In 2019 werd Huawei door de Verenigde Staten op een zwarte lijst gezet. Amerikaanse bedrijven mochten geen zaken meer doen met de Chinese techgigant. Intussen zijn de heftige effecten zichtbaar. Hoe vergaat het Huawei als mikpunt van een groter wordend wantrouwen tussen de Westerse wereld en China? We praten je bij over het Huawei-handelsverbod.

In relatief korte tijd nestelde Huawei zich als grote speler op de Nederlandse smartphonemarkt, waarbij het zich comfortabel op de derde plek had gevestigd achter Apple en Samsung. Overige merken volgden op grote afstand. Ook wereldwijd ging het zeker niet slecht. Huawei was hard op weg de grootste smartphonefabrikant te worden; Apple was al lang voorbijgestreefd en Samsung was in zicht.

Huawei wist dit voor elkaar te krijgen met Android-smartphones die vooral qua prijs-kwaliteitverhouding goed voor de dag kwamen. Met name in de lage prijsklassen, dankzij luxe ontwerpen en krachtige specs. In de hoge prijsklasse werden zelfs Apple en Samsung op cameragebied te kijk gezet.

Huawei-smartphones bleken ideaal voor gebruikers die een toegankelijke smartphone zochten, eentje die basisfuncties goed uitvoert. De nadelen, zoals EMUI (Huaweis beperkende schil, waarbij Android tot op het bot werd verbouwd) en het slechte update-ondersteuningsbeleid deerden de groeiende gebruikersgroep nauwelijks.

Klap uit Amerikaanse hoek

Aan de enorme groei op de smartphonemarkt kwam plotsklaps een einde toen de toenmalige president Trump een handelsverbod voor Chinese telecomgiganten ZTE en Huawei aankondigde. Amerikaanse bedrijven mochten geen handel meer drijven met deze Chinese concerns.

Dit raakte Huawei op alle werkvelden ongekend hard. Huawei produceert naast smartphones ook netwerkapparatuur voor zowel providers en consumenten als de zakelijke markt, evenals chipsets, laptops, koptelefoons, tablets, smart home-producten en meer … Heel veel meer.

Het was de smartphonetak die de hardste klap te verwerken kreeg. Huaweis smartphones en tablets draaien op Android. Het besturingssysteem is opensource en gewoon te gebruiken door Huawei. Probleem is dat Huawei door het embargo geen Google-diensten kan leveren, zoals Google-apps en de Play Store. Met name dat laatste is een enorm gemis op de Westerse markt.

Ook is een samenwerking met Google nodig om te werken met ontwikkelversies van aankomende Android-varianten. Daardoor kan Huawei moeilijker smartphones op de markt brengen met de recentste versie van Googles besturingssysteem. In combinatie met het tekortschietende updatebeleid vormde dit een groot nadeel.

©PXimport

Het was een schok dat de VS een zwaar middel als een handelsembargo inzette. Toch kan het ook geen verrassing genoemd worden. Het overkwam ZTE al eerder, nadat het zaken deed in Iran. En toen Obama nog president was, werd Huawei door de VS ook al beschuldigd van spionage. Huawei zou namelijk banden hebben met de Chinese overheid en gebruikt worden om op grote schaal te spioneren. Deze beschuldigingen hebben vooral te maken met Ren Zhengfei, die Huawei in 1987 oprichtte. Zhengfei had daarvoor namelijk een functie als ingenieur bij het Chinese Volksleger.

Dat de VS Huawei en China beschuldigt van spionageactiviteiten is ironisch te noemen, aangezien Edward Snowden jaren geleden al bewees dat Westerse landen zelf precies doen waar het onder meer China van beschuldigt.

Huawei heeft de banden met de overheid altijd krachtig ontkend en enig bewijs is nooit geleverd. Maar het zou naïef zijn om te denken dat er geen Chinese overheidsdruk is. En wie zegt dat dit alleen Huawei treft, en geen andere bedrijven als Tencent, Xiaomi en BKK Electronics (moederbedrijf van Oppo, Realme en OnePlus)?

Kop-van-jut

Huawei is dus kop-van-jut, en vanuit de VS volgde druk op andere landen om samenwerkingen met Huawei te beperken. Onder president Trump liep deze druk nog verder op.

Zo probeert de Amerikaanse overheid te voorkomen dat Huawei-apparatuur gebruikt wordt bij de aanleg van 5G-netwerken. Met wisselend succes: het Verenigd Koninkrijk verbiedt providers in zee te gaan met Huawei voor 5G. In Duitsland mogen providers dit wel. In Nederland mag Huawei niet in ‘de kern’ van een 5G-netwerk.

De handelsoorlog die escaleerde tijdens het presidentschap van Trump bracht Huawei nog meer in het vizier. Een handelsembargo volgde, nog altijd zonder dat er enig bewijs werd geleverd.

Verkoop in vrije val

Huawei gaf de smartphonemarkt niet op. Met enkele modellen, zoals de Huawei P40-serie, probeerde het bedrijf gebruikers te behouden. De smartphones moesten het natuurlijk doen zonder Google-diensten en applicatiewinkel. Daarom leunde Huawei op zijn AppGallery; een eigen applicatiewinkel die naast de Play Store werd aangeboden.

De schouders van de eigen applicatiewinkel bleken niet stevig genoeg om het wegvallen van de Play Store te dragen. Vrijwel alle populaire en onmisbare apps ontbreken. Hoewel Huawei nog steeds veel investeert in de AppGallery, lijkt dit tij niet te keren. De verkoop van Huawei-smartphones kelderde.

Cijfers van prijsvergelijker Kieskeurig.nl schetsen een beeld van hoe heftig Huawei onderuitging op de smartphonemarkt. Tot en met mei 2019 liet Huawei een marktaandeel van rond de 18 procent zien, maar daarna werd een dalende lijn ingezet. De laatste cijfers, die gaan over de periode tot januari 2021, geven aan dat Huawei tot begin dit jaar enkele maanden stabiel op zo’n 5 procent bungelde. De vrije val lijkt daarmee ten einde.

©PXimport

Maar het zijn vooral oudere smartphones die voor de verkopen zorgen. Door oude toestellen op te frissen (met bijvoorbeeld wat krachtigere hardware) kon Huawei de embargoregels ontduiken en alsnog smartphones mét Play Store verkopen. Maar zolang Huawei daar geen echt nieuwe toestellen tegenover kan stellen, is dit een doodlopende weg voor het Chinese bedrijf.

De wereldwijde cijfers van marktonderzoeker Canalys laten een vergelijkbaar beeld zien. In het laatste kwartaal van afgelopen jaar verkocht Huawei 32 miljoen smartphones, een jaar eerder waren dat er nog 56 miljoen. Het zijn nog steeds flinke aantallen, maar vergeet niet dat de klappen vooral in de Westerse markten vallen. Al heeft het embargo natuurlijk ook andere gevolgen, bijvoorbeeld voor de beschikbaarheid van chipsets.

HarmonyOS ontmaskerd

Het handelsembargo heeft voor Huawei op een confronterende manier duidelijk gemaakt hoe afhankelijk het concern is van Amerikaanse bedrijven. Huawei onthulde daarom zijn plannen voor een nieuw eigen besturingssysteem: HarmonyOS. Het besturingssysteem zou niet alleen geschikt moeten zijn voor smartphones en tablets, maar ook smart-tv’s, smartwatches, pc’s, iOT-apparatuur en domotica-producten.

Dat klinkt veelbelovend. Met een goed besturingssysteem zou Huawei ook andere fabrikanten en ontwikkelaars kunnen lokken. Een derde speler op de smartphonemarkt zou deze branche wellicht goed doen, want na het wegvallen van Microsofts Windows Phone is de markt een duopolie geworden van Apple en Google, twee bedrijven die veelvuldig negatief in het nieuws komen.

Techblog Ars Technica wist de hand te leggen op een versie van HarmonyOS 2.0 en ontdekte dat Huaweis ‘eigen’ besturingssysteem wel héél erg leek op Android met EMUI-schil. Sterker nog, HarmonyOS bleek gewoon een heftig verbouwde versie van Android 10. “Er is geen waarneembaar verschil tussen Huaweis ‘geheel nieuwe’ besturingssysteem en Android”, was de ontluisterende conclusie van auteur Ron Amadeo.

©PXimport

Nieuwe productgroepen

Natuurlijk is Huawei zich ervan bewust dat de verkoop van smartphones en tablets in Nederland (en eigenlijk de hele Westerse wereld) op een dood spoor zit. Nieuwe toestellen verschijnen meestal alleen nog maar in landen waar het embargo minder effect heeft. In China zelf bijvoorbeeld, waar Google-diensten en de Play Store zijn geblokkeerd en gebruikers gewend zijn apps handmatig uit APK-bestanden te installeren of uit de schappen van andere applicatiewinkels zoals de AppGallery te halen.

Huawei probeert zich daarom in de Westerse markt te richten op andere productgroepen die minder last hebben van het embargo. Bijvoorbeeld smartwatches en koptelefoons. Dit zijn markten waarop Huawei al jaren actief is, maar het nog nooit een groot marktaandeel vergaarde. De horloges en oortjes werden vooral weggegeven als extraatje bij smartphone- en tabletdeals, maar moeten nu dus op eigen benen leren staan.

Daarmee breekt een spannende tijd aan voor Huawei. De nieuwe producten moeten zich gaan laten gelden, terwijl de merknaam een deuk heeft opgelopen door de spionagebeschuldigingen waar het handelsembargo onder meer op gebaseerd is.

Handelsverbod blijft

Dat deze beschuldigingen zullen overwaaien, lijkt niet aan de orde. Integendeel. De spanningen tussen de Westerse wereld en China lopen alleen maar op. China haalde zich telkens weer de woede van het Westen op de hals met bijvoorbeeld de bezetting van Hong Kong, conflicten bij grensgebieden, onderdrukking (er wordt zelfs gesproken van genocide) van Oeigoerse minderheden, bedreigingen aan het adres van Taiwan, diefstal van intellectueel eigendom, geschonden milieuregels en veel meer.

Anderzijds is de Westerse wereld afhankelijk van de Chinese productie van bijvoorbeeld elektronica en kleding. Zo worden bijvoorbeeld vrijwel alle smartphones in China geproduceerd, ongeacht of je nu een Huawei-smartphone of iPhone koopt. Door de minder strikte Chinese wetgeving op het gebied van arbeid en milieu kunnen onze producten daar goedkoop worden ingekocht.

©PXimport

Er zijn geen tekenen dat de VS een ander standpunt in zal nemen, nu Joe Biden het presidentiële stokje heeft overgenomen. Huawei bleek een van de eerste speelballen, maar nu zijn meerdere bedrijven in het vizier. Zo werd Xiaomi door de Amerikaanse overheid op een zwarte lijst geplaatst, omdat het bedrijf de nationale veiligheid zou bedreigen. Dit werd ontkend door het bedrijf en een rechter gaf Xiaomi gelijk. De bewijslast zou tekortschieten.

Naar verwachting zullen eerder meer Chinese techbedrijven te maken krijgen met de negatieve gevolgen van handelsembargo’s, dan minder. Ook ByteDance (TikTok) en Tencent (WeChat) liggen inmiddels in de clinch met de VS. Zeer recent nog ondertekende Biden nieuwe wetgeving, de 'Secure Equipment Act', waardoor beperkingen met betrekking tot Chinese elektronica voorlopig blijven gelden.

Honor afgesplitst

Het handelsembargo gold ook voor smartphones van het merk Honor, want eigenlijk zijn dat gewoon Huawei-smartphones. Huawei mocht dan krampachtig doen alsof Honor een zelfstandig merk was, de productielijnen en zelfs de software waren identiek. Dit verschijnsel zie je wel vaker bij Chinese merken. Ook Xiaomi doet dit bijvoorbeeld met Poco.

Na het embargo kelderde uiteraard ook de verkoop van Honor-smartphones. Daarom besloot Huawei het merk van de hand te doen en vond een koper in Shenzhen Zhixin New Information Technology Co., Ltd. Hiermee hoopt Honor onder het handelsembargo uit te komen. Maar het is nog maar de vraag of dat lukt. Een van de grote investeerders van het nieuwbakken bedrijf dat Honor inlijfde, is namelijk de stad Shenzen. Hiermee liggen de banden met de Chinese overheid wel erg voor de hand. Juist dit is een van de argumenten waarom Huawei een handelsembargo aan z’n broek kreeg.

Niettemin is onlangs de Honor 50-serie aangekondigd voor de Europese markt. De toestellen zijn ook in de Benelux verkrijgbaar, draaien op Android én hebben Google-diensten aan boord.

©PXimport

Vechten om een been

Huawei laat natuurlijk een enorm gat achter op de smartphonemarkt. Vooral Chinese smartphonemakers zijn erop gebrand om dat marktaandeel op te slokken. De markt wordt overspoeld met smartphones in alle prijsklassen. Vaak zijn de smartphones lastig van elkaar te onderscheiden, en in het geval van Oppo en OnePlus worden dikwijls zelfs dezelfde modellen gebruikt.

Ook merken als Motorola, TCL, RealMe en Xiaomi doen mee. De focus lijkt vooral te liggen op het overspoelen van de markt met verschillende modellen. Alleen lappen de smartphonemakers hun verantwoordelijkheid voor goede update-ondersteuning collectief aan hun laars. Sommige smartphones krijgen zelfs alleen een update naar een Android-versie waarmee het toestel in de winkel had moeten liggen.

De data van Kieskeurig laten zien dat het Chinese marketinggeweld niet aanslaat. Vooralsnog zijn er twee smartphonemakers die profiteren van het wegvallen van Huawei: Samsung en Apple. Niet alleen hebben beide merken krachtige smartphones in alle prijsklassen, ook onderscheiden Samsung en Apple zich met langdurige updates. 

Samsung besloot vorig jaar zijn smartphones vier jaar lang van nieuwe softwareversies te voorzien. Apple doet dit al langer. Vooralsnog lijkt dat een belangrijk argument om dolende Huawei-gebruikers binnen te hengelen.

Huawei naar de achtergrond

Zoals het er nu naar uitziet, verdwijnt Huawei langzaam maar zeker van het toneel. Consumenten zijn nauwelijks geneigd hun Huawei-smartphone of -tablet te vervangen door een nieuw model van hetzelfde merk. Dit vanwege de imagoschade en het ontbreken van een Play Store, Google-diensten en langdurige updates.

De overige producten kennen ook allemaal hun uitdagingen. Koptelefoons en smartwatches moeten zichzelf nog bewijzen, en HarmonyOS heeft (nog) geen onderscheidende eigenschappen. En of providers nog zo happig zijn om samen te werken met Huawei, is ook nog maar de vraag. Intussen lijken internationale betrekkingen ervoor te zorgen dat alleen maar meer Chinese bedrijven op een shortlist staan voor een handelsembargo.

Bij ID.nl zijn we gek op producten met een mooie prijs of die iets bijzonders te bieden hebben. Daarom gaan we een paar keer per week op zoek naar zulke deals. Dit keer een bijzondere categorie die nog niet eerder aan bod is geweest: verstelbare bureau's voor een ergonomische werkplek.

Veel mensen die thuiswerken heb niet altijd de mogelijkheid om een apart bureau te gebruiken en ziten bijvoorbeeld vaak aan de eet- of keukentafel. Toch kan het lonen om te investeren in een goed bureau, omdat daarmee - in combinatie met een goede stoel - je werkhouding een stuk beter wordt. Wij bekijken vijf handige bureaus 's die in hoogte verstelbaar zijn.

Casaria 160x75

Het tafelblad van dit bureau uit de Casaria‑lijn is in hoogte verstelbaar van 73 tot 118 cm en beweegt met een snelheid van 2,25 cm per seconde. Je bedient de motor via een lcd‑scherm en kan twee voorkeursstanden opslaan, zodat je met één druk op de knop naar je favoriete werkhoogtes gaat. Er zit ook een herinneringsfunctie in die je eraan herinnert om weer te gaan staan of juist te zitten. Met het robuuste stalen frame en een draagvermogen van 80 kg is het bureau geschikt voor zware monitoren. Handige details zijn de kabelgeleider, beker‑ en koptelefoonhouder en in hoogte verstelbare poten. Het blad van 160 × 75 cm bestaat uit twee delen en is afgewerkt met melamine zodat het tegen een stootje kan. Dit bureau komt inclusief montagebenodigdheden en is verkrijgbaar in verschillende kleurvarianten.

Avalo 140x60

Avalo levert dit elektrisch verstelbaar bureau (de P58) met een compact blad van 140 × 60 cm. De hoogte is traploos verstelbaar van 73 tot 117 cm en kun je drie verschillende hoogtestanden opslaan. Dat is handig als je het bureau deelt met collega's of medethuiswerkers, of wanneer je snel wilt wisselen tussen zit‑ en stahouding. De bediening gebeurt via een bedieningspaneeltje aan de voorkant; met één druk op de knop gaat het blad naar de gewenste stand. Het frame is gemaakt van staal, het blad van P2‑melamine en de rand is afgewerkt met hittebestendig ABS. Verder wordt benadrukt dat het bureau plug‑and‑play is: je hoeft alleen de stekker in het stopcontact te steken en kunt meteen aan de slag. Door het smalle ontwerp past het bureau goed in kleinere kamers, maar biedt het toch voldoende ruimte voor een monitor, toetsenbord en documenthouder. Voor wie een elektrische zit‑sta‑oplossing zoekt met geheugenfunctie en solide materialen is dit model een optie.

Avalo 120x60

Dit is een kleinere variant van de hierboven besproken Avalo AP58. Dit model heeft een 20 cm minder breed blad, maar uiteraard ook elektrisch verstelbaar. Net als de grotere uitvoering varieert de hoogte van 73 tot 117 cm en kan het bureau drie standen onthouden. Voor het instellen gebruik je een eenvoudige bediening waarbij je een favoriete zit‑ en stahoogte opslaat en later oproept. Het frame bestaat uit staal en het blad uit melamine met een rand van warmtebestendig ABS. D tafel weegt 27 kg en is het daardoor stabiel zonder moeilijk te verplaatsen. Ook deze uitvoering is plug‑and‑play; je hoeft geen ingewikkelde montage uit te voeren. Door de compactere afmetingen is dit model ideaal voor kleinere werkplekken of voor wie extra apparatuur (zoals een printer) op een tweede tafel wil plaatsen. De strakke vormgeving past in verschillende interieurs en de elektrische motor zorgt ervoor dat je eenvoudig van houding wisselt.

VDD Gaming 118x58cm

Het frame van deze VDD is elektrisch in hoogte verstelbaar van 73 tot 118 cm. Hiermee wissel je gemakkelijk tussen zitten en staan en kun je de juiste houding aannemen voor langdurige sessies. Het witte werkblad van 118 × 58 cm biedt voldoende ruimte voor een monitor en toetsenbord en dankzij de krachtige motor is het maximaal belastbaar tot 60 kg. De tafel wordt geleverd met instructies en alle benodigde onderdelen, waardoor je de montage zelf kunt uitvoeren. Er worden geen extra functies zoals geheugenstanden vermeld, waardoor je elke gewenste hoogte handmatig instelt. Voor wie een elektrisch verstelbaar bureau zoekt dat weinig ruimte inneemt, is dit een praktische optie; vooral gamers zullen baat hebben bij het kunnen aanpassen van de werkhoogte tijdens een sessie.

Schaffenburg Linesto Plus 140x80

Het Schaffenburg Linesto Plus‑bureau is een rechthoekige tafel met een T‑poot. Het frame is zonder gereedschap te monterenen in hoogte verstelbaar met een drukknop tussen 65,5 en 85,5 cm. De maximale belasting bedraagt 70 kg. De hoogtebediening gebeurt via een knop aan het onderstel; er zijn geen geheugenstanden. De tafel is voorzien van een 25mm dik melamine blad, een metalen onderstel en stelvoeten om de tafel waterpas te zetten. Kabelbeheer is mogelijk via accessoires, en er zijn diverse blad‑ en framekleuren beschikbaar. Het Schaffenburg-bureau heeft verder een stalen frame met twee telescoperende buisdelen en een krasvaste coating. Als enige in dit overzicht is deze Linestor geen zit/sta-bureau, maar kan hij in zithoogte tot maximaal 85,5 cm worden gebracht.

Sinds juni 2025 is het voor fabrikanten van smartphones verplicht om een energiebabel voor hun apparaten te voeren. De consument kan aan de hand van het energielabel zien hoe energiezuinig een telefoon is, maar ook hoe makkelijk het is om de telefoon te (laten) repareren en wat het updatebeleid voor de software is. Door middel van het nieuwe energielabel kun je dus veel bewuster kiezen voor een bepaalde telefoon.

Het energielabel werd ooit bedacht om apparaten op een uniforme manier te vergelijken, los van marketingclaims. Door elk product in te delen op een schaal van A tot en met G ontstaat ruimte om echte koplopers te herkennen en achterblijvers aan te sporen. Smartphones waren nog niet eerder voorzien van een energielabel, maar hebben dat vanaf juni 2025 wel gekregen. Dat is logisch, want bij smartphones draait energie-efficiëntie niet alleen om het stopcontact, maar vooral om hoe slim hardware en software met de energie van een accu omgaan en hoeveel jaren je uit dezelfde telefoon haalt. Door die informatie eenduidig te tonen, verschuiven de argumenten over de oplaadtijd en de schermgrootte naar hoelang een telefoon meegaat en hoe makkelijk hij te repareren is.

Energie en duurzaamheid

Een smartphone gaat gemiddeld gezien wel een dagje mee op een enkele acculading, afhankelijk natuurlijk van het gebruik door de eigenaar. Erg veel energie wordt er dus niet verspild, maar de grootste winst wat betreft het klimaat is vooral te behalen uit de levensduur van de smartphone en of deze makkelijk te repareren is. De EU koppelt het nieuwe energielabel aan het eco-design van de telefoon. Het label dat de telefoon krijgt, is afhankelijk van een aantal factoren en is een gemiddelde van de prestaties van al deze factoren. Welk factoren dat zijn, lichten we je hieronder verder toe.

Levensduur accu

Het nieuwe energielabel laat zien wat de gemiddelde levensduur van de accu van de telefoon is. Dat wordt bekeken aan de hand van het aantal laadcycli: hoe vaak kan een telefoon opnieuw worden opgeladen voordat de kwaliteit van de accu achteruit gaat? Daarbij wordt een capaciteitsvermindering van 80 procent aangehouden: na hoeveel keer laden is de capaciteit tot 80 procent gedaald? Hoe hoger dit getal, des te betrouwbaarder is de accu.

Uithoudingsvermogen

Uiteraard wordt er ook gekeken naar de gebruiksduur van een telefoon of tablet als deze volledig is opgeladen. Door het uitvoeren van een zogeheten reallife-situatie wordt het gemiddelde gebruik van een smartphone geëmuleerd. Hoeveel uur en minuten je met de smartphone kunt werken op die enkele lading, wordt op het label getoond.

Vrije val

Een van de andere eigenschappen waarop wordt getest, is de vrije val-test. Hoe snel gaat een telefoon kapot als je deze vanaf een bepaalde hoogte op een harde ondergrond laat vallen? Misschien vraag je je af wat dit met duurzaamheid te maken heeft? Nou, heel veel: als je telefoon snel kapot gaat als je hem laat vallen, moet je al snel een nieuwe. Niet heel duurzaam dus. Op het energielabel vind je de valbestendigheid tussen de A en E. Hoe lager de letter (A), des te beter kan zo'n telefoon een val overleven. De test is gebaseerd op een val van 1 meter boven een verharde ondergrond en wordt met vijf modellen van hetzelfde toestel tot wel 270 keer uitgevoerd.

Elke keer dat een telefoon is gevallen, wordt gecontroleerd of het scherm nog functioneert en reageert op aanrakingen, of de camera het nog doet, of de mobiele functies als wifi en mobiel nog werken, of de telefoon kan worden opgeladen en of de audio nog goed functioneert. Barsten in het frame of het glas worden wel geaccepteerd, mits de telefoon nog veilig kan worden gebruikt. Bijvoorbeeld als het glas wel gebarsten is, maar geen splinters heeft.

Bescherming tegen stof of water

Ook de zogeheten IP-tests (IP = Ingression Protection, of indringbescherming) worden uitgevoerd bij de telefoons en zijn een belangrijk onderdeel van de algehele score die een telefoon krijgt. De apparaten worden getest op het binnendringen van stof en water. De waterbestendigheidstest controleert bijvoorbeeld of een smartphone bestand is tegen spatwater vanuit verschillende richtingen, zonder dat de werking of veiligheid van het toestel wordt aangetast. Hiermee wordt gegarandeerd dat een telefoon in elk geval bestand is tegen vocht, bijvoorbeeld bij het gebruik tijdens een regenbui, het morsen van vloeistof of het gebruik van natte handen.

Repareerbaarheid

Een ander duurzaamheidsonderdeel waar de EU goed naar kijkt, is de repareerbaarheid van een smartphone. Dat omvat een groot aantal parameters, zoals welke onderdelen makkelijk te vervangen zijn, in hoeverre een consument bepaalde onderdelen zelf kan vervangen, en hoelang en hoe goed bepaalde onderdelen van de telefoon op voorraad zijn.

De EU wil dat smartphones langer meegaan en eenvoudiger te herstellen zijn – zowel door professionele reparateurs als (in bepaalde gevallen) door consumenten zelf. De eisen met betrekking tot repareerbaarheid blijven minimaal zeven jaar gelden na het einde van de verkoop van een model.

©WICHAN SHOP

Een fabrikant van een smartphone moet garanties kunnen geven met betrekking tot de ondersteuning van een telefoon. Als een toestel op de Europese markt wordt uitgebracht, mag de consument verwachten dat een telefoon zeven jaar na het verschijnen van de telefoon op de markt nog steeds gerepareerd kan worden.

Onderdelen

De reparatie- of 'vervangarantie' geldt voor alle essentiële onderdelen van een smartphone of tablet, zoals de accu, camera's, externe poorten voor audio en opladen, de microfoons en luidsprekers, de knoppen en de scharnieren als het een opklapbare telefoon betreft. De fabrikant moet zelfs de schroefjes op voorraad hebben als de originele niet meer kunnen worden gebruikt.

De bovenste onderdelen kunnen door een fabrikant of een telefoonreparateur worden gerepareerd, maar de EU vindt dat ook consumenten zelf onderdelen moeten kunnen bestellen en vervangen, zoals de accu, de achterzijde, de hele beeldschermunit en de oplader. Voor die zelfrepareerbaarheid krijgt een telefoon ook een waardering van A t/m E. De fabrikant is daarnaast verplicht om aan te geven waar reserveonderdelen te verkrijgen zijn, welk gereedschap er nodig is om de reparatie te kunnen uitvoeren en waar je de benodigde handleidingen kunt vinden.

Reparatie-index

Telefoonfabrikanten moeten dus uitgebreide informatie geven over hoe je je smartphone kunt repareren, maar ook over de complexiteit van de reparatie. Zijn de onderdelen die je wilt vervangen bijvoorbeeld makkelijk te bereiken, of moet je eerst andere onderdelen verwijderen om erbij te kunnen? Ook dat wordt allemaal opgenomen in de uiteindelijke classificering van de telefoon: hoe minder stappen er nodig zijn, des te hoger is de score die wordt toegekend.

Tot slot

De Europese Unie heeft met het nieuwe energielabel voor smartphones een goede stap gezet in de richting van duurzaamheid. Het uiteindelijke doel is om ervoor te zorgen dat fabrikanten meer hun best gaan doen om een zo makkelijk mogelijk te repareren telefoon uit te brengen. Deze strengere regels in de EU betekenen ook dat deze toestellen in andere landen buiten de EU makkelijker te repareren zullen zijn, omdat een telefoonfabrikant waarschijnlijk niet compleet verschillende uitvoeringen van een model smartphone gaat maken. Maar of consumenten in landen buiten de EU ook zo makkelijk zelf aan onderdelen kunnen komen, is dan nog maar de vraag; deze mate van tegemoetkoming aan of bescherming van de consument gelden vaak niet in andere landen. Fabrikanten hoeven deze informatie dus niet beschikbaar te stellen in landen buiten de EU.