Je Android-telefoon stelt je niet alleen in staat om vrijwel alles online te doen, je hebt ook meteen je hele leven in je broekzak. Een aantrekkelijk doelwit voor dieven dus. Maar je bent niet weerloos, er zijn namelijk manieren op je smartphone te beschermen.

Let op permissies van apps

App permissies zijn je eerste verdedigingslinie tegen kwaadaardige software. Telkens wanneer je een app installeert, krijg je een pop-up-menu te zien met een lijst met alle aspecten van je telefoon die de app kan benaderen. De meeste mensen letten hier niet op en gaan meteen door met de installatie, maar soms loont het om erachter te komen of de zaklamp-app die je gedownload hebt diensten gebruikt die je geld kunnen kosten, of dat de Facebook-app je hele telefoon wilt gebruiken.

©PXimport

App permissies zijn ouderwets en moeilijk te lezen, maar op nieuwere versies van Android zijn ze wat gemakkelijker te begrijpen. Je kunt op elke individuele permissie drukken om er meer over te weten te komen, zodat je beter kunt beslissen welke apps je wilt downloaden. Helaas kun je niet kiezen welke permissies je accepteert, je zult alle eisen moeten accepteren of naar een andere app op zoek gaan.

©PXimport

Download alleen uit de Play Store

Android evangelisten hebben het vaak over de voordelen van het sideloaden van software op je smartphone. Op papier lijkt het zinvol: we kunnen op onze apparaten namelijk alles installeren wat we maar willen. De harde realiteit is echter dat het downloaden en installeren van willekeurige apps die je op het internet tegenkomt, voor problemen kan zorgen - zelfs wanneer je waakzaam bent.

Hoewel de Google Play Store in het verleden kwaadaardige apps gehost heeft, heeft Google hard haar best gedaan om de meeste rommel te verwijderen. De winkel is niet zo betrouwbaar als de Apple App Store, maar het lijkt in ieder geval niet meer alsof je elke keer dat je een app downloadt Russische roulette aan het spelen bent.

©PXimport

Maar als je een app van een willekeurige website afhaalt, stel je je data - en soms zelfs je portemonnee - bloot aan allerlei soorten malware. Het is algemeen bekend dat Android-apps eenvoudig uit elkaar te halen zijn, en aanvallers kunnen zelfs populaire apps zoals Snatchat of Tinder aanpassen zodat ze zonder jouw medeweten mobiele malware verspreiden.

Je kunt een handjevol gerenommeerde app-winkels van derden vinden, zoals de Amazon App Store en F-Droid, maar als je alleen maar apps via de Play Store downloadt heb je een veel kleinere kans om twijfelachtige software tegen te komen.

Vergrendel je telefoon

Dit lijkt misschien vanzelfsprekend, maar het instellen van een pincode of een patroonslot op je telefoon is de eenvoudigste manier om je apparaat te beveiligen. Op die manier kunnen nieuwsgierige vrienden niet je sms-berichten lezen en is het lastiger voor dieven om je telefoon door te verkopen. Je kunt dit instellen door naar Settings > Security & Screen Lock te gaan. Hackers en pottenkijkers kunnen je patroonslot kraken door de vette vegen die over je scherm lopen te onderzoeken, dus een pincode is de beste manier om te zorgen dat niemand je vettige huid tegen je gebruikt.

Je verliest het gemak om je telefoon meteen te kunnen gebruiken, maar de extra beveiliging is de moeite waard.

©PXimport

Beveiliging op afstand

De Android Device Manager is een functie waarmee je je device van afstand kunt bereiken. Als je slechts één Android-apparaat hebt, kun je een willekeurige webbrowser gebruiken om naar de Android Device Manager-pagina te gaan en op je account in te loggen. Van daaruit kun je een plattegrond te zien krijgen met de locatie van je telefoon. Bovendien kun je commando's geven om het apparaat te ontgrendelen of volledig te wissen.

Standaard kun je met Android Device Manager alleen een apparaat bellen en lokaliseren, dus als je de volledige set functies wilt gebruiken moet je naar de systeeminstellingen gaan en omlaag scrollen naar Security. Open de Device Administrators-optie om te zien welke apps op je telefoon of tablet administratorrechten hebben gekregen. Als je het vakje naast Android Device Manager aanvinkt, zul je het apparaat ook kunnen wissen en vergrendelen.

©PXimport

Gebruik Android Device Manager om veel meer controle te hebben over een verloren telefoon.

Voordat je drastische maatregelen neemt wil je misschien even checken of je telefoon niet zomaar tussen de kussens van de bank is geglipt. Laat eerst het apparaat even rinkelen en controleer de locatie. Als je meer dan één Android-apparaat hebt, kun je de Android Device Manager-app gebruiken. Deze app kun je op al je apparaten installeren om de rest te lokaliseren en te beheren.

Smart Lock

Het is belangrijk om je telefoon te beveiligen, maar als jij degene bent die het apparaat vasthoudt is het niet nodig om telkens wanneer je het uit je zak haalt een sterk vergrendelscherm te moeten gebruiken. Gelukkig hebben Android 5.0-apparaten nu ondersteuning voor Smart Lock. Deze functie kan het eenvoudige swipe vergrendelscherm weergeven wanneer dat veilig is. Hoe weet het apparaat wanneer het veilig is? Nou, er zijn een aantal verschillende opties, waarvan er een aantal veiliger zijn dan de rest.

Smart Lock wordt via Play Services op je apparaat gezet, net als Android Device Manager. De vergrendelopties zullen per apparaat verschillen, maar Nexus-telefoons en tablets hebben de meeste mogelijkheden. Je hebt Trusted Face, Trusted Location, Trusted Devices en On-body Detection. Alle apparaten zouden op zijn minst Trusted Location en Trusted Devices moeten hebben.

©PXimport

Beveiliging hoeft geen gedoe te zijn.

Zo kun je bijvoorbeeld je telefoon zo instellen dat hij thuis swipe gebruikt om te ontgrendelen, maar dat het apparaat als je de hoek om gaat of even een ritje maakt om een patroon, PIN of wachtwoord vraagt. Hetzelfde geldt voor Trusted Devices - als je verbonden bent met een bluetooth- of NFC-apparaat dat je als "trusted" hebt aangemerkt (zoals je auto of Android Wear-horloge) zul je geen beveiligd vergrendelscherm te zien krijgen. Met Trusted Face zal het apparaat naadloos omschakelen naar swipe om te ontgrendelen als het jouw gezicht herkent met de camera op de voorzijde. On-body detection is een beetje vreemd - deze optie geeft een onbeveiligd vergrendelscherm zolang het apparaat in je zak zit of in je hand ligt. Zodra je het apparaat neerlegt, wordt het beveiligde vergrendelscherm ingeschakeld.

Time-out-periode veranderen

Android biedt talloze beveiligingsinstellingen voor het vergrendelen van je apparaat. Je kunt een pincode, wachtwoord of patroon kiezen of je kunt zelfs kiezen voor gezichtsherkenning. Het gebruik van een slot is belangrijk om te voorkomen dat ongure mensen je data benaderen als je je apparaat verliest, maar het kan vervelend zijn om elke keer wanneer het scherm uitgaat je hardware opnieuw te moeten vergrendelen. Gelukkig hebben bijna alle Android-apparaten een functie waarmee je dit kunt oplossen.

©PXimport

Is de time-out periode van de vergrendeling van je telefoon te kort? Dit scherm zal verlichting brengen.

In het Security-menu van de meeste apparaten (Samsung heeft ook dit in het My Device-menu verstopt) staat een optie met de naam Automatically Lock. Dit item staat er alleen als je een vorm van schermbeveiliging hebt ingeschakeld. Hier kun je kiezen hoe lang je apparaat ontgrendeld blijft nadat het scherm uitgeschakeld is - op sommige telefoons gaat dit van onmiddellijk tot 30 minuten. Je kunt dan vaak ook nog gewoon de aan-/uitknop gebruiken om je apparaat meteen te vergrendelen, mocht je dat willen - dit kan door een selectievakje onder de time-out-optie aan te vinken (maar dit kan niet op alle telefoons).

Dit artikel is opgemaakt uit (delen van) vertaalde artikelen van onze zustersites. Meningen in het artikel komen niet per definitie overeen met die van de redactie.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.