Wellicht ken je het concept wel van het internetbankieren. Om in te loggen op de website van je bank heb je naast het gebruikelijke wachtwoord ook een extra code nodig uit een sms, mobiele app, Random Reader of E.dentifier. Steeds meer diensten gebruiken zo'n tweefactor-authenticatie. Vooral Google gaat daarin ver, wat niet gek is omdat steeds meer mensen hun gegevens aan Google toevertrouwen. In deze cursus leggen wij je het hoe en wat uit van tweefactor-authenticatie en hoe je dit voor jouw Google-account instelt.

In principe beveiligen alle webdiensten en programma’s hun toegang met een wachtwoord. Dat is handig, maar wachtwoorden hebben ook hun zwakheden. Ze zijn immers vaak gemakkelijk te raden en soms ook gewoon te onderscheppen, bijvoorbeeld als iemand over je schouder meekijkt terwijl je jouw wachtwoord intypt. Het probleem wordt nog groter als je hetzelfde wachtwoord op meerdere websites gebruikt.

Toch beveiligen we steeds grotere hoeveelheden persoonlijke gegevens enkel met een wachtwoord. Dat is een groot risico. Stel je bijvoorbeeld eens voor wat de gevolgen zijn als iemand in jouw Gmail-account binnendringt... Bij Google is de mogelijke schade nog groter omdat je met één wachtwoord in al je Google-diensten kan, waaronder ook Google Calendar, Google Drive enzovoort. Iemand die jouw Google-account steelt, is dus probleemloos in staat om je e-mails te lezen, je afspraken te bekijken en je documenten te downloaden. En hij kan zelfs e-mails in jouw naam sturen.

Dat risico is niet te verantwoorden. Een technologie die dat oplost, is tweefactor-authenticatie. Daarbij combineer je een klassiek wachtwoord met een tweede factor, die afhangt van iets waarover alleen jij beschikt. Voorbeelden zijn de Random Reader of E.dentifier van je bank die een uniek serienummer heeft, jouw smartphone die unieke codes in een mobiele app genereert of wanneer je een sms van de ondersteunde dienst ontvangt. Als iemand dan jouw wachtwoord onderschept, is dat niet voldoende om in jouw naam in te loggen, omdat de tweede factor ontbreekt.

©PXimport

Ook gameontwikkelaar Blizzard biedt extra beveiligingsmogelijkheden.

Google authenticatie in twee stappen

Google heeft al snel begrepen welke risico’s je neemt als je alleen een wachtwoord gebruikt. Daarom biedt het al enkele jaren de mogelijkheid aan om tweefactor-authenticatie voor je Google-account in te schakelen. De zoekmachinegigant noemt dat authenticatie in twee stappen (http://ct.link.ctw.nl/ats).

©PXimport

Google begeleidt je goed bij het instellen van tweefactor-authenticatie.

Wanneer je dan inlogt op een Google-site (zoals Gmail of Google Calendar), geef je eerst je wachtwoord in. Daarna vraagt Google je om een verificatiecode, die via een sms of spraakoproep op je telefoon wordt geleverd of die je in een mobiele app op je telefoon genereert. Zo'n code is slechts één keer geldig, dus iemand die over je schouder meekijkt, heeft er niets meer aan nadat je ermee ingelogd bent.

De manier waarop Google tweefactor-authenticatie geïmplementeerd heeft, is overigens heel flexibel, zodat er eigenlijk geen reden is om het niet in te schakelen: je kan altijd instellen dat de extra verificatiecode op de specifieke computer waarmee je inlogt, niet meer gevraagd wordt. Als vervolgens iemand vanaf een andere computer probeert in te loggen op je account, schiet de tweefactor-authenticatie in actie.

©PXimport

Tweefactor-authenticatie is in Google eenvoudig in te stellen.

Wat als je geen reservecodes of reservetelefoon hebt?

Stel dat je geen reservecodes meer hebt, geen reservetelefoon hebt ingesteld, je telefoon bent kwijtgeraakt en geen vertrouwde computer hebt ingesteld. Ben je dan de toegang tot je account volledig kwijt? Gelukkig niet: Google heeft aan deze situatie gedacht.

Als je op geen enkele manier meer toegang tot je account kan krijgen, klik je in het venster waar je de code moet opgeven op Heeft u uw telefoon niet bij u? waarna je Ik heb geen toegang tot mijn telefoons aanvinkt. Vul dan het formulier voor accountherstel in. De vragen gaan heel specifiek over jouw gebruik van Google-diensten, zoals wie je vaak via Gmail e-mailt en wanneer je jouw Google-account hebt aangemaakt, zodat Google hieruit kan afleiden of je de rechtmatige eigenaar van de account bent.

Aan de slag

Tweefactor-authenticatie voor je Google-account instellen is niet zo moeilijk. Log eerst op de normale manier in op je Google-account. Klik dan rechts bovenaan op het accounticoontje en daarna in het menu dat verschijnt, op Account. Klik nu in het linker tabblad op Beveiliging. Naast Verificatie in twee stappen klik je op Instellingen, en op de volgende pagina op Configuratie starten. Onmiddellijk daarna moet je nog eens je wachtwoord ingeven om te bevestigen dat jij het bent.

©PXimport

Kies de telefoon en de manier voor de beveiliging van je Google-account.

Je configureert nu je telefoon in vier stappen. In de eerste stap vul je jouw telefoonnummer in. Het is mogelijk dat je dat eerder al hebt ingevuld. Hier kies je ook of je de verificatiecodes met een sms (de standaardmanier) of een spraakoproep wilt ontvangen. Klik op Code verzenden. Je ontvangt dan op je telefoon een sms met de verificatiecode. Die vul je in het volgende venster op je computer in, waarna je op Verifiëren klikt.

©PXimport

Geef de verificatiecode op van de ontvangen sms om je telefoon te verifiëren.

Vertrouwde computer

In het volgende venster kan je opgeven dat je de huidige computer als vertrouwde computer wilt opgeven, wat standaard aangevinkt staat. Daardoor hoef je op die computer geen verificatiecodes in te geven om in te loggen, maar op andere pc’s wel.

Wanneer je de volgende keer op Google inlogt, ontvang je op je telefoon een sms met een verificatiecode. Op de computer krijg je de vraag om die code in te vullen. Alleen met de juiste code kan je inloggen. Vind je dit te omslachtig, dan vink je Niet meer vragen om codes op deze computer aan bij het opgeven van je verificatiecode.

Google bepaalt overigens met welke computer je inlogt aan de hand van cookies. Vink je aan dat deze computer te vertrouwen is, dan werkt dat alleen maar als je browser cookies voor Google-pagina's opslaat. Als je meerdere browsers op dezelfde computer gebruikt, moet je de computer in elke browser als vertrouwd aanvinken.

©PXimport

Aanmelden bij Google vereist nu een extra code.

Hoe wil je de code ontvangen?

Google biedt heel wat manieren aan om de verificatiecodes te ontvangen. De codes via sms ontvangen is de standaardmanier, maar misschien wil je dat liever niet. Het ontvangen van een sms is immers niet altijd gratis, en daarbij komt ook nog dat de berichten van een nummer uit Denemarken komen. Je kan echter ook andere redenen hebben om geen sms te willen. Misschien vertrouw je bijvoorbeeld je telefoon niet door alle verhalen over mobiele malware? Geen probleem, Google kan je ook op je vaste telefoon opbellen en de verificatiecode uitspreken.

App

Ook als je geen telefoonverbinding hebt, bijvoorbeeld als het gsm-bereik bij je thuis slecht is, zijn er oplossingen. Het zou immers niet handig zijn als je in die omstandigheden niet meer bij je account kunt. Google biedt daarom ook een app aan, Google Authenticator (http://ct.link.ctw.nl/gau), die je op Android (2.1 of hoger), iOS (5.0 of hoger) of BlackBerry (OS 4.5 of hoger) kunt installeren.

Ga in je Google-account naar de pagina met beveiligingsinstellingen en klik daar bij Verificatie in twee stappen op Instellingen. Kies naast Mobiele applicatie voor je mobiele platform. Installeer nu op je telefoon de app Google Authenticator. Start de app en druk op de knop Een account toevoegen. Je krijgt twee opties om je Google-account aan je telefoon te koppelen. De handigste is met een QR-code. Druk in Google Authenticator op de knop Een streepjescode scannen.

Richt de camera van je telefoon daarna op het computerscherm. Je krijgt nu in de app een eerste verificatiecode te zien. Geef die op je computer in het vakje na Code in en klik op Verifiëren en opslaan om je telefoon met je Google-account te koppelen.

Indien dat niet werkt, dan kan het zijn dat de tijd op je telefoon en op je computer niet gesynchroniseerd zijn, omdat de verificatiecodes slechts een beperkte tijd geldig zijn. Stel dan op je telefoon en computer de juiste tijd in en probeer het opnieuw.

Wanneer je nu in het vervolg op je Google-account inlogt, wordt je om een verificatiecode gevraagd. Open dan de Google Authenticator-app op je telefoon die een nieuwe code genereert. Vervolgens geef je deze code op je computer in.

©PXimport

Scan de QR-code met je telefoon om Google Authenticator met je account te koppelen.

Facebook

Ook Facebook heeft tweefactor-authenticatie ingevoerd, daar heet de functie Aanmeldgoedkeuringen. Klik op het radertje rechtsboven, op Accountinstellingen en dan op Beveiliging. Activeer Aanmeldgoedkeuringen door ernaast op Bewerken te klikken. Vink het vakje aan, waarna je uitleg krijgt over de werking. Klik op Aan de slag om je telefoon voor tweefactor-authenticatie in te stellen. Dat kan onder andere met de Facebook-app.

Klik op je computer op Doorgaan. Volg dan de instructies op: druk op de menuknop van de Facebook-app op je telefoon en daarna op Codegenerator, waarna je voor Activeren kiest. Klik op je computerscherm op Doorgaan en vul dan de code in die in de Facebook-app verschijnt.

Als je jouw telefoonnummer toevoegt, kan je ook kiezen dat de beveiligingscode via sms verstuurd wordt. De beveiligingscode wordt overigens alleen gevraagd als je van een onbekend apparaat op Facebook inlogt.

©PXimport

Ook in Facebook kan je jouw account met een extra factor beveiligen.

Reservetelefoon

Uiteraard biedt Google ook oplossingen voor omstandigheden waarin je jouw telefoon verloren of ergens vergeten bent. Je kan reservetelefoons toevoegen, zodat Google in die omstandigheden de verificatiecode naar een andere telefoon kan sturen. Ga daarvoor naar de pagina met instellingen van de tweefactor-authenticatie en klik bij Reservetelefoons op Een telefoonnummer toevoegen. Geef nu dat telefoonnummer in en kies een methode: sms of telefoon. Klik tot slot op Opslaan.

Als je een reservetelefoon toegevoegd hebt en je primaire telefoon niet beschikbaar is, vul je jouw gebruikersnaam en wachtwoord in het loginvenster van Google in en log je in. Google stuurt nu een verificatiecode naar je primaire telefoon, maar die heb je niet bij de hand.

Klik daarom onderaan op Heeft u uw telefoon niet bij?. Je krijgt nu meerdere opties. Eén ervan stuurt de code naar je reservetelefoon, waarna je met die code kunt inloggen. Als je meerdere reservetelefoons hebt toegevoegd, kies je welke ervan je wilt gebruiken.

©PXimport

Als je telefoon niet beschikbaar is, kies je voor een reservecode of reservetelefoonnummer bij het inloggen.

Reservecodes

Daarnaast is het ook mogelijk om een lijst met reservecodes te genereren voor omstandigheden waarin je geen toegang hebt tot je eigen telefoon of een andere vertrouwde telefoon. Ga daarvoor in de instellingen van tweefactor-authenticatie naar Afdrukbare back-upcodes en klik op Back-upcodes weergeven. Download de lijst of druk het af. Wanneer Google je om een verificatiecode vraagt, geef je een code uit je lijst in. Daarna streep je de code op je lijst door, want een code is slechts eenmaal geldig. Als de tien codes opgebruikt zijn, klik je op Nieuwe codes genereren.

©PXimport

Met een lijst reservecodes kan je ook nog inloggen als al je telefoons gestolen worden.

Applicatiespecifieke wachtwoorden

Je hebt het misschien al gemerkt: zodra je tweefactor-authenticatie instelde, kreeg je een waarschuwing van Google dat bepaalde toepassingen niet meer bereikbaar zijn. Je mobiele apps hebben geen toegang meer tot je Google-account, omdat ze geen tweefactor-authenticatie ondersteunen.

Voorbeelden van apps zijn Gmail en Google Agenda op Android-versies 2.3 en lager. Ook niet-browsertoepassingen die toegang tot je account vereisen, zoals Outlook, Thunderbird of Apple Mail waarmee je jouw e-mail leest, Picasa Desktop waarmee je jouw foto’s organiseert of Pidgin om te chatten via Google Talk krijgen geen toegang meer tot je Google-account.

Google heeft daarvoor wel een oplossing, maar die is wat teleurstellend: applicatiespecifieke wachtwoorden. Ga daarvoor naar de instellingen van tweefactor-authenticatie en klik op Applicatiespecifieke wachtwoorden beheren. Geef nu onder aan de pagina een naam in waarmee je het wachtwoord wilt onderscheiden, bijvoorbeeld de naam van de toepassing of het toestel, zoals ‘Picasa op laptop’ of ‘Android-telefoon’. Klik daarna op Wachtwoord genereren, waarna je een specifieke code te zien krijgt. Geef die code nu in de desbetreffende toepassing als wachtwoord in (de spaties zijn niet belangrijk) en laat het wachtwoord onthouden, want je krijgt het niet meer te zien nadat je op Gereed geklikt hebt.

©PXimport

Google waarschuwt dat je toepassingen gebruikt die geen tweefactor-authenticatie ondersteunen.

©PXimport

Creëer voor elke toepassing die geen tweefactor-authenticatie ondersteunt een applicatiespecifiek wachtwoord.

Dropbox

Dropbox biedt ook tweefactor-authenticatie aan. Log in je Dropbox-account in, klik rechts bovenaan op het pijltje naast je accountnaam en daarna op Settings. Ga naar het tabblad Security en klik naast Two-step verification, die standaard op Disabled staat, op Change. Volg daarna de instructies.

Standaard stelt Dropbox voor om je verificatiecodes via sms te sturen, maar je kan ook kiezen voor een mobiele app die de codes genereert. Handig is dat Dropbox meerdere apps ondersteunt, waaronder Google Authenticator. Scan de QR-code die Dropbox toont met je telefoon om het Dropbox-account met je telefoon te koppelen.

Je kan overigens ook een reservetelefoonnummer ingeven waarnaar Dropbox een beveiligingscode stuurt als je de telefoon met je app kwijt bent. Bovendien toont Dropbox je een ‘emergency backup code’ van 16 cijfers die je ergens veilig moet opslaan: hiermee krijg je toegang tot je account als je jouw telefoon verliest.

©PXimport

Tweefactor-authenticatie voor Dropbox werkt ook met de Google Authenticator-app.

Wachtwoordenbos

Voor elke toepassing of apparaat moet je zo’n applicatiespecifiek wachtwoord aanmaken. Als je dan een apparaat kwijtraakt, trek je heel eenvoudig het bijbehorende applicatiespecifieke wachtwoord in op dezelfde pagina als waar je het wachtwoord hebt aangemaakt. Daarna is het wachtwoord niet meer geldig. Iemand die bijvoorbeeld je Android-telefoon gestolen heeft, kan dan niet meer bij je account.

Waarom noemen we deze oplossing dan teleurstellend? Heel eenvoudig: de naam is misleidend. De applicatiespecifieke wachtwoorden zijn namelijk helemaal niet applicatiespecifiek: iemand die zo’n wachtwoord onderschept heeft, bijvoorbeeld door het uit je Android-telefoon uit te lezen, krijgt met dit wachtwoord niet alleen toegang tot het Gmail- en Google Agenda-account waarvoor je jouw Android-telefoon gebruikte, maar tot iedere Google-dienst op elk apparaat.

Het enige voordeel dat applicatiespecifieke wachtwoorden bieden boven de gewone wachtwoorden is dat je ze eenvoudig selectief kunt intrekken, zodat je niet plotseling op al je apparaten het wachtwoord moet veranderen. Kortom, applicatiespecifieke wachtwoorden zoals Google ze aanbiedt, zijn nodig als je toepassingen wilt gebruiken die geen tweefactor-authenticatie ondersteunen, maar je moet wel hun beperkingen beseffen.

Tweefactor-authenticatie uitschakelen

We hopen dat we je in deze cursus overtuigd hebben van het nut van tweefactor-authenticatie, maar misschien vind je het na een tijdje uitproberen maar niets. Gelukkig is de optie eenvoudig uit te schakelen. Open de instellingenpagina van tweefactor-authenticatie in je Google-account en klik bovenaan op Authenticatie in twee stappen uitschakelen. Bevestig nog eens door op Uitschakelen te klikken.

Vanaf nu volstaat je vertrouwde wachtwoord weer om op je Google-account in te loggen. En als je applicatiespecifieke wachtwoorden had ingesteld voor programma’s die niet overweg konden met tweefactor-authenticatie, dan hebben die nu eigenlijk geen zin meer. Je kan ze dan maar beter allemaal intrekken op de pagina Applicaties en sites autoriseren van de instellingen van je Google-account. Vergeet dan niet op alle toepassingen waarvoor je deze wachtwoorden gebruikte, je vertrouwde wachtwoord opnieuw in te stellen.

©PXimport

Toch niet tevreden over tweefactor-authenticatie? Je kunt het eenvoudig uitschakelen.

De OnePlus 13 behoort tot de eerste groep smartphones die beschikt over een Qualcomm Snapdragon 8 Elite-processor. Die chipset biedt meer dan je nodig hebt, en daar betaal je dan ook een hoge prijs voor. Of deze telefoon die prijs waard is, lees je in deze review.

Als je voor de OnePlus 13 kiest, dan heb je de keuze uit twee opties. Het model dat 999 euro kost, heeft 12 GB aan werkgeheugen en 256 GB aan opslagruimte. Als je 150 euro meer inlegt, krijg je respectievelijk 16 en 512 GB. Ten opzichte van de modellen van vorig jaar is dat wederom een hogere prijs. Toen was de duurste versie 999 euro. Ter vergelijking: voor favoriet Pixel 9 Pro XL betaal je 1199 euro voor 16 GB aan werkgeheugen en slechts 128 GB aan opslagruimte. In deze vergelijking krijg je bij OnePlus dus meer voor minder.

Qua ontwerp is er in vergelijking met de OnePlus 12 weinig veranderd. Het is deze keer meer een kwestie van verfijning. De randen van het grote amoledscherm zijn iets platter, maar nog steeds licht gebogen. Daarnaast steekt de cameramodule minder ver uit en krijg je zowel een IP68- als IP69-certificaat. Je toestel is dus waterdicht – zelfs als iemand er een hogedrukreiniger op loslaat. Het model dat wij testen is voorzien van vegan leer en de kleur Midnight Ocean Blue. Een erg fraaie kleur als je het ons vraagt, die enorm veel karakter uitstraalt. Een uniek aanzicht.

©Wesley Akkerman

Toestel met handschoenen gebruiken

Het riante scherm van 6,82 inch heeft zo z'n voor- en nadelen. Nee, het is niet net zo helder als de Pixels en Galaxy's van deze wereld, maar alles blijft onder felle omgevingen prettig leesbaar. Met een hoge QHD-resolutie en een verversingssnelheid van 120 Hz doet het systeem gelukkig niet onder voor de concurrentie. Datzelfde geldt voor de eigenschappen kleur, contrast en flikkeringen. Door relatief unieke dimming-technologie moet het display zachter aanvoelen voor de ogen – maar op dat gebied hebben we geen verschil gemerkt met andere premium smartphones.

Verder heeft OnePlus wederom verbeteringen doorgevoerd op het gebied van energiezuinigheid, waardoor de accu nog iets langer meegaat. Naast Aqua Touch, geïntroduceerd op het model van vorig jaar, is er nu ook Glove Mode. Niet alleen kun je het toestel daardoor prima in de regen gebruiken, ook maakt het niet meer uit of je handschoenen draagt. Toegegeven, het scherm reageert niet goed op élke handschoen, maar als die aan de richtlijnen voldoet, functioneert het zoals geadverteerd. Daardoor zijn er weinig omstandigheden waarin het scherm niet werkt.

©Wesley Akkerman

1x zoomen.

©Wesley Akkerman

2x zoomen.

©Wesley Akkerman

6x zoomen.

Paar tegenvallertjes...

Over de accu gesproken: met maar liefst 6000 mAh houdt de OnePlus 13 het met gemak twee dagen uit onder normale omstandigheden. Je laadt het systeem op met een Supervooc-lader op 100 watt (en anders 50 watt draadloos). Uit de test komt naar voren dat dergelijke snelheden alleen behaald worden als je opladers van OnePlus (of zustermerk Oppo) gebruikt. Verder is het een beetje vervelend dat de magnetische draadloze oplader alleen werkt als je een OnePlus-hoesje aanschaft. De lader en het hoesje koop je samen voor ongeveer 95 euro extra.

En als we het dan toch over zaken hebben die een beetje tegenvallen, komen we aan bij de software-ondersteuning. Die loopt met vier grote updates en zes jaar aan beveiligingsupdates iets achter op Google en Samsung, maar gemiddeld genomen kom je nog wel beter uit dan bij andere merken. De OnePlus 13 draait nu op Android 15 en krijgt dus Android 19. De software zelf lijkt steeds minder op het OxygenOS van vroeger, maar daar zijn we inmiddels aan gewend. Gelukkig werkt alles snel en kom je weinig vooraf geïnstalleerde apps tegen.

©Wesley Akkerman

Waar het om te doen is

Waar het echter allemaal om te doen is, is de processor. Dat is de gloednieuwe Snapdragon 8 Elite. Op papier 30 tot 40 procent sneller op allerlei belangrijke onderdelen, waardoor je eigenlijk veel meer kracht en snelheid voorgeschoteld krijgt dan je nodig hebt. De cpu's van de afgelopen jaren waren dat eigenlijk ook al, waardoor we nu op een punt zijn dat we echt kunnen spreken van overkill. Dat biedt wel hoop voor de toekomst, want het lijkt erop dat de OnePlus 13 gewoon die zes jaar aan ondersteuning gaat volmaken – als tweedehandsje of anderszins.

Dat betekent in de praktijk dat je moeiteloos kunt doen wat je wilt doen. Apps opstarten, bestanden bijhouden, games spelen – het gaat allemaal als een trein. Uit onze eigen test komt naar voren dat de processor soms een beetje inkakt, maar dan nog blijft het boven het niveau van de OnePlus 12, Galaxy S24 en zeker de recente Pixel-smartphones. OnePlus heeft altijd de neiging de chipset iets af te knijpen ten faveure van een lange accuduur; daar hebben we nu minder moeite mee. Al is het beter dat de fabrikant dit soort praktijken minder heftig zou inkleden.

©Wesley Akkerman

0,5x zoomen.

©Wesley Akkerman

2x zoomen.

©Wesley Akkerman

6x zoomen.

Heldere foto's met nadruk op blauw

Tot slot is de OnePlus 13 uitgerust met drie camerasensoren van 50 megapixel. Ten opzichte van de OnePlus 12 moet de telelens het met minder pixels doen, terwijl de groothoeklens er juist pixels bij krijgt. In beide gevallen kunnen we de camerasystemen niet betrappen op verschillen die enorm ver uit elkaar liggen. Over het algemeen maakt de OnePlus 13 redelijk heldere beelden die vooral overdag goed uit de verf komen. 's Avonds heeft het systeem de neiging om blauw wat prominenter te maken, maar de helderheid blijft bestaan.

Daardoor kan het zijn dat sommige avondfoto's wat minder natuurlijk ogen in vergelijking met die van bijvoorbeeld een Pixel 9 Pro. Maar daar staat tegenover dat er meer details bewaard blijven. Het kan zijn dat de OnePlus 13 licht te veel ruimte geeft, waardoor sommige shots op een zonnig moment wat detail of kleur verliezen. En zodra je voorbijgaat aan 6x inzoomen, ontstaan er meer problemen met details. De AI strijkt de beelden platter dan je zou willen, waardoor objecten hun finesse missen. Dat doet een dure Samsung dan weer beter.

©Wesley Akkerman

OnePlus 13 kopen?

Onderaan de streep doet de OnePlus 13 weinig fout. De dingen die we tijdens ons gebruik zijn tegengekomen, vinden we in elk geval geen dealbreakers. We weten dat OxygenOS al lang geen OxygenOS meer is en steeds meer richting Oppo's ColorOS kruipt. Daarnaast zijn de camerakwaliteiten nooit de reden geweest om voor OnePlus te kiezen. Dat betekent niet dat je geen mooie shots maakt met dit toestel, maar met andere premium smartphones heb je wellicht een betere ervaring. Het enige dat in de weg zit, is die minimale prijs van 999 euro.

Ook hier plaatsen we de kanttekening dat OnePlus op dit vlak veranderd is. Het merk is allang geen prijsvechter meer. Inmiddels is het basismodel vergelijkbaar geprijsd met concurrerende smartphones, waardoor er in feite een goede reden wegvalt om voor dit toestel te kiezen. Op de typische OnePlus-eigenschappen scoort de 13 gelukkig heel goed. De processor is razendsnel, de accu gaat lang mee, de software stottert niet en het scherm is even prachtig als energiezuinig. Los van die prijs is dit precies wat we van het Chinese merkt gewend zijn.

Samsungs nieuwste serie topsmartphones verschijnt begin februari in Nederland. De Galaxy S25-reeks bestaat uit drie toestellen: een normale S25, een grotere S25 Plus en een nóg grotere S25 Ultra. Die laatste heeft ook een styluspennetje om (aan)tekeningen op het scherm te maken. In dit artikel lees je alle belangrijke informatie en prijzen rondom de Galaxy S25-serie.

Je kunt er inmiddels de klok op gelijk zetten: Samsung start het nieuwe jaar met nieuwe premium telefoons, vernoemd naar het jaartal. De S25-serie is dan ook een logische opvolger van de S24-serie, die gewoon te koop blijft en ongetwijfeld nog wat in prijs zal zakken. De S25-serie lijkt qua ontwerp sterk op de vorige serie, maar laat je niet foppen: de toestellen bieden subtiele verbeteringen. Die lichten we hieronder uit.

©Rens Blom

Betere specificaties

Zoals verwacht biedt de S25-serie wat betere specificaties dan de S24-lijn. Een nieuwe en snellere Qualcomm-processor, completere camera's en een scherm dat nog beter tegen beschadigingen kan – het zijn vernieuwingen waar Samsung graag over praat. Minder aandacht gaat uit naar de accu's, want die blijken niet gewijzigd. Je hoeft dus niet direct te rekenen op een merkbaar langere accuduur.

Wat opvalt is dat Samsung de S25 nog steeds met 128 GB opslagcapaciteit verkoopt, wat tegenwoordig niet veel meer is in een dure telefoon. Zeker niet als je jaren met zo'n toestel wilt doen. Logisch dus dat Samsung ook versies met 256 GB en 512 GB aanbiedt – de 256GB-variant lijkt ons voor veel mensen de beste keuze. De S25 Plus en Ultra hebben minimaal 256 GB.

In alle drie de S25-modellen vind je 12 GB werkgeheugen. Dat is met name een upgrade voor de S25, want in de S24 zat 8 GB. De specificaties zijn niet verbeterd omdat de vorige smartphones langzaam zijn, maar omdat nieuwe AI-functies extra rekenkracht en geheugen vergen.  

©Rens Blom

De Samsung Galaxy S25 Ultra is het topmodel in de serie.

AI, AI en nog eens AI

AI ja, dus kunstmatige intelligentie. Toen de Galaxy S24-serie vorig jaar verscheen, schreeuwde Samsung groots van de daken over de AI-functies in de software. Kortom: slimmere software om je te helpen bij het vertalen van berichten, het oplossen van rekensommen en laten zien waar die mooie jurk in een YouTube-video te koop is. Omdat tegenwoordig alles om AI lijkt te draaien, is het niet gek dat Samsung aangeeft dat de S25-serie nog véél meer AI-functies heeft.

Die foefjes moeten je helpen om informatie sneller of completer te vinden, maar ook om acties uit te voeren aan de hand van stembediening van Google. Die stemassistent heet Gemini en tover je tevoorschijn door de aan-uitknop van de S25 ingedrukt te houden. Ook nieuw is dat de Samsung-software je een dagoverzicht kan geven. 's Ochtends bijvoorbeeld, over je agenda voor vandaag, relevant nieuws, het weerbericht en meer. Je kunt ook 's avonds een terugblik krijgen.

©Rens Blom

Prettiger ontwerp

De Samsung Galaxy S25-modellen zijn wat lichter dan hun voorgangers. Dat merk je met name bij de S25 Ultra, want die is 15 gram lichter geworden ten opzichte van zijn voorganger en weegt nu 218 gram. De toestellen hebben een wat ronder ontwerp gekregen, waardoor ze prettiger moeten vasthouden. En ook die verbetering merk je vooral bij de S25 Ultra, want de voorgaande Ultra-toestellen hadden een nogal rechthoekig ontwerp. De S25 Ultra komt nog steeds met een S-Pen, een draadloze stylus die je in de behuizing kunt opbergen.

©Rens Blom

De Galaxy S25 Ultra heeft een meer afgerond ontwerp en houdt dan ook prettiger vast.

Zeven jaar updates

Goed om te weten is dat de Galaxy S25-telefoons allemaal zeven jaar updates ontvangen. Dat is even lang als de S24-serie en een uitstekend updatebeleid, passend bij de hoge prijzen van de smartphones.

S25-serie wordt niet duurder

Een mooie afsluiter: hoewel alles in het leven duurder lijkt te worden, zijn de adviesprijzen van de Galaxy S25-modellen gelijk aan die van de S24-reeks vorig jaar. De S25-serie wordt dus niet duurder, wat betekent dat Samsung een adviesprijs van 899 euro vraagt voor de S25 (128 GB opslagcapaciteit) en de S25 Plus een adviesprijs van 1149 euro (256 GB opslagcapaciteit) krijgt. Voor het topmodel, de S25 Ultra (256 GB opslagcapaciteit), moet je 1449 euro neerleggen. De toestellen zijn vanaf nu te bestellen en vanaf 7 februari leverbaar en te koop.