Wellicht heb je het weleens gemerkt: na een nieuwe installatie start Windows meestal opvallend sneller op dan wanneer je de pc al een tijdlang gebruikt. Windows opnieuw installeren is een ingrijpende oplossing. Het opstartproces laat zich gelukkig ook met minder drastische technieken optimaliseren.

Dat een computersysteem tussen het indrukken van de startknop en het verschijnen van het bureaublad druk bezig is met allerlei essentiële taken, zal veel gebruikers wellicht matig boeien. Immers, het belangrijkste is dat het opstartproces (ook wel bootproces) zo min mogelijk tijd in beslag neemt.

Echter, hoe beter je weet wat er allemaal gebeurt, des te doordachter je in dat proces kunt ingrijpen om het sneller of stabieler te laten verlopen. Opstartoptimalisatie dus.

01 Opstarttijd meten

Om te weten hoeveel tijd je met dergelijke ingrepen bespaart, kun je natuurlijk telkens de duur van het opstartproces met een stopwatch meten. Of je maakt het je gemakkelijk en installeert een gratis tool als BootRacer. Die legt precies vast hoelang het opstarten duurt.

BootRacer deelt dit proces in vier opeenvolgende fases op: Pre-boot, Windows Boot, Password Timeout en Desktop. De eerste fase (Pre-boot) speelt zich vooral op BIOS-niveau af en kan niet door Bootracer worden gemeten. Met de derde fase (Password Timeout) houdt Bootracer bewust geen rekening: tijdens deze fase wacht Windows op het invoeren van je wachtwoord.

Het is mogelijk deze wachttijd compleet uit te schakelen: open het venster van Gebruikersaccounts via het commando control userpasswords2 (XP) of netplwiz (Windows 7/8) en verwijder het vinkje bij Gebruikers moeten een gebruikersnaam en wachtwoord opgeven om deze computer te kunnen gebruiken. Dat kan handig zijn als je de enige gebruiker bent, maar brengt wel beveiligingsrisico's met zich mee.

©PXimport

Meten is weten: hoelang duurt het opstarten?

De overige twee fases laat Bootracer wél meetellen voor het berekenen van de opstarttijd: enerzijds de systeeminitialisatie die vooral bestaat uit het laden van stuurprogramma's en het opstarten van services (Windows Boot), anderzijds het voorbereiden van het bureaublad en het uitvoeren van programma's die automatisch mee opstarten (Desktop).

Overigens is deze voorstelling een vereenvoudiging van het opstartproces: de werkelijkheid blijkt wat complexer, zoals we verder zullen zien.

©PXimport

Ben je de enige gebruiker, dan kun je Windows ook laten doorstarten zonder inloggegevens in te voeren.

02 Mee-eters beperken (1)

We focussen ons eerst op de ingrepen die doorgaans het meeste tijdwinst opleveren tijdens het opstarten van het systeem: het uitschakelen van niet-noodzakelijke services en van overbodige programma's. We beginnen bij de laatste. Die brengt Windows zelf mooi in kaart: in Windows XP/7 zorgt het programma Systeemconfiguratie daarvoor (voer het commando msconfig uit vanuit het Windows-startvenster), in Windows 8 klop je aan bij het Windows Taakbeheer (druk op Ctrl+Shift+Esc).

In beide gevallen open je vervolgens het tabblad Opstarten: je krijgt nu de programma's te zien die standaard opstarten samen met Windows. In Windows 8 vertelt de kolom Invloed op opstarten je bovendien hoeveel impact elk programma ongeveer heeft op de duur van het opstartproces. Programma's die je niet (langer) nodig acht, schakel je eenvoudigweg uit door het vinkje te verwijderen (Windows XP/7) of via het contextmenu (Windows 8).

Mocht je achteraf toch op je beslissing willen terugkomen: het vinkje terugplaatsen of Inschakelen kiezen in het contextmenu is snel gebeurd.

©PXimport

Niet alle programma's hoeven standaard met Windows mee op te starten.

03 Mee-eters beperken (2)

De grote vraag is natuurlijk: welke items zijn wenselijk en welke zet je beter op non-actief? We kunnen ons voorstellen dat dit niet altijd even duidelijk is. Door online even te zoeken naar de naam van het item, ben je meestal al een heel eind op weg. Bij voorkeur raadpleeg je hierbij meerdere bronnen. Je kunt ook rechtstreeks surfen naar sites als shouldiblockit.com, iamnotageek.com of ct.link.ctw.nl/plb waar je telkens gericht kunt zoeken.

Bij merkcomputers waarop Windows is voorgeïnstalleerd, wordt frequent ook allerlei extra software vooraf geïnstalleerd. Ook deze zogeheten bloatware kan het opstartproces sterk vertragen. De gratis tool PC Decrapifier is er specifiek op gericht dergelijke overtollige programma's van je systeem te verwijderen. Ga je hiermee aan de slag, dan kies je veiligheidshalve wel eerst voor Create Restore Point.

©PXimport

Sommige sites bevatten een uitgebreide bibliotheek met informatie over programma's die standaard opstarten.

04 Services beperken (1)

Wanneer je in de Systeemconfiguratie (msconfig) het tabblad Services opent (en dat geldt ook voor Windows 8 in het Taakbeheer) dan merk je in de kolom Status dat ook heel wat services op de achtergrond actief zijn.

Overbodige services uitschakelen zorgt niet alleen voor een kortere opstarttijd, er worden ook minder systeembronnen aangesproken. Meer nog dan bij externe programma's is het deactiveren van services een delicate operatie. Immers, wanneer je de verkeerde services uitschakelt kan Windows of bepaalde software instabiel worden. Onderaan het tabblad Services kun je alvast een vinkje plaatsen bij Alle Microsoft-services verbergen: de kans is namelijk klein dat je één van die services wil uitschakelen.

Het volstaat weliswaar om een vinkje te plaatsen naast een gewraakte service, maar eigenlijk is msconfig hiervoor niet het aangewezen programma. Je opent hiervoor beter het ingebouwde servicebeheer.

©PXimport

De Systeemconfiguratie is zeker niet de beste tool voor servicebeheer.

05 Services beperken (2)

De module voor servicebeheer bereik je door services.msc in het startmenu van Windows (XP/7) of in het startscherm van Windows 8 in te tikken. In deze module krijg je niet alleen meer services te zien, je krijgt bovendien een beschrijving van elke service.

Om een service (tijdelijk) op non-actief te zetten open je het contextmenu (rechtermuisknop), kies je Eigenschappen en stel je het Opstarttype in op Uitgeschakeld. Merk op dat je hier ook Automatisch (vertraagd starten) kunt kiezen: de service wordt dan pas opgestart nadat het bureaublad is verschenen, standaard twee minuten na het opstarten van de laatste automatische service. Hierdoor heeft de service niet langer impact op de eigenlijke opstartprestaties. Windows Update is bijvoorbeeld een service die standaard vertraagd opstart.

Open hier zeker ook het tabblad Afhankelijkheden: je ziet dan welke andere services desgewenst van de (goede werking van de) geselecteerde service afhangen, zodat je niet ongewild ook die services uitschakelt.

Twijfel je alsnog welke services je al dan niet veilig kunt uitzetten, dan kun je altijd nog terecht op het web. Bezoek voor Windows XP dit adres en voor Windows 7 kun je hier terecht op. Dezelfde site bevat ook uitgebreide aanbevelingen voor Windows 8 en voor Windows 8.1.

©PXimport

Eventueel laat je de service wat later opstarten, zodat die de eigenlijke opstarttijd niet beïnvloedt.

06 Het opstartproces

We zeiden het al: het opstartproces is een complex gebeuren en de voorstelling die BootRacer (zie stap 1) maakt, is sterk vereenvoudigd. De afbeelding ##locatie## geeft al veel beter de werkelijkheid weer.

De beste tool om alle belangrijke fases (uit de OS initialisatie) te kunnen volgen, is de Windows Performance Toolkit. Daarover lees je meer in het kader 'Windows Performace Toolkit'. Het kan echter ook met minder inspanning van je kant. In de logboeken legt Windows namelijk allerlei detailinformatie vast over het opstartproces. Zo kom je hier te weten welke onderdelen er voor vertraging zorgen.

Voer het commando eventvwr.msc uit (in het Windows-startmenu of het startscherm) en open achtereenvolgens Logboeken (lokaal) / Logboeken Toepassingen en Services / Microsoft / Windows / Diagnostics-Performance / Operational. In het middenpaneel klik je vervolgens de kolomtitel Gebeurtenis-id aan en focus je je vooral op de id's 101, 102 en 103 (telkens met als taakcategorie: Controle van opstartprestaties). Klik de gebeurtenissen met deze id's aan terwijl je in het paneel eronder het tabblad Details geopend houdt.

Bij TotalTime lees je telkens de laad- of starttijd (in milliseconden) af. Let ook op het veld DegradationTime, dit geeft aan hoeveel langer dan normaal de opstart van dit onderdeel duurde. Blijkt dat een eenmalige vertraging, dan is er wellicht niets aan de hand (dat zou bijvoorbeeld aan een automatische update van dat onderdeel kunnen liggen), maar bij repetitieve vertragingen doe je er wellicht goed aan dit onderdeel nader te onderzoeken of eventueel uit te schakelen (zoals uitgelegd in de vorige stappen).

©PXimport

Het opstartproces is complexer dan je in eerste instantie zou denken.

Windows Performance Toolkit

Een van de meest geavanceerde tools om het opstartproces van Windows in kaart te brengen is de Windows Performance Toolkit (Windows Vista/7/8). Het programma is een onderdeel van de Windows Software Development Toolkit (en hier voor Windows 8). Selecteer tijdens de installatie het onderdeel Windows Performance Toolkit. Interessant is het opdrachtregelcommando xbootmgr, dat je als administrator uitvoert.

Laat je dit commando volgen door -help, dan krijg je meteen een overzicht van alle parameters. In principe volstaat het xbootmgr trace boot uit te voeren om de pc te laten herstarten en het bootproces te traceren. Het resultaat komt terecht in het bestand boot_BASE+CSWITCH_1.etl, in de map van waaruit je de opdracht had uitgevoerd. Met behulp van Performance Analyzer, eveneens onderdeel van de toolkit, laat je dit traceerresultaat dan grafisch uittekenen, waarna je inzoomt op de gewenste items.

Analyseer je de traceerdata liever in tekstuele vorm, dan zet je het opdrachtregelcommando xperf in, bijvoorbeeld met de volgende parameters: xperf -i -o .

07 BIOS optimaliseren

De eerste fase van het opstartproces laat zich het makkelijkst samenvatten als 'BIOS-initialisatie'. Tijdens deze fase worden de aanwezige apparaten geïdentificeerd en geïnitialiseerd, standaard gevolgd door een Power-On Self-Test (POST). Detecteert die een geldige systeemschijf, dan wordt de bijhorende bootrecord ingelezen, waarna Windows Boot Manager (bootmgr) en winload.exe de verdere opstart van het besturingssysteem op zich nemen.

Heel veel kun je niet doen om deze fase te versnellen. Belangrijk is dat je alle hardwarecomponenten van de recentste firmware voorziet: raadpleeg daartoe de bijhorende handleidingen op de websites van de producenten. Toch doe je er goed aan ook even je systeem-BIOS te controleren. Hoe je precies het configuratiescherm van het BIOS opent, hangt af van je besturingssysteem en van de opstartmodus (zie ook het kader 'BIOS versus UEFI'). Welke opties precies beschikbaar zijn binnen het BIOS, hangt tevens samen met de fabrikant en de versie.

Zo selecteer je bij een 'klassiek' BIOS bij voorkeur een optie als Quick Boot of Quick Power On Self Test, zodat het systeem minder tijd verliest aan de POST-fase. Verder, om ervoor te zorgen dat het BIOS zo snel mogelijk het opstartmedium vindt, stel je de opstartvolgorde zo in dat de pc het eerst van je harde schijf probeert te starten. Je doet er tevens goed aan ongebruikte hardwarecomponenten in het BIOS voor zover mogelijk uit te schakelen. Op internet tref je vaak nog de tip aan om in het BIOS de autodetect-functie voor harde schijven uit te schakelen, weliswaar nadat je de gedetecteerde waarden had genoteerd en die bij 'manual' hebt ingevuld. Wij twijfelen aan het nut en hebben hierbij op onze testsystemen geen verschil in tijd kunnen vaststellen.

Start je systeem op in UEFI-modus, dan is de opstarttijd normaliter merkbaar korter dan via de klassieke BIOS-modus, zeker wanneer in de UEFI-instellingen de optie Fast Boot of Ultra Fast Boot geactiveerd is. Niet alle systemen blijken daar echter goed mee overweg te kunnen.

©PXimport

Laat je systeem standaard het eerst van harde schijf starten.

BIOS versus UEFI

Tegenwoordig zijn er twee modi waarin je je computersysteem kunt opstarten, nog voor het eigenlijke besturingssysteem aan de beurt is: het klassieke BIOS (Basic Input Output System) en de UEFI (Unified Extensible Firmware Interface).

De laatste is veel uitgebreider dan het oude BIOS en is eigenlijk een mini-OS op zich. Microsoft verplicht de fabrikanten de UEFI-modus te activeren op systemen waarop Windows 8 is voorgeïnstalleerd (hoewel dat eigenlijk alleen maar noodzakelijk is als je systeempartitie op een schijf van meer dan 2 TB staat).

Het configuratiescherm van het BIOS of de UEFI roep je meestal op door middel van een speciale toets, zoals Delete of F2. Het is echter ook mogelijk vanuit (een voorgeïnstalleerde) Windows 8 naar de UEFI-configuratie te gaan. Roep de Charms op en kies achtereenvolgens Instellingen / Pc-instellingen wijzigen / Algemeen / Nu opnieuw opstarten / Problemen oplossen / Geavanceerde opties / UEFI Firmware instellingen / Opnieuw opstarten.

©PXimport

Via de geavanceerde opties geraak je in Windows 8 ook tot bij de UEFI-configuratie.

Dualboot

Heb je meerdere besturingssystemen op je pc, dan krijg je een opstartmenu te zien. Standaard wacht zo'n menu dertig seconden op je keuze. Let je even niet op, dan duurt het opstarten dus zomaar een halve minuut langer.

Dat vermijd je beter, met name wanneer je toch meestal met hetzelfde besturingssysteem opstart. Druk op de Windows-toets+Pause (of rechtsklik op Computer / Eigenschappen) en kies Geavanceerde systeeminstellingen in het linkerpaneel. Klik vervolgens op de onderste knop Instellingen. Kies het gewenste standaardbesturingssysteem, plaats een vinkje bij Lijst met besturingssystemen en vul (bijvoorbeeld) 3 seconden weergeven in, in plaats van 30. Bevestig de wijziging met tweemaal OK.

Een handige tool is nog iReboot. Na installatie klik je het pictogram in het Windows-systeemvak met de rechtermuisknop aan en plaats je een vinkje bij Reboot on Selection. Je hoeft dan voortaan slechts in dit snelmenu aan te geven met welk besturingssysteem je de pc wil herstarten. Je zult merken: vooral in combinatie met Windows 8 zorgt dat voor merkbare tijdswinst.

©PXimport

Verkort de wachttijd van je (dual)bootmenu.

Bezit je veel audiobestanden van uiteenlopende artiesten? Het is dan een hele uitdaging om de boel enigszins netjes te ordenen. De gratis versie van MediaMonkey helpt je hierbij. Maak met dit Windows-programma een overzichtelijke muziekbibliotheek en speel je favoriete liedjes op de computer af.

Tip 1 Digitale jukebox

MediaMonkey is eigenlijk een digitale jukebox. Het programma ondersteunt nagenoeg alle gangbare audioformaten, zoals flac, ogg, wma, ape en natuurlijk mp3. Alle liedjes die je aan dit programma toevoegt, belanden in een overzichtelijke catalogus. Het maakt niet uit of je nou honderden, duizenden of honderdduizenden nummers toevoegt, want MediaMonkey ordent zorgvuldig alle bestanden.

Om MediaMonkey te downloaden, klik onder Standard Version op DOWNLOAD [versienummer]. Dubbelklik op het exe-bestand en selecteer de Nederlandse taal, waarna je bevestigt met OK. Je klikt nu telkens op Volgende om de installatie te doorlopen. Accepteer hierbij de licentieovereenkomst. Klik als laatste op Installeren / Voltooien.

Download de gratis Windows-versie van MediaMonkey naar je computer.

Tip 2 Liedjes toevoegen

Misschien heb je op de computer of NAS flink wat muziek opgeslagen. In de tijd dat downloaden voor eigen gebruik nog min of meer gedoogd werd, lagen de audiobestanden immers voor het oprapen. Wellicht kun je omstreden downloadnetwerken als Napster, Kazaa, LimeWire, bittorrent en usenet (nieuwsgroepen) nog herinneren. Daarnaast kun je natuurlijk ook kopieën van cd’s op de computer bewaren (zie tip 6).

MediaMonkey wil eerst weten waar jouw digitale audiocollectie zich bevindt. Hierbij selecteert het programma automatisch de standaard muziek- en video-map in Windows. Staan daar geen liedjes in, dan haal je de vinkjes voor deze bestandslocaties weg. Klik rechtsboven op LOCATIE TOEVOEGEN en kies Lokale opslag. Zodra je de juiste map met muziek hebt gevonden, zet je hier een vinkje voor. Je kunt zo meerdere bestandslocaties selecteren. Klik daarna op OK.

Naast lokale mappen voeg je net zo eenvoudig muziek van andere apparaten toe, zoals een NAS of pc. Kies in dat geval LOCATIE TOEVOEGEN / Netwerk of Mediaserver, waarna je de juiste map of server selecteert. Klik daarna op OK.

Via VOLGENDE / VOLGENDE / VOLTOOIEN importeert MediaMonkey alle nummers in de bibliotheek. Dit proces kan even duren. Klik tot slot op SLUITEN.

Geef aan in welke (netwerk)map de muziek staat opgeslagen.

Tip 3 Eerste blik

Het hoofdvenster van MediaMonkey opent eerst met een welkomstscherm. Klik linksboven op Home om je muziekcollectie te tonen. Als het goed is, zie je verschillende albumhoesjes. Met de standaardinstellingen staan de secties Artiesten en Albums op alfabetische volgorde gerangschikt. Klik achter een sectie op alles weergeven om een volledig overzicht te tonen. Gebruik als alternatief bovenaan de knoppen Alle bestanden, Albums en Genres om binnen jouw muziekverzameling te snuffelen. Via Home keer je op ieder moment weer terug naar het beginvenster.

Zeker in een omvangrijke collectie is het nog een hele kunst om dat ene liedje te vinden. Gelukkig heeft MediaMonkey een snelle zoekfunctie. Klik rechtsboven op het vergrootglas om het zoekveld te ontvouwen. Je hoeft maar een deel van een liedje, albumtitel of artiest te typen. Het programma laat namelijk meteen de bijbehorende resultaten zien. Klik voor een uitgebreidere zoekfunctie bovenaan op Naar Geavanceerd.

MediaMonkey maakt van alle muziek een overzichtelijke bibliotheek met albumhoesjes.

Tip 4 Muziek luisteren

Uiteraard wil je de muziek ook graag beluisteren. Als je op een albumhoesje klikt, komen de onderliggende nummers tevoorschijn. Afhankelijk van in welke sectie je zit, dien je mogelijk nogmaals op de afbeelding te klikken. Gebruik achter de albumtitel de afspeelknop om alle liedjes in chronologische volgorde af te spelen. Je hoort meteen geluid.

Je kunt de liedjes ook husselen. Klik in dat geval op het pictogram met de twee gekruiste pijlen en luister in willekeurige volgorde naar de nummers. Wil je een specifiek liedje van het album horen? Zweef dan met de muisaanwijzer boven een titel en klik daarna op de afspeelknop.

Achter ieder albumhoesje schuilen er meerdere nummers.

Tip 5 Afspeellijst maken

Je maakt in MediaMonkey eenvoudig een eigen afspeellijst. Daarmee luister je naar jouw favoriete nummers van verschillende artiesten. Klik in de menubalk op Bewerken / Nieuwe afspeellijst. Er verschijnt aan de rechterkant een nieuw deelvenster. Typ een relevante naam en bevestig met Enter.

Zoek nu een nummer dat je aan de lijst wilt toevoegen. Klik eerst op de naam van het liedje en sleep deze audiotrack met ingedrukte muisknop naar het rechterdeelvenster. Je kunt als alternatief ook met de rechtermuisknop op een nummer klikken. Navigeer vervolgens naar Verzenden naar / Afspeellijst en klik op de juiste naam. Je maakt zoveel favorietenlijstjes als je maar wilt. Alle afspeellijsten zijn in het linkermenu bereikbaar.

Geen zin om zelf een afspeellijst te maken? Laat MediaMonkey dit dan voor je doen. Ga naar Bewerken / Nieuwe Auto-Afspeellijst. Er verschijnt een nieuw venster waarin het programma volgens zelfgekozen criteria liedjes selecteert. Misschien wil je bijvoorbeeld alleen maar rockmuziek horen. Klik in dat geval op het plusteken en kies Genre. Je typt volgens bovengenoemd voorbeeld Rock, waarna je bevestigt met Enter. Uiteraard staat het je vrij om andere criteria te gebruiken. Geef de automatische afspeellijst tot slot een andere naam.

Voeg via het contextmenu goede nummers aan een afspeellijst toe.

Tip 6 Audio-cd’s rippen

Wil je een digitale kopie van een fysiek muziekalbum op de computer bewaren? Dan komt de ripfunctie van MediaMonkey goed van pas. Daarmee kopieer je de inhoud van een audio-cd naar de pc. Een voorwaarde is dat het systeem is voorzien van een (extern) cd/dvd-station.

Doe eerst een muziek-cd in de lade van de optische drive. Na even wachten verschijnt in MediaMonkey vanzelf het venster Albumgegevens kiezen. Selecteer in het overzicht het juiste muziekalbum. Dat is belangrijk, want het programma koppelt zo de juiste eigenschappen aan elk liedje. Denk onder meer aan de artiest, de naam van het nummer en het genre. Maak een keuze en bevestig met OK.

Klik in de menubalk op Extra / Audio-CD rippen. De nummers van het album komen tevoorschijn. Standaard staan voor alle liedjes vinkjes. Als je een bepaald nummer niet op de computer wilt bewaren, haal je het desbetreffende vinkje weg.

Heb je alleen interesse in de grootste hits van een album? Verwijder voor de overige nummers dan de vinkjes.

Tip 7 Ripinstellingen

Voordat je de cd naar de computer kopieert, neem je eerst de instellingen door. Geef aan in welke map je de nummers wilt opslaan. Zodra je op CONFIGUREREN klikt, komt er een nieuw venster tevoorschijn. Ga via BLADEREN naar de gewenste map en bevestig met OK om deze opslaglocatie te selecteren. MediaMonkey plaatst elk geript album in een eigen submap. Sluit het venster met OK.

Met de huidige instellingen maakt het programma mp3’tjes. Je kunt desgewenst ook een ander audioformaat instellen. Klik dan eerst op MP3 en kies bijvoorbeeld WMA, WAV of FLAC. De twee laatstgenoemde bestandsformaten bieden over het algemeen een hogere audiokwaliteit. Daarentegen nemen de liedjes wel meer opslagruimte in beslag. Mp3 staat bekend om zijn acceptabele geluidskwaliteit en geringe bestandsomvang.

Bij sommige audioformaten kun je de kwaliteit aanpassen, zoals in het geval van ogg, wav, wma, aiff en flac. Klik dan achter de gekozen indeling op INSTELLINGEN. Een hogere waarde resulteert doorgaans in een betere geluidskwaliteit. Houd hierbij wel rekening met grotere bestanden en een langere ripduur. Maak een keuze en klik op OK. Bevestig nogmaals met OK om het ripproces te starten. Na afloop belanden de nummers vanzelf in de bibliotheek van MediaMonkey.

Bepaal in welke (sub)map je de geripte nummers wilt opslaan.

Tip 8 Schijfjes branden

De omgekeerde route werkt ook: niet rippen, maar brand een album naar een schijfje en speel deze cd vervolgens af op een cd-speler. Handig voor wie nog een klassieke audioset met goede speakers bezit. Overigens heb je voor dit klusje wel een (externe) cd-brander en leeg schijfje nodig.

Doe een beschrijfbare cd-r in de lade van de cd-brander. Je kunt hier normaal gesproken tachtig minuten muziek op kwijt. Klik nu met de rechtermuisknop op een albumhoes en kies Verzenden naar / Audio-CD (Branden). Belangrijk is dat in het kleine venster achter Schijf: de juiste cd-brander is geselecteerd. Klik op BRANDEN om het proces te starten. Na afloop hoor je een geluidssignaal en wordt de cd uitgeworpen. Overigens kun je deze opties eventueel uitvinken.

Je brandt desgewenst ook nummers van verschillende albums en artiesten op een cd. Het is dan handig om van jouw favoriete liedjes eerst even een afspeellijst te maken (zie tip 5). Je navigeert in het linkermenu daarna naar Afspeellijsten. Klik met de rechtermuisknop op de bewuste lijst en kies Verzenden naar / Audio-CD (Branden) / BRANDEN.

Brand een muziekalbum of afspeellijst eenvoudig naar een lege cd.

Tip 9 Metadata wijzigen

Elk digitaal opgeslagen liedje bevat metadata. Dit noemt men ook wel tags. Hierin staan allerlei gegevens, zoals de artiest(en), de naam van het nummer en het uitgiftejaar. Het is belangrijk dat alles klopt, want MediaMonkey deelt op basis van deze informatie zijn bibliotheek in. Bovendien bevindt zich in de metadata ook een hoesafbeelding.

Met name bij gedownloade bestanden klopt de metadata soms niet. Gelukkig herstel je eenvoudig een foutje. Klik in MediaMonkey met de rechtermuisknop op het bewuste liedje en kies Eigenschappen. Er verschijnt een venster met verschillende kenmerken. Pas naar eigen inzicht een of meerdere velden aan. Bij Score laat je eventueel ook nog jouw waardering voor het nummer blijken. Kies tussen een waarde van één tot vijf sterren.

Bij het tabblad Details staan nog meer kenmerken van het liedje. Die kun je eveneens allemaal wijzigen. Verder voeg je via Songteksten vrijblijvend een complete liedtekst toe. Kijk tot slot ook nog even bij Illustraties, want je kunt hier zo nodig een andere albumhoes selecteren. Klik op OK om eventuele wijzigingen op te slaan.

Controleer in de Eigenschappen of het liedje aan de juiste albumhoes is gekoppeld.

Tip 10 Automatisch taggen

Het aanpassen van metadata heet ook wel het taggen van muziek. MediaMonkey heeft hiervoor een slimme functie, want het programma wijst op jouw verzoek automatisch de juiste metadata aan alle nummers van een album toe.

Klik met rechts op een muziekalbum en kies Auto-labelen. Het programma gaat nu op zoek naar de correcte gegevens. Hebben liedjes bijvoorbeeld geen titels, dan probeert de software deze via een zogenoemde audiovingerafdruk te achterhalen. Door de huidige audiodata met dat van een database te vergelijken, komt MediaMonkey de juiste tags op het spoor. Er wordt zo nodig ook een verse albumhoes opgehaald. Vink de nummers aan waarvan je de metadata wilt aanpassen en bevestig met LABELEN EN DOORGAAN.

Wijs in één klap correcte tags aan alle liedjes van een muziekalbum toe.

Tip 11 Mediaserver

Tijdens de installatie activeert MediaMonkey op de achtergrond een mediaserver. Het voordeel hiervan is dat je met andere apparaten in je thuisnetwerk de muziekbibliotheek kunt benaderen. Denk onder andere aan een geschikte smart-tv, netwerkreceiver, wifi-speaker en soundbar. Je speelt de nummers op deze apparaten af.

Open maar eens met de afstandsbediening de bronlijst van een smart-tv en kies MediaMonkey Bibliotheek. Daarachter staat waarschijnlijk ook nog de naam van jouw computer vermeld. Je dient deze televisie nu toegang tot de muziekbibliotheek te geven. Klik in MediaMonkey op JA. Zodra je de bibliotheek op de smart-tv vernieuwt, heb je toegang tot alle albums en afspeellijsten.

Stream de nummers over je thuisnetwerk naar andere apparaten, zoals een smart-tv.

IJskoffie is populairder dan ooit. Om in te spelen op die trend lanceert L'OR de Barista Absolu: een nieuwe koffiemachine die niet alleen warme, maar ook gekoelde koffie zet. Samen met de speciale capsules zet je er thuis gewoon zelf een goede ijskoffie mee – mét smaak en cremalaag.

Gekoelde koffie met één druk op de knop

De Barista Absolu is de eerste koffiemachine van L'OR die speciaal is ontworpen met ijskoffie in gedachten. Een opvallend detail is de knop 'Enjoy Over Ice'. Die activeert een langzamere, zachte extractie van de koffie, zodat de smaken behouden blijven en niet verwateren door het ijs. Voeg zelf ijsklontjes toe aan het glas en je krijgt een koude koffie met een volle cremalaag en een verfrissende smaak.

Wie liever iets romigs of zoets drinkt, kan de basis eenvoudig aanvullen met melk, siroop of slagroom. Ook warme koffievarianten zijn mogelijk: van ristretto en espresso tot lungo of twee koppen tegelijk. Dankzij 19 bar pompdruk en geavanceerde extractietechnologie belooft de machine koffie met de intensiteit van een barista.

©L'OR

Tot 18 koffievariaties

De L'OR Barista Absolu is geschikt voor zowel standaard- als XXL-capsules van L'OR, waarmee je tot 18 verschillende koffievariaties kunt bereiden. Met de knop 'Intensity Boost' verhoog je de extractieduur voor een krachtiger kopje. De machine is beschikbaar in zwart, wit en grijs, met een adviesprijs van 129 euro.