Creatieve geesten die verder durven te kijken dan 'what you see is what you get', kunnen met Processing de mooiste graphics, animaties en interactieve elementen maken. Door code te schrijven!

Veel it-bedrijven en reclamebureaus maken in hun personeelsbestand onderscheid tussen technische en artistieke geesten: op de afdeling vormgeving werken meestal de 'creatieven' die fraaie ontwerpen aanleveren, die vervolgens door de 'techneuten' worden omgezet in bijvoorbeeld websites. Maar is er werkelijk zoveel verschil tussen een kunstenaar en een programmeur? Is elke programmeur een volslagen bèta die in cijfers denkt en geen oog heeft voor esthetiek? Of laat iedere kunstenaar zijn creatieve processen in de rechter hersenhelft afspelen terwijl de linkerkant er maar een beetje bijhangt? Natuurlijk niet.
Het visuele deel van menselijke hersenen reageert sterk op wiskundige patronen. We vinden ze prettig om naar te kijken. Daarvan maken veel kunstenaars, al dan niet bewust, gebruik. Denk bijvoorbeeld aan de 'gulden snede' die te berekenen is, of aan de vele geometrische patronen die al sinds jaar en dag onze leefomgeving sieren. Door gebruik te maken van computers is het eenvoudiger om dergelijke patronen en andere onderwerpen te visualiseren.

Kunst en Code

Vanaf de uitvinding werden computers dan ook gebruikt om kunst mee te maken. Dat kunst en code samen iets bijzonders kunnen opleveren, was ook een van de uitgangspunten van de 'Aesthetics + Computation Group' op het MIT Media Lab. In eerste instantie schreven ze daar, onder leiding van John Maeda, de programmeertaal DBN (Design By Numbers). Deze zeer simpele taal werd ontworpen om kunstenaars te leren programmeren. Ben Fry en Casey Reas, twee ontwikkelaars uit het DBN-team, besloten de taal en ontwikkelomgeving veel geavanceerder te maken en noemden het programma Processing.
Processing is zeer geschikt voor iedereen die zich op het raakvlak van kunst en code wil begeven. Door het schrijven van code zijn applicaties te maken met graphics, animaties en interactieve elementen. Processing bestaat uit een programmeertaal en de PDE (Processing Development Environment). Het project werd uitgebracht onder de General Public Licence (GPL). De export libraries, waarmee je de code als Java Applet kunt exporteren, vallen onder de LGPL licence. Dat betekent dat je de software vrij kunt downloaden, gebruiken en distribueren, maar dat je de code als bijdrage moet aanleveren zodra je iets verandert aan de export libraries.

Platforms

Processing is gebouwd als uitbreiding van Java, de programmeertaal die allerlei apparaten kan aansturen. Het is dan ook te installeren op zowel Mac OS, Linux als Windows, en zelfs op BSD, Irix, AmigaOS, BEOS etc, al wordt daar geen ondersteuning voor gegeven. Vanuit Processing geëxporteerde Java Applets, kunnen binnen een webbrowser getoond worden. Het is ook mogelijk om stand-alone toepassingen te maken voor Mac OS, Windows en Linux.

Programmeren

Processing wordt gebruikt door kunstenaars, hobbyisten en door softwareontwikkelaars die snel een prototype van een eindproduct willen schetsen. Door het visuele karakter is het programma ook bijzonder geschikt om te leren programmeren. De programmeertaal is relatief eenvoudig. Veel van de omslachtige zaken in Java, zoals het importeren van codebibliotheken, worden door de programmatuur gedaan tijdens het compileren van de code. Als je als programmeur met Processing begint, kun je na zeer korte tijd een eerste applicatie bouwen, bijvoorbeeld een animatie. Als niet-programmeur zul je eerst een beetje in de techniek van het coderen moeten duiken voordat je een kunstwerk kunt schrijven.
Voor Java-programmeurs bestaat ook de mogelijkheid om rechtstreeks Java-code in het Processing scriptvenster te schrijven. Omdat de code uiteindelijk als Java gecompileerd wordt, kan er ook meteen Java-code worden gebruikt. Processing kan ook geïntegreerd worden in andere Java-ontwikkelomgevingen, zodat de Processing PDE niet gebruikt hoeft te worden.
Als u het programma voor het eerst opent, ziet u een heel simpele omgeving. De PDE toont een code-editor, een messagevenster en een paar knoppen. Meer is er ook niet nodig. U kunt meteen beginnen met code schrijven in het tekstvenster. Als u eerst wilt kijken hoe de code eruit ziet, kunt u onder het menu File een sectie Examples vinden. Als u een van deze voorbeelden opent en daarna klikt op de knop Run (linksboven), dan ziet u meteen het resultaat van die code. Het scriptvenster wordt weergegeven als een schetsboekpagina. Code schrijven wordt gezien als schetsen.

Hello World

Behalve door het kijken naar de voorbeelden in de Examples-sectie, kunt u op meerdere manieren aan de slag om uzelf de code eigen te maken. Voor iedere programmeertaal geldt dat je ergens moet beginnen om hem te leren. De eerste instructie komt er meestal op neer dat u een code schrijft die 'Hello World' op het scherm tovert. Op de Processing-website vind u een voorbeeld om een 'Hello World'-applicatie te maken. Daarnaast vindt u er een aantal tutorials, voorbeelden en een code-referentietabel. Mocht u zich nog verder willen verdiepen in de code, dan zijn er verschillende websites met meer tutorials en voorbeelden. Daarnaast is er een behoorlijk aantal (Engelstalige) instructieboeken over Processing geschreven.

Alternatieven

Hoewel geen enkel programma exact hetzelfde doet als Processing, zijn er natuurlijk wel meerdere talen waarmee u animaties, graphics en interactie kunt programmeren. We noemen een paar voorbeelden:
DBN - de voorloper van Processing. Het is een nog eenvoudigere programmeertaal. DBN is daarom gemakkelijker te leren dan Processing, maar er kan minder mee. Het programma is open source en u kunt de gemaakte applicaties ook binnen een browser tonen.
SVG (Scalable Vector Graphics) - een xml-specificatie en bestandsformaat om tweedimensionale vector-graphics te beschrijven. U kunt er tekeningen mee maken die dynamisch en interactief kunnen worden, bijvoorbeeld met behulp van SMIL (Synchronized Multimedia Integration Language). Om SVG te kunnen gebruiken moet een browserplugin geïnstalleerd worden (behalve op Safari en Opera). SVG kan geen 3D weergeven.
Lingo - deze programmeertaal is geschreven voor Adobe Director. Ooit was dit dé omgeving voor ontwerpers en kunstenaars om cd-roms en webapplicaties te ontwikkelen. Doordat de Flash plugin zo populair werd op internet, is Director een beetje op de achtergrond geraakt. Lingo-code lijkt sterk op spreektaal en is daarom ook een goed startpunt om te leren programmeren. Om Director en Lingo te mogen gebruiken, moet u wel over een licentie van Adobe beschikken.
Actionscript 3 - deze programmeertaal hoorde oorspronkelijk bij het populaire Adobe Flash, maar kan inmiddels ook buiten de Flash-ontwikkelomgeving gebruikt worden om applicaties mee te vervaardigen. Wat betreft het snel weergeven van plaatjes is het krachtiger dan Processing. De taal is wat moeilijker te leren omdat deze volledig objectgeoriënteerd is. Hoewel je de Z-as (diepte) inmiddels aan kan passen, bestaat er nog geen volledige interne 3D-structuur in Actionscript 3. Daarvoor zijn overigens wel externe libraries beschikbaar.
PluspuntenMinpuntenConclusie

Resumerend kunnen we zeggen dat Processing goed tot zijn recht komt bij het maken van datavisualisaties, prototypen en kunstwerken die op zichzelf staan. De software inspireert tot experimenteren met code en grafische elementen en levert, als opensourceprogramma, een bijdrage aan het verfraaien van de wereld. Processing heeft wél een beperkte gebruikersinterface en mensen die terugschrikken voor ingewikkelde code zullen dit programma niet waarderen. Er zijn immers andere gereedschappen op de markt, zoals Adobe Flash, waarbij het codeerwerk desgewenst achter de schermen blijft.

Overdag is de warme nog wel uit te houden – lekker in de schaduw met een koel drankje of een ijsje. Maar hitte die 's nachts blijft hangen, da's een ander verhaal. Daardoor verandert je slaapkamer al snel in een broeikas. Heb je geen airco in huis maar wil je niet de hele nacht woelen, zweten en wakker liggen? Met deze slimme tips overleef je zelfs de ergste plaknacht!

Lees ook, voor de volgende plaknachten: Houd je huis koel: de voor- en nadelen van airco in huis

☀️ Wat je overdag alvast kunt doen:

1: Houd zon en hitte buiten

Doe overdag de gordijnen dicht, zeker in kamers waar de zon vol op staat. Ook zonwering helpt om de warmte te weren. Geen dikke gordijnen of screens? Dan kan warmtewerende raamfolie een uitkomst zijn. Dat kaatst het zonlicht terug en voorkomt dat je slaapkamer verandert in een oven.

2: Kies licht en ademend beddengoed

Donkere stoffen houden warmte vast, lichte kleuren weerkaatsen juist. Kies daarom voor lichtgekleurde lakens van katoen of linnen. Die stoffen ademen beter en voelen minder klam aan als het warm is.

3: Kook niet binnen

Koken met oven of fornuis maakt het in huis alleen maar warmer. Eet dus licht en koud: een salade, wat fruit of brood met iets fris. Moet het warm zijn? Gebruik een airfryer of grillplaat buiten op het balkon of in de tuin. Of gooi gewoon de barbecue aan!

Lees ook: Dit zijn dé BBQ-trends voor 2025

🌘 Wat je 's nachts kunt doen

4: Laat het goed doorwaaien

Zodra het buiten afkoelt, zet je ramen en deuren tegen elkaar open. Zo ontstaat er luchtcirculatie en komt er koelere buitenlucht binnen. Sluit alles weer zodra het buiten warmer wordt of de zon opkomt. Zo blijft de koelere lucht langer hangen.

5: Drinken en douchen

Drink voldoende water, ook vlak voor het slapengaan. Dat helpt je lichaam afkoelen van binnenuit. Een lauwe douche doet ook wonderen. Te koud douchen werkt juist averechts: je lichaam gaat dan extra warmte produceren om te compenseren.

6: Koelen zonder ventilator

Geen ventilator in huis? Zet een paar kommen met ijskoud water in je slaapkamer. Dat helpt de luchtvochtigheid én de temperatuur te verlagen. Let wel op: niet naast je bed of bij stopcontacten. Een omgestoten bak water is geen pretje om 3 uur 's nachts.

7: Koelen mét ventilator

Heb je wel een ventilator? Zet er dan een schaal met ijswater of ijsblokjes voor. Zo blaast hij niet alleen warme lucht in het rond, maar verspreidt hij echte koelte. Zorg ook hier voor een veilige opstelling – water en elektriciteit blijven een slechte combinatie. Wat ook werkt, is een aantal (plastic) flessen voor 80 procent vullen met water en in de vriezer leggen. Haal deze edruit en zet ze voor je gaat slapen voor de draaiende ventilator.

©yulia_seraya

8: Hang een nat laken op

Hang een vochtig laken voor een open raam. De lucht die binnenkomt wordt daardoor vanzelf wat koeler. Zeker bij droge, hete lucht uit het zuiden kan dat net het verschil maken tussen woelen en slapen.

De meeste apparaten die je aansluit op je computer, kun je koppelen via bluetooth. Daarvoor moet deze technologie wel ingebouwd zijn in de pc, of je moet gebruikmaken van een usb-bluetooth-adapter. Op twee manieren kun je de pc koppelen met bluetooth-apparaten.

Stap 1: Via Instellingen

Eerst moet je het externe apparaat instellen, waardoor het zichtbaar wordt als het binnen bereik komt van de pc. Typ in het Windows-zoekveld het woord bluetooth, zodat je Bluetooth- en andere apparaatinstellingen kunt openen. Verifieer boven in dit scherm dat bluetooth aanstaat.

Klik nu op de knop Apparaat toevoegen. In het volgende venster selecteer je Bluetooth. Hierdoor zou in het volgende venster ieder apparaat moeten verschijnen waarvan bluetooth is ingeschakeld. Als het hier niet te zien is, moet je de handleiding van het apparaat controleren of de website van de fabrikant.

Selecteer het apparaat dat je wilt koppelen en volg alle instructies. Wanneer het proces voltooid is, klik je op Gereed. Als het goed is, wordt dit apparaat nu weergegeven als Gekoppeld. Om niet iedere keer naar het venster Instellingen te hoeven gaan, bestaan er enkele shortcuts.

In de bluetooth-instellingen zie je welke apparaten al gekoppeld zijn.

Stap 2: Via de taakbalk

Je kunt ook gebruikmaken van de taakbalk. Aan de rechterkant van de taakbalk vind je het bluetooth-pictogram. Mogelijk zit het onder de verborgen pictogrammen. Door op het pijltje te klikken, vouw je het menu open. Als je op dit pictogram klikt, zie je ook de verbonden apparaten. En via de knop Meer instellingen kom je bij de lijst van alle apparaten die je kunt verbinden.

In Windows 11 zijn deze instellingen samengevoegd in de Snelle instellingen, rechts van de taakbalk.

Stap 3: Snelkoppeling

Je kunt ook een eigen snelkoppeling maken om snel naar het Windows Instellingen-venster met de bluetooth-instellingen te gaan. Klik met rechts op het bureaublad en selecteer in het contextmenu de opdracht Nieuw / Snelkoppeling. Hierdoor opent een pop-up Snelkoppeling maken.

Op de plaats waar je de locatie van het item moet opgeven, typ of plak je %windir%\explorer.exe ms-settings:bluetooth. Klik op Volgende om de snelkoppeling een naam te geven, bijvoorbeeld Bluetooth. Bevestig met een klik op Voltooien. Hierdoor staat de snelkoppeling op het bureaublad. Om die koppeling snel beschikbaar te maken, kun je nog met rechts op deze snelkoppeling klikken en dan Aan start vastmaken kiezen.

Je kunt een snelkoppeling maken om snel naar de bluetooth-instellingen te schakelen.