Drones zijn inmiddels serious business, maar de meeste drones die nu op de markt bestaan zijn vooral geschikt voor semi-professionele hobby'isten. Om een drone 'gewoon als speelgoed' te hebben, zijn de bestaande modellen nog te duur, maar daar wil Parrot verandering in brengen met de Rolling Spider. Dat is een kleine drone voor slechts 100 euro. Leuk speelgoed voor onder de kerstboom? Of kun je je geld beter uitgeven aan wat extra gourmetvlees?

Uiterlijk

Eerlijk is eerlijk: de Rolling Spider ziet er schattig uit. Iedereen die bekend is met de klassieke Parrot-drones zal zich thuis voelen bij het ontwerp van de Rolling Spider, want die ziet er precies uit als bijvoorbeeld de AR. Het grote verschil is dat deze drone in je handpalm past. De drone vier armpjes die uitsteken met daarop de propellers. Die armpjes zien er stevig uit, en ook de behuizing van de drone voelt met name aan de onderkant erg solide aan. Toch is de Rolling Spider verrassend licht, wat hem wel wendbaar maakt.

©CIDimport

Een leuke toevoeging is het stickervelletje dat met de drone wordt meegeleverd. Daarmee kun je verschillende 'gezichtjes' op de voorkant plakken. Dat geeft de Rolling Spider, samen met de twee lichtjes aan de voorkant, aan griezelig uiterlijk, wat 'em vooral voor kinderen erg leuk maakt. Zelfs het harde geluid (want de Rolling Spider maakt wel veel lawaai) kun je met een beetje verbeelding nog vergeven als iets dat bij het uiterlijk hoort.

Toegegeven, de Rolling Spider geeft het oog heel wat. Maar dat is bij een drone natuurlijk niet waar het om gaat. Vliegt 'ie ook een beetje?

Hoe vliegt 'ie?

Drones als de deze zijn bij voorbaat geschikt voor gebruik buiten de deur, maar deze Parrot heeft niet voor niets de naam Rolling Spider meegekregen. Met twee meegeleverde wielen maak je de drone namelijk rollend. Volgens Parrot betekent dat dat Rolling Spider als het ware tegen de muur op kan klimmen en over het plafond kan rollen - als een spin. Dat wordt prachtig aangeprezen in filmpjes als deze, die ook in de bijbehorende app te vinden zijn.

In de praktijk werkt dat totaal niet. De Rolling Spider stort als een baksteen naar beneden bij contact met de muur. Je kúnt de Parrot wel over het plafond laten rollen, maar dan moet je heel, heel, heel erg voorzichtig contact maken. Dat is met de besturing via je smartphone of tablet echter zo onnauwkeurig dat dat praktisch onmogelijk is.

Buiten werkt de Rolling Spider daarentegen wel redelijk stabiel, maar daarvoor moet de drone wel eerst op de juiste plek hangen. Zodra hij in de lucht is, blijft hij wel op z'n plaats, maar tijdens het opstijgen wiebelt hij nog vervaarlijk. Ook als je 'em na een tijdje vliegen even stil wil hangen, duurt het even voor de Parrot stabiel hangt. Dat maakt de besturing ervan niet erg nauwkeurig, maar misschien moet je dat ook niet verwachten voor zo'n klein apparaatje.

Matige camera

Er zit één camera op de Parrot Rolling Spider, en dat is die aan de onderkant. Je moet daar niet teveel van verwachten - de camera schiet alleen foto's van een schamele 640 x 480 pixels. Dat betekent wel dat je er veel van kunt opslaan in het geheugen van de drone, maar dat is ook gelijk het enige pluspunt. Omdat de besturing zo onnauwkeurig werkt, is het erg moeilijk om een fatsoenlijke foto te maken.

Video's kun je met de Rolling Spider niet maken, maar gezien de accuduur van een paar minuten moet je dat misschien ook wel niet willen.

Onbruikbare accuduur

Drones hebben nooit een goede reputatie gehad op het gebied van accuduur, maar de Rolling Spider spant wel de kroon. Welgeteld 8 minuten vliegen haal je uit de drone. Vlieg je binnenshuis met de wielen, dan is dat zelfs 6 minuten. Dat is amper genoeg om een rondje rond je huis te vliegen, dus vervalt ieder praktisch nut van het apparaat in één klap. De Rolling Spider wordt bovendien geleverd met slechts één accu, dus die even tussendoor verwisselen zit er niet bij.

Die vervelende rot-app

Eén van de grootste voordelen van de Parrot-drones is dat ze geen gebruik maken van speciale controllers, maar dat je de apparaten met je smartphone kunt besturen door de notoire FreeFlight-app. Parrot kiest er om onbegrijpelijke redenen niet voor die app gewoon te updaten, maar telkens nieuwe versies uit te brengen voor iedere aparte functie die het toevoegt, waardoor de Play en de App Store vol staan met verouderde apps die aangeven dat je vooral maar een andere app moet hebben. Maar de ellende van de Parrot FreeFlight 3.0 (en dus niet 1.0 of 2.4 die nog steeds online staan) begint pas zodra je het opstart.

De FreeFlight app bestaat in de eerste plaats uit een stel blokjes, waarin je promotiefilmpjes kunt zien over de Parrot-drone, of waar je ze kunt kopen. Ook zie je er een gallerij met foto's of video's die je ooit hebt gemaakt met drones waar wél een camera in zit. De belangrijkste functie - het verbinden en besturen van je drone - ontbreekt volledig. Bij het opstarten zie je geen besturingsmechanisme staan. Dat verschijnt alleen als je met de drone bent verbonden.

©CIDimport

Nergens in de app staat echter een icoontje of een menuutje om dat te doen. Als je wil verbinden met de drone, staat in de gebruiksaanwijzing te lezen, hoef je alleen je bluetooth aan te zetten en de app op te starten. De app maakt dan automatisch verbinding met de Parrot. Op papier is dat een handig concept, want je hoeft niet ingewikkeld in je menu te zoeken. In de praktijk werkt dat proces zo hemeltergend slecht dat je de drone uit frustratie bijna kapot wil gooien. De app maakt in zeker de helft van de gevallen geen verbinding. Je krijgt dan geen error, geen foutmelding, geen balkje, maar er gebeurt simpelweg niets. De enige optie is dan om de app af te sluiten (via het multitaskmenu), weer te starten, en maar te hopen dat het dit keer wél lukt.

Soms verbindt de app echter ook, maar krijg je bij het starten van het besturingsmenu een foutmelding. Die is niet nuttig, en zegt alleen "verbinding mislukt". Dus probeer je het maar weer opnieuw. In de app zelf staat nergens een optie om de drone handmatig aan te sluiten.

©CIDimport

Als je na veel frustrerende minuten dan eindelijk de drone kunt besturen, werkt de app niet erg goed. Je werkt in FreeFlight net als een fysieke controller, met één digitaal 'pookje' om de drone omhoog en omlaag te laten gaan of rond te laten draaien, en een tweede pookje om naar links, rechts, voor of achter te vliegen.

Het is flauw om te zeggen dat je op een beeldscherm een andere feedback krijgt dan van een fysieke controller, maar dat is niet wat het meest stoort aan de FreeFlight-app. Vervelend is vooral dat het 'pookje' soms terugschiet naar de neutrale positie, ondanks dat je je duim erop houdt. Bovendien (maar dat is een gevoelskwestie) kun je moeilijk blind sturen.

Maar er is meer mis met de app. Die loopt bijvoorbeeld tijdens het vliegen vaak vast. Daardoor kan het voorkomen dat je drone up, up and away blijft vliegen en vrolijk 10 meter de lucht in gaat, waarbij zelfs de noodknop niet meer werkt. Heel af en toe verbreekt de app ook tijdens het vliegen de verbinding, waardoor je Parrot als een Japanse kamikazepiloot naar beneden stort.

Conclusie

De Parrot Rolling Spider is een mini-variant van de bekende Parrot-drones, een klein schattig vliegend drone'tje dat er goed uitziet en net voor de feestdagen een leuk stukje speelgoed is. Schijn bedriegt echter, want de Rolling Spider is een frustrerend onbestuurbare drone waar je in de praktijk vrijwel niets mee kan. De kleine accu houdt het op z'n allerbest 8 minuten vol, de camera zit onderop en maakt foto's met een beschamend lage resolutie. Bovendien maakt de Rolling Spider zijn beloftes niet waar: de drone kan met de bijgeleverde wielen niet over het plafond of de muur rijden en valt bij het minste of geringste uit de lucht. De drone is een stuk duurder dan soortgelijke kleine modellen, en voor die hoge prijs krijg je weinig goeds.

Maar het ergste aan de drone is de vreselijke besturing die met een slechte app werkt. Verbinding maken met de drone is een hemeltergend proces dat vaker fout dan goed gaat, en als je eenmaal aan het vliegen bent is de drone onnauwkeurig en niet secuur. Je hebt er een paar minuten plezier mee - vooral omdat het nog steeds leuk is om met helikopertjes te vliegen - maar dat plezier slaat al om in frustratie voordat de accu leeg is. En dat is heel erg snel.

De Harman Kardon Onyx Studio 9 is een uitgebreide bluetoothspeaker, verkrijgbaar in de kleuren Classic Black en Stone Grey, en heeft een adviesprijs van net geen 250 euro. Het systeem beschikt onder meer over self-tuning-technologie – hoe klinkt dat in de praktijk?

De Harman Kardon Onyx Studio 9 is een eigentijdse doorontwikkeling van de bekende speaker, waarbij het iconische ronde ontwerp behouden is gebleven, maar de technologie erachter een flinke sprong voorwaarts maakt. Een van de grootste vernieuwingen is het Constant Sound Field-algoritme (CSF), dat het geluid over de drie interne kanalen verdeelt en via de tweeters verspreidt. Zo ontstaat een breder en consistenter geluidsbeeld. Dankzij Auracast koppel je de speaker eenvoudig aan een tweede Onyx Studio 9 of een andere compatibele Harman Kardon-luidspreker, waarmee je snel een stereoset of zelfs een hele multiroom-opstelling creëert.

De geluidsweergave past zich automatisch aan de ruimte aan dankzij ingebouwde self-tuning-technologie. Wie liever zelf de touwtjes in handen houdt, kan via de Harman Kardon One-app de equalizer gebruiken om het geluid naar eigen smaak af te stellen. De app is optioneel, maar wel handig voor wie net wat meer controle wil, bijvoorbeeld over het accuniveau. Dat is namelijk nergens op de speaker zelf duidelijk zichtbaar. Het strakke en stijlvolle ontwerp oogt daardoor extra clean, al levert dat wel wat in op het praktische gemak.

©Wesley Akkerman

Gemoderniseerd ontwerp

Het vernieuwde design blijft trouw aan de herkenbare ronde vorm, maar oogt tegelijkertijd frisser en functioneler. De geïntegreerde handgreep, aluminium standaard en een rij zachte siliconen knoppen maken de Onyx Studio 9 niet alleen mooier, maar ook gebruiksvriendelijker. Wat bovendien opvalt: je kunt de accu vervangen als dat nodig is. Handig, want zo hoef je niet meteen een nieuwe speaker aan te schaffen als de batterij na verloop van tijd minder presteert. Wel jammer dat Harman Kardon daar op de officiële website weinig over loslaat: over de prijs of verwachte levensduur van zo'n accu blijft het stil.

Doordat het voetstuk nu onderdeel is van de onderzijde, kun je de speaker flexibeler neerzetten. Bij de vorige generatie – de Onyx Studio 8 – moest de rand iets uitsteken om de speaker stabiel neer te kunnen zetten, en dat was niet overal praktisch. De huidige opstelling is daardoor een stuk eenvoudiger en veelzijdiger. Aan de achterkant vind je nog een aux-ingang voor wie liever een bekabelde verbinding gebruikt, en een usb-c-poort waarmee je bijvoorbeeld je telefoon kunt opladen. Functioneel, zonder het strakke ontwerp uit het oog te verliezen.

©Wesley Akkerman

Geen simpele bluetoothspeaker

Hoewel de Onyx Studio 9 in de basis een bluetoothspeaker is, betekent dat niet dat je beperkt bent in je mogelijkheden. Dankzij Auracast kun je bijvoorbeeld eenvoudig meerdere speakers koppelen of een stereopaar vormen. Daarnaast ondersteunt het apparaat multipoint-connectiviteit, waardoor je twee apparaten tegelijk kunt verbinden. Wisselen tussen bijvoorbeeld je laptop en je telefoon gaat dan razendsnel, zonder opnieuw te hoeven koppelen. Wel goed om te weten: bediening via wifi behoort niet tot de mogelijkheden; dat is iets voor een ander type speaker.

Voor de fijnproevers onder ons is er de Harman Kardon One-app. Daarmee stel je eenvoudig zaken in zoals Auracast-configuratie; de app loodst je daar soepel doorheen. We hebben geen tweede speaker kunnen testen, dus het vormen van een stereopaar hebben we niet zelf uitgeprobeerd. Toch lijkt dat proces dankzij de duidelijke interface weinig voeten in de aarde te hebben. Verder biedt de app een zevenbands-equalizer en diverse geluidsprofielen, waarmee je het geluid naar wens kunt tweaken. Wij lieten de speaker z'n eigen ding doen, en dat werkte prima.

©Wesley Akkerman

Self-tuning, hoe klinkt dat?

Zelfkalibrerende bluetoothspeakers zijn allang geen unicum meer, maar of het eindresultaat daadwerkelijk goed klinkt, blijft per merk en model verschillend. In het geval van de Onyx Studio 9 mogen we niet klagen: de speaker levert een volle, warme bas die nergens overheerst. Ook het midden en vooral de hoge tonen blijven netjes overeind, al zou het middengebied af en toe wat extra definitie kunnen gebruiken. Gelukkig kun je dat prima corrigeren via de equalizer in de bijbehorende Harman Kardon One-app.

Wel merk je dat de plaatsing in huis flinke invloed heeft op hoe de speaker klinkt. Zet je 'm midden op een tafel in een open ruimte, dan krijg je een ander geluidsbeeld dan wanneer je 'm op een kast tegen de muur zet. Vooral bij plaatsing vlak bij een wand of raam kan de bas wat te prominent worden, alsof de self-tuning daar nog niet helemaal op inspeelt. In zo'n geval biedt de app gelukkig uitkomst, maar telkens finetunen na een nieuwe plek voelt dan weer wat omslachtig.

©Wesley Akkerman

Bij de gratie van gebruikersgemak

Wat dat verplaatsen betreft: met zijn 3,3 kilo is de Onyx Studio 9 geen lichtgewicht speaker, maar dankzij de stevige, slim geplaatste handgreep bovenop til je hem moeiteloos van de ene naar de andere kamer. Zo heb je overal in huis meteen goed geluid bij de hand. Wat je alleen misschien een beetje mist, is een vaste oplaadbasis. Nu werk je met een losse voedingskabel die je steeds handmatig moet aansluiten en weer opbergen; functioneel, maar het had nét wat eleganter gekund.

Misschien valt dat onder de noemer 'luxeprobleem', maar juist bij dit soort producten draait alles om gebruiksgemak. En als dat nog net iets soepeler kan, waarom zou je daar dan niet voor gaan? De accuduur ligt officieel op 8 uur, al hangt dat natuurlijk af van hoe hard je de muziek afspeelt en of je onderweg ook een ander apparaat oplaadt via de usb-c-poort. Reken in de praktijk dus eerder op een uur of 6 à 7. Tot slot nog een belangrijke kanttekening: de Onyx Studio 9 is niet water- of stofbestendig, dus laat hem liever binnen staan.

©Wesley Akkerman

Onyx Studio 9 kopen?

De Harman Kardon Onyx Studio 9 is een bluetoothspeaker die vertrouwd oogt, maar op meerdere vlakken een stap vooruit zet. Het ronde ontwerp is gebleven, maar de nieuwe voet en geïntegreerde handgreep maken hem stabieler én makkelijker te verplaatsen. De automatische geluidsafstemming doet z'n werk goed, met warme bassen en kraakheldere hoge tonen. Staat hij dicht bij een muur, dan kan de bas wat overheersen, maar dat pas je snel aan via de equalizer in de app.

Qua mogelijkheden zit het ook wel snor. Je kunt meerdere apparaten koppelen via multipoint, een stereopaar vormen of gebruikmaken van Auracast. Toch zijn er wat kanttekeningen. Zo ontbreekt een zichtbare accustatus op de speaker zelf en zou een vaste oplaadbasis het gebruik net iets soepeler maken. De batterij houdt het zo'n zes tot acht uur vol, afhankelijk van hoe je 'm gebruikt. En hoewel hij er robuust uitziet, kun je hem beter binnen houden: tegen water of stof is hij namelijk niet bestand. Dat neemt niet weg dat de Onyx Studio 9 een stijlvolle speaker is met indrukwekkend geluid: ideaal voor wie een premium audio-ervaring zoekt in huis.

Je hebt nét je auto gewassen of je ramen gelapt… en dan is alles weer bedekt met een waas van stof. Vooral in de zomer is het vaak geen gewone luchtvervuiling, maar stuifmeel (pollen), Saharazand of een combinatie van beide. Hoe verwijder je dat spul snel én veilig, zonder krassen of vlekken?

Lees ook: Zonnepanelen onderhouden: moet dat?!

Een paar dozijn keer per jaar komt het voor, dat alles ineens onder een roodbruine of gelige stofwaas zit. Het eerste is Saharazand, dat ontstaat in de woestijn en door sterke luchtstromen duizenden kilometers wordt meegenomen. Het komt via regen of droge luchtstromen in Nederland terecht, vooral in het voorjaar (maart-juni) en in het najaar (oktober-november). Het geelgroene stof zijn pollen: stuifmeelkorrels van bomen, grassen en planten. In het voorjaar zijn elzen, berken en hazelaars actief. In de zomer en nazomer volgen grassen en kruiden. Pollen zijn licht en plakkerig, hechten zich makkelijk aan oppervlakken en zijn lastig te verwijderen. Voor zowel Saharazand als pollen geldt dat het geen kwestie is van gewoon even wegvegen. Onder de tabel lees je wat je wél moet doen.

*Met 'in de lak branden' wordt bedoeld dat Saharazand zich onder invloed van zonlicht en warmte kan hechten aan de lak van je auto. Dit gebeurt vooral wanneer het zand niet tijdig wordt verwijderd en de zon fel schijnt. Het resultaat zijn doffe plekken of vlekken die moeilijk te verwijderen zijn en soms alleen met polijsten kunnen worden hersteld. Dit effect is vergelijkbaar met wat er gebeurt bij vogelpoep of boomhars die te lang op de lak blijft zitten. Daarom is het belangrijk om Saharazand zo snel mogelijk en op de juiste manier van je auto te verwijderen.

Auto

Zowel Saharazand als stuifmeel zijn schurend. Veeg je het droog af, dan ontstaan microscopische krasjes in de lak of op het glas. En bij zon of regen kunnen er doffe vlekken ontstaan, omdat het vuil zich vastzet.

Laat de auto dus nooit alleen in de regen staan in de hoop dat het vanzelf wegspoelt. Spoel eerst royaal af met schoon water. Pas daarna gebruik je een spons, zachte borstel of microvezeldoek. Ga je naar de wasstraat? Kies dan een programma met voorwas en hogedruk. Overweeg ook een waxbehandeling: dat maakt de lak water- en vuilafstotend, waardoor vuil zich minder snel hecht.

©Kärcher

Ramen

Na een Saharazandbui blijft er vaak een bruinig stoflaagje achter op de ramen en kozijnen. Laat dit niet te lang zitten: zonlicht en regen kunnen het zand als het ware 'inbakken', met doffe plekken als gevolg. Spoel de ramen daarom altijd eerst ruim af met schoon water. Zo voorkom je dat het zand krassen maakt tijdens het zemen. Gebruik daarna een raamwisser of een snoerloze raamreiniger voor een streeploos resultaat. Ook buitenvensterbanken verdienen aandacht: daar hoopt het stof zich vaak in hoekjes op.

Pollen zijn minder zichtbaar dan zand, maar kunnen een plakkerige laag vormen op glas. Op ramen kunnen ze zich hechten aan condens of lichte verontreinigingen, waardoor je een doffe waas ziet. Binnenramen kun je het best afnemen met een licht vochtige doek. Hebben er ventilatieroosters open gestaan, dan is het slim ook die in de schoonmaak mee te nemen: pollen komen daar makkelijk door naar binnen.

Zonwering, parasols en rolluiken

Op textiel en kunststof mengt Saharazand zich met pollen, roet en stof tot een hardnekkige laag. Vooral zonneschermen, parasols, rolluiken en buitenjaloezieën raken snel vervuild. Stel schoonmaken niet uit: bij regen trekt het vuil in de vezels of ontstaan er vlekken.

Gebruik een zachte borstel of een opzetstuk van je hogedrukreiniger om het vuil voorzichtig los te weken. Werk van boven naar beneden. Spoel goed na en laat het doek volledig drogen, bij voorkeur uitgeklapt. Behandel textiel daarna met een impregneermiddel dat vuil en vocht afstoot. Zo blijft het langer schoon én beschermd.

Lees ook: Je zonnescherm schoonmaken doe je zo

Terras en tuinmeubels

Op je terras lijkt het zand of stuifmeel misschien onschuldig. Maar wie het laat liggen, loopt het al snel naar binnen. En dat kan krassen veroorzaken op parket, pvc of laminaat. Bovendien blijven fijne stofdeeltjes aan schoenen plakken.

Verwijder Saharazand en pollen met een zachte buitenbezem of een nat-droogzuiger. Daarna kun je het terras grondig reinigen met een hogedrukreiniger. Een terrasreiniger-opzetstuk verdeelt het water gelijkmatig, voorkomt opspattend vuil en zorgt voor een egaal resultaat zonder modderspetters tegen je gevel. Denk ook aan je tuinmeubels: hout of kunststof moet je direct afspoelen en zacht afborstelen om vlekvorming te voorkomen.

Zonnepanelen

Pollen en Saharazand laten een dunne laag achter die de lichtinval op zonnepanelen vermindert. Zeker na enkele droge dagen kan het rendement met meerdere procenten dalen. Je merkt dit vooral aan een lager opgewekt vermogen in je app of omvormerdisplay.

Spoel de panelen voorzichtig af met een tuinslang of zachte borstel met water. Vermijd schurende materialen of hogedruk, want die kunnen de coating beschadigen. Gebruik alleen een neutraal schoonmaakmiddel als dat écht nodig is. Zijn je panelen moeilijk bereikbaar? Laat dan een professioneel bedrijf langskomen. Zij reinigen de panelen veilig en controleren direct of alles nog goed werkt.

©Marina Lohrbach

Ook binnen kun je last hebben

Heb je ramen of deuren open gehad tijdens een stofwolk of stuifmeelperiode? Dan ligt er vaak een fijne laag op vensterbanken, vloeren en meubels. Gebruik een stofzuiger met HEPA-filter om te voorkomen dat het stof wordt rondgeblazen. Microvezeldoekjes (licht vochtig) zijn ideaal om het stof op te nemen. Droog afnemen heeft weinig effect en verspreidt het alleen maar. Heb je hooikoorts? Dan is grondig schoonmaken extra belangrijk. Fijnstof en pollen kunnen allergische klachten verergeren.

Minder last met de juiste voorbereiding

Wanneer er Saharazand wordt verwacht, hoor je dat vaak bij het weerbericht op radio, tv of online. En ook van pollen is redelijk bekend wanneer je er last van kunt hebben – omdat dat meestal seizoensgebonden is. Met een paar simpele maatregelen beperk je de overlast:

☐ Houd een tuinslang, zachte borstel en een paar microvezeldoeken binnen handbereik.

☐ Impregneer zonwering en parasoldoek elk voorjaar.

☐ Plan vaste schoonmaakmomenten in het voorjaar en na de zomer.

☐ Overweeg wax of coating voor je auto.

☐ Houd ramen gesloten tijdens droge, stoffige dagen – zeker als je gevoelig bent voor pollen.