Slecht nieuws: Onbeperkte data-abonnementen bestaan niet meer. Zelfs als je een eerder onbeperkte abonnement hebt weten te behouden, is het waarschijnlijk niet langer echt onbeperkt - je provider verlaagt je datasnelheid als je binnen de maand boven bijvoorbeeld 2 GB uitkomt.

Telecombedrijven willen dat je grotere datapakketten aanschaft, en dat gebeurt ook. We gebruiken meer data dan ooit tevoren dankzij apps, sociale media, online diensten, en het constant controleren van onze e-mail. Dus wat doe je met een beperkte datapakket? De volgende tips kunnen je helpen om binnen je limiet te blijven, zodat je nooit meer voor data hoeft bij te betalen.

1. Houd je verbruik in de gaten

Allereerst moet je weten hoeveel data je daadwerkelijk verbruikt. Daar kun je alleen achter komen door je verbruik bij te houden zodat je precies weer wat je telefoon doet - ook wanneer je hem niet gebruikt (bedankt, achtergronddata).

©PXimport

Android geeft grafisch mooi je dataverbruik weer.

Dat kan op een Android en iOS apparaat op een aantal verschillende manieren. De eenvoudigste methode is de informatie op het apparaat zelf op te zoeken. Op Android kan dat door naar Settings > Wireless and network te gaan en op Data usage te drukken. Je krijgt dan een interactieve grafiek te zien die weergeeft hoeveel data je de afgelopen maand verbruikt hebt. Je kunt ook het verbruik in de voorgaande maanden zien, plus een lijst met apps en de hoeveelheid data die ze verbruiken.

Voor iOS-gebruikers is het proces wat ingewikkelder. Ga naar Settings > Mobile network. Hier vind je hoeveel data je in de huidige periode hebt verbruikt, en welke apps de meest data slurpen.

©PXimport

Veel providers hebben een eigen app waarin je jouw dataverbruik kunt bijhouden.

Het is handig om je dataverbruik op je smartphone te controleren, maar het is een beperkte functie waarop je niet al te sterk moet vertrouwen. Het is beter om data via een provider-specifieke app bij te houden. Het grootste voordeel is dat je een nauwkeurige inschatting hebt van hoeveel data je provider denkt dat je verbruikt hebt, en dus ook van hoeveel je provider je in rekening zal brengen.

Als je meer data en tracking opties wilt dan je apparaat of provider aanbieden, kun je een app van derden gebruiken - zoals Onavo Extend - om je data gedetailleerder bij te houden. De app is voor zowel Android als iOS gratis beschikbaar, en biedt uitgebreide maandelijkse verbruiksrapportages en dataplan analyses - informatie die je kan helpen om te bepalen of je alle data waar je maandelijks voor betaalt gebruikt. Onavo Extend "breidt ook je datapakket uit" door inkomende en uitgaande data te comprimeren waardoor je in totaal minder data verbruikt.

2. Overal wifi

De eenvoudigste manier om je verbruik te beperken is gebruik te maken van wifi hotspots, die je vrijwel overal tegenkomt. Maar het is lastig om een snelle, betrouwbare wifi hotspot te vinden, vooral als je afhankelijk bent van het instellingenmenu van je Android of iOS apparaat. Het is een heel gedoe om op alle gevonden wifi hotspots te drukken in de hoop dat je er eentje tegenkomt die niet om een wachtwoord vraagt.

©PXimport

Wi-Fi Finder toont openbare hotspots in de omgeving.

Gebruik in plaats daarvan een gratis wifi zoeker, zoals JiWire's Wi-Fi Finder. De app is beschikbaar voor Android en iOS en bevat een database met meer dan 550.000 Wi-Fi hotspots in 144 landen. Je kunt de frequent geüpdatete kaart met hotspots gebruiken in combinatie met de GPS-functie van je telefoon om de beste hotspot in je omgeving te vinden, of je kunt de database downloaden zodat je zelfs wanneer je offline bent een lijst met hotspots ter beschikking hebt. Wi-Fi Finder geeft details weer die je niet via het instellingenmenu van je telefoon kunt krijgen, zoals de aanbieder, het soort locatie (hotel, café, etc.), en of het om een gratis of betaalde hotspot gaat.

Als je bang bent dat apps data uit je mobiele datapakket leechen - bijvoorbeeld wanneer je een slechte wifi verbinding hebt en je telefoon automatisch naar mobiele datamodus overschakelt - zet je telefoon dan op Airplane Mode waardoor alle data, inclusief Bluetooth en wifi, wordt uitgeschakeld. Zet vervolgens de wifi functie weer aan om de hotspot te gebruiken. Deze tactiek is vooral handig als je in het buitenland bent en je niet door data roamingkosten verrast wilt worden.

3. Gebruik minder apps die veel data verbruiken

Sommige apps, zoals streaming muziek- en videospelers, kunnen binnen een week je datalimiet overschrijden. Je weet waarschijnlijk wel dat je beter zo min mogelijk Netflix-marathons moet houden, maar het zijn vooral andere datahongerige apps waar je op moet letten. Sociale netwerk apps (die constant op de achtergrond geüpdatet worden), spelletjes (die ads en notificaties versturen), en cloudopslag apps zoals Dropbox of Google Drive (die steeds of de achtergrond bestanden downloaden om gesynchroniseerd te blijven) kunnen ongemerkt veel data verbruiken.

©PXimport

Onavo Count houdt het dataverbruik van alle apps bij.

Je hebt een app nodig die rapporteert hoeveel data elke app op je telefoon verbruikt. Je kunt het beste een app van derden downloaden, zoals Onavo Count. Deze gratis app is beschikbaar voor Android en iOS, en laat zien hoeveel data je apps verbruiken, maar daar blijft het niet bij - je kunt wekelijkse en maandelijkse dataverbruiksrapporten genereren, en je kunt zien hoeveel data de 20 populairste apps gemiddeld verbruiken.

Onavo Count heeft bovendien een analysefunctie die aangeeft hoeveel data jouw apps verbruiken ten opzichte van die van andere mensen. Dit is handig omdat het je kan waarschuwen bij uitzonderlijk hoog verbruik; als jouw Dropbox app veel meer data verbruikt dan de Dropbox apps van anderen, dan kun je waarschijnlijk beter je synchronisatie-instellingen aanpassen.

Je kunt voor alledaagse taken (zoals browsen op het web) "lichtgewicht" apps gebruiken. Zo comprimeert Opera Mini (Android en iOS) websites voordat ze naar je apparaat verstuurd worden. Als je het niet erg vindt om alleen met tekst te browsen kun je TextOnly (Android) of Text Browser (iOS) gebruiken. Dit zijn zeer lichtgewicht browsers die alleen de leesbare tekst op een webpagina weergeven. Je bespaart dus data omdat je geen grote afbeeldingen of ads binnenhaalt.

©PXimport

Lightgewicht browsers zoals TextOnly kunnen websites terugbrengen tot enkel de tekst.

4. Advertenties blokkeren

Mobiele advertenties zijn niet alleen irritant, ze verbruiken ook nog eens veel data. Elke ad die je in een app, spelletje of website tegenkomt moet van een externe server gedownload worden. Gelukkig zijn er een aantal manieren waarop je reclame op je mobiele apparaat kunt weren.

Doorgaans kun je ads het gemakkelijkste elimineren door de "Pro" versie van een app of spelletje te kopen. Het kost vaak weinig, en je support de ontwikkelaar terwijl je je data conserveert. Je kunt ook proberen om apps en spelletjes zonder internet te spelen. Zet je telefoon op Airplane Mode en open de app - als het zonder internetverbinding kan functioneren kun je het zonder ads gebruiken.

©PXimport

AdAway op Android

Als je ads liever op de traditionele manier blokkeert zul je wat moeten graven - Google laat geen ad-blokkeringsapps meer toe in de Google Play store, en Apple heeft ze op iOS nooit toegestaan. Maar als je bereid bent om je Android apparaat te rooten kan een app zoals AdAway ads op websites en in spelletjes en apps blokkeren. Als je het niet erg vindt om je iPhone te jailbreaken, dan houdt AdBlocker ads op websites en in spelletjes en apps tegen.

5. Verbied achtergronddata

Je telefoon verbruikt constant data, ook wanneer hij in je broekzak zit. Veel apps, waaronder e-mail, sociale netwerken, en cloudopslag apps, controleren de hele tijd een server op afstand om te zien of er nieuwe e-mailberichten, updates, of nieuwe bestanden klaarstaan om gedownload te worden (via je datapakket). Dus je kunt je dataverbruik verminderen door de overdracht van achtergronddata (de data die notificaties aandrijft) te beperken.

Gebruikers van Android of iOS moeten proberen om niet teveel apps te downloaden die zichzelf constant verversen, zoals aandelenklokken, weer apps, en nieuwsupdates. Android gebruikers kunnen achtergronddata van de Google Play store beperken door aan te passen hoe de winkel apps updatet. Ga in de Google Play store naar Settings > Auto-update apps, en vink Do not auto-update apps of Auto-update apps over Wi-Fi only aan. iOS gebruikers hoeven zich geen zorgen te maken over automatische updates van apps.

Android gebruikers kunnen ook achtergronddata voor individuele apps beperken: Ga naar Settings > Wireless and network > Data usage en druk op de instellingen knop om Auto sync data aan of uit te zetten. Je kunt ook de achtergronddata voor verbonden accounts op diensten zoals Dropbox, Facebook, Google, LinkedIn, en Twitter beperken. Ga naar Settings > Accounts en druk op de account die je wilt beperken. Op dit scherm kun je per kiezen wat je wilt synchroniseren en hoe vaak.

iOS gebruikers kunnen achtergronddata bestrijden door push mail en push notificaties uit te schakelen. Om push mail uit te schakelen of ervoor te zorgen dat je mail app niet constant op nieuwe berichten controleert, ga naar Settings > Mail, Contacts, Calendars en druk op Fetch New Data. Verschuif de Push knop zodat het uitstaat, en stel het Fetch schema in op Manually. Op die manier halen apps die geen push notificaties ondersteunen alleen updates binnen wanneer je ze opent.

Je hebt echt genoeg aan 2GB

Je zult wat gemak moeten opofferen om binnen je datalimiet te blijven, maar het is zeker de moeite waard. Bovendien, wil je echt elke keer meteen wanneer iemand je laatste Instagram post leuk vindt een notificatie krijgen? Ik dacht het niet. Vergeet alleen niet om alle bovengenoemde datavreters uit te schakelen en zoveel mogelijk over wifi te downloaden.

Dit is een vrij vertaald artikel van onze zustersite TechHive.com, geschreven door Sarah Jacobsson Purewal (@geeklil). De mening van de auteur komt niet per definitie overeen met die van ComputerTotaal.nl.

De geur van versgebakken oliebollen hoort bij december. Toch ziet niet iedereen het zitten om met een pan heet vet aan de slag te gaan. Oliebakken in de airfryer lijkt dan een aantrekkelijk alternatief: minder luchtjes en ook nog eens minder vet. Maar levert bakken in een airfryer dezelfde oliebol op, of moet je toch de frituurpan uit het vet halen?

Oliebollen bakken in de airfryer, kan dat? Het korte antwoord is duidelijk: nee, een traditionele oliebol bak je niet in een airfryer. Klassiek oliebollenbeslag is vloeibaar en heeft direct contact met hete olie nodig om zijn vorm en structuur te krijgen. Een airfryer is in de basis een compacte heteluchtoven. Zonder een bad van hete olie kan het beslag niet snel genoeg stollen. Wie het toch probeert, ziet het deeg door het mandje zakken of uitlopen tot een platte, taaie schijf. Dat ligt niet aan het recept, maar aan de techniek.

Waarom hete olie onmisbaar is

Zodra je het beslag van de oliebol in de hete olie van de frituurpan schept, ontstaat er vrijwel direct een korstje om de buitenkant. Binnen in de bol ontstaat stoom, waardoor de bol uitzet en luchtig wordt. Die combinatie van afsluiten en opblazen zorgt voor de typische oliebolstructuur. In een airfryer ontbreekt die directe warmteoverdracht. Hete lucht is simpelweg minder krachtig dan hete olie. Zonder direct contact met heet vet kan het beslag niet snel genoeg stollen. Daardoor blijft een echte oliebol uit de airfryer onmogelijk.

©Gegenereerd door AI

Wat wel kan: kwarkbollen uit de airfryer

Wie toch iets zelf wil maken in de airfryer, moet het klassieke oliebollenbeslag loslaten. Met een steviger beslag, bijvoorbeeld op basis van kwark, kun je ballen vormen die hun vorm behouden. Deze bollen garen prima in de hete lucht en krijgen een mooie bruine buitenkant. De uitkomst lijkt qua vorm op een oliebol, maar de structuur is compacter en de smaak meer broodachtig. Denk aan iets tussen een zoet broodje en een scone. Lekker, lichter en prima als alternatief, maar: het is geen oliebol zoals je die van de kraam kent.

Wat ook goed kan: oliebollen opwarmen in de airfryer

Waar de airfryer wel echt tot zijn recht komt, is bij het opwarmen van gekochte oliebollen. In de magnetron worden ze snel slap en taai. In de airfryer gebeurt het tegenovergestelde. Door de bollen een paar minuten op ongeveer 180 graden te verwarmen, wordt de korst weer knapperig en warmt de binnenkant gelijkmatig op. Je oliebollen smaken weer alsof je ze net gebakken (of gehaald) hebt!

Samenvatting

Wil je de échte oliebol, dan heb je twee opties: zelf bakken in een frituurpan of halen bij de kraam. Bakken in de airfryer kan niet, omdat vloeibaar beslag niet geschikt is voor hete lucht. Je kunt bijvoorbeeld wel kwarkbollen maken, maar dat is toch anders. De grootste winst zit in het opwarmen van kant-en-klare oliebollen: in de airfryer gaat dat snel, ze worden heerlijk knapperig en je hebt geen last van frituurlucht in huis.

🎆 Vuurwerk op je Galaxy Smartphone? 👇

Het spreekwoord 'krakende wagens lopen het langst' gaat helaas vaak niet op in de computerwereld. Moderne systemen reageren soms allergisch op oudere hardware. Toch zijn er methoden en slimme trucs om zulke apparaten te laten werken onder Windows 10 of 11.

Apparaat niet herkend

Wanneer je een oud apparaat aansluit, kan het gebeuren dat Windows het niet herkent.. Daardoor verschijnt het niet in de lijst met apparaten. Je controleert dit door via een klik met rechts op de Windows-knop Apparaatbeheer te openen. Verschijnt hier iets als 'Onbekend apparaat' of zie je een geel driehoekje of vraagteken, dan heeft Windows het apparaat wel fysiek herkend, maar geen juiste driver gevonden. Je leest hier meer over bij de passage Driverprobleem. Mogelijke oorzaken zijn het ontbreken van een plug-and-playdriver of een verouderd aansluitingstype.

Je kunt dan verschillende dingen proberen. Controleer eerst de aansluiting en de stroomvoorziening. Zorg dat het apparaat juist is aangesloten en ingeschakeld. Bij usb-apparaten helpt het soms een andere poort te proberen. Oudere usb1.1-apparaten werken vaak beter via een usb2.0-poort of een usb-hub met eigen voeding dan via een usb3.0-poort. Heeft je pc nog een parallelle of seriële poort? Controleer dan in het systeem-BIOS of deze is ingeschakeld. Heeft je toestel zo'n poort niet, dan ben je meestal aangewezen op een adapter (zie de passage Aansluitingen).

Handmatige installatie

Je kunt het apparaat ook handmatig proberen te installeren. Misschien heb je nog een cd-rom met de installatiebestanden, zodat het zo lukt. Heeft je pc geen cd-station meer, dan sluit je een extern cd-station aan of kopieer je de bestanden op een andere pc met cd-station naar een usb-stick. Je kunt er ook een iso-bestand van maken en dit met een dubbelklik als virtuele schijf koppelen op je pc. Je kunt dit doen met bijvoorbeeld Burnaware Free. Ga naar www.burnaware.com en kies voor ISO-bestand aanmaken.

Heb je geen cd-rom? Start dan Apparaatbeheer, open het menu Actie en kies Oudere hardware toevoegen. Kies De hardware opsporen en automatisch installeren, geef het hardwaretype aan, zoals Beeldapparaten of Draagbare apparaten, en selecteer het juiste product en model. Heb je zelf een geschikte driver gevonden (bijvoorbeeld op de site van de producent), klik dan op Bladeren en verwijs naar het installatiebestand (inf).

Voor printers open je Instellingen in Windows en kies je Bluetooth en apparaten / Printers en scanners. Klik op Apparaat toevoegen en kies bij De printer die ik wil gebruiken, staat niet in de lijst voor Handmatig een nieuw apparaat toevoegen. In het dialoogvenster laat je Mijn printer is iets ouder. Help mij met zoeken geselecteerd. Werkt dat niet, probeer dan Een lokale printer of een netwerkprinter toevoegen met handmatige instellingen, waarna je de juiste poort en het stuurprogramma kiest. Klik hier ook op Windows Update: zo is de kans groter dat Windows alsnog de juiste driver ophaalt. Je kunt ook een vergelijkbaar model uit de lijst proberen.

Soorten aansluitingen

Gaat het om oudere apparaten, dan hebben die vaak een interface die je op moderne pc's niet meer vindt, zoals een parallelle of seriële aansluiting of firewire. Voor parallel gebruik je een usb-naar-parallel-adapter (meestal usb-A naar 36-pins Sub-D). De printer verschijnt dan als 'USB Printing Support' en werkt vaak met generieke drivers. Sommige oude drivers verwachten een echte LPT-poort met een logische naam als LPT1. Je kunt dan de gedeelde usb-printerpoort mappen naar LPT1 met het opdrachtprompt-commando

(met net use LPT1: /delete verwijder je deze koppeling). <printershare> is de gedeelde printernaam, zoals ingesteld via Instellingen in Windows: klik op de printernaam, kies Printereigenschappen en open het tabblad Delen. Zo kun je vaak nog printen vanuit oude DOS- of Windows-apps.

Voor een seriële poort (met een DB9 RS232-kabel) gebruik je eveneens een usb-adapter, liefst met FTDI-chip en aangesloten op een usb2.0-poort. Mogelijk moet je eerst de adapterdriver installeren voordat deze in Apparaatbeheer verschijnt (onder een naam als '[…] COMx'). Om het juiste poortnummer (zoals COM1) in te stellen, klik je met rechts op het apparaat, open je Poortinstellingen en klik je op Geavanceerd.

Koop altijd adapters van goede kwaliteit (en van een bekend merk), aangezien goedkopere exemplaren zich niet altijd aan de specificaties houden.

Voor firewire kun je de installatie van een PCIe-naar-firewire (IEEE 1394) adapterkaart overwegen. Met de Microsoft 1394 OHCI Legacy Driver activeer je deze vervolgens in Windows 10/11 en kun je bijvoorbeeld een oude DV-camera of audio-interface aansluiten. Klik hier voor een downloadlink met instructies.

Driverprobleem

Wanneer Windows het apparaat herkent via een van bovenstaande stappen, blijft het afwachten of er een geschikte driver voor Windows 10/11 beschikbaar is. Je kunt eerst een generieke driver proberen, die vaak via de Windows-updatefunctie beschikbaar is. Klik in Apparaatbeheer met rechts op het apparaat, kies Stuurprogramma bijwerken en klik vervolgens op Automatisch zoeken naar stuurprogramma's / In Windows Update zoeken naar bijgewerkte stuurprogramma's.

Soms vind je geschikte drivers bij de optionele updates. Ga hiervoor naar Instellingen, kies Windows Update / Geavanceerde opties / Optionele updates en open Stuurprogramma-updates. Je kunt ook zoeken naar een basisdriver, add-onmodule of universele driver van de fabrikant, zoals de (Smart) Universal Printer Driver van HP.

Vind je geen driver op de site van de fabrikant, dan kun je er ook zelf naar googelen op basis van het hardware-ID. Start Apparaatbeheer, klik met rechts op het apparaat (eventueel bij Andere apparaten of Onbekend apparaat), kies Eigenschappen en open het tabblad Details. Stel Eigenschap in op Hardware-id's. Klik met rechts op een gevonden ID, kies Kopiëren en plak dit met Ctrl+V in een zoekmachine als Google. Mogelijk levert dit een geschikte driver op.

Heb je nog een driver voor Windows 7 of ouder, probeer dan de installatie in compatibiliteitsmodus. Klik met rechts op het installatieprogramma, kies Eigenschappen en ga naar het tabblad Compatibiliteit. Zet een vinkje bij Dit programma uitvoeren in compatibiliteitsmodus voor en kies de laatst ondersteunde versie, zoals Windows 7 of Windows XP (Service Pack 2). Door ook Dit programma als administrator uitvoeren te selecteren, vergroot je de kans dat Windows de oudere driver alsnog aanvaardt, zeker als het geen 'kernel-driver' met volledige systeemrechten betreft (zie ook de passage Driverblokkade). Dit is ons bijvoorbeeld al gelukt voor een Canon Pixma iP4200-printer.

Lees ook: De perfecte printer kiezen? Hier moet je op letten

Alternatieve drivers

Je kunt ook op zoek gaan naar alternatieve, niet-officiële stuurprogramma's. Er zijn verschillende community's en fora die voor populaire oudere apparaten aangepaste drivers aanbieden of INF-bestanden hebben aangepast om ze onder nieuwere Windows-versies te laten werken.

Voor scanners is de alternatieve software van VueScan populair. Deze ondersteunt bijna achtduizend oude scanner-modellen en werkt vaak prima, al is de software niet gratis (vanaf circa 19 euro per jaar). Een proefversie is wel beschikbaar (je kunt eventueel een wegwerpadres gebruiken), zodat je kunt nagaan of je scanner werkt onder Windows 10/11.

Voor printers is het Gutenprint-driverpakket bekend, voorheen bekend als Gimp-print, al is dit alleen beschikbaar voor Linux en macOS. We hebben helaas niet de ruimte om hier dieper op in te gaan, maar je kunt een al dan niet virtuele Linux-machine op je netwerk opzetten (ook op een Raspberry Pi) en hierop Gutenprint installeren. Vervolgens deel je de printer zodat je deze ook op je Windows-pc kunt gebruiken. Voor scanners bestaat een vergelijkbaar project: Scanner Access Now Easy, eveneens voor Linux.

Driverblokkade

Het kan gebeuren dat er wel een driver beschikbaar is, maar dat Windows 10/11 de installatie blokkeert. Mogelijk is de driver technisch incompatibel, bijvoorbeeld een 32bit-driver op een 64bit-systeem (Windows 11 is altijd 64 bit), of een kerneldriver die noodzakelijke kernelfuncties mist doordat deze niet meer worden ondersteund door het geüpdatete besturingssysteem. In dit geval kun je nog de compatibiliteitsmodus proberen (zie de passage Driverprobleem), maar het resultaat blijft onzeker. Je maakt dan meer kans via een virtuele machine met een oudere Windows-versie, zoals Windows 10 voor 32bit-drivers.

Soms blokkeert Windows 10/11 de installatie omdat de (kernel)driver niet digitaal is ondertekend. Ben je zeker dat het om een betrouwbare driver gaat, dan kun je deze controle tijdelijk uitschakelen. Open Instellingen, kies Systeem / Systeemherstel en klik tweemaal op Nu opnieuw opstarten. Kies vervolgens Problemen oplossen / Geavanceerde opties / Opstartinstellingen en klik op Opnieuw opstarten. In het menu dat verschijnt, kies je optie 7: Afdwingen van stuurprogrammahandtekening uitschakelen. Windows start nu zonder handtekeningcontrole, zodat je de driver kunt installeren. Bij de volgende herstart is de controle weer actief, maar de driver blijft werken.

Ga je liever voor een iets doortastender aanpak? Voer dan de Opdrachtprompt uit als administrator, voer het commando bcdedit /set TESTSIGNING ON in en herstart je pc. Deze draait dan in testmodus, zie de indicatie rechtsonder. Installeer de driver en voer daarna meteen bcdedit /set TESTSIGNING OFF uit, gevolgd door een herstart om terug normaal te werken.

Virtueel alternatief

Lukt het niet om je oude apparaat met een van de bovenstaande workarounds aan de praat te krijgen binnen Windows 10/11, dan zit er weinig anders op dan een ouder of ander besturingssysteem te gebruiken. Het handigst is om dit als virtuele machine (VM) bovenop je huidige Windows te draaien. Binnen deze VM installeer je dan de originele driver en software voor het apparaat.

Geschikte gratis tools zijn Oracle VirtualBox en VMware Workstation Pro (na registratie op https://support.broadcom.com). Via bijvoorbeeld https://archive.org kun je naar schijfkopiebestanden zoeken en downloaden. Wij vonden er onder meer diverse Windows XP-iso-bestanden en installeerden een exemplaar in VirtualBox.

Dit kan als volgt. Start VirtualBox, klik op Nieuw en vul de gegevens in, zoals Microsoft Windows XP (32-bit). Bij ISO-image verwijs je naar je download. Vink Overslaan zonder toezicht aan, klik op Afmaken en vervolgens op Starten. Volg de installatie-instructies. Je bezit of vindt wellicht een geldige licentie voor deze oude Windows.

Koppel het apparaat aan een fysieke poort op je pc en geef deze vervolgens door aan de VM, zodat de virtuele Windows het apparaat herkent. Dit kan vanuit het menu Apparaten in het venster met een opgestarte VM.

Bij printers kun je ook delen via het VM-netwerk, zodat je vanuit je gewone Windows via het netwerk kunt printen naar de VM. Selecteer de (uitgeschakelde) VM in VirtualBox, kies Instellingen, open Netwerk en vink Netwerkadapter inschakelen aan. Stel eventueel Gekoppeld aan in op Bridged Adapter zodat de VM een ip-adres krijgt binnen hetzelfde netwerk als je host-pc.

 Nieuwe printer nodig? Kijk op Kieskeurig.nl/prijsdalers om voor de beste deal!