een groot nadeel.

©PXimport

Het was een schok dat de VS een zwaar middel als een handelsembargo inzette. Toch kan het ook geen verrassing genoemd worden. Het overkwam ZTE al eerder, nadat het zaken deed in Iran. En toen Obama nog president was, werd Huawei door de VS ook al beschuldigd van spionage. Huawei zou namelijk banden hebben met de Chinese overheid en gebruikt worden om op grote schaal te spioneren. Deze beschuldigingen hebben vooral te maken met Ren Zhengfei, die Huawei in 1987 oprichtte. Zhengfei had daarvoor namelijk een functie als ingenieur bij het Chinese Volksleger.

Dat de VS Huawei en China beschuldigt van spionageactiviteiten is ironisch te noemen, aangezien Edward Snowden jaren geleden al bewees dat Westerse landen zelf precies doen waar het onder meer China van beschuldigt.

Huawei heeft de banden met de overheid altijd krachtig ontkend en enig bewijs is nooit geleverd. Maar het zou naïef zijn om te denken dat er geen Chinese overheidsdruk is. En wie zegt dat dit alleen Huawei treft, en geen andere bedrijven als Tencent, Xiaomi en BKK Electronics (moederbedrijf van Oppo, Realme en OnePlus)?

Kop-van-jut

Huawei is dus kop-van-jut, en vanuit de VS volgde druk op andere landen om samenwerkingen met Huawei te beperken. Onder president Trump liep deze druk nog verder op.

Zo probeert de Amerikaanse overheid te voorkomen dat Huawei-apparatuur gebruikt wordt bij de aanleg van 5G-netwerken. Met wisselend succes: het Verenigd Koninkrijk verbiedt providers in zee te gaan met Huawei voor 5G. In Duitsland mogen providers dit wel. In Nederland mag Huawei niet in ‘de kern’ van een 5G-netwerk.

De handelsoorlog die escaleerde tijdens het presidentschap van Trump bracht Huawei nog meer in het vizier. Een handelsembargo volgde, nog altijd zonder dat er enig bewijs werd geleverd.

Verkoop in vrije val

Huawei gaf de smartphonemarkt niet op. Met enkele modellen, zoals de Huawei P40-serie, probeerde het bedrijf gebruikers te behouden. De smartphones moesten het natuurlijk doen zonder Google-diensten en applicatiewinkel. Daarom leunde Huawei op zijn AppGallery; een eigen applicatiewinkel die naast de Play Store werd aangeboden.

De schouders van de eigen applicatiewinkel bleken niet stevig genoeg om het wegvallen van de Play Store te dragen. Vrijwel alle populaire en onmisbare apps ontbreken. Hoewel Huawei nog steeds veel investeert in de AppGallery, lijkt dit tij niet te keren. De verkoop van Huawei-smartphones kelderde.

Cijfers van prijsvergelijker Kieskeurig.nl schetsen een beeld van hoe heftig Huawei onderuitging op de smartphonemarkt. Tot en met mei 2019 liet Huawei een marktaandeel van rond de 18 procent zien, maar daarna werd een dalende lijn ingezet. De laatste cijfers, die gaan over de periode tot januari 2021, geven aan dat Huawei tot begin dit jaar enkele maanden stabiel op zo’n 5 procent bungelde. De vrije val lijkt daarmee ten einde.

©PXimport

Maar het zijn vooral oudere smartphones die voor de verkopen zorgen. Door oude toestellen op te frissen (met bijvoorbeeld wat krachtigere hardware) kon Huawei de embargoregels ontduiken en alsnog smartphones mét Play Store verkopen. Maar zolang Huawei daar geen echt nieuwe toestellen tegenover kan stellen, is dit een doodlopende weg voor het Chinese bedrijf.

De wereldwijde cijfers van marktonderzoeker Canalys laten een vergelijkbaar beeld zien. In het laatste kwartaal van afgelopen jaar verkocht Huawei 32 miljoen smartphones, een jaar eerder waren dat er nog 56 miljoen. Het zijn nog steeds flinke aantallen, maar vergeet niet dat de klappen vooral in de Westerse markten vallen. Al heeft het embargo natuurlijk ook andere gevolgen, bijvoorbeeld voor de beschikbaarheid van chipsets.

HarmonyOS ontmaskerd

Het handelsembargo heeft voor Huawei op een confronterende manier duidelijk gemaakt hoe afhankelijk het concern is van Amerikaanse bedrijven. Huawei onthulde daarom zijn plannen voor een nieuw eigen besturingssysteem: HarmonyOS. Het besturingssysteem zou niet alleen geschikt moeten zijn voor smartphones en tablets, maar ook smart-tv’s, smartwatches, pc’s, iOT-apparatuur en domotica-producten.

Dat klinkt veelbelovend. Met een goed besturingssysteem zou Huawei ook andere fabrikanten en ontwikkelaars kunnen lokken. Een derde speler op de smartphonemarkt zou deze branche wellicht goed doen, want na het wegvallen van Microsofts Windows Phone is de markt een duopolie geworden van Apple en Google, twee bedrijven die veelvuldig negatief in het nieuws komen.

Techblog Ars Technica wist de hand te leggen op een versie van HarmonyOS 2.0 en ontdekte dat Huaweis ‘eigen’ besturingssysteem wel héél erg leek op Android met EMUI-schil. Sterker nog, HarmonyOS bleek gewoon een heftig verbouwde versie van Android 10. “Er is geen waarneembaar verschil tussen Huaweis ‘geheel nieuwe’ besturingssysteem en Android”, was de ontluisterende conclusie van auteur Ron Amadeo.

©PXimport

Nieuwe productgroepen

Natuurlijk is Huawei zich ervan bewust dat de verkoop van smartphones en tablets in Nederland (en eigenlijk de hele Westerse wereld) op een dood spoor zit. Nieuwe toestellen verschijnen meestal alleen nog maar in landen waar het embargo minder effect heeft. In China zelf bijvoorbeeld, waar Google-diensten en de Play Store zijn geblokkeerd en gebruikers gewend zijn apps handmatig uit APK-bestanden te installeren of uit de schappen van andere applicatiewinkels zoals de AppGallery te halen.

Huawei probeert zich daarom in de Westerse markt te richten op andere productgroepen die minder last hebben van het embargo. Bijvoorbeeld smartwatches en koptelefoons. Dit zijn markten waarop Huawei al jaren actief is, maar het nog nooit een groot marktaandeel vergaarde. De horloges en oortjes werden vooral weggegeven als extraatje bij smartphone- en tabletdeals, maar moeten nu dus op eigen benen leren staan.

Daarmee breekt een spannende tijd aan voor Huawei. De nieuwe producten moeten zich gaan laten gelden, terwijl de merknaam een deuk heeft opgelopen door de spionagebeschuldigingen waar het handelsembargo onder meer op gebaseerd is.

Handelsverbod blijft

Dat deze beschuldigingen zullen overwaaien, lijkt niet aan de orde. Integendeel. De spanningen tussen de Westerse wereld en China lopen alleen maar op. China haalde zich telkens weer de woede van het Westen op de hals met bijvoorbeeld de bezetting van Hong Kong, conflicten bij grensgebieden, onderdrukking (er wordt zelfs gesproken van genocide) van Oeigoerse minderheden, bedreigingen aan het adres van Taiwan, diefstal van intellectueel eigendom, geschonden milieuregels en veel meer.

Anderzijds is de Westerse wereld afhankelijk van de Chinese productie van bijvoorbeeld elektronica en kleding. Zo worden bijvoorbeeld vrijwel alle smartphones in China geproduceerd, ongeacht of je nu een Huawei-smartphone of iPhone koopt. Door de minder strikte Chinese wetgeving op het gebied van arbeid en milieu kunnen onze producten daar goedkoop worden ingekocht.

©PXimport

Er zijn geen tekenen dat de VS een ander standpunt in zal nemen, nu Joe Biden het presidentiële stokje heeft overgenomen. Huawei bleek een van de eerste speelballen, maar nu zijn meerdere bedrijven in het vizier. Zo werd Xiaomi door de Amerikaanse overheid op een zwarte lijst geplaatst, omdat het bedrijf de nationale veiligheid zou bedreigen. Dit werd ontkend door het bedrijf en een rechter gaf Xiaomi gelijk. De bewijslast zou tekortschieten.

Naar verwachting zullen eerder meer Chinese techbedrijven te maken krijgen met de negatieve gevolgen van handelsembargo’s, dan minder. Ook ByteDance (TikTok) en Tencent (WeChat) liggen inmiddels in de clinch met de VS. Zeer recent nog ondertekende Biden nieuwe wetgeving, de 'Secure Equipment Act', waardoor beperkingen met betrekking tot Chinese elektronica voorlopig blijven gelden.

Honor afgesplitst

Het handelsembargo gold ook voor smartphones van het merk Honor, want eigenlijk zijn dat gewoon Huawei-smartphones. Huawei mocht dan krampachtig doen alsof Honor een zelfstandig merk was, de productielijnen en zelfs de software waren identiek. Dit verschijnsel zie je wel vaker bij Chinese merken. Ook Xiaomi doet dit bijvoorbeeld met Poco.

Na het embargo kelderde uiteraard ook de verkoop van Honor-smartphones. Daarom besloot Huawei het merk van de hand te doen en vond een koper in Shenzhen Zhixin New Information Technology Co., Ltd. Hiermee hoopt Honor onder het handelsembargo uit te komen. Maar het is nog maar de vraag of dat lukt. Een van de grote investeerders van het nieuwbakken bedrijf dat Honor inlijfde, is namelijk de stad Shenzen. Hiermee liggen de banden met de Chinese overheid wel erg voor de hand. Juist dit is een van de argumenten waarom Huawei een handelsembargo aan z’n broek kreeg.

Niettemin is onlangs de Honor 50-serie aangekondigd voor de Europese markt. De toestellen zijn ook in de Benelux verkrijgbaar, draaien op Android én hebben Google-diensten aan boord.

©PXimport

Vechten om een been

Huawei laat natuurlijk een enorm gat achter op de smartphonemarkt. Vooral Chinese smartphonemakers zijn erop gebrand om dat marktaandeel op te slokken. De markt wordt overspoeld met smartphones in alle prijsklassen. Vaak zijn de smartphones lastig van elkaar te onderscheiden, en in het geval van Oppo en OnePlus worden dikwijls zelfs dezelfde modellen gebruikt.

Ook merken als Motorola, TCL, RealMe en Xiaomi doen mee. De focus lijkt vooral te liggen op het overspoelen van de markt met verschillende modellen. Alleen lappen de smartphonemakers hun verantwoordelijkheid voor goede update-ondersteuning collectief aan hun laars. Sommige smartphones krijgen zelfs alleen een update naar een Android-versie waarmee het toestel in de winkel had moeten liggen.

De data van Kieskeurig laten zien dat het Chinese marketinggeweld niet aanslaat. Vooralsnog zijn er twee smartphonemakers die profiteren van het wegvallen van Huawei: Samsung en Apple. Niet alleen hebben beide merken krachtige smartphones in alle prijsklassen, ook onderscheiden Samsung en Apple zich met langdurige updates. 

Samsung besloot vorig jaar zijn smartphones vier jaar lang van nieuwe softwareversies te voorzien. Apple doet dit al langer. Vooralsnog lijkt dat een belangrijk argument om dolende Huawei-gebruikers binnen te hengelen.

Huawei naar de achtergrond

Zoals het er nu naar uitziet, verdwijnt Huawei langzaam maar zeker van het toneel. Consumenten zijn nauwelijks geneigd hun Huawei-smartphone of -tablet te vervangen door een nieuw model van hetzelfde merk. Dit vanwege de imagoschade en het ontbreken van een Play Store, Google-diensten en langdurige updates.

De overige producten kennen ook allemaal hun uitdagingen. Koptelefoons en smartwatches moeten zichzelf nog bewijzen, en HarmonyOS heeft (nog) geen onderscheidende eigenschappen. En of providers nog zo happig zijn om samen te werken met Huawei, is ook nog maar de vraag. Intussen lijken internationale betrekkingen ervoor te zorgen dat alleen maar meer Chinese bedrijven op een shortlist staan voor een handelsembargo.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.