Wanneer je op afstand een apparaat of server in je thuisnetwerk benadert, is dat niet zonder risico. Met een eigen VPN-server creëer je een versleutelde verbinding. Daarmee blijft je netwerk van buitenaf onzichtbaar, behalve voor geautoriseerde apparaten zoals je smartphone.

Het kan handig zijn om bijvoorbeeld services op je thuiscomputer, of andere apparaten, zoals ip-camera’s en domotica op afstand te benaderen. Veel gebruikers maken dit mogelijk met een poortdoorverwijzing in de router. Deze gaat rechtstreeks naar een of andere interne service waardoor de poorten van deze services ook van buitenaf bereikbaar zijn. Dit is helaas niet de veiligste oplossing. Veel botnets en hackers scannen namelijk automatisch op open poorten om vervolgens gerichte aanvallen uit te voeren. Zo kan ook malware worden geïnstalleerd die zich vervolgens naar andere apparaten in je netwerk kan verspreiden.

Daarnaast is het verkeer met je thuisnetwerk vaak onversleuteld, zeker wanneer je geen https of TLS (Transport Layer Security) gebruikt. Maak je bijvoorbeeld verbinding via een openbaar wifi-netwerk, dan kunnen aanvallers makkelijk je gegevens onderscheppen en je netwerkverkeer manipuleren. Met een eigen VPN-server in je netwerk vermijd je deze risico’s grotendeels. We leggen uit hoe dit werkt, maar vooral hoe je dit installeert op een Windows-pc en je netwerk extern via deze server benadert. Je kunt dit eventueel ook realiseren op je Raspberry Pi, NAS of binnen Home Assistant.

Virtual Private Network

Een VPN-verbinding (Virtual Private Network)werkt door eerst een VPN-server op te zetten en te bepalen welke apparaten of clients toegang krijgen. Dit gebeurt via een cryptografisch sleutelpaar, bestaande uit een publieke en private sleutel, uniek voor elke client. Je kunt VPN-servers meestal ook zo configureren dat elke client aan een specifiek ip-adres wordt gekoppeld, waardoor alleen aanvragen met de juiste publieke sleutel vanaf dat ip-adres worden geaccepteerd. Niet-herkende sleutels krijgen doorgaans helemaal geen reactie (silent drop), wat wel zo veilig is. Alleen vertrouwde apparaten kunnen dus verbinding maken. Bovendien wordt ook het dataverkeer volledig versleuteld, zodat internetproviders en hackers dit niet kunnen lezen.

Als je via een VPN-server op je thuisnetwerk verbinding maakt met het internet, zien verder alleen websites en diensten het publieke ip-adres van je thuisnetwerk. Ze zien dus niet die van je mobiele apparaat. Dit kan handig zijn als je bijvoorbeeld online wilt bankieren vanuit het buitenland. Sommige banken blokkeren buitenlandse transacties of vragen om extra verificatie.

Er zijn enkele betrouwbare VPN-protocollen, zoals OpenVPN, IKEv2/IPsec en WireGuard. In dit artikel gaan we aan de slag met WireGuard. Die biedt niet alleen sterke encryptie en snelle verbindingen (via UDP), maar is via WireGuard Easy relatief eenvoudig te installeren op Linux en Windows (met Docker Compose).

Een veilige verbinding via een versleutelde VPN-tunnel.

Docker Desktop

We installeren de VPN-server op een Windows 11-pc. Dit gaat het eenvoudigst via Docker Desktop. Deze applicatie is beschikbaar voor Windows, macOS en Linux. Hiermee draai je een nagenoeg kant-en-klare WireGuard-server in een geïsoleerde omgeving, oftewel een container.

De installatie verloopt in enkele muisklikken: de eerste keer klik je op Accept en twee keer op Skip. Minimaliseer hierna het venster, maar laat de app draaien. Standaard wordt ook Docker Compose geïnstalleerd, dit is een opdrachtregeltool waarmee je vanuit één configuratiebestand (docker-compose.yml) ook meerdere containers tegelijk kunt starten en beheren. Dit maakt het opzetten van de WireGuard-server eenvoudiger. Je kunt vanaf de Opdrachtprompt met de opdrachten docker info (of docker run hello-world) en docker compose version checken of beide componenten beschikbaar zijn.

Docker Desktop heb je met enkele klikken geïnstalleerd.

Docker Compose

Docker is nu klaar om de WireGuard-container te installeren, starten en beheren. Gebruik hiervoor dit docker-compose.yml-bestand. Scrol op de pagina naar de link docker-compose.yml en druk op het knopje Copy raw file (rechtsboven). Open een teksteditor, zoals Notepad++  of Kladblok. Plak de inhoud met de toetscombinatie Ctrl+V in de editor. Sla dit bestand op als docker-compose.yml in een aparte, eventueel nog te creëren map, bijvoorbeeld C:\Users\<je_gebruikersnaam>\docker\wireguard.

Het nog onbewerkte yml-bestand hebben we lokaal opgeslagen.

Wachtwoord en taal

Wijzig het standaardwachtwoord zonder dit in leesbare vorm op te slaan. Gebruik het veld PASSWORD_HASH en voer hier een versleutelde wachtwoord-hash in.

Ga hiervoor naar de hash generator, vul het gewenste wachtwoord in bij Enter plain text to hash en klik op Generate. Kopieer de Hashed Output met Ctrl+C en plak deze met Ctrl+V achter PASSWORD_HASH= in het yml-bestand. Verwijder hier het commentaarteken # en vervang alle enkele $-tekens in de hash door dubbele $$-tekens. Voor bijvoorbeeld het wachtwoord 123ReshiftNL!!! zou dit opleveren: PASSWORD_HASH=$$2a$$04$$OXVNdAoCApXePuUr1IXNqe2JuDf.62hzkbINCSPGaf4QMOhQadP.i.

Als je het WireGuard-dashboard niet wilt beveiligen, kun je deze regel geheel verwijderen, maar dit is niet aan te raden. Verder kun je de dashboardinterface instellen op Nederlands door in het yml-bestand – LANG=en te vervangen door – LANG=nl.

Veiligheidshalve gebruik je een wachtwoordhash en dus niet het wachtwoord zelf.

Netwerkparameters

Een andere belangrijke parameter is nog WG_HOST. Deze kun je, als test, voorlopig instellen op het interne ip-adres van de pc met je WireGuard-server. Zorg er bij voorkeur voor dat dit een vast of gereserveerd ip-adres is. Je vindt dit adres door op de Opdrachtprompt het commando ipconfig uit te voeren, achter IPv4 Address bij je actieve netwerkverbinding, zoals Ethernet of Wi-Fi.

Je treft in het yml-bestand bijvoorbeeld ook WG_DEFAULT_DNS aan. Standaard wordt blijkbaar de CloudFlare DNS-server (1.1.1.1) gebruikt, maar als je wilt kun je dit hier wijzigen, bijvoorbeeld in WG_DEFAULT_DNS=8.8.8.8, 8.8.4.4 voor de Google DNS-servers (verwijder dan ook het commentaarteken #).

Noteer ook de poorten die door WireGuard worden gebruikt: 51820 (poort voor inkomende VPN-verbindingen) en 51821 (poort voor het lokale dashboard). Uit veiligheidsoverwegingen zou je eventueel de luisterpoort voor inkomende connecties kunnen aanpassen. Dat doe je bijvoorbeeld als volgt: - “55555:51820/udp”. De eerste, gewijzigde poort is namelijk de externe poort. De tweede poort is de interne poort die WireGuard zelf gebruikt en deze moet zo blijven. Er zijn nog heel wat andere instelbare parameters, maar deze kun je in principe ongewijzigd laten.

De meeste parameters in het yml-bestand kun je (gelukkig) ongemoeid laten.

Proefdraaien

Controleer of alle items die met – beginnen netjes onder elkaar staan uitgelijnd, want YAML blijkt gevoelig voor spaties en inspringingen. Bewaar vervolgens het gewijzigde yml-bestand via Bestand / Opslaan(als).

Hoewel er nog router- en clientinstellingen nodig zijn, kan het geen kwaad om alvast te testen of de WireGuard-container goed opstart en het dashboard bereikbaar is. Open de Opdrachtprompt en navigeer naar de WireGuard-map (C:\Users\<je_gebruikersnaam>\docker\wireguard in ons eerdere voorbeeld). Voer daar het commando docker compose up -d uit.

Als Docker meldt dat de Windows Firewall de verbinding blokkeert, klik dan op Toestaan. Kort daarna verschijnt de melding Container wg-easy Started. In Docker Desktop, bij het onderdeel Containers, zie je dat wg-easy actief isen via Show all ports worden de netwerkpoorten weergegeven zoals in het yml-bestand opgenomen. Hier kun je de container ook stoppen, opnieuw starten of desnoods verwijderen.

Test het WireGuard-dashboard door op de pc te surfen naar localhost:51821. Na het invoeren van het wachtwoord verschijnt de melding dat er nog geen clients zijn. Die moet je dus eerst nog aanmaken.

Je kunt op verschillende manieren controleren of de container goed is opgestart.

Client op je mobiel

Maak voor elk apparaat dat je met de VPN-server wilt verbinden een aparte login aan, zodat je altijd ziet welke apparaten een connectie hebben gemaakt. Klik op +Nieuwe client, geef een duidelijke naam in, zoals Mijn Android smartphone, en bevestig met Creëren. Je krijgt nu het ip-adres te zien dat WireGuard voor deze connectie reserveert. Zorg dat de schakelknop is ingeschakeld en klik op het QR-code-pictogram.

Ga nu naar je apparaat. Test dit eerst met een smartphone die verbonden is met hetzelfde netwerk als je WireGuard-server. Download en open de WireGuard-app via de appstore. Tik op de +-knop en kies Scan van QR-code. Bevestig met Tijdens gebruik vanapp en richt de camera op de QR-code op je pc. Geef de tunnel een naam, zoals MijnWireGuard, en bevestig met Maak nieuwe tunnel.

Zodra je de schakelknop bij deze verbinding inschakelt, wordt de VPN-connectie opgezet. Dit herken je vaak aan een sleutelicoontje in de statusbalk. Tik op de naam van de verbinding om details te bekijken zoals de Publieke sleutel, Adressen, ingestelde DNS-servers, het Eindpunt (poort en ip-adres waarop je WireGuard-server luistert) en de Transfer (ontvangen en verzonden data). Dit dataverkeer kun je trouwens ook realtime volgen in het WireGuard-dashboard bij de betreffende client.

Zowel op de server als op de client kun je de verbinding en transfers volgen.

Client op je pc

Als je apparaat geen QR-code ondersteunt, kun je een configuratiebestand gebruiken. Ga naar het WireGuard-dashboard en klik op het downloadicoontje naast de betreffende client om een conf-bestand te genereren.

Voor bijvoorbeeld een Windows-laptop installeer je met een paar muisklikken eerst de WireGuard-app. Start deze app en klik op Import tunnel(s) from file. Verwijs naar het gedownloade conf-bestand en bevestig met Activate. De VPN-connectie wordt meteen opgezet.

Je kunt een VPN-verbinding ook opzetten met het bijbehorende configuratiebestand.

Externe toegang

De VPN-connectie werkt voorlopig helaas alleen binnen je eigen netwerk, wat niet zo nuttig is. Om je VPN-server ook extern bereikbaar te maken, gebruik je niet het interne ip-adres van de server, maar vul je in het yml-bestand achter WG_HOST= het publieke ip-adres van je router/netwerk in. Dit adres vind je door vanaf je netwerk naar www.whatismyip.org te surfen en bij My Public IPv4 te kijken. Dit resulteert bijvoorbeeld in WG_HOST=85.196.235.130.

Zet deze wijzigingen door door de WireGuard-container opnieuw te creëren, door vanuit de WireGuard-map de commando’s docker compose down en docker compose up -d uit te voeren.

Maak opnieuw de container aan om aanpassingen in het yml-bestand door te voeren.

Routerconfiguratie

Je kunt dit op zich al testen, maar verder dan je router kom je helaas niet. Je moet namelijk eerst een mechanisme instellen dat aanvragen voor WireGuard (op standaardpoort 51820) doorstuurt naar de computer waarop de VPN-server draait. Hoe je deze poortdoorverwijzing uitvoert, hangt af van je routermodel. Op deze site staan instructies voor talrijke modellen.

Meestal komt het hierop neer: Meld je aan bij je router via de browser. Het interne ip-adres van je router vind je door ipconfig in de Opdrachtprompt uit te voeren, en bij Default Gateway te kijken. Zoek in de routerconfiguratie een rubriek als PortForwarding of eventueel Virtual Server en creëer een nieuwe regel. Stel zowel de externe als interne poort in op 51820 (UDP) en vul tevens het interne ip-adres van je WireGuard-server in. Bevestig je instellingen. Maak vervolgens een nieuwe client aan in je WireGuard-dashboard. Hiermee zou je nu ook extern verbinding moeten kunnen maken met de VPN-server.

Zo ziet de poortdoorverwijzingsregel eruit op onze eigen router (D-Link EaglePro AI).

DDNS: registratie

We zijn er helaas wellicht nog niet helemaal. De kans is namelijk reëel dat je internetprovider je publieke ip-adres dynamisch toekent, waardoor dit adres zomaar kan wijzigen. In plaats van dit na elke wijziging telkens handmatig aan te moeten passen in het WireGuard yml-bestand, is het beter een DDNS-dienst (Dynamic DNS) te gebruiken.

Een handige, gratis optie is DuckDNS. Ga naar www.duckdns.org en maak een account aan, bijvoorbeeld via Sign in with Google. Kies een geschikt subdomein en bevestig met add domain, bijvoorbeeld http://mijn-wireguard.duckdns.org. Als alles goed gaat, verschijnt je publieke ip-adres automatisch bij current ip. Vul het desnoods handmatig in en bevestig dan met update ip. Noteer het token dat bovenaan wordt weergegeven, bijvoorbeeld c88e263d-3c31-4a72-a879-6aeb90660037.

Om te testen of je domein correct werkt, open je de Opdrachtprompt en geef je (in ons voorbeeld) het volgende commando:

Dit zou je publieke ip-adres moeten tonen. Vul nu deze domeinnaam (mijn-wireguard.duckdns.org) in het yml-bestand achter WG_HOST=, en maak de bestaande container opnieuw aan, zoals eerder uitgelegd.

Creëer het gewenste subdomein bij DuckDNS en controleer of dat operationeel is.

DDNS: auto-update

De DDNS-provider heeft het gekozen subdomein aan je huidige publieke ip-adres gekoppeld. Nu moet je ervoor zorgen dat deze koppeling behouden blijft, ook als het publieke ip-adres wijzigt. Dit kan door een op de achtergrond draaiende Docker-container een API (Application Programming Interface) van Duck DNS te laten aanroepen.

Open je teksteditor en voer de volgende code in:

Vervang uiteraard <mijn_subdomein> en <mijn_duckdns_token> door de juiste waarden. Bewaar dit bestand als docker-compose.yml in een aparte map, bijvoorbeeld C:\Users\<je_gebruikersnaam>\docker\duckdns. Voer vervolgens vanuit deze map het commando docker compose up -d uit en controleer in Docker Desktop of de container van Duck DNS draait.

Met een extra container houd je de Duck DNS-koppeling netjes up-to-date.

Bij ID.nl zijn we dol op kwaliteitsproducten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we binnen een bepaald thema naar zulke deals. Ben je op zoek naar een goedkope soundbar waarmee je het tv-geluid kunt verbeteren? Vandaag hebben we vijf interessante modellen voor je gespot.

Denon DHT-S216

Zoek je een betaalbare soundbar van een bekend hifimerk? In dat geval is de Denon DHT-S216 een interessante kandidaat. Ondanks zijn lage prijskaartje oogt de behuizing erg chic. De stoffen afwerking aan de voorzijde geeft dit audiosysteem een luxe uitstraling. Vanwege de bescheiden hoogte van slechts zes centimeter zet je de DHT-S216 probleemloos voor de meeste televisies neer. Daarnaast kun je het apparaat ook ophangen. Je combineert deze soundbar bij voorkeur met een middelgrote of grote smart-tv, want de behuizing meet 89 centimeter lang.

Een pluspunt is dat je de soundbar op vrijwel elke televisie kunt aansluiten. De achterzijde telt twee HDMI-poorten, een optische ingang en een analoge aansluiting. Dat is erg netjes voor een product in deze prijsklasse. Mooi meegenomen is dat de DHT-S216 videostreams met een meerkanaals audiospoor kan verwerken, zoals Dolby Digital en DTS Virtual:X. De betere films en series klinken hierdoor ruimtelijk. Verder kun je ook nog muziek streamen. Koppel een smartphone of tablet via bluetooth en kies in een willekeurige muziek-app een leuke afspeellijst.

JBL Bar 2.0 All-in-One MK2

Deze compacte soundbar van JBL matcht prima met een wat kleinere televisie. De strak vormgegeven behuizing meet namelijk 61,4 × 5,6 × 9 centimeter. Nuttig voor wie bijvoorbeeld het geluid van een slaapkamer-tv wil upgraden. Met een uitgangsvermogen van 80 watt is de Bar 2.0 All-in-One MK2 behoorlijk krachtig. Je verbindt dit audiosysteem via HDMI of een optische ingang met een beeldbuis. Bij geschikte films, series en tv-programma’s kan de soundbar een Dolby Digital-audiospoor verwerken. Verder is er een bluetooth-adapter ingebouwd, waardoor je rechtstreeks vanaf een mobiel apparaat liedjes streamt.

De Bar 2.0 All-in-One MK2 is maar 5,6 centimeter hoog, zodat hij waarschijnlijk niet jouw tv-scherm blokkeert. Ophangen kan trouwens ook, want de fabrikant levert een eenvoudige muurmontageset mee. Gebruik voor de bediening de knoppen bovenop de behuizing of de inbegrepen afstandsbediening. Benieuwd naar ervaringen van andere gebruikers? Deze onafhankelijke reviewers komen tot een gezamenlijk oordeel van een 8,2.

Bose TV Speaker

Normaal gesproken hebben producten van de Britse audiospecialist Bose een behoorlijke prijs, maar dat valt bij deze soundbar alleszins mee. Een enkele webshop duikt zelfs net onder de prijsgrens van tweehonderd euro. Buiten een schappelijk prijskaartje heeft de Bose TV Speaker ook nog eens een goede reputatie. Zo krijgt dit product van ruim dertig Kieskeurig.nl-bezoekers een gemiddelde beoordeling van een 8,3. Een pluspunt is dat je het apparaat op verschillende manieren met een televisie kunt verbinden. Kies tussen HDMI, de optische aansluiting of de analoge 3,5mm-geluidsingang. Een nuttige functie is dat je met de dialoogfunctie menselijke stemmen kunt versterken. Daarnaast heeft de afstandsbediening een knop om het basniveau op te voeren.

Zoals je van een Bose-product mag verwachten, leent het audiosysteem zich ook goed voor het luisteren van muziek. Verbind een smartphone of tablet via bluetooth en laat je favoriete afspeellijsten op deze soundbar los. Met een maximaal vermogen van honderd watt realiseert de TV Speaker in een kleine tot middelgrote kamer een vol geluid. De stijlvolle behuizing is voor soundbar-begrippen erg compact. Zo bedragen de afmetingen slechts 59,4 × 5,6 × 10,2 centimeter. Houd er rekening mee dat de fabrikant geen HDMI-kabel meelevert.

Lees ook: Zo vind je de ideale soundbar voor jouw televisie

Sharp HT-SBW182

De Sharp HT-SBW182 is een goedkope soundbar met een losse subwoofer. Je zet deze basspeaker neer op een willekeurige plek op de vloer. Een kabel trekken is niet nodig, want de subwoofer communiceert draadloos met de soundbar. Logischerwijs is dit audiosysteem een goede keuze voor liefhebbers van een flinke portie bas. De HT-SBW182 voorziet films en series van een diepe laagweergave. Het totale vermogen bedraagt maximaal 160 watt, waardoor je het volume flink kunt opschroeven.

Met een lengte van 74 centimeter is deze soundbar niet zo lang. Je kunt hem met een kleine of middelgrote smart-tv combineren. Verbind beide apparaten met een optische kabel of HDMI-snoertje. Daarnaast is er nog een analoge 3,5mm-audiopoort. Tot slot bevindt zich in de behuizing een bluetooth-ontvanger, zodat je muziek vanaf een mobiel apparaat kunt streamen. Je past met de aanwezige equalizer de geluidsinstellingen naar eigen smaak aan.

TCL S45H

TCL timmert in de drukbezette televisiemarkt de laatste jaren stevig aan de weg. Bij ID.nl zijn we gek op producten die veel bieden voor weinig, en de TCL S45H (ook wel S45HE) past perfect in dat plaatje. Voor een bedrag ver onder de honderd euro haal je met deze soundbar een flinke audio-upgrade in huis. Verwacht geen losse subwoofer die de vloer laat trillen; dit is een compact 2.0-kanaals alles-in-één systeem. Toch weet TCL indruk te maken met ondersteuning voor zowel Dolby Atmos als DTS Virtual:X, features die je doorgaans pas in veel duurdere modellen terugvindt.

Dankzij het slimme ‘Dual Bass’-systeem en de speciale akoestische kamers klinken films en series een stuk voller en ruimtelijker dan via je standaard tv-speakers. Bovendien is hij met HDMI eARC, optische aansluiting en Bluetooth 5.2 helemaal bij de tijd. Zoek je een betaalbare oplossing voor de slaapkamer of een kleine woonkamer zonder gedoe met extra kabels en kasten? Dan biedt dit model absoluut waar voor je geld.

Je smartphone is tegenwoordig veel meer dan een telefoon; het is de kluis van je digitale leven. Bankzaken, privéfoto's, e-mails en locatiegegevens: het staat er allemaal op. Het goed beveiligen van die toegang is dus geen overbodige luxe. Maar kies je voor het ouderwetse wachtwoord, je vingerafdruk of toch je gezicht? Wij leggen de voor- en nadelen van elke methode naast elkaar.

De klassieker: pincode of wachtwoord

Elke telefoon vraagt erom bij het opstarten: een code. Dit is de basisbeveiliging. Zonder code kun je vaak geen gezichtsherkenning of vingerafdruk instellen. Maar is het ook de beste methode voor dagelijks gebruik?

©ID.nl

Pincode of wachtwoord: de voordelen

• Veiligheid in eigen hand

Het sterke aan een code is dat het in je hoofd zit. Maar een code als 1234 of 0000 is zo gekraakt. Maar kies je voor een langere cijferreeks? Dan is het voor iemand die je smartphone in handen krijgt digitaal gezien nagenoeg onmogelijk om de code te kraken. Voeg je ook letters toe, (zie kader), dan is dit digitaal gezien de moeilijkste methode om te kraken.

• Juridisch sterker

Een interessant weetje: in veel rechtsgebieden val je met een toegangscode onder het zwijgrecht. De politie mag je vaak niet dwingen je code af te staan. Je vinger op een scanner leggen kan in sommige situaties wel als dwangmiddel worden ingezet.

Pincode of wachtwoord: de nadelen

• Afkijken

Iemand die in de trein over je schouder meekijkt, heeft je pincode zo gezien. Ook vette vingers op het scherm kunnen je patroon verraden.

• Gemak

Tachtig keer per dag een lange code intikken gaat vervelen. Mensen kiezen daardoor vaak voor een te simpele code, en dat maakt het juist onveilig.

©ID.nl

2. Lekker snel (maar niet altijd even veilig): vingerafdrukscanner

De vingerafdrukscanner is mateloos populair vanwege het enorme gebruiksgemak: in één soepele beweging pak je je telefoon en ben je vrijwel direct binnen. Toch is het belangrijk om te weten dat de ene scanner de andere niet is en dat dit systeem zowel sterke als zwakke punten heeft.

Vingerafdrukscanner: de voordelen

• Snelheid

Het is vaak de snelste manier om je telefoon te openen, zeker als de scanner in de aan-knop verwerkt zit.

• Betrouwbaarheid (bij de juiste techniek)

Heb je een toestel met een fysieke scanner (achterop/zijkant) of een moderne ultrasone scanner (zoals in de Samsung S-serie)? Dan is de beveiliging uitstekend. Ultrasone scanners maken een 3D-map van je vinger en zijn zeer moeilijk te foppen.

Vingerafdrukscanner: de nadelen

• Natte vingers en pleisters

Heb je natte handen? Dan weigeren veel scanners dienst. Ook met een pleister om je vinger herkent de telefoon je niet. Tip: zorg daarom dat je vingerafdrukken van allebei je handen opslaat.

• Ongewenste toegang

Een klein (maar reëel) risico is dat iemand toegang krijgt terwijl je slaapt of bewusteloos bent, door voorzichtig je vinger op de scanner te leggen.

• Onveilige optische scanners

Veel budget-telefoons hebben een 'optische scanner' onder het scherm. Deze maakt een 2D-foto van je vinger. Dit is minder veilig en makkelijker te foppen dan de ultrasone varianten.

©ID.nl

Gezichtsherkenning: gemak of schijnveiligheid?

Telefoon ontgrendelen door ernaar te kijken voelt als magie. Maar pas op: hier zit de grootste valkuil voor consumenten.

Gezichtsherkenning: de voordelen

• Ultiem gemak

Je hoeft niets aan te raken. Kijken is openen. Ideaal als je bijvoorbeeld handschoenen draagt in de winter.

• Extreem veilig (alleen bij 3D)

Heb je een iPhone (FaceID) of een dure Android met 3D-sensoren? Dan worden er duizenden onzichtbare puntjes op je gezicht geprojecteerd om diepte te meten. Dit is amper te misleiden.

Gezichtsherkenning: de nadelen

• Schijnveiligheid (bij 2D)

Veel goedkopere Android-telefoons gebruiken simpelweg de selfiecamera (2D-herkenning). Dit is niet veilig. Soms is een foto van jou (van Facebook of Instagram) al genoeg om in te breken. Gebruik dit type gezichtsherkenning zeker nooit voor je bank-app.

• Toegang tijdens slaap

Als je niet oplet, kan iemand je telefoon voor je gezicht houden terwijl je slaapt om hem te ontgrendelen. Tip: Zet in de instellingen altijd de optie "Aandacht vereist" of "Ogen open" aan. Dan werkt het alleen als je echt naar het scherm kijkt.

Vingerafdruk, pincode of gezichtsherkenning: wat is het best?

Wat de slimste keuze is, hangt volledig af van je toestel. Heb je een iPhone of een high-end Android-telefoon met 3D-scan? Dan kun je gerust gebruikmaken van gezichtsherkenning; dat is niet alleen snel en makkelijk, maar ook veilig. Bezit je echter een middenklasse- of budgettoestel, kies dan liever voor de vingerafdrukscanner. De gezichtsherkenning op deze modellen is namelijk vaak onveilig.

Vergeet ook de basis niet: zorg altijd voor een sterke toegangscode (liefst alfanumeriek of langer dan vier cijfers) als back-up. Start je telefoon bovendien af en toe opnieuw op. Hierdoor wordt de biometrische beveiliging tijdelijk uitgeschakeld, waardoor je telefoon op zijn veiligst is.

📱Ook interessant: Help! Ik ben het wachtwoord van mijn Apple ID vergeten