Zoals sommige sterren onlangs op een pijnlijke manier hebben ondervonden, zijn je privébestanden niet per se veilig omdat je ze naar de cloud hebt geüpload. Computersystemen kunnen gekraakt worden, en die handige cloud kan al snel roet in het eten gooien.

Iedereen heeft gevoelige bestanden die ze graag privé willen houden: medische dossiers, liefdesbrieven, fiscale documenten, en ja, misschien zelfs een paar naaktfoto's van jezelf of een dierbare. Het probleem is dat als je bestanden eenmaal naar de cloud uploadt, je de controle over wie ze kan zien enigszins uit handen geeft.

Maar er zijn een aantal stappen die je kunt nemen om je meest persoonlijke data tegen pottenkijkers te beschermen. Er is alleen wat tijd en focus voor nodig...

Controleer de instellingen van je telefoon

Als je cloud-apps op je telefoon geïnstalleerd hebt, is de kans groot dat ze automatisch elke foto die je maakt naar de cloud uploaden. Dropbox, Google+, en iCloud doen dit standaard.

Dat klinkt eng, maar het is eigenlijk als handigheid bedoeld: Als je telefoon gewist, gestolen of kapotgemaakt wordt, heb je de foto's nog altijd online staan. Maar dit betekent dat je moet nadenken voordat je een foto maakt. Als je een afbeeldingen liever niet deelt, open dan de instellingen van je app, zoek naar 'automatische foto-uploads', en schakel deze optie uit.

En vergeet niet dat een foto die je van je telefoon verwijdert niet noodzakelijk ook meteen uit de cloud verwijderd wordt. We hebben een aantal medewerkers verschillende diensten laten testen, en Google+ bewaarde een foto in de cloud terwijl deze wel uit de galerij van de telefoon verwijderd werd. Als je wilt dat een foto voor eens en voor altijd weg is, zorg dan dat je inlogt op de clouddienst en controleer het handmatig. Verwacht niet zomaar dat alles in orde is. Controleer het gewoon even.

Versleutel je gevoelige bestanden

Natuurlijk zou je al je bestanden lokaal kunnen bewaren, maar soms moet je ze delen of op een andere manier online beschikbaar stellen. Encryptie biedt dan de beste beveiliging. Er zijn tegenwoordig veel manieren om bestanden te versleutelen, maar ik bespreek hier de drie methodes waarvan je op de hoogte moet zijn. Elke methode heeft zijn eigen kenmerken, toepassingen en beperkingen.

Eenvoudige modus: 7-Zip

7-Zip is een snelle manier om je bestanden te versleutelen in een archief. Het 7z formaat ondersteunt AES 256-bit encryptie, wat sterk genoeg is voor de meeste doeleinden. De bestanden in het archief worden versleuteld door middel van een wachtwoord.

Voor Windows, download de 7-Zip software van de website van het project. De installatie zou slechts een paar seconden moeten duren. Daarna heeft de File Explorer (Windows Explorer voor Windows 7 gebruikers) een nieuw 7-Zip submenu in het contextmenu staan.

©PXimport

Om één of meer bestanden te versleutelen, selecteer ze, klik erop met de rechtermuisknop en selecteer 7-Zip > Add to archive... In het dialoogvenster dat verschijnt, geef het archief een naam en voer een wachtwoord in om het te versleutelen. Je kunt ervoor kiezen om ook de bestandsnamen te versleutelen als je bang bent dat ze de inhoud van de bestanden onthullen.

Als je klaar bent, klik op OK en 7-Zip zal het archief aanmaken en versleutelen. Het enige wat je hoeft te doen is het archief in de cloud of in een e-mail zetten.

©PXimport

Als je een wachtwoord met iemand moet delen, moet je zorgen dat de manier waarop je dat doet ook veilig is. (En nee, een privébericht op Facebook is niet veilig.) Gebruik in plaats daarvan een versleutelde e-mail of schrijf het op een stukje papier. Als dat geen optie is, lees dan verder.

Medium modus: BitLocker

Nu TrueCrypt niet langer in ontwikkeling is, moeten Windows gebruikers BitLocker gebruiken om hun harde schijven de versleutelen. Maar BitLocker mist een belangrijke functie van TrueCrypt: de mogelijkheid om versleutelde containers te creëren voor verzamelingen bestanden (Linux gebruikers kunnen hiervoor Tomb gebruiken). BitLocker versleutelt alleen harde schijven, maar het doet dat erg goed.

©PXimport

BitLocker zal je niet helpen als je dingen in de cloud moet opslaan, maar als iemand je harde schijf in handen krijgt kan hij of zij niet zien wat erop staat. Er bestaan andere alternatieven voor TrueCrypt, maar het kan dat je moet betalen om ze te kunnen gebruiken.

Expert modus: PGP

Pretty Good Privacy, of PGP, is de gouden standaard voor encryptie online. Hoewel het enorm effectief is (zelfs de NSA kan het niet kraken), is het instellen en het gebruik van PGP ingewikkelder dan BitLocker of simpele tools zoals 7-Zip.

Windows gebruikers zouden gpg4win moeten gebruiken om met PGP encryptie te werken. Mac OS X gebruikers kunnen GPG Tools op vrijwel dezelfde manier gebruiken. Linux gebruikers moeten GnuPG gebruiken, wat in de meeste distributies beschikbaar is.

©PXimport

PGP gebruikt twee sleutels - een publieke sleutel en een geheime sleutel - om bestanden en berichten te versleutelen. Als Henk een bestand wil versleutelen dat bedoeld is voor Bert, moet hij het met Berts publieke sleutel versleutelen. Bert kan dan zijn geheime sleutel gebruiken om het bestand te decoderen. Als Henk het bestand alleen voor eigen gebruik wil opslaan moet hij het bestand versleutelen met zijn eigen publieke sleutel.

Zodra je je sleutels hebt aangemaakt, kun je bestanden of berichten versleutelen om in e-mails of de cloud te gebruiken, en je kunt zelfs Facebook berichten versleutelen.

Gebruik een goede wachtzin

Elke website vraagt om een sterk wachtwoord te gebruiken, maar helaas doet niet iedereen dat. Een wachtwoord zoals "pa$$word" is niet sterk,

. Ik houd niet eens van de term "wachtwoord" omdat het impliceert dat het slechts één woord moet zijn. En dat is vragen om problemen.

Wachtwoorden moeten lang zijn, verscheidene woorden of fragmenten bevatten en een mix van hoofdletters en kleine letters, cijfers en speciale karakters. En gebruik niet voor meerdere accounts hetzelfde wachtwoord. Bovendien moet je je wachtwoorden ongeveer om de zes maanden veranderen. Dat is heel wat om te onthouden, dus overweeg om een wachtwoordmanager te gebruiken voor al je accountgegevens.

Gebruik twee-staps authenticatie

Als je dat nog niet gedaan hebt, stel dan twee-staps authenticatie in voor elke dienst die er gebruik van maakt. Zo zorg je ervoor dat zelfs als iemand je wachtwoord heeft, ze geen toegang tot je account kunnen krijgen zonder de code die naar je telefoon wordt gestuurd.

Houd het offline

Als het een grote ramp zou zijn als een bepaald bestand openbaar wordt, dan hoort dat bestand waarschijnlijk überhaupt niet in de cloud te staan. Hoewel we regelmatig gebruikmaken van clouddiensten om onze data op te slaan, is er geen garantie dat er niet op je dienst zal worden ingebroken. Je hebt geen enkele controle over de beveiliging van cloudservers, dus als er eentje gehackt wordt kun je niet veel doen om de schade te beperken.

Bovendien moet je er maar op vertrouwen dat een clouddienst alle kopieën van je bestand van haar servers verwijdert wanneer je een bestand van je clouddienst verwijdert. Zorg dat je de servicevoorwaarden en het privacybeleid van het bedrijf goed doorneemt en begrijpt voordat je de dienst gebruikt om gevoelige informatie op te slaan. Als je na het doornemen van de servicevoorwaarden en het privacybeleid niet het gevoel hebt dat het bedrijf de beveiliging van je data vooropstelt, sla dan geen gevoelige bestanden op de dienst op.

©PXimport

Maar soms heb je toch een plek nodig om je bestanden neer te zetten. Verwisselbare media apparaten zijn een relatief veilige optie - zolang je ze niet in vreemde computers of netwerken plugt - en ze geven je meer fysieke controle over je data. Behandel het zoals je een back-up behandelt en houd het niet in je computer geplugd.

Het is niet al te moeilijk om je digitale leven privé te houden, maar het vergt wel enige inspanning. Als je je gezonde verstand gebruikt, de instellingen van je apparaten in de gaten houdt, en de beveiligingsmaatregelen gebruikt die we hier hebben besproken, zal je niet met je sexy selfies betrapt worden.

Als er één plek in huis is waar stof zich graag verzamelt, dan is het wel op de luxaflex. En hangen ze in de keuken, dan worden ze niet alleen stoffig, maar ook nog eens vettig. Gelukkig hoef je niet uren te schrobben om ze weer schoon te krijgen: met de tips uit dit artikel zijn ze zo weer blinkend schoon.

Luxaflex schoon? Lees dan: De 5 beste tips om snel en simpel je ramen te lappen

Regelmatig doen: even afstoffen

Regelmatig afstoffen voorkomt dat vuil zich ophoopt. Een plumeau of microvezeldoek werkt prima. Draai de lamellen open zodat je overal bij kunt en werk van boven naar beneden. Een oude sok over je hand schuiven is een handige manier om elke lamel afzonderlijk schoon te vegen.

Wil je tijd besparen?* Gebruik dan een speciale lamellenborstel. Hiermee kun je in één beweging meerdere lamellen tegelijk afnemen. Druk niet te hard, om beschadigingen te voorkomen. Stofzuigen kan ook, maar gebruik dan een meubelmondstuk op de laagste stand en ondersteun de luxaflex met je andere hand.

* Wie niet eigenlijk...?

©africaimages.com (Olga Yastremsk

Als stoffen alleen niet meer genoeg is, moet je een stapje verder gaan. Hoe je dat doet, hangt af van het materiaal waarvan de luxaflex gemaakt zijn.

Grondig schoonmaken: aluminium en kunststof

Gebruik het bad…

Haal de luxaflex voorzichtig uit het kozijn en leg in een bad met lauwwarm water en een scheutje allesreiniger. Laat kort weken en veeg de lamellen schoon met een zachte spons. Spoel goed af en laat de luxaflex hangend drogen. Zorg ervoor dat metalen onderdelen niet te lang nat blijven om roestvorming te voorkomen en droog aluminium luxaflex direct af om oxidatie te vermijden.

…of de douche

Als de luxaflex te groot is voor een bad, kan afspoelen in de douche een alternatief zijn. Gebruik een plantenspuit met een sopje voor hardnekkige vlekken en spoel daarna grondig af. Let op dat kunststof koorden niet te nat worden (want dan kunnen ze hun stevigheid verliezen of verkleuren). Laat goed drogen en ventileer de ruimte goed om schimmelvorming te voorkomen.

Met stoom

Soms is weken in bad of afspoelen in de douche geen optie. Een stoomreiniger kan dan uitkomst bieden, vooral bij aluminium en kunststof luxaflex. Gebruik de stoom op lage stand en houd voldoende afstand om schade te voorkomen. Een andere methode is een sopje met een plantenspuit op de luxaflex vernevelen en daarna droogwrijven met een microvezeldoek.

Grondig schoonmaken: houten luxaflex

Hout is gevoelig voor vocht, dus in bad leggen of onder de douche afspoelen is geen goed idee. Gebruik een licht vochtige doek met een mild schoonmaakmiddel en test nieuwe middelen altijd eerst op een onopvallende plek. Je kunt ook speciale houtzeep gebruiken. Doe dat wel met mate en kies bij voorkeur een variant die geen vettig laagje achterlaat, omdat sommige houtzepen een dun laagje vormen dat stof kan aantrekken.

Je kunt ook een doek met een klein beetje afwasmiddel gebruiken, maar zorg dat deze nauwelijks vochtig is. Droog de lamellen direct na met een schone doek om watervlekken te voorkomen. Behandel ze eventueel met een verzorgende houtolie of was, maar alleen als het materiaal daar geschikt voor is. Laat ze na behandeling open drogen en voorkom direct zonlicht om kromtrekken en verkleuring te vermijden.

©Rafael Ben-Ari

Bedieningskoorden schoonmaken

De koorden van luxaflex worden vaak vergeten bij het schoonmaken, maar kunnen door stof en vet behoorlijk groezelig worden. Wikkel een vochtige doek met mild schoonmaakmiddel om het koord en trek het koord er voorzichtig doorheen. Herhaal indien nodig en laat goed drogen.

Luxaflex langer mooi houden

Regelmatig afstoffen voorkomt dat vuil zich ophoopt. Maak ze in keukens vaker schoon. Vermijd overmatig watergebruik, vooral bij houten luxaflex. Laat ze open drogen na een schoonmaakbeurt en houd ze, als je ze niet gebruikt, opgetrokken om stofophoping te verminderen. Zo blijven je luxaflex langer mooi en schoon.

Misschien heb je er wel een: een beveiligingscamera of videodeurbel waarmee je je woning via een online-verbinding in de gaten kunt houden. Dat kan handig zijn, maar er zijn ook privacyrisico's. Als je niet voorzichtig bent, kunnen onbevoegden namelijk toegang krijgen tot jouw camerabeelden. In dit artikel geven we wat tips om dat te voorkomen.

Kies een betrouwbaar merk

Er zijn natuurlijk heel veel soorten beveiligingscamera's voor consumenten, maar de privacyrisico's die wij bespreken spelen zich vooral af bij videodeurbellen en zogenoemde IP-camera's. Deze hebben als overeenkomst dat ze de opgenomen beelden online opslaan, zodat je via een website of app altijd toegang hebt tot de camerafeeds.

Mocht je op zoek zijn naar zo'n apparaat, zorg er dan voor dat het merk betrouwbaar en privacyvriendelijk is. Zo adviseren experts om op te passen met Chinese merken als Dahua en Hikvision, en Chinese smarthomeplatformen als Tuya (waar onder meer de camera's van Action, Woox en Marmitex gebruik van maken). Hoewel het niet is bewezen, is het goed mogelijk dat de software een achterdeurtje bevat waardoor de fabrikant met de beelden kan meekijken. De lokale wetgeving dwingt fabrikanten namelijk om data te verzamelen en af te staan aan de overheid.

Ook andere bekende merken hebben in het verleden te maken gehad met beveiligingsproblemen. Zo belandden in 2019 duizenden inloggegevens van Ring-klanten op het darkweb en hadden Amazon-medewerkers jarenlang toegang tot de camerafeeds. Verder kwam Wyze vorig jaar in opspraak doordat sommige klanten ineens de camerabeelden van anderen in hun app te zien kregen.

De LSC Smart Connect-beveiligingscamera van de Action maakt gebruik van Chinese software.

Stel een eigen wachtwoord in

Het klinkt misschien als een open deur, maar het niet instellen van een eigen wachtwoord is de meest voorkomende oorzaak waardoor onbevoegden kunnen meekijken met camerabeelden. Veel fabrikanten leveren hun camera’s met een standaardgebruikersnaam en -wachtwoord, zoals 'admin' of '1234'. Er bestaan zelfs complete websites waarop lijsten circuleren met de standaardinloggegevens van tientallen cameramerken.

Hoewel het niet legaal is, kunnen pottenkijkers zo met wat trial-and-error relatief makkelijk toegang krijgen tot camerabeelden. Er zijn zelfs websites die deze onbeveiligde feeds verzamelen en openbaar op hun website plaatsen. Een bekend voorbeeld hiervan is Insecam, die hier in 2014 wereldwijd het nieuws mee haalde.

Na alle ophef heeft die website alle privacy-schendende streams van bijvoorbeeld deurbelcamera's of webcams in woningen verwijderd, maar er zijn nog andere plekken online waarop zulke beelden wél te zien zijn. Toegegeven, deze websites zijn niet makkelijk te vinden (het delen van deze beelden is immers illegaal), maar als je een beetje weet waar je moet zoeken, kom je ze zeker tegen.

Er zijn gelukkig steeds meer camerafabrikanten die klanten verplichten een uniek wachtwoord te gebruiken, waaronder Panasonic, maar als dat niet het geval is, is het dus ten zeerste aan te raden om meteen een nieuw wachtwoord te verzinnen en (mits die mogelijkheid er is) tweestapsverificatie te activeren.

Insecam stond tien jaar geleden vol met links naar onbeveiligde webcams.

Voorkom hacks

Hoewel het veel minder vaak voorkomt, is het mogelijk om beveiligingscamera's te 'hacken' en op die manier bij de beelden te komen. Voor sommige IP-camera's moet je namelijk bepaalde TCP-poorten op je router/modem openzetten, zoals 80 of 443, om van buitenaf met deze camera's te kunnen verbinden.

Als je dat handmatig (en zorgvuldig) doet, hoeft dat geen probleem te zijn. Het wordt pas echt gevaarlijk als je de camera deze poorten zelfstandig laat openzetten via uPnP (Universal Plug and Play). Deze functie vereist geen enkele vorm van authenticatie. Onbevoegden kunnen met malware daardoor eenvoudig allerlei poorten openen. Je kunt dus beter ver uit de buurt van uPNP blijven.

Zorg er tot slot ook voor dat je de firmware van de camera regelmatig bijwerkt, voor het geval er een kritieke kwetsbaarheid is gedicht. Malware als Mirai heeft in het verleden veel schade aangericht door kwetsbaarheden van slecht beveiligde camera's te misbruiken. Het is daarom ook een risico om je camera's en deurbellen met het internet te (laten) verbinden als de fabrikant geen updates meer uitbrengt.