Ben je zuinig op je gegevens? Neem geen genoegen met de standaardinstellingen in Windows 10 en zorg voor échte bescherming van je gegevens. Op het gebied van privacy valt er nog flink veel winst te behalen en wij leggen je haarfijn uit hoe je hiervoor te werk gaat.

Tip 01: Privacy in Windows 10

De afgelopen jaren heeft Microsoft flink gesleuteld aan de privacyopties in Windows 10. En eerlijk is eerlijk: op het gebied van instelmogelijkheden en duidelijkheid hebben de makers een flinke verbetering doorgevoerd. Controleer of de privacyopties zo min mogelijk persoonlijke gegevens delen. Je vindt de privacyopties in het instellingenvenster van Windows (Windows-toets+I). Kies voor Privacy. We beginnen in de sectie Algemeen. In dit venster vind je vier opties, waarvan de kans groot is dat sommige zijn ingesteld op Aan. Hier brengen we verandering in. Zet elke optie op Uit. De secties onder Algemeen open je ook. Bij Spraak zet je de schuif ook op Uit, net als bij Persoonlijke instellingen voor handschrift en typen. In het onderdeel Diagnostische gegevens en feedback wordt bepaald hoeveel gegevens over jouw computergebruik worden gedeeld met Microsoft. Deze gegevens worden gebruikt door Microsoft om eventuele fouten op te sporen en daarmee Windows te verbeteren. Deel je liever niet te veel gegevens (zoals de informatie over bezochte websites en het gebruik van apps), dan kies je in dit onderdeel voor Basis. In deze modus wordt alleen basisinformatie over de computer gedeeld. In de twee onderdelen eronder (Handschrift en typen verbeteren en Ervaringen op maat) zorg je ervoor dat de schuif ook staat op Uit.

©PXimport

Tip 02: Diagnostische info

De recente versies van Windows 10 hebben de mogelijkheid om te tonen welke persoonlijke gegevens in de loop van de tijd over je zijn verzameld. Je vindt deze mogelijkheid in het instellingenvenster Privacy, in de sectie Diagnostische gegevens en feedback. Blader naar het onderdeel Diagnostische gegevens weergeven. Standaard is de instelling die dit aangeeft uitgeschakeld en daar brengen we snel verandering in. Zet de schuif op Aan en klik vervolgens op De viewer voor diagnostische gegevens openen. Helaas is de viewer niet heel gebruiksvriendelijkheid, maar als je de tijd neemt om het bestand door te nemen, zie je uiteindelijk wel welke gegevens worden gedeeld. Je krijgt daarmee een goed beeld van de hoeveelheid en het soort gegevens dat wordt gedeeld. Nu je een beeld hebt van de verzamelde gegevens en in de vorige stappen zoveel mogelijk opties hebt afgeschermd, kun je ervoor kiezen om persoonlijke gegevens die in het verleden zijn verzameld, te verwijderen. In de sectie Diagnostische gegevens verwijderen klik je op de knop Verwijderen. Ook gegevens die op servers van Microsoft zijn opgeslagen, worden bij deze actie verwijderd. Mogelijk wordt niet alle informatie verwijderd. Om hiervan een beter beeld te krijgen, open je je persoonlijke privacydashboard (zie tip 4).

©PXimport

Tip 03: Geen vragen meer!

Soms vraagt Windows je uit het niets naar je ervaring, bijvoorbeeld met een onderdeel van het besturingssysteem. Standaard is deze ‘optie’ ingeschakeld als automatisch. Heb je hieraan geen behoefte, verbied Windows dan om naar feedback te vragen. In het instellingenvenster Privacy kies je voor Diagnostische gegevens en feedback. In de sectie Frequentie van feedback kies je in het menu voor Nooit. Je wordt hierna niet meer lastiggevallen.

©PXimport

Tip 04: Persoonlijk dashboard

Best belangrijk, maar helaas weinig bekend: het privacydashboard van Microsoft, waarin je ziet welke gegevens van je worden verzameld binnen je Microsoft-account. Voor ons doel belangrijk om hier een kritische blik op te werpen. Je vindt het dashboard op de site van Microsoft. Het bestaat uit vijf tabbladen. Op de tab Overzicht zie je die verschillende activiteiten en welke gegevens hier worden verzameld. Zo is er bijvoorbeeld het onderdeel Zoekgeschiedenis, waarin je kunt zien op welke items je hebt gezocht. Of Locatieoverzicht, waarin wordt bijgehouden waar je je hebt begeven. Al deze gegevens kun je wissen. Als je het overzicht hebt geopend, kies je voor Activiteit wissen. Deze optie vind je in de rechterbovenhoek van het venster. Om in één keer alle overzichten van activiteiten te zien, klik je op Activiteitenoverzicht. Net als bij andere online diensten, zoals Facebook, heb je bovendien de mogelijkheid om een kopie van alle gegevens te downloaden, die je lokaal kunt opslaan. Kies dan voor Uw gegevens downloaden en klik op Nieuw archief maken.

©PXimport

Tip 05: Persoonlijke reclame

In het privacydashboard vinden we nog een ander belangrijk onderdeel: Advertentie-instellingen. Op basis van je computergebruik kunnen adverteerders persoonlijke aanbiedingen doen. Niet iedereen is hiervan gediend. Via deze pagina kun je daar een einde aan maken. Klik op Advertentie-instellingen. In de sectie Aangepaste advertenties weergeven in uw browser zet je de schuif op Uit. Ook de optie Advertenties weergeven die interessant voor u zijn schakelen we uit. Hiermee voorkom je dat gegevens over je zoek- en surfactiviteiten worden gebruikt voor het tonen van advertenties.

©PXimport

Tip 06: Hulp van buitenaf

We nemen geen genoegen met de standaardinstellingen en -programma’s in Windows. De makers van O&O ShutUp10 hebben als doel om je als Windows-gebruiker meer controle te geven over je persoonlijke gegevens. Prettig is dat je het programma gratis mag gebruiken en je het ook niet hoeft te installeren. Nadat je het hebt gedownload en gestart, vind je in het hoofdvenster de verschillende categorieën waarin de beveiligingsopties zijn ondergebracht. Zo is er onder andere een categorie Privacy, een categorie Microsoft Edge en Windows Settings. Onder elke categorie vind je de bijbehorende beveiligingsinstellingen. Door op een instelling te klikken, verschijnt een grijze balk met uitleg over de optie. Neem nu alle privacyinstellingen door. Wil je een instelling blokkeren (zodat deze niet meer actief is), dan klik je op het schuifje links van de instelling. Handig is het zoekvak rechtsboven in het venster, waarmee je specifieke instellingen kunt vinden.

Tip 07: Wel of niet aanbevolen

Soms is het lastig om te bepalen welke invloed het in- of juist uitschakelen van een privacyinstelling heeft. Dat weten de makers van ShutUp10 ook en daarom hebben zij dit per instelling bepaald. In de kolom Recommended (uiterst rechts in het venster) zie je per optie of deze wel of niet wordt aanbevolen. Lees je Yes, dan kun je deze optie uitschakelen. Lees je Limited, dan is het zelf af te wegen of het verbieden van de instelling de moeite waard is. Bij No kun je de instelling beter ongemoeid laten. Als je volledig vertrouwen hebt in de opvatting van de makers, kun je hun voorkeuren direct overnemen voor je eigen computer. Kies voor Actions / Apply only recommended settings. Wil je rigoureuzer te werk gaan, dan kun je ook de limited-opties activeren: kies voor Actions / Recommended and somewhat recommended settings. Gewoon álles verbieden gaat via de keuze Actions / Apply all settings. Deze laatste instelling raden we niet aan: daarmee worden ook instellingen uitgeschakeld die de privacy wél ten goede komen.

©PXimport

Zekerheid voor alles

Tip 08: Instellingen bewaren

Gebruik je meerdere computers waarop je O&O ShutUp10 wilt uitvoeren? Je kunt gemaakte instellingen exporteren en ze vervolgens importeren op een andere computer. Dit bespaart kostbare tijd en je zorgt ervoor dat de instellingen op alle computers gelijk zijn. In het hoofdvenster van O&O ShutUp10 kies je voor File / Export settings. Geef een geschikte bestandsnaam op en klik op Opslaan. Het resulterende bestand kun je vervolgens op de andere computer importeren. Kies op die computer in O&O ShutUp10 voor File / Import settings en wijs het eerder gemaakte bestand aan. De instellingen worden overgenomen.

©PXimport

Tip 09: Data versleutelen

Bij een optimale privacy hoort ook een optimale beveiliging van je documenten en andere bestanden. Om je bestanden veilig achter slot en grendel te zetten, zetten we de hulp in van een extern programma: VeraCrypt. Dit programma maakt gebruik van een unieke ‘identifier’, zoals een wachtwoord, en combineert dat met een versleutelingsalgoritme. Dat laatste zorgt ervoor dat je bestanden onleesbaar worden. Met het wachtwoord maak je de gegevens weer bruikbaar. Geen enkele beveiliging is waterdicht, maar met goede versleuteling zijn je gegevens wel een stuk veiliger. Prettig aan VeraCrypt is dat het programma opensource is en continu wordt verbeterd. Je bepaalt zelf welke bestanden je versleutelt. Met VeraCrypt heb je de mogelijkheid om de volledige schijf te versleutelen of juist alleen specifieke gedeelten. Dat kan handig zijn als je een gedeelte van de schijf wilt reserveren voor vertrouwelijke bestanden. VeraCrypt maakt dan een ‘Encrypted File Container’ aan. Om toegang tot deze ‘afgesloten ruimte’ te krijgen, maak je gebruik van een wachtwoord.

©PXimport

Tip 10: Volume maken

Voordat je aan de slag gaat met het versleutelen van je bestanden, zorg je eerst voor een reservekopie van je bestanden. Het is belangrijk dat je eerst bekend raakt met de werking van VeraCrypt en voorkomt dat je per ongeluk de toegang tot je kostbare bestanden kwijtraakt. Ben je volledig bekend met de werking, dan kun je de reservekopie (met de bestanden die immers nog niet zijn versleuteld) naar eigen inzicht verwijderen of opbergen in een kluis waar ze alsnog veilig zijn. Maak de reservekopie van de bestanden bijvoorbeeld op een externe schijf.

Alles in orde? Dan is het tijd om verder te gaan met VeraCrypt. Eerst maken we een nieuw volume aan. Klik op de knop Create Volume. Een wizard loodst je door de stappen. Bepaal welk deel je wilt afschermen. Wil je een specifiek gedeelte afschermen, dan kies je Create an encrypted file container. Naar deze optie gaat onze voorkeur uit: je zorgt hiermee voor een veilige omgeving, maar houdt de flexibiliteit van snelle toegang tot onderdelen die je niet per se hoeft te versleutelen. Wil je een volledige partitie of de hele schijf versleutelen, dan kies je voor Encrypt a non-system partition/drive. Wil je ook dat Windows zelf wordt versleuteld, dan is er de optie Encrypt the system partition or entire system drive. Dit betekent uiteraard wel dat er om een wachtwoord wordt gevraagd zodra je de computer opstart, voordat Windows wordt geladen. Bevestig je keuze met een klik op Next.

©PXimport

Tip 11: Volumes verbergen

VeraCrypt biedt de mogelijkheid om de versleutelde volumes te verbergen. Ze zijn dan niet zichtbaar in bijvoorbeeld Windows Verkenner. Wij kiezen voor Standard VeraCrypt volume. Klik op Next en geef aan op welke locatie het versleutelde volume moet worden opgeslagen. Dat kan op de vaste schijf zijn of op een externe medium zoals een usb-stick. Klik op Next. Voor de versleuteling van bestanden ondersteunt VeraCrypt meerdere algoritmen. Je krijgt dan ook de keuze van welk algoritme je gebruikt wilt maken. Het veranderen van het standaardalgoritme is niet nodig voor de gemiddelde gebruiker: wij kiezen dan ook voor de geselecteerde versleuteling. Klik op Next. Hierna geef je aan hoe groot het versleutelde volume mag zijn, bijvoorbeeld 2 GB of 1 TB. Zorg ervoor dat je een omvang kiest die ook beschikbaar is op de schijf waarop je de versleutelde bestanden onderbrengt. Klik op Next om te bevestigen.

©PXimport

Op een smartphone met Android wordt standaard alles aan je Google-account gekoppeld. Daardoor weet het bedrijf heel wat over jou en niet iedereen voelt zich daar goed bij. Gelukkig zijn er ook manieren om Android te gebruiken zonder dat je Google volledige inzicht in je digitale leven geeft, bijvoorbeeld met de alternatieve firmware LineageOS met microG.

Wanneer je een Android-smartphone of -tablet installeert, is aanmelden met een Google-account een van de eerste dingen die je doet. Vanaf dat moment zijn alle Google-apps zoals Gmail, Google Maps, Chrome, Google Calendar en Google Play op je apparaat aan je account gekoppeld. Handig … maar zo krijgt Google wel heel veel controle over je digitale leven.

In principe kun je op je Android-apparaat gewoon geen Google-account aanmaken en alternatieve apps installeren. Maar omdat het hele besturingssysteem rond Google-componenten is gebouwd, is dat knap lastig. Dan installeer je beter een alternatieve Android-firmware die geen koppeling met het Google-ecosysteem heeft ingebouwd. In dit artikel doen we dat met LineageOS en microG, en hebben we het ook over enkele andere mogelijkheden.

1 Android Open Source Project

Voordat we naar die alternatieven kijken, moeten we het even hebben over hoe die mogelijk zijn als Google-diensten zo nauw met Android verweven zijn. De basis van Android bestaat uit het Android Open Source Project (AOSP). Dit is een volwaardig mobiel besturingssysteem waarvan de broncode beschikbaar is onder een opensource-licentie. Fabrikanten van Android-apparaten voegen hier drivers aan toe om Android op hun hardware te laten werken, en vaak nog eigen aanpassingen. Andere belangrijke componenten die we in een Android-systeem verwachten, zoals Google Play Services, zijn niet opensource. Wanneer je een Android-telefoon koopt, staat daarop dus een besturingssysteem dat door de fabrikant is gecreëerd op basis van AOSP, Google Play Services en eigen aanpassingen.

LineageOS is een project dat de broncode van AOSP neemt en daar extra functionaliteit aan toevoegt, vaak met de focus op aanpasbaarheid, beveiliging en privacy. De nieuwste versie is LineageOS 21, gebaseerd op Android 14. Het biedt voor zo’n tweehonderd apparaten installeerbare images met de drivers van de fabrikanten ingebouwd. Staat je toestel niet in de lijst met apparaten, dan kun je LineageOS helaas niet installeren. De apps van Google zijn (net zoals Google Play Services) hierin niet opgenomen, omdat de licentie dat niet toestaat. Die kun je wel achteraf installeren, waarna je je met een Google-account kunt aanmelden en LineageOS zoals de standaard Android-versie op je telefoon is te gebruiken.

LineageOS ondersteunt zo’n tweehonderd apparaten.

2 MicroG

Nu zou je denken dat je zonder de apps van Google wel verder kunt, maar dat is helaas niet het geval. Google heeft gaandeweg meer en meer functionaliteit van AOSP naar Google Play Services en andere propriëtaire componenten verplaatst. Die vereisen een Google-account of tracken je op een andere manier. En heel wat Android-apps maken van deze propriëtaire componenten gebruik. Als je die apps op LineageOS zonder Google-apps installeert, dan zouden die in het beste geval maar deels werken en in het slechtste geval starten ze niet eens op.

Het project microG biedt hier een oplossing voor. Dit is een opensource-project dat allerlei propriëtaire Android-componenten van Google her-implementeert. Zo biedt GmsCore een alternatieve implementatie voor Google Play Services. Ook Google Cloud Messaging (voor pushnotificaties) en geolocalisatie zijn op deze manier mogelijk. De versies van microG kun je dan op bijvoorbeeld LineageOS gebruiken, waardoor allerlei Android-apps toch weer werken zonder dat je een Google-account of Google-apps nodig hebt.

Het microG-project her-implementeert een deel van Google Play Services.

3 LineageOS met microG

Helaas kun je microG niet zomaar op LineageOS installeren. MicroG werkt namelijk alleen op een Android-versie met ‘signature spoofing’. Die truc zorgt ervoor dat de componenten van microG zich als Google Play Services kunnen voordoen, waardoor apps er mee samenwerken zonder dat ze weten dat het niet om een officiële Google-dienst gaat. Maar de ontwikkelaars van LineageOS hebben om diverse redenen besloten om signature spoofing niet op te nemen.

Er zijn manieren om een al geïnstalleerd Android-systeem te patchen zodat het signature spoofing ondersteunt. MicroG biedt ook zijn eigen versie van LineageOS aan: LineageOS for microG. Die versie heeft een minimale vorm van signature spoofing ingebouwd die alleen geprivilegieerde systeem-apps toelaat om de spoofing-permissie te gebruiken en alleen na toestemming van de gebruiker. LineageOS for microG ondersteunt exact dezelfde apparaten als LineageOS en verspreidt twee keer per maand over-the-air-updates.

LineageOS for microG biedt een opensource Android-versie zonder Google-apps.

4 Installeren

De installatie van LineageOS for microG gebeurt exact hetzelfde als bij LineageOS: zoek je toestel op in de lijst met ondersteunde apparaten van de LineageOS Wiki en volg daar de installatiegids. Het enige verschil is dat je de installatiebestanden voor je apparaat niet van de website van LineageOS downloadt, maar van de downloadpagina voor LineageOS for microG. Voor de Fairphone 5 vind je die bijvoorbeeld in de map FP5.

Installeer eerst Android Debug Bridge en fastboot en volg op die pagina ook de instructies om de usb-foutopsporingsmodus op je Android-apparaat in te stellen. Daarna dien je op sommige apparaten de bootloader te ontgrendelen, zodat je alternatieve firmware kunt installeren. De instructies hangen van je apparaat af. Op sommige apparaten moet je ook nog extra partities flashen met fastboot. Let op dat je de downloadbestanden van LineageOS for microG flasht en niet degene waarnaar in de installatie-instructies van LineageOS wordt verwezen.

Daarna flash je het herstelbestand van LineageOS for microG en start je het apparaat in herstelmodus. Voer dan een factory reset uit. Nu kun je eindelijk het zip-bestand met het rootbestandssysteem van LineageOS for microG naar je telefoon flashen met de opdracht adb vanaf je computer. De stap om een Google Apps-add-on te installeren sla je over, want we willen Google juist vermijden. Herstart daarna je telefoon, waarna je in LineageOS for microG opstart.

Volg heel nauwgezet alle waarschuwingen en tips in de installatie-instructies van LineageOS.

5 Configureren

Na de eerste keer opstarten, word je verwelkomd door de configuratiewizard, waarin je onder andere je wifi-netwerk instelt. Maar in tegenstelling tot een normale Android-installatie krijg je nu niet de vraag om een Google-account in te voeren. Wanneer de initiële configuratie van LineageOS is voltooid, open je de app microG Settings. Klik dan op Self-Check. Uiteindelijk moet de hele lijst met controles aangevinkt zijn. Je moet hiervoor diverse permissies aan de app toekennen, zodat microG zijn werk kan doen.

Keer terug naar het hoofdvenster van microG Settings. Hier staan allerlei functies standaard uitgeschakeld en het is aan jou om te kiezen welke je inschakelt. Zo kun je hier een Google-account toevoegen, maar dat doen we in het kader van dit artikel juist niet. Exposure Notifications kun je niet hier inschakelen; daarvoor dien je een app te installeren die deze API gebruikt. Google SafetyNet kun je hier wel inschakelen. Sommige apps vereisen deze functie om te controleren of je Android-apparaat wel veilig is. Mocht je zo’n app gebruiken, schakel die functie dan hier in.

Geef microG alle permissies die het nodig heeft om zijn taken uit te voeren.

6 Pushnotificaties

Als je nu apps zou installeren, zou je merken dat je geen pushnotificaties krijgt. Veel apps, onder meer WhatsApp en Slack, maken hiervoor immers gebruik van Google Cloud Messaging. MicroG implementeert dit ook, maar heeft dit standaard uitgeschakeld. Om pushnotificaties naar je apparaat te kunnen sturen, moet Google je apparaat ook kunnen identificeren aan de hand van een uniek apparaat-ID. Ga daarvoor in microG Settings naar Google device registration en schakel Register device in. Standaard (in het profiel Native) genereert microG nu een ID waaruit Google je apparaattype en softwareversie kan afleiden, maar niet het serienummer. Het profiel Real geeft ook het eigenlijke serienummer aan Google door. Er zijn ook profielen om je voor een Google Nexus 5X of Motorola Moto G uit te geven, voor als je zo weinig mogelijk informatie wilt prijsgeven. Als je een Google-account hebt toegevoegd, wordt dit overigens ook bij je apparaatregistratie aan Google doorgegeven.

Nadat je apparaat bij Google is geregistreerd, tik je op Cloud Messaging en vink je Receive push notifications aan. Zodra je apps installeert die van Google Cloud Messaging gebruikmaken, komen ze hier in de lijst te staan. Als je merkt dat je notificaties met vertraging aankomen, tik dan op de drie puntjes bovenaan rechts, dan op Advanced en pas de instellingen voor pushnotificaties per netwerk aan. Zet ze bijvoorbeeld op Ping interval: 60 seconds. Maar dit is alleen nodig als de netwerkkwaliteit laag is, de standaardwaarde Automatic zou op de meeste netwerken voldoende moeten zijn.

Dankzij microG kunnen je apps ook pushnotificaties ontvangen.

7 Locatiemodules

Diverse apps vragen je locatie op, bijvoorbeeld om een relevante selectie van nabije winkels of laadpalen te tonen. Maar als ze daarvoor altijd je gps gebruiken, belast dat de batterij van je telefoon te veel. Bovendien hoeft die locatie niet altijd zo precies te zijn als van je gps. Google heeft daarvoor de component Network Location Provider, die communiceert met servers van Google om bijvoorbeeld op basis van de zichtbare wifi-netwerken te bepalen waar je apparaat zich bevindt.

In de instellingen van microG kun je ook hiervoor een alternatief instellen. Tik daarvoor op Location modules. Standaard bood microG één geolocalisatiemodule die op basis van gsm-netwerken en wifi-toegangspunten in de buurt je locatie bepaalt: Mozilla Location Service. Helaas is die dienst inmiddels stopgezet. Je kunt wel de app Local GSM Location installeren en de locatiedienst die ze aanbiedt daarna hier inschakelen.

MicroG kan ook je locatie bepalen zonder servers van Google.

8 OpenCelliD gebruiken

Tik daarna op de module en dan op Configure. Geef de app toestemming om altijd toegang tot je locatie te krijgen en daarna om bestanden op te slaan. Maak nu een gratis OpenCelliD-account door op www.opencellid.org op Sign Up te klikken. Klik op de verificatielink en dan in het dashboard op Access Tokens. Je ziet daar één toegangstoken. Klik op Show Token en kopieer die.

Open dan op je telefoon weer de configuratie van de locatiemodule, tik linksboven op het menu en dan op Advanced Settings. Vul bij OpenCellID Access Token je token in. Keer terug, open Settings en vink bij Sources de optie OpenCellID aan. Keer weer terug, tik op Database / Create Database. De module downloadt nu de locatiedatabase naar je telefoon. Op een later moment kun je altijd op Update Database tikken om de database bij te werken.

Haal locatiedata uit de database van OpenCelliD.

9 Apps installeren met F-Droid

LineageOS for microG komt standaard met F-Droid, een appwinkel voor opensource-apps. Zo kun je hiermee de app Local GSM Location installeren, maar ook apps als Aegis Authenticator voor tweefactorauthenticatie, Joplin voor todo-lijstjes, Organic Maps voor offline navigatie, Syncthing voor synchronisatie van je bestanden, apps voor Home Assistant en openHAB, en nog veel meer. Voor veel propriëtaire Android-apps bestaan er opensource-alternatieven die je in F-Droid vindt. Ook apps updaten gebeurt in F-Droid. In de instellingen kun je zelfs automatische updates instellen.

Opvallend is dat F-Droid per app de zogenoemde anti-functies toont, bijvoorbeeld of de app gebruikmaakt van een propriëtaire back-end of je activiteiten aan de makers rapporteert. Ook de door de app gevraagde machtigingen toont F-Droid bij elke app. Zo kun je op basis van de anti-functies en machtigingen beslissen of je de app wel met deze functies wilt gebruiken of voldoende vertrouwt.

F-Droid toont bij elke app de ‘anti-functies’, functies die je misschien minder leuk vindt.

10 Apps installeren met Aurora Store

Op F-Droid vind je alleen opensource-apps. Voor apps als WhatsApp, Slack, Snapchat, Instagram, TikTok, Spotify en meer heb je een andere bron nodig. Maar zonder een Google-account kan dat niet met Google Play Store. Gelukkig bestaat er een alternatief: Aurora Store. Dit is een onofficiële opensource-client voor de Google Play Store. Je kunt hiermee dus apps op de Google Play Store zoeken, downloaden en updaten. Dat kan met een Google-account, maar ook anoniem. Aurora Store koppelt je dan aan een van de vele anonieme gebruikersaccounts. Soms lukt het aanmelden niet. Probeer het dan opnieuw, dan word je aan een willekeurig ander account gekoppeld.

Net zoals in Google Play Store krijg je in Aurora Store apps te zien per categorie, inclusief lijstjes met de populairste apps of apps die voor jou zijn aangeraden. De mogelijkheden zijn minder uitgebreid dan met Google Play Store. Zo kun je geen betaalde apps downloaden of updaten. Bovendien werken heel wat in-app-functies van allerlei apps niet wanneer je Aurora Store anoniem gebruikt. Soms krijg je bepaalde apps ook niet te zien, omdat het anonieme account dat je op dat moment gebruikt van een bepaald land is waar de app niet is toegelaten. Tik in dat geval bovenaan rechts op het tandwiel, dan op Manage your account / Log uit en log weer in als Anoniem. Je krijgt dan een willekeurig ander anoniem account en kunt opnieuw proberen of je de gewenste app vindt.

Met Aurora Store download en update je anoniem apps uit de Google Play Store.

11 Alternatieven voor Google-apps

Nu je een Android-systeem zonder Google-account hebt, moet je uiteraard voor alle Google-apps nog alternatieven zoeken. Wil je onmiddellijk een heel ecosysteem, dan loont het de moeite om naar Proton te kijken. Je kunt gratis een account maken bij deze dienstenprovider die zich focust op privacy en geen toegang heeft tot je gegevens dankzij end-to-end encryptie. Voor wie meer opslag en mogelijkheden wil, biedt Proton ook betaalde abonnementen aan. De apps Proton Mail, Proton Calendar, Proton Drive, Proton VPN en Proton Pass zijn te vinden in F-Droid en Aurora Store.

Maar je hoeft jezelf niet aan één ecosysteem te verbinden. Je kunt perfect losse apps installeren (zoals de mail-app K-9 Mail) of met DAVx5 in combinatie met een CalDAV/CardDAV-server je agenda en contacten in de standaard-apps van LineageOS integreren. Als wachtwoordbeheerder kun je bijvoorbeeld de app van Bitwarden installeren, in combinatie met de server van Bitwarden of je eigen Vaultwarden-server. Voor tweefactorauthenticatie is Aegis Authenticator een goede keuze.

Als je gewend bent om je browsergeschiedenis en -tabs tussen verschillende apparaten te synchroniseren met Google Chrome, dan is er ook daarvoor een alternatief zonder Google-account. Mozilla biedt een vergelijkbare functie voor Firefox aan met Firefox Sync. Als je de Firefox-app op LineageOS installeert en een gratis Mozilla-account aanmaakt, kun je dus ook je tabs synchroniseren. Interessant om te weten is dat dit met end-to-end encryptie werkt. Mozilla krijgt dus niet te zien welke webpagina’s je bezoekt.

Proton biedt een heel ecosysteem aan van diensten met end-to-end encryptie.

Goede koptelefoons voor gaming kun je overal vinden, maar voor een fijn stel gaming-oordopjes moet je wat verder zoeken. Of moest, want met de SteelSeries Arctis Gamebuds is er een nieuwe ster aan het firmament. Met noise cancelling van de bovenste plank, een razendsnelle draadloze verbinding, een superhandige dongel én een lange batterijduur zijn de Arctis Gamebuds alles wat je nodig hebt voor je volgende gamesessie.

In samenwerking met SteelSeries

De Steelseries Arctis Gamebuds zijn oordopjes die speciaal gemaakt zijn voor gamers. Dat heeft vooral te maken met de snelle 2,4GHz-verbinding die wordt gelegd met je gaming device, maar er zijn meer handige functies en extra's die van de Gamebuds de ideale audio-metgezel maken tijdens het gamen. We duiken wat dieper in die verschillende opties en functies.

2,4GHz-verbinding

Draadloze oordopjes verbind je via bluetooth aan je andere apparaten. Althans, dat deed je vroeger. Het probleem met bluetooth is dat het niet altijd de meest stabiele verbinding biedt, en dat het bereik niet bijzonder groot is. Die problemen zijn met de Arctis Gamebuds voorgoed verleden tijd.

De Gamebuds verbind je namelijk via een 2,4GHz-verbinding met je gaming device. De 2,4GHz-band wordt gebruikt voor wifi en heeft een aantal voordelen ten opzichte van bluetooth. Ten eerste is het bereik veel groter, zodat je niet per se binnen een paar meter van je PlayStation, Xbox of pc hoeft te zitten. Ook gaat het signaal veel makkelijker door muren heen, dus even naar het toilet of de keuken lopen zonder de verbinding te verliezen is ook geen enkel probleem.

Daarnaast is een verbinding via de 2,4Hz-band tot wel zeven keer sneller dan een gewone bluetoothverbinding – onmisbaar tijdens het gamen.

©SteelSeries

Usb-c-nanodongel

Die verbinding leg je met de bijgeleverde usb-c-nanodongel. Dat is een kleine usb-c-stick die je in je gameconsole of computer steekt. De oortjes leggen meteen verbinding met de dongel, zonder dat je eerst een uitgebreide installatie hoeft te doorlopen.

De dongel ondersteunt alle bekende apparaten: of je nu gaat gamen op een PlayStation 5, Xbox, pc, Switch of tablet, binnen een paar tellen zijn je oortjes aangesloten. Gebruik je liever een 'gewone' usb-a-poort? Dat kan ook: er wordt een handige adapter meegeleverd.

Dat betekent overigens niet dat je altijd je dongel bij je moet hebben: de SteelSeries Arctis Gamebuds werken ook met een bluetoothverbinding. Als je even de deur uit moet, tik je simpelweg tegen de zijkant van je oordopjes en je maakt automatisch een bluetooth-verbinding met bijvoorbeeld je telefoon.

Accu en opladen

Bang dat je binnen de kortste keren met een lege batterij komt te zitten, hoef je ook niet te zijn. De accu in de Artcis Gamebuds gaan bij normaal gebruik tot wel tien uur achter elkaar mee voordat je ze weer moet opladen. Met de bijgeleverde case kun je ze bovendien nog drie keer opladen, zodat je ze in totaal veertig uur kunt gebruiken zonder dat je in de buurt van een stopcontact hoeft te zijn.

Het opladen zelf gaat bovendien razendsnel en gemakkelijk. Als je de usb-c-oplaadkabel gebruikt, heb je binnen een kwartier weer genoeg juice om drie uur verder te gamen. De oordopjes ondersteunen ook de meeste populaire draadloze laders, dus je hebt in principe helemaal geen kabel meer nodig.

©SteelSeries

Extra's

En dat is nog lang niet alles. De SteelSeries Arctis Gamebuds bieden een aantal extra opties die het gebruik nóg prettiger maken.

Zo is er actieve noise cancelling, die ervoor zorgt dat je geluiden van buitenaf bijna niet meer hoort. Je kunt er ook voor kiezen om die geluiden juist extra door te laten, zodat je precies weet wat zich in je omgeving afspeelt.

Je hoeft je ook niet druk te maken om de pasvorm. Voor de Gamebuds zijn maar liefst 62.000 oren geanalyseerd. Daar is de ideale pasvorm uitgekomen, die werkt voor praktisch elk oor. Bovendien worden er drie opzetstukjes meegeleverd: een voor kleine, een voor middelgrote, en een voor grotere gehoorgangen. Zo weet je zeker dat de oordopjes altijd goed passen. Een testperiode met de wereldberoemde gamer T1 heeft ervoor gezorgd dat de oortjes ook na lange tijd nog comfortabel blijven zitten.

Tel daarbij op de ingebouwde microfoon, zodat je zonder extra gear kunt audiobellen met je vrienden of tegenstanders, en IP55-waterbestendigheid, waardoor je zonder problemen door een regenbuitje kunt wandelen of jezelf in de gym in het zweet kunt werken, en je kunt gerust stellen dat de SteelSeries Arctis Gamebuds tot de meest complete oordopjes behoren die te vinden zijn.

Conclusie

Wie op zoek is naar high-end gaming oordopjes hoeft eindelijk niet ver meer te zoeken. De SteelSeries Arctis Gamebuds bieden zowel comfort als kwaliteit. De draadloze 2,4GHz-verbinding is tot wel zeven keer sneller dan bluetooth, en met de bijgeleverde dongel verbind je ze in no-time met je gameconsole, pc of tablet. De accu die tot wel 10 uur meegaat (of 40 uur met de oplaadcase), de perfecte pasvorm en de uitgebreide noise cancelling maken van de SteelSeries Arctis Gamebuds de ideale gaming-oordopjes, op welk apparaat je ook speelt!