Maar liefst elf jaar ontwikkeling zit in SunAge, een pure, oldskool Real Time Strategie game van Vertex4. Elf jaar... dat belooft wat!

Overigens moet je vandaag de dag ook wel van zeer goede huize komen, want met namen als Command and Conquer, World In Conflict en Supreme Commander is het behoorlijk lastig de fanatieke gamer nog te verbazen op gebied van originaliteit, grafische pracht en gameplay.

Een originele oldskool RTS ontwikkelen is eigenlijk onmogelijk: het is namelijk een contradictio in terminus. Gelukkig heeft Vertex4 niet aan de basis van de RTS geknoeid. Deze is dan ook gelijk aan die van andere RTS games: vergaar genoeg grondstoffen zodat je een basis kunt bouwen die weer eenheden produceert. Met dit leger kun je de tegenstander met de grond gelijk maken... het doel van het spel kan niet helderder, toch?

Cartoon

Om het spel een eigen flair mee te geven, heeft Vertex4 SunAge een verhaallijn meegegeven. Helaas is dit verhaal ook erg oldskool: de aarde loopt op zijn einde en de laatste bewoners van onze geliefde planeet, de Federals (de mensen) en de Raak-Zun (de door straling gemuteerde mensheid), zijn in een oorlog verwikkeld. Als klap op de vuurpijl komt nog een buitenaards ras, de Sentinels, zich bemoeien met deze heftige oorlog. Dit klinkt als een dun verhaaltje en dat is het ook. Verwacht overigens ook geen strakke video's tussen de diverse campagneonderdelen; Vertex4 heeft ervoor gekozen het verhaal op een cartooneske manier te presenteren. Daardoor hebben de karakters overdreven vervormde, lachwekkende, duistere stemmen meegekregen. Je moet er van houden. Voor degenen die de stripverhalen liever overslaan: het herhaaldelijk indrukken van de escapetoets helpt niet.

Lekker plat

Het is SunAge dus niet echt gelukt zich positief te onderscheiden van de concurrentie. Overigens vinden wij het wel een moedige zet om in deze tijd van 3D-landschappen en superstrakke videobeelden voor een 2D-omgeving te kiezen. En het moet gezegd: het speelveld ziet er helemaal niet slecht uit en het stoorde ons absoluut niet dat we het slagveld niet naar hartenlust konden draaien en kantelen. Wel kan het soms lastig zijn dat je niet kunt in- of uitzoomen, aangezien er soms erg veel gebeurt op het speelveld en overzicht op zulke momenten cruciaal is voor een goed verloop van de veldslag.

Als een zonnetje

Het grote voordeel van een 2D-omgeving merkt de bezitter van een bescheiden computer overigens direct: SunAge draait als een zonnetje op vrijwel elke pc of laptop. En dat zie je niet vaak meer. Als we naar de minimale systeemeisen van SunAge kijken zien we dat een 1,2 GHz Pentium III met 512 MB RAM en een 128 MB videokaart al voldoende is. Met een dusdanig verouderd systeem hoef je bij Command and Conquer 3 en Supreme Commander niet aan te komen!

Vreemde gameplay

Maar ondanks het feit dat het spel ongelooflijk soepel loopt en het oldskool 2D-speelveld overzichtelijk genoeg is om alles in de gaten te houden, heeft het spel enkele grote tekortkomingen. Allereerst is SunAge is wel héél erg pittig. Tel daarbij op een zeer beperkte tutorial, een onverbiddelijke AI en slechts 1 moeilijkheidsgraad, en je hebt een onspeelbaar spel voor de doorsnee RTS-fan. Ook is de bediening van SunAge niet echt gebruiksvriendelijk. En zoals we al snel merken: vooral dat laatste draagt niet bij aan het verzachten van het leed.
Laten we beginnen met de bediening. Je selecteert een unit, net als bij andere RTS games, door er op te klikken. Maar waar je bij de concurrentie meerdere eenheden selecteert door een kader te trekken, is het bij SunAge niet mogelijk om meerdere units van een ander type te selecteren. Dat is, zacht uitgedrukt, niet erg handig als je meerdere eenheden naar 1 punt wil sturen om ze vervolgens daar te groeperen en de aanval te beginnen. Aangezien de legers bij SunAge aardige proporties kunnen aannemen, zorgt het verplaatsen van meerdere units al snel voor RSI.
Ook is het zo dat het verplaatsen van eenheden over een grotere afstand bijzonder veel inspanning vergt. Een unit de opdracht geven om over lange afstand van A naar B te reizen, resulteert in of verdwaalde eenheden of weigering van dienst. De remedie: verplaats ze enkele meters per keer... wederom niet erg handig en bovendien onnodig complex. Overigens is het mogelijk een route uit te stippelen door alt ingedrukt te houden en te klikken op de kaart, maar ook dat werkt in praktijk niet handig. Zeker niet, omdat je bij SunAge met de welbekende fog of war te maken hebt.
Wat overigens wel handig is, is 'Command queuing' (shift ingedrukt houden). Daarmee kun je eenheden diverse opdrachten in een keer geven: slim gevonden!

Eat lead

Een ander punt waar je al snel tegenaan loopt is dat de eenheden niet bepaald snugger zijn. SunAge werkt namelijk als volgt: indien manschappen of tanks de opdracht krijgen een vijand aan te vallen die zich net buiten hun schietbereik bevindt, dan blijven ze levenloos staan wachten totdat je ze een paar passen naar voren beweegt. Dit kan aardig frustrerend zijn als de tegenstander ze wel aan gruzelementen schiet. Bij overige RTS games is een opdracht tot aanvallen voldoende om duidelijk te maken dat ze even drie passen naar voren moeten zetten, zodat de kogels de oppositie wel de nodige schade toebrengen. Jammer! De tegenstander lijkt hier absoluut geen last van te hebben en veegt daardoor al je manschappen zonder pardon in een paar minuten van de kaart. Dat leidt al snel tot een behoorlijke onbalans in het spel, waardoor bij de beginnende speler al snel de moed in de schoenen zinkt. Veel saven is de remedie voor het continu moeten overspelen van missies.

Interessant element

Laten we dit stuk besluiten met een positief element. Het bouwen van een basis is in SunAge wezenlijk anders aangepakt. Elk gebouw heeft stroom nodig om te kunnen functioneren. Dat is een interessant element, want ook stroom dient vervoerd te worden. Daarvoor kun je Power Transmitters bouwen waaraan je weer gebouwen kunt koppelen. Uiteraard zal de tegenstander er alles aan doen deze Transmitters met de grond gelijk te maken, zodat de basis zonder stroom komt te staan. Aan de andere kant: ook de tegenstander heeft deze Transmitters nodig en vaak is de eerste verdedigingslinie, die veelal bestaat uit vervelende turrets, gekoppeld aan Transmitters. Een interessant strategisch punt dus!PluspuntenMinpuntenConclusie

Na elf jaar ontwikkeling hadden we meer verwacht van SunAge. Deze oldskool RTS ziet er voor een 2D-spel goed uit, maar de speelbaarheid is simpelweg onder de maat. Bovendien is de leercurve zo ontzettend steil en de moeilijkheidsgraad dusdanig hoog dat het spel alleen weggelegd is voor de die-hard RTS'er. Het spel bevat enkele interessante elementen, maar de knulligheid (lees: slechte AI) van de eenheden overschaduwt dit volledig.UitgeverLighthouse IntercactiveOntwikkelaarVertex 4Demo downloadneeBesturingssysteem (min. benodigd)Windows MEProcessor snelheid (min. benodigd)1.2 GHzHoeveelheid RAM (min. benodigd)512Grafische kaart (minimaal benodigd)128 MB videokaartBenodigde hardeschijfruimte (GB)1Online gamingjaGamepad ondersteuningneeOns TestsysteemWindows XP / Vista, AMD Athlon64 X2 4200 2,4 GHz, 2 GB ram, Geforce 6600GT 128 MB, Creative Audigy 2ZS.

Bij ID.nl zijn we dol op kwaliteitsproducten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we binnen een bepaald thema naar zulke deals. Ben je op zoek naar een goedkope soundbar waarmee je het tv-geluid kunt verbeteren? Vandaag hebben we vijf interessante modellen voor je gespot.

Denon DHT-S216

Zoek je een betaalbare soundbar van een bekend hifimerk? In dat geval is de Denon DHT-S216 een interessante kandidaat. Ondanks zijn lage prijskaartje oogt de behuizing erg chic. De stoffen afwerking aan de voorzijde geeft dit audiosysteem een luxe uitstraling. Vanwege de bescheiden hoogte van slechts zes centimeter zet je de DHT-S216 probleemloos voor de meeste televisies neer. Daarnaast kun je het apparaat ook ophangen. Je combineert deze soundbar bij voorkeur met een middelgrote of grote smart-tv, want de behuizing meet 89 centimeter lang.

Een pluspunt is dat je de soundbar op vrijwel elke televisie kunt aansluiten. De achterzijde telt twee HDMI-poorten, een optische ingang en een analoge aansluiting. Dat is erg netjes voor een product in deze prijsklasse. Mooi meegenomen is dat de DHT-S216 videostreams met een meerkanaals audiospoor kan verwerken, zoals Dolby Digital en DTS Virtual:X. De betere films en series klinken hierdoor ruimtelijk. Verder kun je ook nog muziek streamen. Koppel een smartphone of tablet via bluetooth en kies in een willekeurige muziek-app een leuke afspeellijst.

JBL Bar 2.0 All-in-One MK2

Deze compacte soundbar van JBL matcht prima met een wat kleinere televisie. De strak vormgegeven behuizing meet namelijk 61,4 × 5,6 × 9 centimeter. Nuttig voor wie bijvoorbeeld het geluid van een slaapkamer-tv wil upgraden. Met een uitgangsvermogen van 80 watt is de Bar 2.0 All-in-One MK2 behoorlijk krachtig. Je verbindt dit audiosysteem via HDMI of een optische ingang met een beeldbuis. Bij geschikte films, series en tv-programma’s kan de soundbar een Dolby Digital-audiospoor verwerken. Verder is er een bluetooth-adapter ingebouwd, waardoor je rechtstreeks vanaf een mobiel apparaat liedjes streamt.

De Bar 2.0 All-in-One MK2 is maar 5,6 centimeter hoog, zodat hij waarschijnlijk niet jouw tv-scherm blokkeert. Ophangen kan trouwens ook, want de fabrikant levert een eenvoudige muurmontageset mee. Gebruik voor de bediening de knoppen bovenop de behuizing of de inbegrepen afstandsbediening. Benieuwd naar ervaringen van andere gebruikers? Deze onafhankelijke reviewers komen tot een gezamenlijk oordeel van een 8,2.

Bose TV Speaker

Normaal gesproken hebben producten van de Britse audiospecialist Bose een behoorlijke prijs, maar dat valt bij deze soundbar alleszins mee. Een enkele webshop duikt zelfs net onder de prijsgrens van tweehonderd euro. Buiten een schappelijk prijskaartje heeft de Bose TV Speaker ook nog eens een goede reputatie. Zo krijgt dit product van ruim dertig Kieskeurig.nl-bezoekers een gemiddelde beoordeling van een 8,3. Een pluspunt is dat je het apparaat op verschillende manieren met een televisie kunt verbinden. Kies tussen HDMI, de optische aansluiting of de analoge 3,5mm-geluidsingang. Een nuttige functie is dat je met de dialoogfunctie menselijke stemmen kunt versterken. Daarnaast heeft de afstandsbediening een knop om het basniveau op te voeren.

Zoals je van een Bose-product mag verwachten, leent het audiosysteem zich ook goed voor het luisteren van muziek. Verbind een smartphone of tablet via bluetooth en laat je favoriete afspeellijsten op deze soundbar los. Met een maximaal vermogen van honderd watt realiseert de TV Speaker in een kleine tot middelgrote kamer een vol geluid. De stijlvolle behuizing is voor soundbar-begrippen erg compact. Zo bedragen de afmetingen slechts 59,4 × 5,6 × 10,2 centimeter. Houd er rekening mee dat de fabrikant geen HDMI-kabel meelevert.

Lees ook: Zo vind je de ideale soundbar voor jouw televisie

Sharp HT-SBW182

De Sharp HT-SBW182 is een goedkope soundbar met een losse subwoofer. Je zet deze basspeaker neer op een willekeurige plek op de vloer. Een kabel trekken is niet nodig, want de subwoofer communiceert draadloos met de soundbar. Logischerwijs is dit audiosysteem een goede keuze voor liefhebbers van een flinke portie bas. De HT-SBW182 voorziet films en series van een diepe laagweergave. Het totale vermogen bedraagt maximaal 160 watt, waardoor je het volume flink kunt opschroeven.

Met een lengte van 74 centimeter is deze soundbar niet zo lang. Je kunt hem met een kleine of middelgrote smart-tv combineren. Verbind beide apparaten met een optische kabel of HDMI-snoertje. Daarnaast is er nog een analoge 3,5mm-audiopoort. Tot slot bevindt zich in de behuizing een bluetooth-ontvanger, zodat je muziek vanaf een mobiel apparaat kunt streamen. Je past met de aanwezige equalizer de geluidsinstellingen naar eigen smaak aan.

TCL S45H

TCL timmert in de drukbezette televisiemarkt de laatste jaren stevig aan de weg. Bij ID.nl zijn we gek op producten die veel bieden voor weinig, en de TCL S45H (ook wel S45HE) past perfect in dat plaatje. Voor een bedrag ver onder de honderd euro haal je met deze soundbar een flinke audio-upgrade in huis. Verwacht geen losse subwoofer die de vloer laat trillen; dit is een compact 2.0-kanaals alles-in-één systeem. Toch weet TCL indruk te maken met ondersteuning voor zowel Dolby Atmos als DTS Virtual:X, features die je doorgaans pas in veel duurdere modellen terugvindt.

Dankzij het slimme ‘Dual Bass’-systeem en de speciale akoestische kamers klinken films en series een stuk voller en ruimtelijker dan via je standaard tv-speakers. Bovendien is hij met HDMI eARC, optische aansluiting en Bluetooth 5.2 helemaal bij de tijd. Zoek je een betaalbare oplossing voor de slaapkamer of een kleine woonkamer zonder gedoe met extra kabels en kasten? Dan biedt dit model absoluut waar voor je geld.

Je smartphone is tegenwoordig veel meer dan een telefoon; het is de kluis van je digitale leven. Bankzaken, privéfoto's, e-mails en locatiegegevens: het staat er allemaal op. Het goed beveiligen van die toegang is dus geen overbodige luxe. Maar kies je voor het ouderwetse wachtwoord, je vingerafdruk of toch je gezicht? Wij leggen de voor- en nadelen van elke methode naast elkaar.

De klassieker: pincode of wachtwoord

Elke telefoon vraagt erom bij het opstarten: een code. Dit is de basisbeveiliging. Zonder code kun je vaak geen gezichtsherkenning of vingerafdruk instellen. Maar is het ook de beste methode voor dagelijks gebruik?

©ID.nl

Pincode of wachtwoord: de voordelen

• Veiligheid in eigen hand

Het sterke aan een code is dat het in je hoofd zit. Maar een code als 1234 of 0000 is zo gekraakt. Maar kies je voor een langere cijferreeks? Dan is het voor iemand die je smartphone in handen krijgt digitaal gezien nagenoeg onmogelijk om de code te kraken. Voeg je ook letters toe, (zie kader), dan is dit digitaal gezien de moeilijkste methode om te kraken.

• Juridisch sterker

Een interessant weetje: in veel rechtsgebieden val je met een toegangscode onder het zwijgrecht. De politie mag je vaak niet dwingen je code af te staan. Je vinger op een scanner leggen kan in sommige situaties wel als dwangmiddel worden ingezet.

Pincode of wachtwoord: de nadelen

• Afkijken

Iemand die in de trein over je schouder meekijkt, heeft je pincode zo gezien. Ook vette vingers op het scherm kunnen je patroon verraden.

• Gemak

Tachtig keer per dag een lange code intikken gaat vervelen. Mensen kiezen daardoor vaak voor een te simpele code, en dat maakt het juist onveilig.

©ID.nl

2. Lekker snel (maar niet altijd even veilig): vingerafdrukscanner

De vingerafdrukscanner is mateloos populair vanwege het enorme gebruiksgemak: in één soepele beweging pak je je telefoon en ben je vrijwel direct binnen. Toch is het belangrijk om te weten dat de ene scanner de andere niet is en dat dit systeem zowel sterke als zwakke punten heeft.

Vingerafdrukscanner: de voordelen

• Snelheid

Het is vaak de snelste manier om je telefoon te openen, zeker als de scanner in de aan-knop verwerkt zit.

• Betrouwbaarheid (bij de juiste techniek)

Heb je een toestel met een fysieke scanner (achterop/zijkant) of een moderne ultrasone scanner (zoals in de Samsung S-serie)? Dan is de beveiliging uitstekend. Ultrasone scanners maken een 3D-map van je vinger en zijn zeer moeilijk te foppen.

Vingerafdrukscanner: de nadelen

• Natte vingers en pleisters

Heb je natte handen? Dan weigeren veel scanners dienst. Ook met een pleister om je vinger herkent de telefoon je niet. Tip: zorg daarom dat je vingerafdrukken van allebei je handen opslaat.

• Ongewenste toegang

Een klein (maar reëel) risico is dat iemand toegang krijgt terwijl je slaapt of bewusteloos bent, door voorzichtig je vinger op de scanner te leggen.

• Onveilige optische scanners

Veel budget-telefoons hebben een 'optische scanner' onder het scherm. Deze maakt een 2D-foto van je vinger. Dit is minder veilig en makkelijker te foppen dan de ultrasone varianten.

©ID.nl

Gezichtsherkenning: gemak of schijnveiligheid?

Telefoon ontgrendelen door ernaar te kijken voelt als magie. Maar pas op: hier zit de grootste valkuil voor consumenten.

Gezichtsherkenning: de voordelen

• Ultiem gemak

Je hoeft niets aan te raken. Kijken is openen. Ideaal als je bijvoorbeeld handschoenen draagt in de winter.

• Extreem veilig (alleen bij 3D)

Heb je een iPhone (FaceID) of een dure Android met 3D-sensoren? Dan worden er duizenden onzichtbare puntjes op je gezicht geprojecteerd om diepte te meten. Dit is amper te misleiden.

Gezichtsherkenning: de nadelen

• Schijnveiligheid (bij 2D)

Veel goedkopere Android-telefoons gebruiken simpelweg de selfiecamera (2D-herkenning). Dit is niet veilig. Soms is een foto van jou (van Facebook of Instagram) al genoeg om in te breken. Gebruik dit type gezichtsherkenning zeker nooit voor je bank-app.

• Toegang tijdens slaap

Als je niet oplet, kan iemand je telefoon voor je gezicht houden terwijl je slaapt om hem te ontgrendelen. Tip: Zet in de instellingen altijd de optie "Aandacht vereist" of "Ogen open" aan. Dan werkt het alleen als je echt naar het scherm kijkt.

Vingerafdruk, pincode of gezichtsherkenning: wat is het best?

Wat de slimste keuze is, hangt volledig af van je toestel. Heb je een iPhone of een high-end Android-telefoon met 3D-scan? Dan kun je gerust gebruikmaken van gezichtsherkenning; dat is niet alleen snel en makkelijk, maar ook veilig. Bezit je echter een middenklasse- of budgettoestel, kies dan liever voor de vingerafdrukscanner. De gezichtsherkenning op deze modellen is namelijk vaak onveilig.

Vergeet ook de basis niet: zorg altijd voor een sterke toegangscode (liefst alfanumeriek of langer dan vier cijfers) als back-up. Start je telefoon bovendien af en toe opnieuw op. Hierdoor wordt de biometrische beveiliging tijdelijk uitgeschakeld, waardoor je telefoon op zijn veiligst is.

📱Ook interessant: Help! Ik ben het wachtwoord van mijn Apple ID vergeten